Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Austro Węgry" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ogrody w pustelniach zakonów kamedułów, kartuzów i karmelitów bosych w XVII i XVIII wieku (część 1)
Gardens in the hermitages of the Camaldolese, Carthusian and Discalced Carmelite orders in the 17th and 18th Centuries (part 1)
Autorzy:
Brykowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30136018.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
Tematy:
kameduli
ogrody
architektura sakralna
XVII–XVIII wiek
Włochy
Rzeczpospolita
Austro-Węgry
camaldolese
gardens
sacral architecture
17th and 18th centuries
Italy
Polish–Lithuanian Commonwealth
Austro–Hungary
Opis:
Opracowanie badań nad ogrodami w pustelniach zakonów kontemplacyjnych w XVII–XVIII wieku ukaże się w druku w dwóch częściach. Obecnie drukowana część 1, odnosi się do założeń architektoniczno-przestrzennych Kongregacji Kamedułów Pustelników Góry Koronnej, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki ogrodów, dotąd pomijanych w literaturze o dziejach zakonu. Artykuł został oparty na własnych, wieloletnich badaniach autorki i publikowanych źródłach, pracach na temat duchowości kamedułów i dziejów poszczególnych pustelni. Wprowadzenie obejmuje tematykę wspólnych źródeł powstania zakonów kontemplacyjnych w Europie – czerpaną z praktyki pustelników na Wschodzie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa i skrót badań nad ogrodami tych zakonów. W artykule przedstawiono w układzie chronologicznym, w 4 częściach, eremy kamedułów realizowane w XVII–XVIII wieku łącznie w całej kongregacji – we Włoszech, w Rzeczypospolitej i na terenie Austro-Węgier. Uwzględniono rolę kamedułów w procesie realizacji fundacji, lokalizacji pustelni, kościoła i ogrodów oraz program, kompozycję i architekturę zależną od zakonu, jak i od fundatora. Podsumowanie wykazało zarówno wspólne cechy, jak i różnice w założeniach przestrzennych i w architekturze pustelni kamedułów. Wnioski z badań ogrodów – ich rodzaj, formy i treści, jako dzieła sztuki o głębokiej symbolice religijnej oraz sacrum krajobrazu, będą przedstawione, łącznie z założeniami architektoniczno-przestrzennymi kartuzji i pustelni zakonu karmelitów bosych, w części 2.
This study of the research on hermitage gardens of monks belonging to contemplative orders in the 17th and 18th centuries will appear in print in two parts. Part 1, presently being printed, makes reference to the architectural–spatial complexes of the Camaldolese Hermits of Monte Corona (Er. Cam.), with special consideration for questions relating to the gardens omitted to date in the literature on the history of the order. The article is based on the author’s own, multiyear research as well as published sources, works on the mysticism of the Camaldoles and the histories of the individual hermitages. The introduction encompasses the topic of the common sources behind the emergence of contemplative orders in Europe as drawn from the practices of hermits in the East in the first centuries of Christianity, and a brief study into the gardens of those monks. The article presents the Camaldolese hermitages of the entire congregation erected in the 17th and 18th centuries—in Italy, the Polish–Lithuanian Commonwealth, and in Austro–Hungary—in chronological order in four parts. The role of the Camaldolese in the process of implementing the foundation, locating of hermitage, church, and gardens as well as the program, composition, and architecture, dependent on the order and the founder are all taken into account. A summary indicated both common features and differences in the spatial layout and architecture of the Camaldolese hermitages. Conclusions stemming from research into the gardens—their types, forms, and contents as works of art with far–reaching religious symbolism and the sacrum of the landscape—are presented, together with the Carthusian architectural–spatial complexes and the hermitages of the Discalced Carmelite orders in Part 2.
Źródło:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2023, 6; 5-112
2657-5795
2956-591X
Pojawia się w:
Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziwaczna sekta” w oczach habsburskich dyplomatów. Przyczynek do historii mariawityzmu w latach 1906–1914
The phenomenon of Mariavites in the light of the reports of the Austro-Hungarian Warsaw consuls of 1906–1914
Autorzy:
Szlanta, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446648.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
mariawityzm
katolicyzm
Stephan von Ugron
Ernst Maurig von Sarnfeld
Leopold von Andrian
Królestwo Polskie
Austro-Węgry
Mariavite religious movement
Catholicism
Kingdom of Poland
Austro-Hungary
Opis:
W 1906 r. dyplomaci habsburscy w Warszawie z uwagą obserwowali narodziny ruchu religijnego mariawitów. Ich zdaniem rozłam w Kościele rzymskokatolickim i powstanie Niezależnego Starokatolickiego Kościoła Mariawitów stanowiły zagrożenie dla jedności mariawitów. W raportach konsulowie określali mariawitów mianem „dziwacznej sekty” lub „fałszywie nauczającej”. Zarazem faworyzowali hierarchię rzymskokatolicką. Z drugiej strony władze rosyjskie na różne sposoby (np. wydając zezwolenia na budowę świątyń czy udzielając przywódcom mariawitów audiencji u cara) wspierały nowo powstały Kościół. W ten sposób liczyli na pogłębienie podziałów w społeczeństwie polskim. Ale już w 1907 r. można było zaobserwować gwałtowny spadek dynamiki rozwoju mariawitów i liczby członków nowego Kościoła. Spadek ten został odnotowany z satysfakcją przez konsulów, a z rozczarowaniem przez Rosjan. Zainteresowanie konsulów mariawitami wynikało po części z ich obawy o rozprzestrzenienie się tego ruchu wśród biedoty chłopskiej w Galicji.
Habsburg diplomats in Warsaw watched closely the birth of Mariavite religious movement in Russian-Poland in 1906. In their opinion the split within the dominant Roman-Catholic Church and the establishment of the Independent Old Catholic Church of Mariavite posed a threat to the unity of the Polish nation. Consuls, in their reports, labeled Mariavites as a “bizarre sect” or “false teaching”. The consuls despite their conflict with the Roman Catholic hierarchy unambiguously favored the latter. On the other hand, the Russian authorities in different ways (for example by giving permissions for erecting new churches or granting Mariavite leaders audiences with the tsar) supported a newly established church. In doing so they hoped it would deepen divisions among Polish society. But already in 1907 one could observe the sharp decline in the dynamics of Mariavites and the number of members of the new church. This decline was noted with satisfaction by the consuls and with disappointment by the Russians. The consuls’ interest in Mariavites came partly from their anxiety of a possible spread of the movement among the poor peasants in Austrian-Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 227-241
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galicyjscy uchodźcy wojenni w Żywcu w latach 1914–1915
Galician War Refugees in Żywiec in 1914—1915
Autorzy:
Szczepaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25428191.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Żywiec
Galicja
Austro-Węgry
I wojna światowa
uchodźcy wojenni w czasie I wojny światowej
Galicia
Austro-Hungary
World War I
war refugees during the World War I
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie procesu napływu galicyjskich uchodźców wojennych do Żywca w okresie od sierpnia 1914 do maja 1915 roku. W tekście przedstawiono dane liczbowe oraz informacje pozwalające scharakteryzować pod względem wyznaniowym i zawodowym przybyłych do Żywca uchodźców. Zwrócono również uwagę na zaangażowanie mieszkańców miasta w pomoc przybyłej ludności. Brak danych w literaturze historycznej uniemożliwia pełne porównanie zjawiska napływu uchodźców w innych miastach skrajnie zachodniej części Galicji. Zebrane w artykule informacje mogą posłużyć za materiał porównawczy w badaniach tego zagadnienia w kontekście innych miejscowości.
The failures of the Austro-Hungarian armed forces, which took place in the first months of the Great War, led to the emergence of the phenomenon of a war refugee. Some of the refugees did not leave the crownland or they stayed at its western end for a longer time. At that time, many refugees arrived in Żywiec. The aim of this paper is to present the process of the influx of refugees to the city. The conducted research allowed to conclude that about 2300 refugees registered in Żywiec in the period  from August 1914 to May 1915. This number constituted over 40% of the pre-war inhabitants of the city. It is worth remembering that not all refugees entered the registration book kept by the local magistrate; therefore, this group was even larger in reality. The work focuses on the religious and professional structures of the refugees staying in Żywiec. The process of research of addresses that were provided by refugees who registered in Żywiec showed what kind of help was offered to them by the indigenous inhabitants of the city. The paper also attempts to analyse how Żywiec presented itself in comparison with other cities when it comes to the number of refugees staying in the city.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-17
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nienazwana okupacja. Zarząd terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez austro-węgierskie związki operacyjne w świetle regulaminów cesarsko-królewskiej armii
Unnamed Occupation. The Management of Captured Territories by Austro-Hungarian Operational Units in Light of the Regulations of the Imperial-Royal Army
Unbenannte Besetzung. Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die österreichisch-ungarischen Großverbänden im Lichte der Vorschriften der k.u.k. Armee
Autorzy:
Błachnio, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162161.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
I wojna światowa
Austro-Węgry
okupacja
regulaminy
konwencja haska
World War I
Austria-Hungary
occupation
regulations
The Hague Convention
Erster Weltkrieg
Österreich-Ungarn
Besetzung
Regelungen
Haager Konvention
Opis:
Niniejszy tekst poświęcono zagadnieniu administrowania terenami odebranymi nieprzyjacielowi przez związki operacyjne cesarsko-królewskiej armii w świetle dokumentów normatywnych regulujących sposoby funkcjonowania habsburskiego wojska. Wprawdzie w regulaminach nie pojawiał się termin Besetzung – „okupacja”, ale przyjęte rozwiązania w pełni wyczerpywały jej znamiona. W artykule zilustrowane zostały struktury wyższych dowództw austro-węgierskich sił zbrojnych odpowiedzialnych za administrowanie terenami zdobytymi na nieprzyjacielu oraz sposoby organizacji tych terytoriów. Za podstawę źródłową tekstu posłużyły materiały normatywne: Konwencja dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej (IV konwencja haska z 1907 r.) oraz obowiązujące w habsburskich siłach zbrojnych u progu wybuchu Wielkiej Wojny regulaminy. Pewne uzupełnienie stanowią materiały archiwalne wytworzone przez cesarsko-królewskie związki operacyjne działające na froncie wschodnim w pierwszym roku I wojny światowej.
This article concerns the administration of captured territories by operational units of the Imperial-Royal Army in light of normative documents regarding the functioning of the Habsburg army. Although the term Besetzung – „occupy” does not appear in the regulations, the adopted solutions fully embraced its features. This text illustrates the structure of the higher commands of the Austro-Hungarian armed forces that were responsible for the administration and organization of the captured territories. The source material relied on normative documents: the Convention Concerning the Laws and Customs of War on Land (4th Hague Convention of 1907) and the regulations in force in the Habsburg armed forces at the outbreak of the Great War. Archival materials produced by imperial-royal operational units that were active on the Eastern Front in 1914 supplement the evidence.
Der vorliegende Text widmet sich der Frage nach der Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete durch die Großverbände der kaiserlich-königlichen Armee im Lichte der normativen Dokumente, die die Funktionsweise der habsburgischen Armee regelten. Obwohl der Begriff „Besetzung” in den Verordnungen nicht vorkommt, schöpfen die gewählten Lösungen seine Möglichkeiten voll aus. Der Aufsatz veranschaulicht die Strukturen der Oberkommandos der österreichischungarischen Streitkräfte, die für die Verwaltung der vom Feind eroberten Gebiete zuständig waren, sowie die Art und Weise der Organisation dieser Gebiete. Der Text stützt sich auf normative Materialien: das Übereinkommen über die Gesetze und Gebräuche des Landkrieges (Vierte Haager Konvention von 1907) und die bei Ausbruch des Ersten Weltkrieges in den habsburgischen Streitkräft en geltenden Vorschrift en. Ergänzt wird das Material durch Archivalien, die von den im ersten Jahr des Ersten Weltkriegs an der Ostfront tätigen kaiserlichen und königlichen Großverbänden erstellt wurden.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 122-138
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola naoczni (wizji lokalnej) w procesie o granicę polsko-węgierską przy Morskim Oku. W 120. rocznicę procesu
The role of the naocznia (on-site check) in the trial concerning the Polish-Hungarian border by lake Morskie Oko. On the 120th anniversary of the trial
Autorzy:
Matuszewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322525.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka PAN
Tematy:
proces o Morskie Oko
austriacka Galicja
sąd polubowny
Austro-Węgry
polityczne nadużycie
trial over Morskie Oko
Austrian Galicia
arbitration court
Austria-Hungary
political abuses
Opis:
Dziewiętnastowieczny spór o granicę austriacko-węgierską w polskich Tatrach zakończył wyrok międzynarodowego sądu polubownego w 1902 roku. Powszechnie traktowany jest jako sukces obrońców integralności ziem polskich pod zaborami. W artykule analizowane są przesłanki wskazujące, że trybunał rozjemczy nie rozstrzygał sporu samodzielnie, lecz wydał wyrok jedynie wprowadzający w życie poufną umowę między rządem Austrii i Węgier w tej kwestii.
The 19th-century dispute over the Austro-Hungarian border in the Polish Tatra Mountains ended with an international arbitration award in 1902 in Graz. It is widely regarded as a success for the defenders of integrity of the Polish lands under partitions. The article examines the indications that the conciliation tribunal did not resolve the dispute on its own, but issued a judgment merely implementing a confidential agreement between the Austrian and Hungarian governments on this matter.
Źródło:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej; 2022, 39; 81-109
0551-3790
Pojawia się w:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szpiedzy, fortyfikacje, dyslokacje. Austro-węgierski konsulat w Warszawie wobec kwestii militarnych w latach 1908–1914
Spies, fortifications, dislocations. The Austro-Hungarian consulate in Warsaw and the military issues in the years 1908–1914
Autorzy:
Szlanta, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46179254.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
szpiedzy
Królestwo Polskie
Austro-Węgry
dyplomacja
I wojna światowa
armia rosyjska
spies
Russian–Poland
Austro-Hungary
diplomacy
World War I
Russian army
Opis:
W obliczu pogorszenia stosunków pomiędzy Rosją i Austro-Węgrami, do jakich doszło po bośniackim kryzysie aneksyjnym, oba mocarstwa wzmacniały swoją aktywność wywiadowczą. Do austro-węgierskiego konsulatu w Warszawie zgłaszały się osoby oferujące swe usługi szpiegowskie. Dyplomaci habsburscy podchodzili do oferty bardzo ostrożnie, starając się wybadać czy nie mają do czynienia z prowokacją. W takim przypadku mogłoby bowiem dojść do skandalu dyplomatycznego. Nie odrzucali jednak od razu takich propozycji, starając się wybadać w rozmowach szczerość intencji osób gotowych szpiegować na rzecz monarchii naddunajskiej. Konsulat starał się także informować centralę o kwestiach wojskowych, takich jak dyslokacja wojsk, zmiany kadrowe na najwyższych stanowiskach dowódczych w warszawskim okręgu wojskowym czy prowadzone prace fortyfikacyjne. Swą wiedzę jego pracownicy czerpali głównie z miejscowej prasy, rozmów z Polakami i Rosjanami oraz z plotek.
In the face of the deterioration of relations between Russia and Austria–Hungary, which took place after the Bosnian annexation crisis in 1908, both great powers strengthened their intelligence activity. Also the Austro-Hungarian consulate in Warsaw was visited by people offering their espionage services. Habsburg diplomats approached the offers very cautiously and suspiciously, not knowing whether they were dealing with a provocation or not. Their positive answer for such proposals could spark a diplomatic scandal and international crisis. However, they did not immediately reject such proposals, trying to test in direct talks the sincerity of the intentions of people ready to spy for the Danube monarchy. The consulate also tried to inform the headquarters in Vienna about military issues in Russian–Poland, such as changes in the dislocation of Russian troops, personnel changes in the highest command positions in the Warsaw military district or ongoing fortification works. They drew their knowledge on these topics mainly from the local press, conversations with Poles and Russians, and rumors they heard.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 129-141
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Moi Panowie, jedziemy na manewry!” Przygotowanie zmotoryzowanych oddziałów armii austro-węgierskiej do działań wojennych
“My gentlemen, we’re going to manoeuvers!” Preparation of motorized troops of the Austro-Hungarian army for the war
Autorzy:
Gaweł, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109055.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
army
Austro-Hungarian Empire
motorisation
military manoeuvres
armia
Austro-Węgry
motoryzacja
manewry wojskowe
Opis:
Wraz z pojawieniem się w kręgu zainteresowań wojskowych elit pojazdów mechanicznych uruchomiony został cały zestaw działań mających na celu wprowadzenie ich do służby wojskowej. Mechanizm działania podobny był we wszystkich armiach świata. Różnice polegały tylko na ich intensywności. Po pierwszych testach i szkoleniach kadry najważniejszym sprawdzianem było użycie samochodów i motocykli w trakcie manewrów. To one pozwalały w najpełniejszy sposób sprawdzić zarówno same pojazdy, stopień wyszkolenia kadry, jak też ich współgranie z niezmotoryzowanymi formacjami. W monarchii austro-węgierskiej pierwsze testy samochodów miały miejsce jeszcze pod koniec XIX w. W 1896 r. sprawdzano samochód osobowy, a w 1898 przeprowadzono długotrwałe próby pierwszego samochodu ciężarowego. Po tych pierwszych testach samochody zaczęły rokrocznie brać udział w różnego szczebla manewrach wojskowych. Z przyczyn oczywistych najwięcej ich pojawiało się na organizowanych co roku manewrach cesarskich. Motorem napędowym motoryzacji armii austro-węgierskiej był Robert Wolf, oficer artylerii oddelegowany w 1904 r. do kierowania nowo utworzonym Wydziałem Samochodowym przy Komitecie Wojskowo-Technicznym. To z jego inicjatywy doszło do testowania najważniejszych rozwiązań technicznych: samochodu wyposażonego w wyciągarkę linową jego pomysłu, tzw. pociągów drogowych, pojazdów z napędem na wszystkie osie, oraz pierwszego samochodu pancernego skonstruowanego w wiedeńskich zakładach Daimlera. Mimo tych wszystkich starań ostatecznie armia austro-węgierska przystąpiła do działań wojennych w 1914 r. bez odpowiednio zmotoryzowanych oddziałów. Przyczyn takiego stanu było wiele, ale podstawowym wydaje się niechęć do pojazdów mechanicznych znaczącej części elit wojskowych oraz wysokie koszty związane z zakupem oraz eksploatacją samych pojazdów.
When motor vehicles appeared within the range of interest of the army elites, a whole array of activities aiming at introduction of those vehicles to military service commenced. The procedure itself was similar to any other army, the difference, however, consisted in its intensity. Upon initial tests and personnel trainings, the most important trial was using automobiles and motorcycles during manoeuvres. Manoeuvres were what could most thoroughly check the vehicles themselves, as well as the personnel training level and their cooperation with non-motorised units. In the Austro-Hungarian Empire, the first automobile tests were carried out as early as late 19th century. In 1896, a passenger car was tested, while in 1898, long-standing trials of the first lorry took place. Following those initial tests, motor vehicles began to participate in manoeuvres of various level on a yearly basis. Obviously, the largest number of motor vehicles appeared on the imperial manoeuvres organised each year. The driving force behind the motorisation of the Austro-Hungarian Army was Robert Wolf, an artillery officer transferred in 1904 to manage the newly established Automobile Department at the Military Technical Committee. On his initiative, tests of the most crucial technical solutions took place. They were: automobiles equipped with cable winches invented by Wolf, so-called road trains, all-wheel drive vehicles and the first armoured vehicle constructed in Vienna Daimler works. Despite all those efforts, the Austro-Hungarian Army eventually entered the Great War campaigns in 1914 without any properly motorised units. The reasons for this were numerous, however, the basic one seemed to be aversion to motor vehicles felt by a considerable part of the army elites, as well as high cost of purchase and operation of the vehicles.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 73-100
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond Inclusion and Exclusion. Jewish Experiences of the First World War in Central Europe, ed. Jason Crouthamel, Michael Geheran, Tim Grady, Julia Barbara Köhne, New York – London: Berghahn 2018, 407 pp.
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116647.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
The Great War
Jews
military service
Austria-Hungary
Wielka Wojna
Żydzi
służba wojskowa
Austro-Węgry
Opis:
Recenzja publikacji: Beyond Inclusion and Exclusion. Jewish Experiences of the First World War in Central Europe, ed. Jason Crouthamel, Michael Geheran, Tim Grady, Julia Barbara Köhne, New York – London: Berghahn 2018, 407 pp.
Review of book: Beyond Inclusion and Exclusion. Jewish Experiences of the First World War in Central Europe, ed. Jason Crouthamel, Michael Geheran, Tim Grady, Julia Barbara Köhne, New York – London: Berghahn 2018, 407 pp.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 161-165
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foucault : „premiera” na Adriatyku
Autorzy:
Holicki, Wojciech.
Powiązania:
Morze Statki i Okręty 2021, nr 3/4, s. 84-88
Data publikacji:
2021
Tematy:
I wojna światowa (1914-1918)
Marynarka wojenna
Okręty podwodne
Płatowce
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
16 września 1916 roku francuski okręt podwodny „Foucault” został zatopiony przez samoloty sił powietrznych Austro-Węgier. Autor artykułu szczegółowo przedstawia okoliczności zatopienia okrętu. Omawia także działania floty francuskiej na Morzu Adriatyckim w latach I wojny światowej.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Jeden z pięciu
Autorzy:
Kocyan, Piotr.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 124-126
Data publikacji:
2021
Tematy:
Mannlicher, Ferdinand (1848-1904)
Wojsko Polskie (1918-1939)
Armia Austro-Węgier
Wojsko
Powstania śląskie (1919-1921)
Karabiny automatyczne
Mannlicher (karabin)
Mannlicher M1895 (karabin)
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
W 1885 roku inżynier Ferdinand Mannlicher skonstruował karabin powtarzalny z dwutaktowym zamkiem i zastosowaniem ładownika magazynka. Była to broń szybkostrzelna, wyróżniająca się na tle konkurencji. Została wprowadzona jako standard wyposażenia piechoty cesarsko-królewskiej armii w postaci M 1886. Karabiny Mannlichera były używane również w armii II RP, w znacznej ilości oddziałów walczących w czasie powstań śląskich.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Podkarpacka Nemezis : cmentarze wojenne twierdzy Przemyśl 1914-1918
Autorzy:
Jaskółowski, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 3, s. 98-100
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojsko
I wojna światowa (1914-1918)
Front wschodni (1914-1918)
Oblężenie Twierdzy Przemyśl (1914-1915)
Cmentarze wojenne
Groby żołnierskie
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł porusza problematykę cmentarnictwa wojennego w okresie I wojny światowej, w szczególności na terenie byłej twierdzy Przemyśl. Po trzech oblężeniach twierdzy pozostały liczne mogiły i przyforteczne cmentarze, które tworzono najczęściej bez planu, w trudnych warunkach. W walkach o twierdzę zginęło łącznie około 100 tysięcy żołnierzy, a wielu spośród nich nadal nie ma swojej mogiły.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Twierdza nad Sanem
Autorzy:
Baczkowski, Michał (1969- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 3, s. 92-97
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojsko
I wojna światowa (1914-1918)
Front wschodni (1914-1918)
Twierdze i fortyfikacje
Oblężenia
Oblężenie Twierdzy Przemyśl (1914-1915)
Łysiczka (Twierdza Przemyśl)
Rosjanie
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
W artykule omówiono walki o Przemyśl podczas I wojny światowej oraz oblężenie Twierdzy Przemyśl. Autor przedstawia historię Twierdzy, jej umiejscowienie i znaczenie taktyczne oraz szczegółowo omawia tzw. pierwsze, drugie i trzecie oblężenie Przemyśla, aż do kapitulacji twierdzy w marcu 1915 roku.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie na tle konstrukcji innych państw : konstrukcja i historia projektowania. Cz. 6, Niezrealizowane projekty czasów Wielkiej Wojny
Niezrealizowane projekty czasów Wielkiej Wojny
Autorzy:
Chodnicki, Maciej.
Współwytwórcy:
ACAD, Mirosław Przywózki. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Warszawa ; Osieck : [ACAD, Mirosław Przywózki]
Tematy:
Budowa i konstrukcje
Kanonierki
Okręty
Okręty liniowe
Postęp techniczny
Projektowanie
Opracowanie
Opis:
Nazwa wydawcy na podstawie serwisu e-ISBN. Na okładce i grzbiecie: tom 6.
Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Austro-Węgrzy i paneuropeiści. Arystokratyczni krytycy Europy wersalskiej
Austro-Hungarians and PanEuropeans. Aristocratic Critics of Versailles Europe
Autorzy:
Wielomski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52575940.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Austro-Węgry
konserwatyzm
Habsburgowie
1918
Paneuropa
Austria-Hungary
conservatism
the Habsburgs
the Paneuropean movement
Opis:
We współczesnej literaturze jest wiele książek i artykułów na temat nacjonalistycznych i faszystowskich krytyków Europy podczas konferencji w Wersalu. Brakuje natomiast prac o konserwatywnych i arystokratycznych krytykach tego modelu politycznego. Celem tego tekstu jest przedstawienie krytyków strony konserwatywnej z punktu widzenia elit imperium Habsburgów. Mamy trzy grupy społeczne, które bronią starego imperium: arystokratyczne i kosmopolityczne elity austriackiej szlachty ziemskiej, węgierskiej szlachty i Żydów. Te trzy grupy nie rozumieją idei narodu, państw narodowych i nacjonalizmu. Po upadku imperium w 1918 roku tylko węgierska arystokracja i szlachta zachowują swoją rolę polityczną, kierując węgierskim państwem narodowym. Austriackie tradycyjne elity są kosmopolityczne i pozostają w radykalnej opozycji do nowej republiki. Ich polityczny międzynarodowy, ponadnarodowy punkt widzenia reprezentuje ruch paneuropejski.
There are many books and articles on the nationalist and fascist critics of Europe at the Versailles Conference, whereas there are no works in contemporary literature about conservative and aristocratic critics of this political model. The purpose of this text is to present the critics of the conservative side from the point of view of the elite of the Habsburg Empire. We have three social groups that defend the old empire: the aristocratic and cosmopolitan elites of the Austrian land-holding gentry, the Hungarian nobility and the Jews. These three groups do not understand the ideas of nation, nation-state, and nationalism. After the fall of the empire in 1918, only the Hungarian aristocracy and nobility retained their political role, running the Hungarian nation-state. Austria's traditional elite is cosmopolitan and in radical opposition to the new republic. Their political, international, supranational point of view represents the Paneuropean movement.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2020, XVI; 31-46
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boisko Najjaśniejszego Pana Cesarza
Autorzy:
Błachnio, Jan (1992- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 8, s. 39-42
Data publikacji:
2020
Tematy:
Kluby sportowe
Piłka nożna
Zawody sportowe
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł problemowy
Opis:
Artykuł dotyczy początków nowoczesnej dyscypliny sportowej jaką jest piłka nożna. Opisano rozprzestrzenienie się piłki nożnej według standardów brytyjskich także w monarchii austro-węgierskiej. Autor omawia powstanie pierwszych klubów piłkarskich, rozegrane mecze i pierwszy piłkarski puchar międzynarodowy w Wiedniu (zorganizowany z inicjatywy najstarszych austriackich klubów - Challange Cup) i późniejsze podziały zespołów. Autor opisał także zawody okolicznościowe zorganizowane w 1898 roku z okazji pięćdziesięciolecia panowania cesarza Franciszka Józefa I.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies