Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bernini" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przestrzeń w architekturze baroku rzymskiego
Space in the baroque Roman architecture
Autorzy:
Dziubecki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366577.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
barok
architektura
Bernini
Borromini
Rainaldi
Guarini
baroque
architecture
Opis:
Analizy stylistyczne nie zawsze spełniają swoją rolę, jednak pozostaje kwestia rozpoznania charakterystycznych cech formalnych oraz ich determinant historycznych w badaniach nad dawną sztuką, w tym architekturą. Jedną z najważniejszych cech architektury sakralnej w siedemnastowiecznym Rzymie pozostaje specyficzny sposób kształtowania przestrzeni. Analizy porównawcze kilku dzieł takich, jak kościoły Maderny, Borrominiego, Berniniego czy Rainaldiego i Guariniego, na tle określonych zjawisk ówczesnej kultury, pozwalają dostrzec ich architekturę w kontekście procesów twórczych występujących w kulturze epoki, których wspólnym mianownikiem jest fascynacja kwestią nieskończoności i względności postrzegania przestrzeni otaczającej „człowieka baroku".
Analyses of style not always fulfill their role, however there is a question of describing characteristic features of forms and their historical determinants in researches on early moder art, including architecture.One of the most important feature of the ecclesiastical architecture in Rome of the seventeenth century is the way of creating space. Comparative studies of selected buildings like churches by Maderno, Borromini, Bernini, Rainaldi and Guarini, enable to perceive their architecture in the context of the processes occured in the culture of the epoch and see the common denominator which was the fascination of the question of infinity and relativity of perception of space by the „Man of baroque".
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2014, 59, 1; 5-27
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idealizacja w karykaturze. Karykatura jako idealizacja - szkic zagadnienia
Idealization in Caricature. Caricature as Idealization. A Sketch
Autorzy:
Jarzewicz, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15852094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
karykatura
idealizacja
filozofia nauki
Leszek Nowak
Gianlorenzo Bernini
caricature
idealization
philosophy of science
Opis:
Termin „idealizacja” ma dwa znaczenia. Stosowane zazwyczaj w refleksji o sztuce to upodobnienie przedmiotu do przyjętego wzorca piękna, czyli w sprzeczności z karykaturą. Idealizacja w filozofii nauki polega na uwzględnieniu jedynie istotnego aspektu badanego przedmiotu. Artykuł jest poświęcony konsekwencjom uznania idealizacji za istotną cechę karykatury, porównywalną z rolą idealizacji w nauce.
The term ‘idealization’ has two meanings. Applied most commonly in reflection on art, it means making an object resemble the assumed model of beauty, just contrariwise to caricature. Idealization in science philosophy consists in taking into account merely one key aspect of the investigated object. The paper deals with the consequences of assuming idealization to be an essential feature of caricature, comparable to idealization in science
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 1; 81-95
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Gianlorenzo Berniniego – specyfika rzymskich fontann barokowego mistrza
Gianlorenzo Bernini’s Works – Specification of Roman Fountains made by the Baroque Artist
Autorzy:
Liwoch, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460267.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Bernini
fontanna
Rzym
barok
woda
przeciwieństwo
nieskończoność
ruch
fountain
Rome
baroque
water
contrast
inflnity
motion
Opis:
Rzymskie fontanny Gianlorenzo Berniniego są znakomitym przykładem dzieł sztuki okresu pełnego baroku. Na podstawie ich hermeneutycznej analizy dowodzę, że woda zawiera w sobie cechy, które są kluczowe dla stylu barokowego. W artykule omawiam sylwetkę Gianlorenzo Berniniego, historię zaprojektowanych przez niego fontann, a także cechy, które pozwalają mi utożsamić wykorzystaną w dziele sztuki wodę z istotą baroku: zestawienie natury i kultury, ideę nieskończoności oraz ruch.
Gianlorenzo Bernini’s fountains in Rome are tremendous examples of late baroque works of art. In this article I am going to prove that water incorporates characteristics of the late baroque, on the basis of hermeneutic analysis. Firstly, the article presents Bernini as an artist. Further on, a brief story of his fountains is introduced, and finally the characteristics which enabled me to connect the idea of water with the essence of baroque, a juxtaposition of nature and culture, the idea of infinity and motion, are explored.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 557-565
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt kaplicy elektorskiej we Wrocławiu Pompeo Ferrari a barokowy eklektyzm przełomu XVII i XVIII wieku
Design of the Elector’s Chapel in Wroclaw Pompeo Ferrari and the Baroque eclecticism at the turn of the 17th and 18th centuries
Autorzy:
Bernatowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519225.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Pompeo Ferrari
XVIII wiek
architektura barokowa
kaplica elektorska (Wrocław)
Gianlorenzo Bernini
Carlo Fontana
Akademia św. Łukasza (Rzym)
projekty architektoniczne
18th century
baroque architecture
Elector’s Chapel (Wroclaw)
Academy of St. Luke (Rome)
architectural designs
Opis:
Najwcześniejszym dziełem Pompea Ferrariego w Polsce był projekt kaplicy elektorskiej przy katedrze we Wrocławiu, wykonany w 1704 roku. Znamy dwa rysunki ukazujące przekrój podłużny, umożliwiające rekonstrukcję oraz identyfikację genezy form architektonicznych i rzeźbiarskich. Architekt, dwukrotny laureat konkursów Akademii św. Łukasza, zaprojektował dzieło odzwierciedlające aktualnie panujące w Rzymie koncepcje barokowego eklektyzmu. Polegały one na łączeniu w jednym dziele aklasycznych form stworzonych przez architektów dojrzałego baroku (P. da Cortonę, G.L. Berniniego. F. Borrominiego, A. Pozza i C. Rainaldiego) z formami klasycznymi zdefiniowanymi przez artystów renesansu, wczesnego baroku oraz tradycję antyczną. Procesy te silnie ujawniały się w nauczaniu w Akademii św. Łukasza – przykładami są: konkurs z 1694 roku i nagroda dla A. Speronego (Speroniego), czy konkurs z 1696 roku i projekty A. Rossiniego, L. Rusconiego-Sassiego i B. Spinellego. Równolegle, w 4 ćwierci XVII wieku, powstawały w Rzymie kaplice i kościoły o cechach eklektycznego baroku. Próby łączenia elementów języka tych dwóch tradycji widoczne są na projekcie wrocławskim. Występuje w nim klasyczna, renesansowa struktura porządków architektonicznych, łączona z cebulową kopułą, dynamiczną kolumnadą z wybrzuszonymi elementami belkowania. W projekcie ołtarza odnajdujemy motywy z dzieł Berniniego, Borrominiego i Carla Fontany – najważniejszego moderatora eklektycznego podejścia przy projektowaniu architektury. Projekt Ferrariego, choć nie został zrealizowany, należał do najwcześniejszych przykładów transmisji najnowszych tendencji artystycznych w Rzymie, z których wyewoluował późny barok w Europie Środkowo-Wschodniej.
Pompeo Ferrari’s earliest work in Poland was the design of the Elector’s Chapel at the cathedral in Wroclaw, made in 1704. We know of two drawings showing a longitudinal cross-section, allowing reconstruction and identification of the genesis of the architectural and sculptural forms. The architect, a two-time winner of the St. Luke’s Academy competitions, designed a work reflecting the currently prevailing concepts of Baroque eclecticism in Rome. These consisted in combining in one work the aclassical forms created by architects of the mature Baroque period (P. da Cortona, G.L. Bernini. F. Borromini, A. Pozzo and C. Rainaldi) with classical forms defined by Renaissance and early Baroque architects and the ancient tradition. These processes were strongly manifested in the teaching at St. Luke’s Academy – examples are the 1694 competition and the prize for A. Sperone (Speroni) or the 1696 competition and the designs of A. Rossini, L. Rusconi-Sassi and B. Spinelli. At the same time, in the fourth quarter of the 17th century, chapels and churches with eclectic Baroque features were being built in Rome. Attempts to combine elements of the language of these two traditions can be seen on the Wroclaw project. It features a classical Renaissance structure of architectural orders, combined with an onion-shaped dome, a dynamic colonnade with bulging elements of the entablature. In the design of the altarpiece we find motifs from the works of Bernini, Borromini and Carlo Fontana, the most important moderator of the eclectic approach in architectural design. Although not realized, Ferrari’s design was among the earliest examples of the transmission of the latest artistic tendencies in Rome, from which the late Baroque in Central and Eastern Europe evolved.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2022, 9; 119-153
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies