Temat: BORDERLANDS - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Relacje polsko-ukraińskie z perspektywy Postcolonial Studies
Polish-Ukrainian Relations from the Perspective of Postcolonial Studies
Польсько-українські стосунки з перспективи postcolonial studies
Autorzy:: Andrusiw, Stefania
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933408.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Studia postkolonialne
dyskurs kolonialny
obronny antykolonialny kontrdyskurs
dyskurs Kresowy
odmienność
narracja
Inny
Obcy
Postcolonial Studies
colonial discourse
protective antycolonial discourse
Borderlands discourse
otherness
narration
Other
Stranger
Opis:: Postcolonial Studies developed in a context of an anthropological turn in a modern humanities. When in the center of interests appeared problem of difference, otherness. Postcolonial critics read and deconstruct dominating attitudes and narrations towards others which are reflected in literature. At present, Polish postcolonial critic has started analyzed Polish narration about Borderlands and deconstructed Borderlands discourse as a dominating and colonial towards countries and nations which were a part of a eastern territory of Poland. In this article author discussed features of such a discourse on the example of travel essay about Ukrainians and Ukraine by contemporary writer and publicist Pavel Laufer Ukraine from the side of the rode, some times even from the ditch. Few side road thoughts.
Постколоніальні студії (Postcolonial Studies) появилися і утвердилися у контексті антропологічного повороту в сучасній світовій гуманістиці, коли в центрі уваги опинилися проблеми різниці, відмінності, інакшості. Постколоніальна критика відчитує і деконструює домінуючі у стосунку до Інших постави і нарації, відбиті в літературі. Останнім часом польська постколоніальна критика почала аналізувати польське говоріння про Креси і деконструювати Кресовий дискурс як домінуючий і колонізаторський стосовно країв і народів, що колись належали до східних територій Польщі. У статті розглядаються прикмети такого дискурсу на прикладі подорожнього есею про Україну і українців сучасного публіциста і письменника Павла Ляуфера Ukraina z pobocza, a czasem nawet z rowu. Kilka myśli przydrożnych.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 61-69
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Borderlands Tales: Representations of the U.S.-Mexico Border in The Bridge (2013-2014)
Opowieści graniczne: reprezentacje granicy amerykańsko-meksykańskiej w serialu The Bridge (2013-2014)
Autorzy:: Antoszek, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/954411.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:: the U.S.-Mexico border
borderlands
The Bridge
border crossers
interdependent borderlands
immigrants
cartels
granica meksykańsko-amerykańska
pogranicze
przekraczający granice
współzależne pogranicza
imigranci
kartele
Opis:: Even though border scholars have for a long time reached a consensus regarding arbitrariness of borders as artificial human constructs, it seems that in the second decade of the twenty-first century “political borders separating peoples remain pervasive and problematic” (Ganster 2016, xv). Globalization and people’s flows at the beginning of the twenty-first century both opened some borders to international trade or services and at the same time turned other borders into almost completely impenetrable territories with its status reinforced by legislation and militarization, with the U.S.-Mexican border as the best example of the play between those antagonistic forces pulling together and pushing apart at the same time people and spaces on both sides of the border. As such the U.S.-Mexico border “provides a paradigmatic case of global border development” (2016, xvi) and hence the purpose of this paper is to analyze how the transformations of the concept of the border that took place at the turn of the 20th and 21st centuries are reflected in American popular media on the basis of the TV series, The Bridge (2013-2014). In addition, the article will also examine the way the region is presented in the series, thus creating specific borderlands tales and contributing to the scholarship on the border.
Pomimo tego, że badacze zajmujący się problemami granic i pogranicza już dawno doszli do wniosku, że granice są sztucznym tworem ludzkim, wydaje się, że w kolejnych dekadach XXI wieku „granice polityczne oddzielające od siebie ludzi pozostają wszechobecne i problematyczne” (Ganster 2016, xv). Globalizacja oraz przepływy ludzi na początku XXI wieku otworzyły niektóre granice, umożliwiając międzynarodowy handel lub przepływ usług. Jednocześnie zaś inne granice zamieniły się w nieprzenikalne terytoria, których status jest wciąż umacniany przez zabiegi legislacyjne oraz militaryzację. Granica meksykańsko-amerykańska jest doskonałym przykładem ścierania się tych antagonistycznych sił, które jednocześnie przyciągają do siebie i rozdzielają zarówno ludzi jak i miejsca po obydwu stronach granicy. Dlatego też celem tego artykułu jest analiza, w jaki sposób zmiany definicji granicy, które pojawiły się w literaturze przedmiotu na przełomie XX i XXI wieku są odzwierciedlane w popularnych mediach amerykańskich na przykładzie serialu The Bridge (2013-2014). Ponadto artykuł analizuje, w jaki sposób region ten jest przedstawiany w serialu i jak na podstawie tych reprezentacji powstają opowieści graniczne, które stanowią kolejny głos w dyskusji dotyczącej granic.
Źródło:: Res Rhetorica; 2018, 5, 2; 45-53
2392-3113
Pojawia się w:: Res Rhetorica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: U.S.–Mexico Border Re-Visions: Border Artivism in Time and Space
Re-wizje granicy amerykańsko-meksykańskiej: Twórczość graniczna w czasie i przestrzeni
Autorzy:: Antoszek, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341686.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: granica meksykańsko-amerykańska
re-wizje granicy
artystyczna aktywność społeczna na granicy
strefa kontaktu
aktywizm transgraniczny
pogranicze
the U.S.–Mexico border
border re-visions
border artivism
contact zone
transborder activism
borderlands
Opis:: The question of the U.S.–Mexico border has always been important for Latinx living in the U.S. and its versatile roles as well as its influence on border crossers and the environment have been presented by various Latinx and non-Latinx authors and artists. Their artistic productions illustrate the transformations of space into a contact zone and challenge the rationale of the wall. They vary in form from immediate responses to those interventions undertaken with the privilege of preparation, i.e. time. The purpose of this article is to examine how those post-millennial re-visions of the border re-define the conflicted and contentious space of the U.S.–Mexico border and how the time-determined form of selected examples of post-2000 border artivism influences those transformations.
Kwestia granicy amerykańsko-meksykańskiej zawsze była ważna dla Latynosów mieszkających w USA, a jej wszechstronne role, a także wpływ na osoby przekraczające granice oraz na środowisko, są przedstawiane przez różnych autorów i artystów latynoskich i nielatynoskich. Ich artystyczne produkcje ilustrują przemiany tej przestrzeni w strefę kontaktu a tym samym kwestionują racjonalność budowanego na granicy muru. Różnią się one formą – od działań, które stanowią natychmiastową odpowiedź na pojawiający się na granicy problem po interwencje podejmowane z „przywilejem” przygotowania, tj. czasem. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jaki sposób re-wizje granicy pows`tałe po roku dwutysięcznym na nowo definiują skonfliktowaną i sporną przestrzeń granicy amerykańsko-meksykańskiej oraz jak wybrane przykłady artystycznej aktywności społecznej wpływają na te przemiany.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 7-20
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Książęta Jerzy i Krzysztof Zbarascy wobec problemów południowo-wschodniego pogranicza Rzeczypospolitej w drugim i trzecim dziesięcioleciu XVII wieku
The princes Jerzy and Krzysztof Zbaraski towards the problems of South-Eastern borderlands of Polish Republic in second and third decade of 17th century
Autorzy:: Anusik, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/689512.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Rzeczpospolita w pierwszej połowie XVII w.
pogranicze południowo-wschodnie
Jerzy ks. Zbaraski
Krzysztof ks. Zbaraski
Zygmunt III
Turcja
Tatarzy
Kozacy
Polish Republic in the first half of 17th century
South-Eastern borderlands
Jerzy prince Zbaraski
Krzysztof prince Zbaraski
Sigismund III
Turkey
Tatars
Cossacks
Opis:: The princes Jerzy and Krzysztof Zbaraski were descendants of the old and very wealthy magnates family. Their education, wealth and mental qualities predestined them to play an important role in the political arena. Reluctance on the part of Sigismund III made, however, that the two brothers found themselves in the ranks of the opposition. As owners of large estates in the South-Eastern borderlands, the princes have to be interested in both the situation in Ukraine, as well as relations with neighboring countries in this region of the Polish Republic. In the middle of the second decade of the seventeenth century, they fell into conflict with the hetman Stanislaw Żółkiewski. They believed that the policy of hetman in borderlands leads to war with Turkey. Zbaraski brothers advocated the maintenance of peace with the Sultan. Their relation to the Ottoman Empire did not change until the end of their lives. Maintaining peaceful relations with Turkey they regarded as one of the priorities of the foreign policy of the Polish Republic. On the issue of relations with the Crimean Khanate the princes Zbaraski looked through the prism of Turkish politics. They regarded rulers of Crimea as performers of the policy of Istanbul and sultan tool to exert pressure on the Polish Republic. They were in favor of not to provoke Tartars. But both of them took an active part in the fight against Tartar s invasions. In the fight against the Tatars they were ready to use the help of the Cossacks. In the years 1624–1628 the Zbaraski brothers supported the idea of intervention in the internal affairs of the Crimean Khanate. They believed that fueling the civil war in the Crimea will be in every way beneficial to the interests of the Polish Republic. Very interesting was also the attitude of Zbaraski brothers to the Cossacks. Both princes believed Cossacks as the rebels, destroyers of internal order and adventurers provoking conflicts with Turkey. They do not accept the policy of tolerance towards Cossacks in the period before Cecora. After Khotyn war they urged Cossacks to stop their trips to the Black Sea. The both brothers quickly recognized the danger posed by an alliance of Orthodox bishops and the Cossacks. They found it as a serious threat to the interests of the Polish Republic in Ukraine. The princes Zbaraski referred to the Cossacks with a sense of superiority and contempt. Appreciated, however, their military force. The Zbaraski brothers advocated a policy of hard hand against the Cossacks. Prince Jerzy has repeatedly stated that the Cossacks do not need any committee, but a sword. However, the princes of Zbaraż feel awe in front of a large and valiant Cossacks army. They feared the destruction of their landed estates. After the conclusion of the Treaty of Kurukove they opted, however, for strict compliance with its terms. Relatively little attention devoted Zbaraski brothers to the situation in the Danubian principalities – Moldavia and Wallachia. But both brothers carefully watched the actions of the ruler of Transylvania – Bethlen Gabor. The paradox seems the fact that after the death of Krzysztof, when he was the most powerful magnate in the South-Eastern borderlands of the Republic, Jerzy Zbaraski was much less interested in the situation in that region. His attention was absorbed at that time by completely different problems. It is in this context to note that even earlier the issue of the problems of the South-Eastern borderlands of Polish Republic were not the main subject of the interest of the Zbaraski brothers. Both princes were politicians who tried to influence the whole, as well internal and foreign policy of the state. Because of that reason they followed and commented all the most important events that have taken place in the Central and Eastern Europe in the second and third decade of the seventeenth century.
Książęta Jerzy i Krzysztof Zbarascy byli potomkami starej i ogromnie bogatej rodziny magnackiej. Ich wykształcenie, majątek i walory umysłowe predestynowały ich do odgrywania ważnej roli na arenie politycznej. Niechęć ze strony Zygmunta III sprawiła jednak, że obaj bracia znaleźli się w szeregach opozycji. Jako właściciele wielkich majątków na kresach, książęta z natury rzeczy musieli być zainteresowani zarówno sytuacją na Ukrainie, jak i stosunkami z państwami graniczącymi w tym regionie z Rzecząpospolitą. W połowie drugiego dziesięciolecia XVII w. popadli w konflikt z hetmanem Stanisławem Żółkiewskim. Uważali bowiem, że polityka hetmana na kresach prowadzi do wojny z Turcją. Zbarascy opowiadali się natomiast za utrzymaniem pokoju z sułtanem. Swojego stosunku do państwa Imperium Osmańskiego nie zmienili do końca życia. Utrzymanie pokojowych stosunków z Turcją uważali za jeden z priorytetów polityki zagranicznej Rzeczypospolitej. Na kwestię stosunków z Chanatem Krymskim książęta Zbarascy patrzyli przez pryzmat polityki tureckiej. Władców Krymu uważali za wykonawców polityki Stambułu i narzędzie służące sułtanom do wywierania nacisku na Rzeczpospolitą. Opowiadali się za tym, by nie prowokować Tatarów. Brali jednak czynny udział w zwalczaniu najazdów tatarskich. W walce z Tatarami gotowi byli wykorzystać pomoc Kozaków. W latach 1624–1628 bracia Zbarascy poparli pomysł interwencji w wewnętrzne sprawy Chanatu Krymskiego. Uważali bowiem, że podsycanie wojny domowej na Krymie będzie pod każdym względem korzystne dla interesów Rzeczypospolitej. Bardzo ciekawy był też stosunek braci Zbaraskich do Kozaczyzny. Obaj książęta uważali Kozaków za buntowników, burzycieli porządku wewnętrznego i awanturników prowokujących konflikty z Turcją. Nie akceptowali polityki pobłażania Kozakom w okresie przed Cecorą. Po Chocimiu nakłaniali Kozaków do zaprzestania wypraw na Morze Czarne. Obaj bracia bardzo szybko dostrzegli niebezpieczeństwo, jakie stanowił sojusz prawosławnych władyków z Kozaczyzną. Uznali go za poważne zagrożenie dla interesów Rzeczypospolitej na Ukrainie. Książęta Zbarascy odnosili się do mołojców z poczuciem wyższości i z pogardą. Doceniali jednak siłę wojskową Kozaczyzny. Bracia Zbarascy opowiadali się za polityką twardej ręki wobec Kozaków. Książę Jerzy wielokrotnie powtarzał, że na Kozaków nie trzeba żadnych komisji, tylko szabli. Niemniej książęta ze Zbaraża czuli respekt przed liczną i bitną armią kozacką. Bali się zniszczenia swoich majątków. Po zawarciu ugody kurukowskiej opowiedzieli się jednak za rygorystycznym przestrzeganiem jej warunków. Stosunkowo niewiele uwagi poświęcali natomiast Zbarascy sytuacji w księstwach naddunajskich – Mołdawii i Wołoszczyźnie. Śledzili zaś poczynania władcy Siedmiogrodu – Bethlena Gabora. Paradoksem wydaje się to, że po śmierci Krzysztofa, kiedy został najpotężniejszym latyfundystą na kresach Rzeczypospolitej, Jerzy ks. Zbaraski w dużo mniejszym stopniu interesował się sytuacją w tamtym regionie. Jego uwagę absorbowały bowiem w tym czasie zupełnie inne problemy. Warto w tym kontekście zaznaczyć, że również wcześniej problematyka pogranicza południowo-wschodniego nie stanowiła bynajmniej głównego przedmiotu zainteresowania braci Zbaraskich. Byli oni bowiem politykami, którzy próbowali wpływać na całokształt tak wewnętrznej, jak i zagranicznej polityki państwa, śledząc i komentując na bieżąco wszystkie najistotniejsze wydarzenia, które rozgrywały się w Europie Środkowo-Wschodniej w drugim i trzecim dziesięcioleciu XVII w.
Źródło:: Przegląd Nauk Historycznych; 2016, 15, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:: Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Rozmieszczenie obiektów sakralnych jako kryterium wyznaczania zasięgu krajobrazu pogranicza kulturowego
Location of sacral objects as a criterion to determine the range of landscape of cultural borderland
Autorzy:: Awramiuk-Godun, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/88002.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: krajobraz kulturowy pogranicza
obiekty sakralne
metoda wieloboków Thiessena
północno-wschodnia Polska
zachodnia Białoruś
cultural landscape of borderlands
sacral objects
method of Thiessen polygons
north-eastern Poland
western Belarus
Opis:: Północno-wschodnia Polska jest określana mianem pogranicza religijnego, gdyż obszar ten kształtował się pod wpływem oddziaływania dwóch wielkich tradycji chrześcijańskich: zachodniej (łacińskiej) i wschodniej (bizantyjsko-ruskiej). W artykule przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie zasięgu strefy przenikania kulturowego na podstawie analizy natężenia występowania obiektów sakralnych na terenie północno-wschodniej Polski i zachodniej Białorusi. W badaniu wykorzystano metodę wieloboków Thiessena (diagram Voronoi) oraz narzędzia geoinformacyjne (GIS) i geostatystyczne. W efekcie uzyskano mapy intensywności obiektów sakralnych (świątyń rzymskokatolickich i prawosławnych) oraz dwubiegunową mapę przenikania kulturowego, które pozwoliły określi zasięgu krajobrazu kulturowego pogranicza.
The north-eastern Poland is described as a religious borderland and has been formed as a result of the inter-action of two great religious and cultural traditions: the Western (Latin) and Eastern (Byzantine-Ruthenian, Orthodox). The paper presents results of the research which aim was to present the extent of the cultural diffusion zone on the basis of the intensity of occurrence of church buildings in north-eastern Poland and western Belarus. The study used the method of Thiessen polygons (Voronoi diagram), and geo-information (GIS) and geostatistical tools. The result is the intensity maps of sacral buildings (Roman Catholic and Orthodox churches) and a bimodal map of the cultural diffusion that helped to determine the extent of the cultural landscape of the borderland.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2013, 19; 62-72
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Okupacja, której… nie było? Życie codzienne w wojennych wspomnieniach mieszkańców Spisza i Orawy, zebranych w latach 1967–1970 i pół wieku później
An occupation that … was not there? Everyday life in the war memories of the inhabitants of Spisz and Orawa collected in the years 1967–1970 and half a century later
Autorzy:: Awzan, Kacper
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31803938.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:: Spisz i Orawa
życie codzienne
Słowacja
okupacja
II wojna światowa
pogranicze
Spisz and Orava
everyday life
Slovakia
occupation
Second World War
borderlands
Opis:: Pamięć II wojny światowej oraz słowackich rządów na Spiszu i Orawie pozostaje dość żywa w obydwu regionach. Porównując współczesne relacje ze wspomnieniami zebranymi w latach 1967–1970, można stwierdzić, że nie ulega ona większym przemianom. Na obraz pięciu wojennych lat rzutuje przede wszystkim dobra sytuacja gospodarcza oraz zwrot ku słowackości, nieo ceniany pejoratywnie. Relacje świadków sprzed pół wieku uzupełniają się ze współczesnymi świadectwami, choć zawierają więcej szczegółów i niosą większy ładunek emocjonalny.
The memory of the Second World War and Slovak rule in Spisz and Orawa remains quite vivid in both regions. Comparing contemporary accounts with memories collected in the years 1967–1970, it can be argued that there have not been any major changes. The image of the five years of war is mainly coloured by the good economic situation and the turn towards Slovakness, not seen pejoratively. The accounts of witnesses from half a century ago complement the contemporary testimonies, although obviously containing more details and carrying a greater emotional charge.
Źródło:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 30-51
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Inwestycje hetmanów w XVII wieku. Między interesem własnym a państwowym
Hetman’s investments in the 17th century. Between self and state interest
Autorzy:: Bania, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26469662.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Kresy Wschodnie
hetmani
Podhorce
Żółkiew
XVII wiek
fortyfikacje
Eastern Borderlands
hetmans
Pidhirtsi
Zhovkva
17th century
fortifications
Opis:: W końcu XVI wieku ustaliła się zasada dożywotniego funkcjonowania urzędu hetmańskiego. Być może nieprzypadkowo sprawowanie tej funkcji przez hetmanów owocowało zakrojonymi na wielką skalę inwestycjami, niekiedy wyjątkowo nowocześnie pomyślanymi; były to: Zamość, Żółkiew, Brody, Stanisławów, Kudak i Okopy Św. Trójcy. Obrona południowo-wschodnich terytoriów kresowych, na których bądź w pobliżu których, hetmani posiadali swe największe latyfundia inicjowała powstawanie twierdz, centrów tych latyfundiów a jednocześnie tworzyły te dzieła skuteczny system obrony całego państwa przed zagrożeniami tatarskimi, tureckimi, powstaniami kozackimi. Wyróżniał się Stanisław Koniecpolski, inicjując powstanie szeregu mniejszych twierdz – najsłynniejsza z nich to Kudak – czy Nowy Koniecpol, umacniając bardziej nowoczesnymi fortyfikacjami Bar, myśląc o stworzeniu Szkoły Rycerskiej we Lwowie. Godna podkreślenia jest ewolucja urządzeń obronnych od nieskomplikowanych bastei-puntone jak w Żółkwi, poprzez bastiony Brodów do nowoczesnych, z rozmachem zaprojektowanych fortyfikacji otaczających Lwow w końcu XVII wieku z inicjatywy hetmana Stanisława Jabłonowskiego. Interesujący jest problem wzajemnych relacji twierdza – rezydencja, jak Brody i Podhorce, Lwow i Podkamień, Czy istniały namiastki takich powiązań twierdzy i rezydencji w przypadku Zamościa i Żółkwi, Stanisławowa? Hetmani-latyfundyści jednocześnie nie dążyli do modernizacji pozyskanych starszych zamków, jak na przykład Stanisław Koniecpolski, który nie unowocześnił szesnastowiecznego systemu bastejowego zamków w Mikulińcach i Jazłowcu. Urząd hetmański stosunkowo późno zaczął funkcjonować jako stały element systemu politycznego Rzeczypospolitej, zatem hetmanom obecność w senacie zapewniały takie dodatkowe godności jak kanclerska – Zamoyski, Żołkiewski, oraz kasztelana krakowskiego – Koniecpolski, Jabłonowski. Tylko Stanisław Koniecpolski poczuwał się do podkreślenia swej dodatkowej godności fundując w stolicy starostwa myślenickiego, stanowiącego uposażenie godności kasztelańskiej, w Myślenicach kaplicę dla cudownego wizerunku Najświętszej Marii Panny. Podsumowując inicjatywy fundatorskie hetmanów jako ministrów państwa i latyfundystów w XVII wieku są wyjątkowo ściśle ze sobą splecione, co wynikało zaangażowania ich w organizację ochrony własnych posiadłości najczęściej usytuowanych na Kresach wschodnich państwa, w XVII wieku szczególnie narażonych na działania militarne.
At the end of the 16th century, the principle of the lifelong functioning of the hetman’s office was established. Perhaps it is no coincidence that the performing of hetmans function resulted in large-scale, sometimes exceptionally modern investments, they were: Zamość, Żołkiew, Brody, Stanisławow, Kudak and Okopy Św. Trojcy. The defense of the south-eastern borderland territories, where the hetmans had their greatest latifundia, initiated the creation of fortresses, centers of these latifundia, and at the same time created an effective system of defense of the entire state against Tatar and Turkish threats and Cossack uprisings. Stanisław Koniecpolski stood out, initiating the creation of a number of smaller fortresses – the most famous of them is Kudak - or Nowy Koniecpol, strengthening Bar with more modern fortifications, thinking about creating a Knight School in Lviv. What is worth emphasizing is the evolution of defense devices from simple bastions like in Żołkiew, through Brody bastions to modern, with panache designed fortifications surrounding Lviv at the end of the 17th century built on the initiative of Hetman Stanisław Jabłonowski. Another interesting problem are the mutual relations between the fortress and the residence, such as Brody and Podhorce, Lviv and Podkamień. The hetman-latifundists did not try to modernize the acquired older castles, such as Stanisław Koniecpolski, who did not modernize the sixteenth-century bastion system of castles in Mikuliniec and Jazłowiec. The Hetman’s office began to function as a permanent element of the political system of the Republic of Poland relatively late, so the hetman’s presence in the Senate was ensured by such additional dignities as the chancellor’s office – Zamoyski, Żołkiewski, and the castellan of Krakow – Koniecpolski, Jabłonowski. Only Stanisław Koniecpolski felt the need to emphasize his additional dignity by founding in the capital of Myślenice eldership, which was an endowment of the castellan dignity, in Myślenice a chapel for the miraculous image of the Blessed Virgin Mary. Summing up, the founding initiatives of the hetmans as state ministers and latifundists in the 17th century are extremely closely intertwined, which resulted from their involvement in the organization of the protection of their own estates most often located in the eastern borderlands of the country, particularly exposed to military actions in the 17th century.
Źródło:: TECHNE. Seria Nowa; 2022, 9; 25-40
2084-851X
Pojawia się w:: TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: De brújulas y nepantlas: identidad y fronteras en Borges y Anzaldúa
Autorzy:: Barili, Amelia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2087620.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:: Jorge Luis Borges
Gloria Anzaldúa
identity
Latin American literature
borderlands
Opis:: Al estilo del ensayo de Borges “Kafka y sus precursores”, en este artículo propongo leer a Borges desde/con Anzaldúa y a Anzaldúa desde/con Borges, y reflexionar sobre cómo articulan ellos su identidad desde el margen. Espero poder mostrar que ambos autores, y por extensión chicanos y latinoamericanos comparten perspectivas comunes que pueden ser mutuamente fructíferas en el momento de pensar la cuestión de cómo establecer un nuevo sujeto enunciador que exprese su propia voz, en pie de igualdad, con los discursos dominantes vigentes. En mi análisis relaciono los conceptos de “aleph”, “borderlands” y “nepantla” como espacios fluidos desde los que crear sentido de los múltiples fragmentos e influencias de variada índole que contribuyen a formar nuestra identidad. Propongo que tanto Anzaldúa como Borges ilustran que ese vivir entre culturas, ese “ver doble” (ver desde varias perspectivas simultáneamente) vuelve transparentes los condicionamientos culturales y permite subvertirlos. Ambos ponen énfasis en la experiencia como determinante del contenido de lo literario y –considerando tanto al lector como al escritor como horizontes de recepción y de producción– dan voz a la complejidad de su experiencia de mestizaje cultural.
Źródło:: Itinerarios; 2009, 9; 9-21
1507-7241
Pojawia się w:: Itinerarios
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Antypaństwowa działalność komunistyczna na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej jako forma geopolitycznej destabilizacji
Communist anti-national activities in the Second Commonwealth Eastern Borderlands as a factor of geopolitical destabilization
Autorzy:: Baziur, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/540494.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:: Kresy Wschodnie Związek Sowiecki dywersja
konflikt asymetryczny Polska niepodległa
walka z komunizmem
Polish Eastern Borderlands
Soviet Union
diversion
asymmetric warfare independence
Polska
anticommunism
Opis:: Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1918 roku z punktu widzenia Związku Sowieckiego oznaczało znaczne utrudnienie w realizacji planów wspomagania ruchów rewolucyjnych w Niemczech i innych krajach europejskich. W obliczu przegranej wojny z Polską, sowieci zorganizowali bardzo rozbudowany system, którego zadaniem było prowadzenie działalności dywersyjnej i terrorystycznej na Kresach Wschodnich. Planowanym efektem akcji wykorzystującej ludność białoruską, ukraińską i litewską, a także polskich komunistów, było wywołanie rewolucji, która uzyskałaby oczywiście wsparcie ze strony sowietów. W rezultacie, wschodnie regiony Polski miałyby zostać przyłączone do Związku Sowieckiego. Dzięki skutecznej akcji polskiego kontrwywiadu wojskowego i postawie społeczeństwa, polska granica wschodnia przetrwała aż do IV rozbioru Polski w 1939 roku.
Regaining independence by Poland in 1918 from the point of view of the Soviet Union meant a significant impediment to the implementation of plans to support revolutionary movements in Germany and other European countries. After the defeat in the war with Poland, Soviet government organized a very complex system, whose task was to carry out sabotage and terrorist activities in the Polish Eastern Borderlands. In these activities there were to be engaged the Belarussians, Lithuanians and Ukrainians, as well as Polish members of the communist party. The planned result of these activities were calling the revolution, which, of course, have obtained support from the Soviets. As a result, the eastern Polish regions would be connected to the Soviet Union. Thanks to effective action by the Polish military counterintelligence and the attitude of society, Polish eastern border lasted until the fourth partition of Poland in 1939.
Źródło:: Przegląd Geopolityczny; 2016, 16; 138-155
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:: Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Badania archeologiczne Polaków na Ukrainie w XIX i początku XX wieku
Archaeological research of Poles in Ukraine in the 19th and early 20th centuries
Autorzy:: Blombergowa, Maria Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28766355.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: polskie badania archeologiczne na Ukrainie
archeologia Kresów
historia archeologii
Polish archaeological research in Ukraine
archeology of the Borderlands
history of archeology
Opis:: Na Ukrainie, jak i w innych stronach świata żyli i pracowali – w wielu dziedzinach gospodarczych i oczywiście naukowych – Polacy. Wielu też poświęciło swoją uwagę, czas i fundusze na poszukiwanie i badanie śladów odległej przeszłości zachowanych w ziemi. O badaczach i badaniach na terytoriach Ukrainy, Galicji Zachodniej, w Małopolsce pisali: Stefan Nosek, Zarys historii badań archeologicznych w Małopolsce (1967); Andrzej Abramowicz, Wiek archeologii (1967); są też starsze publikacje: Bohdan Janusz, Zabytki przedhistoryczne Galicji Wschodniej (1918); Marcyan Śmiszko, Kultury wczesnego okresu epoki cesarstwa rzymskiego w Małopolsce Wschodniej (1932). O badaniach archeologicznych prowadzonych przez polskich miłośników starożytności na terenach wschodnich Ukrainy, podlegających carskiej Rosji, polskich publikacji nie ma zbyt dużo (Abramowicz, 1970; Blombergowa, 1993). W moim artykule podejmuję próbę wypełnienia tej luki w dziejach historii polskiej archeologii.
The Polish lands under the rule of Austria were referred to as Eastern Galicia. Inhabitants of these areas represented various social and professional groups. For many of them, collecting and archaeological research has become a subject of serious interest. In this area, inhabited for centuries by various nations, there are numerous ruins, burial mounds, embankments and castles. This multitude of traces of past cultures forced us to search. This became the reason for a wide interest in the past and the development of collecting. Thus, the object of interest of nineteenth-century archeology, in the eyes of many researchers, were all monuments of the past, understood as the entirety of pre-historical, ethnographic, written and other sources. Accordingly, archeology should study all the creations of human hands from different epochs; creations ranging from the simplest to artistic and artful, material remains and traces of beliefs, worship and literature. The scope of the researchers’ interests included ancient temples, monuments of armaments, classical antiquities, archival science, archeography, sphragistics and numismatics. In Ukraine and in other parts of the world, Poles lived and worked – in many economic and, of course – scientific fields. Many have devoted their attention, time and funds to searching for and studying traces of the distant past preserved in the ground. There are not many Polish publications about archaeological research conducted by Polish lovers of antiquity in eastern Ukraine, which were subject to tsarist Russia. This article attempts to fill this gap in the history of Polish archeology.
Źródło:: Eastern Review; 2022, 11, 1; 13-31
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:: Eastern Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Feliks Trusiewicz, Tadeusz Szewczyk, Maria Maleńczak, Świadectwa zbrodni wołyńskiej
Feliks Trusiewicz, Tadeusz Szewczyk, and Maria Maleńczak: Testimonies from the Volhynia Massacre
Autorzy:: Bock-Matuszyk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/634786.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:: Wołyń
zbrodnia wołyńska
Galicja Wschodnia
II wojna światowa
ukraińscy nacjonaliści
UPA
Polacy na Kresach
Volhynia
Volhynia Crime
Eastern Galicia
World War II
Ukrainian nationalists
Ukrainian Insurgent Army
Poles in the Eastern Borderlands
Opis:: This text provides the source edition of three accounts recorded in 2013 concerning the crimes of Ukrainian nationalists committed during World War II against Poles in Volhynia and Eastern Galicia, referred to as the Volhynia Massacre. Feliks Trusiewicz, Tadeusz Szewczyk, and Maria Maleńczak were eyewitnesses of the genocide, lost people close to them, and had their lives threatened by their neighbours and sometimes even members of their own mixed Polish-Ukrainian families. They recount their dramatic memories of those events as well as their interpretations of the causes of the Polish-Ukrainian conflict. They also highlight the uniqueness of the phenomena, which took on a different path in Volhynia itself and in Eastern Galicia as a whole.
Tekst stanowi edycję źródłową trzech relacji zarejestrowanych w 2013 r., dotyczących zbrodni ukraińskich nacjonalistów dokonanych w latach II wojny światowej na Polakach na Wołyniu i w Galicji Wschodniej, określanych mianem zbrodni wołyńskiej. Feliks Trusiewicz, Tadeusz Szewczyk i Maria Maleńczak, którzy na własne oczy widzieli ofiary ludobójstwa, utracili w ten sposób bliskie osoby i doświadczyli zagrożenia życia ze strony sąsiadów, a czasem nawet członków własnych polsko-ukraińskich rodzin, przytaczają dramatyczne wspomnienia tamtych wydarzeń, ale też własne interpretacje źródeł polsko-ukraińskiego konfliktu. Zwracają też uwagę na specyfikę zjawiska, które przebiegało w odmienny sposób na samym Wołyniu i w Galicji Wschodniej.
Źródło:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2018, 8; 219-322
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:: Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Przełom 1989 roku początkiem organizacji kresowych na Warmii i Mazurach. Studium na przykładzie Towarzystwa Miłośników (obecnie Przyjaciół) Wilna i Ziemi Wileńskiej w Olsztynie
Autorzy:: Bojarski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364952.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:: borderland organisations
social life
turn of 1989
Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej (Association of Lovers of Vilnius
and Vilnius Land)
Olsztyn
cultivating memory of Eastern Borderlands
Opis:: The text presents the shaping process and initial activity of the Association of Lovers (currently: Friends) of Vilnius and Vilnius Land) in Olsztyn. This concept is presented in the light of the chronicle of the Association, documents and other materials found in private collections, mostly belonging to persons tied with the Association at various points of its functioning, as well as local press articles.
Źródło:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2020, 308, 2; 260-272
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zakleszczony pomiędzy Wschodem i Zachodem? Tożsamościowe sploty Franka Meislera
Wedged between East and West? The tangled identity of Frank Meisler
Autorzy:: Borzyszkowska-Szewczyk, Miłosława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399435.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Frank Meisler
Kindertransports
Free City of Gdańsk
Pomeranian Jews
identity project
literature of cultural borderlands
intercultural literature
Holocaust literature of post-factographic character
kindertransporty
Wolne Miasto Gdańsk
żydzi/Żydzi pomorscy – projekt tożsamościowy
literatura pogranicza kulturowego
literatura interkulturowa
postfaktograficzna literatura Holocaustu
Opis:: W artykule poddałam refleksji tekstualne konstrukcje projektu tożsamościowego oraz obraz Wolnego Miasta Gdańska w autobiografii wzrastającego tam artysty pochodzenia żydowskiego Franka Meislera zatytułowanej Zaułkami pamięci. Gdańsk – Londyn – Jaffa. Wychodząc od analizy narracyjnej, prześledziłam sposób portretowania kulturowego splotu Wolnego Miasta Gdańska i tamtejszej społeczności żydowskiej w jej zróżnicowaniu. Uwzględniłam zarówno kwestię ujmowania doświadczenia pogranicza i żydowskości, jak i różnice w ich przedstawianiu w stosunku do utartej matrycy postrzegania relacji Wschód–Zachód, a także wielojęzyczność jako motyw i strategię narracyjną. Tekst Meislera został ujęty w ramach literatury kulturowego pogranicza i postfaktograficznej literatury Holocaustu.
This article reflects on the textual constructions of identity and the image of the Free City of Gdańsk (Danzig) in Frank Meisler’s autobiography On the Vistula Facing East, 1996 (Zaułkami pamięci. Gdańsk–Londyn–Jaffa, 2014; An der Weichsel gegen Osten, 2016). The author was a British-Israeli artist born in 1925 in the Free City of Gdańsk. The narrative analysis conducted here explores how Meisler presents cultural entanglements in the Free City of Gdańsk and its diversified Jewish community. My aim is to examine his strategies for portraying the borderland experience, his multilingualism, and for incorporating the Jewishness into the matrix of the East-West relations. Meisler’s autobiography has been interpreted as an example of the literature of cultural borderlands and of post-factum Holocaust literature.
Źródło:: Autobiografia Literatura Kultura Media; 2019, 12, 1; 119-142
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:: Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: La letteratura rutena della Rzeczpospolita Obojga Narodów nella ricezione critica polacca
Ruthenian Literature of the Polish Commonwealth in Polish Scholarly Perception
Autorzy:: Brogi, Giovanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28643110.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:: Plurilinguism
Polish borderlands
Ukrainian literature
Polish literature
Opis:: The interest of Polish scholars in literary works written in Ruthenian or in Polish language in the borderlands of the Commonwealth varied in different periods. By the end of the 19th and the beginning of the 1930s, Poland was rather focused on the construction of her new national state and the accentuation of her civilizational mission towards Eastern Slavic literature. After World War II, the new borders of the Polish state under Communist rule directed the attention of Polish scholars and cultural dealers toward a new national conception, whose goal was to eradicate the memory of the Commonwealth and to canalize the intellectual efforts towards “truly” Polish heritage, anti-German antagonism and politically correct ideologies. However, some groundbreaking works were written in the 1960s. Radical changes appeared after 1989. Publications multiplied exponentially in the 1990s and 2000s. Post-colonial studies emerged. In Polish scholarship and culture, two main trends may be indicated: on the one hand, the need to analyze the cultural, linguistic and literary specificities of the borderlands of Ukraine and Belarus in the Lithuanian Grand principality and in the Crown territories; on the other, the need to consider in a systemic approach all the components (Ruthenian, Polish, Lithuanian, Jewish, German) of society and culture of the Rzeczpospolita. The article focuses on the most interesting trends and publications of the periods indicated above.
Źródło:: pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2019, 10; 109-124
2384-9266
Pojawia się w:: pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: O potrzebie ujęć subwersywnych w badaniach nad pograniczem
Autorzy:: Bukowiec, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/639078.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: The Need for Subversiveness in Studies on Borderlands The word „pogranicze” (in rough translation: borderland) gets more and more popular in Polish humanities as the equivalent of untranslatable and inconvenient „Kresy”, the first being free of polonoc
Opis:: The Need for Subversiveness in Studies on BorderlandsThe word „pogranicze” (in rough translation: borderland) gets more and more popular in Polish humanities as the equivalent of untranslatable and inconvenient „Kresy”, the first being free of polonocentric, colonial conotations of the latter. The article: presents the logic of a map as fundamental to the notion „pogranicze”, discusses its discoursive consequences and points to the need of deconstructive, subversive uses of the term.
Źródło:: Wielogłos; 2014, 2(20)
2084-395X
Pojawia się w:: Wielogłos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "BORDERLANDS" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język