Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bałtowie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Uwagi na temat obrządku pogrzebowego grupy olsztyńskiej na przykładzie cmentarzyska w Kosewie, pow. mrągowski (dawn. Kossewen, Kreis Sensburg)
    Remarks on the burial rites of the Olsztyn Group for example cemetery at Kosewo (former Kossewen, Kr. Sensburg)
    Autorzy:
    Rudnicki, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/681761.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    grupa olsztyńska
    Bałtowie Zachodni
    okres wędrówek ludów
    wczesne średniowiecze
    obrządek pogrzebowy
    Olsztyn Group
    West Balts
    Migration Period
    Early Middle Ages
    funeral rite
    Opis:
    The cemetery in Kosewo (former Kossewen, Kr. Sensburg; from 1938, Rechenberg) is one of the largest known necropolises dated to the Roman and Migration Periods found in the Mazurian Lakeland. The site was accidentally discovered during the construction works of the road linking Mrągowo with Mikołajki in 1887. Even though a large numer of features was discovered at the cemetery in Kosewo, only single finds or assemblages from that site have been published. At the cemetery in Kosewo there were pit and urn burials. The pit burials contained, besides the remains of the deceased, also the remains of the pyre. The predominant burial type were urn graves. Among the 728 recorded burials the majority were urn graves, amounting to 611. It seems justifiable to assume that in the Olsztyn group the urn graves were generally predominant, with some local departures from the custom. We may also say that the graves from the late Migration Period were deposited closer to the Surface than the ones from the Roman Period. This phenomenon has been also recorded at the other cemeteries of the Olsztyn Group. In the eastern part of the area settled by the Olsztyn Group, in which the Kosewo cemeteries are located, the burial grounds were usually made in the same places as the necropolises of the Bogaczewo culture. Large cemeteries used only in the Late Migration Period are exceptional. Graves from Phase E usually did not disturb the earlier burials, but at the cemetery in Kosewo this happened quite often. Basing on the research conducted so far it is possible to state that the graves from the Olsztyn Group were usually located in separate clusters located away from the graves from the Roman Period or only slightly overlapping with them. In the urn graves of the Olsztyn Group the urns are sometimes covered with overturned bowl- or plate-shaped vessels, or beakers with hollow stems. No stone linings, pavements, or cist graves have been registered. Also no horse graves, which can be found in Mazuria of the Roman and Migration Periods, have been discovered at the cemetery in Kosewo. The cemetery yielded some finds of weapons in the assemblages dated to Phase E. The decline of the Olsztyn Group is connected with the disappearance of archaeologically recordable burial rites. The change of the form of the burial rite probably did not concern cremation, which is recorded for the Prussian tribes from the Early Middle Ages. The change of the burial rites probably consisted in the introduction of a different form of deposition of the burials. Also at the cemetery in Kosewo no materials later than the 7th century have been recorded. The necropolis may have been abandoned or the way of depositing the burials was changed. The question about the final stages of use of the Olsztyn Group cemeteries may be answered by further investigations.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 137-170
    0208-6034
    2449-8300
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – WSPOMNIENIE SYNA
    JAN KAZIMIERZ JASKANIS (1932–2016) – A SON’S MEMORY OF HIS FATHER
    Autorzy:
    Olaf, Jaskanis, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433126.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    archeolog
    muzeolog
    konserwator zabytków
    ochrona zabytków
    Bałtowie
    Muzeum Okręgowe w Białymstoku
    Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
    archaeologist
    museologist
    monument conservator
    monument protection
    Balts
    Regional Museum in Białystok
    State Archaeological Museum in Warsaw
    Opis:
    A primeval archaeologist (MA 1955, PhD 1971), an organiser of protection for monuments in the Białystok province (1954–1980), Director of the Regional Museum in Białystok (1974–1980) and the State Archaeological Museum in Warsaw (1980–2000). He dealt with archaeology, museology and the protection of monuments. He also popularised related knowledge and linguistic and religious issues. He established the provincial record of archaeological monuments as well as conservation archives, both of which were then developed at the museum. From 1959 to 1975 he was Scientific Secretary to the Yotvingia Scientific Expedition. He was a teacher, an editor and a social activist. He wrote over 200 publications, of which the most important are The funeral rite of the Western Balts at the end of antiquity (Warsaw, 1974); a critical study of Aleksander Brückner’s work Ancient Lithuania: tribes and gods: historical and mythological drafts (Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warsaw, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark- Kultur in Ostpolen (Warsaw, 2005), Kurgans of leaders of the Wielbark culture at Podlachia (Białystok, 2012); and Switzerland. The cemetery of the Baltic Sudovian culture in north–eastern Poland (Warsaw, 2013). He specialised in researching Roman influence in Central Europe and the prehistory of north–eastern Poland, the culture of Baltic tribes (including the Yotvingians), Baltiysk and the Slavonic border, and in the Przeworsk and Wielbark cultures. He discovered and defined the Cecelska regional group, thus determining the late phase of the Wielbark culture, starting from the early period of Roman influence to its decline as a result of tribal migrations; their kurgans traced the areas of relocation of the Goths and the Gepids from the Baltic Sea to the Black Sea. His successful exhibitions included “The Balts – northern neighbours to the Slavs” (displayed in Austria, Bulgaria, Greece, Lithuania, Italy and Germany several times), “Treasures of primeval Poland” (in Padua, Turin, Aquileia, Schollach) and “The prehistory of Warsaw” (Berlin). He was a member of museum councils as well as the council for museums at the Ministry of Culture and National Heritage.
    Archeolog pradziejowy (magister 1955, doktor 1971), organizator ochrony zabytków w woj. białostockim (1954–1980), dyrektor Muzeum Okręgowego w Białymstoku (1974–1980) i Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie (1980–2000). Uprawiał archeologię, muzeologię, ochronę zabytków i popularyzację wiedzy oraz związane z nimi problemy językoznawcze i religioznawcze. Utworzył wojewódzką ewidencję zabytków archeologicznych i archiwum konserwatorskie, rozwijane w muzeum. Sekretarz naukowy Jaćwieskiej Ekspedycji Naukowej (1959–1975). Pedagog, redaktor i społecznik. Autor ponad 200 publikacji, z których najważniejsze to: Obrządek pogrzebowy Zachodnich Bałtów u schyłku starożytności (Warszawa, 1974); krytyczne opracowanie dzieła Aleksandra Brücknera Starożytna Litwa: ludy i bogi: szkice historyczne i mitologiczne (Pojezierze – Olsztyn, 1979, 1984); Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 1996); Krupice. Ein Gräberfeld der Przeworsk- und Wielbark-Kultur in Ostpolen (Warszawa, 2005), Wodzowskie kurhany kultury wielbarskiej na Podlasiu (Białystok 2012); Szwajcaria. Cmentarzysko bałtyjskiej kultury sudowskiej w północno-wschodniej Polsce (Warszawa, 2013). Wyspecjalizował się w badaniu wpływów rzymskich w Europie Środkowej i pradziejów północno- wschodniej Polski – kultury ludów bałtyjskich (w tym Jaćwięgów), pogranicza bałtyjsko-słowiańskiego oraz kształtowania się na Podlasiu kultur przeworskiej i wielbarskiej. Odkrył i zdefiniował cecelską grupę regionalną, wyznaczającą późną fazę kultury wielbarskiej, począwszy od młodszego okresu wpływów rzymskich do jej zaniku wskutek wędrówek ludów – jej kurhany wytyczają obszary przesiedlania się Gotów i Gepidów znad Bałtyku nad Morze Czarne. Sukcesem były eskpozycje: „Bałtowie – północni sąsiedzi Słowian” (Austria, Bułgaria, Grecja, Litwa, Szwecja, Włochy i kilkakrotnie w Niemczech), „Skarby Polski pradawnej” (Padwa, Turyn, Akwileja, Schallaburg) i „Pradzieje Warszawy” (Berlin). Członek rad w muzeach i rady ds. muzeów przy ministrze kultury.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2017, 58; 155-159
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies