Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "BISHOP" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 460
Tytuł:
Тайна Евхаристии в богословии митрополита Иоанна Зизиуласа
The Mystery of the Eucharist in the Theology of Metropolitan John Zizioulas
Misterium Eucharystii w teologii metropolity Johna Zizioulasa
Autorzy:
Sashko, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038149.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
Kościół
chrzest
sakramenty
biskup
Królestwo Niebieskie
eklezjologia
eschatologia
Eucharist
Church
baptism
sacraments
bishop
the Kingdom of Heaven
ecclesiology
eschatology
Opis:
Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 149-160
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Служение Церкви священномученика епископа Дамаскина (Цедрика) после его хиротонии в 1923 году
The Hieromartyr Bishop Damaskin Tsedriks Service to the Church after his Consecration in 1923
Autorzy:
Шумило, Виталий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494544.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
еп. Дамаскин (Цедрик)
митр. Антоний (Храповицкий)
миссионерство
большевицкий режим
обновленчество
сергианство
Катакомбная Церковь
Bishop Damaskin (Tsedrik)
Metropolitan Anthony (Khrapovitsky)
missionary work
the bolshevik regime
renovationism
sergianism
Catacomb Church
Opis:
Статья посвящена одному из самых известных архиереев гонимой Русской Церкви начала XX в. Дамаскину (Цедрику). На основе документальных материалов прослеживается его биография вплоть до мученической кончины в Карагандинском лагере (1937 г.). Автор анализирует и просветительскую, миссионерскую и исповедническую деятельность архипастыря, подробно излагает исторические обстоятельства его ареста и гонений на Церковь, жизни Катакомбной Церкви, делает выводы о положении Русской Церкви в России XX в.
This article is about one of the best known hierarchs of the persecuted Russian church at the turn of the XXth century, Damaskin Tsedrik. Based on archival documents, it traces his biography up until his death as a martyr in the Karaganda concentration camp in 1937. The author analyses the educational and missionary work and preaching of this hierarch, relates in detail the circumstances and historical background of his arrest, the persecution of the Church, the life of the Catacomb Church, and his conclusions about the circumstances of the Russian Church in Russia of the XXth century.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 2; 173-218
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Печско-мохачский епископ Никанор (Мелентиевич) как автор службы сербскому деспоту Иоанну Бранковичу
Nikanor (Melentijević), the bishop of Pecs (Southern Hungary), as an author of the liturgical Office for the Serbian Despot John Branković
Autorzy:
Temcinas, Sergeius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396959.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Srbljak
Old Church Slavonic hymnography
acrostic
Despot John Branković
Bishop Nikanor (Melentijević)
Serbian Orthodox hierarchy in Southern Hungary
Jazak monastery
Krušedol monastery
Fruška Gora
церковнославянская гимнография
Сербляк
акростих
деспот Иоанн Бранкович
епископ Никанор (Мелентиевич)
сербская православная иерархия южной Венгрии
монастырь Язак
Крушедольский монастырь
Фрушка-Гора
Opis:
It is generally believed that the Old Church Slavonic liturgical Office for the Serbian Despot John Branković († 1502) was written in Fruška Gora (Vojvodina) by an anonymous monk of Krušedol monastery in 1708–1714 (traditional view) or, alternatively, in the 2nd half of the 16th century (modern view). The article presents evidence that the two Canons of the Office contain a joint acrostic (previously unnoticed) which includes the author’s name. There is good reason to believe that the Office was composed by Nikanor (Melentijević), the Serbian bishop of Pécs (Southern Hungary), during his stay in Jazak monastery (Fruška Gora) in 1711–1713.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 63-72
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жизнь и служение Церкви священномученика епископа Дамаскина (Цедрика) до его хиротонии в 1923 году
The Life and Labors for the Church of Hieromartyr Damascene (Tsedrik) before His Consecration as Bishop in 1923
Autorzy:
Шумило, Виталий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494350.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
еп. Дамаскин (Цедрик)
митр. Антоний (Храповицкий)
миссионерство
большевицкий режим
обновленчество
Bishop Damascene (or Damaskin) (Tsedrik)
Metropolitan Anthony (Khrapovitsky)
missionary work
bolshevik regime
renovationism
Opis:
Дамаскин (Цедрик), епископ Глуховский и Нежинский, – архиерей начала XX в., священномученик, проживший долгую и трудную жизнь. Обладающий необыкновенной тягой к знаниям и неординарным талантом к иностранным языкам и проповеди христианства в среде иноверных, он начинал как выдающийся миссионер, научно подходящий к проблемам освоения чуждых культур (бурятской, тунгусской, китайской) и проповеди носителям этих культур. Революционные события оборвали путь миссионера и исследователя, и еп. Дамаскин стал одним из первых поборников истинно-христианских идей в Русской Церкви, которая погружалась в обновленчество и сотрудничество с большевицкой властью. Статья является обзором биографии еп. Дамаскина (Цедрика) до его рукоположения во епископы в 1923 г.
Damascene (Tsedrik), Bishop of Glukhov and Nezhinsk, was a hierarch of the early 20th century and a hieromartyr to the faith. He lived a long and difficult life. Having an unusually strong desire to study and an exceptional talent for foreign languages, as a gifted preacher of Christianity amongst those of other faiths, he started out as an exceptional missionary. With an academic, scientific approach towards foreign cultures he came into contact with the Buriat, Tungus, Chinese and preached the Gospel to these peoples. The events of the Russian Revolution cut short his work as a missionary and scholar, and Bishop Damascene became one of the first defenders of the idea of True Orthodox Christianity in the Russian Church, as it was being swallowed up by renovationism and compromise and collaboration with the bolshevik authorities. This article is an overview of Bishop Damascene Tsedrik's biography before his consecration as bishop in 1923.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 1; 5-26
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Πατέρες τοῦ ἁγίου Νεκλονίου. Functionaries of the Naqlun monastery in the first two centuries of its existence
Autorzy:
Derda, Tomasz
Wegner, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1048147.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
laura
prosopography
Naqlun
bishop Nikolaos
monastic administration
Opis:
The present contribution explores the organisation of the monastic community at Naqlun in the 6th and 7th centuries. It starts with an overview of the sources and proceeds to a prosopography of various figures from the Naqlun community attested in the evidence. The concluding section is devoted to a brief synthesis of our current knowledge of the community structure and its development before the Arab conquest.
Źródło:
Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski jubilee volume on the occasion of his 70th birthday; 73-97
9788323547266
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i historia relikwii świętego Spirydona biskupa Tremithus
Life of saint Spiridon and history on relic to the bishop of Tremithus
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420383.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Święty Spirydon
biskup Tremithus
Sobór w Nicei
herezja Ariusza
relikwie
prawa ręka Spirydona
Saint Spyridon
bishop of Tremithus
First Council of Nicaea
heresy of Arius
relic
right hand of Saint Spyridon
Opis:
W ciągu ostatnich kilku lat postać świętego Spirydona – wielkiego hierarchy Cerkwi Greckiej – staje się coraz bardziej znana, czczona i wychwalana przez wiernych prawosławnych na całym świecie, w tym również na gruncie słowiańskim. W Rosji na ten przykład jest ona czczona niemal na równi ze świętym Mikołajem Cudotwórcą. Godnym podziwu jest więc jego życiorys: m.in. perypetie do przyjęcia święceń kapłańskich a jeszcze ciekawszy po chirotonii biskupiej. Na szczególną uwagę zasługuje jego czynny udział w Pierwszym Soborze Powszechnym oraz opis historii jego doczesnych szczątków – spoczywających do dnia dzisiejszego na greckiej wyspie Korfu - a także cudownej prawicy świętego, zwróconej dopiero po ok. 800 latach przez Kościół Katolicki prawosławnym Grekom.
In the last few years Saint Spyridon – the great hierarch of Greek Orthodox Church, is becoming increasingly known, glorified and praised by Orthodox Christians from all over the world including slavic territories. In Russia, for instance, St Spyridon is honored on a par with St Nikolaos the Wonderworker. Therefore, his biography is truly admirable, e.g. occurrences before the ordination to the priesthood and even more interestingly facts after he was made Bishop of Trimythous. St Spyridon participated in the sessions of the Firts Ecumenical Council, where he played a significant and remarkable role. Special attention deserve also the history of St Spyridon’s relics, which repose on the Greek island of Corfu to this day as well as his miraculous right hand returned to Orthodox Greeks by Catholic Church after c. 800 years.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 81-85
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Wilk-Woś, Późnośredniowieczna kancelaria arcybiskupów gnieźnieńskich (1437-1493), Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 2013, ss. 364
Autorzy:
Krucki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023482.pdf
Data publikacji:
2014-06-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archidiecezja
Gniezno
biskup
archdiocese
bishop
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2014, 101; 377-381
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie instytucji Synodu Biskupów dla współczesnego Kościoła
Significance of Synod of Bishops for the present Church
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147640.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
biskup rzymski
episkopat
pomoc
II Sobór Watykański
Synod Biskupów
Bishop of Rome
episcopate
help
Second Vatican Council
Synod of Bishops
Opis:
Instytucja Synodu Biskupów została powołana do życia przez papieża Pawła VI w jego motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 roku. Sukcesywny obraz prawny instytucji został określony przez posoborowy Kodeks prawa kanonicznego z 1983 roku w kan. 342-348; opublikowane zostały także regulaminy Synodu Biskupów w latach 1966, 1969, 1971 oraz 2006. Można zatem powiedzieć, że wszyscy soborowi papieże, tj. św. Paweł VI, św. Jan Paweł II oraz Benedykt XVI, kształtowali obraz prawny oraz praktyczne funkcjonowanie instytucji Synodu Biskupów. Nie należy także pomijać bardzo ważnego faktu, że obecny papież Franciszek opublikował 15 września 2018 roku Konstytucję apostolską Episcopalis communio o Synodzie Biskupów. Do chwili obecnej odbyło się 28 zgromadzeń różnych zebrań instytucji Synodu Biskupów; przy czym należałoby do wskazanej grupy dodać jeszcze tzw. synod holenderski. Instytucja Synodu Biskupów jest szczególną oraz wyróżniającą się instytucją w Kościele posoborowym. Składa się na to wiele elementów, nie tylko regularność zwoływania zebrań Synodu Biskupów, ale także podejmowana oraz analizowana problematyka synodalna, która dotyczyła różnych i ważnych zagadnień życia i funkcjonowania współczesnego Kościoła. W tym kontekście szczególnego podkreślenia wymaga wskazanie na naturę teologiczno-prawną instytucji, która sprawia, że mamy do czynienia z instytucją dynamiczną, kształtującą życie Kościoła posoborowego oraz swoją strukturą zachęcającą do zainteresowania się Synodem Biskupów zarówno na płaszczyźnie doktrynalnej, jak i tej faktycznej. Już samo zwołanie każdego zebrania Synodu Biskupów jest dużym wydarzeniem eklezjalnym, które angażuje nie tylko osobę biskupa rzymskiego, od którego zebranie Synodu Biskupów w sposób totalny zależy, oraz jednocześnie uczestników zgromadzonej instytucji, ale także w mniejszym lub większym wymiarze praktycznie cały Kościół – w szczególności episkopat – równolegle do wyodrębnionych etapów Synodu, tj. jego przygotowania, samych obrad zwołanego zgromadzenia oraz etapu posynodalnego, który związany jest z realizacją postanowień synodalnych. W tym nurcie należy także wymienić przesłania doktrynalne Synodów Biskupów wraz z ich propozycjami, które ukierunkowywały Magisterium biskupów rzymskich na obszary uznawane za konieczne jako przedmiot jego wypowiedzi, przede wszystkim przez publikowanie posynodalnych adhortacji apostolskich, które z kolei – mówiąc bardzo ogólnie – w wielu jego obszarach miały sukcesywny wpływ na codzienne życie Kościoła po II Soborze Watykańskim.
Institution of the Synod of Bishops was established by Pope Paul VI in his motu proprio Apostolica sollicitudo dated 15 September 1965. Successive legal image of the institution was defined by the Post-Conciliar Code of Canon Law of 1983, in can. 342-348. Also, in the years 1966, 1969, 1971, and 2006 there were published rules of the Synod of Bishops. Therefore, one may say that all Popes who ruled during councils, i.e. Paul VI, John Paul II, and Benedict XVI shaped the legal image and practical operation of the institution of the Synod of Bishops. One cannot also ignore a very important fact that on 15 September 2018 the present pope, Francis, published the Episcopalis communio apostolic constitution about the Synod of Bishops. Until now, there have been twenty-eight congregations of various meetings of the institution of the Synod of Bishops. However, the mentioned group should also be enlarged by so-called Dutch Synod. The institution of Synod of Bishops is a special and standing out institution in the Post-Conciliar Church. This is due to several elements, namely, not only the regular character of having meetings of the Synod of Bishops, but also the undertaken and analysed synodal problematic aspects that concerned various and important issues of life and functioning of the current Church. In this context, a special accent must be drawn to the indication of the theological and legal character of the institution that causes that we deal with a dynamic institution that shapes the life of the Post-Conciliar Church and by its structure encourages to have interest in the Synod of Bishops both on the doctrinal and factual level. Convening the Synod of Bishops is itself a major ecclesiastical event that engages not only the person of the Bishop of Rome, who is utterly responsible for its convention, but also the entire Church to a greater or lesser extent, and specifically the episcopate that is engaged in parallel in relation to the distincted stages of the Synod, i.e. its preparation, deliberations during the convened assembly, and the post-synodal stage that relates to fulfilment of synodal decisions. Considering this mainstream, one should also mention doctrinal messages of Synods of Bishops together with their propositions that directed the Magisterium of Bishops of Rome towards these areas that were considered a necessary aspect of their deliverance, essentially by publishing post-synodal apostolic exhortations which, in turn, very generally speaking had a successive influence on everyday life of the Church after the Second Vatican Council in many areas of the Church.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 33-54
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie dokumentu „Główne zasady współczesnego duszpasterstwa” dla działalności Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
The importance of the "Guidelines for modern pastoral work" in the live and work of the Ukrainian Greek Catholic Church
Autorzy:
Oliynyk, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154340.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Bishop Josyf Slipyj
Ukrainian Greek-Catholic Church
persecution
pastoral care
The document „The main principles of the modern pastoral care”
Opis:
The author analyses the ?Guidelines for Modern Pastoral Work", published by bishop Josyf Slipyja (1892 –1984). The document had a binding canonical authority during the illegal activities of the Greek Catholic Church in the Soviet Union. It provided clear directions to the pastoral practice, operating under harsh realities of the communist regime. It retains its valour for the Church, working under present conditions, in that it opens up a perspective of a dialogue between the Greek Catholics and the Orthodox Christians. It invites to a greater inculturation, facilitates discussions on liturgical matters and points ways to agreements on thorny issues. Careful examination of the document allows the author of this essay to forward a claim that some of its directives retain their usefulness to the Greek Catholic Church even today. To illustrate this point he first sketches a historical context of the document, then describes its structure and content, with special attention to its theological dimension, and finally presents these present pastoral challenges that can be met with the help of theanalysed paper. Particular solutions may be applied to a crisis, preservation of the deposit of faith, pastoral care of faithful, religious practice of the clergy and dialogue with other denominations. The latter was actually quite ahead the ecumenical spirit, sanctioned later by the Second Vatican Council.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 279-290
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany personalne w organizacji administracji i sądownictwie diecezji kujawsko-kaliskiej (1918-1925)
Personnel Changes in the Organization of Administration and Judiciary of the Kuyavia-Kalisz Diocese (1918-1925)
Autorzy:
Wlaźlak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022789.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
diecezja kujawsko-kaliska
Włocławek
diecezja włocławska
kanclerz kurii
konsystorz
Kuria Biskupia
Sąd Biskupi
Kuyavia-Kalisz Diocese
Włocławek Diocese
curia chancellor
consistory
bishop’s curia
bishop’s court
Opis:
Problematyka zmian personalnych w administracji i sądownictwie diecezji kujawsko-kaliskiej w latach 1918-1925, była uwarunkowana kilkoma czynnikami. Przede wszyskim doszło do zmian w prawodawstwie kościelnym. Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, który zaczął obowiązywać w 1918 r. oddzielał władzę administracyjną od sądowniczej. W tymże roku biskup kujawsko-kaliski ustanowił Kurię Biskupią we Włocławku dla prowadzenia spraw administracyjnych, zaś dla prowadzenia spraw sądowych ustanowił Trybunał Generalny we Włocławsku oraz Trybunał Pomocniczy w Częstochowie i Kaliszu. W miejsce dawnego oficjalatu włocławskiego ustanowił wikariat generalny włocławski, oficjalat kaliski został wikariatem, zaś oficjalat piotrkowski przemianował na wikariat częstochowski. We Włocławku rezydował wikariusz generalny dla całej diecezji, którym był biskup pomocniczy. Nadto w stolicy diecezji urzędował ks. S. Chodyński, któremu podlegał wikariat włocławski, był jednocześnie oficjałem Trybunału Włocławskiego. Wiceoficjałem tegoż Trybunału był bp W.S. Owczarek, który następnie objął urząd oficjała. Z kolei wikariuszem generalnym i wiceoficjałem w Trybunale Częstochowskim został bp W.P. Krynicki, zaś wikariuszem generalnym i wiceoficjałem w Trybunale Kaliskim był ks. J.N. Sobczyński. Należy zauważyć, że w kurii byli zatrudnieni kanclerz, konsultorzy, radcowie, sekretarze, skarbnik, archiwariusz, architekci, członkowie różnych komisji, cenzorzy ksiąg religijnych i wizytatorzy nauki religii. Piastujący powyższe stanowiska duchowni pracowali również w sądzie, a większość z nich stanowiła elitę duchowieństwa, które było wykształcone w zagranicznych uczelniach. Władza diecezjalna doceniała ich zaangażowanie, czego wyrazem były nadawane im godności kościelne. Wielu z nich parało się pracą naukową. Ten skład obsady personalnej uległ zmianie w 1925 r., kiedy diecezja kujawsko-kaliska utraciła wikariat częstochowski na rzecz nowo utworzonej diecezji.
The issue of personnel changes in the administration and judiciary of the Kuyavia-Kalisz Diocese between 1918 and 1925 was determined by several factors. First of all, there were changes in the church legislation. The new Code of Canon Law, which came into force in 1918, separated the administrative and judicial authorities. It was then that the Bishop of Kuyavia and Kalisz established the Bishop’s Curia in Włocławek to handle administrative matters, and the General Tribunal in Włocławek and the Auxiliary Tribunal in Częstochowa and Kalisz to handle court cases. He established the General Vicariate of Wloclawek, the Officiality of Kalisz became the Vicariate, and the Officiality of Piotrków was renamed to the Vicariate of Częstochowa. The Vicar General for the whole diocese, which was also an auxiliary bishop, resided in Włocławek. Moreover, in the capital of the diocese, Rev. S. Chodyński, to whom the Vicariate of Włocławek was subordinate, was also a judicial vicar of the Włocławek Tribunal. The adjutant judicial vicar of this Court was Bishop W. S. Owczarek, who then took the office of judicial vicar. Bishop W. P. Krynicki became the Vicar General and the adjutant judicial vicar of the Częstochowa Tribunal, while Rev. J. N. Sobczyński was the Vicar General and the adjutant judicial vicar of the Kalisz Tribunal. It should be noted that the Curia employed a chancellor, consultants, counsellors, secretaries, a treasurer, an archivist, architects, members of various commissions, censors of religious books and catechesis visitors. The clergymen holding the above positions also worked in court, and most of them constituted an elite among the clergy, well educated in foreign universities. The diocesan authority appreciated their commitment, which was reflected in the ecclesiastical positions they were given. This composition of the staff changed in 1925, when the Kuyavia-Kalisz Diocese lost the Częstochowa Vicariate to a newly established diocese.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 455-471
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiór tłoków pieczętnych biskupów wrocławskich w Archiwum Archidiecezjalnym we Wrocławiu
Autorzy:
Mandziuk, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044804.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biskup
archiwum archidiecezjalne
Wrocław
ordynariusz diecezji
pieczęć
bishop
archdiocesan archive
diocesan ordinary
sigil
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 33; 225-231
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiór fotografii w Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Autorzy:
Ceynowa, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088365.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese archive
photographs
bishop Czesław Domin
bishop Ignacy Jeż
Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
fotografie
bp Czesław Domin
bp Ignacy Jeż
Opis:
Po podpisaniu porozumień granicznych między Polską a Republiką Federalną Niemiec w 1970 r. papież Paweł VI ustanowił stałą organizację kościelną na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej. Powstała wówczas diecezja koszalińsko-kołobrzeska. Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej (dalej: AAKK) zostało erygowane staraniem biskupa diecezjalnego w 2003 r. Działalność instytucji reguluje zatwierdzony statut i wewnętrzny regulamin. Do archiwum są przekazywane archiwalia z kurii biskupiej, parafii, instytucji i od osób prywatnych. Obecny zasób tworzy dokumentacja aktowa i nieaktowa – fotografie, łącznie 18 200 obiektów. Zbiory fotograficzne nie są jeszcze opracowane według obecnie wymaganych standardów archiwalnych. Jak dotąd tworzono podręczne spisy oraz podejmowano próbę identyfikacji osób i wydarzeń przedstawionych na zdjęciach. Mimo nieopracowanego zbioru pojedyncze fotografie są udostępniane na potrzeby lokalnych wystaw czy opracowań naukowych.
After border agreements being signed between Poland and German Federal Republic in 1970, pope Paul VI established a permanent Church administration in Western Pomerania and Ziemia Lubuska. On that time there was establisted Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese. Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese archive was erected thanks to the third diocesan bishop in year 2003. It is manager according to an approved status and an internal statute. To the archive there are passed files from the bishop curia, parishes, institutions and private persons. Its current content consists of file and non-file documents – photographs. Nowadays it makes 18,200 artifacts. Photographis files are not yet processed according to current archive standards. Up to now there had been made some handy lists and there were made some attempts to identify some people and events visible on those photos. Alhhough the not-yet-processed files some single photographs are available for the needs of local exhibitions or scholar works.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 9-27
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawieszenie, umorzenie oraz zrzeczenie w procesie małżeńskim w kontekście procesowej reformy papieża Franciszka z 2015 roku
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
bishop
reconciliation
change
litigation reform
dismissal
suspension
waiver
biskup
pojednanie
przekształcenie
reforma procesowa
umorzenie
zawieszenie
zrzeczenie
Opis:
Church litigation, especially the canonical process concerning the adjudication of nullity of marriage ends, in most cases, with a judgement. This also is true for the canonical process, which is an ordinary litigation process, documentary process, and the new form of the canonical process, i.e. a shortened marital process before a bishop. The Code legislator foresees other forms for finishing the canonical process, as well. The following are among the above mentioned methods: suspension of an instance, temporary suspension of an instance, dismissal of an instance, and waiver of an instance. The suspension of the case instruction, namely, the legal proceedings and complementation of the collected material, in order to obtain the super rato dispensation, is a special case in the marital process. Furthermore, there is also a possibility to change the ordinary litigation process into a “consistory”. It should also be indicated, especially from the practical point of view, that the present canonical marital process should be well prepared, just because it is intended to be finished in a relatively short period of time. In particular, at this point a great practical importance must be given to the pre-trial examination (conducted by a priest) proposed by the Pope Francis’s litigation reform, that should be conducted in the new parish or diocese structures that were prepared for the believers, who live in separation or are divorced, and who question the validity of their marriage or believe that it is void. The above new structures could also be used as a venue for possible attempts to reconcile the spouses, of course, if it is still possible in practice. The Pope Francis’s 2015 marriage litigation reform is dynamic to such extent that it also needs to be referred, when discussing suspension, dismissal and waiver that, perhaps, are not commonly seen in the practice of the church courts. However, legal situations that are applied in a correct manner should be presented.
Proces kościelny, w szczególności kanoniczny proces dotyczący orzeczenia nieważności małżeństwa, najczęściej kończy się wydaniem wyroku. Dotyczy to również kanonicznego procesu małżeńskiego, czyli zwykłego procesu spornego, procesu dokumentalnego oraz nowej formy kanonicznego procesu małżeńskiego, tj. procesu małżeńskiego skróconego przed biskupem. Prawodawca kodeksowy przewiduje także inne formy zakończenia procesu kanonicznego. Do wspomnianych sposobów należą: zawieszenie instancji, tymczasowe zawieszenie instancji, umorzenie instancji oraz zrzeczenie się instancji. Szczególnym przypadkiem w procesie małżeńskim jest zawieszenie instrukcji sprawy, czyli postępowania procesowego, oraz uzupełnienie zgromadzonego materiału celem otrzymania dyspensy super rato; ponadto istnieje także możliwość przekształcenia zwykłego procesu spornego w „proces biskupi”. Należałoby również podkreślić, przede wszystkim z praktycznego punktu widzenia, że współczesny kanoniczny proces małżeński, właśnie dlatego, że ma się zakończyć stosunkowo szybko, powinien być dobrze przygotowany. W szczególności dużego praktycznego znaczenia nabiera tutaj zaproponowane przez reformę procesową papieża Franciszka badanie przedprocesowe (duszpasterskie), które powinno odbywać się w nowych strukturach parafialnych lub diecezjalnych, a stworzonych dla wiernych będących w separacji lub rozwiedzionych, podających w wątpliwość ważność ich małżeństwa lub przekonanych o jego nieważności. Powyższe nowe struktury mogłyby posłużyć także jako miejsce, w którym można by podjąć ewentualne próby pogodzenia małżonków, naturalnie o ile jest to jeszcze praktycznie możliwe. Reforma procesu małżeńskiego papieża Franciszka z roku 2015 jest na tyle dynamiczna, że należy ją odnieść również do zawieszenia, umorzenia oraz zrzeczenia instancji, które być może niecodziennie spotyka się w praktyce sądów Kościoła; winny być jednak przedstawione sytuacje prawne poprawnie stosowane w praktyce sądowej.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej
The Forgotten Synod of 1938. The Course and Content of the Statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804758.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bp Franciszek Lisowski
historia diecezji tarnowskiej
prawo partykularne
synod
Bishop Franciszek Lisowski
history of the diocese of Tarnów
particular law
Opis:
Wydarzenie soborowe to na ogół wielki namysł ludzki nad problemami doktrynalnymi i nad praktykami, które Kościół powinien uwzględnić w swojej misji. Rolę analogiczną do soborów powszechnych na poziomie regionalnym i lokalnym odgrywają synody plenarne, metropolitalne, diecezjalne. Szczególną rolę należy przypisać synodom diecezjalnym, ponieważ wyrastają one z potrzeb konkretnego Kościoła partykularnego, a przez formułowane propozycje dyscyplinarne, pastoralne i duchowe, najbardziej wyraźnie kształtują rzeczywistość eklezjalną, docierając do bardzo podstawowych środowisk kościelnych i społecznych. Każdy synod posiada swoje specyficzne znaczenie w dziejach diecezji, a jego oddziaływanie na pewno nie wyczerpuje się tylko w literze sformułowanych propozycji. W 1938 r. mijało dziesięć lat od Pierwszego Synodu, i zgodnie z zaleceniami Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., Biskup był zobligowany do zwołania II Synodu Diecezji Tarnowskiej. Nie był to jedyny motyw, gdyż w 1936 r. odbył się Pierwszy Polski Synod Plenarny. W związku z tym wydarzeniem czymś naturalnym było, aby dostosować prawo diecezjalne do uchwał tegoż Synodu. Temat artykułu został sformułowany następująco: „Zapomniany Synod z 1938 roku. Przebieg i treść statutów II Synodu Diecezji Tarnowskiej”. Dlaczego zapomniany? Dotychczas w diecezji odbyły się cztery synody. Wszelkie opracowania na temat ustawodawstwa synodalnego w diecezji tarnowskiej opierały się tylko i wyłącznie na trzech synodach. Przy omawianiu drugiego Synodu często pojawiało się lakoniczne stwierdzenie, iż „statuty tego synodu zaginęły”. Zabrakło badań nad rekonstrukcją statutów tego Synodu. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie czytelnikowi motywów zwołania, przebiegu i głównej problematyki podejmowanej podczas II Synodu Diecezji Tarnowskiej.
A council is in general a great human reflection on doctrinal problems and on practices that the Church should incorporate in its mission. At a regional and local level, plenary synods, provincial synods and diocesan synods play an analogous role to ecumenical councils. A special role should be assigned to the diocesan synods because they stem from the needs of a concrete particular Church and by means of formulated disciplinary, pastoral and spiritual proposals, they are instrumental in shaping the ecclesial reality, reaching the very basic Church and social environments. Each synod has its own specific meaning in the history of a given diocese and its impact most definitely is not exhausted only in the letter of formulated proposals. In 1938, it was ten years since the first synod and, according to the directives of the Code of Canon Law, the bishop of Tarnów was obliged to convene the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Polish Plenary Synod was held. Therefore, it was only natural to adjust the diocesan law to the resolutions of that synod. The subject of this article was formulated as follows: „The Forgotten Synod of 1938. The course and content of the statutes of the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów”. Why forgotten? So far, four synods were held in our diocese. All studies on synodal legislation in the diocese of Tarnów were based exclusively on three synods. When the second synod was discussed, a laconic comment often occurred that „the statutes of this synod were lost”. There was no research on the reconstruction of that synod’s statutes. The aim of this article is to present the reader with the motives for convening, the course and main problems addressed during the 2nd Synod of the Diocese of Tarnów.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 129-150
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania proboszcza w zakresie poradnictwa rodzinnego
Tasks of the preacher in the area of family counselling
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663451.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
proboszcz
zadania
małżeństwo
biskup
przygotowanie do zawarcia małżeństwa
poradnia rodzinna
Parish priests
marriage
Bishop
preparation for entering marriage
family counselling
Opis:
The author of the following article focused on an important canonic-pastoral problem, which is the issue of the preacher’s tasks in the family counselling field. The aim of this article was to depict the duties of the peacher in the area of preparations for the marriage, furthermore, to present the preacher’s responsibility to organise and run the catholic marriage and family clinic.The preacher should also take care of appropriate people to work at the clinic, as well as their training.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2017, 28, 2; 65-82
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 460

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies