Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Blaise Pascal" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Symboliczne i filozoficzne podobieństwa poezji Jana Kasprowicza i Jānisa Rainisa
    Symbolic and philosophical similarities between Jan Kasprowicz’s and Janis Rainis’ poetry
    Autorzy:
    Wojciechowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828448.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Jānis Rainis
    poezja łotewska XIX/XX w.
    przyroda
    miłość
    poeta młodopolski
    Jan Kasprowicz
    Blaise Pascal
    Arthur Schopenhauer
    Friedrich Nietzsche
    Henri Bergson
    Latvian poetry of 19th/20th c.
    nature love Young Poland poet Jan Kasprowicz Blaise Pascal Arthur Schopenhauer Friedrich Nietzsche Henri Bergson
    Opis:
    The text Symbolic and philosophical similarities between Jan Kasprowicz’s and Janis Rainis’ poetry presents the figure of Kasprowicz – a great Polish modernist, and Rainis – a Latvian poet and playwright, a man of the theater, author of numerous works for children and a recognized translator of the works of William Shakespeare, Friedrich Schiller, Johann Wolfgang von Goethe, George Gordon Byron, and Aleksander Pushkin. The analysis is directed toward the lyrical work of the Latvian and the Polish poet, emphasizing its symptomatic symbolism and philosophical influences (Blaise Pascal, Arthur Schopenhauer, Friedrich Nietzsche, Henri Bergson) present in the phenomena of nature and love.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 213-224
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jansenistyczna glosa w dyskusji o magisterium nauki i magisterium wiary
    Autorzy:
    Drozdowicz, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131019.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-10
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    jansenism
    magistery of science
    magistery of faith
    Port-Royal logicians standpoint
    Blaise Pascal standpoint
    Opis:
    The pointing out of two types of magistery, ie. that of science and faith, has its traditions reaching back to medieval times. It has been brought back to our attention by the American evolutionary biologist Jay S. Gould. However his view that those are not just „non-overlapping magisteria” but are under certain circumstances complementary met with criticism from the side of those who think science needs no such completion. In my remarks I do not follow neither Gould’s path, nor that of his critics. I recall nevertheless those solutions of the two magisteria issue which had been proposed by the Port Royal logicians – A. Arnould and P. Nicola, as well that of Blaise Pascal. They generally fit into the theological and philosophical current called jansenism. Between their standpoints occur  however important differences. They present the fact that the stressing out one of those magisteria depends on not just the understanding science and religious faith but also on perception and judgement of the existential situation of man in the earthly life.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2022, 1/283
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integralność poznania ludzkiego w ujęciu Błażeja Pascala. Z dziejów filozofii zdrowego rozsądku
    The integral character of human knowledge according to Blaise Pascal. on the history of the philosophy of common sense
    Autorzy:
    Janeczek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431241.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Pascal Blaise
    Descartes Rene
    Reid Thomas
    Kartezjusz
    Opis:
    Artykuł omawia koncepcję poznania w ujęciu Błażeja Pascala na tle dyskusji epistemologicznych XVII i XVIII wieku. Wskazuje na integralność ludzkiej wiedzy postulowanej przez Pascala. Winna ona zespalać z jednej strony rozum, pojęty w sensie operacji dyskursywnej, z intuicją i instynktem, a z drugiej – poznanie naturalne z wiarą. Pascal wychodzi poza zestaw prawd dostępnych w poznaniu ugruntowanym na dyskursie ('raison'). Szczególną rolę wyznaczał intuicji określanej w kategoriach 'sentir' czy nawet 'instinct', operując takimi kategoriami jak 'esprit de finesse', utożsamiany z 'sens droit' czy 'esprit de justesse', istotnymi w odniesieniu do poznania 'principes'. Równocześnie tak pojęte wyposażenie ludzkiego umysłu ('lumière naturelle') odpowiada aspektywnie wiedzy ugruntowanej na 'cœur, przeciwstawianej interpretowanemu racjonalistycznie 'raison', gdy na gruncie religii 'lumière naturelle 'jest komplementarne wobec 'inspiration' czy 'révélation'. Podejście to, opozycyjne wobec przejawów naturalistycznie pojętego racjonalizmu, wydaje się wpisywać w długi ciąg filozofii zdrowego rozsądku liczącej się z realiami ludzkiej natury. Sięga ona myśli Arystotelesa, mimo nowożytnej kontestacji jego nauki. Punktem odniesienia rozważań Pascala nade wszystko jest jednak epistemologia Kartezjusza podkreślającego znaczenie apriorycznych elementów poznania, traktowanych jako naturalne wyposażenie ludzkiego umysłu, do których odwołuje się intuicja czy instynkt. Konsekwencją integralności poznania jest akceptacja maksymalistycznie pojętej filozofii, nawet jeśli w nowożytności zmienił się paradygmat – z metafizycznego na epistemologiczny. Traktowanie ówczesnych ograniczeń w zakresie wykładu metafizyki jako przejawu minimalizmu, a nawet swoistego agnostycyzmu, nie wydaje się jednak uprawnione dlatego, że ze względu na zmianę nowożytnego paradygmatu to epistemologia była głównym terenem, na którym rozgrywały się podstawowe spory filozoficzne. Owocowały one określonymi rozstrzygnięciami światopoglądowymi, istotnymi w perspektywie ówczesnej dominacji kultury religijnej. Być może nawet, że to właśnie religijne milieu wymuszało podjęcie wątków metafizycznych, które stanowiłyby fundament światopoglądu religijnego. W tym kontekście wymóg ten aktualizowało ówczesne szkolnictwo, preferując u schyłku wieku oświecenia szkocką filozofię zdrowego rozsądku, broniącą integralności ludzkiej wiedzy wobec przejawów filozoficznego minimalizmu, a nawet swoistego sceptycyzmu, groźnego dla ładu kulturowego.
    This paper discusses the conception of knowledge according to Blaise Pascal against the backdrop of epistemological discussions in the seventeenth and eighteenth centuries. It indicates the integral character of human knowledge as postulated by Pascal. This knowledge should combine reason, conceived in the sense of discourse, with intuition and instinct; on the other hand, it should combine natural knowledge and faith. Pascal goes beyond an array of truths accessible in the knowledge based on discourse (raison). He attributed a special role to intuition defined in terms of sentir or even instinct, using such categories as esprit de finesse, identified with sens droit or esprit de justesse, the categories essential in the knowledge of principes. At the same time this kind of endowment of the human mind (lumière naturelle) corresponds in some respects to the knowledge grounded on cœur, the knowledge set in opposition to raison, rationalistically understood, whereas in religion lumière naturelle is complementary to inspiration or révélation. This approach, opposite to the naturalistic manifestations of rationalism, seems to belong to a long history of common sense philosophy that takes into account the realities of human nature. It goes back to Aristotle, despite the modern contestation of his doctrine. The point of reference for Pascal is, above all, Descartes’s epistemology. The French philosopher stressed the importance of the a priori elements of knowledge, the elements treated as a natural endowment of the human mind, to which intuition or instinct refer. As a result of the integral character of knowledge one approves of a philosophy that is conceived in a maximalist manner, even though this paradigm changed in modernity from metaphysical to epistemological. Now treating the then limitations with regard to metaphysics as a manifestation of minimalism, or even a peculiar agnosticism, does not seem to be justified. This is because of the fact that the modern paradigm had changed; it was epistemology that became the main territory on which basic philosophical debates were conducted. They brought about some definite solutions in worldview, solutions essential in view of the then domination of culture by religion. Perhaps it was the religious milieu that enforced metaphysical questions which would make up the foundation of religious worldview. In this context, the era’s education implemented this requirement. At the end of the Enlightenment it preferred the Scottish school of common sense philosophy, the school that defended the integral character of human knowledge up against any manifestations of philosophical minimalism, or even peculiar skepticism, in itself dangerous for the cultural order.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 4; 5-73
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy powinniśmy chcieć widzieć Boga wyraźniej? Szkic z aksjologii fenomenologii religii
    Should We Want to See God More Clearly? A Sketch from the Axiology of the Phenomenology of Religion
    Autorzy:
    Hołda, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762693.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    phenomenology of religion
    axiology
    hiddenness
    Blaise Pascal
    Joseph Ratzinger
    fenomenologia religii
    akjsologia
    ukrytość
    Opis:
    We współczesnej analitycznej filozofii religii toczy się dyskusja poświęcona zagadnieniu Bożej ukrytości. Główne pytanie, jakie w niej pada, brzmi: „dlaczego Bóg nie jest bardziej jawny?” Dyskusja ta posiada część wspólną z dyskusją toczącą się pod hasłem „aksjologia teizmu”. Główne pytanie tej dyskusji dotyczy kwestii, czy powinniśmy chcieć, aby Bóg istniał. Na skrzyżowaniu tych dwóch dyskusji sytuuje się tzw. aksjologiczna odpowiedź na problem Bożej ukrytości. Odpowiedź ta zawiera się w stwierdzeniu, że świat, w którym Bóg nie jest w pełni jawny, jest lepszy niż taki świat, w którym jawność Boga byłaby większa. W niniejszym artykule pójdę śladem zwolenników „aksjologicznej odpowiedzi” na pytanie o Bożą ukrytość. Przedmiotem mojego zainteresowania będzie pytanie: „czy powinniśmy chcieć widzieć Boga wyraźniej?” Podejmę więc problem, który zaliczyć można do obszaru „aksjologii fenomenologii religii”. Przewodnikami na drodze do znalezienia odpowiedzi na to pytanie będą analityczni filozofowie religii, a także Blaise Pascal i Joseph Ratzinger. Podejmę rozważanie nad sytuacją epistemiczną, w jakiej znajdują się „zwykłe” ludzkie byty i rozszerzę je o wątek chrystologiczny. Przedstawię argumenty na rzecz tezy, że nie powinniśmy chcieć widzieć Boga wyraźniej. 
    In contemporary analytical philosophy of religion, there is a discussion devoted to the problem of divine hiddenness. The main question it raises is “why isn’t God more obvious?” This discussion has a part in common with the discussion going on under the heading “axiology of theism”. The main question is whether we should want God to exist. Situated at the intersection of these two discussions is the so-called “axiological answer to the problem of divine hiddenness”. This answer is contained in the statement that a world in which God is not fully manifest is better than a world in which God’s obviousness would be greater. In this article I will follow in the footsteps of the proponents of the “axiological answer” to the question of divine hiddenness. The subject of my interest will be the question “should we want to see God more clearly?” Thus, I will consider the problem, which can be classified in the area of the “axiology of the phenomenology of religion”. Guides on the way to finding an answer to this question will be analytical philosophers of religion, as well as Blaise Pascal and Joseph Ratzinger. I will take up the consideration of the epistemic situation in which “ordinary” human beings find themselves, and expand it to include a Christological thread. I will present arguments for the thesis that we should not want to see God more clearly. 
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 7-28
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “You Would Not Seek Me If You Had Not Found Me”—Another Pascalian Response to the Problem of Divine Hiddenness
    „Nie szukałbyś mnie, gdybyś mnie nie znalazł” – inna pascalowska odpowiedź na problem Bożego ukrycia
    Autorzy:
    Guillon, Jean-Baptiste
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791144.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Boże ukrycie
    Blaise Pascal
    Boża miłość
    relacja de re
    objawione pojęcie Boga
    Divine Hiddenness
    divine love
    de re relationship
    revealed concept of God
    Opis:
    One version of the Problem of Divine Hiddenness is about people who are looking for God and are distressed about not finding him. Having in mind such distressed God-seekers, Blaise Pascal imagined Jesus telling them the following: “Take comfort; you would not seek me if you had not found me.” This is what I call the Pascalian Conditional of Hiddenness (PCH). In the first part of this paper, I argue that the PCH leads to a new interpretation of Pascal’s own response to the problem, significantly different from Hick’s or Schellenberg’s interpretations of Pascal. In short: for any person who is distressed about not finding God, and who (for this reason) seriously considers the Argument from Hiddenness, the PCH would show that their own distress constitutes evidence that God is in fact not hidden to them (because this desire for God has been instigated in them by God himself). In the second part of the paper, I set aside the exegetical question and try to develop this original strategy as a contemporary response to one version of the Problem of Divine Hiddenness, which I call the “first-person problem.” I argue that the PCH strategy offers a plausibly actual story to respond to the first-person problem. As a result, even if we need to complement the PCH strategy with other more traditional strategies (in order to respond to other versions of the problem), the PCH strategy should plausibly be part of the complete true story about Divine Hiddenness.
    Jedna z wersji problemu skrytości dotyczy ludzi, którzy szukają Boga i martwią się, że Go nie znajdują. Mając na uwadze tak strapionych poszukiwaczy Boga, Blaise Pascal wyobraził sobie Jezusa, który mówi im: „Nie szukałbyś mnie, gdybyś mnie nie znalazł”. To właśnie nazywam Pascalowskim Warunkiem Ukrycia (PWU). W pierwszej części tego artykułu twierdzę, że PWU prowadzi do nowej interpretacji odpowiedzi Pascala na problem ukrycia, znacząco odmiennej od interpretacji Pascala u Hicka czy Schellenberga. Krótko mówiąc: dla każdej osoby, która jest przygnębiona nieznalezieniem Boga i która (z tego powodu) poważnie rozważa argument z ukrycia, PWU wykazuje, że ich własne cierpienie jest dowodem na to, że Bóg w rzeczywistości nie jest dla nich ukryty (ponieważ pragnienie Boga zostało w nich wzbudzone przez samego Boga). W drugiej części artykułu odkładam na bok pytanie egzegetyczne i staram się rozwinąć tę oryginalną strategię jako współczesną odpowiedź na jedną z wersji problemu ukrycia, którą nazywam „problemem pierwszej osoby”. Twierdzę, że strategia PWU oferuje wiarygodną odpowiedź na problem pierwszej osoby. W rezultacie nawet jeśli musimy uzupełnić strategię PWU innymi, bardziej tradycyjnymi strategiami (aby odpowiedzieć na inne wersje problemu), strategia PWU powinna być prawdopodobnie częścią pełnej historii o Bożym ukryciu.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 3; 163-214
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies