Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Augustianie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Zakon augustianów-eremitów w okresie wprowadzenia Reformacji na Śląsku i w Rzeczypospolitej
    The Order of Hermits of Saint Augustine and its role in introduction of Reformation in Silesia and Poland
    Autorzy:
    Klemenski, Marcin A.
    Wojciechowski, Leszek
    Ryba, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/23942918.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-31
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    augustianie
    Reformacja
    Śląsk
    Rzeczpospolita
    Opis:
    Artykuł skupia się na roli, jaką augustianie-eremici odegrali we wprowadzeniu Reformacji na Śląsku i w Rzeczypospolitej. Ponieważ byli oni związani z zakonem, do którego należał Marcin Luter, można zauważyć, że część zakonników była pod wpływem nauk współbrata. W mniejszych miejscowościach (jak Chojnów, czy Parczew) często byli pierwszymi, którzy głosili kazania ewangelickie, później z czasem porzucając habit zakonny, i zostając pastorami. Również w większych miastach (jak Wrocław) byli oni aktywnymi uczestnikami wprowadzenia Reformacji. Z ich inicjatywy i w ich kościele klasztornym we Wrocławiu zorganizowano słynną debatę między katolikami a zwolennikami nauk Lutra.
    The article focuses on the role of Augustinian Hermits in introducing Reformation in Silesia and Poland. Since they were affiliated with the order, to which Martin Luther belonged, one could note that some of the friars were under the influence of their confrater’s teachings. In smaller towns (like Chojnów or Parczew) they were often the first ones to preach Evangelical sermons, later abandoning the monk’s habit and becoming pastors. In larger cities (like Wrocław) as well, they were active participants in the introduction of Reformation. By their initiative, in their church in Wrocław, the famous debate between Catholics and Lutherans was organized.
    Źródło:
    Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 381-393
    9788394837433
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustianin Paweł Vois Wadowita (zm. 1616)
    Autorzy:
    Graff, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/458246.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
    Tematy:
    Augustianie
    Kraków
    Wadowice
    biografie
    XVII wiek
    Źródło:
    Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2012, 15; 123-126
    1505-0181
    Pojawia się w:
    Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustianie w Ciechanowie. Zarys dziejów konwentu do kasaty w 1864 r.
    The augustinian friars in Ciechanów. An outline of the monastery’s history until its dissolution in 1864
    Autorzy:
    Górczyk, Wojciech Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390577.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Płockie
    Tematy:
    Augustianie
    Ciechanów
    klasztor
    topografia sakralna
    Augustinian Friars
    monastery
    sacral topography
    Opis:
    Augustianie zostali sprowadzeni do Ciechanowa w 1358 r. przez księcia Siemowita III. Najtrudniejszym okresem dla augustianów ciechanowskich był okres reformacji. Od XVII w. zwiększa się udział augustianów w duszpasterstwie miejskim. Konwent zaliczany do łagodnej obserwancji, liczył zwykle od 4 do 7 zakonników. Kres istnienia klasztoru nastał wraz z kasatą klasztorów w 1864 r.
    The Augustinian Friars were brought to Ciechanów in 1358 by Duke Siemowit III. They experienced the most turbulent times during the Reformation. From the 17th century, the Augustinians’ pastoral presence was growing in the towns. The monastery – characterised by mild observance – was usually inhabited by 4 to 7 monks. It ceased to exist in 1864 when monasteries were dissolved.
    Źródło:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2021, 1(266); 12-24
    0029-389X
    Pojawia się w:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustianie-eremici w Grodkowie (ok. 1294 – ok. 1524)
    Augustinian-hermits in Grodków (ca. 1294 – ca. 1524)
    Autorzy:
    Klemenski, Marcin A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595352.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Grodków; augustianie-eremici; Śląsk, klasztory; historia;
    Grodków; Augustinian-hermits; Silesia; convents; history;
    Opis:
    Artykuł prezentuje dzieje klasztoru augustianów-eremitów w Grodkowie. Był to pierwszy klasztor zakonu augustiańskiego na Śląsku. Jednym z problemów badawczych jest ustalenie daty fundacji klasztoru. Autor przypuszcza, że fundatorem mógł być książę Henryk V Brzuchaty, jak również datuje ten fakt na lata 1290–1294. Prezentuje również ekonomiczne i społeczne dzieje konwentu, również związki ze społeczeństwem. Klasztor został rozwiązany w okresie Reformacji.
    The aim of the article is to present the history of the Augustinian-Hermit Convent in Grodków. It was the first monastery of the Augustinian Order in Silesia. The research problem is to establish the Convent’s founding and functioning dates. The author believes that the Convent was founded by Henry V the Fat (Brzuchaty). He dates the foundation to the years 1290–1294. He also presents the economic and social history of the convent as well as its social composition. The convent was dissolved at the time of The Reformation.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 217-226
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontakty zakonów mendykanckich z organizacjami cechowymi w Prusach Krzyżackich i Królewskich
    Autorzy:
    Kubicki, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364583.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    zakony mendykanckie (dominikanie, franciszkanie, augustianie eremici)
    cechy
    bractwa cechowe,
    Prusy Krzyżackie,
    Prusy Królewskie
    Opis:
    he article examines the mutual relations between the mendicants and guilds in the towns of Teutonic Order and Royal Prussia in the 14th–16th centuries. The preserved sources, in their widest extent, concern the issue of monastic prayer commitments. They show that, in relation to costs, only the largest and richest guilds could afford to have their own chapels, more had altars within monastic churches, and the poorest could only perhaps afford to pay individual monasteries for prayer obligations. The documents also indicate that at the time of the monastic economic crisis, caused by the progress of the Reformation and, consequently, the loss of income from the collection of alms and indulgences, they sought compensation for establishing cooperation with non–guild craftsmen, who, in exchange for paying fees to monasteries, were able to manufacture their products within their service buildings. These rights in Gdańsk and Toruń were confirmed by the king, usually specifying that the named individual could work only for the needs of the monasteries. Subsequent practice indicated that these provisions were violated, and attempts to sell goods caused numerous conflicts in which the town council became involved.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2018, 301, 3; 440-461
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Augustianie-Eremici w Dzierżoniowie do czasów reformacji
    The Order of Augustinian Hermits in Dzierżoniów to the time of the Reformation
    Autorzy:
    Klemenski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783935.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    augustianie-eremici
    Dzierżoniów
    Śląsk
    reformacja
    klasztory
    the Order of Augustinian Hermits
    Silesia
    the Reformation
    monasteries
    Opis:
    The following article presents the history of St Mark’s Monastery, belonging to the Order of Augustinian Hermits. The paper examines the history of the foundation, the donations made by knights and noblemen, the issues of forming the estate in the villages of Podgórzno and Piława Dolna as well as the profiles of the monks connected with the local monastery. The monastery was liquidated in 1525 as a result of the Reformation. The monks, however, sold the estate of the monastery and that is why they had no chance to regain their property in Dzierżoniów and its environs.
    W niniejszym artykule prezentowane są dzieje klasztoru pw. św. Marka należącego do zakonu augustianów-eremitów. Omówione są dzieje fundacji, donacji rycerskich i szlacheckich, kwestie budowy kompleksu majątkowego we wsiach Podgórzno i Piława Dolna. Przedstawiono również sylwetki zakonników związanych z miejscowym klasztorem. Klasztor został zlikwidowany w 1525 roku na skutek postępującej Reformacji, jednak majątek klasztorny został przez samych zakonników rozprzedany, stąd też w późniejszym okresie stracili szanse na jego restytucję w Dzierżoniowie i w okolicach.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 115-127
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasztor augustianów-eremitów w Sierakowie nad Wartą (XIV-XV w.)
    Augustinian eremite convent in Sieraków on Warta ( 15 th-16-th century)
    Autorzy:
    Klemeński, Marcin A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1217411.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    klasztor
    augustianie-eremici
    Sieraków nad Wartą
    Wielkopolska
    diecezja poznańska
    cloister
    Augustinians Order
    Sierakw nad Wart
    Great Poland
    diocese of Poznań
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie losów konwentu augustianów-eremitów w Sierakowie nad Wartą. Był to jedyny w Wielkopolsce klasztor tego zgromadzenia, a w diecezji poznańskiej drugi po warszawskiej placówce św. Marcina. Problemem badawczym jest ustalenie dat funkcjonowania klasztoru, jak również fundacji. Autor skłania się ku temu, że konwent ufundowała Wichna, lecz nie wyklucza też działania Maćka Borkowica. Datuje również fundację na II poł. XIV w., i wpisuje w chronologię tworzenia placówek zakonu w Polsce i na Śląsku. Oprócz tego opisał dzieje gospodarcze jak i społeczne klasztoru, oraz skład społeczny konwentu. Klasztor uległ likwidacji w okresie Reformacji, z powodu rozprzężenia zakonników, a majątek prawdopodobnie przejął fundowany w 1619 r. klasztor bernardyński.
    The aim of the article is to present the history of the Augustinian Eremite Convent in Sieraków on Warta. It was the only monastery of the Augustinian Order in the Greater Poland and the second one after St. Martin’s Convent in Warsaw in the Diocese of Poznan. The research problem is to establish the dates of the Convent’s and the foundation’s functioning. The author believes that the Convent was founded by Wichna, however he does not exclude the activity of Maciek Borkowic. He dates the foundation at the second half of the 14th century, being in accordance with the chronology of creating outposts of the Order in Poland and Silesia. He also presents the economic and social history of the convent as well as its social composition. The convent was dissolved in the times of the Reformation because of the disorderly conduct of the monks and its properties were probably taken over by the Benedictine Monastery founded in 1619.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2014, 122; 5-13
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adeodato Barochius – zakonnik augustiański wielu talentów. Glosa do artykułu o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina
    Adeodato Barochius – An Augustine Friar of Many Talents. A Gloss to an article on musical life at St. Martin’s Church, Warsaw
    Autorzy:
    Mączyński, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147332.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Adeodato Barochius
    historia muzyki XVII w.
    historia malarstwa XVII w.
    Warszawa
    Augustianie
    Pijarzy
    seventeenth-century music history
    seventeenth-century painting
    Warsaw
    Augustinians
    Piarists
    Opis:
    Niedawno opublikowany został artykuł Barbary Przybyszewskiej-Jarmińskiej, „Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich” (Muzyka 65 (2020) nr 2, s. 25–61), będący niezwykle sumienną i owocną próbą wypełnienia białej plamy, jaką cały czas pozostawała sfera muzycznych dokonań stołecznego konwentu Ordo Eremitarum Sancti Augustini. Jednym z bohaterów tych rozważań stał się należący doń ojciec Adeodato Barochius, przybyły do Rzeczypospolitej z Italii. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na pominięte źródło, jakim są słane z Warszawy listy pijara Giacinta Orsellego do pozostającego w Rzymie założyciela zakonu Scholarum Piarum – św. Józefa Kalasancjusza. Korespondencja ze schyłku 1642 r. przynosi informacje o „augustianinie pochodzącym z Perugii”, który jest jednocześnie „muzykiem Jego Królewskiej Mości”. Miejsce urodzenia i wykonywana przez zakonnika profesja pozwalają – mimo niewymienionego nazwiska – zidentyfikować go jako owego Barochiusa. Dwukrotnie też jest mowa o tym, że namalował on dla pijarów obraz przedstawiający śś. Pryma i Felicjana. Zakon Scholarum Piarum został wówczas świeżo sprowadzony do Warszawy staraniem króla Władysława IV, który postanowił ufundować dlań siedzibę w stolicy Rzeczypospolitej. Chcąc podnieść prestiż tworzonego konwentu, ofiarował mu nader prestiżowy dar: pozyskane niegdyś od papieża Urbana VIII relikwie wczesnochrześcijańskich męczenników – śś. Pryma i Felicjana, dobyte na jego prośbę z podziemi rzymskiego kościoła Santo Stefano Rotondo. Byli oni osobistymi patronami monarchy, gdyż ten przyszedł na świat w dniu ich święta – 9 czerwca. Malowidło wykonane przez augustianina miało ozdobić ołtarz w pijarskim oratorium. Barochius, pochodzący z Perugii zakonnik augustiański, to zarazem kapelan królewski, członek monarszej kapeli, śpiewak – bas, kompozytor, dbały o bractwo św. Cecylii w warszawskim kościele św. Marcina, fundator tamże ołtarza św. Anioła Stróża, a wreszcie – rzecz dotąd szerzej nieznana – praktykujący twórca przedstawień sakralnych, bo obraz dla stołecznych pijarów z pewnością nie mógł być jedynym. Jakiej miary kunsztem dysponował nie da się już dziś ocenić, gdyż malowidło to nie dochowało się, a inne – o ile ocalały – nie zostały rozpoznane. Niewątpliwie jednak był człowiekiem wszechstronnie utalentowanym.
    The recently published paper by Barbara Przybyszewska-Jarmińska, Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz działających w tym czasie muzykach królewskich [Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Music Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from that Period] (Muzyka 66 (2020) no. 2, pp. 25–61) is an extremely conscientious and fruitful attempt to map out the previously unexplored history of musical achievements at the Warsaw house of Ordo Eremitarum Sancti Augustini. One of the persons mentioned in that paper is Father Adeodato Barochius, who came to the Polish-Lithuanian Commonwealth from Italy. The present note refers to an omitted source, namely, letters sent from Warsaw by Piarist father Giacinto Orselli to the founder of Scholarum Piarum, the would-be saint Joseph Calasanz in Rome. Their correspondence from late 1642 mentions an ‘Austin friar from Perugia’ who was at the same time ‘a musician of His Majesty the King’. The profession and place of birth make it possible to identify this person, though not mentioned by name, as the said Barochius. There are also two mentions of the fact that he created a painting of Saints Primus and Felician for the Piarists. The Piarist order had freshly been brought to Warsaw by the efforts of King Władysław IV Vasa, who provided funding for a Piarist house in the capital of the Commonwealth, and, in order to raise the prestige of the newly established monastery, made it a gift of relics once received from Pope Urban VIII – bones of saints Primus and Felician, disinterred at his request at the vaults of the Roman church of Santo Stefano Rotondo. These two saints were the king’s personal patrons since he had been born on their feast day, 9th June. The Augustinian friar’s painting was to be placed in the altar of the Piarist oratory. Barochius, a Perugia-born Austin friar, was also the king’s chaplain and a member of the royal ensemble, a bass singer and composer, guardian of the Fraternity of St Cecilia at Warsaw’s St Martin’s Church, the donator of that church’s altar of the Guardian Angel, and (a previously unknown fact) – the author of religious paintings (his work for the Piarists could hardly have been his only attempt in this field). His abilities are hard to assess today since the painting is now lost and others, if they survive, have not been attributed to him. He was nevertheless clearly a man of many talents.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 3; 111-122
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krótka historia klasztoru augustianów ze Swornegaci na Pomorzu Gdańskim
    A short history of augustine monastery from swornegacie in Gdańsk Pomerania
    Autorzy:
    Bruszewska-Głombiowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/222226.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
    Tematy:
    augustianie ze Swornegaci
    erem ze Swornegaci
    Mściwoj II
    Cystersi z Oliwy
    Domatowo
    Darżlubie
    Augustine monks from Swornegacie
    hermit from Swornegacie
    Mciwoj II
    Cysters from Oliva
    Opis:
    Artykuł dotyczy historii pierwszego na Pomorzu Gdańskim klasztoru augustiańskiego. Do Swornegaci augustianie zostali sprowadzeni za sprawą żony Mściwoja II Judyty saskiej około 1255 roku. Szybko weszli w posiadanie Nechoru, Zwierzyńca, Łowiszowej Dąbrowy i czterech jezior położonych niedaleko Swornegaci. Dzieje klasztoru swornegackiego stanowią interesujący problem badawczy, który do tej pory nie doczekał się osobnej monografii.
    The paper deals with history of the firs-in-Gdańsk Pomerania Augustine monastery. Augustine monks were brought to Swornegacie following efforts by Msciwoj’s wife, Judith, around 1255. They quickly came into possession of Nechor, Zwierzyniec, Łowiszowa Dąbrowa and four lakes situated near Swornegacie. The history of the monastery constitutes an interesting issue to investigate, which has not been written in a separate manuscript.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2011, R. 52 nr 1 (184), 1 (184); 155-166
    0860-889X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Informacje ze źródeł augustiańskich o życiu muzycznym w warszawskim kościele św. Marcina w XVII wieku oraz o działających w tym czasie muzykach królewskich
    Information from Augustinian Sources Concerning 17th-Century Musical Life in Warsaw’s Church of St Martin as well as Royal Musicians from That Period
    Autorzy:
    Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28327953.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia muzyki w XVII wieku
    Warszawa
    Augustianie
    organiści
    kantorzy
    kapela królów Polski
    17th-century music history
    Warsaw
    Augustinians
    organists
    cantors
    the Polish kings’ ensemble
    Opis:
    Kościół św. Marcina oo. augustianów w Warszawie od XVII w., kiedy warszawski Zamek Królewski stał się główną siedzibą kolejnych królów Polski, stanowił nie tylko miejsce dość intensywnego uprawiania muzyki przez samych zakonników i muzyków przez nich wynajmowanych, ale i występów kapeli królewskiej. W samym klasztorze zaś znajdowali mieszkanie muzycy królewscy, którzy należeli do zakonu św. Augustyna. Zachowane, pomimo ogromnych strat związanych z kasatą klasztoru po powstaniu styczniowym, rozproszone rękopisy dokumentujące jego dzieje, jak również akta prowincji polskiej oo. Augustianów stanowią niewykorzystywane przez muzykologów cenne źródła wiedzy na ten temat. Pierwszy paragraf  artykułu poświęcony jest muzyce i muzykom w kościele św. Marcina. Zawiera informacje o organach i ich remontach oraz o zapoznanych organistach (wśród których był Izajasz z Bochni, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski), a także kantorach (jak  znani z nazwiska Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski, który w klasztorze w Krakowie pełnił funkcję organisty, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, Esaias Pawlikowicz (?)) i muzykach innych specjalności należących do klasztornej społeczności (tu ponownie Bonawentura Krawarski oraz Andrzej Chrzanowski), jak również o zatrudnianych przez zakonników muzykach świeckich. Na podstawie zachowanych rachunków z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVII w. podane są okazje, z jakich w kościele wielokrotnie występowała kapela króla Jana III Sobieskiego, a jednorazowo kardynała Michała Stefana Radziejowskiego. Kolejne paragrafy przynoszą nieznane informacje, zaczerpnięte z rękopisów augustiańskich i różnej proweniencji źródeł uzupełniających, do biografii  muzyków królewskich. Dotyczą one nieznanych i niezrealizowanych planów Asprilia Pacellego wyjazdu w 1623 r. do Rzymu, lokalizacji kamienicy, którą w 1648 r. nabył Marcin Mielczewski wraz z małżonką Jadwigą Kołaczkówną, związków Bartłomieja Pękiela z klasztorem św. Marcina i rocznej daty jego śmierci (muzyk zmarł w 1666, a nie ok. 1670  r., jak się dotąd przyjmowało), czasu działalności w Warszawie augustianina, królewskiego śpiewaka-basa Adeodata Barochiusa, jego pochodzenia (z Perugii) oraz udziału, wraz z franciszkaninem konwentualnym Vincenzo Scapittą da Valenza  i augustaninem  Alfonso Selvaticim w założeniu w kościele św. Marcina bractwa św. Cecylii, wreszcie biografii tego ostatniego, w tym jego związków z kapelą królewską w charakterze śpiewaka-alta sięgających czasów Władysława IV, a kontynuowanych, po przerwie w latach pięćdziesiątych i być może początkach lat sześćdziesiątych, za panowania Jana II Kazimierza, Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego, augustianina-muzyka zmarłego, według źródła wytworzonego w warszawskim klasztorze augustianów w 1678 r., jako królewski kapelmistrz.
    From the 17th-century onward, when Warsaw’s Royal Castle became the main seat of successive Polish kings, the Augustinian Church of St Martin was not only the venue for the relatively intensive music activity of the Austin Friars themselves and of musicians whom they hired, but also for performances by the royal ensemble. The royal musicians who belonged to the Order of Saint Augustine were lodged in the monastery itself. Despite enormous losses related to the 1864 dissolution of the monastery following the January Uprising, some of the handwritten materials concerning its history, as well as the documents of the Polish Augustinian province, have been preserved (though dispersed) and may provide musicologists with hitherto unresearched, precious sources of knowledge on this subject. The first section of the paper is dedicated to music and musicians at St Martin’s Church, the organ and its renovations, as well as that church’s organists known by name (who included: Izajasz of Bochnia, Wilhelm Ruczkowski, Mikołaj Sieracki, Marian Chebdowski and Hieronim Bobowski), cantors (Andreas Jaslav, Ambrosius Gruzelowicz, Marian Chebdowski, Hieronim Bobowski – who held the post of organist in the Kraków monastery, Bonawentura Krawarski, Chrysostomus Truszkowski, and Esaias Pawlikowicz (?)), as well as musicians-members of the monastic community who performed other functions (in their numbers, again Bonawentura Krawarski, as well as Andrzej Chrzanowski), and lay musicians employed by the friars. The surviving bills from the 1680s and 90s allow us to reconstruct the occasions on which King John III Sobieski’s ensemble frequently performed in this church, which also once hosted the ensemble of Cardinal Michał Stefan Radziejowski. In later sections I quote hitherto entirely unknown information from Augustinian manuscripts and other supplementary sources of various provenance, concerning the biographies of royal musicians. From these documents we learn of: Asprilio Pacelli’s aborted plan of journey to Rome in 1623; the whereabouts of a tenement house purchased by Marcin Mielczewski and his wife Jadwiga née Kołaczek; Bartłomiej Pękiel’s links to the monastery of St Martin, and the year of his death (he died in 1666, and not around 1670, as it has been accepted so far); the period of the royal bass-singer Adeodat Barochius’ (OESA) work in Warsaw and his origins (he came from Perugia), as well as of his founding, along with the Conventual Franciscan Vincenzo Scapitta da Valenza, and another Augustinian, Alfonso Selvatici, of the Fraternity of St Cecilia at St Martin’s Church. Finally, we obtain information concerning the biography of that last musician, including his connection to the royal ensemble (where he sang alto), from the times of King Ladislaus IV Vasa, and subsequently after a break in the 1650s (possibly also the early 1660s) during the reigns of John II Casimir Vasa, Michael Korybut Wiśniowiecki, and John III Sobieski. According to a source from Warsaw’s Augustinian monastery, Selvatici died in 1678 as the royal Kapellmeister.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 2; 25-61
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanonicy regularni od pokuty w Miednikach w ostatnim stuleciu Rzeczypospolitej (1695-1795)
    The Canons Regular of the Penance in Miedniki in the last century of the polish commonwealth (1695-1795)
    Autorzy:
    Trajdos, Tadeusz M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545159.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    kanonicy regularni od pokuty
    biali augustianie
    prepozytura
    diecezja wileńska
    Miedniki
    The order of Canons Regular of the Penance
    Provosty
    diocese of Vilnius
    The Marks
    White Augustians
    Opis:
    Zakon kanoników regularnych od pokuty (w Polsce zwanych markami, a na Litwie białymi augustianami) w opisywanej epoce podlegał stale władzy diecezjalnej. Na przemian biskupi krakowscy i wileńscy sprawowali jednocześnie godność prepozyta generalnego zakonu czyli najwyższego przełożonego. To ścisłe uzależnienie miało na celu polepszenie dyscypliny i obyczajów we wspólnocie zakonnej liczebnie niedużej, za to aktywnej na polu duszpasterstwa. W latach 1762-1794 zakonnicy pozostawali pod bacznym zwierzchnictwem biskupa wileńskiego Ignacego Massalskiego. Prepozytura w Miednikach miała niewielką stałą obsadę – obok proboszcza (prepozyta) przebywał tam jego socjusz, czyli drugi kapłan zakonny oraz kaznodzieja. Probostwo miednickie obsługiwało rozległą parafię, zamieszkałą głownie przez Polaków. Kościół św. Trójcy i przyległy niewielki klasztor wzniesiono z drewna. W 1778 r. i 1788 r. pożar spustoszył te budowle; za każdym razem przy obudowie posłużono się budulcem drewnianym. Do tej renowacji przyczyniły się wydatki długoletniego zasłużonego proboszcza (1768-1774 i od 1777 r. do końca stulecia), o. Marcina Gałeckiego. Przy kościele działało od 2 połowy XVII w. Bractwo Aniołów Stróżów z własnym ołtarzem. Zakonnicy prowadzili szkołę parafialną dla synów chłopskich i mieszczańskich. Prepozytura miednicka utrzymywała się z gospodarstwa rolnego (około trzech włók litewskich czyli poniżej 70 ha), rozdzielonego na trzy obszary uprawne, zamieszkałego przez kilka rodzin poddanych.
    The order of Canons Regular of the Penance (in Poland called the Marks and in Lithuania White Augustians) in the period in question was subjected to the diocesan authority. Bishops of Cracow and Vilnius alternately performed the duties of the highest superior, the Provost General of the order. This rigorous dependence aimed at improving discipline and practices in the order, which was not numerous but active in the field of ministry. In the years 1762-1794 the monks remained under the vigilant superiority of the Bishop of Vilnius, Ignacy Massalski. Provosty in Miedniki had a small number of ministers – apart from the parish priest (provost), there was another order priest and a preacher. The Provosty in Miedniki served a big parish, peopled mainly by Poles. The Holy Trinity church and the small monastery were built from wood. In 1778 and 1788 both buildings were destroyed by fire and each time they were rebuilt in wood. The renovation was co-financed by the longtime parish priest (1768-1774 and 1777-1800), Fr. Marcin Gałecki. Since the second half of the 17th century Guardian Angels Fraternity had its own altar at the church. Monks managed a parochial school for peasants’ and townsmen’s sons. The provosty in Miedniki supported itself from farmland (less than 70 ha) divided into three parts and peopled by a few families.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 21-52
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies