Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Benedykt XVI" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 225
Tytuł:
„Racjonalność” życia konsekrowanego według Benedykta XVI
Rationality of Consecrated Life According to Benedict XVI
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596642.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
racjonalność
życie konsekrowane
Benedykt XVI
Logos
rationality
consecrated life
Benedict XVI
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie racjonalności życia konsekrowanego w nauczaniu Benedykta XVI. Tajemnica życia całkowicie poświęconego Bogu przekracza zdolność rozumienia i pojmowania opartą jedynie na logice czysto ludzkiej. Życie konsekrowane stanowi świadectwo wyboru racjonalności otwartej na transcendencję, dającej prymat stwórczemu Rozumowi i stawiającej w centrum tajemnicę Logosu Wcielonego. Osoba zakonna żyje radami ewangelicznymi, które są zrozumiałe jedynie w świetle wiary i tylko według logiki Ewangelii. Praktyka czystości, ubóstwa i posłuszeństwa znajduje się w widocznej opozycji do niektórych współczesnych kryteriów racjonalności. Życie konsekrowane jest wobec tego drogą poszerzania przestrzeni racjonalności.
The article presents the issue of rationality of the consecrated life according to the teaching of Benedict XVI. The mystery of a life totally devoted to God surpasses the ability of understanding and comprehension based on nothing but the human logic. Consecrated life is a testimony of the choice of rationality open to transcendence – this choice gives the primacy to the creative Reason and has the mystery of the incarnate Logos in its centre. A consecrated person lives according to the evangelical counsels which are understandable only in the light of faith and only according to the evangelical logic. The practice of chastity, poverty and obedience is in visible opposition to some contemporary criteria of rationality. Consecrated life is the way to enlarge the area of rationality.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 2; 163-182
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Welt auf der Kippe” – Widerspiegelungen der Brüche des 20. und 21. Jahrhunderts in Peter Seewalds Biografie „Benedikt XVI. Ein Leben”
„The World on the Brink of Collapse”. Reflections on the Divisions of the 20th and 21st Centuries in the Biography „Benedict XVI. Life" Written by Peter Seewald
"Świat na krawędzi". Refleksje o rozłamach XX i XXI wieku w biografii Petera Seewalda "Benedykt XVI. Życie"
Autorzy:
Zaremba, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37538382.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Church in Germany
ecumenism
secularization
creation
world on the brink of collapse
Joseph Ratzinger/ Benedykt XVI
Kościół w Niemczech
ekumenizm
sekularyzacja
stworzenie
świat na krawędzi
oseph Ratzinger/Benedikt XVI
Kirche in Deutchland
Ökumene
Säkularisierung
Schöpfung
Welt auf der Kippe
Opis:
Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. war nicht nur ein hervorragender Theologe, sondern auch ein scharfsinniger Beobachter, Diagnostiker und Prognostiker der Zeit. Sein Denken war weit voraus, er blickte prophetisch in die Zukunft und sah verheerende Folgen des menschlichen Handelns voraus, die sich heute bewahrheiten, so z. B. die rapide steigende Säkularisierung und die damit Hand in Handgehende Abnahme junger Menschen in der Kirche. Sowohl als gemäβigter Modernist als auch als überzeugter Konservativer ahnte er den drohenden Zusammenbruch bzw. die Selbstzerstörung der ohne Gott lebenden Menschheit.1 Seines Erachtens steht die Welt auf der Kippe. Deshalb rief Benedikt XVI. in seinen unzähligen Ansprachen und Schriften die Menschen immer wieder dazu auf, sich umdie Umwelt zu kümmern, damit die Erde, die der Mensch vom Schöpfer erhalten hat, auch an andere Generationen weitergegeben werden kann.
Joseph Ratzinger/Benedict XV was not only an outstanding theologian, but also a keen observer, diagnostician and prognosticator of time. His thinking looked far ahead, prophetically looked into the future and predicted the devastating consequences of human actions that are being realized today, e.g. the rapidly progressing secularization and the accompanying decline in the number of young people in the Church. Both as a moderate modernist and a convinced conservative, he sensed the approaching collapse or self-destruction of humanity living without God. In his opinion, the world is on the brink of an abyss. That is why Benedict XVI, in his countless speeches and writings, has repeatedly called on humanity to take care of the environment, so that the earth, which the Creator has entrusted toman as a responsible mission, can also be passed on to other generations.
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI był nie tylko wybitnym teologiem, ale także bystrym obserwatorem, diagnostą i prognostykiem czasu. Jego myślenie wybiegało daleko do przodu, proroczo patrzył w przyszłość i przewidywał niszczycielskie skutki ludzkich działań, które spełniają się dzisiaj, np. szybko postępująca sekularyzacja i towarzyszący jej spadek liczby młodych ludzi w Kościele. Zarówno jako umiarkowany modernista, jak i przekonany konserwatysta przeczuwał zbliżający się upadek lub samozagładę ludzkości żyjącej bez Boga. Jego zdaniem świat stoi na krawędzi. Dlatego Benedykt XVI w swoich niezliczonych przemówieniach i pismach wielokrotnie nawoływał ludzi do dbania o środowisko, aby ziemia, którą ludzie otrzymali od Stwórcy, mogła zostać przekazana także innympokoleniom.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 141-154
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
25 lat po encyklice Sollicitudo rei socialis Jana Pawła II
25 years after the encyclical Sollicitudo rei socialis by John Paul II
Autorzy:
Biedrzycki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558683.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
Caritas in veritate
delokalizacja
globalizacja
Jan Paweł II
kryzys finansowy
solidarność
Sollicitudo rei socialis
społeczna odpowiedzialność
Benedict XVI
delocalization
financial crisis
globalization
John Paul II
solidarity
social responsibility
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania na nowo encykliki społecznej Jana Pawła II Sollicitudo rei socialis w dwadzieścia pięć lat po jej napisaniu. Encyklika ta dotyczy solidarności jako zasady życia społecznego. Korzeniem tej myśli jest powstały w Polsce ruch społeczny NSZZ „Solidarność”, który inspiruje papieża do napisania encykliki o potrzebie globalnej solidarności w kontekście rosnącego podziału świata na bogatą Północ i biedne Południe. Patrząc na powyższy problem z perspektywy dwudziestu pięciu lat, w niniejszym artykule próbujemy odpowiedzieć na pytania: Czy ten rażący podział świata się zwiększa, czy zmniejsza? Czy globalizacja stała się narzędziem solidarności, czy wyzysku? Jak należ, w świetle powyższych problemów widzieć obecny kryzys finansowy dotykający bogaty świat? Artykuł ten jest więc próbą oceny globalizacji od strony etycznej. Pokazuje największe zagrożenie, jakie to zjawisko ze sobą niesie – problem delokalizacji kapitału.
The article is an attempt to read anew John Paul’s II social encyclical Sollicitudo rei socialis twenty five years after its being written. The Encyclical deals with solidarity as a rule of social life – social virtue. The article shows first the origin of the pope’s thought, who transplants the lay rule of solidarity into the ground of the social teaching of the Church. The root of that thought is the social movement ”NSZZ Solidarity” which sprang into existence in Poland and which inspires the pope to write the encyclical about the global solidarity in the context of the division of the world into the rich North and the poor South. Looking at the above problem from the perspective of twenty five years, the above article tries to answer the question whether that striking division of the world increases or decreases. Has globalization become the tool of solidarity or exploitation? How should we, in the light of the above problems, see the present financial crisis, touching the rich world? That article is then the attempt to evaluate the phenomenon of globalization from the ethical point of view, showing its greatest threat, it carries with itself – the problem of delocalization of the capital.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 30; 151-160
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Call to Authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
A Call to authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
Wezwanie do autentycznego uczniostwa – papież Benedykt XVI, Kierkegaard i Entweltlichung
Autorzy:
de Gaál, Emery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343729.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
wprowadzenie w chrześcijaństwo
Søren Kierkegaard
uczniostwo
Dietrich Bonhoeffer
zwrot chrystocentryczny
Entweltlichung
system heglowski
das Ganze im Fragment
Benedict XVI
introduction to Christianity
discipleship
Christocentric shift
Hegelian system
Opis:
The article pursues the aim of demonstrating that both Pope Benedict XVI and Søren Kierkegaard call for genuine Christian discipleship. They apprehend in Christianity ever anew the danger of a bourgeois accommodation of the Christian gospel to the prevalent Zeitgeist. In the first part of this article the author presented the views of Kierkegaard, for whom threat comes from the state-established Danish Lutheran Church. The second part of the article discusses the viewpoint of Joseph Ratzinger. In his opinion, the threat may also come from a close relationship between Christianity and the state. The real danger in the 20th century was graver than that in 19th century Denmark. It comes from secularised Christology, from emphasis being put on the humanity of Jesus which ignores His divine personhood and nature. The last part of the article draws attention to the essential differences between the approaches adopted by both thinkers and the solutions proposed by them, which, however, only accentuated the greatness of these intellectuals. In his own words, Kierkegaard will always remain “a little pinch of cinnamon.” In contrast to the Danish radical Christian, by writing seminal texts from within the wisdom of the ever self-same Catholic Church, Ratzinger/Pope Benedict XVI, especially on account of his Jesus of Nazareth trilogy, inaugurates à la longue an epochal Christocentric shift. Assuredly, posterity will honour him with the title "Doctor of the Church."
W artykule wykazano, że zarówno papież Benedykt XVI, jak i Søren Kierkegaard wzywają do autentycznego chrześcijańskiego uczniostwa. Dostrzegają w chrześcijaństwie wciąż na nowo niebezpieczeństwo mieszczańskiego dostosowania chrześcijańskiej Ewangelii do panującego Zeitgeistu. W pierwszej części artykułu przedstawiono stanowisko Kierkegaarda, dla którego zagrożenie to pochodziło od ustanowionego przez państwo Duńskiego Kościoła Luterańskiego. W drugiej części tekstu omówiono poglądy Josepha Ratzingera. Jego zdaniem o ile zagrożenie może wynikać także z bliskiego związku chrześcijaństwa z państwem, o tyle prawdziwe niebezpieczeństwo w XX wieku było poważniejsze niż to w XIX-wiecznej Danii. Pochodziło ono z „niskiej” chrystologii, z podkreślania człowieczeństwa Jezusa i ignorowania boskiego statusu Jego osoby i natury. W ostatniej części artykułu zwrócono uwagę na różnice w podejściach autorów i znaczącą odmienność proponowanych przez nich rozwiązań, co uwydatniło wielkość obu myślicieli. Kierkegaard, według jego własnych słów, pozostanie zawsze „szczyptą przyprawy”. W przeciwieństwie do radykalnego duńskiego chrześcijanina Ratzinger/Benedykt XVI, pisząc swoje dzieła (zwłaszcza trylogię Jezus z Nazaretu) oparte na mądrości wiecznie tego samego Kościoła katolickiego, inauguruje à la longue przełomowy zwrot chrystocentryczny. Z pewnością potomni uhonorują go tytułem „doktora Kościoła”.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 263-279
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afrykańska wizja życia według adhortacji Africae munus Benedykta XVI
African vision of life according to the Exhortation Africae munus of Benedict XVI
Autorzy:
Łysik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554266.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Afryka
Africae munus
Benedykt XVI
Opis:
This article presents an African view of the world portrayed in the Post-Synodal Apostolic Exhortation Africae munus. The document is the result of the second Synod for Africa (2009). The theme of the Synod was the role of the Church in the service of reconciliation, justice and peace. African vision of life consists of the painful problems of the continent and hopeful situation. A characteristic feature of this vision is a holistic look at the man and the world, “as something that embrances and includes ancestors, the living and those yet to be born, the whole of creation and all beings: those that speak and those that are mute, those that think and those lacking thought. The visible and invisible universe” (AM 69). The value of life and a deep sense of the sacred are often confronted with a lack of reconciliation, justice and peace on the African continent.
Źródło:
Sympozjum; 2013, 2(25); 79-90
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aportaciones doctrinales del Santo Padre Benedicto XVI en el ámbito del derecho canónico
The doctrinal contribution of the Holy Father Benedict XVI in the field of the canon law
Doktrynalny wkład Ojca Świętego Benedykta XVI w obszarze prawa kanonicznego
Autorzy:
Cañavate, Juan Manuel Cabezas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041041.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedikt XVI.
kanonisches Recht
kanonische Doktrin
Benedict XVI
canon law
canonical doctrina
Benedykt XVI
prawo kanoniczne
doktryna kanoniczna
Opis:
Joseph Ratzinger, zarówno jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary, a przede wszystkim jako papież wniósł wielki wkład w rozwój i implementację prawa kanonicznego. Za szczególnie znaczące należy uznać skierowane przez niego, jako Najwyższego Pasterza, do seminarzystów wezwanie do postawy miłości wobec prawa kanonicznego. W niniejszym artykule poddamy analizie jego wkład w rozwój doktryny kanonicznej w kwestiach poruszanych w przemówieniach do członków Roty Rzymskiej. Przedstawia on w nich kryteria postępu w znajomości i praktyce prawno-kanonicznej i odrzuca błędy, które mogą prowadzić do pewnych nadużyć. Szczególnie godny uwagi jest nacisk na ukazanie pastoralnej wartości prawa kanonicznego oraz na potrzebę zachowania jego ścisłego związku zarówno z miłością, jak i z prawdą. Z drugiej strony papież zwraca także uwagę na małżeństwo, zarówno w kwestii przygotowania do jego zawarcia, jak też obrony jego istotowych właściwości.     
Joseph Ratzinger, both as Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith and, above all, as Pope, contributed greatly to the legislative development and the implementation of Canon Law. His invitation has been especially important, as Supreme Pontiff, to the seminarians to love Canon Law. In this article we study his contribution to the canonical doctrine with the subjects developed in the speeches before the Roman Rota, in which He offers certain criteria to advance in the knowledge and praxis of Canon Law and rejects the errors that can create deviations. Particularly noteworthy is the insistence on showing the pastoral value of Canon Law and the need to hold its close link both to charity and to truth. On the other hand, the Pope also pays attention to marriage, both in preparation for it and in the defence of its essential properties.
Joseph Ratzinger, sowohl als Präfekt der Glaubenskongregation, und vor allem als Papst, trug wesentlich zum Entwicklung und Implementierung des kanonischen rechtes bei. Vor allem soll man seinen Aufruf als den Obersten Hirten bemerken, den er an Seminaristen richtete, damit sie lernen, das kanonische Recht zu lieben. Im folgenden Artikel wird sein Beitrag zur Entwicklung der kanonischen Rechtsdoktrin anhand der Ansprachen an die Rota Romana analysiert. Ratzinger stellt darin einige Entwicklungskriterien in Kenntnis des kanonischen Rechtes und seiner praktischen Anwendung dar und verweist auf Fehlentwicklungen, welche zum Missbrauch führen können. Bemerkenswert sind vor allem die Betonung des pastoralen Wertes des kanonischen Rechtes sowie die Notwendigkeit, seine enge Verbindung sowohl mit der Liebe als auch mit der Wahrheit zu bewahren. Auf der anderen Seite wird auch die Eheproblematik akzentuiert, sowohl im Bereich der Ehevorbereitung, als auch hinsichtlich der Verteidigung ihrer wesentlichen Merkmale.             
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 131-154
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aprioryczne założenia i filozoficzne uwarunkowania metody historyczno-krytycznej według Benedykta XVI
A-priori assumptions and philosophical influence of the historical-critical method according to Benedict XVI
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19969564.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Holy Scripture
exegesis
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
crisis
interpretation
Benedict XVI
Joseph Ratzinger
Church
science
Pismo Święte
egzegeza
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
kryzys
interpretacja
Benedykt XVI
Kościół
nauka
Opis:
Benedict XVI is an adherent of use of the historical-critical method which he considers to be an obvious tool of the exegetical technique. On the other hand, Joseph Ratzinger points out that this method has its limitations and it is subject to all kinds of influence. The article focuses on Joseph Ratzinger’s (Benedict XVI’s) statements which show the involvement of the historical-critical method in an inappropriate philosophy, and it deals with a-priori assumptions made by exegetes who use this method. All of them were gathered in chapters titled: “The model of the natural sciences applied to spiritual reality”, “Positivistic hermeneutics instead of the hermeneutics of faith”, “Philosophical influence alien to the Bible”, “The enlightened mind not submitting to authorities”. German theologian and subsequent pope gave proper grounds (theological, philosophical, scientific ones) for perceiving the crisis of exegesis, the understanding of which makes it possible to look for way out of an impasse in exegesis.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2012, 16; 141-164
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustine and "the Pure in Heart" in Benedict XVI’s Jesus of Nazareth
Augustyn i "czystego serca" w trylogii Jezus z Nazaretu Benedykta XVI
Autorzy:
Wright IV, William M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343722.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Augustyn
Jezus z Nazaretu
Mt 5,8
komunia
epistemologia teologiczna
oczyszczenie
serce
czystego serca
wzrok duchowy
Benedict XVI
Augustine
Jesus of Nazareth
Matt 5:8
communion
theological epistemology
purification
heart
the pure in heart
spiritual sight
Opis:
This essay examines Benedict XVI’s treatment in his Jesus of Nazareth trilogy of the purification of the heart as leading to a manner of seeing and knowing of God, a treatment which follows an Augustinian interpretation of the beatitude: “Blessed are the pure in heart, for they will see God” (Matt 5:8). Benedict’s account is much indebted to Augustine’s theological epistemology, the main elements of which he outlines in his early writings. After setting forth the main elements of Ratzinger’s analysis of Augustine’s theological epistemology, the essay examines the three places in Jesus of Nazareth where Benedict discusses purification of the heart in Augustinian terms and in relation to Matt 5:8: his interpretations of the “pure in heart” beatitude, the Footwashing, and the Father-Son saying in Matt 11:25–27. With Augustine, Benedict speaks of the purification of the heart as God’s action which he works in people by the gifts of faith and love. Benedict emphasizes the place of the believers’ spiritual communion with Jesus in this graced process of purification.
Niniejszy artykuł podejmuje temat oczyszczenia serca w trylogii Jezus z Nazaretu Benedykta XVI jako sposobu widzenia i poznawania Boga zgodnie z augustyńską interpretacją jednego z ośmiu błogosławieństw: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). Objaśnienia Benedykta XVI w znacznym stopniu oparte są na teologicznej epistemologii Augustyna, której główne elementy nakreślił w swoich wcześniejszych pismach. W artykule przedstawiono główne elementy analizy teologicznej epistemologii Augustyna dokonanej przez Ratzingera, a następnie omówiono trzy miejsca w trylogii Jezus z Nazaretu, w których Benedykt analizuje oczyszczenie serca w świetle nauczania św. Augustyna i w odniesieniu do Mt 5,8: błogosławieństwo dla tych „czystego serca”, obmycie stóp oraz objawienie Ojca i Syna w Mt 11,25–27. Podobnie jak Augustyn, Benedykt mówi o oczyszczeniu serca jako o Bożym działaniu w ludziach poprzez dary wiary i miłości oraz podkreśla miejsce duchowej komunii wierzących z Jezusem w tym szczególnym procesie oczyszczenia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 219-241
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aus christlicher Verantwortung Europäische Gedanken im Denken von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI
Out of Christian Responsibility: Reflections on Europe in the Thought of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Śledziewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1492602.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedict XVI
Christian responsibility
Europe
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
chrześcijańska odpowiedzialność
Europa
Opis:
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI w swoich wypowiedziach często odnosi się do problematyki odpowiedzialności chrześcijańskiej, leżącej u podstaw Europy z jej judeo-chrześcijańskimi korzeniami. Sam przeżywszy okropieństwa II Wojny Światowej przestrzega nasz kontynent i jednocześnie cały świat przed niebezpieczeństwami, które grożą mieszkańcom Europy i świata, jeśli zatracą swoje pierwotne poczucie godności ludzkiej i praw człowieka. To jest według Ratzingera ciągłym zadaniem chrześcijan na naszym kontynencie. Podstawy chrześcijańskie nie mogą być lekceważone, jeśli chcemy zachować naszą właściwą tożsamość Europy. Również dzisiejsza Europa nie jest wolna od wielu niebezpieczeństw, takich jak terroryzm. W obliczu wszystkich niebezpieczeństw Ratzinger/Benedykt XVI proponuje swoje programowe rozwiązanie, aby odejść od pozytywistycznego myślenia a skupić się na transcendentnym odniesieniu do rzeczywistości. Tylko w taki sposób Europa może zachować swoją godność, równość i tożsamość. W tym budowaniu Europy przyszłości nie może zabraknąć Kościoła.
When speaking publicly, Joseph Ratzinger–Benedict XVI has often addressed the issue of Christian responsibility, which is the founding stone of European identity with its Judeo-Christian roots. Having personally experienced the horrors of World War II, he has warned the people of our continent and the world at large against the dangers that await them if they lose their original sense of human dignity and human rights. According to Ratzinger, retaining these values is a constant endeavor for Christians on our continent. The Christian foundation must not be disregarded if we are to preserve our true European identity. The Europe of today also lives in the shadow of many threats, such as terrorism. In the face of all the threats, Joseph Ratzinger–Benedict XVI puts forward his agenda to depart from the positivist philosophy and to focus on a transcendent relationship to reality. This is the only way for Europe to retain its dignity, equality and identity. And when it comes to building this future Europe, the involvement of the Church is essential.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 83-92
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Assessment of Contemporary Threats to Peace
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328362.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pokój
zagrożenie
negacja Boga
niesprawiedliwość
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
peace
threat
negation of God
injustice
Benedict XVI
Opis:
Skoro Bóg stworzył człowieka dla pokoju, to powstaje pytanie: Jakie są przyczyny wojen? O zagrożeniach dla pokoju często mówił Benedykt XVI do dyplomatów, osób szczególnie odpowiedzialnych za budowanie pokoju. Autor artykułu przebadał te wypowiedzi pod kątem zagrożeń dla pokoju i usystematyzował je według klucza teologicznego. I tak, dla Benedykta XVI, który stawiał Boga na pierwszym miejscu w życiu człowieka i społeczeństwa, było zrozumiałe, że źródłem zagrożeń dla pokoju jest odrzucenie Boga Stwórcy i Dawcy naturalnego prawa moralnego, pozbawianie wolności religijnej, redukcjonizm człowieka i jego życia, błędne ideologie. Z tego odrzucenia wymiaru transcendentnego rzeczywistości pochodzi nieporządek społeczny, a więc niesprawiedliwość, kłamstwo prowadzące do przemocy, zło jako źródło dalszego zła, terroryzm, walka o dostęp do zasobów naturalnych oraz ubóstwo – wszystko to stanowi pośrednie lub bezpośrednie zagrożenie dla pokoju.
Since God created man for peace, the question arises: What are the causes of wars? Benedict XVI often spoke about the threats to peace to diplomats, people who are especially responsible for building peace. The author of the article examined these statements in terms of threats to peace and systematized them according to a theological key. Thus, for Benedict XVI, who put God first in the life of man and society, it was evident that the source of threats to peace is the rejection of God the Creator and Giver of the natural moral law, the deprivation of religious freedom, reductionism of man and his life, as well as erroneous ideologies. From this rejection of the transcendent dimension of reality comes social disorder, that is: injustice, deception leading to violence, evil as a source of further evil, terrorism, the struggle for access to natural resources, and poverty – all of these are direct or indirect threats to peace.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 185-228
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykt XVI – wierny przyjaciel Oblubieńca – teolog piękna
Benedict XVI - Faithful Friend of the Bridegroom – Theologian of Beauty
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432142.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI
droga życia i dokonania
doktor honoris causa Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie
teolog liturgii i muzyki
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
way of life and achievements
theologian of liturgy and music
doctor honoris causa of Pontifical University in Kraków
Opis:
Artykuł przedstawia drogę życia i dokonania papieża Benedykta XVI. Ukazuje go jako wybitnego teologa liturgii i muzyki. Ważne jest zatrzymanie się nad nadaniem doktoratu honoris causa Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie, by zwieńczyć jego osobistym testamentem duchowym i przesłaniem nadziei. W krótkim przedstawieniu nie da się ukazać wielkości i ogromu dokonań tak wyjątkowego człowieka dla Kościoła, ale też i całego świata. W niniejszym tekście zostało to jedynie zasygnalizowane. Wszak mowa o wybitnym teologu, wytrwanym liturgiście i muzyku, obrońcy wiary katolickiej i jej przejrzystości, skromnym robotniku Winnicy Pańskiej oraz wiernym przyjacielu Oblubieńca – jak powiedział o nim następca. Jest jednak pewne, że jeszcze przez wiele lat, a może nawet dziesięciolecia, będzie można odczytywać jego duchowe przesłanie, a być może kiedyś otrzyma tytuł doktora Kościoła, który z całą pewnością będzie mu zupełnie należny
This article presents the way of life and the achievements of Pope Benedict XVI, showing him as an outstanding theologian of liturgy and music. It was also important to reflect on his honoris causa doctorate granted to him by the Pontifical University in Cracow. The article finishes with Benedict XVI’s spiritual testament and message of hope. It was not easy to present in such a short form the immense scale of the achievements of this extraordinary man, so beneficial for the Church and for the whole world. The following text merely outlines the above, for the subject concerns a remarkable theologian, proficient liturgist and musician, defender of Catholic faith and her transparency, humble worker in the Lord’s vineyard and the faithful friend of the Bridegroom – as recalled by his successor. And it seems certain that in the next years, even in the following decades we will still be reading his spiritual message, or maybe one day this great Pontiff shall be accorded the title of the Doctor of the Church, so well deserved.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 141-165
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
sacred music
honoris causa doctorate
Cracow
Caste Gandolfo
theology of music
way of noble beauty
liturgy
Benedykt XVI
muzyka kościelna
doktorat honoris causa
Kraków
Castel Gandolfo
teologia muzyki
droga szlachetnego piękna
liturgia
Opis:
On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which  the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching:  May the Lord bless you all!
Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykt XVI i jego dialog z prawosławiem rosyjskim
Pope Benedict XVI and his dialogue with the Russian Orthodox
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595061.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
papież Benedykt XVI, prawosławie rosyjskie, dialog, zbliżenie, wymiana
Pope Benedict XVI, Russian Orthodoxy, dialogue, rapprochement, exchange
Opis:
Main of motives for opening XVI Benedict to the dialogue with the Russian Orthodox faith there was desire for the development of current effects of the common accord. Bearing in mind scale of requirements in the process of bilateral relations but all at the same time the Pope deep supported the essential need of the shared dialogue his continuation. Since the departure from the made once decision the only correct would mean stopping the process of bringing closer, as well as sure moving back oneself into the dark past. In addition XVI Benedict didn't undergo the vision of uniting based on simplified means, peculiarly the practical nature with the Russian Orthodox faith which could undermine the authority of the Church. But with the personal posture and the businesslike commitment shaped the authentic space for building living and credible partner reports.
Głównym motywem otwarcia Benedykta XVI na dialog z prawosławiem rosyjskim było pragnienie rozwoju dotychczasowych efektów wspólnego porozumienia. Mając na uwadze skalę wymogów w procesie relacji dwustronnych a zarazem niezbędną potrzebę wspólnego dialogu, papież głęboko wspierał jego kontynuację, ponieważ odstąpienie od powziętej niegdyś jedynie słusznej decyzji oznaczałoby zahamowanie procesu zbliżenia, jak również rodzaj cofnięcia się w mroczną przeszłość. Przy tym Benedykt XVI nie ulegał wizji zjednoczenia z prawosławiem rosyjskim w oparciu o uproszczone środki, szczególnie natury praktycznej, które mogłyby podważyć autorytet Kościoła, ale osobistą postawą i rzeczywistym zaangażowaniem kształtował autentyczną przestrzeń do budowania żywych oraz wiarygodnych relacji partnerskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 267-280
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 225

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies