Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bogurodzica [Mother of God]" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    „Pociesz i mię tu na chwilę…” Problematyka religijna "Pieśni" Nikodema Muśnickiego SJ
    “Comfort me here for a moment…”: Religious Themes in Pieśni by Nikodem Muśnicki SJ
    Autorzy:
    Janiec, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/451186.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    religious motives
    Enlightenment poetry
    Jesuits
    Nikodem Muśnicki
    Providence
    ode
    Bogurodzica [Mother of God]
    motywy religijne
    poezja oświecenia
    jezuici
    Opatrzność
    oda
    Bogurodzica
    Opis:
    The article presents the most important religious themes in Pieśni [Songs] by Nikodem Muśnicki, a Jesuit from Polotsk, who was active during the Enlightenment. His biography, as presented in the introductory section, places him among forgotten writers, representatives of classicism after King Stanislaus II, and is a starting point in the interpretation of his songs. The analysis of selected pieces, published in the volume Drobniejsze poetyckie zabawki [Smaller Poetic Toys] and those which remained in manuscript, clearly indicates that Muśnicki chose the most important religious problems as his object of poetic reflection. He is interested in God, man and the world. Within these themes he also analyses more detailed issues: the essence of the Supreme Being, the existential situation of the human being, the place of man in the universe, and, last but not least, relations of God and man. The poet’s works are an interesting example of Polish religious poetry during the Enlightenment.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 347-363
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Концепт БОГОРОДИЦА в украинской и польской языковых картинах мира
    The Concept MOTHER OF GOD in the Ukrainian and Polish Linguistic Worldviews
    Pojęcie BOGURODZICA w ukraińskim i polskim językowym obrazie świata
    Autorzy:
    Сукаленко, Татьяна Николаевна
    Ладыняк, Наталия Богдановна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38702550.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    linguistic worldview
    the concept MOTHER OF GOD (Bohorodytsia/Bogurodzica)
    conception
    artistic discourse
    folklore texts
    verbalisers of the concept
    Opis:
    This article brings a comparative analysis of the concept MOTHER OF GOD (Bohorodytsia/Bogurodzica) as represented in the Ukrainian and Polish linguistic worldviews. Basing on the data of different types of dic-tionaries of the Ukrainian and Polish languages, folklore texts and artistic discourse, the study identifies the means of its verbalisation in Ukrainian and Polish and their similar and distinctive features. The results of lexicographic analysis indicate that the definitions of this concept in the two languages are the closest in content in the categories Bozha Matir and Matka Boża ‘the name of Christ’s Mother in Christian faith’. In modern explanatory dictionaries of the Ukrainian language the lexeme Bohorodytsia ‘Mother of God’ is primary, neutral, while the dictionaries of the Polish language list a combination of lexemes Matka Boża in this function. In Ukrainian and Polish ethnocultures Bohorodytsia / Matka Boża means ‘caring, loving mother, mother of all people, defender of the disadvantaged’. The analysis of Ukrainian and Polish artistic discourse revealed the metaphorical use of lexical units Bohorodytsia/Bogurodzica for denoting the concept MOTHER OF GOD, reflecting the ethnocultural specifics of the individual characteristics of the writers’ worldview.  
    W artykule została przeprowadzona analiza porównawcza pojęcia BOGURODZICA, przedstawionego w ukraińskim i polskim językowym obrazie świata. Na podstawie materiałów różnego rodzaju słowników języka ukraińskiego i polskiego, tekstów folklorystycznych i dyskursu artystycznego zostały zidentyfikowane sposoby jego werbalizacji w języku ukraińskim i polskim, zostały ustalone cechy analogiczne i dystynktywne. Analiza leksykograficzna wykazała, że definicje pojęcia w języku ukraińskim i polskim są najbardziej podobne pod względem treści w kategoriach Божа Матір i Matka Boża – ‘u chrześcijan nazwa matki Chrystusa’. We współczesnych słownikach objaśniających języka ukraińskiego podstawowym i neutralnym jest leksem Богородиця, podczas gdy w słownikach języka polskiego do tego celu służy kombinacja leksemów Matka Boża. W etnokulturze ukraińskiej i polskiej Богородиця / Matka Boża to ‘troskliwa, kochająca matka, matka wszystkich ludzi, obrończyni pokrzywdzonych’. Analiza ukraińskiego i polskiego dyskursu artystycznego pokazała użycie metaforycznych jednostek leksykalnych do określenia pojęcia BOGURODZICA, odzwierciedlających etnokulturową specyfikę cech indywidualnych światopoglądu pisarzy.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mickiewicz od świętych (zarysy hagiograficzne)
    Mickiewicz of saints (hagiographic outlines)
    Autorzy:
    Burta, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400617.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Adam Mickiewicz
    Saint Adalbert
    Mother of God
    św. Wojciech
    Bogurodzica
    Opis:
    Artykuł dotyczy religijnego, ściślej: hagiograficznego wymiaru literatury polskiego romantyzmu. Ukazuje zainteresowanie Adama Mickiewicza postaciami świętych, a szczególnie św. Wojciecha. Jest on bohaterem kilku nielirycznych, nieosobistych utworów Mickiewicza. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że teksty te pisane były na zamówienie, miały charakter oficjalny, popularyzatorski. Zwłaszcza okoliczności powstania noty biograficznej Saint Adalbert (1839), przygotowanej do Encyclopédie catholique, pokazują różne odcienie motywacji autora. Okazuje się, że we wszystkich tekstach poświęconych św. Wojciechowi (fragmenty rozprawy Pierwsze wieki historii polskiej, 1838; wykład XIII kursu pierwszego Literatury słowiańskiej, 1841) Mickiewicz konsekwentnie przypisuje świętemu autorstwo hymnu Bogurodzica. Artykuł przynosi odpowiedź, dlaczego Mickiewiczowi zależy na podtrzymaniu XVI-wiecznej legendy o Canticum sancti Adalberti, mimo że była w XIX wieku kwestionowana.
    The article concerns religious or rather hagiographic dimensions of Polish romantic literature. It presents Adam Mickiewicz’s interests in the persons of saints, especially in St. Adalbert of Prague who is a character of a few unemotional and impersonal pieces of writings by Mickiewicz. At first sight it seems that the mentioned texts were written on request, they were official and they had an official and popularizing character. Especially circumstances of the origin of a biografic note entitled Saint Adalbert (1839), prepared for Encyclopédie catholique, illustrate hues of the poet’s motivation. It appears that in each text devoted to St. Adalbert (fragments of a dissertation First centuries of Polish history [Pierwsze wieki historii polskiej], 1838; lecture XIII of the first course of Slavic literature [Literatura słowiańska], 1841) Mickiewicz constantly attributes the authorhip of the hymn Mother of God [Bogurodzica] to the saint. The study brings an answer to the question why Mickiewicz wanted to sustain the XVI century legend about Canticum sancti Adalberti despite the fact that the legend’s veracity was questioned in XIX century.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2016, 2; 249-262
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielkotygodniowe inspiracje w hymnografii Zaśnięcia Bogurodzicy
    Inspirations of the Holy Week in the hymnography of the Dormition of the Mother of God
    Autorzy:
    Karczewski, Pantelejmon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912082.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Zaśnięcie
    Bogurodzica
    Wielki Tydzień
    hymnografia
    pogrzeb
    Dormition
    Mother of God
    Holy Week
    hymnography
    funeral
    Opis:
    Zaśnięcie Bogurodzicy to jedno z najbardziej uroczyście obchodzonych świąt w prawosławnym roku liturgicznym. Ma bogatą hymnografię, w tym dodatkowy obrzęd Pogrzebu Bogurodzicy. Teksty święta są w dużej mierze inspirowane hymnografią Wielkiego Tygodnia, a zwłaszcza Wielkiej Soboty. Niniejszy artykuł prezentuje na przykładzie święta Zaśnięcia Bogurodzicy ogólne zjawisko intertekstualności w hymnografii. Wzajemne przenikanie się tekstologiczne hymnów pojawia się bowiem w kontekście wielu świąt i wielu świętych.
    Dormition of the Mother of God is one of the most solemnly celebrated feasts in the Orthodox liturgical year. It has a rich hymnography, including an additional rite of the Funeral of the Mother of God. The texts of the feast are largely inspired by the hymnography of the Holy Week, and especially Holy Saturday. This paper presents, on the example of the feast of the Dormition, a general phenomenon of intertextuality in hymnography. Mutual interpenetration of hymns appears in the context of many feasts and many saints.
    Źródło:
    ELPIS; 2021, 23; 19-28
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ikony Matki Bożej typu „Hodegetria” w prawosławiu i ich obecność w polskich cerkwiach
    Icons of Our Lady Hodegetria in Orthodox Faith and their presence in Polish Orthodox churches
    Autorzy:
    Charkiewicz, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494554.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Ikona
    Ikonografia
    Hodegetria
    Bogurodzica
    Matka Boża
    prawosławie
    Icon
    Iconography
    Mother of God
    Theotokos
    Orthodoxy
    Opis:
    W prawosławnej ikonografii wizerunek Bogurodzicy zajmuje pierwsze miejsce po wyobrażeniach Jezusa Chrystusa i tworzy z nim harmonijną całość. Ikonografia Matki Bożej liczbą typów i wariantów przewyższa nawet liczbę ikon Zbawiciela. Chociaż badacze nie są w pełni zgodni co do systematyki ikon maryjnych, to odnosząc się do pierwowzorów wykonanych przez ewangelistę Łukasza i opierając się na tradycji cerkiewnej, założyć można, że istnieją trzy kluczowe typy: „Hodegetria”, „Eleusa” i „Orantka” oraz jeden umowny – „Akatyst”. Wśród nich „Hodegetria” zajmuje szczególne, uprzywilejowane miejsce. Ikony tego typu, wywodzące się z Cesarstwa Bizantyjskiego, największy rozkwit uzyskały na Rusi, skąd dotarły też na polskie ziemie. W prawosławnych świątyniach w Polsce znajduje się obecnie wiele ikon tego typu, wśród których do najbardziej znanych należy zaliczyć: Bielska, Białostocka, Chełmska, Iwerska ze św. Góry Grabarki, Supraska, Turkowicka, Leśniańska, Lubelska, Hajnowska „Radość Nieoczekiwana”, Rybołowska, Sanocka, Jabłeczyńska, Jaworska, Krasnostocka, Kożańska.
    Abstract The image of the Mother of God in Orthodox iconography has got the first place just after the images of Jesus Christ and together with him forms a harmonious entirety. The number of types and variants of the iconography of Our Lady is even higher than the number of icons of the Savior. Although researchers are not fully agreed to the typology of images of the Mother of God, it refers to the archetypes made by the Evangelist Luke and it’s based on the tradition of the Orthodox Church, it can be assumed that there are three key types: Hodegetria, Eleusa and Orans and one contractual – Akathistos. Among them, Hodegetria has a special, privileged place. Icons of this type, came from the Byzantine Empire, but the greatest prosperity achieved in Rus, from where they came to the Polish lands. Nowadays there are many icons of this type in Polish Orthodox churches, among which the most famous are: Bielska, Białostocka, Chełmska, Iviron from Holy Mount of Grabarka, Supraska, Turkowicka, Leśniańska, Lubelska, Hajnowska “Unexpected Joy”, Rybołowska, Sanocka, Jabłeczyńska, Jaworska, Krasnostocka, Kożańska.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 2; 153-172
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwotna Matka i Bogurodzica. Ziemia w utworze Iwana Szmielowa Rok Pański
    Первоначальная Мать и Богородица. Земля в произведении И. С. Шмелева Лето Господне
    Autorzy:
    Sidor, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945248.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kult
    Bogurodzica
    Matka-Wilgotna ziemia
    tradycja cerkiewna
    tradycja ludowa
    cult
    Mother of God
    Mother-wet earth
    Orthodox church tradition
    folk tradition
    Opis:
    В предлaгаемой статье анализируются разные мотивы в произведении И. С. Шмелева, связанные с землей. Шмелев, представляя с этнографической точностью много русских народных и церковных традиций, показал в своем произведении инесколько аспектов понимания земли русским народом. На первый план выдвигается писателем образ земли как первоначальной Матери, понимающей и кормящей  человека. Земля подразумевается здесь как живое существо, первичная материа и элемент, гарантирующий космическую гармонию. Шмелев подчеркивает также тесную связь земли и Богоматери в сознании русского народа. Следует однако заметить, что эмигрантский писатель не представил многих, широко известных народных преданий на тему земли, ограничиваясь лишь теми ее аспектами, которые признаются наукoй церкви.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 27-34
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maryja w teologicznej refleksji i pobożności św. Ildefonsa z Toledo
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158051.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ildefons z Toledo
    dziewictwo Maryi
    Bogurodzica Dziewica
    pobożność maryjna
    świętość
    Ildefonsus of Toledo
    virginity of Mary
    Virgin Mother of God
    Marian devotion
    holiness
    Opis:
    W artykule zostało omówione nauczanie Ildefonsa z Toledo na temat Maryi na podstawie dzieła De virginitate Sanctae Mariae. Autor dzieła skupia się przede wszystkim na ukazaniu dziewictwa Maryi oraz Jej dziewiczego macierzyństwa. Wskazuje, że Maryja, jako wybrana przez Boga do udziału w dziele zbawienia człowieka, cieszy się wyjątkowymi łaskami, spośród ktorych na pierwszym miejscu wymienia Jej nieskazitelność, czyli wolność od grzechu. W swojej argumentacji o wiecznym dziewictwie Maryi Ildefons odwołuje się do tekstów z Pisma Świętego, także do proroctw zapisanych w Starym Testamencie. Cechą charakterystyczną dzieła jest przeplatanie się refleksji teologicznej z tekstami modlitw, które biskup Toledo kieruje do Maryi. Ich treść wyraża pragnienie całkowitego oddania się Maryi w niewolę. W ten sposób Ildefons wprowadził do ascetyki Kościoła łacińskiego nowy rodzaj pobożności maryjnej. W całym dziele Maryja ukazana jest jako ta, która prowadzi człowieka do Chrystusa.
    The article discusses the teaching of Ildefonsus of Toledo on Mary based on the work De virginitate Sanctae Mariae. The author of the work focuses primarily on showing Mary’s virginity and Her virginal motherhood. He points out that Mary, as chosen by God to participate in the work of man’s salvation, enjoys exceptional graces, among which he mentions in the first place her immaculacy, that is, freedom from sin. In his argument about the eternal virginity of Mary, Ildefonsus refers to texts from the Holy Scripture, and also to prophecies recorded in the Old Testament. Acharacteristic feature of the work is the  interweaving of theological reflection with the texts of prayers that the Bishop of Toledo addresses to Mary. Their content expresses the desire to surrender oneself completely as a slave to Mary. In this way, Ildefonsus introduced a new kind of Marian devotion to the asceticism of the Latin Church. In the whole work, Mary is presented as the one who leads man to Christ.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2021, 80; 197-210
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Проблематика перевода и экзегеза воскресного догматика Великой вечерни 3-го гласа
    Translation and Exegesis Problems Of Sunday Dogmatics of Great Vespers of the 3rd Tone
    Problematyka przekładu i egzegeza niedzielnego teotokionu Wielkiej wieczerni 3-go tonu
    Autorzy:
    Петручик, Владимир
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38415143.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Sunday Dogmatic
    God-man
    Mother of God
    Male Temptation
    Theology
    Niedzielny teotokion
    Boże zrodzenie
    Bogurodzica
    pokusa mężczyzny
    teologia
    Богомужный
    Богородица
    мужеское искушение
    богословие
    Воскресный догматик
    Opis:
    Православное богослужение – это не столько многообразные внешние формы, сколько глубочайшее богословское наследие, которое выражается через многообразные богослужебные эпистолярные формы, например, стихиры, тропари, кондаки и т.д. К сожалению, в настоящее время издаваемая литература, которую по своему содержанию можно отнести к литургике, мало касается экзегетики богослужебных текстов. Более всего на книжных полках семинарий и духовных академий мы увидим пособия по богослужебному уставу или практические руководства по совершению богослужений и треб для священнослужителей. В меньшей степени, но все же присутствует, литература переводческого характера, которая предлагает различные варианты перевода богослужения на современные языки. Но, если говорить о гимнографии и эортологии, то здесь мы встречаемся лишь с историей праздников и значением этих событий в деле нашего спасения. И, к огромному сожалению, практически отсутствует литература, которая раскрывает перед человеком всю красоту, богатство и глубину догматических истин и нравственных заповедей, которыми так богато наше богослужение. Настоящая статья – это попытка заполнить этот пробел и познакомить верующих с глубоким богословским смыслом и идейным содержанием воскресного догматика Великой вечерни 3–го гласа.
    The Orthodox service has not only diverse external forms but also has the deepest theological heritage, which is expressed through liturgical epistolary forms, for example, stichera, troparia, kontakion, etc. Unfortunately, current published literature, which in its content can be attributed to liturgy, has little to do with the exegesis of liturgical textMost of them represent manuals on liturgical regulations or practical guidelines for the performance of divine services and the requirements for clergy. There are also some translations into modern languageBut as for hymnography and heortology, then here we meet only with the history of church holidays and the significance of these events in the matter of our salvation. And, to our great regret, there is practically no literary sources that reveal to a person all the beauty, richness and depth of dogmatic truths and moral commandments which our worship is so rich in. This paper attempts to fill this gap and acquaint readers with the deep theological meaning and ideological content of the Sunday Dogmatist of the Great Vespers of the 3rd Tone.
    Nabożeństwo prawosławne to nie tyle różnorodność zewnętrznej formy, co głęboka spuścizna teologiczna, która wyrażana jest poprzez różnego rodzaju epistolarne, liturgiczne formy, jak np. stichery, tropariony, kondakiony itd. Niestety, współcześnie wydawana literatura, którą można przyporządkować do dziedziny liturgiki, w małym stopniu dotyka egzegezy tekstów nabożeństw. W większości na półkach seminariów i akademii teologicznych zobaczymy komentarze do liturgicznych reguł i praktyczne wskazówki do sprawowania nabożeństw dla kapłanów. Zdecydowanie w mniejszym stopniu występuje literatura o charakterze przekładowym, proponująca różne warianty tłumaczeń nabożeństw na języki nowożytne. Mówiąc o hymnografii i heortologii spotykamy się jedynie z historią świąt i znaczeniem tych wydarzeń w dziele zbawienia człowieka. Niestety praktycznie nieobecna jest literatura, która odkrywa przed nami piękno, bogactwo i głębię dogmatycznych prawd i moralnych przykazań, którymi tak bardzo nasycone jest nasze nabożeństwo. Niniejszy artykuł jest próbą wypełnienia tej luki i zaznajomienia wiernych z głębokim teologicznym sensem i ideową zawartością niedzielnego teotokotionu wielkiej wieczerni 3 tonu.
    Źródło:
    ELPIS; 2022, 24; 111-125
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka Boża w teologii prawosławnej
    Mother of God in the Orthodox theology
    Autorzy:
    Blaza, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596383.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-01
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Maryja
    Matka Boża
    Bogurodzica
    święta maryjne
    dogmaty maryjne
    Kościół prawosławny
    Mary
    Mother of God
    Theotokos
    Marial feasts
    Marial dogmas
    Orthodox Church
    Opis:
    W niniejszym artykule zostało podjęte zagadnienie dotyczące osoby Matki Bożej w teologii prawosławnej. Najpierw poruszono kwestię tytułów, które przypisane zostały Maryi, omówiono też treści sześciu spośród Dwunastu Wielkich Świąt roku liturgicznego, w których Bogurodzica zajmuje poczesne miejsce. Na końcu zaś naszej refleksji przeszliśmy do święta Poczęcia św. Anny i związanego z nim katolickiego dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. W tym kontekście ukazaliśmy, jak teologia prawosławna ustosunkowuje się do tego katolickiego dogmatu. Jako źródło naszej refleksji posłużyły nam przede wszystkim teksty liturgiczne, jak również orzeczenia pierwszych siedmiu soborów powszechnych, które są traktowane przez prawosławnych jako jedyne miejsce możliwości ogłaszania dogmatów. Analizując refleksję na temat osoby Maryi w teologii prawosławnej, najpierw trzeba podkreślić, że oparta jest ona przede wszystkim na liturgicznym życiu Kościoła, zgodnie z zasadą lex orandi, lex credendi. Prawosławne prawdy wiary o Bogurodzicy formułowane są w świetle tekstów liturgicznych, których autorami byli częstokroć Ojcowie Kościoła. Ponadto teksty te wynikają bezpośrednio z treści biblijnych, zwłaszcza Ewangelii, jak i apokryfów opisujących dzieciństwo lub kres doczesnego życia Matki Bożej. Sam układ świąt związanych z Maryją każe chrześcijaninowi przebywać pielgrzymi szlak wraz z nią, od Jej narodzenia do jej zaśnięcia. Wyraźnie też widać, że poczesne miejsce wśród świąt maryjnych zajmuje zwiastowanie. To w tym właśnie wyda- rzeniu znajduje się źródło doniosłości powołania Maryi z Nazaretu jako Matki Boga. Dlatego św. Jan Chryzostom nazwał zwiastowanie „Świętem Korzenia”. Widać zatem, że wątek inkarnacyjny w teologii jest bardziej doceniany i rozbudowany w refleksji teologicznej na Wschodzie niż na Zachodzie, który koncentruje się jedynie niemal na Misterium Paschalnym Chrystusa. Jednak Maryja łączy w sobie oba te wątki w swojej postawie, które można zawrzeć w trzech słowach: fiat, magnificat, stabat. Mariologia prawosławna, choć w dużym stopniu jest podobna do katolickiej, nie przyjmuje treści dogmatów o Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Po pierwsze: z prawosławnego punktu widzenia, to nie papież, a jedynie sobór powszechny może ogłosić dogmat, który domaga się potem przyjęcia go przez lud Boży (recepcja). Po drugie, treść obydwu tych dogmatów zbudowana jest na antropologii św. Augustyna, która w swej istocie różni się od antropologii Ojców greckich.
    The article addresses the theme of the Mother of God in the Orthodox theology. First, the matter of the titles assigned to Mary, in which the Mother of God is prominent, was raised. Then the content of six among the Twelve Great Holidays of the liturgical year was discussed. At the end of our reflection, the Feast of the Conception of Saint Anna and the associated Catholic dogma about the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary is commented. In this context, it was shown how Orthodox theology would address this Catholic dogma. As the source for our reflection in this article liturgical texts were mainly used, as well as the verdicts of the first seven general councils which are treated by the Orthodox Church as the only place for announcing dogma. Analysing the reflection on the subject of Mary in Orthodox theology, it must first be emphasised that it is based primarily on the liturgical life of the Church, according to the principle of lex orandi, lex credendi. The Orthodox truths of faith about the Mother of God are formulated in the light of liturgical texts, whose authors were often the Fathers of the Church. In addition, these texts result directly from the Biblical content, especially the Gospel, as well as apocryphs describing childhood or the end of the life of the Mother of God. The very arrangement of the feasts associated with Mary makes the Christian attend the pilgrim path along with her, from her Birth to her Eternal Sleep. It is also evident that the Annunciation holds a prominent place among the Marian feasts. It is in this very event that the source of the importance of calling Mary of Nazareth as the Mother of God is found. That is why Saint Jan Chryzostom called the Annunciation “La Fête de la racine” (verbatim: the feast of the root). Thus, it can be seen that the East’s incarnation theme in theology is more appreciated and expanded in theological reflection than in the West which focuses almost only on the Paschal Mystery of Christ. However, Mary combines both these threads in her person what can be described with three words: fiat, magnificat, stabat. Orthodox Mariology, although to a large extent similar to the Catholic one, does not accept the content of dogmas about the Immaculate Conception and the Assumption of the Blessed Virgin Mary. First of all, from the Orthodox point of view, it is not the Pope, but the council, that can proclaim a dogma, which is then accepted by the people of God (reception). Secondly, the content of both these dogmas is based on the anthropology of Saint Augustine, which in its essence is different from the anthropology of the Greek Fathers.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 23-45
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies