Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Benedykt XVI" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 225
Tytuł:
Góreckiego Beatus vir wobec nauczania Josepha kard. Ratzingera (Jezus z Nazaretu). Teologiczna interpretacja
Autorzy:
Ziemlewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668917.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Christian humanism
Henryk Mikołaj Górecki
John Paul II
Joseph Ratzinger / Benedict XVI
music
musical work
psalm
salvation
theological interpretation
theology of music
dzieło muzyczne
humanizm chrześcijański
Jan Paweł II
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI
muzyka
teologiczna interpretacja
teologia muzyki
zbawienie
Opis:
The article concerns the theological interpretation of a musical work. The subject of considerations is the work of Henryk Mikołaj Górecki titled Beatus vir (1978), dedicated to Pope John Paul II. The work is based on the poetry of selected psalms and is to commemorate the martyr’s death of the Krakow bishop Saint Stanislaus. The composer uses the musical language to transmit and intensify the content present in the text. Both the words of psalms and music can be interpreted in the theological context. It is a figure of the Blessed Husband, understood both as a figure of Saint Stanisław and the Polish Pope. The theological sense of the work is interpreted by reference to the theology of Joseph Ratzinger and shows the complementary cooperation of the language of music and theology. 
Artykuł dotyczy interpretacji teologicznej dzieła muzycznego. Przedmiotem rozważań jest utwór Henryka Mikołaja Góreckiego pt. Beatus vir (1978) zadedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. Utwór opiera się na poezji wybranych psalmów i ma upamiętnić męczeńską śmierć krakowskiego biskupa – świętego Stanisława. Kompozytor za pomocą języka muzycznego przekazuje i intensyfikuje treści obecne w tekście. Zarówno słowa psalmów, jak i muzyka mogą być interpretowane w kontekście teologicznym. Chodzi o postać Błogosławionego Męża, rozumianą zarówno jako postać świętego Stanisława, jak i Papieża Polaka. Teologiczny sens utworu interpretowany jest poprzez odniesienie do teologii Josepha Ratzingera i ukazuje komplementarne współdziałanie języka muzyki i teologii.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno i sztuka w rozumieniu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
Beauty and Art in Joseph Ratzinger’s - Benedict XVI’s understanding.
Autorzy:
Zdenkowska, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2155011.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
beauty
art
Ratzinger
Benedict XVI
artist
piękno
sztuka
Benedykt XVI
artysta
Opis:
Przedmiot niniejszego artykułu stanowi rozumienie piękna i sztuki w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI oraz ich znaczenia dla kultury z perspektywy kulturoznawczej. Sztukę współczesną Ratzinger diagnozuje jako pełną: nihilizmu, pluralizmu, uniwersalizmu, banalność oraz braku odwołania do sfery duchowej i wartości. Wnioski teologa są logiczną konsekwencją jego pojmowania sztuki oraz roli artysty w kulturze. Te dwie wartości mają za zadanie nie tylko dostarczać estetycznych i pozytywnych wrażeń, ale także odsyłać do prawdy – czyli do Boga – oraz refleksji nad rzeczywistością. Sztuka jest ściśle związana z rozwojem człowieka oraz wspólnoty, dlatego ma tak istotne znaczenie dla całej kultury. Podstawę do analizy myśli Ratzingera nad sztuką stanowią jego dzieła: Sakrament i misterium, teologia liturgii oraz Duch liturgii.
The subject of this article is beauty and art as understood by Joseph Ratzinger - Benedict XVI. The idea is to describe how a theologian understands art and what it is means for culture. Ratzinger diagnoses contemporary art as full of: nihilism, pluralism, universalism, banality and lack of reference to the spiritual sphere and values. Certainly, art historians, critics, and the artists themselves could argue with this opinion. In this case, however, the conclusion of Benedict XVI is a logical consequence of his understanding of art and the role of the artist, and it is parts of the culture. Such a perception that is based on beauty and goodness indicates a strong root in from previous centuries art. These two values are designed not only to provide esthetic and positive impressions, but also to refer to the truth, that is to God and reflection on reality. Art is closely related to human and community development, which is why it is so important for the entire culture. The literature that forms the basis for the analysis of Ratzinger's thoughts on art is: The Liturgical Theology, Sacrament and Mystery, and The Spirit of the Liturgy.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2022, 50; 107-118
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria kultury w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI – zarys problematyki
The Theory of Culture as Seen by Joseph Ratzinger - Benedict XVI – An Outline of the Problem
Autorzy:
Zdenkowska, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872229.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
culture
Ratzinger
Benedykt XVI
human
kultura
człowiek
Opis:
W artykule opisano zagadnienie kultury w ujęciu Josepha Ratzingera. Temat ten jak dotąd nie był poruszany w szerszym kontekście, chociaż dorobek naukowy niemieckiego teologa posiada bogate opracowanie (zwłaszcza z perspektywy teologiczno-filozoficznej. Głównym celem artykułu jest wprowadzenie do teorii kultury emerytowanego papieża. Przedstawiono trzy najważniejsze zagadnienia będące rdzeniem jego poglądów, jakimi są człowiek, wspólnota oraz relacja między wiarą a rozumem. Dodatkowo w tekście zaprezentowano krótkie przedstawienie źródła kryzysu kultury, czyli kulturowego relatywizmu, który również silnie oddziałuje na wspomniane trzy kwestie. Artykuł bazuje na analizie najważniejszych dzieł Ratzingera z perspektywy kulturoznawczej: Wiara, prawda, tolerancja – Chrześcijaństwo a religie świata, Wprowadzenie w chrześcijaństwo i Europa Benedykta w kryzysie kultur.
In this article there was described culture in Joseph Ratiznger’s understanding. This topic has not been dealt with in a wider context so far. The scientific achievements of the German theologian have great scientific description, especially from the theological and philosophical perspective. The main purpose of this article is to introduce the retired pope’s theory of culture. The core of the theory are the three most important subjects: man, community and the relationship between faith and reason. Additionally, the text presents a short characterization of the source of the crisis of culture called by Ratzinger cultural relativism, which also strongly influences in the three mentioned issues. This article is an analysis of Ratzinger’s most important works from a cultural studies perspective: Faith, truth, tolerance – Christianity and world religions, Introduction to Christianity and Europe Benedict in the crisis of cultures.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2021, 49; 209-223
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartości i relacje międzyludzkie jako podstawa skutecznej ochrony środowiska: perspektywa Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Values and Relationships between People as the Basis for Successful Environmental Protection: The Perspective of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Zdenkowska, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858177.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
ecology
nature
Benedict XVI
Ratzinger
human
ekologia
natura
Benedykt XVI
człowiek
Opis:
Artykuł prezentuje myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat ekologii w kontekście kultury w celu przedstawienia jego rozumienia związku między ochroną środowiska a kulturą. Autor twierdzi, że skuteczna ochrona środowiska wymaga oparcia na wartościach oraz relacjach międzyludzkich, a relatywizacja wartości i traktowanie człowieka jako przedmiotu prowadzi do radykalizacji ruchów ekologicznych. W artykule zastosowano metodę opisową (do analizy tekstów źródłowych) oraz metodę porównawczą (do zestawienia myśli teologa z innymi podejściami do ekologii). Wyniki wskazują na konieczność uwzględnienia wartości i międzyludzkich relacji w podejściu do ochrony środowiska, zgodnie z naukami Ratzingera/Benedykta XVI. Podstawę do analizy myśli papieża nad powyższym zagadnieniem stanowią zbiory dzieł: Opera Omnia T. VIII/2 – Kościół – znak wśród narodów Pisma eklezjologiczne i ekumeniczne; Opera Omnia T. XIV/1–3 – Kazania oraz Uwolnić wolność. Wiara i polityka w trzecim tysiącleciu. Teksty wybrane, t. 5.
The article presents Joseph Ratzinger/Benedict XVI's ideas on ecology in a cultural context in order to present his understanding of the relationship between environmental protection and culture. The author claims that successful environmental protection requires values and relationships between people, and that the relativisation of values and the treatment of people as objects leads to the radicalisation of environmental movements. In the article, the author uses the descriptive method to analyse source texts and the comparative method to confront the theologian's thought with other approaches to ecology. The results indicate the need to consider values and interpersonal relationships in the approach to environmental protection, in line with the teachings of Ratzinger/Benedict XVI. The basis for the analysis of Ratzinger's thought on the above issue is provided by the collections of works: Opera Omnia T. VIII/2 – Church – Sign among Nations. Ecclesiological and Ecumenical Writings, Opera Omnia T. XIV/1–3 – Sermons and Faith and Politics. Selected Writings, t. 5.  
Źródło:
Studia Gdańskie; 2023, 52; 113-124
0137-4338
2720-7102
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topicality of the Second Vatican Council Constitution Dei Verbum in Contemporary Biblical Studies
Aktualność Konstytucji Dei Verbum Soboru Watykańskiego II we współczesnej biblistyce
Autorzy:
Zbroja, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671958.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Sobór Watykański II
Konstytucja Dei Verbum
Papieska Komisja Biblijna
Benedykt XVI
Adhortacja Verbum Domini
biblistyka
aktualność
Second Vatican Council
Constitution Dei Verbum
Pontifical Biblical Commission
Benedict XVI
Exhortation Verbum Domini
Biblical Studies
topicality
Opis:
Artykuł traktuje o zakorzenieniu konstytucji o Bożym Objawieniu Soboru Watykańskiego II we współczesnym naukowym i eklezjologicznym podejściu do Pisma Świętego. Biblia bowiem wyrasta z wiary Kościoła i tę wiarę, wraz z Tradycją, buduje. Całość opracowana jest w trzech punktach. Najpierw uwaga skupia się na Bogu, który objawia człowiekowi samego siebie i swą wolę zbawienia ludzkości. Następnie jest mowa o sposobach komunikowania się Boga z człowiekiem przy pomocy autorów ludzkich oraz długi proces tworzenia dzieł natchnionych kanonu ksiąg świętych. Jest wreszcie podkreślona konieczność odpowiedzi człowieka na Boże Słowo, dzięki czemu istota ludzka wchodzi w dialog zbawczy ze swoim Ojcem, przez Jego Syna w Duchu Świętym. Wspólnota wiary Kościoła stanowi naturalne środowisko badań, lektury i życia Słowem Bożym, do czego zachęca w swoim zakończeniu Konstytucja Dei Verbum (nr 25).
The article discusses the issue of how strongly contemporary ecclesiological and scholarly approach to the Sacred Scripture is rooted in the Second Vatican Council Constitution Dei Verbum. The Bible originates from the faith of the Church, and, together with Tradition, helps to build this faith. The text consists of three sections. The first one focuses on God, who reveals Himself and His plan of salvation to man. Then, the ways in which God communicates with man through human authors and the long process of writing the inspired sacred books  are mentioned. The last part emphasises how important it is for man to respond to the Word of God, which will enable the salvific dialogue of man with his Father, through His Son in the Holy Spirit. The community of Church faith is a natural environment of research,  devotional reading and encounters with the Word of God, which are the elements of Christian life that the Constitution Dei Verbum (no. 25) encourages to implement.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aprioryczne założenia i filozoficzne uwarunkowania metody historyczno-krytycznej według Benedykta XVI
A-priori assumptions and philosophical influence of the historical-critical method according to Benedict XVI
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19969564.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Holy Scripture
exegesis
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
crisis
interpretation
Benedict XVI
Joseph Ratzinger
Church
science
Pismo Święte
egzegeza
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
kryzys
interpretacja
Benedykt XVI
Kościół
nauka
Opis:
Benedict XVI is an adherent of use of the historical-critical method which he considers to be an obvious tool of the exegetical technique. On the other hand, Joseph Ratzinger points out that this method has its limitations and it is subject to all kinds of influence. The article focuses on Joseph Ratzinger’s (Benedict XVI’s) statements which show the involvement of the historical-critical method in an inappropriate philosophy, and it deals with a-priori assumptions made by exegetes who use this method. All of them were gathered in chapters titled: “The model of the natural sciences applied to spiritual reality”, “Positivistic hermeneutics instead of the hermeneutics of faith”, “Philosophical influence alien to the Bible”, “The enlightened mind not submitting to authorities”. German theologian and subsequent pope gave proper grounds (theological, philosophical, scientific ones) for perceiving the crisis of exegesis, the understanding of which makes it possible to look for way out of an impasse in exegesis.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2012, 16; 141-164
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950557.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Pismo Święte
Biblia
egzegeza
egzegeta
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
ograniczenia
interpretacja
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Kościół
nauka
teologia
Sobór Watykański II
Dei verbum
Holy Scripture
Bible
exegesis
exegete
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
limitations
interpretation
Benedict XVI
Church
science
theology
the Second Vatican Council
Opis:
According to Joseph Ratzinger the appearance of the historical-critical method simultaneously gave rise to the struggle for its scope and character. This method is an indispensable tool of exegetic craft, but it has its limitations as well. It’s shortcomings of the historical-critical method that are presented and discussed one by one in the article, and they are the following: looking only for historical meaning of the text; pointing only to one dimension (the human one) of Holy Scriptures; lack of continuity as one of principles of the method; outcomes of the research being hypothetical. At the end of the article a dangerous discord between scientific research and study of theological meaning of texts is highlighted. Benedict XVI’s appeal to reinstate theological principles mentioned in the Dogmatic Constitution Dei Verbum and to link them with scientific principles was reminded of as well.
Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka reformy - hermeneutyka wiary
Hermeneutics of Reform - Hermeneutics of Faith
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601694.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sobór Watykański II
Benedykt XVI
hermeneutyka wiary
hermeneutyka reformy
hermeneutyka zerwania
hermeneutyka ciągłości
interpretacja
egzegeza
Pismo Święte
Dei verbum
The Second Vatican Council
Benedict XVI
hermeneutic of faith
hermeneutic of reform
hermeneutic of rupture
hermeneutic of continuity
interpretation
exegesis
Holy Bible
Opis:
Benedykt XVI polecał interpretować Sobór Watykański II w optyce „hermeneutyki reformy”. Jednak oczekiwana przez niego hermeneutyka soborowego dziedzictwa sama doczekała się różnych interpretacji. Gdzie w takim razie poszukiwać odpowiedniej hermeneutyki „hermeneutyki reformy”?
The article focuses on the issue of proper interpretation of the Second Vatican Council’s inheritance. Benedict XVI believes a “hermeneutic of reform” is an alternative to a “hermeneutic of rupture”. Nevertheless, the expected “hermeneutic of reform” has received different interpretations. That’s why a relevant hermeneutic of the “hermeneutic of reform” must be applied. The author presumes that an issue of the Bible interpretation, which is in accord with the postulated by Benedict XVI “hermeneutic of faith”, is a practical expression of applying the “hermeneutic of reform”. Therefore, the „hermeneutic of reform” has been interpreted in the light of the “hermeneutic of faith”.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku teologicznemu pogłębieniu rozumienia natchnienia i interpretacji Pisma Świętego. Śladami Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Striving to Deepen Theological Understanding of Inspiration and Interpretation of the Holy Scripture. Following Joseph Ratzinger’s (Benedict XVI’s) footsteps.
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559485.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI, egzegeza, hermeneutyka wiary, interpretacja, Joseph Ratzinger, metoda historyczno‑krytyczna, natchnienie, Pismo Święte, teologia, Wcielenie
Benedict XVI, exegesis, hermeneutics of faith, historical‑critical method,
Incarnation, interpretation, Holy Scripture, inspiration, Joseph Ratzinger, theology
Opis:
W artykule ukazano Pismo Święte jako rzeczywistość Bosko‑ludzką. Analogicznie do Słowa Bożego, które stało się ciałem – Słowo Boże stało się księgą. W takim razie, aby dotrzeć do obu wymiarów Biblii: Boskiego i ludzkiego, w interpretacji należy uwzględnić zarówno zasady naukowe, jak i teologiczne. Benedykt XVI wskazał na konieczność ich syntezy, która ma się dokonać na wzór zjednoczenia natur Boskiej i ludzkiej w jednej Osobie Syna Bożego – nie wolno ich mieszać, ale też nie wolno ich rozdzielać. Następnie zaproponowano teologiczne pogłębienie rozumienia natchnienia. Takie pogłębienie jest w opinii papieża konieczne również dla studiów biblijnych. Refleksja nad natchnieniem wymaga uwzględnienia chrystologii i mariologii, antropologii i eklezjologii, a również charytologii. Przede wszystkim jednak konieczne jest uwzględnienie wiary, bez której nie można mówić o natchnieniu jako jednym z przejawów relacji człowieka i Boga. W ostatniej części artykułu przedstawiono współczesne problemy biblistyki widziane właśnie z perspektywy wiary. Mocno podkreślono zwłaszcza tajemnicę Wcielenia dokonującą się we współpracy Boga i człowieka. Jak Słowo Boże stało się ciałem za sprawą Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi i za Jej zgodą, tak Pismo Święte rodzi się z łona Kościoła za sprawą Ducha i odpowiedzi człowieka na objawienie się Boga.
The article shows the Holy Scripture as divine and human reality. Analogically to the Word of God that became flesh, the Word of God became a book. That is why in order to reach both dimensions of the Bible – divine and human ones – one should take into consideration both scientific and theological principles of the interpretation. Benedict XVI highlighted the necessity of their synthesis which should be achieved the way divine and human natures are united in the single Person of the Son of God – one must neither confuse no separate them. Furthermore, it was suggested that theological understanding of inspiration should be deepened. In Pope’s opinion, biblical studies should also be deepened. While reflecting on inspiration one should take into account Christology, Mariology, anthropology, ecclesiology, as well as theology of grace. And first of all, it is faith that is to be taken into account, because without faith one can not consider inspiration as one of the aspects of the relationship between God and man. The last part of the article focuses on modern issues of biblical studies seen from the perspective of faith. It is the mystery of Incarnation taking place owing to cooperation between God and man that was paid special attention to. Just as the word of God became flesh by the power of the Holy Spirit in the Virgin Mary’s womb and with her consent, the same way the Holy Scripture is born from the womb of the Church by the power of the Holy Spirit and owing to man’s response to God’s revelation.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 33; 13-31
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pismo Święte czytane w Kościele duszą teologii. Benedykta XVI troska o stan katolickiej egzegezy
The Holy Scripture Read in the Church as the Soul of Theology. Benedict XVIs Concern About the State of the Catholic Exegesis
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600793.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Pismo Święte
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
interpretacja
egzegeza
metoda historyczno-krytyczna
Kościół
nauka
teologia
Ojcowie Kościoła
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Holy Scripture
hermeneutics
hermeneutics of faith
interpretation
exegesis
historical-critical method
Church
science
theology
the Church Fathers
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:
Benedykt XVI w swojej trosce o stan współczesnej egzegezy przypominał o konieczności stosowania kryteriów teologicznych w interpretacji Pisma Świętego. W ramach postulowanej przez niego „hermeneutyki wiary” należy uwzględniać tak zwane „wielkie zasady interpretacji”. Jedną z nich, którą omówiono w artykule, jest uwzględnienie żywej Tradycji całego Kościoła. Pogłębiona refleksja nad relacją Pismo Święte–Kościół prowadzi papieża do wniosku, że życie Kościoła jest właściwym miejscem interpretacji ksiąg natchnionych. Ojcowie Soboru Watykańskiego II oczekiwali, że studium Pisma Świętego stanie się duszą teologii. Ojciec Święty modyfikuje to życzenie i postuluje, by Pismo Święte czytane w komunii Kościoła stało się duszą studium teologicznego.
Benedict XVI in his concern about the state of the modern exegesis reminded of the necessity to use theological criteria while interpreting the Holy Scripture. The so-called “great principles of interpretation” should be taken into consideration as part of “the hermeneutics of faith” postulated by the Pope. Taking into account the living Tradition of the whole Church, the principle that was described in the article, is one of them. Deep reflection over the connection between the Holy Scripture and the Church makes the Pope conclude that the life of the Church is the proper place for interpreting inspired books. The Fathers of the Second Vatican Council expected the study of the Holy Scripture to become the soul of theology. The Holy Father modificated this wish and postulated that the Bible read within the communion of the Church should become the soul of theological studies.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 173-188
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie teologii i mistyki Synteza dwóch mądrości „bez zmieszania i bez rozdzielania”
Divinization in The Perspective of Theology and Mysticism. Synthesis of Two Wisdoms “Inconfusedly and Indivisibly”
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950460.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Benedykt XVI
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Jan od Krzyża
Faustyna Kowalska
Maksymilian Kolbe
benedict xvi
christ
god
man
mary
divinization
the council of
chalcedon
the third council of constantinople
union
mysticism
theology
christology
anthropology
nature
will
john of the cross
faustyna kowalska
maksymilian kolbe
Opis:
Benedict XVI showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople). The article deals with the coherence between dogmatic statements and saints as well as mistics’ experience (John of the Cross, Faustyna Kowalska, Maksymilian Kolbe). Synthesis of dogmatics and mysticism allows to better understand what theosis is and how it takes place
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja Objawienia do Pisma Świętego według Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Relation Between the Revelation and the Holy Scripture According to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600900.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Objawienie
Pismo Święte
litera
duch
interpretacja
egzegeza
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
Kościół
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Joseph Ratiznger
Revelation
Holy Scripture
letter
spirit
interpretation
exegesis
Christ
God
man
Mary
Church
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:
Joseph Ratzinger mocno podkreślał różnicę pomiędzy Objawieniem a Pismem Świętym. Boskiego Objawienia nie można zrównać z literą Biblii, skoro Objawieniem jest w gruncie rzeczy sam Chrystus. Rzeczywistość wydarzenia Objawienia jest uprzednia i głębsza wobec biblijnego świadectwa o tym wydarzeniu. Oznacza to, że Objawienie jest zawsze większe od samego Pisma. Utożsamienie Objawienia i Pisma uderza w istotę chrześcijańskiej wiary, która wtedy staje się „religią Księgi” zamiast religii żywego Słowa. Zrozumienie, czym jest Objawienie, a czym Pismo Święte, stanowi również dobry punkt wyjścia do uwzględnienia roli Tradycji.
Joseph Ratzinger strongly emphasized the difference between the Revelation and the Holy Scripture. The divine Revelation can not be made equal with the letter of the Bible for in fact it is Christ himself who is the Revelation. The reality of the Revelation considered as an event is previous to the biblical account of this event and deeper than the latter. It means that the Revelation is always greater than the Scriptures themselves. Considering the Revelation and the Scriptures equitable means undermining the essence of the Christian faith which therefore becomes “religion of the Book” instead of being religion of the living Word. Understanding, what the Revelation and what the Holy Scripture is, is also a good starting point for taking into account the role of Tradition.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 99-118
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 225

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies