Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "CHR" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Programowanie muzyki w radiowych stacjach mainstreamowych (z uwzględnieniem formatu CHR)
Musical programming in mainstream radio stations (including the CHR format)
Autorzy:
Skrzypkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648848.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
commercial radio station
CHR
rafio format
history of formatting and programming
musical programming
Opis:
The author describes the issue of musical programming in mainstream radio stations (based on CHR format). He defines the most popular radio formats, presents the history of programming, and points out the basic mechanisms that every programmer should remember.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 17, 3; 200-202
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacyfikacja i okupacja? Wybrane aspekty ateńskiej polityki wobec sprzymierzeńców z II Związku Morskiego
Pacification and Occupation? Selected Aspects of Athenian Policy towards its Allies in the Second Maritime League
Befriedung und Besetzung? Ausgewählte Aspekte der athenischen Politik gegenüber den Verbündeten des Zweiten Attischen Seebundes
Autorzy:
Duszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162158.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Ateny
IV w. przed Chr.
II Związek Morski
garnizony
okupacja
dekret Arystotelesa
Athens
fourth century BC
Second Maritime League
garrisons
occupation
Aristotle’s Decree
Athen
4. Jahrhundert v. Chr
Zweiter Attischer Seebund
Garnisonen
Besatzung
Dekret des Aristoteles
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu próbę określenia charakteru ateńskich garnizonów w państwach członkowskich II Związku Morskiego (IV w. przed Chr.). Zagadnienie to wiąże się z szerszym problemem charakteru owego sojuszu, często postrzeganego przez współczesnych uczonych przez pryzmat swojego poprzednika (Związku Delijskiego z wieku V) jako instrument polityki imperialnej Aten. W takim wypadku placówki wojskowe w państwach członkowskich, oprócz zadań związanych z projekcją siły wobec przeciwników zewnętrznych, służyłyby również zagwarantowaniu dominacji hegemona związku nad sojusznikami. Ze współczesnego punktu widzenia mogłyby mieć zatem charakter okupacyjny, choć przepisy regulujące funkcjonowanie symmachii zawierały gwarancje mające uchronić jej członków przed takimi sytuacjami. W artykule nacisk został położony na zebranie wzmianek o wykorzystaniu garnizonów do ingerencji w sprawy wewnętrze sprzymierzonych poleis. Materiał źródłowy przynosi jednak dość skromną ilość podobnych informacji. Ponadto jego analiza sugeruje, że odpowiedzialność za przypadki nadużyć spoczywała raczej na konkretnych dowódcach ateńskich; trudno natomiast mówić o jednym „imperialnym” kursie w polityce ateńskiej.
This article is an attempt to determine the nature of the Athenian garrisons that were situated in other member states of the Second Maritime League (fourth century BC). This issue is related to the broader problem regarding the nature of this alliance, often perceived by modern scholars through the prism of its predecessor (the fifth century Delian League), as an instrument of Athens’ imperial policy. In this case, having military posts in other member states, in addition to tasks related to the projection of power against external opponents, would also serve to guarantee the dominance of Athens over its allies. From a modern point of view, they could therefore have an occupational character, although the regulations governing the functioning of the symmachy contained guarantees to protect its members from such situations. The article focuses on material that regards the use of garrisons to interfere in the internal aff airs of allied poleis. The source material, however, contains a rather modest amount of similar information. Moreover, the analysis suggests that responsibility for cases of abuse tended to lie with specific Athenian commanders; however, it is difficult to talk about one „imperial” course in Athenian politics.
In diesem Artikel soll der Versuch unternommen werden, den Charakter der athenischen Garnisonen in den Mitgliedsstaaten des Zweiten Attischen Seebundes (4. Jahrhundert v. Chr.) zu bestimmen. Die Fragestellung hängt mit dem umfassenderen Problem des Charakters dieses Bündnisses zusammen, das von modernen Wissenschaft lern oft durch das Prisma seines Vorgängers (des Delischen Bundes des 5. Jahrhunderts) als Instrument der imperialen Politik Athens betrachtet wird. In diesem Fall würden militärische Vorposten in den Mitgliedsstaaten neben ihrer Aufgabe der Machtprojektion gegen äußere Gegner auch dazu dienen, die Dominanz des Hegemons der Union über seine Verbündeten zu gewährleisten. Aus heutiger Sicht könnten sie daher einen Besatzungscharakter haben, obwohl die Regeln der Symmachie Garantien enthielten, die ihre Mitglieder vor solchen Situationen schützen sollten. Der Schwerpunkt des Aufsatzes liegt auf der Sammlung von Hinweisen auf den Einsatz von Garnisonen zur Einmischung in die inneren Angelegenheiten verbündeter Poleis. Das Quellenmaterial enthält jedoch nur eine recht bescheidene Menge ähnlicher Informationen. Darüber hinaus legt die Analyse nahe, dass die Verantwortung für Kompetenzüberschreitungen eher bei bestimmten athenischen Befehlshabern lag. Es ist hingegen schwierig, von einem einzigen „imperial” Kurs in der athenischen Politik zu sprechen.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 13-45
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prominentny przodek pogromcy Spartakusa – Publius Licinius Crassus Dives, konsul w 205 r. przed Chr.
Autorzy:
Maciejowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963373.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
republika rzymska
III/II w. przed Chr.
Publius Licinius Crassus Dives
biografistyka
roman republic
III/II B.C.
biography
Opis:
The author attempts to answer to question, to what extent eulogy written down by Livy and concerning title figure of Publius Licinius Crassus (consul in 205 B.C.), corresponded with the facts (Liv. XXX 1, 4-6). Article presented stages of political and military career of the above-mentioned member of nobilitas and his competences. This activity can be followed by analysis his activity during holding consecutive offices (pontifex maximus, censor, magister equitum, praetor peregrinus, consul, proconsul). Where therefore we should seek origins of so high assesment given him by Livy? Analysing his activity the course Second Punic War (218-201 B.C.) author arrived at the conclusion, that it were not relatively modest war deedes, particularly in comparison with Roman outstanding leaders in this range, which decided about standing of Crassus. In his career, he placed himself in the role of the client of powerful gens Cornelia. He gained support from Cornelii during elections for pontifex maximus. In return for patronage and help in promotion on consecutive magistracies, he reciprocated undobtedly using his extensive juridicial knowledge. As a pontifex maximus he was also important link in the system of political control over sphere of the religion. Thus, origins of prestige of Crassus we should perceive above all in his mastery of the law. He was known not only as a expert in pontifical law, but also in advising Roman people and senate. It is emphasized not only by Livy, but also by Cicero, whose testimony, although late, it seems valuable, because it revels to us good memory of Crassus, which was preserved in Roman tradition. By advising in lawsuits, he was able to build own clientele, anywaythe network of obligations. This activity was also probably origin of his substantial profits (hence cognomen Dives). Example of the Crassus shows to us, that in Republican Rome, even in tumultuous times, it was there possibility to gain high political standing beyond sphere stricte military.
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu treść panegiryku pióra Tytusa Liwiusza poświęconego tytułowemu konsulowi w 205 r. przed Chr. odpowiada rzeczywistości. Pierwsza sugestia jaka się nasuwa, to zależność przekazu historyka z Patavium od zachowanego we fragmentach dzieła rzymskiego senatora i dziejopisa Gajusza Licyniusza Macera, protegowanego słynnego triumwira Marka Licyniusza Krassusa (ur. 114 - zm. 53 r. przed Chr.). Źródeł wysokiej pozycji Publiusza Licyniusza Krassusa osiągniętej w trakcie drugiej wojnie punickiej (218-201) należy szukać w przynależności do klienteli wpływowego gens Cornelia. Od Korneliuszy uzyskał poparcie podczas wyborów na urząd ponitfex maximus, stając się odtąd ważnym ogniwem powyższego stronnictwa. W zamian za patronat i pomoc w promocji na kolejne urzędy rewanżował się w ramach wymiany usług swoją rozległą wiedzą prawną, prawdopodobnie wspierał również Korneliuszy finansowo. Prawniczą biegłość Krassusa potwierdza także Cyceron. Poprzez udzielanie pomocy prawnej Krassus mógł z kolei budować własną klientelę, a przynajmniej sieć zobowiązań. Czy zatem treść panegiryku Krassusa znajduje potwierdzenie w dokonaniach konsula z 205 r. przed Chr. ? Jeśli odrzucimy stereotypowe określenia użyte przez Liwiusza dotyczące statusu społecznego czy wyglądu zewnętrznego oraz pochwały na temat przewag wojennych członka gens Licinii Crassi, dostrzeżemy autorytet zbudowany na solidnej wiedzy prawniczej. Przykład Krassusa ukazuje zatem, że w republikańskim Rzymie, nawet w bardzo burzliwych czasach istniała możliwość osiągniecia wysokiej pozycji politycznej poza sferą stricte militarną.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2019, 7; 5-37
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietolerancja, error czy hallucinatio – nowe odczytanie łacińskiego dyskursu religijnego z IV wieku
Intolerance, Error or Hallucination – a New Reading of the Latin Religious Discourse from the 4th Century AD.
Autorzy:
Gaj, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806905.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tolerancja religijna; chrześcijaństwo w IV wieku po Chr.; retoryka; Firmicus Maternus; św. Filaster
Religious Tolerance; Christianity in the 4th century AD; Rhetoric; Firmicus Maternus; Saint Filaster
Opis:
Kwestiom tolerancji i nietolerancji religijnej chrześcijaństwa w IV wieku po Chr. należy się nowe odczytaniem przede wszystkim z ujęciem nowych wyników badań historyczno-kulturowych i literaturoznawczych. W artykule został poddany ocenie dyskurs religijny zwłaszcza Firmicusa Maternusa oraz ocena pisarstwa i działalności św. Filastra przez potomnych. Obaj twórcy byli oryginalnymi pisarzami w środowisku chrześcijańskim IV wieku. Pierwszy zamiast wchodzić w spory teologiczne, które zdominowały literaturę chrześcijańską tego okresu,  nie waha się wyrazić zdecydowanych poglądów wobec krwawych obrzędów różnych kultów, postrzeganych przezeń jako duże zagrożenie osobiste, społeczne i państwowe. Drugi w opisie różnic rozumienia chrześcijaństwa widzi nie tylko zło, ale zaburzenia świadomości. Obaj przez potomnych zostaną ocenieni jako ci, którzy dostrzegli, iż ludzie poszukujący w zakresie religii, nie zawsze świadomie dążą do zła, ale mogą błądzić i ulegać złudzeniom (παρερμηνεῖαι, hallucinationes, errores).
The issues of religious tolerance and intolerance of Christianity in the fourth century AD deserve a rereading with the inclusion of new results of historical, cultural and literary studies. The article will evaluate the religious discourse of Firmicus Maternus and the assessment of the writings and activity of Saint Filaster by the descendants. Both writers were original writers in the Christian environment of the 4th century. The first one, instead of entering into theological disputes that dominated Christian literature of this period, does not hesitate to express his firm views on the bloody rites of various cults perceived by him as a great personal, social and state threat. The second one, in the description of differences in understanding of Christianity, sees not only evil but disturbances of consciousness. Both will be judged by the descendants as those who have seen that people who seek in the field of religion do not always deliberately seek evil but they may err and succumb to illusions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 65-78
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manasses jako nawrócony król – poszukiwanieprzyczyn zmiany .punktu widzenia autora 2Krn 33,1-20
Manasseh as king converted – the search for the causes of changes in the point ofview of the author 2Chr. 33,1-20
Autorzy:
Kucharek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008782.pdf
Data publikacji:
2019-03-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Manasses
2Krn 33,1-20
2Krl 21,1-18
krytyka źródeł
niewola babilońska
Manasseh
2Ki 21:1-18
2Chr 33:1-20
2 Source Criticism
Babylonian Exile
Opis:
The Chronicler adds in his work (2Chr 33:1-20) the description of the King’s Manasseh conversion what causes that he has the different point of view than the author of the Second Kings 21:1-18 where it hasn’t been mentioned about Manasseh’s metanoia. The Deuteronomist emphasizes the sinfulness of the king and his responsibility for the fall and captivity of Judah. The reason of the different description and valuation of the Manasseh’s life may be various sources used by the authors during the composition of the pericopes or the different theological aims that inspired the creation of stories. On the base of the conducted analyses it needs to be said that it is impossible to find the sources which could be the material used by the Chronicler. Thus the differences in the biblical traditions should be argued by the other context and the Chronicler’s theological assumptions in the light of which the figure of King Manasseh is shown.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 2; 66-83
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To serve the Empire: Roman eagle as a divine messenger and guardian of majesty of the first Roman Emperor, Octavianus Augustus ₍₆₃BC-₁₄AD₎. Politics — culture — belief
Autorzy:
Kryśkiewicz, Hadrian L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459910.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Rzym
starożytność
orzeł
symbolika
kultura
sztuka
Oktawian August
I w. przed Chr.
I. w. n.e.
antiquity
Rome
Augustus
eagle
culture
art
symbolism
Ist c. B.C.
Ist c. A.D.
Opis:
Głównym celem niniejszej pracy stała się prezentacja symboliki rzymskiego orła na przykładzie okresu rządów princepsa Oktawiana Augusta (44/31 przed Chr. - 14 n.e.), poprzez zgłębienie genezy, zastosowania oraz roli ideowej jego wizerunku w sztuce i kulturze Imperium Romanum. Analizie poddane zostają zarówno świadectwa pisane autorów starożytnych, jak i liczne zabytki kultury materialnej (numizmaty, gemmy). Rozważania uzupełniają uwagi odnośnie początków wizerunku orła jako rozpoznawalnego atrybutu cesarskiego (władzy cesarskiej).
The presented paper focuses on comprehending the symbolism, variety and scale of the eagle’s image implementation in art and broadly named culture of ancient Rome of the Augustan age (ca. 27 B.C.-14 A.D.). Both literary, numismatical, as well as gemmoglyptical evidence are examined, in our att empt to bett er understand the ideological notion of the fawn bird’s image in the ancient times.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 532-551
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst historyczny, społeczny i religijny nauczania proroka Sofoniasza
The Historical, Social and Religious Context of the Teaching of Prophet Zephaniah
Autorzy:
Chrostowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035668.pdf
Data publikacji:
2018-07-23
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Królestwo Judy w VII w. przed Chr.
Manasses
Jozjasz
reforma Jozjasza
prorok Sofoniasz
Księga Sofoniasza
Kingdom of Judah in VII BCE
Josiah
reform of Josiah
prophet Zephaniah
the Book of Zephaniah
Opis:
The author gives, first, the detailed panorama of the historical situationin Juda in VII century BCE and, second, describes the reforms of Josiah.As regards the exact dating of the life and activity of the prophet Zephaniahthere are three main options. One group of scholars puts it at the verybeginning of the reign of the king Josiah, so immediately after 640 BCE.The others prefer the time that followed the very beginnings of the reformmovement, mentioned in the Second Book of Chronicle, so in the decadebefore the culmination of the reform activities of Josiah. The third groupputs the message of Zephaniah in the period after 622 BCE, suggestingthat the prophet strongly supported the king. The first two solutions seemto be the most reasonable.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 4; 5-35
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POGLĄDY WILHELMA WUNDTA NA TEMAT I WOJNY ŚWIATOWEJ
Wilhelm Wundt’s opinions on The First World War
Autorzy:
Zeidler, Włodzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564751.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
uczeni europejscy wobec I wojny światowej
wspólnota w poddaństwie
interpretacja wojny przez F. Fischera
J Leonhard o politycznych i kulturowych skutkach wojny
przewrót Chr Clarka
wojna prawdziwa
narody oraz ich filozofia
wizja przyszłej Europy
European scientists to 1st World War
community in serfdom
interpretation of war by F Fischer
Leonhard J about political and cultural effects of war
revolution of Chr. Clark
true war
nations and their philosophy
vision of future Europe
Opis:
Wilhelm Wundt należał do tych uczonych oraz intelektualistów, którzy na temat I wojny światowej posiadali własne poglądy już wówczas, kiedy ta dopiero się zaczynała. W niniejszym artykule chcę odpowiedzieć na dwa pytania. Najpierw na to, które dotyczy osobliwości stanowiska Wundta, a następnie na to, które dotyczy wewnętrznej zgodności jego poglądów, to znaczy z jednej strony poglądów na temat wojny, a z drugiej – jego wcześniejszych, oryginalnych poglądów w zakresie filozofii i psychologii (np. etyka lub Völkerpsychologie). Stanowisko Wilhelma Wundta w odniesieniu do wojny – w odróżnieniu od opracowań wcześniejszych – scharakteryzuję na podstawie trzech jego prac: Über den wahrhaften Krieg (1914), Die Nationen und ihre Philosophie (1915) oraz Zur Lage (1916, odpowiedź dla „Polnische Blätter”). Wykorzystanie tego trzeciego źródła, przez wiele dziesięcioleci pomijanego przez historyków psychologii (zarówno w Polsce, jak również w innych krajach) wyznacza specyfikę poniższego opracowania.
Wilhelm Wundt was one of those scientists and intellectualists, who had their own opinions on WWI even when it was just beginning. In the article the author wants to answer two questions. First, the answer the question concerning peculiarity of Wundt’s stance. Second, answer the question of inner consistency of his opinions i.e. his outlooks on war and his earlier and original viewpoints on philosophy and psychology (i.e. ethics or Volkerpsychologie). Unlike in previous studies, Wilhelm Wundt’s stance on war is characterized based on his three works: Über den wahrhaften Krieg (1914), Die Nationen und ihre Philosophie (1915) and Zur Lage (1916, the answer for „Polnische Blätter”). The inclusion of the third work, which for many decades was ignored by psychology historians (in Poland and in the other countries alike), is what makes this study distinct.
Źródło:
Studia Psychologica; 2016, 16, 1; 97-119
1642-2473
Pojawia się w:
Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wives of Felix, the Procurator of Judaea
Żony Feliksa, prokuratora Judei
Autorzy:
Deiksler, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Judea
Jews
Roman provinces in the 1st century
Roman governors
Roman administration
Prefects and procurators of Judea
Drusilla of Mauretania
Żydzi
rzymskie prowincje w I w. po Chr.
namiestnicy rzymscy
administracja rzymska
prefekci i prokuratorzy w Judei
Opis:
W artykule podjęta została próba przedstawienia żon Feliksa – prokuratora Judei w latach 52–58/60 po Chr. Namiestnik miał związać się z trzema kobietami, z których dwie znane są bliżej. Autor podejmuje się rozwiązania problemu pokrewieństwa pierwszej z nich – Druzylli Mauretańskiej z Kleopatrą VII, o czym wspomina Tacyt. Niektórzy badacze podważyli jednak stwierdzenie historyka rzymskiego, jakoby Druzylla miała być wnuczką królowej egipskiej. Zostało to pozytywnie przyjęte przez większą część historyków i powtarzane w kolejnych pracach, w których pojawia się Druzylla Mauretańska. Ponowna analiza problemu wykazuje, że Tacyt miał jednak rację i Druzylla była wnuczką Kleopatry. W drugiej części artykułu zaprezentowana została druga żona Feliksa, która była córką Agryppy I i miała związać się z prokuratorem Judei podczas jego pobytu w prowincji.
The article attempts at presenting the wives of Felix – a procurator of Judaea from 52 to 58/60 A.D. The governor is supposed to have had relationships with three women, two of whom are better known than the third. The author strives for solving the problem of kinship between the first wife – Drusilla of Mauretania – and Cleopatra VII, which is mentioned by Tacitus. Some researchers, however, have discredited the statement of the Roman historian that Drusilla would have been the granddaughter of the Egyptian queen. It was accepted by most historians and has been repeated in the following studies concerning Drusilla of Mauretania. Nevertheless, the renewed analysis of the matter indicates that it was Tacitus who was right and that Drusilla was the granddaughter of Cleopatra indeed. The second part of the article presents the second wife of Felix, who was the daughter of Agrippa I and is supposed to have started her relationship with the procurator of Judaea during his stay in the province.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 31-40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies