Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bela IV" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Z dziejów polityki dynastycznej króla Węgier Béli IV
On the history of the dynastic policy of King Béla IV of Hungary
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595533.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Tatarzy; Babenbergowie; Kumanowie (Połowcy); Béla IV; Maria Laskaris;
Tatars; Babenberg’s dynasty; Cumans; King Béla IV; Queen Mary Laskaris;
Opis:
Żyjąc w okresie niebywałego zagrożenia Węgier od strony Tatarów, którzy upatrzyli sobie nizinę węgierską na swoją potencjalną siedzibę, król Béla IV postanowił nie tylko bronić swej ojczyzny, ale po najeździe z lat 1241–1242 ją odbudować i stać się tym samym drugim założycielem państwa. Pragnąc je ugruntować także na arenie międzynarodowej, postanowił prowadzić dość skuteczną politykę dynastyczną. Dzięki ożenkowi zwłaszcza córek udało się królowi węgierskiemu zmontować blok polityczny obejmujący omal wszystkich sąsiadów, mianowicie: dwóch książąt polskich, dwóch ruskich i, po jednym, bawarskiego, brandenburskiego oraz chana kumańskiego. Pierwszy mariaż, córki Kingi (Kunegundy), został zaaranżowany z księciem sandomierskim Bolesławem Wstydliwym, bratem małżonki młodszego brata króla, księcia Kolomana, w 1239 r. To małżeństwo, podobnie, jak drugie, Anny, zawarte w 1243 r. z księciem czernihowskim Rościsławem Rurykowiczem, miało na celu pomoc w walce z Tatarami. Król Béla IV oczekiwał przede wszystkim informacji o ruchach wojsk mongolskich i posiłków wojskowych od książąt-zięciów. Kolejne decyzje dynastyczne spowodowane były montowaniem bloku politycznego obejmującego Europę Środkową, od Bałtyku po Bawarię, Ruś i Serbię. W 1250 r. królewna Elżbieta poślubiła księcia Bawarii i Palatynatu, Henryka XIII Wittelsbacha, w rok później Konstancja została wysłana do Chełma, aby zostać żoną młodszego księcia halickiego Lwa. W 1256 r. najmłodsza córka królewska, Jolenta, poślubiła Bolesława Pobożnego pana Wielkopolski i Pomorza. W 1264 r. syn Béli IV, noszący jego imię, ożenił się z margrabianką brandenburską Kunegundą. Przy okazji warto podkreślić, że związki małżeńskie Béli oraz Elżbiety szachowały dodatkowo rosnącą potęgę Austrii, która przeszła w ręce Habsburgów. Także antyczeskie oblicze miały śluby Kingi, Konstancji i Jolenty. Aby zaś mieć wpływ na integrację z Węgrami przybyłego na ich tereny ludu koczowników Kumanów (Polowców), król Béla IV postanowił ożenić swego następcę na tronie, Stefana V, z córką chana Kutena. Należy podkreślić trafność decyzji królewskich, gdyż polityka dynastyczna Béli IV przyniosła swe owoce, które były absorbowane przez kolejne trzy pokolenia zasiadające na tronie Węgier aż do początku XIV w.
Living in the times in incredibly threatening to Hungary from the Tatars, who chose the Hungarian plain as their potential seat, King Béla IV decided not only to protect his fatherland, but also to rebuild it after the 1241–1242 invasion and thus to become the second founder of the state. Also wishing to strengthen its position in the international arena he decided to follow a rather successful dynastic policy. Especially, thanks to the marrying off of his daughters, the Hungarian king managed to put together a political alliance which included nearly all his neighbors, namely, two Polish princes, two Ruthenian princes, one duke of Bavaria and one of Brandenburg as well as a Kuman khan. He married off his daughter Kinga (Cunegund) to Bolesław the Chaste, a Duke of Sandomierz, the king’s younger brother’s brother-in-law, in 1239. Similarly, marrying off his daughter Anna to Rostislav Mikhailovich, a prince of Chernigov, in 1243, was aimed at securing support against the Tatars. Mainly, King Béla IV expected to receive information about Mongol troop movements and military support from his sons-in-law. Further dynastic decisions were influenced by the idea of building up a political alliance encompassing Central Europe, from the Baltic to Bavaria, the Kingdom of Ruthenia and Serbia. In 1250 princess Elisabeth was married off to Henry XIII Wittelsbach, Duke of Bavaria and Palatinate, and a year later princess Constance was sent to Chełm to marry the younger prince of Halych, Lev. In 1256 the youngest royal daughter, Yolanda, became the wife of Boleslaw the Pious, Duke of Greater Poland and Pomerania. In 1264 the son of Béla IV, named after him, married a princess of Brandenburg, Cunegund. Incidentally it is worth noting that the marriages of Béla and Elisabeth additionally thwarted the increasing power of Austria, which was taken over by the Habsburgs. Also the marriages of Kinga, Constance and Yolanda had an anti-Bohemian character about them. To secure his influence on the integration between the Hungarians and the nomad tribe of Cumans, who arrived on their territory, King Béla IV decided to marry off his successor to the throne, Stephen V, to a daughter of a chieftain of the Cumans. The relevance of the king’s decisions needs to be emphasized, because the dynastic policy of King Béla IV bore the fruits to which the next three generations of the Hungarian throne reaped untill the beginning of the fourteenth century.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 2; 99-124
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Competition for Cumania between Hungary and Bulgaria (1211–1247)
Autorzy:
Madgearu, Alexandru
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234127.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bulgaria
Hungary
Wallachia
Moldavia
Cumans
Boril
John Asan II
Andrew II
Bela IV
Teutonic Order
Hospitallers
Opis:
Because the alliance between the Cumans and Bulgaria was a danger both for Hungary and the Latin Empire, it was preferable for Hungary to extend its domination over Cumania. The Teutonic knights were settled in south-eastern Transylvania in 1211 to defend it against the Cumans, who, after 1214, became enemies also for Bulgaria. Besides the few fortresses built in the Bârsa land, there is no certain proof for an expansion of the Teutonic Order outside the Carpathians, and by consecquence of the Hungarian kingdom, in the period before the Mongol invasion of 1241. After the departure of the Teutonic knights in 1225, Cumania became the target of the Dominican mission which was present since around 1221 in Terra Severin, a north-Danubian Bulgarian possession. The Cuman bishopric was established in 1227. The subjection of these Cumans made useless the preservation of the Hungarian-Bulgarian alliance closed in 1214, and the consequence was the annexation of Terra Severin by Hungary, sometimes between 1228 and 1232, as a Banat. The final act of the Hungarian expansion in Cumania was the introduction of the title of King of Cumania by Bela IV in 1236. The region where it was established the bishopric of Cumania continued to be under the influence of the Church of Tărnovo, even after the end of the domination of the Bulgarian state in this north-Danubian territory. In 1241, the Cuman bishopric was destroyed by the Mongol invasion. Because the Golden Horde domination did not extend west of Olt in the first years after 1242, Bela IV tried to regain positions by summoning the Hospitaller Knights in 1247. Terra Severin remained a part of the Hungarian kingdom, but the function of Ban was abandoned or suspended. One mission of the Hospitallers was to extend the Hungarian domination in Cumania, in the regions which were then conquered by the Mongols. The Mongol domination prevented the emergence of a Cuman kingdom in Moldavia, vassal of Hungary. Only the decline of the Golden Horde made possible a new penetration of the Hungarian kingdom in the former Cumania, in 1345. The former Cumania entered in the new states created during the 14th century by the Romanians liberated from the Hungarian domination, Wallachia and Moldavia.
Źródło:
Studia Ceranea; 2022, 12; 699-723
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies