Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Asian American fiction" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Power of Gaze: Some Remarks on the Orientalizing Perspective in Bharati Mukherjee’s Jasmine
Autorzy:
Filipczak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807439.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura Amerykanów pochodzenia południowo-azjatyckiego; orientalizm; powieść imigracyjna
South Asian American fiction; Orientalism; immigrant narrative
Opis:
Siła spojrzenia – kilka uwag o orientalizmie w powieści Bharati Mukherjee Jasmine Powieść Bharati Mukherjee Jasmine krytykowano wielokrotnie za orientalistyczne przedstawienie Hindusek i Indii, które może utrwalać stereotypowy podział na Wschód i Zachód i utwierdzać w postrzeganiu ich za pomocą opozycji — przemoc i prymitywność kontra ład i nowoczesność. Analiza dwukierunkowości spojrzenia w powieści, czyli orientalistycznego spojrzenia Amerykanów skierowanego na główną bohaterkę (imigrantkę z Indii) i, co ważniejsze, jej spojrzenia zwróconego na Amerykanów, może prowadzić do konkluzji, że odczytywanie powieści przez pryzmat binarnych opozycji nie jest trafne. Sam akt krytycznego spojrzenia na amerykańską rzeczywistość podważa status bohaterki jako kobiety Orientu (biernej, posłusznej). Ponadto w powieści kwestionowane jest wyobrażenie Ameryki jako Ziemi Obiecanej. 
Bharati Mukherjee’s novel Jasmine has been frequently criticized for the Orientalizing representations of Indian women and India, which can perpetuate the stereotypical dichotomy between the East and West (violence and barbarism vs. peace and modernity). However, the analysis of the bidirectionality of gaze in the narrative, that is, the Westerners’ Orientalizing gaze cast on the protagonist (female immigrant from India) and, more importantly, the protagonist’s gaze back on Americans, can lead to a conclusion that reading the novel in terms of binary oppositions is not valid. In the very act of looking critically at American reality the protagonist denies the stereotypical image of an Oriental female (passive, silent, obedient). Moreover, a variety of representations of India and America are brought to the fore with a particular focus on how the image of America as the Promised Land is challenged.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 11; 123-135
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of immigration history and the question of assimilation in Bharati Mukherjee’s “Orbiting”
Wykorzystanie historii imigracyjnej i kwestia asymilacji w opowiadaniu Bharati Mukherjee „Orbiting”
Autorzy:
Filipczak, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886360.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura Amerykanów pochodzenia azjatyckiego
asymilacja
imigracja
błąd Dillinghama
Asian American fiction
assimilation
immigration
the Dillingham Flaw
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest omówienie odwołania do historii w opowiadaniu Bharati Mukherjee „Orbiting” ze zbioru The Middleman and Other Stories (1988). Autorka artykułu stawia tezę, że Mukherjee nawiązuje do kontrowersji towarzyszących włoskim imigrantom w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku, aby na tym tle umiejscowić imigrację współczesną (po roku 1965) i w ten sposób podważyć pogląd, że asymilacja tej grupy jest niemożliwa. W artykule zostały przedstawione historyczne postawy Amerykanów wobec budzących kontrowersje imigrantów z Europy i zostały użyte takie socjologiczne pojęcia, jak „błąd Dillinghama” (Parillo) i asymilacja (Alba i Nee).
The goal of this article is to discuss the use of history in Bharati Mukherjee’s short story “Orbiting” from the collection The Middleman and Other Stories (1988). It is argued that Mukherjee refers back to the controversies that accompanied Italian immigration to the US at the turn of the 20th century in order to provide the background for the present day immigrants (the post-1965 wave), and challenge the view that their assimilation is impossible. The historical context of American attitudes towards the so called “controversial” European immigrants is provided. The essay makes also use of sociological concepts of the Dillingham Flaw (Parillo) and assimilation (Alba and Nee).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 203-217
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
It is More than a Bunch of Numbers: Trauma, Voicing and Identity in Jennifer Chow’s The 228 Legacy
Autorzy:
Ni, Pi-hua
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196043.pdf
Data publikacji:
2020-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
literatura traumy
diaspora
tajwańsko-amerykańska literatura
azjatycko-amerykańska literatura
trauma fiction
Taiwanese American Literature
Asian American Literature
Opis:
This paper explores how Jennifer Chow’s The 228 Legacy (2013) recaptures the buried hi/stories of the 228 Massacre with a trauma narrative about Silk’s deep-kept secrets. It first delineates the evolution of trauma theory and trauma fiction highlighting the significance of articulating trauma and its relevance in healing, hi/storytelling and identity construction. This demarcation shall frame a critical lens to illustrate how Chow innovates distinct insulated narratives on the protagonists to mimic intergenerational ramifications of trauma in the Lu family, to represent their psychological healing and to express the association between silence-breaking, remembering and identity construction. This critical endeavor will also demonstrate that Silk’ story of survival promises the survival of hi/story. Thus, the novel proper not only portrays the traumatic impact, a nightmarish “legacy,” of 228 but also renders Silk’s trauma narrative as the “legacy” to connect with Taiwanese heritage and construct Taiwanese American identities. Given Chow’s innovative form and unique themes about trauma and Taiwanese American diaspora, the article situates her novel in the emerging Taiwanese American literature, Asian American literature, contemporary American diasporic literature and trauma fiction.
Artykuł omawia powieść Jennifer Chow The 228 Legacy z 2013 r., ukazując związki mało znanej historii masakry 228 z opowieścią o głęboko skrywanych sekretach rodzinnych. Na początku artykułu przedstawiono ewolucję teorii i literatury traumy, wskazując na ich przydatność w procesach godzenia się, utrwalania pamięci i konstruowania tożsamości. Tło teoretyczne pozwala przyjąć analityczny punkt odniesienia w stosunku do tego, jak Chow innowacyjnie łączy pojedyncze wątki narracyjne bohaterów, aby na przykładzie rodziny Lu odzwierciedlić wielopokoleniowy wpływ traumy i przedstawić proces uzdrawiania, oraz pokazuje związki między naruszaniem ciszy wokół traumy, a pamięcią i tożsamością. Analiza wykazuje też, jak historia przetrwania głównej bohaterki – Silk – jest zapowiedzią przetrwania historii społeczności. Powieść nie tylko przypomina koszmar 228, ale także przedstawia traumatyczne doświadczenia jednostek jako element tajwańskiego dziedzictwa kształtującego tożsamości Amerykanów pochodzących z Tajwanu. Przez wzgląd na innowacyjność form narracyjnych powieści Chow, jej dorobek należy uznać za ważny w kontekście literatury azjatycko-amerykańskiej, literatury diasporycznej i literatury traumy.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 4; 98-113
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On geographical and metaphorical (fault) lines: Immigration, acculturation and generation gap in South Asian American women’s fiction
O liniach geograficznych i metaforycznych – imigracja, akulturacja i luka generacyjna w twórczości pisarek hindusko-amerykańskich
Autorzy:
Kimak, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886421.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura hindusko-amerykańska
powieść imigracyjna
pisarstwo pierwszego i drugiego pokolenia imigrantek
Meena Alexander
Bharati Mukherjee
Chitra Banerjee Divakaruni
Jhumpa Lahiri
South Asian American women’s fiction
immigrant narrative
first- and second-generation immigrant writing
Opis:
Wiele tekstów autorstwa pisarek pochodzenia hindusko-amerykańskiego poświęconych procesowi imigracji odwołuje się do metafory linii, zastosowanej nie tylko do zilustrowania faktu przekroczenia geograficznej granicy państwa, ale także różnicy między dwoma kulturowymi skryptami obowiązującymi w kraju ojczystym i docelowym czy też konfliktu między pokoleniami imigrantów, których doświadczenia imigracji są z natury zupełnie inne. Niniejszy artykuł stanowi analizę kilku tekstów literackich opartych na konstrukcji literalnej lub metaforycznej linii autorstwa pisarek hindusko-amerykańskich pierwszego i drugiego pokolenia (takich jak Meena Alexander, Bharati Mukherjee, Chitra Banerjee Divakaruni i Jhumpa Lahiri) w celu ukazania odmiennego spojrzenia pisarek pierwszego i drugiego pokolenia na doświadczenie emigracji. Ta analiza usytuowana jest w kontekście pojęcia uskoku tektonicznego (ang. fault line), używanego przez Meenę Alexander, poetkę i pisarkę pierwszego pokolenia. Pojęcie uskoku tektonicznego jawi się jako metafora pęknięć i nieciągłości nieodzownie związanych z procesem migracji dyskutowanym w niniejszym artykule. 
In numerous immigrant narratives by South Asian American women writers, the process of immigration is construed as the crossing of a line, or of several lines, to be more specific. The act of crossing the geographical line of the border precedes the crossing of more metaphorical boundaries, for example those between the two cultural scenarios operative in the writers’ native and adopted cultures. In the process, yet another metaphorical line is drawn between first- and second-generation immigrants, two groups that inevitably experience immigration in two completely divergent ways. The purpose of this article is to discuss several literary texts based on the construction of a literal or metaphorical line written by first- and second-generation South Asian American women writers (namely, Meena Alexander, Bharati Mukherjee, Chitra Banerjee Divakaruni and Jhumpa Lahiri) to map the different standpoints from which first- and second-generation writers explore the issue of migration. This analysis will be situated in the context of what Meena Alexander, a first-generation South Asian American poet and novelist, terms “fault lines” when she writes in her memoir: “In Manhattan, I am a fissured thing, a body crossed by fault lines” (Fault Lines 182). The concept of the geological fault line serves as a powerful metaphor for the fractures and discontinuities inherent in the process of immigration that will be discussed in this article.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 235-244
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies