Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Berlin Biennale" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Historia, archeologia i paleobotanika. O demaskowaniu dziejów w badawczo- artystycznej praktyce Sławy Harasymowicz, Thierry’iego Oussou oraz Michaela Wanga
    History, archeology and paleobotany. On unmasking the past in the research, and artistic practice of Sława Harasymowicz, Thierry Oussou, and Michael Wang
    Autorzy:
    Siatka, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023738.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Sława Harasymowicz
    Thierry Oussou
    Michael Wang
    Manifesta
    Berlin Biennale
    Opis:
    The practice of contemporary artists is sometimes similar to the methodology of the researcher of the past. The creators engaged in the discovery of history, generate images of memory using historically or biologically similar methods, among which archival research, archaeological excavations and botanical experiments are a full-fledged artistic method. The reason for the work of Sława Harasymowicz is the nearby history, in which the members of her family and herself participated. Thierry Oussou has recently become famous for the excavation mystic that triggered the diplomatic incident. In his artistic work, Michael Wang raises global themes: climate change and economics. Their projects level the artistic and research work with the process. They reject the dictates of the objectivity, and linearity of the story. The method chosen by them, the questions posed and comments made by commentators are included in the discourse of contemporary humanities, in which the human subject has been included in the system of dependencies between animals, plants, and machines.
    Źródło:
    Folia Praehistorica Posnaniensia; 2019, 24; 249-261
    0239-8524
    2450-5846
    Pojawia się w:
    Folia Praehistorica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aesthetics and the political turn in art
    Estetyka wobec zwrotu politycznego w sztuce
    Autorzy:
    Czekaj, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593933.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Jacques Rancière
    Zoon Politikon
    Friedrich Schiller
    Immanuel Kant
    Berlin Biennale
    Artur Żmijewski
    socially engaged art
    Fryderyk Schiller
    sztuka zaangażowana społecznie
    Opis:
    It was observed as early as the mid-twentieth century that aesthetics as a philosophical theory of art differs from its objects. The products of contemporary artistic practice go beyond the horizon of traditional aesthetics. Artists are involved increasingly often and on a wide scale in the actions aimed at transforming and constructing the common space. In the face of such activities as took place, for example, as part of the 7th Berlin Biennale for Contemporary Art in 2012, traditional aesthetics seems to be helpless. That is why, if art is to continue to be the focus of aesthetic investigations, it must, as it were, redefine itself. Jacques Rancière is one of the authors who have outlined the new horizon of aesthetics. In my paper I will briefly present his conception. It provides some theoretical tools which I will use for the description and interpretation of some selected examples of contemporary socially engaged artistic practices. I will show that his distinction of the „aesthetic regime“ of the interpretation of art reveals the competence that combines all artistic practices, past and present, into one concept of art: art as politics. The foundations for setting such perspective were already provided by Schiller and Kant – the classics of modern philosophical aesthetics.
    Już w początkach XX wieku dostrzeżono, że przedmiot badań estetyki – jako dziedziny filozoficznej – stał się nieoczywisty. Także i dzisiaj produkty praktyk artystyczny wykraczają daleko poza horyzont tradycyjnej estetyki, a artyści coraz częściej angażują się w konstruowanie i kształtowanie przestrzeni społecznej. W obliczu praktyk artystycznych, jakich nagromadzeniem stało się na przykład 7. Berlińskie Biennale sztuki współczesnej, tradycyjna estetyka wydaje się bezradna. Jeśli nadal chce utrzymać w swoim polu badawczym przedmioty sztuki, musi niejako na nowo zdefiniować swoje granice. Jednym ze współczesnych teoretyków, którzy kreślą nowy horyzont tego, co estetyczne, jest Jaques Rancière. W tekście przedstawiam jego koncepcję “estetyki jako polityki” i wydobywam z niej narzędzia teoretyczne, które posłużą mi do opisu i interpretacji wybranych przykładów praktyk artystycznych zaangażowanych społecznie. Pokażę, że Rancierowski “reżim estetyczny” pozwala umieścić całość dorobku sztuki w jednym pojęciu: sztuki jako polityki. A uzasadnienie takiego ujęcia znajdziemy także u takich klasyków nowożytnej estetyki jak Schiller i Kant.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 83-92
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies