Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "CHRISTIANITY" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Церковное пение как социальный дискурс
Church Singing as a Social Discourse
Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
Autorzy:
Ненартович, Анатолий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
церковное пение
социальный дискурс
социальная коммуникация
христианство
семиотическая система
средства связи
социокультурная рефлексия
язык
социализация
христианская культура
инкультурация
Church singing
social discourse
social communication
Christianity
semiotic system
communication means
sociocultural reflection
language
socialization
Christian culture
enculturation
śpiew cerkiewny
dyskurs społeczny
komunikacja socjalna
chrześcijaństwo
system semiotyczny
środki komunikacji
społeczno-kulturowa refleksja
język
socjalizacja
kultura chrześcijańska
inkulturacja
Opis:
Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 137-144
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Особенности этноязыковой ситуации в регионе Карашево (Румыния)
On Ethnolinguistic Situation in the Community of Karashevo [Romania]
Autorzy:
Конëр, Дарья
Макарова, Анастасия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951722.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
languages and cultures in South-Eastern Europe
Balkan studies
Slavonic languages
Croatian
Serbian
romance languages
language contact
bilingualism
Christianity (Orthodoxy
Roman Catholic)
field research
dialectology
Opis:
Krashovani are the Catholic Slavic language minority settled in the region of Romanian Banat. They live in seven villages: Karashevo, Clocotici, Lupac, Nermet, Vodnic, Rafnic and Iabalcea, however, the last one represents an untypical case from the linguists’ point of view, the habitants usually communicate in Romanian, though they continue to declare themselves Krashovani. Time and reason of possible switch have not been clarified yet, as well as the Krashovanis’ ethnogenesis and detailed history. The most popular scientific theories attach them to Serbians or Croatians. Although their archaic idiom contains more features of Kosovo-Resava or Prizren-Timok dialect areas, recently the locals have started to define themselves as Croatians, mainly due to the influences of the Catholic church and modern Croatian cultural politics. In this paper based on the results of our fieldwork in Karashevo, we analyze some particularities of the contemporary ethnolinguistic situation there, paying special attention to the actual state of both Slavic and Romanian idioms used in this microregion.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2015, 8; 83-91
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Особливості впливу «відстороненої літератури» на українську культуру: погляд з сьогодення
Autorzy:
Ковальчук, Володимир Ю.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158596.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
spiritual constituent
removed literature
Christianity
Paleja
apocrypha
noncanonical books
scientific knowledge
Opis:
Today’s development of spiritual life of humanity is marked by the phenomenon of appeal or returning to certain aggregate of religious and occult knowledge. Our culture has a tendency to oscillation between extremes, in particular, examining technical progress both as a means of liberation of humanity or as a means of oppression of that humanity. Analyzing the problem of essence and maintenance of the «removed literature», mainly literature apocrypha’s, we can see in it also an attempt to resist that technique and technologies which dominated from the 16th to the 18th centuries. In research of the Russian and Ukrainian scientists and ethnographers of the 19th century the concept of “otrechennaya literature”, and sometimes “zapreschennaya literature” was widespread . It underlines that position which was occupied by this literature in a civilized manner. The removed literature played an important role in a domestic culture in general, and in becoming of world view and religious consciousness, in particular. Already from the beginning of the 19th century, the Ukrainian and Russian researchers of history of orthodoxy, specialists in folk-lore and linguists appealed to the study and analysis of enormous layer of forbidden official state structures and church organizations of literature. In the middle of the 19th century, national consciousness of Ukrainian thinkers aimed to lead to originality and originality of domestic culture on European space. In fact, then, in a scientific environment westeuropian istoriosophical and philosophical systems, in particular hegelian, shellingian and the like spread and adopted, and scientists, welldisposed to uncritical borrowing, considered it necessary to underline it as an old historical tendency, as something inevitable. Today the theme of research of our cultural and historical inheritance attempts to find our real place in European history. Among the array of the translated literature a large role was played in the spiritual constituent of our culture calculation of Palei, “Secret secret” or “Aristotle’s vrata” (vrata in understanding are sections or heads), “Shestokril”, “Lestvica”, calculation of Astrology and Zodii and others like that.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2012, 1(3); 159-169
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
История церковных расколов: основные понятия
The history of the church splits - major concepts
Historia kościelnych podziałów - główne pojęcia
Autorzy:
Бочков, Павел
Мартышин, Дионисий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420305.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
история церковных расколов
расколоведение
ересь
классификация церковных разделений
history of schisms
divisions in Christianity
heresy
classification church divisions
historia schizm
podziały w chrześcijaństwie
herezje
klasyfikacja kościelnych podziałów
Opis:
В научной статье описываются различные подходы к классификации церковных разделений новейшего периода истории Церкви. Особенное значение нового подхода к исследованию церковных разделений имеет факт наличия в них исторических, политических, социологических, психологических, культурных и цивилизационных особенностей и характеристик. Кроме того, изучение расколоведения с точки зрения предложенной классификации в стенах духовных школ, очень важно для воспитания будущих священнослужителей и для Единства Православной Церкви.
This academic article describes the different approaches to the classification of church divisions in latest period in the history of the Church. Of particular importance for a new approach to the study of church divisions is their historical, political, sociological, psychological, cultural and civilizational features and characteristics. In addition, the raskolovedeniya study of the proposed classification in the walls of religious schools, are very important for the education of future priests and for the unity of the Orthodox Church.
W artykule naukowym opisano różne podejścia do klasyfikacji podziałów kościelnych ostatni okres w historii Kościoła. Szczególne znaczenie nowego podejścia do badań podziałów kościelnych jest fakt ich cechy historyczne, polityczne, socjologiczne, psychologiczne, kulturowe i cywilizacyjne i cechy. Dodatkowo, warunki badania raskolovedeniya proponowanej klasyfikacji w murach szkół religijnych, to jest bardzo ważne dla kształcenia przyszłych kapłanów i dla jedności Kościoła prawosławnego.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 101-106
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Теология как приют философии
Teologia azylem dla filozofii
Theology as a Shelter for Philosophy
Autorzy:
Астапов, Сергей Н.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
metaphysics
philosophy
theology
Christianity
metafizyka
filozofia
teologia
chrześcijaństwo
метафизика
философия
теология
христианство
Opis:
W historii myśli europejskiej były dwa przypadki, kiedy teologia pełniła rolę azylu dla filozofii: w średniowieczu i w XIX wieku. W pierwszym przypadku scholastyka pokazała, że filozofia jako nauka o zasadach i początkach bycia, o pierwszych przyczynach, jest potrzebna religii chrześcijańskiej, bowiem wiara nie ma na tyle przekonującej siły dla człowieka, jak dowody rozumu. W wieku XIX, kiedy dominował światopogląd naukowy, filozofia ponownie odnalazła azyl w teologii, przekonanej, iż bez rozważań o sensie bycia, o relacji tego co jest i co powinno być, nauka staje się antyhumanistyczną.
There were two cases in history of the European thought, when philosophy found the refuge in theology: in the Middle Ages and in the 19th century. In the first case scholasticism demonstrated that philosophy as a theory about principles and beginning of being, and about first causes, is necessary for the Christianity, because faith does not have such persuasiveness as reasoning. In the nineteenth century, when they dominated scientific worldview, philosophy again found refuge in theology, convinced that without consideration about sense of being, and relationship of what is and what should be, science becomes antihumanistic.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 87-96
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Християнство, мистицизъм, безверие: Иван Грозев и Николай Райнов
Christianity, Mysticism, Infidelity: Ivan Grozev and Nikolay Raуnov
Chrześcijaństwo, mistycyzm, niewiara. Iwan Grozew i Nikołaj Rajnow
Autorzy:
Азманова-Рударска [Azmanova-Rudarska], Елена [Elena]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32387977.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ivan Grozev
Nikolay Raynov
Christianity
Theosophy
mysticism
Iwan Grozew
Nikołaj Rajnow
chrześcijaństwo
teozofia
mistycyzm
Opis:
This article follows the personal and artistic relations between two famous Bulgarian poets and mystics, Ivan Grozev and Nikolay Raynov. Before 1944, the lives of both passed under the common sign of Orthodox Christianity, spiritualism, Theosophy, and Freemasonry. A separation took place after 1944, when Raynov rejected all forms of religiosity. At first, their relationship was good, but later it came into sharp conflict. The first words of criticism were spoken by Grozev, concerning Raynov’s translation of Thus Spoke Zarathustra by Nietzsche. The further polemics, on the one hand, had a significant impact on some of the intellectual elite in Bulgaria; on the other hand, they illustrate the changing attitude of both writers to religiosity. The source material is archives, memoirs and autobiographies, which reveal the dialogicality in Bulgarian literature in the first half of the 20th century.
Artykuł jest poświęcony osobistym i artystycznym relacjom między dwoma słynnymi bułgarskimi poetami i mistykami, Iwanem Grozewem i Nikołajem Rajnowem. Przed rokiem 1944 życie obu upływa pod wspólnym znakiem kolejno: ortodoksyjnego chrześcijaństwa, spirytyzmu, teozofii i wolnomularstwa. Do rozdziału dochodzi po 1944 roku, kiedy Rajnow odrzuca wszelkie formy religijności. Na początku ich wzajemny stosunek jest pozytywny, ale z czasem dochodzi do ostrych sporów. Pierwsze słowa krytyki wypowiada Grozew. Sprawa dotyczy przekładu Rajnowa Tako rzecze Zaratustra Friedricha Nietzschego. Dalsza polemika z jednej strony ma istotny wpływ na część elit intelektualnych w Bułgarii, z drugiej – ilustruje zmieniający się stosunek obu pisarzy do religijności. Materiał źródłowy stanowią archiwa, wspomnienia i autobiografie. Odsłaniają one dialogiczność w bułgarskiej literaturze w pierwszej połowie XX wieku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2020, 20
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głód na Jezusa. Notatki na marginesie (nie)chrystologii i popkultury
Craving for Jesus. Side Notes to (Non)Christology and Pop Culture
Autorzy:
Żyła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200752.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Jesus
Christianity
rock opera
pop culture
Opis:
The objective of the article is an attempt to interpret the character/figure/symbol of Jesus by references to miscellaneous cultural texts. First, the author describes the most significant aspects of Piotr Augustyniak’s essay Jezus Niechrystus, emphasizing their originality and rebelliousness, especially towards the Christian doctrine. In latter part of the article, selected fragments of Zbigniew Masternak’s film novella Jezus na prezydenta are analysed. Further, the author acknowledges timelessness of Jesus Christ Superstar rock opera. In the recapitulation, the author discerns constant craving for Jesus, perceiving it as a desirable response, since – according to Kołakowski’s and Augustyniak’s message – teachings of the carpenter from Nazareth constitute an abiding code of our culture.
Źródło:
Polonia Journal; 2022, 15; 185-205
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Christian Understanding of Happiness
Autorzy:
Zwoliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668675.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Happiness
heaven
Christianity
Church Fathers
Jesus
The Old Testament
the Church
Opis:
The relationship with God allows man to find the sense of life. Christianity is a humanism – it positions man in the very centre of the world according him the highest place – of the being created after God’s image. The revelation of God’s Love endows man with a new way of enriching himself and others. Thus the desire for happiness gains a new perspective of the divine longing for good.Happiness which Christ promises exceeds the limits of our imagination. It is inconceivable and incomprehensible to those living on earth. Heaven is beyond every word, beyond our conception for it bears the meaning which man cannot fully understand. It is the most supreme happiness, absolutely perfect and complete which no one has ever known.A Christian has to achieve in his life something more than the worldly aims. Whoever limits their life to the earth, focuses only on enjoying and using this life to the full; squeezing from it the last drop heedless of the needs of others.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2016, 6, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological challenges to ethics
Ekologiczne wyzwania dla etyki
Autorzy:
Zuziak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571802.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ecology
crisis
ethics
Christianity
anthropocentrism
ekologia
kryzys
etyka
chrześcijaństwo
antropocentryzm
Opis:
This article is an attempt to shed new light on the environmental challenges of ethics related to over‑exploitation of the world by humanity. This article aims to formulate guidelines for the project of new ethics that will be able to respond to these challenges, to appreciate the intrinsic value of the world without diminishing the value of human being. The starting point of the analysis is the increase of ecological awareness, observable both among scientists and politicians as well as among citizens and the Church. In the next part of the article, contemporary ecological ethics are compared with traditional anthropocentric ethics. The paper presents the diagnosis of the reasons for the exploitation of nature resulting with ecological crisis and offers a method of overcoming the crisis. It argues in favour of anthropocentrism, but rejects its radical version. In the last part of the paper there is a proposal to create a new ethics, appropriate for us and the world, which would be an extension and refinement of Christian ethics in dialogue with contemporary secular trends.
Artykuł jest próbą rzucenia nowego światła na ekologiczne wyzwania etyki, związane z nadmierną eksploatacją świata przez człowieka. Celem artykułu jest sformułowanie wskazówek dla skonstruowania projektu nowej etyki, która będzie w stanie odpowiedzieć na te wyzwania, docenić wartość wewnętrzną świata bez pomniejszenia wartości człowieka. Punktem wyjścia analiz jest wzrost świadomości ekologicznej, dający się zaobserwować zarówno wśród naukowców i polityków jak i wśród obywateli. Równolegle wzrastała też świadomość ekologiczna w Kościele. W kolejnej części zestawiane są współczesne etyki ekologiczne z tradycyjną, antropocentryczną etyką. Przybliżone zostają zarówno diagnozy powodów przyzwolenia na eksploatację przyrody, której konsekwencją jest kryzys ekologiczny, jak i metody wyjścia z tego kryzysu. Artykuł broni antropocentryzmu, chociaż odrzuca jego radykalną wersję. W ostatniej części artykułu pojawia się propozycja stworzenia nowej etyki, na miarę człowieka i świata, która byłaby rozwinięciem i udoskonalaniem etyki chrześcijańskiej w dialogu ze współczesnymi świeckimi nurtami.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 23-38
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Codzienna Komunia święta w starożytności chrześcijańskiej. Aspekt duszpasterski i teologiczny
La Comunione ouotidiana nell’antichita cristiana. Un’aspetto pastorale e teologico
Autorzy:
Żurek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947679.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Komunia święta
starożytność chrześcijańska
Eucharist
ancient Christianity
Opis:
I cristiani delPepoca patristica avevano la possibilita di prendere la Comunione ogni giorno: durante l’Eucharistia oppure a casa, dove potevano portare il pane eucharistico. I pastori della Chiesa antica eon tanta premura mettevano in rilievo la dignita di ąuesto sacramento e eon tutti i mezzi che avevano a disposizione tentavano di salvaguardare il modo adeguato di farne uso. Nel Particolo vengono indicati alcuni comportamenti eucharistici (per es. digiuno eucharistico) ed interes- santi aspetti del Pinsegnamento dei Padri della Chiesa riguardanti la Comunione (Pobligo della santita personale, il dovere della penitenza, ecc).
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1381-1395
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of religion in the foreign affairs of Sasanian Iran and the Later Roman Empire (330-630 A.D.)
Autorzy:
ZOUBERI, Joan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517739.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Sasanians
Later Roman Empire
Iran
Byzantium
Christianity
Zoroastrianism
Opis:
Religion’s role was prominent in the foreign relations of Byzantium and Iran. The religious element prevails throughout the entire struggle with Persia. The two empires were not just rivals on the battlefield. Along with the real war an ideological war was conducted between them, as both tried to convert people to their own religion. Zoroastrian Magi and Christian bishops became rivals in a war of propaganda where all means were used. When Constantine became Christian he created a golden opportunity to unite a wholeheartedly universalist religion and its abundance of scriptural authority and missionary impetus, with empire’s forces of political, military and economic expansion in order to create a genuine world empire. Constantine the Great was the first to use religion as a weapon to assimilate people to the Roman Empire. The dream of global domination could become a reality through the spread of Christianity. During the Sasanian era Iran was Zoroastrianized in great extent. The doctrine of Zarthustra became the privileged religion and developed into a supporting pillar of Sasanian kingship. Persecutions of Christians in Iran followed Constantine’s the Great proclamation of being the leader of all Christians in the oikoumeni. Church historians accused the Zoroastrian priests called Magi in the West as responsible for tortures and death penalties against the Christians of Iran, while Martyrologies illustrated them as having diabolical forces and immoral practices in their private lives. On the contrary secular Byzantine historians praised them as simple priests and holy men who lived in peace following their own customs. Roman propaganda, through history writing, presented the shahs Yazdegerd I, Xusrō I, and Xusrō II as having converted to Christianity or at least as Christian sympathizers. The impossibility of Persian subjects existing under the rule of any Roman prelate, had decreed the independence of the Persian Church. It was a common belief that Christian Orthodoxy was loyalty to the Roman Emperor, not to Christ, and heresy was not the display of a special variety of unchristian spirit, but an offence against the Roman State order. Christians of Persia were soon obliged to follow the customs of their own country. The King of Kings would always have the last voice, and frequently the first also in the choice of Catholicos. Byzantine historians often proceed to a religious mythmaking to justify the emperors’ policy towards the Persian rulers. During the sixth and seventh centuries religion propaganda was used in extent by both countries. In Byzantium during Heraclius’ reign we can trace a tendency to interpret events in terms of biblical prototypes.
Źródło:
Historia i Świat; 2017, 6; 121-132
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
Autorzy:
Zimoń, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christianity
African traditional religions
the Supreme Being
ancestor spiritus
afterlife
morality
rituals
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
tradycyjne religie afrykańskie
istota najwyższa
duchy przodków
życie pośmiertne
moralność
rytuały
Opis:
Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces polityzacji i radykalizacji islamu na Półwyspie Krymskim
Autorzy:
Zima, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540068.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Autonomous Republic of Crimea
Russia
conflict
Crimean Tatars Christianity
Islam
Opis:
Na obszarze Półwyspu Krymskiego ścierają się wpływy dwóch cywilizacji. Rozpad Związku Radzieckiego, uzyskanie przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku oraz powrót od końca lat osiemdziesiątych XX wieku rdzennych mieszkańców Krymu, czyli Tatarów krymskich wpłynęło bezpośrednio na wzmocnienie napięcia politycznego na półwyspie. Na przełomie XX i XXI wieku możemy zaobserwować ujawnianie się konfliktów pomiędzy cywilizacją zachodnią, a cywilizacją islamską. Ujawnienie różnic kulturowych, językowych, religijnych, kulturowych i narodowościowych było spowodowane nie tylko niesprzyjającą sytuacją materialną Tatarów krymskich, która była spowodowana pauperyzacją, czyli zubożeniem, podczas repatriacji oraz barierami prawnymi generowanymi przez państwa z których powracali, ale również próbami ponownego zaznaczenia obecności na półwyspie islamu, ponieważ po wysiedleniu Tatarów krymskich z półwyspu ślady obecności islamu zostały zatarte. Ludność rosyjskojęzyczna (prawosławna), zamieszkująca Półwysep Krymski, sprzeciwiała się odrodzeniu islamu na półwyspie, czego przejawem były prześladowania i dyskryminacja repatriantów przez miejscową ludność oraz administrację. Artykuł jest próbą wyjaśnienia przyczyn, uwarunkowań oraz skutków napięć na Półwyspie Krymskim, które dały początek polityzacji i radykalizacji islamu, oraz wskazania, w jaki sposób radykalizacja ruchów islamskich na półwyspie może wpłynąć na sytuację polityczną na Półwyspie Krymskim oraz jakie zagrożenia może generować dla społeczności międzynarodowej.
The eighties and nineties of the twentieth century were a period of intense reemigration of Crimean Tatars to the Crimean Peninsula. Then began the process of rebirth and shaping the identity of the Crimean-Tatar nation in which religion plays a significant role, namely Islam. The purpose of this article is to attempt to determine the place and role of Majlis in the society and in shaping the political attitudes of Crimean Tatars, as well as determine the causes, course and consequences of the radicalization of Islam on the Crimean Peninsula. The analysis will also be covered by the policy of the Russian Federation against Crimean Tatars after the annexation of the Crimean Peninsula, as a factor directly influencing the radicalization of the Muslim communities.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2015, 14; 51-70
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid wobec towianizmu
Norwid and towianism
Autorzy:
Zielińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164863.pdf
Data publikacji:
2012-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
towianizm
Norwid
Mickiewicz
chrześcijaństwo
Towianism
Christianity
Opis:
Tekst traktuje o stosunku Norwida do ruchu religijno-społecznego Andrzeja Towiańskiego, którego rozkwit przypada na lata 40. XIX wieku w Paryżu. Cyprian Norwid mieszkał wtedy na ziemiach polskich i nie dane mu było poznać założyciela Sprawy Bożej. Nigdy go nie spotkał osobiście, ale interesował się jego ruchem, zwłaszcza po tym, jak jednym z towiańczyków został jego brat Ludwik. Inną przyczyną ciekawości Norwida wobec tego, co się dzieje w Kole Towiańskiego, była osoba Adama Mickiewicza. Fascynacja wieszczem kazała autorowi Promethidiona zastanawiać się nad fenomenem nauki Towiańskiego. Artykuł przedstawia krótko główne tezy towianizmu i próbę odniesienia się do nich Cypriana Norwida. Traktuje także o źródłach wiedzy poety na temat ruchu towiańczyków, którymi głownie były listy Zygmunta Krasińskiego. Na koniec autorka zestawia niektóre punkty wspólne w myśli Norwida i Towiańskiego i podaje przyczynę braku akceptacji towianizmu przez poetę.
The text treats about the poet’s attitude towards a religious and social movement of Andrzej Towiański, whose bloom comes about in 40s in XIX century. At that time Cyprian Norwid lived in Polish land and was not supposed to meet the founder of the God’s Cause. He never met him in person, but was interested in his movement, especially after his brother Ludwik became a follower of Towiański. Another reason for Norwid’s curiosity in what happens in Towiański Circle was the person of Adam Mickiewicz. His fascination with the poet made the author of “Promethidion” consider the phenomenon of Towiański’s studies. The article presents in short the main thesis of Towianism and Norwid’s attempt to approach them. It also treats about Norwid’s sources of information about Towiański movement, mainly Zygmunt Krasiński’s letters. In the end the author specifies a few common points of Norwid’s and Towiański’s thoughts and gives reasons for Norwid’s lack of acceptance of Towianism.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2012, Zeszyt, XXVI; 311-318
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can a Sinner Be a Saint? Graham Greene’s Unorthodox Saints in The Power and the Glory and Brighton Rock
Autorzy:
Zgierska, Roksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440974.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Graham Greene (1904-1991)
novel
literature of the 20. century
Christianity
Brighton Rock
The Power and the Glory
powieść
literatura XX wieku
chrześcijaństwo
Opis:
The article addresses the theme of unorthodox saints in Graham Greene’s novels – Brighton Rock and The Power and the Glory and also deals with the author’s attitude to religious problems, particularly his views on salvation and damnation. There is also a discussion of the question whether the title of “a Catholic writer” has been rightly used in Greene’s case. The first part of the paper presents the character of the whisky-priest from The Power and the Glory. Particular attention has been paid to the author’s use of two perspectives upon the figure of the priest: one shows the character in his mundane existence, with all his human weaknesses and vices, whereas the other view stresses the character’s moral and religious superiority which testifies to his sainthood. This point is argued with numerous references to the Bible and to the philosophy of Charles Peguy which underline the martyrdom of the sinful priest and his similarity to Jesus Christ. The second part of the article focuses on the figure of Rose from Brighton Rock, highlighting a contrast between the weakness of her character and the strength of her convictions. The fact that she is torn between good and evil has been pointed out as well as the power of her feelings which is the reason of both her fall and her salvation. Similarly to the analysis of The Power and the Glory, references to the Bible and to Peguy’s philosophy have been used in order to underline Rose’s motivation which was rooted in her love of God. The final part of the article presents similarities between the two characters; what they have in common is both a human, sinful nature as well as the ability to offer superhuman love and self-sacrifice. The conclusion of the article underlines the fact that although both characters have sometimes acted in the ways questioning the principles of faith and the teaching of the Church, they can be perceived as saints because of the superiority of their morality with regard to their love of God and love of their neighbours whose good they put above their own.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 163-186
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies