Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bisphenol A" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 40
Tytuł:
Kinetics of the Photocatalytic Decomposition of Bisphenol A on Modified Photocatalysts
Autorzy:
Zawadzki, P.
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/124140.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kinetics
photocatalysis
modified photocatalysts
bisphenol A
Opis:
This paper presents the evaluation of the photocatalytic kinetics of bisphenol A decomposition in the presence of commercial titanium(IV) oxide and modified photocatalysts (composites). The following modification methods were used: mechanical mixing, calcination and impregnation. The decomposition process was carried out with the addition of photocatalysts and activated carbon at doses of 100 mg/dm3 and 25 mg/dm3, respectively. The photocatalytic process was performed in a reactor from the Heraeus Company (Warsaw, Poland) with a volume of 0.7 dm3. The reactor was equipped with an immersed medium-pressure mercury lamp with a power of 150 W (λ = 200–580 nm). The degree of bisphenol A decomposition was determined by chromatographic analysis preceded by solid-phase extraction SPE. The qualitative-quantitative analysis was performed using a high-performance liquid chromatograph HPLC (UV detector, λ = 218 nm) from Varian (Warsaw, Poland). The dependence of the BPA decomposition on the duration of irradiation was found, wherein the modified photocatalysts were the most effective (from 75 to 90% after 15 minutes). The order of photocatalyst efficiency has been proposed as follows: TiO2<.sub> < TiO2/AC < Cdextran-TiO2/AC < Cmethanol-TiO2/AC< Cethanol-TiO2/AC < TiO2-AC. The highest degree of decomposition was observed in the presence of TiO2/AC (99%). Numerous studies suggest that the results of the TiO2 photocatalytic oxidation of organic substances fit well with the Langmuir–Hinshelwood (L–H) kinetic model. The kinetic parameters of the photocatalysis process were carried out according to the L-H model. According to the pseudo-first-order parameters, the results showed that the decomposition of bisphenol A was most intensive in the first 15 minutes of the process.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2018, 19, 4; 260-268
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potential of various materials for adsorption of micropollutants from wastewater
Autorzy:
Kamińska, G.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/208072.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sorption
nanomaterials
bisphenol A
sorpcja
nanomateriały
bisfenol A
Opis:
Performance of various materials such as activated carbons, carbon nanotubes, fullerene, and aluminosilicate for aquatic adsorption of micropollutants has been compared. Micropollutants (bisphenol A (BPA) and nonylphenol (NP)) were removed from artificial effluent which was spiked with standards of those chemicals. It was found that nonylphenol was more favorable adsorbed by all the sorbents than BPA. The higher adsorption capacities for BPA and NP showed single walled carbon nanotubes and activated carbon (AKPA). Slightly lower removal efficiencies of the studied micropollutants were observed for the multi-walled carbon nanotubes and activated carbon SX2. Taking into account the porous structure of the sorbents, it can be concluded that the materials containing mesopores had lower sorption capacities for BPA and NP than materials with microporous structure. Ad-sorption of micropollutants was much quicker for the carbon nanotubes than for the activated carbon.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2016, 42, 4; 161-178
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Knowledge, attitude and practice on exposure to Bisphenol A among dental surgeons in Southern India
Autorzy:
Kumar, H.A.
Soans, C.R.
Murali, P.S.
Ravi, R.S.
Shashidhar, K.
Shersha, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082822.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
knowledge
attitude
practice
Bisphenol A
composite
dental surgeons
Opis:
Background. Bisphenol A (BPA) is a product in the manufacture of Bis-GMA, which is commonly used in dentistry, and is known to have a number of adverse effects. Objectives. The aim of this study is to evaluate to assess the knowledge, attitude and practice based on exposure and handling of BPA containing materials among dental surgeons for better understanding about the level of care rendered to the patients. Material and methods. A questionnaire survey was conducted on 400 dental surgeons in Southern India. The questionnaire consisted of 20 objective type questions out of which ten questions assessed knowledge and five questions assessed the attitude and five questions to understand the practice related measures taken by the dentist. The data collected were analysed using SPSS version 23. Results. A total of 402 responses were collected for this online questionnaire survey over a period of 2 months. It was found that females showed higher knowledge and attitude towards exposure to BPA which was statistically significant when compared to males. It showed that dentists with more than 20 years of practice had a higher level of knowledge. Though most of the groups agreed fairly on safety practice to be undertaken related to BPA exposure in their clinics, the ones with experience more than 20 years displayed the least positive attitude and dentists with 6-10 years of practice had the least positive behaviour among all. Conclusions. In spite of having a good knowledge regarding the harmful effects of BPA, dental surgeons are not very cautious while using materials containing them on a regular basis. Therefore, there is a need to enhance the awareness with the help of Continuing Dental Education programs or proper instructions on the packaging.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 443-451
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of bisphenol A on growth, pigment composition and photosystem II activity of Arabidopsis thaliana
Autorzy:
Rąpała, Michał
Pluciński, Bartosz
Jedynak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038576.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
BPA
bisphenol A
Arabidopsis thaliana
seedlings
plants
chlorophyll
Opis:
Bisphenol A (BPA) is a widely used chemical, that can potentially be toxic to plants. In this study we examined the toxicity of 5-50 mg/l of BPA on Arabidopsis thaliana. Additionally, the effects of 0.5-5 mg/l of BPA were examined after four weeks of development. BPA had no effect on the germination rate and the chlorophyll a/b ratio. The chlorophyll a and carotenoid content was significantly elevated in seedlings treated with 5 mg/l of BPA. In 4-week-old plants there was no change in the chlorophyll and carotenoid content and photosynthetic parameters (Fv/Fm, Fv/F0 and PI) were unaffected, which suggests no photoinhibition. No oxidative stress symptoms were observed. BPA significantly decreased leaf protein content. A low concentration of BPA seems to have no significant effect on A. thaliana flowering, but further investigation is needed. The results obtained indicate that a low concentration of BPA has no negative effect on the growth and development of A. thaliana.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 3; 407-413
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bisphenol A – Application, sources of exposure and potential risks in infants, children and pregnant women
Autorzy:
Mikołajewska, Karolina
Stragierowicz, Joanna
Gromadzińska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177413.pdf
Data publikacji:
2015-04-07
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
Bisphenol A
exposure
children
pregnant women
dietary exposure
neurodevelopment
Opis:
Bisphenol A (BPA) is used in the chemical industry as a monomer in the production of plastics. It belongs to a group of compounds that disturb some of the functions of human body, the endocrine system in particular. Extensive use of BPA in manufacturing products that come in contact with food increases the risk of exposure to this compound, mainly through the digestive tract. Literature data indicate that exposure to bisphenol A even at low doses may result in adverse health effects. The greatest exposure to BPA is estimated among infants, children and pregnant women. The aim of this review is to show potential sources of exposure to bisphenol A and the adverse health effects caused by exposure to this compound in the group of particular risk.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 2; 209-241
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)- propan – pyły
2,2-Bis(4-hydroxyphentyl)propane
Autorzy:
Szymańska, J.A.
Frydrych, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137252.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
bisfenol A
działanie drażniące
wartości NDS i NDSCh
bisphenol A
irritation
Opis:
2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan (bisfenol-A, BPA) jest substancją stałą, występuje w postaci płatków lub kryształków, ma delikatny zapach fenolu. Otrzymywany jest w reakcji fenolu z acetonem, przebiegającej w niskim pH, wysokiej temperaturze i z udziałem katalizatorów. Związek ten znalazł zastosowanie w produkcji różnego rodzaju żywic, środków uniepalniających i jako fungicyd. Narażenie zawodowe na BPA może być związane z jego produkcją i stosowaniem. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono informacji o zatruciach samobójczych lub przypadkowych, spowodowanych przyjęciem bisfenolu-A drogą pokarmową lub przez skórę. Jedyna informacja o działaniu toksycznym BPA po krótkim czasie narażenia dotyczy narażenia ludzi drogą inhalacyjną. Osoby narażone uskarżały się na gorzki smak w ustach, ból głowy i nudności. Długotrwałe narażenie na BPA może powodować powstawanie dermatoz. Toksyczność ostra BPA dla zwierząt jest mała. Wartość DL50 tej substancji mieści się w granicach 1,6÷5,2 g/kg masy ciała. Głównym objawem działania toksycznego BPA po podaniu dużych dawek królikom było podrażnienie oczu i skóry o różnym stopniu nasilenia. U myszy i szczurów obserwowano depresję OUN i przekrwienie bierne różnych narządów wewnętrznych. Wielokrotne inhalacyjne narażenie szczurów na BPA powodowało wystąpienie odwracalnych zmian w górnych drogach oddechowych. Hiperplazja nabłonka górnych dróg oddechowych wystąpiła przy stężeniach 50-150 mg/m3. Stężenie 10 mg/m3, przy którym nie obserwowano zmian, przyjęto jako wartość NOAEL. Toksyczność przewlekła była badana na kilku gatunkach zwierząt – myszach, szczurach i psach. Podanie dożołądkowe BPA powodowało przede wszystkim zahamowanie przyrostu masy ciała w porównaniu z grupą kontrolną, zwiększenie masy wątroby, a także zaburzenia oddychania, odwodnienie, biegunki i śmierć. W dostępnym piśmiennictwie nie ma danych na temat rakotwórczego działania BPA u ludzi. Dane na temat takiego działania u zwierząt dotyczą jednego eksperymentu. Przeprowadzony on został na myszach i szczurach obu płci. Narażenie trwające 103 tygodnie nie wykazało żadnych zmian świadczących o działaniu kancerogennym BPA. Negatywne wyniki uzyskano również w testach dotyczących działania mutagennego. Według wielu autorów główne działanie toksyczne BPA polega na szkodliwym wpływie tej substancji na rozrodczość. Jest to związane z mechanizmem działania BPA. Na podstawie badań in vitro stwierdzono, że BPA łączy się z receptorami estrogenowymi. Jednak dane dotyczące działania embriotoksycznego i wpływu na rozrodczość nie są jednoznaczne. Bisfenol-A w organizmie zwierząt jest metabolizowany do glukoronidu i w tej postaci wydalany z moczem. Główną drogą wydalania jest jednak kał – tą drogą wydala się (bez względu na drogę podania) w postaci niezmienionej 50÷80% podanej dawki. Wartość NDS bisfenolu-A na poziomie 5 mg/m3 (pył) ustalono na podstawie działania toksycznego związku na nabłonek górnych dróg oddechowych zwierząt doświadczalnych. Wartość NDSCh bisfenolu-A ustalono na poziomie 10 mg/m3. Normatywy oznakowano symbolem „I” (substancja o działaniu drażniącym).
2,2-Bis (4-hydroxyphentyl) propane (Bisphenol-A, BPA) is a solid substance found in the form of flakes or crystals of delicate phenol odour. It is obtained in the reaction of phenol with acetone, at low pH, at high temperature and with catalysts. This compound is used in the production of different kinds of resins, fire retardants and as fungicide. Occupational exposure to BPA can be associated with its production and application. In the available literature there are no data on suicidal or accidental intoxication caused by application of bisphenol-A through the alimentary tract or by skin. The only information on the toxic action of BPA after short exposure concerns only subjects exposed by inhalation. These subjects complained of a bitter taste in the mouth, headache and nausea. Long-term exposure to BPA may cause the development of dermatoses. Acute toxicity of BPA in animals is low. The DL50 value of this substance is within the limit of 1.6-5.2 g/kg b.w. Exposure of rabbits to high doses of BPA resulted in eye and skin irritation of different intensity. In mice and rats PNS depression and passive hyperaemia of various internal organs were observed. Repeated inhalatory exposure of rats to BPA resulted in reversible lesions in upper airways. Hyperplasia of upper airway epithelium was observed at the concentrations 50-150 mg/m3. The concentration of 10 mg/m3, when changes were not observed, was accepted as a NOAEL value. Chronic toxicity was investigated in a few animal species: mice, rats and dogs. Intragastric administration of BPA caused, first of all, inhibition of the increase of body weight as compared to the control group, increase in liver mass, breathing disorders, dehydration, diarrhea and death. In the available literature there is no on the carcinogenic activity of BPA in humans. The data on such activity in animals were found only in one experiment. Exposure lasting 103 weeks did not demonstrate any changes proving carcinogenic activity of BPA. Negative results were also obtained in tests estimating mutagenic activity. According to numerous authors, the main toxic action of BPA lies in the harmful effect of this substance on reproduction. It is associated with the mechanism of BPA action. Basing on in vitro studies BPA was found to bind with estrogenic receptors; however, data concerning embriotoxic action and the effect on reproduction are not explicit. Bisphenol-A is metabolised in animal bodies to glucoronide and in this form it is eliminated with urine. However, faeces are the main route of elimination – in this way (regardless of the way of administration) 50-80% of the dose is excreted in an unchanged form. Bisphenol-A MAC value at the level of 5 mg/m3 was established on the basis of the toxic action of the compound on upper airway epithelium of laboratory animals. The bispheno-A MAC (STEL) value was determined at the level of 10 mg/m3. The standard values were marked “I” – a substance of irritating activity.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 101-117
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elimination of Bisphenol A from Wastewater through Membrane Filtration Processes
Autorzy:
Dudziak, M.
Kudlek, E.
Łaskawiec, E.
Felis, E.
Kowalska, K.
Garbaczewski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/123664.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
wastewater treatment
bisphenol A
ultrafiltration
reverse osmosis
complex purification process
Opis:
New priorities for the environment have resulted in a reassessment of modern technology for treatment of urban wastewater. Urban wastewater treatment mainly involves the elimination or reduction of anthropogenic organic micropollutants in the aquatic environment. In this paper, the effectiveness of bisphenol A elimination from wastewater, after biological treatment, through a complex ultrafiltration/reverse osmosis purification process was evaluated. The effectiveness of the wastewater treatment process in the tested system was also evaluated with a number of other physical and chemical analyses for pH, turbidity, colour, absorbance, TOC, phenol index, conductivity and the concentration of selected heavy metals. Within this study, the change in the hydraulic performance of the membranes was also investigated. The effectiveness of the reduction of bisphenol A concentrations during the process of ultrafiltration was small, due to the significant difference between the size of the pores of the membrane and the size of eliminated micropollutants. In the process of reverse osmosis, the wastewater treatment system reported that the concentration of bisphenol A was reduced by 68%. In the tested treatment system, the ultrafiltration/reverse osmosis completely removed colour, lead and chromium. Other contaminants were eliminated by more than 31%. In both membrane processes, there was evidence that the membrane pores were blocked, but this occurred to a greater extent during the process of reverse osmosis.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2018, 19, 1; 69-74
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental non-persistent endocrine-disrupting chemicals exposure and reproductive hormones levels in adult men
Autorzy:
Dziewirska, Emila
Hanke, Wojciech
Jurewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162010.pdf
Data publikacji:
2018-10-23
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
organophosphate pesticides
Bisphenol A
parabens
phthalates
pyrethroids
male reproductive health
Opis:
Non-persistent endocrine-disrupting chemicals (EDCs) are exogenous, man-made substances present in the environment that may interfere with the natural human hormones and may exert adverse consequences on human organism. Endocrinedisrupting chemicals have been suspected to be associated with altered reproductive function in the case of males and females. Environmental endocrine-disrupting non-persistent chemicals like parabens, phthalates, bisphenol A (BPA), synthetic pyrethroids and organophosphate pesticides are found in various products such as metal food cans, plastic bottles, detergents, personal care products or chemicals used for fighting against insects. The widespread distribution of these chemicals causes that humans are permanently exposed through multiple sources. The aim of this review is to summarize data linking non-persistent endocrine-disrupting chemicals exposure, and human, male reproductive hormones levels. The included studies were selected by searched PubMed, Web of Science and MEDLINE, original papers published from 2006 to 2016 and referring to human data were included to the review. The results of reviewed studies were not consistent, however, majority of the studies indicated that non-persistent EDCs may affect male reproductive hormones levels. Most findings suggest that exposure to environmental EDCs is negatively related to the level of testosterone (except for exposure to BPA which is positively associated). In most of the studies negative association was found between exposure to examined EDCs and free androgen index, too. Considering the suggested health effect of exposure to EDCs, more epidemiological data is needed. Int J Occup Med Environ Health 2018;31(5):551–573
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2018, 31, 5; 551-573
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane ksenoestrogeny i ich wpływ na zdrowie człowieka
Selected xenoestrogens and their impact on human health
Autorzy:
Forma, Ewa
Szymczak, Agnieszka
Krześlak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032748.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ksenoestrogeny
fitoestrogeny
metaloestrogeny
pestycydy
bisfenol a
xenoestrogens
phytoestrogens
metalloestrogens
pesticides
bisphenol a
Opis:
Xenoestrogens are typically identified as compounds that can interact with estrogen receptors and thus, can act as agonists or antagonists of endogenous hormones. Exogenous estrogens are highly heterogeneous in structure and include metals and synthetic organic compounds such as pesticides, plastics, as well as natural plant-derived xenoestrogens i.e. phytoestrogens. They originate from a wide variety of commonly used sources, including certain plastics, pesticides, fuels, cigarette smoke, cosmetic products and plants. It means that all human population may be exposed to them. Estrogens are recognized as a critical modulator of development, homeostasis in adulthood and the regulation of response to the environment. Xenoestrogens do not have identical properties to endogenous estrogens but perfectly mimic or interfere with all aspects of estrogen-mediated signaling. The increasing evidence suggests that xenoestrogens may cause adverse health effects. Some of xenoestrogens can promote tumor development through the stimulation of cell proliferation, angiogenesis and metastasis. On the other hand, phytoestrogens have been shown to exert a protective effect against the development of breast cancer.
Ksenoestrogeny to egzogenne związki chemiczne mogące oddziaływać z receptorami estrogenowymi i działać jako agoniści lub antagoniści endogennych hormonów. Egzogenne estrogeny to heterogenna pod względem struktury chemicznej grupa substancji obejmująca metale, związki syntetyczne, takie jak pestycydy, składniki tworzyw sztucznych, a także naturalne substancje roślinne, tj. fitoestrogeny. Do źródeł ksenoestrogenów zalicza się m.in. niektóre tworzywa sztuczne, pestycydy, spaliny, dym tytoniowy, kosmetyki oraz roślin. Istnienie tak wielu potencjalnych źródeł ekspozycji wiąże się z powszechnym narażeniem ludzi na działanie tych związków. Endogenne estrogeny odgrywają istotną rolę na etapie rozwoju oraz w regulacji homeostazy i odpowiedzi organizmu na czynniki środowiskowe. Ksenoestrogeny nie wykazują wszystkich właściwości naturalnie występujących estrogenów, jednakże mogą one naśladować ich działanie lub zaburzać transmisję sygnału z udziałem estrogenów. Wyniki wielu badań sugerują negatywny wpływ ksenoestrogenów na zdrowie człowieka. Niektóre ksenoestrogeny mogą powodować rozwój nowotworów poprzez stymulację proliferacji komórek, angiogenezy i przerzutowania. Z drugiej jednak strony, fitoestrogeny mogą hamować rozwój raka piersi.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 1; 79-97
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Health risk of exposure to bisphenol A (BPA)
Autorzy:
Konieczna, A.
Rutkowska, A.
Rachon, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/876742.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
human health
health risk
human exposure
bisphenol A
estrogen
endocrine disrupting compound
Opis:
Bisphenol A (BPA) belongs to chemicals that are produced in large quantities worldwide. It is commonly used as monomer in polycarbonate synthesis, plasticizer in the production of epoxy resins, as well as an additive for the elimination of surfeit of hydrochloric acid during the polyvinyl chloride (PVC) production. BPA is not only used in the production of plastics intended to a direct contact with food, including plastic packaging and kitchenware, but also in inner coatings of cans and jar caps. There are various routes of human exposure to this substance such as oral, by inhalation and transdermal. The main sources of exposure to BPA include food packaging and dust, dental materials, healthcare equipment, thermal paper, toys and articles for children and infants. BPA is metabolized in the liver to form bisphenol A glucuronide and mostly in this form is excreted with urine. Due to its phenolic structure BPA has been shown to interact with estrogen receptors and to act as agonist or antagonist via estrogen receptor (ER) dependent signalling pathways. Therefore, BPA has been shown to play a role in the pathogenesis of several endocrine disorders including female and male infertility, precocious puberty, hormone dependent tumours such as breast and prostate cancer and several metabolic disorders including polycystic ovary syndrome (PCOS). Because of the constant, daily exposure and its tendency to bio-accumulation, BPA seems to require special attention such as biomonitoring. This observation should include clinical tests of BPA concentration in the urine, which is not only one of the best methods of evaluation of the exposure to this compound, but also the dependence of the daily intake of BPA and the risk of some endocrine disorders.
Bisfenol A (BPA) należy do substancji chemicznych produkowanych na świecie w znacznych ilościach. Używany jest jako plastyfikator i półprodukt w syntezie żywic epoksydowych, tworzyw sztucznych poliwęglanowych oraz jako dodatek do usuwania nadmiaru kwasu chlorowodorowego przy produkcji polichlorku winylu (PCW). BPA nie tylko jest używany do syntezy tworzyw sztucznych służących do produkcji materiałów mających bezpośredni kontakt z żywnością, włączając opakowania z tworzyw sztucznych oraz sprzęt kuchenny, ale także stanowi składnik lakierów do pokrywania wewnętrznych powierzchni puszek metalowych przeznaczonych do żywności i napojów. BPA stosowany jest w produkcji poliwęglanów (PC) i żywic epoksydowych, wykorzystywanych w produkcji wyrobów do kontaktu z żywnością. Może być także stosowany, jako przeciwutleniacz i inhibitor w procesie polimeryzacji tworzyw sztucznych, m.in. polichlorku winylu (PCW). Narażenie na BPA może zachodzić drogą pokarmową, wziewną oraz przez skórę, a głównymi źródłami ekspozycji są opakowania żywności, kurz, materiały stomatologiczne, sprzęt medyczny, papier termiczny, a także zabawki i artykuły przeznaczone dla niemowląt i dzieci. BPA jest metabolizowany w wątrobie do glukuronianu bisfenolu A i w tej postaci jest usuwany z moczem. Ze względu na swą fenolową strukturę BPA wykazuje zdolność jako agonista lub antagonista do interakcji z receptorami estrogenowymi poprzez estrogenowe szlaki sygnalizacyjne. W wyniku takiego działania BPA odgrywa rolę w patogenezie zaburzeń endokrynnych włączając zaburzenia płodności u kobiet i mężczyzn, przedwczesne dojrzewanie, nowotwory hormonozależne, jak rak piersi oraz rak prostaty oraz schorzeń metabolicznych włączając zespół wielotorbielowatych jajników (PCOS). Biorąc pod uwagę stałe, codzienne narażenie na BPA z wielu źródeł oraz tendencje do bioakumulacji uzasadniony jest monitoring biologiczny tego związku. Powinien on w szczególności uwzględniać monitoring BPA w moczu, jako skuteczną metodę szacowania narażenia na ten związek, umożliwiając jednocześnie badanie zależności pomiędzy narażeniem na BPA a ryzykiem występowania niektórych chorób wynikających z zaburzenia czynności układu endokrynologicznego.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2015, 66, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BPA – an endocrine disrupting compound in water used for drinking purposes, a snapshot from South Poland
Autorzy:
Kmiecik, Ewa
Styszko, Katarzyna
Wątor, Katarzyna
Dwornik, Małgorzata
Tomaszewska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184178.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
emerging contaminants
endocrine disrupting compounds
groundwater protection
groundwater domestic wells
bisphenol A
Opis:
Bisphenol A (BPA) is a chemical produced in large quantities for use primarily in the production of polycarbonate plastics and epoxy resins. As an endocrine disrupting compound, it has been included in the list of substances requiring special supervision as a very high-risk substance due to its toxic influence on reproduction. BPA with a reference value of 0.01 μg/L was included in the Drinking Water Directive revision (DWD 2018). This paper presents the results of preliminary studies aimed at identifying the occurrence of BPA in different types of water, i.a. groundwater captured with house wells or flowing wells in a selected location in southern Poland. These waters are commonly used as a source of water intended for human consumption and their quality is not regularly controlled. Additional tests were carried out for surface water, as well as water from springs used for drinking purposes. The authors also analysed tap water from various sources, i.e. surface and groundwater, as the final product of the drinking water production cycle. The results indicate the presence of BPA in water and the necessity of a detailed study on the risk of the BPA occurring in groundwater, especially in domestic wells.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2020, 46, 1; 5-16
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physico-chemical and Biological Techniques of Bisphenol A Removal in an Aqueous Solution
Autorzy:
Juan, Donald Anak
Hasan, Hassimi Abu
Muhamad, Mohd Hafizuddin
Abdullah, Siti Rozaimah Sheikh
Abu Bakar, Siti Nur Hatika
Buhari, Junaidah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955560.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
physico-chemical technology
biological technology
bisphenol A
effective microbe
EM
epoxy resin
Opis:
Bisphenol A (BPA) is widely used in everyday life and can be found everywhere, including in the ecosystem and manufactured goods. BPA not only has a negative impact in low doses, but it also has biological and pathophysiological implications for obesity and hormonal effects. The objectives of this paper were to review the BPA removal technology and the factors that influence the BPA removal based on biological methods. BPA elimination from water is crucial for environmental protection, in terms of biological treatment. In addition, the future prospect of biological removal of BPA indicates that effective microorganism cultures could disturb the pathogen growth and increase composition rate of BPA. The biological technology by the implementation of microorganisms for the removal of BPA through break down of organic contaminants is straightforward, money saving, and widely acknowledged by the public.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2021, 22, 9; 136-148
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ złożonego procesu utleniającego na toksyczność wody zawierającej bisfenol A
The impact of complex oxidizing process on toxicity of water containg bisphenol A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127503.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
Opis:
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6-12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox®, wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Aliivibrio fischeri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał zarówno od czasu napromieniowania UV, jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6-12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Allivibrio fischeri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 201-207
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Change of toxicity of water containing bisphenol A during its treatment by complex oxidation process
Zmiany toksyczności wody zawierającej bisfenol a w trakcie jej uzdatniania w złożonym procesie utleniającym
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388558.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
water treatment
toxicity
Microtox® biotest
bisfenol A
uzdatnianie wody
toksyczność
biotest Microtox®
Opis:
Water containing bisphenol A was UV irradiated (medium pressure immersion lamp with the electric power of 150 W) with and without the addition of H2O2 (6–12 mg/dm3 dose). To control of the water quality Microtox® biotest was used. Bioluminescent bacteria Vibrio fisheri was involved. Decomposition of bisphenol A was depended on the UV irradiation time and dose of the H2O2. The observations connected with the bioluminescence value in the examined solutions were surprised. Decomposition of the compound did not cause of decrement the bioluminescence inhibition value characterizing solution indicating the formation of toxic intermediates products. However, the combined use of H2O2 with UV radiation improves the rate of decomposition of bisphenol A, but also causes an increase in bioluminescence inhibition of the solutions. For this reason selection of the most favorable conditions for the oxidative process have to be proceed based on both agents: effectiveness of the compounds decomposition and the toxicity of the solution after process.
Wodę zawierającą bisfenol A poddano napromieniowaniu UV (zanurzeniowa lampa średniociśnieniowa o mocy elektrycznej 150 W) bez i z dodatkiem H2O2 (dawka 6–12 mg/dm3). Do kontroli jakości wody zastosowano biotest Microtox® wykorzystujący bakterie bioluminescencyjne Vibrio fisheri. Określono, że rozkład bisfenolu A zależał od czasu napromieniowania UV jak i dawki H2O2. Zaskakujące z kolei były obserwacje związane z wartością inhibicji bioluminescencji w badanych roztworach. Rozkład związku nie powodował obniżenia wartości inhibicji bioluminescencji charakteryzującej roztwór, co wskazuje na powstawanie toksycznych produktów pośrednich. Z kolei łączne zastosowanie nadtlenku wodoru z promieniowaniem UV poprawia stopień rozkładu bisfenolu A, ale jednocześnie powoduje wzrost wartości inhibicji bioluminescencji roztworów. Z tego względu w doborze najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu utleniającego nie można opierać się wyłącznie na skuteczności rozkładu związków, lecz należy również rozważyć toksyczność roztworu poprocesowego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 269-277
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A
Influence of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125951.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisfenol A
środowisko wodne
rozkład
toksyczność roztworu
bisphenol A
aquatic environment
decomposition
solution toxicity
Opis:
Bisfenol A to związek chemiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Współcześnie identyfikowany jest on w środowisku wodnym. W pracy podjęto badania dotyczące oceny wpływu warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A. Przedmiot badań stanowiły różne roztwory wodne sporządzone na bazie wody zdejonizowanej lub powierzchniowej z dodatkiem wzorca bisfenolu A w stężeniu 1 mg/dm3. Do wybranych roztworów dodawano pożywkę mineralną lub wodę powierzchniową, która to stanowiła źródło zarówno substancji organicznych, jak i nieorganicznych oraz mikroorganizmów. Opcjonalnie wybrane roztwory były przetrzymywane w ciemni lub w świetle słonecznym oraz napowietrzane. Roztwory po biodegradacji poddano również ocenie toksykologicznej z użyciem testu enzymatycznego z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri, testu przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna oraz testu wzrostowego z rośliną wodną Lemna minor. Określono, że rozkład bisfenolu A w środowisku wodnym jest niewielki i zachodzi głównie pod wpływem światła słonecznego przy udziale mikroorganizmów. Istotna jest również obecność w środowisku wodnym soli mineralnych. Natomiast dokonana ocena toksykologiczna roztworów podczas badań biodegradacyjnych wykazała, że charakteryzują się one różną toksycznością. Klasa toksyczności roztworu zależała także od rodzaju użytego organizmu wskaźnikowego, co świadczy o ich różnej wrażliwości na działanie bisfenolu A. Wysoką toksyczność odnotowano w przypadku bakterii bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri po 14 dobach trwania badań biodegradacyjnych.
Bisphenol A is a compound used to produce plastics. Today, it is identified in the aquatic environment. As part of the work there are performed studies to determine the effect of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A. As the subject of research there were used different aqueous solutions prepared on the basis of deionized or surface water with addition of a bisphenol A standard at concentration of 1 mg/dm3. To the selected solutions it was added the mineral medium or surface water, which was the source of both organic materials and inorganic compounds and microorganisms. Optionally, the selected solutions had been kept in the dark or in the light of sun, and they had been aerated. Solutions after biodegradation were also subjected of the toxicological evaluation with application of the enzymatic test using bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri, survival test using shellfish Daphnia magna and the growth test of aquatic plant Lemna minor. It was determined that the decomposition of bisphenol A in an aquatic environment is low and it is mainly under the influence of sunlight, with the participation of microorganisms. The presence of mineral salts in aquatic environment is also important. on the other hand, the toxicological assessment of solutions, which was made during testing biodegradation, showed that they have a different toxicity. Toxicity class of the solution also depended on the type of applied indicator, which proves their differences in sensitivity to bisphenol A. High toxicity was noted in the case of bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri after 14 days of the biodegradation study.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 131-139
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pilot study of contact sensitization to rubber allergens and bisphenol A amongst dental students
Autorzy:
Lyapina, Maya G.
Krasteva, Assya
Dencheva, Maria
Tzekova, Mariana
Nikolov, Georgy
Yaneva-Deliverska, Mariela
Kisselova-Yaneva, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161876.pdf
Data publikacji:
2017-05-08
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
allergic contact dermatitis
dentistry students
carba mix
mercapto mix
thiuram mix
Bisphenol A
Opis:
Objectives The aim of this study has been to evaluate the rate of contact sensitization to some rubber allergens and to bisphenol A (BPA) amongst students of dental medicine and dental patients. Material and Methods A total of 50 participants were included in the study: 40 students of dental medicine exposed to the studied rubber allergens and BPA-based dental materials during the course of their education; 10 dental patients without occupational exposure to the latter substances served as a control group. All of them were patch-tested with the studied rubber allergens and bisphenol A. Results Highest was the sensitizing action of carba mix, followed by benzoyl peroxide and mercapto mix. The sensitization rate for carba mix was significantly higher for dental students as well as for the whole studied population, if compared to the one for thiuram mix (Chi² = 12.9, p < 0.001; Chi² = 13.9, p < 0.001), bisphenol A (Chi² = 8.9, p < 0.001; Chi² = 11.9, p < 0.001), toluenesulfonamide formaldehyde resin (Chi² = 10.7, p < 0.001; Chi² = 13.9, p < 0.001) and benzoyl peroxide (Chi² = 4.7, p = 0.03; Chi² = 5.8, p = 0.016), and for dental patients, if compared to the one for mercapto mix (Chi² = 7.07, p = 0.008). Concomitant positive skin patch-test reactions to carba mix and to benzoyl peroxide, and to all the studied allergens were established. Conclusions Carba mix could be outlined as a sensitizer of paramount importance for dental students as well as for dental patients. Benzoyl peroxide was the second ranked sensitizer for dental students. Positive skin patch-test reactions to bisphenol A and toluenesulfonamide formaldehyde resin were established only among the group of dental students. Int J Occup Med Environ Health 2017;30(3):397–405
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2017, 30, 3; 397-405
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prenatal imprinting by environmental toxicants: really an important issue?
Prenatalne naznaczenie genetyczne (imprinting) wywołane przez toksyny środowiskowe – czy rzeczywiście ważna sprawa?
Autorzy:
v. Mühlendahl,, Karl Ernst
Otto, Matthias
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177574.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"PCB"
"PCDD/F"
"bisphenol A"
"endocrine disruptors"
"phthalates"
"prenatal imprinting of sexual behaviour"
Opis:
Prenatal imprinting of sexual behaviour and of other traits by environmental toxicants has been one important topic in the ongoing discussions in environmental medicine. This review of the literature shows that, so far, concrete data are sparse and, in part, contradictory.
Prenatalne naznaczenie, czyli imprinting zachowania seksualnego i innych cech wywołane toksynami środowiskowymi było ważnym tematem w toczących się dyskusjach w medycynie środowiskowej. Przegląd dotychczasowego piśmiennictwa wykazuje, że udokumentowane dane są skąpe i w części sprzeczne.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2015, 18, 2; 7-10
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ bisfenolu a na zdrowie człowieka
Effect of bisphenol a on human health
Autorzy:
Nowosad, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172014.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
bisfenol A
BPA
zdrowie człowieka
migracja
opakowania
żywność
bisphenol A
human health
migration
package
food
Opis:
The migration of low molecular weight compounds is one of the most important problems associated with the packaging of plastics and other plastics intended for contact with food products. Bisphenol A (BPA) is one of the most common migration substances. Bisphenol A (BPA, 2,2-bis (4-hydroxyphenyl) propane) is used in the production of containers, such as baby bottles and resins, which line metal cans for food and drink. BPA is also used as a plasticizer to soften and increase flexibility in polyvinyl chloride (PVC) products. It also has medical applications in dental sealants and composites used for filling. BPA attracts special attention of scientists due to widespread use in food packaging. It has been observed to occur in large quantities in human body fluids, disrupting the endocrine system. Developing fetuses, infants, children and pregnant women are most at risk of BPA exposure. There are also some concerns about the negative effects of BPA exposure in adult men, as bisphenol A may cause production abnormalities, thereby disrupting sex hormone production and fertility. An extensive literature search showed 49 studies linking BPA to human health. This review presents literature showing the relationship between BPA exposure and adverse health effects in the perinatal, pediatric and adult periods, including effects on reproduction, metabolic diseases and other health effects. These studies cover both prenatal and postnatal exposure, and include several study regimens and population types, which provides increasing support that BPA exposure can be harmful to humans, especially regarding behavioral effects in children.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2020, 74, 5-6; 411-422
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan - frakcja wdychalna : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
4,4’- Isopropylidenediphenol - inhalable fraction : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
Autorzy:
Gromiec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137514.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
bisfenol A
narażenie zawodowe
NDS
dokumentacja
bisphenol A
occupational exposure
OEL
documentation
4,4’ - isopropylidenediphenol
Opis:
2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan (bisfenol A) jest ciałem stałym, występującym w postaci białych płatków lub kryształków. Stosowany jest głównie do produkcji żywic epoksydowych. Szacuje się, że do tego celu wykorzystywane jest 95% wyprodukowanego związku. Bisfenol A znajduje ponadto zastosowanie w produkcji: tworzyw poliwęglanowych, nienasyconych żywic poliestrowych, polisulfonowych i akrylowych oraz środków zmniejszających palność. Tworzywa poliwęglanowe używane są do produkcji emulsji, do tzw. papieru termicznego, wykorzystywanego w drukarkach termicznych (do drukowania różnego rodzaju: paragonów, biletów, faksów czy nalepek).Przy produkcji i stosowaniu 2,2-bis(4-hydroksyfenylo) propanu głównymi drogami narażenia zawodowego są układ oddechowy i skóra. Liczba osób narażonych zawodowo na 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propan nie jest znana, lecz ze względu na dość duże rozpowszechnienie żywic poliwęglanowych i epoksydowych narażenie może być liczone w tysiącach zatrudnionych. Ze względu na śladowe ilości pozostałości 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu w większości żywic, poziomy narażenia są zwykle minimalne. W Polsce 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propan stosuje się głównie jako: składnik kleju do elementów elektronicznych, stabilizator stosowany jako dodatek do PCV, dodatek do żywic epoksydowych czy składnik płynów hamulcowych. W 2010 r. tylko 4 osoby były zatrudnionena stanowiskach pracy, gdzie występowało narażeniena pyły 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu o stężeniach większych od obowiązującej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS), (tj. 5 mg/m3), z czego 2 osoby pracowały w dziale „Uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową”, a 2 – w transporcie wodnym. W 2013 r. nie odnotowano osób pracujących w warunkach narażenia na bisfenol A przekraczających wartość NDS. Dla szczurów i myszy wartości LD50 przy podaniu drogą pokarmową a także – dla królika – drogą dermalną, wynoszą powyżej 2 000 mg/kg mc. 2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan sklasyfikowano jako substancję mogącą działać szkodliwie na płodność (Repr. Kat. 1B, H360F) oraz powodującą poważne uszkodzenie oczu (H318) i podrażnienie dróg oddechowych (H355). U pracowników mających podczas pracy kontakt z 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanem występowały podrażnienia: oczu, skóry i dróg oddechowych. Na podstawie wyników doświadczeń przeprowadzonych na zwierzętach jednoznacznie wykazano, że 2,2-bis-(4-hydroksyfenylo)propan nie powodował podrażnień skóry, ale działał drażniąco na oczy. U szczurów narażanych inhalacyjnie na pył 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu obserwowano nieznaczne i odwracalne uszkodzenia nabłonka przewodu nosowego, co świadczy o podrażnieniu dróg oddechowych. W naskórkowych testach płatkowych u ludzi 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propan powodował stany zapalne skóry. Nie jest jednak jasne, czy przyczyną był bisfenol A, czy pokrewne żywice epoksydowe. Brak jest wyników badań działania uczulającego na zwierzętach, przeprowadzonych zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami. Toksyczność bisfenolu A była badana na kilku gatunkach zwierząt – na: myszach, szczurach i psach. U zwierząt podanie dożołądkowe 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu powodowało przede wszystkim: zahamowanie przyrostu masy ciała, zwiększenie masy wątroby, zaburzenia oddychania, odwodnienie, biegunki i padnięcie. Z badań toksyczności przewlekłej przy podaniu związku drogą pokarmową wynika, że narządami docelowymi działania są wątroba i nerki. Brak jest danych dotyczących mutagennego działania bisfenolu A w testach przeprowadzonych w warunkach in vivo. Działania takiego nie obserwowano w kilku testach w warunkach in vitro z zastosowaniem komórek ssaków i bakterii. W badaniach tych wykazano, że 2,2-bis(4-hydroksyfenylo) propan nie indukował mutacji genowych, nie powodował też zmian genów w drożdżach. Ujemne wyniki uzyskano także w testach oceniających aberracje chromosomowe i w testach wymiany chromatyd siostrzanych przeprowadzonych na komórkach ssaków. W dostępnym piśmiennictwie i bazach danych nie znaleziono informacji na temat rakotwórczego działania bisfenolu A na ludzi. Na podstawie danych z doświadczenia przeprowadzonego na myszach i szczurach obu płci wykazano, że narażenie trwające 103 tygodnie nie spowodowało żadnych zmian świadczących o działaniu rakotwórczym związku. Na podstawie wyników niektórych badań wykazano negatywny wpływ 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu na rozrodczość. Jest to związane z mechanizmem jego działania, albowiem na podstawie wyników badań przeprowadzonych w warunkach in vitro stwierdzono, że bisfenol A łączy się z receptorami estrogenowymi. Jednak dane dotyczące działania embriotoksycznego związku i jego wpływu na rozrodczość nie są jednoznaczne. Wątpliwości i sprzeczności w doniesieniach na temat wpływu 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu na rozrodczość i rozwój, a także niespójność danych uzyskanych w doświadczeniach na gryzoniach, zostały dokładnie omówione w przeglądzie Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z 2015 r. W badaniach przeprowadzonych zgodnie ze standardami FDA/NTCR 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propan wpływał na rozrodczość jedynie przy bardzo dużych dawkach, wywołujących również innego rodzaju efekty toksyczne. Na podstawie wyników obszernych badań przeprowadzonych z zastosowaniem szerokiego zakresu dawek nie potwierdzono wpływu 2,2-bis(4-hydroksyfenylo) propanu na rozrodczość i rozwój przy zastosowaniu związku w małych dawkach, poniżej 5 mg/kg mc. Na podstawie wyników badań epidemiologicznych przeprowadzonych w Chinach wykazano, że u pracowników narażonych zawodowo na bisfenol A występowało pogorszenie jakości nasienia. Nie można jednakże wykluczyć ewentualnego wpływu czynników współwystępujących w środowisku pracy. 2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan w organizmie zwierząt jest sprzęgany i w postaci glukuronidu wydalany z moczem. Główną drogą wydalania jest kał, z którym (bez względu na drogę podania) w postaci niezmienionej usuwane jest 50 ÷ 80% podanej dawki. U ludzi 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propan jest sprzęgany z kwasem glukuronowym i siarkowym a następnie wydalany z moczem. Zarówno w Polsce, jak i w większości innych państw, dla 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu obowiązuje wartość NDS w powietrzu na stanowiskach pracy na poziomie 5 mg/m3 oraz najwyższa dopuszczalna wartość chwilowa (NDSCh) – 10 mg/m3. W Naukowym Komitecie ds. Dopuszczalnych Wartości Narażenia Zawodowego na Czynniki Chemiczne (SCOEL) zaproponowano ustanowienie wartości wskaźnikowego dopuszczalnego poziomu bisfenolu A w powietrzu środowiska pracy (OEL) na poziomie 2 mg/m3, wychodząc z wartości NOAEC dla działania drażniącego, ustalonego w doświadczeniu inhalacyjnym na szczurach. W SCOEL uznano, że brak jest toksykologicznych podstaw do ustalenia stężenia chwilowego (STEL) oraz oznakowania „skin”. Jako podstawę wyprowadzenia wartości NDS dla 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu przyjęto jego działanie toksyczne na nabłonek górnych dróg oddechowych zwierząt doświadczalnych w doświadczeniu inhalacyjnym. Zaproponowano dla frakcji wdychalnej bisfenolu A wartość NDS na poziomie 2 mg/m3. Wartość ta powinna chronić również przed toksycznym działaniem 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu na wątrobę i nerki. Brak jest podstaw merytorycznych do ustalenia wartości chwilowej NDSCh oraz wartości dopuszczalnej w materiale biologicznym (DSB). Normatyw oznakowano literą „I” – substancja o działaniu drażniącym oraz literą „A” – substancja o działaniu uczulającym.
4,4’- Isopropylidenediphenol (bisphenol A) is a white solid present in the form of crystals or flakes. It is used mostly in the production of epoxy resins (appr. 95% of its consumption). It is also used in the polycarbonate plastics, unsaturated polyester, polysulphonte and polyacrylate resins as well as flame retardants. Polycarbonate plastics are used to make products such as emulsions for thermal printers employed for printing tickets, labels, receipts, faxes etc. The routes of occupational exposure during production and application of bisphenol A are the respiratory system and the skin. The exact number of occupationally exposed to 4,4’- -isopropylidenediphenol is not known but taking into account the wide use of polycarbonate and polyester resins it can be counted in thousands. Because of only trace amounts of bisphenol A in most of the resins, the levels of exposure are usually minimal. In Poland 4,4’- isopropylidenediphenol is used mainly as a component of glues for electronic parts, PVC stabilizer, addition components of epoxy resins and brake fluids. In 2010 only 4 persons were reported as occupationally exposed to bisphenol A dust in concentrations exceeding Polish OEL (5 mg/ m3 ) – 2 in the crop and animal production, hunting and related service activities sector and 2 in the water transport sector. In 2013 no workers exposed above OEL value were reported. Oral LD50 values beyond 2 000 mg/kg bw were found in the rat and mouse, and dermal LD50 values above 2 000 mg/kg are evident in the rabbit. 4,4’- Isopropylidenediphenol has been classified as Repr. 1B, H360F (may damage fertility or the fetus) and substance that causes serious eye damage (H318) and may cause respiratory system irritation (H355). In workers having occupational contact with 4,4’- -isopropylidenediphenol irritation of eyes, skin and respiratory system was observed. In animal experiments it was clearly shown that bisphenol A did not cause skin irritation, however, it was shown that the compound is an eye irritant. Slight and transient nasal tract epithelial damage was observed in rats exposed to bisphenol A dust which suggests that it appears to have a limited respiratory irritation potential. There are several reports of patients with dermatitis responding to BPA in patch tests, however, it is unclear whether bisphenol A or related epoxy resins were the underlying cause of the hypersensitive state. No reliable sensitisation animal data from experiments meeting the required standards are available. Toxicity of bisphenol A has been tested on mice, rats and dogs. The compound administered orally caused mainly a decrease in body weight gain; minor changes in organ weight, mostly in liver; respiratory disorders, diarrhea and death. From chronic experiments the liver and kidney seem to be the target organs. There are no in vivo data on mutagenic activity of bisphenol A. It also does not appear to produce either gene mutations or structural chromosome aberrations in bacteria, fungi or mammalian cells in vitro. The compound did not induce gene mutations in yeasts; sister chromatid exchange tests carried out on mammalian cells also gave negative effects. No information on human cancerogenicity of 4,4’- -isopropylidenediphenol has been found in the literature and databases available. In a 103-week test on rats and mice of both sexes no convincing evidence indicating carcinogenic action of bisphenol A was found. Some studies indicate negative action of 4,4’- -isopropylidenediphenol on reproduction which is a result of a mechanism of its action – in in vivo test the compound was found to bind to the nuclear estrogen receptors. However, data on the embryotoxic activity of bisphenol A and its effects on reproduction are not conclusive. Contradictory findings between the studies have been reported in several studies in rodents which was thoroughly discussed in the EFSA Report of 2015. In studies carried out in accordance with the FDA/ NTCR standards 4,4’- isopropylidenediphenol effects on reproduction have been seen only at high doses showing also other toxic effects. Comprehensive tests with a wide range of doses did not confirm effects of 4,4’-isopropylidenediphenol on reproduction and development at low doses below 5 mg/kg bw. In Chinese epidemiological studies, impaired sperm quality in workers occupationally exposed to bisphenol A has been found, however, the effect of other concurrent exposures cannot be excluded. 4,4’-Isopropylidenediphenol in all species studied is conjugated with glucuronic acid and excreted as glucuronid with urine. The major route of excretion is via faeces; regardless of the route of entry 50-80% of the administered dose is eliminated with faeces in the unchanged form. In humans the compound is excreted as glucuronide or sulphate conjugates in urine. In Poland as well as in most other countries 5 mg/m3 as OEL and 10 mg/m3 as STEL have been established for 4,4’- isopropylidenediphenol. Scientific Committee on Occupational Exposure Limits (SCOEL) has proposed to establish an Indicative Occupational Exposure Limit (IOEL) in workplace air at the level of 2 mg/m3 taking the inhalation NOAEC of 10 mg/m3 from the rat study as a starting point for recommending an OEL. The critical effect in this study was respiratory tract irritation. According to SCOEL there is no toxicological basis for recommending an additional specific short-term exposure limit (STEL). Assignment of “skin” notation was also not recommended. The proposed OEL value for 4,4’- isopropylidenediphenol (inhalable fraction) has been derived from its irritating action on nasal tract epithelium in an inhalation study on experimental animals. The proposed OEL value is 2 mg/m3 . This value should also protect workers against toxic effects on liver and kidney. There are no grounds for establishing a short- -term exposure limit (STEL) nor for recommending a biological limit value (BLV). It is also proposed to introduce the following assignments: “I” – irritating substance and “A” – sensitizing substance.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2018, 4 (98); 5-41
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa generacja polskiej technologii otrzymywania Bisfenolu A – proces ADVANCE BPA
Next Generation of Polish Technology to Obtain Bisphenol A – ADVANCE BPA process
Autorzy:
Kiedik, M.
Kubica, S.
Chruściel, A.
Hreczuch, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142684.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
bisfenol A
proces
Advance BPA
katalizator
technologia
produkcja
patent
bisphenol A
process
catalyst
technology
production
Opis:
Przedstawiono nową technologię wytwarzania bis fenolu A (BPA), jako związku pośredniego wykorzystywanego w produkcji poliwęglanów i żywic epoksydowych. Opisana technologia jest nową, znacznie ulepszoną wersją procesu produkcji. Omawiany proces produkcji BPA po raz pierwszy został wdrożony w 1978 r., w Zakładach Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie- Koźlu (obecnie PCC Synteza SA) oraz ośmiokrotnie stanowił przedmiot licencji do Tajwanu, Chin, Indii, Korei i Iranu (1987–1999). Nową, energooszczędną wersję procesu technologii BPA opracowano w Instytucie Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników w Toruniu w latach 2006–2009. W latach 2008–2009, proces został sprawdzony w praktyce przemysłowej w zakładzie PCC Synteza SA w Kędzierzynie-Koźlu w skali 15 tys. t/r. Proces ten jest przedmiotem dwóch europejskich zgłoszeń patentowych oraz najnowszego międzynarodowego projektu wynalazczego PCT/PL2011/000010. Przeprowadzone testy przemysłowe potwierdziły możliwość uzyskiwania wskaźników techniczno-ekonomicznych porównywalnych z najbardziej konkurencyjnym technologiom BPA eksploatowanym na świecie. Przedstawiona technologia nowej generacji to jedyny polski proces BPA, który łączy osiągnięcia badawcze z ponad 30-letnim doświadczeniem przemysłowym.
This article relates to the new process of technology to manufacture Bisphenol A (BPA), an intermediate for use in the obtaining of polycarbonates and epoxy resins. The described technology is a new version of the BPA production process, which has been much improved by its authors. It was first implemented, in 1978, in Zakłady Chemiczne “Blachownia” in Kędzierzyn-Koźle (at present PCC Synteza SA) and licensed eight times to Taiwan, mainland China, India, Korea and Iran in the years 1987–1999. The new, improved, energy-saving version of the BPA process of technology was developed at the Institute for Engineering of Polymer Materials and Dyes in Toruń in the years 2006–2009. In the years 2008–2009, the process was proven in industrial practice in a 15,000t/y reference plant at PCC Synteza SA in Kędzierzyn- Koźle. It is the subject of two European Patent Applications and the most recent International Patent Application PCT/PL2011/000010. Industrial tests were carried out and confirmed that the new BPA process of technology is able to offer technological parameters and economic indicators which make it equivalent to the most competitive BPA production processes being operated in the world nowadays. The presented next generation of technology is the only Polish BPA process that unifies research development with an over 30 years experience of its commercial exploitation in Synteza PCC SA in Kedzierzyn-Kozle.
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 11; 1097-1104
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny wpływu składu roztworu modelowego na rozkład wybranych ksenobiotyków w procesie utleniania z wykorzystaniem promieni nadfioletowych i nad-tlenku wodoru
Evaluation attempt of influence of model solution composition on selected xenobiotic degradation upon oxidation with UV and hydrogen peroxide
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236706.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
zaawansowane procesy utleniania
bisfenol A
diklofenak
rozkład
toksyczność
advanced oxidation processes
bisphenol A
diclofenac
degradation
toxicity
Opis:
Współczesne technologie oczyszczania wody i ścieków coraz częściej wykorzystują różne procesy chemicznego utleniania. W procesach tych mogą powstawać uboczne produkty utleniania o często nieznanej aktywności biologicznej. Z tego względu podjęto próbę oceny stopnia rozkładu dwóch ksenobiotyków (bisfenol A, diklofenak) oraz zmiany toksyczności roztworu modelowego w procesach UV oraz UV/H2O2. Ocenę przebiegu procesu zaawansowanego utleniania przeprowadzono stosując jako roztwory modelowe wodę zdejonizowaną i ścieki oczyszczone z dodatkiem wzorców badanych ksenobiotyków. Wykazano, że stopień rozkładu tych związków był większy w przypadku ich utleniania w środowisku ścieków oczyszczonych niż wody zdejonizowanej. W przypadku wody zdejonizowanej zaobserwowano powstawanie ubocznych produktów rozkładu badanych ksenobiotyków i ich wpływ na toksyczność roztworu modelowego zarówno w procesie UV, jak i UV/H2O2. W zależności od rodzaju zastosowanego procesu utleniania i czasu naświetlania promieniami nadfioletowymi oraz usuwanego związku roztwór modelowy charakteryzował się różną toksycznością. Dowodzi to, że podczas usuwania ksenobiotyków w procesach zaawansowanego utleniania zachodzą złożone zjawiska, które nie są jeszcze do końca rozpoznane.
Modern technologies of water and wastewater treatment have been increasingly employing various processes of chemical oxidation. These processes generate by-products of often unknown biological activity. This is the reason why attempts at evaluation of the two xenobiotics (bisphenol A, diclofenac) degradation level were made as well as of the change in model solution toxicity in the UV and UV/H2O2 oxidation. Assessment of the advanced oxidation mechanism was performed using deionized water and treated wastewater with analytical standards of tested compounds added as model solutions. It was demonstrated that xenobiotic degradation level was higher when oxidation was carried out in the treated wastewater compared to the deionized water. When deionized water was used as an environmental matrix xenobiotic degradation by-products were formed and affected the model solution toxicity both during the UV and UV/H2O2 process. The toxicity of model solution was a function of the oxidation type, the UV exposure time and the compound being degraded. It becomes evident that during xenobiotic removal in the advanced oxidation process complex phenomena occur that have not yet been fully understood.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 2; 21-25
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja nanofiltracyjna bisfenolu A w warunkach nasycenia powierzchni membrany
Separation of bisphenol A by nanofiltration under conditions of membrane surface saturatio
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237518.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
nanofiltracja
bisfenol A
nasycenie powierzchni membrany
water treatment
nanofiltration
bisphenol A
membrane surface saturation
Opis:
W badaniach dokonano oceny skuteczności separacji nanofiltracyjnej bisfenolu A (ksenoestrogen, stanowiący środowiskowe zanieczyszczenie o znacznej aktywności biologicznej) w warunkach zmiennego stężenia i ciśnienia transmembranowego procesu. Badania zmierzały do określenia wpływu nasycenia powierzchni membrany na współczynnik retencji usuwanego mikrozanieczyszczenia. Wykazano, że towarzyszące nanofiltracji zjawisko adsorpcji bisfenolu A na membranie i w jej strukturach narastało w czasie procesu aż do momentu nasycenia powierzchni membrany. Po tym czasie nie zaobserwowano zmiany wartości badanego parametru, a współczynnik retencji usuwanego związku utrzymywał się na stałym poziomie. Stwierdzono, że zjawisko adsorpcji było zależne zarówno od stężenia usuwanego związku w wodzie, jak i ciśnienia transmembranowego procesu. Powoduje to, że podczas separacji mikrozanieczyszczeń organicznych występujących w wodach można spodziewać się zaburzeń skuteczności procesu oczyszczania. Podkreślono, że podczas regularnego czyszczenia membran powstają roztwory poregeneracyjne, charakteryzujące się znacznie większą ilością biologicznie aktywnych mikrozanieczyszczeń niż w wodzie surowej, co powoduje konieczność ich oczyszczania i skutecznego unieszkodliwienia.
The aim of the study was to assess the efficiency of separating bisphenol A (a xeno-estrogen classified as an environmental pollutant of a comparatively high biological activity) by nanofiltration, at varying concentration and transmembrane pressure in the course of the process. Consideration was also given to the effect of membrane surface saturation on the retention coefficient of the micropollutant being removed. It has been shown that bisphenol A underwent adsorption on the membrane and in the membrane structures (a phenomenon concomitant with nanofiltration) and that the extent of adsorption increased up to the moment of membrane surface saturation. Once the membrane surface was saturated, no changes were observed in the value of the parameter examined, and the retention coefficient of the pollutant being removed remained constant. The adsorption phenomenon was found to depend both on the concentration of the pollutant in the water and on the transmembrane pressure in the course of the process. It can therefore be expected that during separation of the organic micropollutants which are present in the water the efficiency of the treatment process will be disturbed. It has been emphasized that regular membrane cleaning produces postregeneration solutions where the quantity of biologically active micropollutants is higher than in raw water, and this necessitates their treatment and an efficient decontamination.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 2; 17-21
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A
Wpływ warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A
Autorzy:
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388587.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bisphenol A
aquatic environment
decomposition
solution toxicity
biodegradation
bisfenol A
środowisko wodne
rozkład
toksyczność roztworu
biodegradacja
Opis:
Bisphenol A is a compound used to produce plastics. Today, it is identified in the aquatic environment. As part of the work there are performed studies to determine the effect of the aquatic environment conditions on the decomposition of bisphenol A. As the subject of research there were used different aqueous solutions prepared on the basis of deionized or surface water with addition of a bisphenol A standard at concentration of 1 mg/dm3. To the selected solutions it was added the mineral medium or surface water, which was the source of both organic materials and inorganic compounds and microorganisms. Optionally, the selected solutions had been kept in the dark or in the light of sun, and they had been aerated. Solutions after biodegradation were also subjected of the toxicological evaluation with application of the enzymatic test using bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri, survival test using shellfish Daphnia magna and the growth test of aquatic plant Lemna minor. It was determined that the decomposition of bisphenol A in an aquatic environment is low and it is mainly under the influence of sunlight, with the participation of microorganisms. The presence of mineral salts in aquatic environment is also important. on the other hand, the toxicological assessment of solutions, which was made during testing biodegradation, showed that they have a different toxicity. Toxicity class of the solution also depended on the type of applied indicator, which proves their differences in sensitivity to bisphenol A. High toxicity was noted in the case of bioluminescent bacteria Aliivibrio fischeri after 14 days of the biodegradation study.
Bisfenol A to związek chemiczny stosowany do produkcji tworzyw sztucznych. Współcześnie identyfikowany jest on w środowisku wodnym. W ramach pracy podjęto badania dotyczące oceny wpływu warunków środowiska wodnego na rozkład bisfenolu A. Przedmiot badań stanowiły różne roztwory wodne sporządzone na bazie wody zdejonizowanej lub powierzchniowej z dodatkiem wzorca bisfenolu A w stężeniu 1 mg/dm3. Do wybranych roztworów dodawano pożywkę mineralną lub wodę powierzchniową, która to stanowi ła źródło zarówno substancji organicznych, jak i nieorganicznych oraz mikroorganizmów. Opcjonalnie wybrane roztwory były przetrzymywane w ciemni lub w świetle słonecznym oraz napowietrzane. Roztwory po biodegradacji poddano również ocenie toksykologicznej z użyciem testu enzymatycznego z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri, testu przeżywalności ze skorupiakami Daphnia magna oraz testu wzrostowego z rośliną wodną Lemna minor. Określono, że rozkład bisfenolu A w środowisku wodnym jest niewielki i zachodzi głównie pod wpływem światła słonecznego przy udziale mikroorganizmów. Istotna jest również obecność w środowisku wodnym soli mineralnych. Natomiast dokonana ocena toksykologiczna roztworów podczas badań biodegradacyjnych wykazała, że charakteryzują się one różną toksycznością. Klasa toksyczności roztworu zależała także od rodzaju użytego organizmu wskaźnikowego, co dowodzi o ich różnej wrażliwości na działanie bisfenolu A. Wysoką toksyczność odnotowano w przypadku bakterii bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri po 14 dobach trwania badań biodegradacyjnych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2017, 24, 2; 207-216
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2,2-Bis (4-hydroksyfenylo) propan – frakcja wdychana : metoda oznaczania w powietrzu na stanowiskach pracy
2,2-Bis (4-hydroxyphenyl) propane – inhalable fraction : determination method in workplace air
Autorzy:
Bonczarowska, M.
Brzeźnicki, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137618.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
bisfenol A
metoda analityczna
chromatografia cieczowa
powietrze na stanowiskach pracy
bisphenol A
analytical method
liquid chromatography
workplace air
Opis:
2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan (BPA, bisfenol A) jest substancją stałą, występuje w postaci płatków lub kryształków, ma delikatny zapach fenolu. Związek ten jest stosowany do produkcji różnego rodzaju żywic (epoksydowych, poliwęglanowych i polisulfonowych), klejów i płynów hamulcowych. Stosuje się go także jako środek zmniejszający palność oraz jako środek grzybobójczy – fungicyd. Zawodowe narażenie na 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)- propan może powodować podrażnienia: skóry, górnych dróg oddechowych lub błon śluzowych oka. 2,2-Bis(4-hydroksyfenylo)propan wykazuje również negatywny wpływ na rozrodczość. Celem pracy było opracowanie i walidacja metody oznaczania stężeń 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie od 1/10 do 2 zaproponowanej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS), zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN-482+A1:2016-01. Do badań wykorzystano zestaw do wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detekcją spektrofotometryczną (UV-VIS) i spektrofluorymetryczną (FLD). Rozdziałów chromatograficznych dokonywano przy zastosowaniu kolumny analitycznej Supelcosil LC-18 150 x 3 mm o uziarnieniu 3 µm. Jako fazę ruchomą stosowano mieszaninę acetonitrylu i wody (1: 1). Metoda polega na: zatrzymaniu obecnego w powietrzu 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu na filtrze z włókna szklanego, ekstrakcji filtra za pomocą acetonitrylu i chromatograficznej analizie otrzymanego roztworu. Średnia wartość współczynnika odzysku z filtrów wynosi około 90%. Zależność wskazań detektora mas w funkcji stężeń 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu ma charakter liniowy (r = 0,9996) w zakresie stężeń 0,125 ÷ 5 mg/m3 (dla próbki powietrza 720 l). Obliczone granice wykrywalności i oznaczania ilościowego wynoszą odpowiednio: 0,02 (UV-VIS) i 0,013 µg/ml (FLD) oraz 0,068 (UV-VIS) i 0,042 µg/ml (FLD). Opisana w niniejszym artykule metoda analityczna umożliwia selektywne oznaczanie 2,2-bis- (4-hydroksyfenylo)propanu w środowisku pracy w przypadku obecności w próbce związków współwystępujących. Opracowana metoda charakteryzuje się dobrą precyzją oraz dokładnością i spełnia wymagania zawarte w normie europejskiej PN-EN 482+A1:2016-01 dla procedur oznaczania czynników chemicznych. Opracowaną metodę oznaczania 2,2-bis(4-hydroksyfenylo)propanu zapisano w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.
2,2-Bis(4-hydroxyphenyl)propane (bisphenol A BPA) is a substance in a form of a solid crystals or flakes with a mild phenolic odor. BPA is commonly used in the production of epoxide, polycarbonate or polysulfone resins, glues, breaks fluids or as a flame retardants and fungicides. Exposure to BPA can cause irritation of skin, BPA can also act as a nefro or hepatotoxic factor and upper respiratory tract or mucous membranes of the eye. BPA has a negative effects on human fertility. The aim of this study was to develop and validate a sensitive method for determining BPA concentrations in workplace air in the range from 1/10 to 2 MAC values, in accordance with the requirements of Standard No. PN-EN 482. The study was performed using a liquid chromatograph with spectrophotometric (UV-VIS) and spectrofluorimetric (FLD) detection. All chromatographic analyses were performed with Supelcosil LC 18 (150 × 3 mm) analytical column, which was eluted with mixture of acetonitrile and water (1: 1). This method was based on collecting BPA on glass fiber filter, extracting with acetonitrile, and chromatographic determining resulted solution with HPLC technique. The average extraction efficiency of BPA from filters was 90%. The method was linear (r = 0.9996) within the investigated working range 0.125 – 5 mg/m3 for a 720-L air sample. The calculated limit of detection (LOD) and the limit of quantification (LOQ) was to 0.02 µg/ml (UV-VIS) and 0.013 µg/ml (FLD), and 0.068 µg/ml (UV-VIS) and 0.042 µg/ml (FLD), respectively. The analytical method described in this paper enables specific and selective determination of BPA in workplace air in presence of other compounds. The method is precise, accurate and it meets the criteria for measuring chemical agents listed in Standard No. PN-EN 482+A1:2016-01. The method can be used for assessing occupational exposure to BPA and associated risk to workers’ health. The developed method of determining BPA has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2017, 3 (93); 137-153
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adsorption of bisphenol a from aqueous solutionsby activated tyre pyrolysis char – Effect of physicaland chemical activation
Autorzy:
Kuśmierek, Krzysztof
Świątkowski, Andrzej
Kotkowski, Tomasz
Cherbański, Robert
Molga, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184855.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bisphenol A
adsorption
tyre pyrolysis
char
physical activation
chemical activation
bisfenol A
adsorpcja
piroliza opon
aktywacja fizyczna
aktywacja chemiczna
Opis:
This paper aims to show the effect of activation method of tyre pyrolysis char (TPC) on adsorptionof bisphenol A (BPA) from aqueous solutions. The TPC was produced from end-of-life-tyres (ELT)feedstock in a pilot plant at 773 K. Activation was accomplished using two classical methods: physicalactivation with CO2and chemical activation with KOH. The two produced adsorbents had pores rangingfrom micro- to macropores. Distinct differences in the BET surface areas and pore volumes betweenthe adsorbents were displayed showing better performance of the chemically activated adsorbent foradsorption of BPA from water.The results of the kinetic studies showed that the adsorption of BPA followed pseudo-second-orderkinetic model. The Freundlich, Langmuir, Langmuir–Freundlich and Redlich–Peterson isotherm equa-tions were used for description of the adsorption data. The Langmuir–Freundlich isotherm model bestfits the experimental data for the BPA adsorption on both adsorbents. The Langmuir–Freundlichmonolayer adsorption capacity,qmLF, obtained for the CO2-activated tyre pyrolysis char (AP-CO2)and KOH-activated tyre pyrolysis char (AP-KOH) were 0.473 and 0.969 mmol g
Źródło:
Chemical and Process Engineering; 2020, 41, 2; 129--141
0208-6425
2300-1925
Pojawia się w:
Chemical and Process Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 40

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies