Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Barock" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Habsburskie korzenie Baroku
    The Habsburg sources of Baroque
    Autorzy:
    Klimas, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/369383.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    kontrreformacja
    barok
    Habsburgowie
    Zygmunt III
    architektura sakralna
    desornamentado
    Counter reformation
    Barock
    Habsburgs
    Sigmund III
    sacred architecture
    Opis:
    Pierwsze dzieła barokowe w Polsce mają rodowód włoski nie tylko, dzięki architektom. Fundatorzy tych dzieł wywodzili się spośród elit związanych politycznie z dworem habsburskich cesarzy. Z kolei architektura cesarska z przełomu XVI i XVII wieku przez osoby fundatorów pozostawała pod wpływem hiszpańskiego estili desornamentado - wybitnie włoskiego nurtu sztuki hiszpańskiej. Można zatem przekornie wywnioskować, że krakowski kościół św. Piotra i Pawła przy ulicy Grodzkiej jest w stylu desornamentado.
    The first architectural works in Poland has Italian genealogy. But by its founders there were direct also under influences of Habsburg emperors art. And the emperor's architecture around 1600 year were under Spanish estili desornamentado also by its founders. Therefore we can to conclude that church of św. Piotra i Pawła near Grodzka street in Cracow is projected in desornamentado.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2010, 13; 323-356
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasztor oo. Bernardynów w Dubnie w świetle mało znanych źródeł archiwalnych
    The monastery of the Bernadines at Dubno in the light of little-known archival sources
    Autorzy:
    Rychkov, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390609.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    klasztor oo. Bernardynów
    Dubno
    architektura kościelna
    barok
    rekonstrukcja graficzna
    Bernardine monastery
    church architecture
    barock
    graphic reconstruction
    Opis:
    Pierwsza poł. XVII w. odznacza się aktywnym budownictwem kościołów i klasztorów katolickich na „kresach” wschodnich Rzeczypospolitej. Jednym z nowo powstałych założeń był klasztor oo. Bernardynów w Dubnie na Wołyniu, fundowany przez ostatniego przedstawiciela ukraińskiego książęcego rodu Ostrogskich Janusza Ostrogskiego, nawróconego na obrządek łaciński. W związku z prowadzonymi remontami i przebudowami mającymi miejsce w XVII- XX wieku, klasztorny kompleks przetrwał do naszych czasów ze znacznymi stratami swej formy architektonicznej. Historyczne informacje dotyczące zabytku, uzupełniają mało znane źródła archiwalne, odnalezione przez autora w archiwach Petersburga i Kijowa. Pozwalają one pełniej odkryć i ocenić stylistykę tego zespołu i wykonać jego graficzną rekonstrukcję do stanu, w którym był przed początkiem wielostopniowej przebudowy na sobór prawosławny, wykonanej przez władze rosyjskie w końcu lat 1870-ch.
    The first half of the17th century is characterized by active building of new catholic churches and monasteries on the east territories (“kresach”) of the Polish Commonwelth. One of the most noticeable foundlings, Bernardine monastery in Dubno town in Volhynia, was initiated by Janusz Ostrogski, the last representative of this Ukrainian princely family, which was turned to the catholic faith. Unfortunately after a few repairs and alterations during 18 – 20th centuries this monastery complex reached to our time with the considerable losses of its architectural image. Available historical information on this known architectural monument is substantially supplemented by the little-known sources, which was opened by author in the archive’s collections of Petersburg and Kyiv. They allow completer to imagine and to estimate style of this architectural complex and than to prepare its graphic reconstruction in that state, in which he existed before the beginning of its scale alteration on the Orthodox church carried out by Russian power in 1875-1876.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2013, 12, 4; 205-217
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dekoracja stropu w kamienicy Jacoba Heinricha Zerneckego przy ul. Żeglarskiej 16 oraz dzieje toruńskiej rodziny malarskiej Tiedemanów
    Autorzy:
    Mikulski, Krzysztof
    Łyczak, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/529553.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    craft guild
    demography
    painting
    Toruń
    Baroque art
    cechy rzemieślnicze
    demografia
    malarstwo
    sztuka baroku
    Handwerkerzünfte
    Demografie
    Malerei
    Thorn
    Barock-kunst
    Opis:
    During the renovation works in the burgher house at 16 Żeglarska Street in Toruń a decoration in the form of forced perspective was discovered in the wooden roof of the room. The central scene presents the allegory of Veritas temporis filia est: Chronos raising a naked woman to the sky – the personification of Truth which saves her from the influence of Discord and Envy shown as women sitting on the edge of the scene. The painting constitutes the replication of the composition by Nicolas Poussin made in 1641 upon the commission of Cardinal Richelieu. It was destined to be placed in the ceiling of his private apartment in the cardinal’s palace in Paris. The work of art became quite commonly recognized  owing to a few versions of engravings – the closest to the Toruń version is the one made by Bernard Picard. The roof decoration is complemented with puttos holding fruit, angels and four portraits which are stylized to be sculpture busts. They show the owner of the burgher house Jacob Heinrich Zernecke, his wife Concordia and his parents: Johanna and Christina.On the basis of the analysis of the archival sources one may put forward a thesis that the decorations were made by the local painter Johann Tiedeman the younger. On 13 August 1702 the god parents of his son Georg became Johann and Concordia Zernecke. The time when the painting was made falls shortly after the return of the newly married Jacob Heinrich and Concordia Zernecke to Toruń in June 1702.Three painters came from the Tiedeman family associated with Toruń since 1631. They were members of Toruń’s guild: Johan the older (1633-1705) and his sons Johann the younger (1669- after 1718) and Daniel (1674- after 1722). Moreover, Michael (1671-1747), the third son of Johann the older, made a career as a clerk – he eventually became a  senior member of the Bench of the New City of Toruń.
    Podczas prac remontowych w kamienicy przy ul. Żeglarskiej 16 w Toruniu odkryto dekorację w formie malarstwa iluzjonistycznego, umieszczoną na drewnianym stropie sieni. Centralna scena przedstawia alegorię Prawda córką Czasu: Chronosa unoszącego w niebiosa nagą kobietę – personifikację Prawdy, ratującego ją od wpływów Niezgody i Zawiści ukazanych jako kobiety siedzące na skraju sceny. Malowidło jest powtórzeniem kompozycji Nicolasa Poussina, wykonanej w 1641 r. na zlecenie kardynała Richelieu i przeznaczonej na sufit jego prywatnego apartamentu w pałacu kardynalskim w Paryżu. Dzieło to rozpowszechnione było w Europie za sprawą kilku wersji rycin, z których najbliższa toruńskiej wersji jest ta autorstwa Bernarda Picarda. Dekoracje stropu uzupełniają putta z koszami owocowymi, anioły oraz cztery portrety stylizowane na rzeźbione popiersia. Przedstawiają one właściciela kamienicy Jacoba Heinricha Zernecke, jego żonę Concordię oraz jego rodziców: Johanna i Christinę.Na podstawie analizy źródeł archiwalnych można wysunąć tezę o powierzeniu prac dekoracyjnych miejscowemu mistrzowi Johannowi Tiedemanowi młodszemu, którego syn Georg trzymany był do chrztu przez Johanna i Concordię Zernecke 13 sierpnia 1702 r. Czas powstania malowidła wyznaczyć należy na okres krótko po powrocie świeżo zaślubionych Jacoba Heinricha i Concordii Zernecke do Torunia w czerwcu 1702 r.Z rodziny Tiedemanów, związanej z Toruniem od 1631 r., wywodziło się trzech malarzy, członków toruńskiego cechu: Johann starszy (1633-1705) oraz jego synowie Johann młodszy (1669 - po 1718) i Daniel (1674 - po 1722). Dodatkowo Michael (1671-1747), trzeci z synów Johanna starszego, zrobił karierę urzędniczą przypieczętowaną funkcją starszego Ławy Nowomiejskiej w Toruniu.
    Bei Renovierungsarbeiten im Haus in der ul. Żeglarska 16 in Thorn wurde eine Dekoration in Form einer illusionistischen Malerei gefunden, die an der Holzdecke im Flur angebracht ist. Die zentrale Szene zeigt eine Allegorie Die Wahrheit als Tochter der Zeit, auf der Chronos eine nackte Frau, die Personifikation der Wahrheit, in den Himmel trägt und sie vor den Einflüssen der Zwietracht und des Neides rettet, die als zwei Frauen gezeigt werden, die am Rand der Szene sitzen. Die Malerei ist die Wiederholung einer Komposition von Nicolas Poussin, die er im Jahr 1641 im Auftrag von Kardinal Richelieu ausführte und die für die Decke des privaten Appartements in dessen Kardinalspalast in Paris bestimmt war. Dieses Werk wurde in Europa durch mehrere Versionen von Abbildungen verbreitet, von denen die von Bernard Picard der Thorner Version am nächsten steht. Die Verzierung der Decke wird vervollständigt durch Putten mit Obstkörben, Engel sowie vier Porträts, die als skulptierte Büsten stilisiert sind. Sie stellen den Eigentümer des Hauses, Jacob Heinrich Zernecke, seine Frau Concordia und seine Eltern Johann und Christine dar.            Die Analyse archivalischer Quellen lässt den Schluss zu, dass mit den Dekorationsarbeiten der örtliche Meister Johann Tiedeman der Jüngere beauftragt war, dessen Sohn Georg bei seiner Taufe am 13. August 1702 Johanna und Concordia Zernecke als Taufpaten hatte. Die Entstehungszeit der Malerei lässt sich auf die Zeit kurz nach der Rückkehr der frisch verheirateten Jacob Heinrich und Concordia Zernecke nach Thorn im Juni 1702 datieren.            Aus der Familie Tiedeman, die seit 1631 mit Thorn verbunden war, stammten drei Maler, die Mitglied der Thorner Zunft waren: Johann der Ältere (1633-1705) sowie seine Söhne Johann der Jünger (1669 – nach 1718) und Daniel (1674 – nach 1722). Darüber hinaus machte Michael (1671-1747), der dritte Sohn von Johann dem Älteren, eine Beamtenkarriere, die er mit der Funktion des Ältesten im Stadtrat der Thorner Neustadt krönte.
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2018, 45
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Rezeption des Cherubinischen Wandersmannes von Angelus Silesius n der deutschen Romantik: Rahel und Karl August Varnhagen von Ense
    Autorzy:
    Hammer, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559763.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Johannes Scheffler
    Angelus Silesius
    Rahel Varnhagen
    Karl August Varnhagen von Ense
    Friedrich Schlegel
    Cherubinischer Wandersmann
    Romanticism
    Baroque
    Romantic reception of Baroque mysticism
    Religion of the German Romantic movement
    Romantik, Barock
    Religion der deutschen Romantik
    romantische Rezeption der Barockmystik
    Opis:
    The reception of Cherubinischer Wandersmann (The Cherubinic pilgrim) of Angelus Silesius in the German Romanticism: Rahel and Karl August Varnhagen von Ense The article discusses the reception of The Cherubinic Pilgrim in the German Romantic movement, in particular that of Rahel and Karl August Varnhagen. The signs of that reception can be found in their published correspondence, diary, and commentary notes. The focus lies on one of the most popular sa lonnières in Germany, Rahel Varnhagen, also known as Rahel Levin or Rahel Robert. The knowledge about the work of Silesius is probably the fruit of the reception of Friedrich Schlegel, who spreads the Baroque poetry among his acquaintances. However, Rahel’s answer to the mystic work is different from the one of Schlegel. While he openly publishes his thoughts on that matter and refers to the catholic topics, she seems to read and reflect on the poetry until her death in 1833. She leaves her comments under the selected epigrams of Silesius, later published by her husband, which exhibit a personal and fragmentary character of the reception, revealing a free treatment of the texts, fondness of the poetic skill of the author, intertextual connections to other works of literature, sometimes distant or polemical thoughts on theological and philosophical topics, which were relevant for the Romantic movement.
    Źródło:
    Orbis Linguarum; 2018, 52; 161-176
    1426-7241
    Pojawia się w:
    Orbis Linguarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies