Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Buster Keaton" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Jak człowiek Becketta zrodził się z Keatona, czyli absurdalna Księga Rodzaju
    How Beckett’s Man Was Born from Keaton, or an Absurdist Book of Genesis
    Autorzy:
    Malczewska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920283.pdf
    Data publikacji:
    2009-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    narrative breakthrough
    negation of form
    time
    absurd
    slapstick
    theater of the absurd
    Samuel Beckett
    Buster Keaton
    Waiting for Godot
    The General
    Generał
    Czekając na Godota
    teatr absurdu
    negacja formy
    Opis:
    How Beckett’s Man Was Born from Keaton, or an Absurdist Book of Genesis“How Beckett’s Man Was Born from Keaton, or an Absurdist Book of Genesis” is an attempt to find the origins of Beckettian characters in cinematic tradition. The choice of Buster Keaton is intentional, as it was him – proud and headstrong and not the overly sentimental Chaplin – who introduced the sphere of the essence of existence (stemming from the antic tragedy) into the world of slapstick (a part of low culture). Keaton – the deadpan comedian from his serious comedies and Samuel Beckett – the creator of the theatre where lack of action forms the bulk of the action both entered the field of eschatological reflections while contradicting the form they both had been using. Experimenting with Time as a matter in the work they achieved a narrative breakthrough – Beckett by stretching it to the unbearable, never-ending “here and now”, Keaton by shrinking it, so that the hero could never keep up with the events or the viewer’s perception. All in the name of absurd, the sense of which both Beckett and Keaton shared to a surprising extent.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 211-223
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sens w maszynie – Buster Keaton i „Generał”
    The Sense in the Machine – Buster Keaton and the “The General”
    Autorzy:
    Masłoń, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341359.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Buster Keaton
    Henri Bergson
    wojna secesyjna
    American Civil War
    Opis:
    W swym artykule Masłoń argumentuje przeciwko takim interpretacjom Generała (1926) Bustera Keatona, które przedstawiają ten film jako krytykę mechanizacji, a co za tym idzie – dehumanizacji ludzkiego życia w nowoczesnym świecie. Wychodząc od definicji Bergsona, dla którego esencją komedii jest „mechaniczność powlekająca życie”, i uwzględniając romantyczną proweniencję tej definicji (idee organicznego dzieła sztuki, sentymentalnej wewnętrzności itp.), autor stara się pokazać, że wbrew tej tradycji to właśnie „bezduszne” ciało jest przedstawione w filmie jako interesujące oraz że owo ciało, a nie spontaniczna duchowość, jest źródłem autonomii głównego bohatera i jego poetyckiego uroku. Co więcej, jeśli wziąć pod uwagę formę filmu, tylko „mechanicznie” skonstruowany slapstickowy wątek – oparty na pogoni, ukazujący stawanie się Johnny’ego maszyną – można uznać za samowystarczalny, choć zostaje on „zanieczyszczony” przez narzucone mu, rzekomo organiczne, sentymentalne i heroiczne konwencje. W ten sposób (zarówno w treści, jak i formie) film ten nie tylko odnosi się do uroszczeń spontaniczności i sentymentalnej organiczności, lecz także może być uznany za ocenę tej strony walczącej w wojnie secesyjnej, której tożsamość odwołuje się do tego rodzaju wartości.
    In his article, Masłoń argues against such interpretations of Buster Keaton’s The General (1926), that portray the film as a criticism of mechanization, and thus the dehumanization of human life in the modern world. Starting with Bergson’s definition, for whom the essence of comedy is “the mechanics of life”, and taking into account the romantic origins of this definition (ideas of organic art, sentimental interior, etc.), the author tries to show that, contrary to the tradition, it is precisely “soulless” body presented in the film that is of interest, and that that very body, rather than spontaneous spirituality, is the source of the autonomy of the main character and his poetic charm. Moreover, taking into the account the form of the film, only the “mechanically” constructed slapstick theme - based on the chase, and the process of Johnny becoming a machine can be considered self-sufficient, even though it is “polluted” by the allegedly organic, sentimental and heroic conventions. In this manner (both in content and form) the film refers to simplifications of spontaneity and organic sentimentality, and can also be considered as an evaluation of this side fighting in the American civil war whose identity refers to this type of values.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 172-180
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies