Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Matematyczne metody opisu kinetyki biofiltracji odorotwórczych gazów
MATHEMATICAL METHODS FOR THE DESCRIPTION OF THE KINETICS OF ODOUROUS GASES BIOFITRATION

Autorzy:

Miller, Urszula
Sówka, Izabela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/chapters/2231447.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej

Tematy:

LZO
biodegradacja
modelowanie

Opis:

Omówiono zagadnienia związane z matematycznym modelowaniem procesu biofiltracji gazów odlotowych z zanieczyszczeń gazowych. Przedstawiono główne czynniki wpływające na przebieg procesu biofiltracji oraz procesy jednostkowe zachodzące w biofiltrze. Opisano stosowane modele biofiltracji gazów i dokonano przeglądu ich modyfikacji dla usuwania wybranych zanieczyszczeń.
Issues related to the mathematical modeling of biofiltration process gases from pollutants are discussed. The main factors affecting the biofiltration process are presented. The main types of gases biofiltration models and their modifications for the removal of selected pollutants are described and reviewed.

Źródło:

Interdyscyplinarne zagadnienia w inżynierii i ochronie środowiska 6; 233-243
9788374938976

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Usuwanie domieszek organicznych z wody na węglach aktywnych w procesach adsorpcji i biodegradacji
Organic matter removal by adsorption and biodegradation on GAC filter beds

Autorzy:

Mołczan, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/237023.pdf

Data publikacji:

1999

Wydawca:

Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych

Tematy:

biodegradacja
zanieczyszczenie wód

Opis:

Activated carbons made use of in water treatment owe their specific properties to their developed internal structure, which is characterized by a specific surface. Macroporous carbons accumulate 1.5 to 3 times as much biomass capable of degrading organic matter as do microporous carbons, which have a better capacity of removing dissolved organics (DOC). The experimental study reported in this paper was carried out at the pilot plant of the Wroclaw Waterworks, using samples of infiltration water (which had been treated by aeration and sand filtration), as well as micro- and macroporous GAC beds. The contribution of adsorption and biode gradation to the efficiency of organic matter removal was assessed. The utility of the two carbons when applied for the needs of water treatment was also analyzed.

Źródło:

Ochrona Środowiska; 1999, 3; 20-25
1230-6169

Pojawia się w:

Ochrona Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Biodegradacja tłuszczów w ściekach, odpadach i gruncie

Autorzy:

Kiepurski, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/399592.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

biodegradacja tłuszczów
oczyszczalnie ścieków

Opis:

Opracowanie dotyczy biodegradacji tłuszczów w oczyszczaniu ścieków, ziemi i uzdatniania odpadów. Wyniki badań laboratoryjnych i technologicznych wykazały ponad 90% redukcji tłuszczu. Było to możliwe dzięki zastosowaniu dobranych szczepów bakterii. Badania modelowe stanowią podstawę do projektowania oraz wdrożenia technologii. Produktami biologicznej mineralizacji tłuszczów są dwutlenek węgla i woda.

Źródło:

Inżynieria Ekologiczna; 2007, 19; 106-112
2081-139X
2392-0629

Pojawia się w:

Inżynieria Ekologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Właściwości, występowanie i biodegradacja ibuprofenu w środowisku wodnym
Properties, occurrence and biodegradation of ibuprofen in aquatic environment

Autorzy:

Marchlewicz, A.
Guzik, U.
Wojcieszyńska, D.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/236734.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych

Tematy:

ibuprofen
woda
biodegradacja
water
biodegradation

Opis:

Konsekwencją powszechnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym ibuprofenu, jest ich obecność zarówno w ściekach, jak i w wodach powierzchniowych, do których odprowadzane są ścieki z oczyszczalni komunalnych, co może prowadzić do pojawiania się farmaceutyków również w wodzie wodociągowej. Ze względu na małą zawartość ibuprofenu w środowisku wodnym nie obserwuje się toksyczności ostrej, natomiast z uwagi na stały kontakt organizmów z tym lekiem istotne jest poznanie mechanizmów toksyczności chronicznej. Ponadto wiedza na temat migracji ibuprofenu w środowisku wodnym oraz przebiegu jego biodegradacji jest niepełna. Opisano jedynie kilka gatunków mikroorganizmów (głównie grzybów) zdolnych do metabolizowania tego leku. Dotychczasowy stan wiedzy wykazuje, że biotransformacja ibuprofenu zachodzi prawdopodobnie przez jego hydroksylację do 1,2-dihydroksyibuprofenu. Jedynym opisanym szczepem bakterii zdolnym do wykorzystywania ibuprofenu jako źródła węgla i energii jest Sphingomonas sp. Ibu-2. Pierwszym etapem rozkładu tego leku jest tioestryfikacja, a następnie dochodzi do usunięcia łańcucha propionowego z równoczesnym utlenieniem pierścienia do 4-izobutylokatecholu, który podlega ekstradiolowemu rozszczepieniu. Poznanie dróg metabolizowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych pozwoli na skuteczniejsze oczyszczanie ścieków komunalnych z tego typu zanieczyszczeń, a przez to znaczącą poprawę jakości wód powierzchniowych.
Common use of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), including ibuprofen, leads to drug presence in sewage but also in surface waters, which they enter with municipal treatment plants effluent. As a result, the drugs may also be found in tap water. Due to low ibuprofen concentration in aquatic environment, acute toxicity is not observed. Yet, continuous exposure of aquatic organisms to the drug makes it important to study chronic toxicity mechanisms. Moreover, knowledge of ibuprofen migration and the time course of its biodegradation in the aquatic environment is incomplete. Only a few microorganism species (mainly fungi) able to metabolize ibuprofen have been described. The current research suggests that ibuprofen biotransformation proceeds by its hydroxylation to 1,2-dihydroxyibuprofen. Sphingomonas spp. Ibu-2 is the only described bacterial strain able to use ibuprofen as a sole carbon and energy source. Thioestrification is the first step in ibuprofen degradation. Then, propionic chain is removed with simultaneous oxidation of aromatic ring to 4-isobutylcatechol, which is then cleaved by extradiol enzymes. Knowledge of pathways of NSAID metabolism will allow for more effective removal of such pollutants from municipal wastewater, resulting in a significant improvement of surface water quality.

Źródło:

Ochrona Środowiska; 2015, 37, 1; 65-70
1230-6169

Pojawia się w:

Ochrona Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Zastosowanie pleśni z rodzaju Penicillinum do biodegradacji związków chloroorganicznych

Autorzy:

Maliszewska, I.
Urbaniak, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/237397.pdf

Data publikacji:

1999

Wydawca:

Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych

Tematy:

pleśnie Penicillinum
biodegradacja
związki chloroorganiczne

Opis:

Halogenated compounds occurwidely in the biosphere either as natural products or as xenobiotic compounds entering the environment with the use of herbicides and pesticides. In recent years some microorganisms have been reported capable of degrading many of these substrates. Microbial growth on halo-genated compounds requires production ofcatabolic enzymes to cleave the carbon-halogen bonds. The objective of the present study was to examine the ability ofPenicillium sp. G3 (isolated from soil) to degrade chlorinated substrates. Penicillium sp. G3 was able to grow on the investigated halogenated compounds as sole carbon/energy source. Of these, mono-and dichloropro-panes were found to be the best carbon/energy sources. Of the chlorinated acids used for the purpose of the study, 4-chlorobu- tyric and 5-chlorovaleric acids were the best substrates for the growth ofPenicillium sp. G3. All the investigated compounds were degraded with the release of chloride ions to the growth medium. The best substrate for dechlorination was 4-cmorobu-tyric acid. The addition of glucose to the medium stimulated dehalogenation. The results showed that Penicillium sp. G3was not able to mineralize the chemicals tested. Thus, to provide complete mineralization it is necessary to use a mixed popu lation of fungi and bacteria. Having a remarkable ability to dehalo-genate a variety of chlorinated compounds, Penicillium sp. G3 may become an effective component of a mixed culture, thus initiating mineralization of the investigated chemicals.

Źródło:

Ochrona Środowiska; 1999, 2; 24-45
1230-6169

Pojawia się w:

Ochrona Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Wzrost i różnicowanie ludzkich chondrocytów hodowanych na biodegradowalnych trójwymiarowych nośnikach polimerowych
Growth and differentiation of human chondrocytes on biodegradable polymeric scaffolds

Autorzy:

Orchel, J.
Orchel, A.
Kasperczyk, J.
Pamuła, E.
Paduszyński, P.
Dobrzyński, P.
Pałasz, A.
Bielecki, I.
Jelonek, K.
Dzierżewicz, Z.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/285704.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów

Tematy:

polimery
biodegradacja
chondrocyty
polymers
biodegradability
chondrocytes

Źródło:

Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 8-11
1429-7248

Pojawia się w:

Engineering of Biomaterials

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Pilot studies of biodegradable iron-based 3D systems – for the needs of modern cardiology

Autorzy:

Radtke, Aleksandra
Szczepański, Jonasz
Piszczek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1844963.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów

Tematy:

biodegradable
stents
cardiology
biodegradacja
stenty
kardiologia

Źródło:

Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 158 spec. iss.; 26
1429-7248

Pojawia się w:

Engineering of Biomaterials

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Assessment of susceptibility of sulfonamide drugs to biodegradation in environmental samples
Ocena podatności leków sulfonamidowych na biodegradację w próbkach środowiskowych

Autorzy:

Baran, W.
Adamek, E.
Ziemiańska, J.
Makowski, A.
Sobczak, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/125734.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

sulfonamides
pharmaceuticals
biodegradation
sulfonamidy
farmaceutyki
biodegradacja

Opis:

Leki sulfonamidowe, trafiając do środowiska, powodują ryzyko polegające na generowaniu lekooporności drobnoustrojów. Ryzyko to wzrasta w przypadku odporności tych leków na rozkład i pozostawania w środowisku przez dłuższy czas. Z tego powodu szczególnie ważne jest poznanie ich podatności na biodegradację, a dane zawarte w literaturze są rozbieżne. W trakcie badań dokonano oceny podatności na biodegradację 4 sulfonamidów (sulfanilamidu, sulfadiazyny, sulfatiazolu i sulfametoksazolu). Mieszaninę tych sulfonamidów wprowadzano bezpośrednio do próbek środowiskowych lub naturalnych ścieków pochodzących ze zróżnicowanych źródeł i do ścieków syntetycznych zawierających inokulum przygotowane z naturalnych źródeł. Określono, jaki wpływ na przebieg biodegradacji mają warunki tlenowe prowadzenia procesu, dostępność światła (l > 400 nm), stężenie degradowanej substancji, pH roztworu, pora roku, w jakiej pobierano inokulum, oraz wcześniejsza 40-dniowa adaptacja inokulum w obecności sulfanilamidu. Stopień degradacji sulfonamidów oceniano na podstawie obniżenia ich stężenia oznaczanego metodą HPLC w ciągu 28 dni. Stwierdzono, że na 86 badanych próbek efektywną biodegradację sulfonamidów (T1/2 < 21 dni) obserwowano odpowiednio: sulfanilamid - 3 próbki, sulfadiazyna - 25 próbek, sulfatiazol - 29 próbek i sulfametoksazol - 1 próbka. Stwierdzono również, że przebieg biodegradacji sulfonamidów znacznie różni się od wyników opisywanych w literaturze, a jego dynamika zależy głównie od rodzaju sulfonamidu, pochodzenia inokulum i pory roku jego pozyskania.
Sulfonamide drugs enter the environment in different ways, eg through wastewater, creating the potential risk of the generation of drug resistant strains of microorganisms. This risk increases when drugs are resistant to degradation and remain in the environment for a long time. Therefore, it is particularly important to know biodegradability of sulfa drugs since the literature data on this subject are often contradictory. In our study the estimation of susceptibility of four sulfonamides was carried out under aerobic and anaerobic conditions. The mixture of these compounds was added directly to environmental samples or natural wastewater samples (from different sources) or to synthetic wastewater containing inoculum from natural sources. The following effects were studied: aerobic/anaerobic conditions, the availability of light, initial concentrations, pH of the solution, sampling time of inoculum, earlier 40-days adaptation of inoculum to sulfanilamide. The effective biodegradation of sulfonamides was observed in 3 samples of sulfanilamide, 25 samples of sulfadiazine, 29 samples of sulfathiazole and 1 sample of sulfamethoxazole among the all investigated 86 samples. It was found that the biodegradation of sulfonamides differ significantly from the results presented in the literature. Moreover, the dynamics of this process depends mainly on the type of sulfonamide, the origin of inoculum and the sampling time.

Źródło:

Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 13-21
1898-617X
2084-4557

Pojawia się w:

Proceedings of ECOpole

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Problemy z biodegradacją tworzyw sztucznych w środowisku
Problems with the biodegradation of plastics in the environment

Autorzy:

Stachurek, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/370755.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach

Tematy:

tworzywa sztuczne
recycling
biodegradacja
plastics
biodegradation

Opis:

W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące produkcji, zastosowania oraz metod recyklingu tworzyw sztucznych. Dużą uwagę poświęcono procesom (bio)degradacji materiałów polimerowych oraz czynnikom warunkującym zajście tego procesu. W pracy przedstawiono opis procesów degradacji wybranych polimerów niebiodegradowalnych i biodegradowalnych. Na podstawie przeglądu literaturowego opisano również techniki eksperymentalne stosowane obecnie w laboratoriach przy określaniu stopnia biodegradacji polimerów i ich kompozytów oraz metody pomiaru stopnia degradacji biologicznej w środowisku naturalnym.
In the article information concerning the production, application and recycling methods of plastics were discussed. Much attention was paid to the processes of (bio)degradation of polymeric materials and the factors affecting the occurrence of this process. The paper presents a description of the degradation of selected polymers, both biodegradable and non biodegradable. Additionally, the article reviewed the experimental techniques used currently in laboratory investigations of biodegradation of polymers and their compositions, and methods for measuring the degree of biodegradation in the environment.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach; 2012, 1(8); 71-108
1895-3794
2300-0376

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Biodegradation of polyethylene using soil bacteria and rhamnolipids
Biodegradacja polietylenu z wykorzystaniem bakterii glebowych i ramnolipidów

Autorzy:

Pokynbroda, Tetiana
Koretska, Nataliia
Gąszczak, Agnieszka
Szczyrba, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27324065.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN

Tematy:

biodegradation
polyethylene
rhamnolipids
biodegradacja
polietylen
ramnolipidy

Opis:

Seven strains of bacteria were isolated from the landfill. The isolates were co-cultivated with LDPE and rhamnolipids. Changes in the structure of LDPE films after 28 days of exposure to bacteria were confirmed by FTIR spectroscopy. The toxicity of plastic biodegradation products in a liquid nutrient medium was investigated and their safety for plants was shown. However, these biodegradation products have acute lethal toxicity for the crustacean Daphnia magna.
Polietylen to tworzywo termoplastyczne o niezwykle szerokim zakresie zastosowań, m.in. w produkcji opakowań jednorazowego użytku. Jest uważany za jeden z najczęściej produkowanych polimerów syntetycznych na świecie. Poszukiwania skutecznych drobnoustrojów-destruktorów tworzyw sztucznych prowadzone są od wielu lat w różnych środowiskach, takich jak gleba z namorzynów, wysypiska śmieci, woda morska, larwy i in. Wyizolowano kilka rodzajów grzybów i bakterii rozkładających różne tworzywa sztuczne, ale stopień degradacji wciąż jest niezadowalający. Biodegradacja plastików jest bardzo powolna ze względu na ich hydrofobowość, która utrudnia mikroorganizmom przyczepienie się do ich powierzchni. Pierwszym zadaniem była izolacja bakterii – potencjalnych destruktorów plastiku. Z gleby skażonej odpadami (wysypisko śmieci) sporządzono ekstrakt, który wraz z folią polietylenową (jako jedynym źródłem węgla) wprowadzono do roztworu soli mineralnych. Po trzech tygodniach inkubacji rozpoczęto testy skriningowe bakterii. Ostatecznie wyizolowano siedem różnych szczepów bakterii i oznaczono ich cechy morfologiczne. Ustalono, że wśród izolatów bakteryjnych pięć jest gram-ujemnych, a dwa gram-dodatnie. Cztery z nich wytwarzają katalazę, pięć hydrolizuje żelatynę i kazeinę, dwa hydrolizują skrobię, a dwa produkują lecytynazę (Tabela 1). Badając fitopatogenność bakterii ustalono, że jeden rodzaj drobnoustrojów jest zdolny do wywoływania chorób roślin (ziemniaka). Przeprowadzono eksperymenty dotyczące degradacji folii polietylenowych przez wyizolowane szczepy bakteryjne. Dla przyspieszenia degradacji plastiku, bakterie były hodowane także w obecności biosurfaktantów (ramnolipidy, 0,1 g/l). Eksperyment trwał 28 dni. W hodowlach bez biosurfaktantów zaobserwowano tylko niewielkie wahania zmętnienia czyli nie uzyskano przyrostu biomasy. Natomiast w hodowlach zawierających ramnolipidy, między czwartym a szóstym dniem zaobserwowano gwałtowny wzrost zmętnienia podłoża. Wskazuje to na adaptację metabolizmu bakterii do biosurfaktantów i wykorzystanie ramnolipidów jako źródła węgla. Po dwudziestym dniu wzrostu obserwujemy gwałtowny spadek zmętnienia podłoża, będący skutkiem tworzenia się grudek biomasy. Analizując widma uzyskane metodą ATR-FTIR, zauważono zmniejszenie wysokości pików dla liczb falowych 2850 i 2920 (odpowiadających wiązaniom C-H) oraz pojawienie się niewielkiego zaburzenia dla liczby 2350. Pokrywające się widma folii LDPE degradowanych przez bakterie w obecności lub przy braku biosurfaktantu, sugerują brak wpływu ramnolipidu na biodegradację tego tworzywa. Po raz pierwszy zbadano i porównano toksyczność i fitotoksyczność produktów biodegradacji polietylenu i bioplastiku, obecnych w płynie pohodowlanym. Wykazano bezpieczeństwo produktów biodegradacji polietylenu i biotworzyw dla wybranych roślin jedno- i dwuliściennych (pszenica zwyczajna (Triticum aestivum L. i rzeżucha siewna Lepidium sativum). Stopień ich toksyczności nie przekraczał 10%. Jednak dla środowiska wodnego produkty biodegradacji polietylenu są niebezpieczne i wykazują toksyczność ostrą dla skorupiaków Daphnia magna (stopień toksyczności 51% dla polietylenu i 55% dla polietylenu z ramnolipidami w porównaniu z 7% dla biotworzyw). Takie rezultaty wskazują na szkodliwość dla środowiska wodnego nie tylko tworzyw sztucznych, ale także produktów ich biodegradacji. Wykazano, że w przeciwieństwie do polietylenu produkty biodegradacji biotworzyw (worki na odpady organiczne, produkowane ze skrobi, 7P0595) są bezpieczne zarówno dla roślin, jak i dla skorupiaków Daphnia magna. Spadek kąta zwilżania po 28 dniach hodowli obserwowany był we wszystkich układach, co oznacza, że folie polietylenu stały się bardziej hydrofilowe i podatne na biodegradację. Odnotowano także nieznaczny spadek masy folii. W celu weryfikacji skuteczności wyizolowanych bakterii, eksperymenty należy powtórzyć zdecydowanie wydłużając czas prowadzenia hodowli.

Źródło:

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 73--91
1509-0760

Pojawia się w:

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Effect of hybrid method of excess sludge disintegration on the increase of their biodegradability

Autorzy:

Zawieja, I.
Wolski, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/207489.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej

Tematy:

biodegradation
sewage sludge
biodegradacja
osady ściekowe

Opis:

The main objective of the disintegration of sewage sludge is to obtain a greater susceptibility of sludge on subsequent biotechnological processes. In order to determine the best parameters of the disintegration of excess sludge examined, the effectiveness of hybrid methods, i.e. thermal disintegration aided ultrasonic disintegration. Support thermal method by disintegration by active operation of the ultrasonic field results in high efficiency of the process, estimated by disintegration degree of hybrid modified sludge. Based on the obtained disintegration degree in the excess sludge after the individual thermal method (60 °C, time of heating 3 h) and thermal-ultrasonic method (60 °C, 3h and acoustic power of 214.21 W, sonication time 600s) a significant i.e. 35.98% increase in the disintegration degree of hybrid modified sludge was observed.

Źródło:

Environment Protection Engineering; 2013, 39, 2; 154-165
0324-8828

Pojawia się w:

Environment Protection Engineering

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Biodegradacja wybranych poliolefin
Biodegradation of selected polyolefins

Autorzy:

Dzionek, A.
Pająk, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/278985.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników

Tematy:

biodegradacja
poliolefiny
polimery
biodegradation
polyolefins
polymers

Opis:

W artykule przedstawiono problemy związane z biodegradacją wybranych polimerów z klasy poliolefin. Omówiono mechanizmy abiotycznej fotooksydacji polietylenu, polipropylenu oraz polistyrenu. Opisano w jaki sposób mikroorganizmy zwiększały biodostępność tworzyw i jakimi szlakami je degradowały. Dokonano przeglądu szczepów bakterii i grzybów zdolnych do rozkładu wybranych poliolefin.
The article characterizes problems associated with biodegradation of selected polyolefins. The mechanisms of a biotic photooxidation of polyethylene, polypropylene and polystyrene have been presented. It is described how microorganisms increased bioavailability of plastic and which patchways they were degraded. A review of bacterial and fungal strains capable to degrade polyolefins has been done.

Źródło:

Przetwórstwo Tworzyw; 2015, T. 21, Nr 4 (166), 4 (166); 314-317
1429-0472

Pojawia się w:

Przetwórstwo Tworzyw

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Influence of process parameters on anaerobic biodegradation of DDT in contaminated soil. Preliminary lab-scale study. Part II. Substrates and pH control

Autorzy:

Baczyński, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/207709.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej

Tematy:

biodegradation
soil pollution
starch
anaerobic biodegradation
contaminated soils
DDT
biodegradacja
zanieczyszczenie gleby
skrobia
biodegradacja beztlenowa
gleba skażona

Opis:

Suitability of various substrates for anaerobic biodegradation of DDT in contaminated soil was tested in lab-scale tests with granular sludge inoculation. Use of carbohydrate-based substances such as starch, sucrose, molasses and whey resulted in acidification, which in extreme cases inhibited DDT removal. A large amount of phosphate buffer prevented pH drop for starch, but not for sucrose. Better results were obtained with calcium carbonate as a buffering agent, which also had little effect on soil salinity. Very good effectiveness of biodegradation was achieved using sodium lactate which, however, caused alkalinisation of the soil, perhaps due to accumulation of sodium carbonate. Alkalinisation did not occur when calcium lactate was used instead. Experiments also demonstrated that Tween 80 surfactant could be successfully used as a substrate, without experiencing problems with pH control.

Źródło:

Environment Protection Engineering; 2013, 39, 1; 5-16
0324-8828

Pojawia się w:

Environment Protection Engineering

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Preliminary Study on the Efficiency of Biodiesel Biological Decomposition with Autochthonous Soil Microflora
Wstępne badania nad efektywnością biologicznego rozkładu biodiesla przy udziale autochtonicznej mikroflory glebowej

Autorzy:

Hawrot-Paw, M.
Smolik, B.
Kamieniecka, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/388605.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

biodiesel
biodegradacja
gleba
mikroorganizmy
biodegradation
soil
microorganisms

Opis:

The presented study referred to biodegradation of biodiesel with natural soil microflora and its effect on biofuel decomposing microorganisms and heterotrophic microorganisms. It was found, basing on the obtained results, that microorganisms decomposed biodiesel in 51–52 % at 1 and 5 % soil contaminations and only in 34 % at 10 % biodiesel dose in soil. The stimulating effect of biodiesel fuel on the number of microorganisms participating in biodegradation and of heterotrophs was mainly observed for 1 % contamination.
Przedstawiono badania dotyczące biodegradacji biodiesla przy udziale naturalnej mikroflory glebowej oraz jego wpływu na organizmy rozkładające biopaliwo i mikroorganizmy heterotroficzne. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że mikroorganizmy rozkładały biodiesel na poziomie 51-52 % przy skażeniu 1 i 5 % oraz zaledwie 34 % przy 10 % dawce biopaliwa w glebie. Stymulujacy wpływ biodiesla na liczebność organizmów uczestniczących w biodegradacji oraz heterotrofów obserwowano przede wszystkim przy zanieczyszczeniu na poziomie 1 %.

Źródło:

Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1401-1406
1898-6188
2084-4530

Pojawia się w:

Ecological Chemistry and Engineering. A

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Synthesis and modification of biodegradable pressure-sensitive adhesives based on acrylic
Synteza i modyfikacja biodegradowalnych klejów samoprzylepnych na bazie poliakrylanów

Autorzy:

Czech, Z.
Kowalski, A.
Madejska, E.
Głuch, U.
Ortyl, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/270401.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD

Tematy:

kleje samoprzylepne
biodegradacja
biodegradation
pressure-sensitive adhesives

Opis:

New pressure-sensitive adhesives (PSAs) based on solvent-borne acrylic copolymer containing butyl acrylate, 2-ethylhexyl acrylate and acrylic acid have been synthesized. After special modification using ethoxylated amines and neutralizing agents they can be used as water-soluble PSAs for manufacturing of biodegradable various self-adhesive products as water-soluble partially biodegradable labels, OP-tapes and biomedical electrodes.
Dokonano syntezy nowych rozpuszczalnikowych poliakrylanowych klejów samoprzylepnych na bazie kopolimerów zbudowanych z akrylanu butylu, akrylanu 2-etyloheksylu oraz kwasu akrylowego. Po modyfikacji przy zastosowaniu etoksylowanych amin oraz związków neutralizujących otrzymano rozpuszczalne w wodzie kleje samoprzylepne, mogące znaleźć zastosowanie do produkcji rozpuszczalnych w wodzie częściowo biodegradowalnych etykiet, taśm operacyjnych oraz elektrod biomedycznych.

Źródło:

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2011, 16, 2; 7-12
2392-1765

Pojawia się w:

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Ocena obecności i zrywania biofilmu w bioreaktorze zbiornikowym na jego zdolność biodegradacji toksycznego związku węglowego

Autorzy:

Tabiś, B.
Skoneczny, Sz.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2071598.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich

Tematy:

biofilm
biodegradacja
modelowanie matematyczne
biodegradation
mathematical modeling

Opis:

Przedstawiono ilościową ocenę wpływu obecności i przenoszenia biomasy z biofilmu do cieczy na efektywność biodegradacji związków organicznych wykazujących hamujący wpływ na wzrost mikroorganizmów. Miarami ilościowymi tej efektywności są: stopień przemiany substratu węglowego i położenie gałęzi stanów stacjonarnych oraz ich stabilność. W charakterze przykładu procesowego wybrano biodegradację fenolu, jako związku o silnym działaniu toksycznym. Oceny zrywania biofilmu dokonano poprzez analizę dwóch przypadków granicznych. Przedstawioną metodę postępowania można rozszerzyć na procesy biodegradacji innych związków organicznych, poprzez dobór stosownej kinetyki procesu mikrobiologicznego.
The paper presents the quantitative evaluation of the influence of biofilm presence and biomass transfer from the biofilm to the liquid phase on the efficiency of biodegradation of organic compounds inhibiting biomass growth. Quantitative measures of the efficiency are: a degree of conversion of carbonaceous substrate, position of steady-states and their stability. As a process example, the biodegradation of phenol as a compound of strong toxic action was chosen. The evaluation of biofilm detachment was performed by the analysis of two limit cases. The presented method can be extended to other toxic compounds by choosing suitable microbiological kinetics. Keywords: The paper presents the quantitative evaluation of the influence of biofilm presence and biomass transfer from the biofilm to the liquid phase on the efficiency of biodegradation of organic compounds inhibiting biomass growth. Quantitative measures of the efficiency are: a degree of conversion of carbonaceous substrate, position of steady-states and their stability. As a process example, the biodegradation of phenol as a compound of strong toxic action was chosen. The evaluation of biofilm detachment was performed by the analysis of two limit cases. The presented method can be extended to other toxic compounds by choosing suitable microbiological kinetics.

Źródło:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2012, 2; 26-27
0368-0827

Pojawia się w:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Biodegradacja serwatki z wykorzystaniem szczepu B. licheniformis
Biodegradation of industrial whey using B. licheniformis strain

Autorzy:

Lech, M.
Trusek-Hołownia, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2072210.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich

Tematy:

serwatka
biodegradacja
B. licheniformis
cheese whey
biodegradation

Opis:

Celem badań jest określenie kinetyki wzrostu szczepu B. licheniformis na podłożu składającym się z przemysłowej serwatki, oraz szybkości biodegra dowania przez ten szczep laktozy i białek serwatkowych w niej zawartych. Wykazano, iż szybkość wzrostu dla stężeń poniżej 2 [kg m"3] jest reakcją pierwszego rzędu ze względu na laktozę. Dla stężeń wyższych obserwuje się inhibicję substratową. Obserwuje się również spadek stężenia białka, jednak szybkość biodegradowania jest o rząd wielkości niższa niż w przypadku laktozy.
Results of whey biodegradation using bacteria strain of B. licheniformis are presented in the paper. The growth kinetics of this strain was developed. The rate of lactose transformation to low lactose concentration is dependent on its content and it could be described as a first-order reaction. During biodegradation a decrease in proteins concentration was observed. In this case, the rate of biodegradation was much slower than that for lactose.

Źródło:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 5; 443--444
0368-0827

Pojawia się w:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Mikrobiologiczna degradacja tworzyw sztucznych
Microbiological degradation of plastics

Autorzy:

Szczyrba, Elżbieta
Gąszczak, Agnieszka
Szczotka, Anna
Pokynbroda, Tetiana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27324064.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN

Tematy:

tworzywa sztuczne
biodegradacja
mikroorganizmy
plastics
biodegradation
microorganisms

Opis:

W pracy poruszono zagadnienia związane z biodegradacją tworzyw sztucznych, których usuwanie ze środowiska naturalnego stało się ogromnym wyzwaniem. Opisano proces degradacji polimerów przez mikroorganizmy oraz przedstawiono podstawowe techniki badań pozwalające na zbadanie stopnia rozkładu tworzyw sztucznych.
Plastics are long chain synthetic polymers produced based on fossil fuels such as oil and natural gas. Due to their properties, like lightness, durability, strength, flexibility, and low production costs, they have become indispensable in everyday life. Every year, the amount of polymers produced increases, in 2020 only in Europe 49.1 million tonnes of polymers were produced. With the increasing production of plastics and their widespread use, a global problem with the accumulation of waste in the natural environment has arisen. In Europe, synthetic waste is mostly incinerated (42.6%) and recycled (34.6%). In the natural environment, plastics can be degraded both by abiotic processes and by biodegradation (Fig.5.). The susceptibility to degradation of polymers depends on their physicochemical properties, the length of the polymer chain, and their composition. Long-chain polymers containing only carbon, such as polyethylene and polypropylene, are more resistant to degradation, while in the case of polyurethane and polyethylene terephthalate, the presence of heteroatoms in the chain, e.g. oxygen, causes greater susceptibility to biodegradation. The appearance of polymer waste in the natural environment caused many microorganisms to develop the ability to use plastics as a source of carbon and energy. The evolution of the metabolic systems of cells, which allows obtaining nutrients from polymers, somehow adapts microbes to live in the era of synthetic materials. Microorganisms equipped with the ability to degrade plastic have been characterized in many scientific studies (Tab. 2). The biodegradation of plastics is a complex process that depends on several factors: substrate availability, surface characteristics, morphology, and molecular weight. The first stage of biodegradation is the deposition of microorganisms on the surface of the polymer, which is largely influenced by the hydrophobicity / hydrophilicity of the material. Microorganisms then produce specific extracellular enzymes that break down the main polymer chain into smaller fragments – dimers and monomers. Then the polymer molecules are transported inside the cell and the final products of polymer decomposition are water, CO2, and biomass. Plastics are characterized by high durability and resistance to biodegradation, therefore pre-aging or pre-treatment of synthetic materials is often necessary. The purpose of these treatments is to modify the surface, which increases susceptibility to the action of enzymes secreted by microorganisms. The most commonly used pre-treatment techniques are UV, gamma, high temperature, and nitric acid treatment. These techniques either reduce hydrophobicity or introduce more biodegradable groups on the surface of the polymer. Describing the process of biodegradation of plastics is a technical challenge because it is a long-term process and difficult to study. The most commonly used methods of assessing the biodegradation of a polymer are the examination of the amount of mass lost by polymers, the examination of hydrophobicity and surface changes by imaging techniques such as SEM, and the chemical composition of polymers using Fourier transform infrared spectroscopy.

Źródło:

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk; 2022, 26; 49--71
1509-0760

Pojawia się w:

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Możliwość beztlenowej biodegradacji zanieczyszczeń zawartych w permeacie po nanofiltracji serwatki kwaśnej
The possibility of anaerobic biodegradation of permeate obtained from sour whey nanofiltration

Autorzy:

Zieliński, M.
Dębowski, M.
Krzemieniewski, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1826097.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

biodegradacja zanieczyszczeń
serwatka
ochrona środowiska
unieszkodliwianie zanieczyszczeń

Opis:

Serwatka jest ubocznym produktem przeróbki mleka na twarogi, sery podpuszczkowe czy kazeinę. Stanowi ona od 65% do 80% w stosunku do objętości wykorzystywanego mleka. Taka rozpiętość wynika z technologii produkcji, na którą składają się metody wytrącania białka i stopień jego osuszenia. Ze względu na skład oraz parametry fizyczno - chemiczne, serwatka dzieli się słodką (podpuszczkową) oraz kwaśną (kwasową). Serwatka słodka powstaje w wyniku ścięcia mleka enzymem - podpuszczką, natomiast serwatkę kwaśną uzyskuje się w wyniku koagulacji mleka. Ze względu na znaczną produkcję serów twarogowych i termizowanych, w Polsce wytwarza się duże ilości serwatki kwaśnej [16, 19]. Szacuje się, iż roczna produkcja serwatki w roku 2006 wynosiła w Polsce 3 mld dm3. Ze względu na wysoką koncentrację związków organicznych substancja ta stanowi potencjalne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Odpad ten charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem BZT5 wynoszącym od 30 000 do 50 000 g O2/dm3, podczas gdy średnie BZT5 ścieków mleczarskich mieści się w granicach od 800 do 2000 g O2/dm3 [10]. Odprowadzenie serwatki wraz ze ściekami bezpośrednio do zbiorników wodnych spowoduje daleko idące zmiany i degradację naturalnych ekosystemów. Koniecznością jest poszukiwanie oraz wdrażanie nowych technologii zmierzających do całkowitego zagospodarowania i unieszkodliwienia serwatki. Wiele działań zmierzających w tym kierunku podejmuje się na świecie, wykorzystując głównie techniki membranowe [11, 22]. Procesy te gwarantują uzyskanie dobrej jakości tego wysokowartościowego produktu do dalszego wykorzystania. Również w Polsce pracują w skali przemysłowej urządzenia wykorzystujące technikę membranową, a wiele kolejnych jest projektowanych i uruchamianych w zakładach mleczarskich. Charakterystyczną cechą filtracji membranowej jest to, iż separacja składników ma charakter czysto fizyczny i nie ulęgają one przemianom termicznym, chemicznym czy biologicznym. Ze względu na modułową konstrukcję instalacji można ja dostosować do każdej skali produkcyjnej [10]. Produktami otrzymanymi w procesach membranowego przerobu serwatki kwaśnej są cenne surowce: skrystalizowany proszek o wysokiej lub niskiej zawartości wapnia, proszek koncentratu białek serwatkowych oraz proszek laktozowy. Wykorzystanie tej technologii wiąże się z powstawaniem dużych ilości produktu odpadowego - permeatu. Charakteryzuje się on wysokimi wartościami wskaźników ChZT, BZT5, substancji biogennych oraz niskim pH, a to stanowi zagrożenie dla naturalnych ekosystemów i sprawia trudności w prawidłowej eksploatacji biologicznych oczyszczalni ścieków [11]. Istnieje, zatem uzasadniona potrzeba poszukiwania i wdrażania nowych, skutecznych oraz ekonomicznie uzasadnionych technologii pozwalających na degradację zanieczyszczeń zawartych w permeacie pochodzącym z membranowych procesów przeróbki serwatki. Opracowanie wydajnej metody unieszkodliwiania tego typu zanieczyszczeń rozwiąże problemy sektora mleczarskiego związane z zagospodarowaniem i utylizacją tego odpadu. Alternatywą dla obecnie stosowanych systemów tlenowego oczyszczania ścieków, mogą się stać technologie oparte na beztlenowym rozkładzie substancji organicznych [5, 6, 21]. Układy anaerobowe funkcjonują najczęściej jako samodzielne systemy zapewniające jakość ścieków na wymaganym poziomie (ładunek zanieczyszczeń organicznych eliminowany jest w przedziale 70÷90%) lub jako I stopień usuwania zanieczyszczeń, po których następują kolejne etapy oczyszczania. Podstawowymi rozwiązaniami technologicznymi są reaktory kontaktowe, filtry beztlenowe, reaktory fluidalne, reaktory wstępujące typu UASB lub EGSB [8, 9].
Whey is the side product of milk processing into cottage, rennet cheese or casein. It makes up from 65% to 80% in the relation to the volume of used milk. Such spread results from the production technology, which consist of methods of proteins precipitation and level of its desiccation. It is estimated, that year production of whey in 2006 in Poland was 3 mld dm3. This substance makes up the potential threat for the natural environment because of the high concentration of organic compounds. This waste is characterized by high BOD - from 30 000 to 50 000 g O2/dm3, while the average BOD of diary wastewater comprises in borders from 800 to 2000 g O2/dm3 [10]. This work presents the research on the use of methane fermentation in biodegradation of the pollutants in the permeat obtained from sour whey nanofiltration. The technology of regaining whey proteins by means of membrane techniques is becoming more and more popular in Polish dairy factories. However, as the permeat remaining after filtration processes is highly polluted, its utilisation prior to reaching water is required. A model anaerobic reactor was used in the experiment. The fermentation biomass used in the experiment was obtained from the chamber of the UASB type used for treating dairy sewage. The technological system operated under mesophilous conditions at the temperature of 32°C. The reactor loading with the organic pollutant remained constant at the level of 1000 mg COD/dm3, and the biomass concentration in the reactor at 5000 mg d.m./dm3. The permeat remained under observation in the technological system for 24 hours. The focus of the experiment was to determine the degree (expressed by COD coefficient) to which organic substances were removed from the tested permeat. In addition, the pH of the treated effluent as well as amount and composition characteristics of the biogas obtained in the process were monitored throughout the experiment. In the permeat after sour whey nanofiltration concentration of organic substances expressed as COD oscillated between 1987 mg O2/dm3 and 1992 mg O2/dm3. The experiment was conducted for 27 days. The first period lasted for the first 9 days of the anaerobic reactor's work and at that time the sludge was adapted and the technological system stabilised. Afterwards the efficiency of organic compounds removal from the permeat remained constant at the level of 95.4% to 95.6%. The amount of biogas in relation to the removed pollutant load expressed as COD varied within the course of the experiment from 205 dm3/kg COD at the beginning of the experiment to the maximum of 262 dm3/kg COD at its end. The amount of biogas increased gradually during the first 12 days of the experiment and after that period remained constant at a fixed level. The average amount of biogas obtained from 1 kg of the removed load (under stable conditions) was estimated as 256,2 dm3. Composition of the biogas remained unchanged throughout the experiment, however the proportions of its main elements i.e. methane and carbon dioxide altered throughout the process. The amount of other gases such as sulphur hydrogen and ammonium did not exceed 1% during the experiment. The composition of gas being generated became constant around the 17th day of the experiment and showed following average proportions: methane - 56,7%, carbon dioxide 42,3%. On the basis of tests carried out it has been shown that a well-managed anaerobic process allows effective permeat utilisation. Anaerobic technology is highly competitive in comparison to other available systems due to its comparatively low cost of the system installation for such a high treatment efficiency, and its low exploitation cost. Another significant advantage is the opportunity to obtain considerable energy supplies in the form of biogas, which might well be used in the majority of gas boiler plants

Źródło:

Rocznik Ochrona Środowiska; 2007, Tom 9; 199-210
1506-218X

Pojawia się w:

Rocznik Ochrona Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Mushrooms of the Pleurotus genus - properties and application

Autorzy:

Grabarczyk, Małgorzata
Mączka, Wanda
Wińska, Katarzyna
Uklańska-Pusz, Cecylia Miłowana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/410504.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Politechnika Łódzka. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej

Tematy:

Pleurotus
biotransformation
bioremediation
biodegradation
biotransformacja
bioremediacja
biodegradacja

Opis:

Mushrooms of the Pleurotus genus are found naturally in forests in almost all latitudes where they are responsible for the decomposition of wood. These fungi are valuable to cultivate and eat, as they are source of valuable nutrients and healing ingredients. Mycelium of white rot is known for its bioremediation abilities, including the accumulation of heavy metals and chlorinated aromatic hydrocarbons. Mushrooms of the Pleurotus genus have also been found applicable in the biotransformation of unsaturated terpenoid compounds. These reactions involve hydroxylation at the allyl position and subsequent oxidation of the introduced hydroxyl group. The article presents a number of applications of various strains of fungi of the Pleurotus genus.

Źródło:

Biotechnology and Food Science; 2019, 83, 1; 13-30
2084-0136
2299-6818

Pojawia się w:

Biotechnology and Food Science

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Ekologiczne kierunki zmian bazy surowcowej w koncentratach gaśniczych
Ecological directions of amendments of the resource of chemical feed in extinguishing foam

Autorzy:

Rakowska, J.
Porycka, B.
Nagrodzka, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/373433.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego

Tematy:

biodegradacja
ekologia
piana gaśnicza
biodegradation
ecology
extinguishing foam

Opis:

W artykule przedstawiono wpływ pianotwórczy kompozycji gaśniczych na środowisko naturalne z uwzględnieniem metod oceny biodegradowalności i toksyczności. Analizowano także oddziaływanie poszczególnych składników pianotwórczych środków gaśniczych na ekosystem oraz przedstawiono kierunki zmian bazy surowcowej w nowo opracowywanych recepturach. Praca naukowa finansowana była przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ze środków na naukę w latach 2007-2010 jako projekt badawczy rozwojowy numer R00-O0046/03 "Badania nad otrzymaniem ekologicznego, biodegradowalnego środka zwilżającego, zwiększającego skuteczność akcji ratowniczo-gaśniczych i podnoszącego bezpieczeństwo powszechne kraju".
This article describes the environmental impact of foam extinguishing agents including testing methods of biodegradation and toxicity. The influence of individual elements of fire extinguishing foam on the ecosystem and directions of amendments of the resource of chemical feed to prescriptions newly compositions were described. Scientific work financially supported from funds reserved for science in 2007-2010, as a research and development project R00-O0046/03: "Badania nad otrzymaniem ekologicznego, biodegradowalnego środka zwilżającego, zwiększającego skuteczność akcji ratowniczo-gaśniczych i podnoszącego bezpieczeństwo powszechne kraju".

Źródło:

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2010, 3; 107-16
1895-8443

Pojawia się w:

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in the composting process as a removal strategy of organic pollutants
Biodegradacja wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w procesie kompostowania jako strategia usuwania zanieczyszczeń organicznych

Autorzy:

Szczepaniak, Z.
Staninska-Pięta, J.
Sydow, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/335165.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych

Tematy:

composting
PAHs
bioremediation
biodegradation
kompostowanie
WWA
bioremediacja
biodegradacja

Opis:

Aroused in recent time fears for environmental with petroleum compounds, such as polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) resulted in development of many technological strategies aimed at remediation of degraded and devastated areas. Composting, as ex situ bioremediation strategy can be useful not only in production of natural fertilizers, but also in effective removal of xenobiotics from the environment. In the case of remediation of soils containing organic compounds such as polycyclic aromatic hydrocarbons it is important to distinguish strategy of using already mature compost as an additive to contaminated soil, and the strategy of composting contaminated soil, which results in producing compost.
Zwiększone w ostatnim czasie obawy związane z zanieczyszczeniem środowiska związkami ropopochodnymi, w tym wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi (WWA), doprowadziły do rozwoju wielu strategii technologicznych mających na celu rekultywację obszarów zdegradowanych i zdewastowanych. Kompostowanie, jako strategia ex situ bioremediacji może spełniać nie tylko dobrze znaną rolę produkcji naturalnego nawozu, ale również prowadzić do efektywnego usuwanie ksenobiotyków ze środowiska. W przypadku oczyszczania gleb zawierających związki organiczne, takie jak np. wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne istotne jest rozróżnienie strategii zakładającej wykorzystanie dojrzałego już kompostu jako dodatku do zanieczyszczonej gleby, od strategii kompostowania zanieczyszczonej gleby, w wyniku której powstaje kompost/stabilizat.

Źródło:

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 1; 96-99
1642-686X
2719-423X

Pojawia się w:

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Biodegradacja izomerów chlorotoluenu w obecności naturalnych związków powierzchniowo czynnych
Biodegradation of chlorotoluene isomers in presence of natural surface active agents

Autorzy:

Smułek, W.
Zdarta, A.
Kaczorek, E.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/357114.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Politechnika Śląska

Tematy:

biodegradation
chlorotoluene
natural surfactants
biodegradacja
chlorotoluen
surfaktanty naturalne

Opis:

Chlorinated derivatives of aromatic compounds are widely used in many industrial branches. Their emission into the environment poses a serious threat to organisms living in it. One of the major methods of their removal from the soil and water are biological methods based on the biodegradation of pollutants by the microorganisms present in the environment. Biodegradation of hydrophobic contaminants may be aided by the use of surfactants. In order to determine the effect of natural surfactants, saponins and rhamnolipids, on chlorotoluene isomers degradation by the soil strain Pseudomonas fluorescens, the measurements of chloride ion concentration, the quantity of emitted carbon oxide (IV) and the oxygen consumption of permanganate in liquid culture medium containing the test surfactants at various concentrations were conducted. In the cultures with saponinins and o- or p-chlorotoluene was the significant decrease of respiratory activity of microorganisms. However, in the cultures with m-chlorotoluene the saponin addition caused a little increase of CO2 concentration in headspace of cultures (2.5% in comparison with 2.2% for the culture without any surfactant). The study of oxygen consumption in samples from 10-days cultures indicated positive effect of rhamnolipids addition on biodegradation processes of all chlorotoluene isomers.
Chlorowe pochodne związków aromatycznych są szeroko stosowane w wielu gałęziach przemysłu. Ich emisja do środowiska naturalnego stanowi poważne zagrożenie dla żyjących w nim organizmów. Jedną z głównych metod ich usuwania z gleb i wód są metody biologiczne oparte na biodegradacji zanieczyszczeń przez obecne w środowisku mikroorganizmy. Biodegradacja hydrofobowych zanieczyszczeń może być wspomagana poprzez zastosowanie surfaktantów. Aby określić wpływ naturalnych surfaktantów, saponin i ramnolipidów, na degradację izomerów chlorotoluenu przez szczep glebowy Pseudomonas fluorescens wykonano pomiary stężenia jonów chlorkowych, ilości tlenku węgla (IV) w fazie nadpowierzchniowej oraz utlenialności nadmanganianowej hodowli płynnych zawierających testowane surfaktanty w różnych stężeniach. W hodowlach z saponinami oraz o- lub p-chlorotoluenem nastąpiło znaczne obniżenie aktywności oddechowej mikroorganizmów, podczas gdy w hodowlach z m-chlorotoleuenem dodatek saponin w ilości 0,15 g/dm3 spowodował niewielki wzrost stężenia CO2 w fazie nadpowierzchniowej hodowli (2,5% w porównaniu do 2,2% w hodowli bez surfaktantu). Badania utlenialności próbek z hodowli po 10 dniach prowadzenia biodegradacji pokazały pozytywny efekt dodatku ramnolipidów na proces biodegradacji wszystkich trzech izomerów chlorotoleuenu.

Źródło:

Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska; 2016, 18, 1; 1-6
1733-4381

Pojawia się w:

Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Podatność implantów kardiologicznych na biodegradację - przegląd literatury
Susceptibility of cardiac implants to biodegradation - a review

Autorzy:

Dederko, P.
Woźniak, M.
Malinowska-Pańczyk, E.
Staroszczyk, H.
Kołodziejska, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/261914.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej

Tematy:

implanty kardiologiczne
biomateriały
biodegradacja
cardiac implants
biomaterials
biodegradation

Opis:

Do implantów kardiologicznych należą sztuczne zastawki serca, naczynia krwionośne oraz stenty naczyniowe i stymulatory serca. Wszczepy te umieszcza się w miejscu nieprawidłowo działającego elementu w celu poprawy stanu zdrowia i jakości życia pacjenta. Prawidłowe funkcjonowanie implantów może zostać zaburzone przez biodegradację, która nie jest efektem jednego procesu, lecz skutkiem synergicznego działania wielu czynników natury biologicznej, chemicznej i fizycznej. W pracy scharakteryzowano materiały stosowane do wytwarzania implantów kardiologicznych oraz omówiono procesy biodegradacyjne, na jakie są one narażone w organizmie człowieka. Opisano zagrożenia biologiczne, m.in. reakcje układu immunologicznego i tworzenie stanu zapalnego w miejscu implantacji, ryzyko związane z nadmiernym wykrzepianiem krwi na powierzchni wszczepu oraz działalność drobnoustrojów, zarówno fizjologicznej mikroflory, jak i patogenów, szczególnie niebezpiecznych w przypadku biofilmu. Przedstawiono zagrożenia wynikające z działania związków chemicznych obecnych we krwi i degradację oksydacyjną, związaną z utlenianiem metali lub grup funkcyjnych w polimerach i powstawaniem wolnych rodników. Przybliżono procesy degradacji fizycznej, szczególnie procesu mineralizacji.
Cardiac implants include artificial heart valves, blood vessels, cardiovascular stents, and pacemakers. They are implanted at the malfunctioning places in order to improve patients’ health and life quality. The proper functioning of implants may be disrupted due to their biodegradation, which is not a result of a single process, but rather many synergistic actions of biological, chemical, and physical factors. In this paper, the materials used in the cardiac implants production were characterized, and their potential biodegradation in the human body is discussed. Biological hazards, i.e. immune response and inflammation at the implantation site, the microbial activity, both of physiological microflora and pathogenic, particularly dangerous as a biofilm, and the risk of excessive blood clotting on the implant surface, were described. The hazards due to chemicals present in the blood and the oxidative degradation associated with radical reactions and oxidation of metals or polymer functional groups were presented as well. The physical degradation, particularly by mineralization, was also discussed.

Źródło:

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 3; 153-165
1234-5563

Pojawia się w:

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Biodegradacja i aktywność komórkowa poliestrów modyfikowanych beta-TCP
Biodegradation and cell activity of polyesters modified with beta-TCP

Autorzy:

Fray, M. el
Zdebiak, P.
Feldmann, M.
Prowans, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/285063.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów

Tematy:

biodegradacja
poliestry
bioaktywność
beta-TCP
biodegradation
polyesters
bioactivity

Opis:

Celem pracy było przygotowanie i zbadanie nowych kompozytów polimerowo/ceramicznych o podwyższonej bioaktywności. Multiblokowe poli(alifatyczno/ aromatyczne-estry) (PED) stosowano jako matrycę dla ceramiki beta-TCP użytej jako napełniacz. Cząstki ceramiki były homogenicznie rozproszone podczas konwencjonalnego mieszania i wykazywały dobrą adhezję do matrycy polimerowej. Charakterystyka termiczna i właściwości mechaniczne kompozytów były badane dla zmiennych udziałów beta- TCP (10 i 20% obj.). Moduł Young'a i granica plastyczności kompozytów wzrastały wraz ze wzrostem ilości beta-TCP, podczas gdy wytrzymałość na rozciąganie i naprężenie zrywające malało. Badania in vitro pokazały istotnie polepszoną biozgodność komórkową dla kompozytu zawierającego 20%obj. beta-TCP.
The aim of the work was preparation and investigation of new polymer/ceramic composites of enhanced bioactivity. Poly(aliphatic/aromatic-ester)(PED) copolymer was used as polymer matrix, while beta-TCP ceramic was used as a filler. The ceramic particles were homogeneously distributed during conventional blending and showed good adhesion to the polymer matrix. The thermal characteristics and mechanical properties of the composites were investigated for variable beta-TCP content (10 and 20vol%). The Young's modulus and the yield strength of the composites increased with the increase in beta-TCP volume while the tensile strength and fracture strain decreased. In vitro investigations demonstrated significantly enhanced cytocompatibility at 20vol% beta-TCP.

Źródło:

Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 65-66; 33-37
1429-7248

Pojawia się w:

Engineering of Biomaterials

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Porównanie efektów zastosowania jedno- i dwustopniowych reaktorów typu SBR do biodegradacji wysoko obciążonych ścieków
Comparison of high loaded wastwater biodegradation in one- and two-step SBR reactor systems

Autorzy:

Paździor, K.
Klepacz-Smółka, A.
Ledakowicz, S.
Sójka-Ledakowicz, J.
Żyłła, R.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2071795.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich

Tematy:

odcieki
ścieki włókiennicze
biodegradacja
SBR
biodegradation
textile wastewater

Opis:

W jedno- i dwustopniowych reaktorach typu SBR prowadzono biodegrację odcieków ze składowiska odpadów komunalnych oraz koncentratów po nanofiltracji ścieków włókienniczych. W obu przypadkach uzyskano lepsze wyniki w układzie dwustopniowym (odcieki - sprawność nitryfikacji 100%, denitryfikacji powyżej 90%; koncentraty - odbarwienie powyżej 90%, mineralizacja aminy aromatycznej), niż jednostopniowym (odcieki tylko nitryfikacja; koncentraty - odbarwienie powyżej 90%, amina obecna w odpływie).
Biodegradation of landfill leachate and concentrates from textile wastewater after nanofiltration was conducted in the one- and two-step SBR reactor systems. In both cases better results were obtained in the two-step system (leachate - 100% ammonia oxidation, above 90% removal of inorganic nitrogen; concentrates - decolourization over 90%, aromatic amine completely degraded) than in the one-step system (leachate - only nitrification; concentrates - decolourization over 90%, aromatic amine detected in the effluent).

Źródło:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2012, 4; 169-170
0368-0827

Pojawia się w:

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Wpływ właściwości inokulum na ocenę podatności leków przeciwbakteryjnych na biodegradację
Effect of inoculum properties on the assessment of antimicrobial drugs susceptibility to biodegradation

Autorzy:

Baran, W.
Adamek, E.
Lipska, I.
Sobczak, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/127487.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

biodegradacja
biodegradowalność
sulfonamidy
inokulum
biodegradation
biodegrability
sulfonamides
inoculum

Opis:

Celem pracy było określenie, jaki wpływ na wynik testu biodegradowalności czterech wybranych sulfonamidów (wykonanego zgodnie z normą ISO 9887:1992(E)) mają termin i miejsce pobrania inokulum. Dodatkowo porównano wyniki uzyskane zgodnie z ww. normą z rezultatami otrzymnymi podczas rozkładu tych sulfonamidów w warunkach aerobowych w rzeczywistych próbkach środowiskowych (tożsamych z próbkami służącymi do przygotowania inokulum). Próbki środowiskowe pobierano z nurtu Brynicy oraz Czarnej Przemszy co miesiąc, rozpoczynając od 29.02.2012 roku. W pobranych próbkach oznaczano ChZT, Abs254nm, pH, mętność oraz przewodnictwo. Próbki w dniu pobrania aplikowano wybranymi sulfonamidami lub przygotowywano z nich inokulum. Czas trwania testu wynosił każdorazowo 28 dni. Stwierdzono, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy szybkością biodegradacji sulfonamidów a średnią temperaturą miesiąca poprzedzającego pobór próbki. Istotny wpływ na biodegradację sulfonamidów ma również ich rodzaj oraz incydentalne zanieczyszczenie środowiska, z którego pobierano próbki. Wyniki uzyskane w znormalizowanym teście biodegradowalności w niektórych przypadkach znacznie różniły się od otrzymanych w rzeczywistych próbkach środowiskowych.
The aim of this study was to determine the effect of date (meteorological conditions) and sampling of inoculum on biodegradability of the selected sulfonamides (test was made according to the ISO 9887:1992 (E) procedure) and to compare the results obtained according to the abovementioned procedure with the results of sulfonamides decomposition under aerobic conditions in the real environmental samples (consistent with the samples used to prepare the inoculum). Environmental samples (as well the inoculum) were obtained from the mainstream of Brynica and Czarna Przemsza rivers from 29/02/2012 once a month. In these samples COD, Abs254nm, pH, turbidity and conductivity were measured in the sampling day. The duration of the tests was 28 days. It was found a positive correlation between the biodegradation rate of sulfonamides and the average temperature for the month preceding sampling. In addition, a type of sulfonamides used and an incidental pollution of the environment, from which samples were taken, had a significant effect on the biodegradation. However, in some cases the results obtained in the biodegradability test differed significantly from those obtained in the real environmental samples.

Źródło:

Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 111-118
1898-617X
2084-4557

Pojawia się w:

Proceedings of ECOpole

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Wplyw ulozenia wypelnien zloz zraszanych na efekty usuwania zanieczyszczen ze sciekow

Autorzy:

Klugiewicz, I
Klugiewicz, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/798470.pdf

Data publikacji:

2001

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

zloza zraszane
scieki
biodegradacja
oczyszczanie sciekow
tworzywa sztuczne

Opis:

W artykule przedstawiono budowę modelu złoża zraszanego z tworzyw sztucznych, a także sposób jego pracy i metodykę badań. Porównano wartości stężeń poszczególnych zanieczyszczeń w ściekach surowych i oczyszczonych przy różnych ułożeniach warstw wypełnień. Wariant (b), w którym warstwy wypełnienia złoża w postaci pierścieni z PCV były ułożone o średnicach malejących od rusztu ku górze okazał się korzystniejszy. Uzyskano bowiem około 2-krotnie krótszy czas wpracowania i osiągania wartości dopuszczalnych ChZT i BZT₅ w ściekach oczyszczonych.
Paper described the design of a model plastic trickling filter, the way of its functioning and the method of testing. Concentration values of individual pollutants in raw sewage and effluents treated at different packing stratifications were compared to each other. Variant (b), where the beds layers in form of PCV rings were arranged at slacken diameters growing smaller upward from the grate appeared to be advantageons. It resulted in twice shorter time of creating biofilm and achieving allowable concentrations of COD and BOD₅ in purified effluents.

Źródło:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 475; 129-137
0084-5477

Pojawia się w:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Biobed stanowisko do bioremediacji płynnych pozostałości po zabiegach ochrony roślin
Biobed stand for bioremediation of liquid remnants after spray application treatments

Autorzy:

Świechowski, W.
Doruchowski, G.
Godyń, A.
Hołownicki, R.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/289141.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej

Tematy:

biodegradacja
opryskiwacz
mycie
napełnianie
biodegradation
sprayer
cleaning
filling

Opis:

Celem pracy jest przedstawienie technicznych i infrastrukturalnych rozwiązań służących do zagospodarowania skażonych pozostałości po zabiegach chemicznej ochrony roślin. Stanowisko biobed, na którym napełnia się, myje oraz przechowuje opryskiwacz jest skutecznym sposobem ograniczenia skażeń miejscowych. Wewnątrz stanowiska odbywa się proces biodegradacji środków ochrony roślin z udziałem bakterii, grzybów i glonów, istniejących w substracie glebowym. Zużyty substrat nie jest odpadem chemicznym podlegającym kosztownej utylizacji, tylko ulegającą procesom gnilnym biomasą.
The purpose of the study is to present technical and infrastructural solutions for the management of contaminated remnants of chemical plant protection. The Biobed stand, used for filling, cleaning and storing the sprayer is an efficient tool for reducing point source pollutions. The biodegradation of pesticides takes place within the stand with participation of bacteria, fungi and algae existing in the soil substrate. The used substrate is not a chemical waste subject to expensive utilization, but it is a degradable biomass.

Źródło:

Inżynieria Rolnicza; 2011, R. 15, nr 8, 8; 269-274
1429-7264

Pojawia się w:

Inżynieria Rolnicza

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Badania skali i sposobów zagospodarowania opakowań poużytkowych w rolnictwie
Research of scale and scope of the farm implements of the used packagings in agriculture

Autorzy:

Durczak, K.
Rzeźnik, C.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/291009.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej

Tematy:

opakowanie
ekologia
biodegradacja
recykling
packaging
ecology
biodegradation
recycling

Opis:

Przy projektowaniu, konstruowaniu i produkcji nowoczesnych opakowań należy uwzględnić m.in. wymagania ekologiczne, związane z ich racjonalnym zagospodarowaniem, po zużyciu zawartego produktu. Rolnictwo jest ważnym źródłem powstawania odpadów opakowaniowych, po materiałach wykorzystywanych w produkcji rolnej. W pracy zbadano sposoby gospodarowania opakowaniami poużytkowymi na terenach wiejskich. Określono również, w jaki sposób respektowane są obowiązki sprzedawców oraz organów administracji samorządowej, zawarte w nowych ustawach, przepisach i dyrektywach poświęconych m.in. ochronie środowiska, opakowaniom i odpadom opakowaniowym, opłacie produktowej i depozytowej.
Design, construction and production of modern packagings must take into considerarion, among others, ecological requirements. These are associated with rational disposal of the used packagings. Agriculture is an important source of used packagings since many goods needed in agriculture come in various wrappings. This paper presents ways of utilization of the packagings in the rural areas. It is also described how the salesmen as well as the municipal administration meet the duties connected with environment protection, packagings and used packagings, product and deposit fees, which are required by law, rules and orders.

Źródło:

Inżynieria Rolnicza; 2005, R. 9, nr 3, 3; 167-174
1429-7264

Pojawia się w:

Inżynieria Rolnicza

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Biodegradation of bottom sediments of Turawa Lake

Autorzy:

Latała, A.
Wierzba, S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/779843.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie

Tematy:

osad denny
biopreparat
biodegradacja
bottom sediments
biopreparation
biodegradation

Opis:

In this work we tested biopreparations developed in our laboratory for their ability to degrade the organic matter of the bottom sediments of Turawa Lake. The biodegradation was conducted under laboratory conditions for 6 weeks. For the testing purposes, there were three variants of biopreparations that contained autochthonous strains originating from our own collection and their mixture. The testing showed that the introduction of the biopreparations to the bottom sediment resulted in a significant increase of the number of bacteria, which consequently brought about the reduction of organic compounds in the sediment. In the case of all the variants, the number of bacteria increased by order of 10^2 - 10^4 CFU/g after 42 days of biodegradation. Among the tested biopreparations, the most effective one was the mixture of the autochthonous strains and those originating from the collection. After biopreparation was applied, a drop of content of carbohydrates by 66.94%, fatty matter by 83.33% and proteins by 74.42% was noted.

Źródło:

Polish Journal of Chemical Technology; 2007, 9, 2; 73-77
1509-8117
1899-4741

Pojawia się w:

Polish Journal of Chemical Technology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Enzymatyczna bioremediacja ksenobiotyków
Enzymatic bioremediation of xenobiotics

Autorzy:

Marchut-Mikołajczyk, O
Kwapisz, E
Antczak, T

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/297351.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej

Tematy:

biodegradacja
ksenobiotyki
enzym
grzyby
biodegradation
xenobiotics
enzyme
fungi

Opis:

Wciąż wzrastające zanieczyszczenie środowiska związane z częstym przedostawaniem się do środowiska toksycznych substancji jest jednym z największych problemów ekologicznych współczesnego świata. Wzrasta więc zainteresowanie nowymi, ekologicznymi technologiami remediacji, niewymagającymi dużych nakładów finansowych, pozwalającymi na całkowite lub częściowe oczyszczenie środowiska. Technologie bioremediacji, wykorzystujące potencjał mikroorganizmów, mogą być z powodzeniem wykorzystywane do usuwania ze środowiska zanieczyszczeń alifatycznymi bądź aromatycznymi związkami pochodzenia naftowego. Jednakże, w przypadku substancji o charakterze ksenobiotyków efektywność mikrobiologicznego rozkładu może ulec ograniczeniu. Wśród czynników biologicznych enzymy posiadają wysoki potencjał do efektywnego przekształcania i detoksykacji zanieczyszczeń i potencjalnie mogą one zostać wykorzystane do oczyszczania zanieczyszczonego środowiska. Celem pracy było przedstawienie, na podstawie literatury, niektórych grup enzymów zdolnych do przekształcania ksenobiotyków w nieszkodliwe związki. Znaczna uwaga została poświęcona enzymom pochodzącym z grzybów białej zgnilizny, charakteryzujących się wysokim potencjałem do efektywnego rozkładu ksenobiotyków. W artykule zestawiono zarówno zalety, jak i wady stosowania enzymów w bioremediacji zanieczyszczonego środowiska, a także perspektywy aplikacji in situ bioremediacji z wykorzystaniem enzymów.
Environmental pollution is growing more and more due to the frequently deliberate release of hazardous, toxic substances into the environment and it has become one of the biggest ecological problems of the world. Therefore, a growing interest is being devoted to develop new, cost-effective and eco-friendly remediation technology capable of partial or total recovery of polluted environment. Bioremediation that uses naturally existing catabolic potential of microorganisms can be efficiently used to clean up certain pollutants such as aliphatic or aromatic hydrocarbons. However, for chemicals exhibiting high xenobiotic character, like polyaromatic hydrocarbons, chlorophenols, dioxines, PCBs, etc., microorganisms can turn out to be ineffective. Among biological agents, enzymes have a great potential to effectively transform and detoxify pollutants and are potentially suitable to restore polluted environments. Moreover, the use of enzymatic proteins may represent a good alternative for overcoming most disadvantages related to the use of microorganisms. They are active in the presence of microbial predators and antagonists, can be used under extreme conditions limiting microbial activity and are effective at low pollutant concentrations. This work will examine the possibility of using enzyme preparations as an element of bioremediation technology. The main terms which must be fulfilled while using this type of technology will be presented. This review will also examine some class of enzymes, mainly oxidoreductases and hydrolases, that are capable of transforming xenobiotics effectively into innocuous products. Particular attention will be devoted to enzymes from white-rot fungi, such as Mn-peroxidase, lignin proxidase and laccase, which have a great potential towards xenobiotic compounds transformation. Also the use of lipase in biodegradation of phtalanes and as an agent for monitoring of bioremediation progress will be discussed. The main advantages as well as disadvantages that are present in the application of enzymes in the bioremediation of polluted environments will be examined in details. The future perspective for the in situ application of enzymatic bioremediation of polluted with xenobiotics environments will be discussed.

Źródło:

Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2013, 16, 1; 39-55
1505-3695
2391-7253

Pojawia się w:

Inżynieria i Ochrona Środowiska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Etapy mikrobiologicznego rozkladu folii polietylenowej modyfikowanej syntetycznym poliestrem przez wybrane bakterie glebowe

Autorzy:

Labuzek, S
Pajak, J
Nowak, B
Sarek, G

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/806012.pdf

Data publikacji:

2003

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

bakterie glebowe
folie modyfikowane poliestrem
biodegradacja
folia polietylenowa

Opis:

Celem badań było określenie podatności folii polietylenowej modyfikowanej poliestrem Bionolle®, na biodegradację przez wybrane bakterie glebowe. Oznaczano ubytek masy polimerów, obserwowano powierzchnię próbek w skaningowym mikroskopie elektronowym oraz analizowano folie w podczerwieni Stwierdzono różne mechanizmy degradacyjne folii u zastosowanych szczepów bakterii. Bacillus cereus, posiadający wewnątrzkomórkową depolimerazę PHB, degradował tworzywo po jego wcześniejszej hydrolizie abiotycznej do niskocząsteczkowych fragmentów. Inicjacja degradacji polimerów przez zewnątrzkomórkową depolimerazę Pseudomonas stutzeri nie wymagała wcześniejszego rozkładu wielkocząsteczkowego substratu. Folia polietylenowa, modyfikowana syntetycznym poliestrem Bionolle®, podlegała przyspieszonej bakteryjnej biodegradacji w porównaniu do polietylenu niemodyfikowanego.
The biodegradability of polyethylene modified with Bionolle® polyester with the use of Bacillus cereus and Pseudomonas stutzeri bacteria, was studied. Degradation of the polymeric films was monitored by weight loss, scanning electron microscopy (SEM) and FTIR-spectroscopy. Different mechanisms of biodegradation were observed. The Bacillus cereus strain, which is well known as synthesizing intracellular PHA depolymerase, decomposed films after their previous abiotic hydrolysis. The rate of polymer biodegradation by P. stutzeri was higher than by B. cereus. It was concluded that the excretion of extracellular enzymes produced by P. stutzeri made easier utilization of decomposed compounds.

Źródło:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 492; 179-187
0084-5477

Pojawia się w:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Uwarunkowania bioutylizacji odpadow tluszczowych w warunkach laboratoryjnych

Autorzy:

Latala, A
Wierzba, S
Polaczek, B

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/806869.pdf

Data publikacji:

2001

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

odpady tluszczowe
gospodarka odpadami
warunki laboratoryjne
bioutylizacja
biodegradacja

Opis:

Celem pracy była próba optymalizacji procesu utylizacji odpadów porafinacyjnych w postaci zaolejonej ziemi bielącej w warunkach laboratoryjnych. Zaolejona ziemia bieląca charakteryzowała się 14% zawartością tłuszczu oraz pH 4,3. W pracy uwzględniono wpływ odpowiednio dobranych szczepów bakteryjnych i drożdżowych, pH oraz dodatku węgla brunatnego i torfu na stopień rozkladu substancji tłuszczowych zawartych w odpadach. Najlepsze efekty redukcji tłuszczu uzyskano po zastosowaniu kompozytu, który był mieszaniną szczepów pochodzących z kolekcji i izolowanych z zaolejonej ziemi bielącej. Na intensywność mineralizacji odpadów tłuszczowych przez drobnoustroje lipolityczne najkorzystniejszy wpływ miał ok. 35% dodatek mieszaniny węgla brunatnego i torfu oraz neutralizacja pH z 4,3 do 8,0.
The aim of study was to optimize the process of post-refinement waste (in this case the oiled bleaching soil) utilization on laboratory scale. The oiled bleaching soil was characterized by 14% aliphatic substance content and pH 4.3. The paper assesses the effect of such factors as aptly selected bacteria and yeast strains, pH, as well as addition of brown coal and peat on the efficacy of the aliphatic substance degradation process. Best results in fat reduction were obtained with the use of a composite consisting of library strains and strains isolated from oiled bleaching soil. Mineralization of fatty waste by lipolytical bacteria was most efficient when ca 35% brown coal and peat was added at pH neutralized from 4.3 to 8.0.

Źródło:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 477; 397-403
0084-5477

Pojawia się w:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Biodegradacja związków fosfonowych przez grzyby
Biodegradation of phosphonates by fungi

Autorzy:

Wieczorek, Dorota
Lipok, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/172438.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Chemiczne

Tematy:

związki fosfonowe
biotransformacja
biodegradacja
grzyby
phosphonates
biotransformation
biodegradation
fungi

Opis:

Phosphonates are the group of organophosphorus compounds, which are characterized by the presence of covalent bond(s) between carbon and phosphorus atom in their structure. Both; the natural and synthetic phosphonic compounds, are encountered in various ecosystems, however because of their wide range of applications, the latter ones are considerably more frequently discussed. Regarding the broad spectrum of biological activity, capability to chelate metal cations and environmental stability of direct carbon to phosphorus bond under physiological conditions, phosphonic compounds found a variety of applications e.g. as pesticides, drugs, anticorrosive agents, additives to surfactants and flame resistant (partially)polymers. Such massive use of phosphonates, together with mentioned environmental stability of those compounds, results in their common presence as xenobiotic environmental pollutants. Scientific efforts dedicated to recognising the fate and biodegradation of phosphonic compounds in the environment had begun in 80’s last century. Currently it is known that many microorganisms, mainly bacteria, but also fungi, are able to decompose the C-P bond. Interestingly however, the number of known species of fungi that are able to biodegrade and/or to bio-transform the phosphonates, is relatively low. It seems to be surprising, because especially the fungi are known from their impressive skills to adaptation to various nutritional conditions. Such a thesis may be supported by the fact that the process of biodegradation of phosphonates may occur via several pathways. Enzymes which are known to catalyse this process are phosphonoacetaldehyde hydrolase, phosphonoacetate hydrolase, phosphonopyruvate hydrolase and C-P lyase complex. This article briefly presents the issue of degradation pathways of phosphonates, and the role of phosphonate- degrading fungi.

Źródło:

Wiadomości Chemiczne; 2020, 74, 1-2; 33-55
0043-5104
2300-0295

Pojawia się w:

Wiadomości Chemiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Biodegradacja ex situ gruntu z klasycznych gazowni skażonego węglowodorami ropopochodnymi
Ex situ bioremediation of soil from classic gasworks area polluted with petroleum hydrocarbons

Autorzy:

Steliga, T.
Kapusta, P.
Jakubowicz, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/299951.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH

Tematy:

biodegradacja
węglowodory ropopochodne
oczyszczanie gruntu
bioremediation
petroleum hydrocarbon
remediation

Opis:

Artykuł podejmuje zagadnienia związane z problemem oczyszczania gruntu skażonego w wyniku działalności klasycznych gazowni, które obecnie zostały wyłączone z eksploatacji. Przedstawiono opracowane metodyki chromatograficzne umożliwiające jakościową identyfikację i ilościowe oznaczenie poszczególnych węglowodorów alifatycznych i aromatycznych (TPH i WWA) w gruncie z wytypowanej do badań gazowni. Omówiono wyniki badań w skali półtechnicznej oczyszczania gruntu skażonego zanieczyszczeniami ropopochodnymi (TPH, WWA) z wykorzystaniem bioremediacji podstawowej i bioaugmentacji poprzez inokulację mikroorganizmami autochtonicznymi. Prowadzone badania pozwalają prześledzić przebieg procesu oczyszczania gruntu, dobrać optymalne dawki substancji biogennych i określić ramy czasowe prowadzonego procesu. Cały cykl oczyszczania gruntu monitorowano za pomocą chromatografii gazowej GC. Oceny stopnia biodegradacji poszczególnych węglowodorów alifatycznych dokonano na podstawie zmian zawartości oznaczonych chromatograficznie oraz za pomocą przyjętych wskaźników stopnia biodegradacji: C17/Pr i C18/F. Szczególną uwagę zwrócono na biodegradację wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych występujących w oczyszczanym gruncie w znacznych ilościach. Opracowana chromatograficzna metodyka oznaczania WWA w gruncie umożliwiła ocenę biodegradacji poszczególnych węglowodorów aromatycznych. Ponadto podjęto próby opracowania modelu biodegradacji TPH i WWAs z zastosowaniem 17alfa(H), 21beta(H)-hopanu.
This paper undertakes issues related to the problem of purification of soil contaminated as a result of classic gasworks activities, which are now longer in use. Prepared chromatographic methodologies which allow for qualitative identification and quantitative determination of individual aliphatic and aromatic (TPH, PAH) hydrocarbons in soil from selected gasworks are presented. The results of the research on remediation of soil polluted with petroleum hydrocarbons (TPH, PAH) in semi-field scale with application of basic bioremediation and bioaugmentation with indigenous microorganisms are discussed. The research allows controlling a progress of remediation, selecting optimal doses of biogenic compounds and setting up duration of the process. The whole cycle of soil remediation was monitored with the use of gas chromatography (GC). Estimation of biodegradation degree of individual aliphatic hydrocarbons was based on changes in their soil concentration and accepted biodegradation indicators: C17/pristane and C18/phytane ratios. Particular attention was paid on biodegradation of PAH which were present in substantial concentrations in polluted soil. The elaborated chromatographic methodology for the determination of PAH in soil allowed for estimation of biodegradation referring to individual compounds. Moreover, an attempt of preparation TPH and PAHs degradation model with the use of 17alpha(H),21beta(H) - hopane was undertaken.

Źródło:

Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2007, 24, 1; 475-486
1507-0042

Pojawia się w:

Wiertnictwo, Nafta, Gaz

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Biodegradation of Direct Yellow 28, Red 80, and Blue 71 Azo Dyes Using Fungi of the Genus Aspergillus
Biodegradacja barwników azowych Direct Yellow 28, Red 80 i Blue 71 przy użyciu grzybów z rodzaju Aspergillus

Autorzy:

Korinkova, Jaroslava
Vojtkova, Hana
Machalicky, Oldrich
Pavlikova, Marie
Bendakova, Nela

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/318143.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin

Tematy:

biodegradacja
barwnik azowy
ścieki
Aspergillus
biodegradation
azo dye
wastewater

Opis:

This work focuses on biodegradation of industrial Direct Yelow 28 (C.I. No 19555, CAS 800-72-9), Direct Red 80 (C.I. No 35780, CAS 2610-10-8), and Direct Blue 71 (C.I. No 34140, CAS 4399-55-7) azo dyes using selected microscopic fibrous fungi of the Aspergillus genus like A. candidus, A. iizukae and A. niger in aqueous medium. We also attempted to optimize experimental conditions of the biodegradation process and to verify inhibitory effects of dyes at different concentrations on fungi activity.
Niniejsza praca koncentruje się na biodegradacji przemysłowych barwinków azowych Direct Yelow 28 (CI nr 19555, CAS 800-72-9), Direct Red 80 (CI nr 35780, CAS 2610-10-8) i Direct Blue 71 (CI nr 34140, CAS 4399 -55-7) przy użyciu wybranych mikroskopijnych włóknistych grzybów z rodzaju Aspergillus, takich jak A. candidus, A. iizukae i A. niger w środowisku wodnym. Przeprowadzono próby optymalizacji warunków eksperymentalnych procesu biodegradacji i weryfikacji hamującego wpływu barwników o różnych stężeniach na aktywność grzybów.

Źródło:

Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1/2; 27-32
1640-4920

Pojawia się w:

Inżynieria Mineralna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Możliwości zastosowania grzybów z rodzaju Rhizopus do oczyszczania wybranych ścieków przemysłu skrobiowego
Application of Rhizopus fungi for biodegradation of starch industry wastewaters

Autorzy:

Nowak, J.
Górna, B.
Lasik, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/270567.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD

Tematy:

oczyszczanie ścieków
przemysł skrobiowy
biodegradacja
wastewaters
biodegradation
starch industry

Opis:

W pracy podjęto próbę wykorzystania czterech szczepów grzybów strzępkowych Rhizopus oligosporus do biodegradacji ścieków z przemysłu krochmalniczego po uprzednim przetestowaniu ich na podłożu modelowym imitującym ścieki ziemniaczane. Do oczyszczania ścieków zastosowano mikroorganizmy, które posiadają szerokie zastosowanie do produkcji żywności fermentowanej i są bezpieczne dla organizmu ludzkiego jak i dla środowiska.
The study attempts to use four strains of Rhizopus oligosporus for biotreatment of wastewater from potato starch industry. First the strains were tested on model medium imitating potato wastewater and than on industrial wastes. The Rhizopus mold applied in the experiments is widely used in the production of fermented foods and is recognized as safe for humans and the environment.

Źródło:

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2010, 15, 3; 31-37
2392-1765

Pojawia się w:

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Kinetics studies of the biodegradation of volatile organic compounds in a batch reactor
Badania kinetyki reakcji biodebradacji lotnych związków organicznych w reaktorze okresowym

Autorzy:

Gąszczak, A.
Szczyrba, E.
Bartelmus, G.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/127256.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

biodegradation
batch culture
growth kinetics
biodegradacja
VOCs
hodowla okresowa

Opis:

The aim of this work is to present Volatile Organic Compounds degradation by microorganisms. Vinyl acetate was utilized by laboratory strain Pseudomonas fluorescens PCM 2123 or environmental strain EC3_2001, identified as Pseudomonas putida. Styrene was decomposed by bacteria from genus Pseudomonas, described as E-93486. The experiments were conducted for different initial concentration of vital substrate in a batch reactor. During research influence of organic compound concentration on microorganisms’ growth was studied.
Przedstawiono wyniki badań procesu degradacji lotnych związków organicznych przez mikroorganizmy. Badania dotyczyły rozkładu octanu winylu przez dwa różne szczepy: laboratoryjny Pseudomonas fluorescens oraz EC3_2001, zidentyfikowany jako Pseudomonas putida. Druga część badań dotyczyła degradacji styrenu przez szczep E-93486. Omówiono wyniki pomiarów prowadzonych w reaktorze okresowym, w którym utrzymywano stałą temperaturę 30°C, pH = 7, prędkość mieszania 300 rpm oraz natlenienie podłoża na poziomie 5 mg·dm–3. W czasie trwania hodowli okresowo pobierano próbki płynu hodowlanego w celu określenia aktualnego stężenia substratu i ewentualnie produktów pośrednich (za pomocą chromatografu gazowego Varian 3800) oraz stężenia biomasy (poprzez pomiar absorbancji). Badania przeprowadzono w reaktorze okresowym dla szerokiego zakresu zmian początkowego stężenia substratu życiowego. Zgromadzona baza danych eksperymentalnych umożliwi wyestymowanie stałych równania opisującego szybkość wzrostu mikroorganizmów oraz współczynników wydajności biomasy dla obu analizowanych substratów wzrostowych.

Źródło:

Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 295-300
1898-617X
2084-4557

Pojawia się w:

Proceedings of ECOpole

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Rozklad celulozy przez mezofilne bakterie glebowe z rodzaju Clostridium

Autorzy:

Omar-El, Haj K
Gorska, E.B.
Russel, S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/808082.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

celuloza
bakterie glebowe
celulazy
enzymy
biodegradacja
bakterie mezofilne
Clostridium

Opis:

Celuloza w środowisku naturalnym podlega rozkładowi biologicznemu przez szeroką grupę fizjologiczną tzw. mikroorganizmów celulolitycznych. W warunkach beztlenowych przemiany celulozy są przeprowadzane przez przetrwalnikujące bakterie z rodzaju Clostridium. Literatura naukowa donosi głównie o rozkładzie celulozy przez termofilny szczep bakterii C. thermocellum. Nieliczne prace badawcze informują natomiast o rozkładzie celulozy prowadzonym przez mezofilne bakterie z rodzaju Clostridium. W prezentowanej pracy wyizolowano trzy szczepy bakterii z rodzaju Clostridium i zbadano ich aktywność celulolityczną. Wyizolowane bakterie zidentyfikowano jako C. celerecrescens, C. cellulolyticum i C. lentocellum. Wszystkie wyizolowane szczepy bakterii produkowały FP-azę, CMC-azę i celobiazę. Podczas wzrostu w warunkach beztlenowych w pożywce z dodatkiem celobiozy, bibuły filtracyjnej i mikrokrystalicznej celulozy Avicel jako jedyne źródło węgla oznaczono produkty fermentacji metodą chromatografii gazowej. Badane gatunki bakterii metabolizowały celobiozę i celulozę Avicel do kwasu octowego i masłowego oraz do etanolu. Natomiast bibułę filtracyjną do kwasu propionowego i izo-walerianowego i etanolu. We wszystkich badanych próbkach wykrywano śladowe ilości propanolu, butanolu i kwasu masłowego.
Cellulose can be biologically degraded by a wide range of microorganisms. Under anaerobic condition cellulose is transformed by spore-forming bacteria belonging to genera Clostridium. Most papers dealing with anaerobic degradation of cellulose are connected with thermophilic bacteria Clostridium thermocellum. Only a few information could be found in literature about anaerobic transformation of cellulose by mesophilic Clostridia. In the present paper three strains of mesophilic, anaerobic, spore-forming bacteria were isolated from the soil and its cellulolytic activity was investigated. The isolated bacteria were identified as Clostridium lentocellum, C. cellulolyticum and C. celerecrescens. All isolated strains were able to produce FP-ase, CMC-ase and cellobiase. During the growth of investigated strains under anaerobic condition in medium amended with cellobiose, filter paper and Avicel microcrystalline cellulose as a sole carbon source the different fermentation products could be found using gas chromatography. Investigated bacterial strains metabolised cellobiose and Avicel cellulose mainly to acetic and butyric acids and ethanol, and filter paper to propionic and iso-valerianic acids and ethanol. In all investigated samples the trace amounts of propanol and butanol were also found.

Źródło:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 506; 317-324
0084-5477

Pojawia się w:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Badania odporności materiałów na działanie czynników środowiska naturalnego
Studies of material resistance against natural environmental factors

Autorzy:

Sobków, D.
Barton, J.
Czaja, K.
Sudoł, M.
Mazoń, B.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/142673.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem

Tematy:

starzenie atmosferyczne
odporność na światło
biodegradacja
weathering
light fastness
biodegradation

Opis:

W publikacji przedstawiono zagadnienia związane z odpornością materiałów na czynniki środowiska, obejmujące zespół warunków atmosferycznych oraz biosfery. Obszary te stanowią od wielu lat problematykę badawczą zespołu pracowników Katedry Technologii Chemicznej i Chemii Polimerów Wydziału Chemii Uniwersytetu Opolskiego, w ramach której prowadzone są badania foto-, termio biodegradacji materiałów, głównie polimerowych. Kompleksowość takich badań pozwala na określenie czasu użytkowania wyrobów wytworzonych z badanych materiałów w warunkach potencjalnego obszaru ich zastosowań. Rosnące zainteresowanie otrzymywaniem i produkcją nowego typu materiałów wynika z ich zastosowania do wytwarzania różnorodnych, użytecznych wyrobów eksploatowanych w różnych warunkach. Warunki te, w zależności od rodzaju, intensywności i czasu oddziaływania, wywołują wielorakie zmiany w materiale, które z kolei wywierają wpływ na jego właściwości użytkowe. Dlatego przy opracowywaniu nowych materiałów istotna jest wiedza odnośnie do kierunków ich zastosowania i warunków eksploatacji wraz z nieodłączną potrzebą określania użyteczności w planowanym zakresie. Zagadnienie to ma szczególne znaczenie w przypadku materiałów, w tym materiałów polimerowych, eksploatowanych na zewnątrz pomieszczeń.
This work presents fundamental aspects of material resistance to environmental conditions, including number of atmospheric conditions and biosphere. These areas for many years have been important research topics in the Division of Chemical Technology and Polymer Chemistry of the Faculty of Chemistry, Opole University – the research involves studies on photo-, thermo- and biodegradation of materials, mainly polymer materials. The complexity of such studies allows to determine lifetime of products manufactured from studied materials under the conditions corresponding to their potential area of application. The growing interest in obtaining and manufacturing new types of materials is a result of their application for manufacturing of various, useful products exploited under various conditions. These conditions, depending on their type, intensity and exposure time, cause diverse changes in the material, and that in turn affects its functional properties. Therefore, the knowledge about material applications and exploitation conditions combined with the essential need to specify their functionality in intended range is crucial in developing new materials. This issue is especially important for materials, including polymeric materials, exploited outdoors.

Źródło:

Chemik; 2014, 68, 4; 347-354
0009-2886

Pojawia się w:

Chemik

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Innowacyjne technologie przetwarzania odpadów na nawozy agroekologicznej użyteczności
Innovative waste treatment technologies for agroecological utility fertilizers

Autorzy:

Łabętowicz, Jan
Stępień, Wojciech
Kobiałak, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/401792.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

przetwarzanie odpadów
biodegradacja
nawozy
rolnictwo
waste treatment
biodegradation
fertilizers
agriculture

Opis:

W artykule scharakteryzowano odpady organiczne i nieorganiczne w aspekcie ich przydatności do wykorzystania rolniczego. Przedstawiono źródła powstawania odpadów i sposoby ich przetwarzania na nawozy. Omówiono poszczególne technologie przetwórcze oraz ich zalety i wady. Wskazano, że bezpośrednie stosowanie wielu rodzajów odpadów do nawożenia gleb jest kłopotliwe ze względu na ich niekorzystne właściwości fizyczno-chemiczne, a także nierównomierną zawartość materii organicznej oraz składników pokarmowych. Stwierdzono, że najbardziej korzystną technologią produkcji nawozów z odpadów jest przetworzenie ich w formie granul lub peletu. W efekcie nawożenia gleb nawozami wytworzonymi z odpadów możliwe jest uzyskanie znaczącej poprawy właściwości fizycznych i chemicznych gleb uprawnych przejawiającej się wzrostem odczynu gleb kwaśnych, wzrostem zawartości substancji organicznej, zwiększeniem zawartości frakcji ilastych w glebie, a także wzrostem przyswajalnych dla roślin form makro i mikroelementów.
In the article we characterized organic and inorganic wastes in terms of their suitability for agricultural use. The sources of waste formation and methods of their processing into fertilizers are presented. Individual processing technologies and their advantages and disadvantages are discussed. It was pointed out that direct application of many types of waste for soil fertilization is problematic due to their unfavorable physical and chemical properties as well as uneven organic matter and nutrient content. It was found that the most advantageous technology for the production of fertilizers from waste is their processing in the form of granules or pellets. As a result of fertilizing soils with wastes produced from wastes, it is possible to achieve significant improvement of physical and chemical properties of arable soils, increasing the pH of organic matter, increasing clay content in the soil, and increasing the macro and micronutrients available to plants.

Źródło:

Inżynieria Ekologiczna; 2019, 20, 1; 13-23
2081-139X
2392-0629

Pojawia się w:

Inżynieria Ekologiczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Study on the Aerobic Biodegradation of Chelating Agents Under the Static Conditions
Badanie tlenowej biodegradacji związków chelatujących mikroelementy nawozowe w warunkach testu statycznego

Autorzy:

Huculak, M.
Borowiec, M.
Skut, J.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/388109.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

biodegradacja
związki chelatujące
test statyczny
biodegradation
chelating agents
static test

Opis:

In this paper results of biodegradation of DTPA, HEEDTA and a new, perspective chelating agents - MGDA and GLDA are shown. The assessment of susceptibility of these compounds to biodegradation was carried out in accordance with the Polish Standard PN-88/C-05561 - Study on the aerobic biodegradation of organic compounds in water under the static conditions. Analysis showed, that GLDA and MGDA are characterized by considerably quicker and more effective biodegradation than DTPA or HEEDTA and in this connection they can replace it with success in many branches of industry.
Przedstawiono wyniki biodegradacji DTPA i HEEDTA oraz nowych, alternatywnych związków kompleksujących - MODA i GLDA. Ocena podatności tych związków na biorozkład przeprowadzona została zgodnie z Polską Normą PN-88/C-05561 - Badanie tlenowej biodegradacji związków organicznych w środowisku wodnym w warunkach testu statycznego. Badania wykazały, iż GLDA i MGDA odznaczają się znacznie szybszą i skuteczniejszą biodegradacją niż DTPA czy HEEDTA i w związku z tym mogą zastąpić je z powodzeniem w wielu gałęziach przemysłu.

Źródło:

Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 9; 1135-1143
1898-6188
2084-4530

Pojawia się w:

Ecological Chemistry and Engineering. A

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Biodegradacja folii polilaktydowych przez autochtoniczne bakterie glebowe
Polylactide foil biodegradation performed by autochthonic soil microorganisms

Autorzy:

Ziembińska, A.
Gatlik, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/271418.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda

Tematy:

autochtoniczne bakterie glebowe
biodegradacja
polilaktyd
autochthonic soil bacteria
biodegradiation
polylactide

Opis:

Coraz szerzej rozpowszechnione wykorzystywanie opakowań foliowych niesie ze sobą znaczne zagrożenie dla środowiska. Z tego względu coraz większym powodzeniem cieszą się folie z materiałów biodegradowalnych. Jednym z przykładów takich związków jest polilaktyd (ang. polylactide, PLA), w pełni biodegradowalny polimer kwasu mlekowego. Koniecznym warunkiem wprowadzenia opakowań biodegradowalnych do obrotu handlowego jest sprawdzenie możliwości ich biologicznej degradacji, najlepiej w środowisku naturalnym. Środowisko glebowe jest miejscem, do którego najczęściej trafiają odpady foliowe. Dlatego też w tym eksperymencie podjęto próbę oszacowania możliwości i tempa biodegradacji folii polilaktydowej w środowisku glebowym przez mikroorganizmy autochtoniczne. Materiały i metody W badaniach użyto komercyjnie dostępnej, biodegradowalnej folii polilaktydowej. Eksperyment mikrobiologiczny prowadzono w środowisku glebowym przez 6 miesięcy. Liczebność mikroflory zasiedlającej powierzchnię folii badano po 1, 3, i 6 miesiącach eksperymentu. Jednocześnie dokonywano mikroskopowego badania powierzchni folii w celu oszacowania stopnia jej biodegradacji. Wyniki Badanie wykazało, że liczebność bakterii autochtonicznych zasiedlających folię polilaktydową zwiększała się w trakcie trwania eksperymentu. Jednak dopiero po 6 miesiącach eksperymentu obserwowano na folii zmiany powierzchni. Wnioski Eksperyment potwierdził, że folia polilaktydowa może być biodegradowana w warunkach środowiska glebowego z użyciem naturalnie tam występującej flory bakteryjnej, jednak czas takiej biodegradacji przekracza 6 miesięcy. Oznacza to, że produkty polilaktydowe stanowią ekologiczny materiał opakowaniowy, który rozkłada się samoistnie w środowisku glebowym.
Introduction The increased usage of foil packing is harmful to the environment, which is why biodegradable materials are becoming more and more popular. An example of such material is polylactide (PLA), a completely biodegradable lactic acid polymer. In order for the biodegradable material to be introduced to the market, it is essential first to analyse its biodegradation, preferably in the natural environment. The most common place where foil is disposed is the soil, therefore the aim of this experiment was to estimate the possibility and the rate of PLA foil biodegradation by autochthonic soil microorganisms. Materials and methods In the experiment commercially available PLA foil was used. The research was performed in a soil environment for 6 months. Estimations of the number of bacteria colonizing the foil were conducted after 1, 3, and 6 month intervals during the experiment. At the same time the foil surface was analyzed at the microscopic level to estimate the degree of its biodegradation. Results The experiment revealed that soil autochthonic bacteria colonizing the PLA foil surface increased during the experiment. However, physical changes to the foil surface were observed after 6 months of incubation. Conclusion The experiment confirmed that PLA foil is biodegradable in a soil environment by autochthonic bacteria, but biodegradation requires more than 6 months to occur. It means that PLA products are an ecological type of polymer which will decompose spontaneously in the environment.

Źródło:

Journal of Ecology and Health; 2012, R. 16, nr 2, 2; 66-69
2082-2634

Pojawia się w:

Journal of Ecology and Health

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Dynamika biodegradacji tylozyny i identyfikacja produktów tego procesu
The dynamics of tylosin biodegradation and identification of products

Autorzy:

Baran, W.
Adamek, E.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/126753.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej

Tematy:

antybiotyki
środowisko
biodegradacja
mechanizm procesu biodegradacji
antibiotics
environment
biodegradation mechanism

Opis:

Tylozyna, należąca do grupy antybiotyków makrolidowych, jest powszechnie stosowana w hodowli zwierząt. Pozostałości tego leku wraz z odchodami zwierząt trafiają do wód powierzchniowych i gleb. Celem pracy było wyznaczenie dynamiki i ustalenie produktów degradacji tylozyny aplikowanej w dużych dawkach (od 30 do 200 mg/dm3) do osadu czynnego z oczyszczalni ścieków komunalnych, do odcieków glebowych pochodzących z pola uprawianego w sposób naturalny (tzn. nawożonego nawozem naturalnym) oraz z mieszanego ekosystemu leśnego. Proces biodegradacji prowadzono w warunkach aerobowych. Badania były poprzedzone wstępną oceną wrażliwości mikroorganizmów na tylozynę. Produkty degradacji antybiotyku w odciekach glebowych identyfikowano metodą UPLC/MS detektorem Q-TOF. Stwierdzono, że stężenie tylozyny wynoszące 80 mg/dm3 nie spowodowało zahamowania aktywności osadu czynnego. W tych warunkach uległa ona biotransformacji w czasie krótszym niż jedna doba. Najwyższe zastosowane stężenie tylozyny (200 mg/dm3) spowodowało zahamowanie wzrostu mikroorganizmów pochodzących ze wszystkich badanych próbek. Jedynie w próbkach odcieku z pola uprawnego po adaptacji zaobserwowano powolne, ale systematyczne obniżanie stężenia tego związku. Czas jego półtrwania (t0,5) wyniósł ok. 38 dni. W tych próbkach zidentyfikowano również sześć produktów rozkładu tylozyny. Jej degradacja przebiegała najprawdopodobniej poprzez eliminację cząsteczek cukrowych, a następnie wskutek utlenienia laktenocyny i pierścienia laktonowego.
Tylosin, an antibiotic belonging to the class of macrolide antibiotics, is commonly used in animal husbandry. Its residues enter the surface water and soil with animal waste. The aim of the study was to determine the dynamics and products of tylosin degradation. The antibiotic was added at high concentration (from 30 to 200 mg/dm3) to the activated sludge from municipal WWTP, to the soil leachate (from natural farming, i.e. field fertilized with manure) and to the mixed forest ecosystem. The biodegradation process was carried out under aerobic conditions. The experiment was preceded by a preliminary assessment of the microorganisms sensitivity to tylosin. Antibiotic degradation products in the leachate samples were identified by UPLC/MS methods using a Q-TOF detector. It was found that tylosin at a concentration of 80 mg/dm3 did not inhibit the sludge activity. In these samples the biotransformation of antibiotic proceeded fast in the time shorter than one day. Tylosin at the highest concentration (200 mg/dm3) inhibited the growth of microorganisms present in all environmental samples. However, a slow but systematic decrease in tylosin concentration was observed in leachate samples from cultivated field after their adaptation (t0.5 ~ 38 days). Six degradation products of tylosin were identified in these samples. Tylosine degradation likely proceeds through an elimination of the sugar molecules and subsequent oxidation of the lactone ring and lactenocin.

Źródło:

Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 123-129
1898-617X
2084-4557

Pojawia się w:

Proceedings of ECOpole

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Degradacja oleju silnikowego na kompostach z odpadów i sorbentach komercyjnych w warunkach eksperymentalnych
Degradation of motor oli on municipal solid waste composts and commercial sorbents in laboratory experiment

Autorzy:

Ciesielczuk, T.
Rosik-Dulewska, C.
Gorski, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/60878.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN

Tematy:

olej silnikowy
biodegradacja
kompost z odpadow
weglowodory ropopochodne
tempo rozkladu

Opis:

Zużyte sorbenty organiczne i mineralne stanowią odpad niebezpieczny, a w związku z tym, zgodnie z obowiązującymi przepisami muszą zostać przekształcone termicznie, lub zdeponowane na składowisku odpadów niebezpiecznych. Optymalnym rozwiązaniem byłoby zastosowanie materiałów sorpcyjnych, które mogłyby być używane kilkukrotnie bez konieczności kosztownego i kłopotliwego unieszkodliwiania. Takie wymagania mogą spełniać komposty z odpadów. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań tempa rozkładu oleju silnikowego na kompostach z odpadów z mikroflorą wstępnie zaadaptowaną do rozkładu substancji ropopochodnych. Do badań porównawczych zastosowano sorbenty stosowane komercyjnie. W trakcie eksperymentu badano zmiany ogólnej ilości syntetycznego oleju silnikowego oraz pojedynczych n-alkanów o długości łańcucha węglowego C22-C40. Zaobserwowano, że wraz z upływem czasu rozkład oleju intensywniej zachodził na kompostach z odpadów, w porównaniu do sorbentów komercyjnych. Mikroflora wykorzystująca węglowodory łańcuchowe jako źródło węgla zapewniła szybką (zanotowaną już po pierwszym miesiącu eksperymentu) redukcję węglowodorów w próbkach, tym samym pojawiła się możliwość powtórnego wykorzystanie kompostu jako sorbentu. Zaobserwowany szybki proces degradacji wskazuje na kierunek odzysku kompostu z odpadów, użytego wcześniej jako sorbentu do usuwania zanieczyszczeń ropopochodnych (oleju silnikowego). Niewątpliwie jest to sposób tańszy od termicznego unieszkodliwiania, czy składowania.
Most of used mineral and organic sorbents are hazardous waste and, therefore, in accordance with actual law regulations must be converted thermally or deposited in the special landfill for hazardous waste. The optimal solution would be sorption materials that could be used repeatedly, without the need for costly and cumbersome lanfilling. Sorbents, which due to their properties could be used repeatedly, are MSW composts generated from mixed or only organic municipal waste. In this study we have investigated the rate of degradation of motor oil on MSW waste composts with microflora pre-adapted for use of oil products as source of carbon. Comparison of degradation efficiency, was calculated in comparison to the commercial sorbents. During the experiment the total amount of synthetic motor oil and individual n-alkanes with carbon chain length from C22 to C40. During the experiment, there were observed more intensive oil degradation processes on waste composts in comparison to commercial sorbents. Microflora which use n-alkanes as a carbon source, ensured quick (noted after the first month of the experiment), reduction of the amount of hydrocarbons contamination in the samples, and thus the possibility of re-use of compost as a sorbent. The observed rapid degradation process, indicates the direction of the recovery of compost waste, used previously as a sorbent for the removal of petroleum contaminants (motor oil). Undoubtedly, this is a cheaper way than the thermal incineration or storage.

Źródło:

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2012, 3/IV
1732-5587

Pojawia się w:

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Wplyw zawartosci substratu fenolowego na zmiany ilosciowo-jakosciowe WWA podczas fermentacji metanowej sciekow koksowniczych

Autorzy:

Janosz-Rajczyk, M
Ploszaj, J.
Zakrzewska, E.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/805261.pdf

Data publikacji:

2001

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

weglowodory aromatyczne wielopierscieniowe
fermentacja metanowa
scieki koksownicze
biodegradacja
substrat fenolowy

Opis:

Przeprowadzono badania nad zmianami ilościowymi i jakościowymi 16 WWA podczas procesu mezofilowej fermentacji metanowej substratu fenolowego zawartego w wodzie pogazowej pochodzącej z koksowni. Po przeprowadzonej adaptacji drobnoustrojów do rozkładu fenoli w stężeniu 600 mg·dm⁻³ w procesie wykorzystywano wodę pogazową pobraną przed i po procesie ekstrakcyjnego usunięcia smół i olejów. Badania prowadzono przy zmiennym udziale wody pogazowej w dopływie. Najwyższą szybkość biodegradacji fenoli, ChZT oraz produkcję metanu z 1 kg usuniętego ChZT uzyskano, gdy woda pogazowa stanowiła 1% objętości dopływu. Zwiększenie udziału wody pogazowej spowodowało obniżenie sprawności usuwania ChZT i fenoli oraz spadek produkcji biogazu. Dla dopływu zawierającego 1% lub 3% wody pogazowej pobranej po usunięciu smół i olejów zaobserwowano zwiększenie w odpływie sumarycznego stężenia wybranych WWA. Dla dopływu zawierającego 3% wody pogazowej pobranej przed procesem usunięcia smół i olejów zaobserwowano obniżenie sumarycznego stężenia wybranych WWA, jak również sumarycznego stężenia WWA kancerogennych.
Quantitative and qualitative transformations of 16 selected polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH’s) were investigated during mesophilic methane fermentation of phenol in wastewater from a coking plant. Microorganisms were adapted to biodegradation of phenol in a synthetic wastewater at the concentration of 600 mg·dm⁻³. During process the bioreactor was fed with a composition of synthetic and industrial wastewater. The industrial wastewater was collected before and after a coalescence process. The inflow contained 1% or 3% (v/v) of the industrial wastewater. The highest biodegradation rate of phenol, removal of COD and methane production per 1 kg removed COD were obtained, when the contribution of the industrial wastewater in the inflow was 1%. Increased contribution of the industrial wastewater decreased the efficiency of COD and phenol removal, and a drop in methane production. For the inflow containing 1% and 3% industrial wastewater (collected after the coalescence process), the increase of total PAH's concentration in the effluen was observed. On the contrary, at inflow containing 3% industrial wastewater (collected before coalescence process), the lowering of total PAH's concentration in the effluent, including cancerigenous compounds, was stated.

Źródło:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 475; 179-185
0084-5477

Pojawia się w:

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Biodegradable polymers in the general waste stream – the issue of recycling with polyethylene packaging materials
Polimery biodegradowalne w strumieniu odpadów zmieszanych – problemy recyklingu polietylenowych materiałów opakowaniowych

Autorzy:

Kuciel, S.
Kuźniar, P.
Nykiel, M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/947295.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej

Tematy:

biopolymers
biodegradability
mechanical recycling
polyolefins
biopolimery
biodegradacja
recykling mechaniczny
poliolefiny

Opis:

This paper aims to outline the consequences of unintended mixing of polyolefin and biodegradable materials during recycling. The research was done on blends of high density polyethylene (PE-HD) and two commercial biopolymers intended for packaging applications. The mechanical properties, microstructures, water absorptions and DSC results were analyzed. A significant decrease in the blend properties compared to neat polyethylene and biopolymers is a warning against the poor waste management of biodegradable products.
Celem przeprowadzonych badań było wskazanie konsekwencji niezamierzonego zmieszania podczas recyklingu poliolefin i polimerowych materiałów biodegradowalnych. Ocenie poddano mieszaniny polietylenu dużej gęstości (PE-HD) i dwóch dostępnych na rynku biopolimerów przeznaczonych do wyrobu opakowań. Określano ich właściwości mechaniczne i termiczne, absorpcję wody i mikrostrukturę. Właściwości mieszanin wyraźnie gorsze w porównaniu z nienapełnionym polietylenem i biopolimerami stanowią czynnik ostrzegający przed nierozważną gospodarką odpadami biodegradowalnymi.

Źródło:

Polimery; 2018, 63, 1; 31-37
0032-2725

Pojawia się w:

Polimery

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Badania laboratoryjne wpływu dodatku γ-PGA na efektywność biodegradacji węglowodorów ropopochodnych
Laboratory studies of the influence of the γ-PGA additive on the efficiency of biodegradation of petroleum hydrocarbons

Autorzy:

Wojtowicz, Katarzyna
Steliga, Teresa
Skalski, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31348115.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy

Tematy:

biodegradacja
węglowodory ropopochodne
biopreparat
γ-PGA
biodegradation
petroleum hydrocarbons
biopreparation

Opis:

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z biodegradacją węglowodorów ropopochodnych (TPH – suma węglowodorów ropopochodnych, BTEX – węglowodory monoaromatyczne, WWA – wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne) w glebie na drodze inokulacji biopreparatem opracowanym na bazie autochtonicznych szczepów bakteryjnych oraz mieszaninami biopreparatu z roztworem γ-PGA. Badania biodegradacji prowadzono w warunkach laboratoryjnych z wykorzystaniem zestawu Oxi-Top. Materiał badawczy stanowiła gleba pobrana z terenu dołu urobkowego charakteryzująca się wysokim stężeniem węglowodorów ropopochodnych. W badaniach biodegradacji zastosowano cztery sposoby inokulacji: wariant A (biopreparat), wariant B (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 2 : 1), wariant C (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 1 : 1) oraz wariant D (biopreparat i roztwór γ-PGA w stosunku objętościowym 1 : 2). Efektywność biodegradacji oceniono na podstawie przeprowadzonych badań respirometrycznych oraz analiz chromatograficznych. Wartości aktywności mikrobiologicznej w próbkach gleby inokulowanych biopreparatem oraz roztworem γ-PGA po 60 dniach testu wynosiły 2040 mg O₂/dm³ (wariant B), 3769 mg O₂/dm³ (wariant C) i 5127 mg O₂/dm³ (wariant D), natomiast w próbce inokulowanej samym biopreparatem (wariant A) oznaczono 1582 mg O₂/dm³. Wykonane analizy chromatograficzne wykazały, że stopień biodegradacji TPH po zakończeniu testu wynosił 36,78%, podczas gdy dodanie γ-PGA do biopreparatu spowodowało obniżenie zawartości TPH o 39,73% (wariant B), 42,37% (wariant C) oraz 44,34% (wariant D). Stopień biodegradacji BTEX w glebach inokulowanych biopreparatem z dodatkiem γ-PGA wynosił od 47,11% do 51,00%, natomiast bez dodatku γ-PGA 44,53%. Z kolei inokulacja gleby biopreparatem z dodatkiem γ-PGA spowodowała obniżenie zawartości WWA w badanej glebie o 32,18% (wariant B), 37,40% (wariant C), 39,62% (wariant D), a samym biopreparatem – o 29,40% (wariant A). Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały, że γ-PGA wpływa korzystnie na efektywność procesu biodegradacji substancji ropopochodnych takich jak węglowodory alifatyczne, węglowodory monoaromatyczne oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne.
The article presents issues related to the biodegradation of petroleum hydrocarbons (TPH – total petroleum hydrocarbons, BTEX – monoaromatic hydrocarbons, PAH – polycyclic aromatic hydrocarbon) in soil by inoculation with a biopreparation based on autochthonous bacterial strains and mixtures of biopreparation with γ-PGA solution. The biodegradation tests were carried out in laboratory conditions with the use of the Oxi-Top kit. The test material was soil collected from the mining pit, characterized by high concentrations of petroleum hydrocarbons. In the biodegradation tests, four inoculation variants were applied: variant A (biopreparation), variant B (biopreparation and γ-PGA solution in a 2 : 1 volume ratio), variant C (biopreparation and γ-PGA solution in a 1 : 1 volume ratio) and variant D (biopreparation and γ-PGA solution in a 1 : 2 volume ratio). The biodegradation efficiency was assessed on the basis of respirometric tests and chromatographic analyzes. The values of microbial activity in soil samples inoculated with the biopreparation and the γ-PGA solution after 60 days of the test were 2,040 mg O₂/dm³ (variant B), 3,769 mg O₂/dm³ (variant C) and 5,127 mg O₂/dm³ (variant D), while in the sample inoculated with the biopreparation alone 1,582 mg O₂/dm³ variant A. The chromatographic analyzes carried out showed that the degree of TPH biodegradation after the end of the test was 36.78%, while the addition of γ-PGA to the biopreparation reduced the TPH content by 39.73% (variant B), 42.37% (variant C) and 44.34% (variant D). The degree of BTEX biodegradation in soils inoculated with the biopreparation with the addition of γ-PGA ranged from 47.11 to 51.00%, while in the variant without the addition of γ-PGA it was 44.53%. In turn, soil inoculation with the biopreparation with the addition of γ-PGA reduced the PAH content in the tested soil by 32.18% (variant B), 37.40% (variant C), 39.62% (variant D), and the biopreparation itself by 29.40% (variant A). Laboratory tests have shown that γ-PGA positively affects the efficiency of biodegradation process of petroleum substances such as aliphatic hydrocarbons, monoaromatic hydrocarbons and polycyclic aromatic hydrocarbons.

Źródło:

Nafta-Gaz; 2022, 78, 9; 668-678
0867-8871

Pojawia się w:

Nafta-Gaz

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Mikrobiologiczne przemiany ksenobiotyków
Microbial transformation of xenobiotics

Autorzy:

Greń, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1218518.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem

Tematy:

ksenobiotyk
biodegradacja
biodostępność
transformacja
kometabolizm
xenobiotics
biodegradation
bioavailability
transformation
cometabolism

Opis:

W wyniku działalności człowieka, do środowiska codziennie dostają się duże ilości różnych pod względem chemicznym ksenobiotyków. Właściwości fizykochemiczne tych związków przyczyniają się do akumulacji w środowisku, a ich toksyczność stanowi niebezpieczeństwo dla wszystkich żywych organizmów. W walkę z ksenobiotykami zostały zaangażowane mikroorganizmy, które na drodze procesów biodegradacji, mineralizacji lub transformacji przyczyniają się do zmniejszenia stężenia ksenobiotyków w środowisku naturalnym.
As the result of human activity large amount of chemically different xenobiotics enter the environment every day. Physical and chemical properties of these compounds contribute to their accumulation in the environment, and their toxicity is dangerous for all living organisms. That's why microorganisms have been engaged for fight with xenobiotics through performing their biodegradation, mineralization or transformation. In this way microorganisms contribute to decrease the amount of xenobiotics in environment.

Źródło:

Chemik; 2012, 66, 8; 835-842
0009-2886

Pojawia się w:

Chemik

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce