Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Byzantine tradition" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Liturgiczne zastosowanie świętego myronu (krzyżma) w tradycji bizantyjskiej. Namaszczenia w sakramencie chrztu i bierzmowania
    Liturgical application of the holy myron (chrism) in the Byzantine tradition. The anointment in the sacraments of baptism and confirmation
    Autorzy:
    Nowakowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432124.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    liturgia
    tradycja bizantyjska
    Duch Święty
    krzyżmo
    myron
    chrzest
    bierzmowanie
    miropomazanie
    namaszczenia chrzcielne
    modlitwy
    ciało
    teologia
    liturgy
    Byzantine tradition
    The Holy Spirit
    Chrism
    Myron
    Miropomazanie
    Baptism
    Confirmation
    Bapismal Anointments
    Body
    Theology
    Opis:
    Artykuł ukazuje rodzaje różne zastosowań krzyżma (świętego myronu) w liturgii Kościoła prawosławnego. Przedstawione są najpierw szczególne miejsce i znaczenie krzyżma (myronu) w liturgii tradycji bizantyjskiej. Autor omawia następnie ewolucję bizantyjskich namaszczeń chrzcielnych (przedchrzcielne i pochrzcielne) w kontekście wpływów syryjskiej tradycji liturgicznej.  Szczególną uwagę zwraca na namaszczenie krzyżmem (myronem), które w obrządku bizantyjskim pełni rolę sakramentu bierzmowania (miropomazanie).  Ukazuje namaszczenia myronem na różnych częściach ciała i towarzyszące im modlitwy, na przykładzie dawnej praktyki Cerkwi rosyjskiej (XVII wiek). Na koniec podjęta została próba sformułowania liturgicznej teologii ciała ludzkiego, wyłaniająca się z tej wschodniej praktyki wielu namaszczeń w obrzędach bierzmowania.
    The article presents various applications of the chrism (the holy myron) in liturgy of the Orthodox Church. First a particular time of applicationan and meaning of the chrism (myron) in the Byzantine tradition is shown. Then the author discusses the process of evolution of the Byzantine baptismal anointments (prebaptismal and postbaptismal) in the context influenced by the syrian liturgical tradition. Particularly anointing with the chrism (myron) is indicated, that in Byzantine rite is considered as confirmation (miropomazanie). He speaks about anointing of various spots of the body and about the accompanying prayers as it is proved by the former practice of the Russian Church (17th). Finaly, at attempt at formulating liturgical theology of the human body has been made, as it appears in the liturgical practice.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 121-137
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plethon wobec tradycji teologicznej Greków
    Pletho and tradition of ancient Greek theology
    Autorzy:
    Kujawa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806884.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Plethon
    Laws
    Byzantine philosophy
    ancient tradition
    Greek theology
    Opis:
    Byzantine philosopher Georgios Gemistos Pletho (1355–1452) is regarded as the first Philhellene who rejected Christianity and attempted to restore the pogan religion of Hellenic gods. In his last work Books of Laws (Νόμων συγγραφή) he presents his own system of theology based on ancient philosophy and Greek mythology. The aim of the paper is to outline some main features of Plethon’s theology and to show the influence of Greek tradition on it.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 107-127
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry in the Book "The Shadow of King Marko". Book review: Vitomir Mitevski (2017). "The Shadow of King Marko: Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry". Skopje: Macedonian Academy of Sciences and Arts, Skopje
    Autorzy:
    Gorgiev, Branko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508880.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    The Shadow of King Marko
    Vitomir Mitevski
    Byzantine and Macedonian tradition
    Slavicists
    neohellenists
    Opis:
    Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry in the Book The Shadow of King Marko. Book review: Vitomir Mitevski (2017). The Shadow of King Marko: Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry. Skopje: Macedonian Academy of Sciences and Arts, SkopjeThe book The Shadow of King Marko by prof. V. Mitevski can be perceived as some kind of a mental reflection on a very complex topic that treats Indo-European, Byzantine and Macedonian tradition. Such is this work, complex, extensively analytic, sometimes synthetic, particularly in the introductory parts that present the paths of the research process, but also in the conclusions that are expressed through numerous analytical passages. Main hypotheses are consequentially formed, derived and proven. Author’s style, short sentence period, clearly formulated idea, enable the reader to easily follow the complex topics. This book is clearly scientific per se. It can be listed among numerous literal-critical and literal-historical studies that originated since the ancient times, in the era of sophists, peripatetics and Alexandrian philosophers, but also in the new-age philological, systematic and scientific, classical studies. This book, beyond any doubt, can be an inspiring reading not only for the classical philologists, but also for the large number of experts in the field of humanistic sciences, Slavicists, neohellenists, ethnologists, folklorists, historians, byzantologists etc. The Shadow of King Marko is casted way back in the space and time, and there is a good chance that the shadow of this book will be casted a long way in the future. Античката, византиската и македонската епска поезија во делото „Сенката на Марко Крале„ Резиме: Vitomir Mitevski (2017). The Shadow of King Marko: Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry. Skopje: Macedonian Academy of Sciences and Arts, SkopjeКнигата на проф. В. Митевски, „Сенката на Марко Крале„, може да се доживее како своевиден ментален одблесок на една мошне сложена тема која се занимава со индоевропската, византиската и македонската епска традиција. Такво е и ова дело, комплексно, аналитичко во најголем степен, напати синтетичко, најчесто во воведните делови кога се навестуваат линиите на истражувањето, но и во заклучоците кои проблеснуваат низ бројните аналитички пасажи. Главните тези се консекветно формулирани, изведени и докажани. Стилот на авторот, кусата реченична периода, јасно формулираната мисла, овозможува лесно да се следат комплексните теми. Ова дело е бездруго научно – per sе. Тоа се придружува на бројните книжевно-критички и книжевно-историски студии кои настанале уште во антиката, во времето на софистите, перипатетичарите и александриските филолози, но и на нововековните филолошки, систематски и научни, класични студии. Бездруго, оваа книга може да биде инспиративно четиво не само за класичните филолози, туку и за голем број на стручњаци од областа на хуманистичките науки, слависти, неохеленисти, етнолози, фолклористи, историчари, византолози и т.н. „Сенката на Марко Крале„ се протега далеку наназад во времето и просторот, но и сенката на оваа книга има изгледи да се протега далеку нанапред. Antyczna, bizantyjska, i macedońska poezja epicka w monografii Cień Marka Królewicza. Recenzja książki: Vitomir Mitevski (2017). The Shadow of King Marko: Ancient, Byzantine and Macedonian Epic Poetry. Skopje: Macedonian Academy of Sciences and Arts, SkopjeMonografię Vitomira Mitevskiego, Cień Marka Królewicza, można traktować jako swego rodzaju odblask mentalny pewnego bardzo złożonego tematu, który jest powiązany z indoeuropejską, bizantyjską i macedońską tradycją. To samo można powiedzieć o samej monografii, kompleksowej, w najwyższym stopniu analitycznej, a zarazem mającej ambicje syntetyczne, widoczne zwłaszcza we wprowadzeniu do każdego rozdziału i w podsumowaniach wieńczących liczne passusy analityczne. Formułowane konsekwentnie główne tezy książki zostały przedstawione i poparte dowodami. Także styl wywodu autora, charakteryzujący się krótkimi zdaniami jasno formułującymi myśl, pozwala [czytelnikowi] na łatwe śledzenie tematu głównego. Jest to książka naukowa per se. Te [cechy] charakteryzują liczne studia krytyczno-literackie i historyczno-literackie od starożytności, w czasach Sofistów, perypatetyków i Aleksandryskiej szkoły filologicznej aż po czasy studiów klasycznych, filologicznych i naukowych. Prezentowana książka, bez wątpienia może być inspirującą lekturą nie tylko dla filologów klasycznych, ale także dla wielu specjalistów z dziedziny nauk humanistycznych, slawistów, neogrecystów, etnologów, folklorystów, historyków, bizantologów itd. Cień Marka Królewicza sięga daleko w przeszłość czasów i przestrzeni, ale cień tej książki ma szansę sięgnąć także daleko w przyszłość.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2019, 8
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Akritic Hero in Byzantine and Macedonian Epic Poetry
    Autorzy:
    Митевски [Mitevski], Витомир [Vitomir]
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508726.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Macedonian traditional epic poetry
    King Marko
    Byzantine epic tradition
    akritic hero
    Digenes Akritas
    comparative analysis
    horseman
    child-hero
    dragon slaying
    Opis:
    The Akritic Hero in Byzantine and Macedonian Epic PoetryComparative analysis of the most prominent heroic characters of Byzantine (Armouris and Digenes) and Macedonian (King Marko) epic poetry uncovers numerous contact points that reveal the close relation between these two cultures over a longer period of time. By using the term “akritic hero” or border warrior in Byzantine and the term kraishnik in Macedonian epic poetry, the paper analyses the relation between these two representations of the same type of epic hero. Complex concordance is explored on several levels which illustrate several characteristic features of the Byzantine akritic heroes Digenes and King Marko in traditional Macedonian epic poetry. Both Digenes and Marko are lone horsemen roaming in restricted territory (Cappadocia andMacedonia), they fight as individuals with distinguished opponents and even with armies, and win the fights, slay the dragon in identical manner, there are occurrences of child-heroes in the songs and the institution of avunculate is particularly emphasised in the act of initiation etc. Unlike monolithic character of Homeric heroes, in Byzantine and Macedonian epic poetry both Digenes and Marko are significantly more complex and occasionally inconsistent characters which is due to their centuries-long shaping in territories where different cultural influences are interwoven. Bohater z pogranicza w bizantyjskiej i macedońskiej poezji epickiejAnaliza komparatystyczna najbardziej wyrazistych postaci w bizantyjskiej (Armuris i Digenis) i macedońskiej (Królewicz Marko) epice ujawnia szereg punktów wspólnych, co świadczy o bliskich kontaktach pomiędzy tymi dwiema kulturami w długim okresie czasu. Na przykładzie pojęcia akryty, to znaczy żołnierza z pogranicza [Cesarstwa Wschodniorzymskiego], który w macedońskiej epice jest nazywany pogranicznikiem i jest nośnikiem takiego samego znaczenia (jak termin akryta), w artykule analizowany jest wzajemny stosunek tych dwóch odmian tego samego typu bohatera epickiego. Kompleksowa analiza uwidacznia podobieństwo na wielu poziomach, przy czym akryta - pogranicznik Królewicz Marko w macedońskiej tradycyjnej poezji epickiej odznacza się szeregiem charakterystycznych cech właściwych akrycie. Tak oto, i Digenis, i Karólewicz Marko są samotnymi wojownikami, którzy poruszają się po ograniczonej przestrzeni (Kapadocja i Macedonia), stają samotnie do dwuboju z wybitnymi przeciwnikami, a nawet z całymi armiami i wychodzą z nich zwycięsko, w ten sam sposób pokonują żmija, w pieśniach o nich występują dzieci-junacy, przy czym w obydwu kontekstach (bizantyjskim i macedońskim) jest kładziony akcent na instytucję awunkulatu (avunculus), co ma szczególne znaczenie w kontekście aktu inicjacji, itd. W przeciwieństwie do monolitycznego charakteru bohaterów homeryckich, w bizantyjskim i macedońskim eposie, Digenis i Królewicz Marko są postaciami o wiele bardziej kompleksowymi i wewnętrznie sprzecznymi, co wynika z ich wielowiekowego poetyckiego kształtowania się na terenach, na których krzyżują się najróżnorodniejsze wpływy. Акритскиот херој во византиската и македонскатаепска поезијаСпоредбената анализа на најистакнатите херојски ликови на византиската (Армурис и Дигенис) и македонската (Марко Крале) епика открива низа допирни точки што сведочи за блискиот контакт меѓу овие две култури во тек на подолг временски период. На примерот на поимот за т. н. акритски херој т. е. воин одграничните предели кој во македонската епика го носи називот краишник со идентично значење, во текстот се истражува меѓусебниот однос на овие две пројави на еден ист тип епски херој. Комплексното соодветство се развива на повеќе нивоа при што краишникот Марко Крале во македонската традиционална епска поезија се истакнуива со низа типични „акритски“ обележја. Така, и Дигенис и Марко се осамени коњаници кои се движат на ограничен простор (Кападокија односно Македонија), стапуваат како единка во двобои со истакнати противници, па дури и со цели војски и од нив излегуваат како победници, на идентичен начин го погубуваат змејот, во песните за нив се јавуваат деца-јунаци при што и на двете страни акцент се става на институтцијата на авункулат што особено важи во чинот на иницијација итн. Наспроти монолитниот карактер на хомерските херои, во византискиот и македонскиот еп Дигенис и Марко се многу покомплексни и понекогаш противречни фигури што е резултат на нивното повеќевековно поетско обликување на простори каде што се преплетуваат најразлични влијанија.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2018, 7
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The great canon of st. Andrew of Crete. Scriptural, liturgical and hesychastic invitation for an encounter with God
    Wielki kanon św. Andrzeja z Krety. Biblijne, liturgiczne i hezychastyczne zaproszenie do spotkania z Bogiem
    Autorzy:
    Leśniewski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612048.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    św. Andrzej z Krety
    Wielki kanon
    hymnografia bizantyńska
    Wielki Post
    tradycja hezychastyczna
    St. Andrew of Crete
    The Great Canon
    Byzantine Hymnography
    the Great Lent
    Hesychastic Tradition
    Opis:
    Wielki kanon św. Andrzeja z Krety jest arcydziełem hymnografii bizantyńskiej. Od ponad tysiąca lat odgrywa ważną rolę w procesie duchowego przygotowania do uroczystości Zmartwychwstania Chrystusa, gdyż w użyciu liturgicznym podczas Wielkiego Postu. W świadomości prawosławnej Wielki kanon jest przede wszystkim wielkopostnym specjalnym zaproszeniem do osobistej pokuty, a dokładniej: przemiany umysłu (met£noia) i głębokiej skruchy (kat£nuxij). Treść Wielkiego kanonu, w przeważającej większości utkana z fraz biblijnych i odnosząca się do istotnych wydarzeń historii zbawienia, ma na celu przekształcenie życia wierzącego zgodnie z Mądrością Bożą. Ten „eklezjalny akt liturgiczny” pomaga wierzącym uwolnić się nie tylko od niewoli grzechu, ale również od złych myśli (ponhroˆ logismo…) i niszczących pożądliwości (p£qoi). W oparciu o analizę zagadnień i terminologii Wielkiego kanonu, wydaje się, że jest uzasadnione twierdzenie, iż jest to dzieło, które łączy prawosławne podejście do Biblii z tradycją hezychastyczną w kontekście liturgicznym.
    The Great Canon of St. Andrew of Crete is a masterpiece of Byzantine hymnography. Due to its liturgical use during the Great Lent in the Orthodox Church for more than a thousand years it has played a very important role in the process of spiritual preparing for the feast of the Resurrection of Christ. In the Orthodox consciousness the Great Canon is first of all the Lenten special invitation for personal repentance (and more specifically “a change of mind” – met£noia) and compunction (kat£nuxij). The whole content of the Great Canon, in the vast majority woven from biblical phrases and referring to the essential events of salvation history, has the purpose of reshaping a believer’s life according to the Divine Wisdom. This “ecclesial liturgical act” helps to release the faithful not only from the bondage of sin but also from evil thoughts (ponhroˆ logismo…) and destructive passions (p£qoi). Based on an analysis of issues and terminology of the Great Canon it seems to be a well-founded argument that it is a work that combines the Eastern Orthodox use of the Bible, and the hesychastic tradition in the liturgical context.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 429-447
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Malarstwo ikonowe tradycji bizantyjskiej
    Byzantine tradition in icon painting
    Autorzy:
    Koprowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630986.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    icon
    icon painting
    reversed perspective
    the sacred
    the profane
    Byzantine tradition
    Opis:
    The article seeks to reflect upon the manner of perceiving reality (the so-called reversed perspective) associated with the Byzantine tradition of icon painting which was in evidence in the Ruthenian and Russian cultural circle from the 12th to the first half of the 17th century.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 12; 85-98
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość bizantyjska na tle misji cyrylo-metodiańskiej na Wielkich Morawach. Aspekt antropologiczny
    Byzantine Spirituality against Background of the Cyril-Methodius Mission on Great Moravia. An Anthropological Aspect
    Autorzy:
    Bugel, Walerian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343436.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowość
    misja wielkomorawska
    Cyryl i Metody
    tradycja bizantyjska
    spirituality
    Great-Moravian mission
    Cyril and Methodius
    Byzantine tradition
    Opis:
    Chociaż misji Braci Sołuńskich na Wielkie Morawy w 863 r.  zostało poświęconych wiele tekstów naukowych, to jednak kwestie dotyczące jej duchowości pozostają raczej poza obszarem zainteresowań badaczy. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie, czy i w czym duchowość cyrylo-metodiańska jest innowacyjna wobec swego wzorca bizantyjskiego – konkretnie na przykładzie antropologii tak jednostkowej, tak też w jej wymiarze politycznym. Naszkicowany został zarys kontekstu duchowościowego, w ramach którego realizowana była misja wielkomorawska. Później zanalizowano konkretne teksty, których rodowód w związku z misją wielkomorawską jest bezsporny. Na koniec zaś starano się uściślić miarę innowacyjności tejże misji w stosunku do jej wzorca realizowanego w Bizancjum.
    Despite focusing many scholar texts on the Great-Moravian mission in 863 the question of its spiritual background still remain rather without the sphere of scientist concern. The aim of this paper is to show if, and in what, was the spirituality of Cyril and Methodius innovative in compare with its Byzantine pattern—in concrete on example of anthropology, the individual, like as the political one. First it will sketched an outline of the spiritual context in witch this mission was accomplished. The second step is an analysis of some texts, being unquestionably native to this mission. By the end I will try to specify to which measure was this mission innovative on the field of spirituality.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2013, 5; 121-135
    2081-6731
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Ekumenicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kalendarz liturgiczny Kościoła prawosławnego w Rumunii – lokalna transformacja tradycji bizantyjskiej
    The Liturgical calendar of the orthodox church in Romania – a local transformation of the Byzantine tradition
    Autorzy:
    Kocój, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909900.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Liturgical calendar
    Orthodox Church
    Romania
    Byzantine tradition
    Kalendarz liturgiczny
    Cerkiew prawosławna
    Rumunia
    tradycja bizantyńska
    Opis:
    The liturgical calendar used in the Orthodox Church in Romania dates back to the remote times of antiquity. The structure of the calendar was decisively formed in the period of Byzantium and its use was upheld by the tradition until the 20th century. The article describes the organization of the Orthodox calendar in Romania. It is divided into three cycles which designate the most significant holidays as well as customs and habits observed by the believers. The basic course is the daily cycle, which allows monks to live according to a specific rhythm determined by prayer, work and rest. It consists of seven prayers that fall at the same times of day and night. The weekly cycle includes seven days of the week starting with Sunday that is the first and at the same time the last day of the week on a symbolic level. Orthodox religion associates particular days of the week with remembering the mystery of faith, a saint or a group of saints. The liturgical week is an icon in the middle of which the Orthodox place Jesus Christ, thus it is often called a Weekly Passover. It symbolically invokes the history of salvation. The annual cycle is divided into the moveable and immoveable feasts (derived from Easter). The Orthodox Church appoints them according to the spiritual, not historical order. The spiritual order displays God’s plan to save humanity. This routine makes a full circle every year, with the same holidays placed along the course. A deliberate plan to destroy spiritual culture by communist authorities led to partial disappearance of Orthodox traditional customs or transformed them into a folk spectacle. The Communism has fallen and we can witness the resurrection of the Orthodox culture. There is a great return to the liturgical texts as well as to belles lettres created in the Byzantine time. Beside them, the old beliefs, habits and rituals molded in the Byzantine Christianity are slowly brought back to life.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 95-110
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies