Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Atlantic Alliance (NATO)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Metafora w służbie polityki. Aleksander Kwaśniewski o wstąpieniu Polski do NATO i akcesji do Unii Europejskiej
    Metaphor at the Service of Politics. Aleksander Kwaśniewski on Poland’s Accession to NATO and the European Union
    Autorzy:
    Wołoszyn, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035337.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    metaphor
    North Atlantic Alliance (NATO)
    European Union (EU)
    European integration
    presidential discourse
    Opis:
    The aim of the article is to analyse selected metaphors used by the President of the Republic of Poland, Aleksander Kwaśniewski, in public appearances during his presidency in from 1995 to 2005. The subject of interest are public appearances in which A. Kwaśniewski talked about the preparation and accession of Poland to one of the most prestigious organisations in the world – the North Atlantic Alliance (NATO) in 1999 and the European Union (EU) in 2004. The author analyses selected metaphors (including: HOME, ROAD, FAMILY), regarding Poland’s accession to these structures, which were used by the president in his speeches. The author discusses how A. Kwaśniewski, who was then the head of state, used metaphors to present his attitude towards the issue of Poland’s integration with North Atlantic Alliance and accession to the European Union and what vision of Poland’s presence in these structures he had.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2021, 28, 2; 393-413
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вступ Швеції і Фінляндії до НАТО як чинник зміни європейської системи безпеки
    Sweden's and Finland's Accession to NATO as a Factor in Changing the European Security System
    Autorzy:
    Martynov, Andriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676789.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-20
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    європейська система безпеки
    Північноатлантичний альянс (НАТО)
    Швеція
    Фінляндія
    European security system
    North Atlantic Alliance (NATO)
    Sweden
    Finland
    Opis:
    Стаття присвячена аналізу передумов та наслідків вступу Швеції і Фінляндії до НАТО. Зазначається, що відмова цих скандинавських держав від нейтрального зовнішньополітичного курсу пов’язана як із кризою європейської регіональної, так і глобальної систем безпеки. Безпосереднім приводом для цього стала активна фаза війни РФ проти України. Методологічне забезпечення висновків статті ґрунтується на теорії політичного реалізму та проблемно-хронологічному аналізі новітньої історії міжнародних відносин. Наукова новизна статті полягає у з’ясуванні комплексу геополітичних, військово-стратегічних, історичних передумов і наслідків вступу Швеції і Фінляндії до НАТО.
    The article analyzes the prerequisites and consequences of the accession of Sweden and Finland to NATO. Neutrality is avoiding participation in wars and non-participation in military-political blocs in peacetime, as well as not providing national territory for foreign military bases, and refusing to sell weapons to opposing parties. The Russian ultimatum of November 2021 with the demands that NATO renounce the expansion of the alliance testified to the fact of a deep crisis of the European security system. The trend towards the formation of a multipolar system of international relations has changed the logic of the policy of neutrality. Defeat in the Northern War of 1700-1721 prompted Sweden to switch to a policy of active neutrality. In 1935, Finland declared its intention to pursue a neutral policy with priority given to the Scandinavian direction. After Finland's defeat in the Second World War, the so-called “Finlandization” became a feature of Finnish neutrality. “Finlandization” is considered as subordination of the political course of a weaker country to the interests of a more powerful neighboring country with formal preservation of sovereignty. The process of gradual formation of a multipolar world provoked a change in the geopolitical orientations of the states of Northern Europe. There is constant tension in the Arctic. The USA declared a course for a new Atlanticism aimed at continuing the process of expansion and structural and functional strengthening of NATO. The active phase of the Russian war against Ukraine, which began on February 24, 2022, was the decisive reason for the decision to join Sweden and Finland in NATO. The methodological support for the conclusions of the article is based on the theory of political realism and problematic and chronological analysis of the modern history of international relations. The scientific novelty of the article lies in determining the complex of geopolitical, military-strategic, historical preconditions and consequences of Sweden and Finland's accession to NATO.
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 66-80
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liberalny interwencjonizm Zachodu po zimnej wojnie – przesłanki i konsekwencje
    Western Liberal Interventionism after the Cold War – Determinants and Consequences
    Autorzy:
    Kuźniar, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091709.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    liberalny interwencjonizm
    interwencja humanitarna
    suwerenność
    Sojusz Atlantycki
    prawa człowieka
    regime change
    polityka G.W. Busha
    teoria demokratycznego pokoju
    nation building
    odpowiedzialność za ochronę
    liberal interventionism
    humanitarian intervention
    sovereignty
    Atlantic Alliance (NATO)
    human rights
    G.W. Bush policies
    theory of democratic peace
    responsibility to protect (R2P)
    Opis:
    Po zimnej wojnie doszło do nasilenia się interwencji militarnych Zachodu w różnych regionach świata. Tym razem nie miały one głównie imperialistycznych czy neokolonialnych motywów. Przede wszystkim odzwierciedlały one nową, rozszerzoną koncepcję bezpieczeństwa, a także przekonanie, że siły zbrojnej można używać w sytuacjach masowych naruszeń praw człowieka oraz dla obalania despotycznych reżimów, w miejsce których będzie można ustanowić ustrój demokratyczny. To przekonanie wywodzi się z liberalnej koncepcji stosunków międzynarodowych. Autor przedstawia kilka emblematycznych dla tej motywacji interwencji zbrojnych Zachodu – od Kosowa po Libię. Ich niepowodzenie, a zwłaszcza długofalowe skutki zmuszają do zastanowienia się nad popełnionym błędami oraz sensownością samej istoty liberalnego interwencjonizmu. Świadomość tych błędów i pułapek może jednak pomóc przeprowadzać interwencje militarne – jeśli zajdzie rzeczywista potrzeba – nie tylko bardziej skutecznie, ale zgodnie z założeniami koncepcji.
    After the Cold War, Western military interventions in various regions of the world intensified. This time, the motivations behind them were not mainly imperialist or neo-colonial. They reflected, first of all, a new, broadened security concept as well as the conviction that armed force may be used in situations of mass violation of human rights and to overthrow despotic regimes to be followed by the establishment of a democratic system. This belief originates in the liberal concept of international relations. The author presents a number of Western military interventions emblematic of this motivation – from Kosovo to Libya. Their failure and especially the long-term consequences force us to give some thought to the mistakes that were made and question the purpose of the very core of liberal interventionism. The awareness of these mistakes and traps can, however, help conduct such interventions – when an actual need for them arises – not only more effectively but also in accordance with the principles of the concept.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 29-43
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Joint international military exercises of NATO countries within the implementation of programs supporting peace and security in Ukraine
    Autorzy:
    Mahomedov, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365387.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    NATO
    North Atlantic Alliance
    Partnership for Peace
    Sea Breeze
    Quick Trident
    Peace Shield
    annexation
    cybersecurity
    unlawful combatant
    Opis:
    This article considers the issue of annexation of the Ukrainian Crimea peninsular territory by the RussianFederation and further deployment of the secessionist movement in the southeastern regions of Ukraine thatsubsequently developed into a military conflict in the east of Ukraine. The research analysed the directionsand character of the cooperation between the Armed Forces of Ukraine and the Alliance military units. Thelevel of practical interaction within the framework of existing NATO-Ukraine bilateral partnership programs, including military trainings, was also identified. The chronology of transformation of organizational formsof Ukrainian army’s presence in the east of Ukraine from the Anti-Terrorist Operation to the Joint ForcesOperation and the role of NATO in this process were also considered. The elements of the North AtlanticAlliance’s influence on the reform of the Ukrainian army were identified directly following the requirementsand standards defined by the Organization. The role of NATO’s Liaison Office, located in Kyiv, Ukraine, andthe Center for Security and Information Processing was outlined. Particular attention was paid to the issueof counteracting cybercrimes and protecting the state’s information systems from external influences. Inparticular, reference was made to the protection of the state’s critical infrastructure elements (nuclear powerplants, strategic state-owned enterprises, etc.), including electronic registers of citizens e-lists and the state’sbanking system databases. The activities of the NATO Cybercrime Operations Centers and the establishmentof similar institutions in Ukraine were also researched. The maritime component of cooperation betweenUkraine and the North Atlantic Treaty Organization was analysed, taking into account the aggravation ofthe situation in Azov-Black Sea region during 2018, associated with the passage of Ukrainian warships of theAzov Fleet of the Naval Forces of Ukraine through the Kerch Strait which is under the control of the occupyingtroops of the Armed Forces of the Russian Federation. As a result, so-called border conflicts were causedleading to the capture of Ukrainian warships and sailors by Russians in November 2018.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2020, 25, 325; 54-61
    2081-3333
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem NATO w relacjach niemiecko-ukraińskich w XXI wieku. Zarys zagadnienia
    The NATO Problem in German-Ukrainian Relations in the 21st Century: Outline of the Issue
    Autorzy:
    Drzewicki, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1831632.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukraina
    Sojusz Północnoatlantycki
    Republika Federalna Niemiec
    Federacja Rosyjska
    rozszerzenie NATO
    Ukraine
    the North Atlantic Alliance
    the Federal Republic of Germany
    the Russian Federation
    NATO enlargement
    Opis:
    Zakres i intensywność współpracy między RFN i Ukrainą, mimo dużych oczekiwań i nadziei wyrażanych przede wszystkim przez stronę ukraińską, w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku nie osiągnął zbyt wysokiego poziomu. Władze niemieckie nie tylko nie wypracowały w tym okresie jasno sprecyzowanej koncepcji politycznej wobec tego kraju, ale stały się nawet jednym z głównych zwolenników realizacji zasady Russia First. Konieczność uwzględnienia przez Berlin przesłanek determinowanych znaczeniem Moskwy dla europejskiego i światowego bezpieczeństwa jest stałym czynnikiem warunkującym pozycję Niemiec w kwestii rozszerzenia NATO o Ukrainę, bez uwzględnienia którego nie można w sposób właściwy zdiagnozować dynamiki relacji niemiecko-ukraińskich. Stanowisko Berlina w tej kwestii charakteryzuje wyraźnie niezmiennie negatywne podejście. Podczas trwającego od 2014 r. rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego Ukraina nie doczekała się zarysowania jasnej perspektywy członkostwa. Co więcej, w istniejącej sytuacji kwestia ta traktowana jest jako czynnik budujący dodatkowe napięcia i tym samym uniemożliwiający dyplomatyczne przezwyciężenie kryzysu. Tego rodzaju podejście, w warunkach prawdopodobnej permanentności konfliktu, oznacza nie tylko realne zdjęcie kwestii rozszerzenia Sojuszu na Wschód z euroatlantyckiej agendy, ale prawdopodobnie również długotrwałe jej „zamrożenie”.
    The scope and intensity of cooperation between Germany and Ukraine, despite high expectations and hopes expressed primarily by the Ukrainian side, have not reached high level in the first two decades of the 21st century. During this period, the German government has not only failed to develop a clear political concept for Ukraine, but became one of the main supporters of the Russia First principle. Berlin’s need to take into account the conditions determined by Moscow’s significance for European and global security is a constant factor determining Germany’s attitude towards NATO’s enlargement to Ukraine without which the dynamics of German-Ukrainian relations cannot be properly understood. Berlin’s attitude towards this issue has been clearly and consistently negative. During the Russian-Ukrainian armed conflict, ongoing since 2014, Ukraine has not seen a clear membership perspective. Moreover, in the current situation, this issue is treated as a factor creating additional tensions and thus blocking the diplomatic routes to overcome the crisis. Such an approach, coupled with the probable permanence of the conflict, means that the enlargement of NATO to the East will probably not only be removed from the Euro-Atlantic agenda, but also “frozen” for a long time to come.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2019, 47, 1; 53-78
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.
    Where is NATO going? The North Atlantic Alliance, Europe and Poland in the light of the decisions of the NATO summit in Madrid on 29–30 June 2022
    Autorzy:
    Chłoń, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2192191.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    bezpieczeństwo europejskie
    bezpieczeństwo w basenie Morza Bałtyckiego
    Sojusz Połnocnoatlantycki
    obrona kolektywna
    rozszerzenie NATO
    konflikty zbrojne
    Ukraina
    Rosja
    European security
    Baltic Sea security
    Atlantic Alliance
    collective defence
    NATO enlargement
    armed conflicts
    Ukraine
    Russia
    Opis:
    Efektywność i długowieczność Sojuszu Północnoatlantyckiego zależą od zdolności adaptowania się do zmieniających się warunków środowiska międzynarodowego i wynikających z nich zagrożeń. Potwierdzają to wyniki szczytu NATO w Madrycie, które w warunkach agresji rosyjskiej na Ukrainę są reakcją na odnowienie zagrożenia wojną światową, choć nie oznaczają prostego powrotu do czasów sprzed 1989 r. Odnoszą się do zasadniczej rozbudowy zdolności sojuszniczych w zakresie trzech misji NATO: kolektywnej obronny, zarządzania kryzysowego i bezpieczeństwa zbiorowego. Zwiększenie zaangażowania Sojuszu na flance wschodniej uwiarygadnia gwarancje art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego. Przyjęta na szczycie nowa koncepcja strategiczna zwiększa zobowiązania sojuszników europejskich względem oczekiwań USA, co pogłębia jej korelacja z Kompasem strategicznym UE.
    The effectiveness and longevity of the Atlantic Alliance depend on its ability to adapt to the changing conditions of the international environment and the resulting threats. This is borne out by the outcome of NATO’s Madrid summit, which, in the context of Russian aggression against Ukraine, responds to the renewed threat of global war, although it does not mark a simple return to the pre-1989 era. They refer to a fundamental expansion of Alliance capabilities in NATO’s three missions: collective defence, crisis management and collective security. The increased commitment of the Alliance on the eastern flank gives credibility to the guarantees of Article 5. The new Strategic Concept adopted at the summit increases the commitments of the European allies vis-à-vis American expectations, which is deepened by its correlation with the EU Strategic Compass.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 1; 15-49
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w drugiej dekadzie xxi wieku
    Development of Polish-German Military Cooperation in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140849.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    współpraca wojskowa
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    Sojusz Północnoatlantycki (NATO)
    Unia Europejska (UE)
    military cooperation
    Polska
    Germany
    the Polish Armed Forces
    the Bundeswehr
    the North Atlantic Alliance
    NATO
    European Union
    EU
    Opis:
    Polsko-niemiecka współpraca wojskowa nabrała nowej dynamiki po 2011 r. Jest prowadzona zarówno w układzie bilateralnym, jak i multilateralnym w ramach NATO, UE i Trójkąta Weimarskiego. Jej zakres skoncentrowany został w sferze obronności, a nie kreowania procesów bezpieczeństwa w wymiarze globalnym. Obecna jest w niej także kwestia aktywności Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej w obszarze zapewniania bezpieczeństwa. Odnosi się to zwłaszcza do funkcjonowania NATO jako sojuszu obronnego i UE jako instytucji podejmującej działania w zakresie reagowania kryzysowego. Natomiast na sferę kooperacji stricte wojskowej składa się głównie wymiana informacji na temat funkcjonowania Sił  Zbrojnych RP i Bundeswehry oraz wymiana doświadczeń związanych z organizacją systemu obronnego państwa.
    After 2011, Polish-German military cooperation has gained a new momentum. It is carried out on both bilateral and multilateral basis within NATO, EU and the Weimar Triangle framework. The scope of the cooperation covers principally the sphere of defense, but excludes the creation of security processes on a global scale. The question of the activities of the North Atlantic Alliance and the European Union in the field of providing safety and security is also present in the cooperation. This applies especially to the functioning of NATO as a defense alliance and the EU as an institution responsible for emergency response management. Strictly military sphere of cooperation, however, consists mainly in the exchange of information related to the functioning of the Polish Armed Forces and the Bundeswehr, as well as in the exchange of experience related to the organization of the national defense system.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2015, 9, 2; 256-265
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni w Szczecinie w systemie bezpieczeństwa europejskiego oraz stosunkach polsko-niemieckich (2007–2016)
    Multinational Corps Northeast in Szczecin in the European security system and the Polish-German relations (2007–2016)
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505198.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    military cooperation
    Polska
    Germany
    Denmark
    the Polish Armed Forces
    the Bundeswehr
    the Danish Armed Forces
    the North Atlantic Alliance
    NATO
    European Union
    EU
    International Security Assistance Force
    ISAF
    Afghanistan
    Opis:
    The article is devoted to the development of Multinational Corps Northeast (MNC NE) in the second decade of its existence. The Corps, which is based in Szczecin, has been operating since 1999 as a part of NATO’s military structures. The Corps was created by three founding countries: Denmark, Germany and Poland. In accordance with the Convention of September 5th, 1998, the aim of the corps is to plan and carry out activities for the benefit of collective defense purposes under article 5 of the North Atlantic Treaty, as well as to participate in multinational missions and military operations. Between 2004 and 2015, the Corps was joined by other countries as “participating members”: Lithuania, Latvia and Estonia (2004), Slovakia and the Czech Republic (2005), United States of America (2006), Romania (2008), Slovenia (2009), Croatia (2012), Hungary (2013), Sweden (2014), and the UK (2015). In the second half of 2015 the corps was extended with the representatives of the Armed Forces from Turkey, France, the Kingdom of the Netherlands and Finland. The Corps headquarters in Szczecin is organized according to NATO standards. It includes the Command Group (rotationally manned by personnel from Demark, Germany and Poland) and nine functional divisions. Military units that function under the authority of the Corps (70–100 thousand soldiers) are deployed in their bases in the founding states. Up until now, the soldiers from the Corps has participated in 3 ISAF missions in Afghanistan. Decisions to strengthen signifi cantly the force of the Corps were made on 4–5 September 2014 during the NATO Summit in Newport. During the summit, the founding states also decided to raise the level of combat readiness of the Corps. Since then, the Corps has been undergoing another transformation, the most important one since its inception. In NATO, it is assumed that at the end of 2016 the Corps will reach its full readiness to command various military formations of the Alliance, including: Very High Readiness Joint Task Force (VJTF), NATO Response Force (NRF), and also NATO Force Integration Units (NFIUs) from Lithuania, Latvia, Estonia and Poland. This implies the need for further infrastructure development of the Corps and the increase of the scope of its responsibilities in the field of allied defense. This task was regarded as a priority before the next NATO Summit scheduled for 8–9 July 2016 in Warsaw.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2016, 2; 73-91
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja polsko-niemieckiej współpracy wojskowej w latach 1991–2021
    Evolution of Polish-German Military Cooperation in the Years 1991–2021
    Autorzy:
    Sokołowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139529.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Polska
    Niemcy
    Siły Zbrojne RP
    Bundeswehra
    współpraca wojskowa
    Sojusz Północnoatlantycki
    NATO
    Unia Europejska
    UE
    bezpieczeństwo międzynarodowe
    Polska
    Germany
    Polish Armed Forces
    Bundeswehr
    military cooperation
    North Atlantic Alliance
    European Union
    EU
    international security
    Opis:
    W artykule przedstawiono znaczenie polsko-niemieckiej współpracy wojskowej dla umacniania bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej po 1991 r. oraz budowy nowej architektury bezpieczeństwa w Europie. Autor wydzielił i opisał 7 faz współpracy między Siłami Zbrojnymi RP i Bundeswehrą w latach 1991–2021. W tym okresie polsko-niemiecka współpraca wojskowa była prowadzona w formule dwu- i wielostronnej poprzez: wymianę informacji, oficjalne wizyty i spotkania robocze na wszystkich szczeblach, szkolenie i wymianę kadr, kontakty przygraniczne, wspólne ćwiczenia różnych rodzajów wojsk, kooperację w zakresie techniki i uzbrojenia. Władze Niemiec popierały starania Polski o przyjęcie do NATO i UE, także poprzez współpracę trójstronną Polska-Niemcy-Francja oraz Polska-Niemcy-Dania. Na początku XXI wieku Polska otrzymała z zasobów Bundeswehry 128 czołgów Leopard 2A oraz 23 samoloty MIG-29. Na stan stosunków polsko-niemieckich miały wpływ przewartościowania w relacjach transatlantyckich i europejskich po 11 września 2001 r. Duże znaczenia miała tu ponadto zmiana rządów w Polsce w 2005 i 2015 r. Obecnie mamy do czynienia ze stabilnym partnerstwem polsko-niemieckim w ramach NATO i UE. Nadal jednakże zachowana jest asymetria tego partnerstwa.
    The article presents the significance of Polish-German military cooperation in improving the security of the Republic of Poland after 1991 and building a new security architecture in Europe. The author has separated and described 7 phases of cooperation between the Polish Armed Forces and the Bundeswehr in the years 1991–2021. During this period, Polish-German military cooperation was conducted in a bilateral and multilateral formula through: exchange of information, official visits and working meetings at all levels, training and exchange of personnel, cross-border contacts, joint exercises of various types of troops, cooperation in the field of technology and armament. The German authorities supported the Polish's efforts to join NATO and the EU, also through trilateral cooperation between Poland-Germany-France and Poland-Germany-Denmark. At the beginning of the 21st century, Poland received 128 Leopard 2A tanks and 23 MIG-29 aircraft from the Bundeswehr's resources. The state of Polish-German relations was influenced by the re-evaluation of transatlantic and European relations after 11 September 2001. The change of government in Poland in 2005 and 2015 was also of great importance here. Currently, we are dealing with a stable Polish-German partnership within NATO and the EU. However, the asymmetry of this partnership is still maintained.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 2; 159-175
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies