Temat: Art-Deco - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Z problemów koincydencji Art Déco i ekspresjonizmu. Cz. I
On the issue of coincidence of Art Déco and expressionism. Part I
Autorzy:: Tołłoczko, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217526.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: art deco
ekspresjonizm
expressionism
Opis:: Część pierwsza niniejszego opracowania poświęcona jest koincydencji stylowych relacji pomiędzy Art Déco i ekspresjonizmem. Przedstawia źródła powstania jednego i drugiego stylu, które występują równolegle w czasie i często "zapożyczają" od siebie detale architektoniczne, co nieraz utrudnia niezmiernie ich klasyfikację. W artykule zaprezentowano szereg obiektów występujących w wielu krajach, wydobywając ich cechy charakterystyczne oraz szeroko dokumentując źródła ich powstania.
The first part of this study is devoted to the idea of coincidence of stylistic relations between Art Déco and expressionism. It presents the sources of origin of both styles, which occurred at the same time and frequently "borrowed" architectonic details from each other - which occasionally might make their classification extremely difficult. The article presents several objects, occurring in various countries, enhancing their characteristic features and documenting their origins.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 28; 31-48
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Z zagadnień koincydencji Art Déco i ekspresjonizmu. Część II
On the issue of coincidence of Art Déco and expressionism. Part II
Autorzy:: Tołłoczko, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218103.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: art deco
ekspresjonizm
expressionism
Opis:: Część druga niniejszego opracowania poświęcona jest koincydencji stylowych relacji pomiędzy Art Déco i ekspresjonizmem. Przedstawia źródła powstania jednego i drugiego stylu, które występują równolegle w czasie i często "zapożyczają" od siebie detale architektoniczne, co - bywa - utrudnia niezmiernie ich klasyfikację. W artykule zaprezentowano szereg obiektów wzniesionych w wielu krajach, wydobywając ich cechy charakterystyczne oraz szeroko dokumentując źródła ich powstania. Część druga artykułu dotyczy również architektury międzywojennego Krakowa ze szczególnym uwzględnieniem niektórych problemów ekspresyjnego dekoracjonizmu
The second part of this study is devoted to the coincidence of stylistic relations between Art Déco and expressionism. It presents the sources of origin of both styles, which occurred parallel in time and frequently 'borrowed' architectonic details from each other - which sometimes may have made their classification extremely difficult. The article presents several objects found in many countries, emphasising their characteristic features and thoroughly documenting their origin. The second part of the article concerns also the architecture of interwar Krakow with particular stress on selected issues of expressive decorationism.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2011, 29; 9-26
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Tradition and modernity in Władysław Sowicki’s pre-war architecture of exposition pavilions
Tradycja i nowoczesność w przedwojennych projektach architektury pawilonów wystawienniczych Władysława Sowickiego
Autorzy:: Agata, Wereszczyńska
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460791.pdf
Data publikacji:: 2017-12
Wydawca:: Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:: architecture
functional art
art déco
modernism
streamline
Opis:: W artykule omówione zostały trzy projekty architektury pawilonów wystawienniczych autorstwa Wła-dysława Sowickiego. Każdy obiekt zaprojektowany został w odmiennym stylu, jednakże zgodnie z obowiązującymi tendencjami projektowymi. Pierwszy z nich, pawilon państwa polskiego na Wystawę Światową w Paryżu w 1937 roku, odwołuje się do języka polskiego stylu narodowego. Drugi, pawilon Polski na Wystawę Światową w Nowym Jorku, która miała miejsce w 1939 roku, został zaprojektowa-ny w estetyce półmodernizmu. Kolejny, trzeci obiekt przeznaczony dla Spółdzielni Artystów Ład, rów-nież z 1939 roku, jest przykładem kompromisowego półmodernizmu końca lat trzydziestych. W oma-wianych w niniejszym artykule projektach bardzo wyraźnie widoczne jest wzajemne przenikanie się tradycyjnych, związanych z polską szkołą projektową, polską sztuką narodową, dekoracyjnych warto-ści estetycznych z przynależną do nurtu awangardy i modernizmu nowoczesnością. Sowicki umiejętnie wykorzystuje charakterystyczne dla obu kierunków cechy łącząc je w spójną całość. Na potrzeby artykułu jako główną metodę badawczą przyjęto analizę materiału wizualnego, który znajduje się w archiwum rodziny Władysława Sowickiego, a także kwerendę archiwalną i biblioteczną, przegląd literatury naukowej dotyczącej tematyki związanej z tematyką artykułu oraz analizę ewolucji stylów i tendencji z zakresu architektury w przedziale czasowym tożsamym z okresem powstania omawianych w pracy projektów. Opisywane w artykule prace architektoniczne Sowickiego miały charakter tymczasowy, przeznaczone były do reprezentowania konkretnych podmiotów w ustalonym czasie i miejscu, nie miały wpisywać się trwale w krajobraz architektoniczny, ponieważ długość ich trwania była ściśle określona. Intencją autorki było pokazanie omawianych projektów w zestawieniu z podobnymi, powstającymi w przybliżonym czasie, posiadającymi analogiczny charakter formalny i stylistyczny. Autorka również chciała zaznaczyć, że prace Władysława Sowickiego wpisują się w kontekst i założenia pokrewnych polskich realizacji architektonicznych z drugiej połowy lat trzydziestych dwudziestolecia międzywojennego.
Źródło:: MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 22; 87-96
1689-4774
Pojawia się w:: MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wystawa modernistycznej ceramiki Richarda Blumenfelda w Ofen- und Keramikmuseum Velten (Niemcy)
The exhibition of Modernist ceramics of Richard Blumenfeld in Ofen- und Keramikmuseum Velten (Germany)
Autorzy:: Kirschke, K.
Kirschke, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293409.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Richard Blumenfeld
Ofen- und Keramikmuseum Velten
modernizm
art déco
ceramika budowlana
modernism
art deco
ceramic building materials
Opis:: W Velten pod Berlinem od 1905 r. działa muzeum pieców kaflowych oraz ceramiki Ofen- und Keramikmuseum Velten, które oprócz stałych wystaw organizuje wystawy specjalne, powiązane tematycznie z produkcją różnego rodzaju ceramiki. Od 19 maja do 30 listopada 2013 r. trwała tam wystawa KunstKeramik der Moderne. Zum 150. Geburtstag des Veltner Ofen- Und Keramikunternehmers Richard Blumenfeld. Wyjątkowość i olbrzymi asortyment wytwarzanej w warsztatach Blumenfelda ceramiki sprawiały, że z jej zastosowaniem zbudowano setki modernistycznych obiektów. Klientami firmy byli najznamienitsi ówcześni architekci niemieccy: Bruno Möhring, Peter Behrens, Hans Poelzig, Bruno Taut, Otto Rudolf Salvisberg, Walter Gropius, Willy Hoffmann, Mies van der Rohe, Erich Mendelsohn, Fritz Höger czy Hermann Dernburg, współpracujący z równie wybitnymi rzeźbiarzami, jak: Paul Rudolf Henning, Hans Schmidt, Ernst Freese, Felix Kupsch, Karl Lehn, Richard Kuöhl, Ulrich Nitschke, Hans Klakow czy Paul Hermann. Prezentowana wystawa jest szczególnie interesująca, gdyż składają się na nią nie tylko opisy czy stare i współczesne fotografie ilustrujące działalność firmy w okresie modernizmu, ale również autentyczne fragmenty ceramiki budowlanej z tych obiektów. Ten sposób prezentacji pozwala kojarzyć artefakty z kompozycją całych budowli, stanowiąc dokumentalny zapis zamysłu projektantów i bliskiej współpracy architekta z artystą rzeźbiarzem. Wśród wielu wspaniałych realizacji przedsiębiorstwa Blumenfelda w Niemczech, a także za granicą, pokazano rekonstrukcję babilońskiej bramy Isztar oraz kształtki ceramiczne wyprodukowane w latach 1929–1930 dla domu towarowego A. Wertheim we Wrocławiu. Dobór i forma prezentacji przedmiotów są znakomite, co sprawia, że na długo pozostają one w pamięci, a po wyjściu z wystawy wydaje się oczywiste, że ten niemal wieczny materiał, który powstaje w wyniku zespolenia wszystkich żywiołów, zawsze będzie miał swoje miejsce w architekturze.
The museum of tiled stoves and ceramics Ofen- und Keramikmuseum Velten, which was established in Velten near Berlin in 1905, apart from permanent exhibitions organizes special temporary exhibitions thematically connected with the production of various kinds of ceramic ware. Since May 19 until November 30, 2013 the museum holds an exhibition titled KunstKeramik der Moderne. Zum 150. Geburtstag des Veltner Ofen- Und Keramikunternehmers Richard Blumenfeld. Due to the uniqueness and the large range of ceramic products manufactured in Blumenfeld’s workshops they have been used in constructing hundreds of modernist buildings. The customers of the company included the most distinguished German architects of those times, such as Bruno Möhring, Peter Behrens, Hans Poelzig, Bruno Taut, Otto Rudolf Salvisberg, Walter Gropius, Willy Hoffmann, Mies van der Rohe, Erich Mendelsohn, Fritz Höger or Hermann Dernburg cooperating with equally renowned sculptors such as Paul Rudolf Henning, Hans Schmidt, Ernst Freese, Felix Kupsch, Karl Lehn, Richard Kuöhl, Ulrich Nitschke, Hans Klakow and Paul Hermann. The exhibition in Velten is especially interesting as it presents not only the descriptions or both old and contemporary photographs showing the company’s operations during Modernism but also the original fragments of the ceramic materials from those buildings. This way of displaying the exhibits enables the visitors to associate the artifacts with the composition of whole buildings, providing a documentary account of the designers’ ideas and testifying to the close cooperation of the architect with the artist-sculptor. Among a lot of great designs by Blumenfeld’s company both in Germany and abroad presented at the exhibition there is a reconstruction of the Ishtar Gate in Babylon and the ceramic tiles produced in 1929–1930 for A. Wertheim department store in Wrocław. The choice and form of the presentation of the exhibits are so impressive that they are remembered by the visitors for a long time, and after leaving the museum it seems obvious that this virtually eternal material which is the product of a fusion of all the elements will always be used in architecture.
Źródło:: Architectus; 2013, 4(36); 93-102
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Interwar Furniture in Lithuania: Design and History
Autorzy:: Dičkalnytė, Aistė
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1186568.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Lithuanian furniture
Lithuanian national style
interwar
modernism
art déco
Opis:: This article analyses the furniture created in Lithuania during the interwar period. Today, from a time perspective, we can shed light on the development of furniture making, with the aim to reveal the furniture designers and the particular interiors where this kind of furniture became popular, as well as the styles that influenced them. In this paper, the author mostly describes artistic designs for secular interiors. The selection was based on the fact that this furniture best reflects the prevailing tendencies when it comes to design during a particular period. After independence was restored to Lithuania, the design of produced furniture became more modern and similar to that of Western Europe. This was caused by the educative propaganda in the media and the new generation of architects and artists who had graduated from universities in western countries. The new, rational construction of houses where all the free rooms were usually rented during the crisis caused demand of space-saving furniture. The architects usually designed both buildings and the built-in furniture with that concept in mind. Architects attempted to tailor built-in furniture to the user’s needs and financial capabilities in the most optimal way. Built-in modular storage systems, kitchen cupboards, and bookshelves were conceived as architectural components. They were used to divide and to model the space. The small living space required the number of furniture pieces to be reduced. That is why unit furniture became the second-most trending innovation during the interwar period. The combination of wardrobes, bookcases, and sideboards into one piece was the most popular modular unit furniture. Tables with shelves and couches with consoles were also popular examples of space-saving furniture. These modern innovations of furniture were made in art déco style since the late 1920s. The search for Lithuanian national style was particularly relevant in the interwar period and design was used as an instrument for political purpose. This is obviously prevalent in the furniture of representation interiors. Leading architects like Vytautas Landsbergis-Zemkalnis, Bronius Elsbergas, and Arnas Funkas, and also some popular artists such as Jonas Prapuolenis, Antanas Gudaitis, and Gerardas Bagdonavicius, designed not only furniture innovations but also furniture in the Lithuanian national style as part of their representative-interior projects. Country-wide Lithuanian exhibitions and presentations abroad were also dominated by the Lithuanian national style, propagated by the authorities. Interpretations of ethnic furniture decor and forms, as well as national symbols became dominant in all Lithuanian-national-style furniture.
Źródło:: Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 171-187
2392-2338
Pojawia się w:: Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: STYL NARODOWY –FORMA MANIFESTU CZY MANIFEST FORMY?
THE NATIONAL STYLE – A FORM OF A MANIFEST OR A MANIFEST OF FORM?
Autorzy:: Dardzińska, Ilona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/441588.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:: tożsamość
styl zakopiański
modernizm
art déco
EXPO
identity
Zakopane Style
Opis:: W artykule przedstawiono początki poszukiwań elementów narodowych w tendencjach stylowych na przełomie XIX i XX wieku w wybranych k rajach europejskich i U SA. Ponadto przeanalizowano kształtowanie się stylu narodowego w Polsce – genezę jego powstania i zmiany rozwojowe od XIX wieku po czasy współczesne. W Polsce poszukiwania stylu narodowego miały związek zarówno z chęcią manifestacji niepodległości, jak i z wykreowaniem nowego stylu w architekturze. W drugiej połowie XIX wieku, w polemicznym dyskursie pomiędzy zwolennikami tradycjonalizmu a propagatorami nowatorskich rozwiązań, przeważyły tendencje powrotu do minionych stylów architektonicznych. W budownictwie świeckim starano się lansować motywy ludowe, bliskie „stylowi zakopiańskiemu”, a budownictwo sakralne miało stać się kolejną odsłoną form gotyckich, nazwaną „stylem wiślano-bałtyckim”. W drugim dziesięcioleciu XX wieku, sięganie do form średniowiecznych, zwłaszcza romańskich i łączenie ich z modernizmem, miało na celu wykreowanie tzw. „stylu swojskiego”. Trendy w manifestowaniu cech narodowych w architekturze były zauważalne w innych krajach europejskich na przełomie XIX i XX wieku, np. Heimatstil w Niemczech. Awangardowe odmiany modernizmu w postaci art déco, streamline czy zig-zag stanowiły amerykański odpowiednik modernizmu Europy Zachodniej. Zastosowanie wysokiej jakości materiałów budowlanych w połączeniu z kompozycją wyjątkowych układów artykułujących elewacje sprawiło, że wiele obiektów z lat 20. i 30. XX wieku do tej pory uznaje się za symbole architektonicznej elegancji. Pewnego rodzaju próbą manifestacji stylu narodowego są m.in. pawilony wystawiennicze na EXPO. Ich formy, już w drugiej połowie XIX wieku wskazywały na stopień zaawansowania technologicznego, np. Pałac Kryształowy w Londynie. Obecnie istotniejsze wydają się prezentacje przygotowane dla zwiedzających EXPO. Jednak wybór formy pawilonu nadal pozostaje wskazówką trendu i stylistyki, z jaką dany kraj chce być utożsamiany. Część pawilonów manifestuje nowatorskie idee kształtowania bryły. Większość jednak osadzona jest w klasycznych elementach architektury, których rozpoznawalność umacnia w poczuciu bycia we wspólnej tradycji kulturowej.
The article presents the beginnings of a search for national elements in style tendencies at the turn of the 19thand 20thcenturies in selected European countries and in the USA. In addition, the development of national style in Poland was analyzed: the history of creating and progressive changes from the 19thcentury to contemporary times. In Poland, the search for a national style was associated both in the need for manifestation of independence and the invention of a new architectural style. In the second half of the 19th century, a polemical discourse between traditionalism supporters and promoters of innovative solutions raised in which a tendency for returning to bygone architectural styles were dominant. In secular architecture, efforts were made to promote folk motifs close to the Zakopane style, and sacred architecture was supposed to become another line of gothic forms called the Vistula-Baltic style. In the second decade of the 20th century, referring to medieval forms, in particular Roman ones, and blending them with modernism were aimed at creating so-called a ‘native style’. Trends in the manifestation of national traits in architecture were noticeable in other European countries at the turn of the 19th and 20thcenturies, e.g. Heimatstil in Germany. Avant-garde variants of modernism in the form of art déco, streamline or zig-zag were an American equivalent of Western Europe modernism. Many buildings of the 1920s and 1930s are still considered symbols of architectural elegance owing to the use of high quality building materials in combination with an arrangement of unique façade articulating units. Some sort of an attempt of a manifestation of the national style are exhibition pavilions for EXPO, etc. Their forms, already in the second half of the 19th century, indicated the technical advancement, e.g. the Crystal Palace in London. Nowadays, presentations provided for visitors of EXPO seem to be more significant. However, selection of the form of a pavilion still remains an indication of a trend and a style a given country wants to be identified with. Some pavilions manifest innovative ideas of building body development, yet most of them are associated with classical architectural elements, the recognisability of which strengthens the sense of belonging to a common cultural tradition.
Źródło:: Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2018, 14/II; 27-41
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:: Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kim jest Głogowski?
Who is Głogowski?
Autorzy:: Jarosz, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396751.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:: Andrzej Głogowski
Art Déco w Polsce
Malarstwo polskie XXI wieku
Opis:: Wojciech Głogowski (born in 1967 in Wrocław) is the author of ‘Quart’’s layout and numerous artistic publications executed for the Museum of Architecture in Wrocław. However, above all he is a painter – educated in Plastic the Education Section in Kalisz under the guidance of prof. Tadeusz Wolański. Głogowski is a co-founder of the Society Open Atelier (1995) active in Kazimierz, a district of Cracow. His painting from the mid 1990s was inspired by the classics of abstraction, but the fascination with Jerzy Nowosielski’s art came as the most important. Since ca. 2000 Głogowski has lived and worked in Wrocław. From then on his painting – showed within individual (2004, 2005, 2009) and collective exhibitions (2008) at the Open Atelier and the Zderzak Gallery in Cracow – has evolved towards figural compositions. New iconography – technological ‘retro’, influence of Andrzej Wróblewski’s figurativeness, as well as fascination with the culture of Wrocław of the turn of 19th century – together with the topics chosen by Głogowski, construct the paintings with a quizzical narration. The mood of his painting depends also on his technological quest – the artist reconstructs the qualities of bakelite and he usually chooses heavy dark ranges of colour. Głogowski keeps in touch with the painters from the Open Atelier, with Ignacy Czwartos, Jacek Dłużewski or Krzysztof Klimek to name just a few. The Society was also represented by Grzegorz Sztwiertnia and Robert Maciejuk at the exhibition ‘Polish painting of 21st century’ (Zachęta National Gallery of Art, Warsaw 2006) and in 2007 during the exposition ‘Open Atelier – Offenes Atelier, Zeitgenössische Kunst aus Krakau’ [Contemporary Art from Cracow] (Erfurt, 2007). Wojciech Głogowski’s individuality however, demonstrates itself in nostalgic, sensual art. The artist – who is aware of the sources of his painting and admits the prime role of a traditional technique – might be called ‘a Day-Dreamer’.
Źródło:: Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2009, 4(14); 104-120
1896-4133
Pojawia się w:: Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wrocławskie realizacje Alfreda Vöcke
The works of Alfred Vöcke in Wroclaw
Autorzy:: Litwa, A. M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/134796.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: ADVSEO
Tematy:: Alfred Vöcke
Wroclaw
modernism
Art Déco
art
sculpture
low relief
architectural detail
Opis:: In the beginning of the 20th century Wroclaw was one of the cities where the rapid development was apparent in many fields. A lot of well-known architects and artists that created the space of the city in a very spectacular and dynamic way lived there. Among many names there is Alfred Vöcke - a sculptor. His name is usually connected with the buildings designed by one of the most famous architect of the beginning of the 20th century - Max Berg. Alfred Vöcke usually created an architectural detail as low reliefs in the area of the main entrance. A lot of his works survived to the present day so it is possible to confront the mind of the sculptor with the reality of the condition of the buildings and the low reliefs. Thanks to the studies it is possible to draw the way of renovation of survived buildings with the original architectural detail.
Źródło:: Technical Issues; 2016, 4; 47-54
2392-3954
Pojawia się w:: Technical Issues
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Fabryka Wyrobów Metalowych Famak – zapomniana firma łódzka
Famak Metal Products Factory – a forgotten company from Łódź
Autorzy:: Grzejszczak, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519309.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Fabryka Wyrobów Metalowych Famak
rzemiosło artystyczne – Łódź
galanteria stołowa
wzornictwo art déco – Łódź
Factory of Metal Products Famak
artistic craftsmanship – Łódź
table accessories
art déco design – Łódź
Opis:: Artykuł prezentuje pionierskie wyniki badań nad dziejami Fabryki Wyrobów Metalowych Famak, największego w okresie dwudziestolecia międzywojennego producenta sztućców i galanterii stołowej w Łodzi. Dotychczas w literaturze przedmiotu nie podejmowano zagadnień związanych z działalnością łódzkich firm produkujących wyroby platerowane. W artykule omówiono powstanie wytwórni, jej historię oraz scharakteryzowano profil produkcji.
The article presents the pioneering results of research on the history of Fabryka Wyrobów Metalowych Famak, the largest manufacturer of cutlery and table accessories in Łódź in the 1920s. So far, the literature on the subject has not dealt with issues related to the activities of Łódź – based companies producing clad products. The creation of the plant, its history and production profile are described.
Źródło:: TECHNE. Seria Nowa; 2023, 1, 11; 293-297
2084-851X
Pojawia się w:: TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: „Nie tylko art déco” Sztuka witrażowa w okresie międzywojennym Konferencja międzynarodowa, Rzeszów, 6-8 października 2011 r.
“More than art déco” The art of stained glass in the interwar period International conference, Rzeszów, 6-8 october 2011
Autorzy:: Laskowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537633.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: sztuka witrażowa
witraże
Stowarzyszenie Miłośników Witraży
konferencja Rzeszów
Nie tylko art déco
Opis:: On 6-8 October 2011, the 7th international conference on the art of stained glass was held in Rzeszów, organised once again by the “Ars Vitrea Polona” Association of Stained Glass Enthusiasts, this time in cooperation with the Centre for Contemporary Sacred Art Documentation at the Faculty of Art of the University of Rzeszów. The main theme was the art of stained glass of the interwar period. A very interesting, varied picture of Polish stained glass craft of the time emerged from nearly 30 papers presented on the topic. It confirmed the rightness of the thesis put forward in the conference’s title that back then, the Art Déco style was just one of the numerous variants of the Polish stained glass art, situated somewhere halfway between the most conservative and the most avant-garde tendencies and widely accepted by the audience of the time. The meeting in Rzeszów gathered a representative group of Polish stained glass scholars and experts (mainly from Kraków, Katowice and Wrocław), speakers from Lviv and Chicago and a few participants who have only just started their research in the field. During the conference, several theoretical and synthesis papers were presented, as well as – in most cases – papers contributing to further research, discussing selected examples of stained glass art, designers and workshops. The prevailing subjects centred around the Upper and Lower Silesia regions and south-eastern Poland, and works from the areas of Greater Poland and Pomerania were mentioned on occasion. The proceedings, held in the building of the University of Rzeszów Library, were accompanied by an exhibition in the local Art Exhibitions Bureau, entitled In statu nascendi visum and dedicated to Kraków’s stained glass artists of the second half of the 20th century, as well as a tour of places connected with the sacred stained glass art of Rzeszów and Łańcut, organised on the third day of the conference. The conference also provided an opportunity to promote new publications by its co-organisers: a book published by the Association, Witraże secesyjne. Tendencje i motywy (Art Nouveau Stained Glass. Tendencies and Motifs) (the outcome of the previous session on stained glass, held in 2009 in Łódź), and the 3rd issue of the Sacrum et Decorum academic journal of the 19th– and 20th–century sacred art, prepared by the Centre.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2010, 1-4; 295-300
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Architektura i sztuka stosowana w przed- i powojennych projektach Władysława Sowickiego – ewolucja stylu
Architecture and functional art in Władysław Sowicki’s pre-war and post-war designs – evolution of style
Autorzy:: Wereszczyńska, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/461151.pdf
Data publikacji:: 2017-03
Wydawca:: Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:: architektura
sztuka
sztuka użytkowa
art déco
modernizm
socrealizm
architecture
art
functional art
modernism
socialist realism
Opis:: W artykule została przedstawiona wielopłaszczyznowa i interdyscyplinarna twórczość architekta i plastyka Władysława Sowickiego. Celem opracowania jest prezentacja działalności artystycznej Sowickiego w zakresie architektury i sztuki stosowanej, analiza rozwoju projektowej aktywności architekta na przestrzeni lat trzydziestych XX wieku oraz lat powojennych, do roku 1954, a także przybliżenie sylwetki projektanta. Pracę podzielono na wstęp, w którym została nakreślona sytuacja historyczna stanowiąca integralne tło dla rozwoju sztuk projektowych w Polsce, dwa rozdziały opisujące przed- i powojenną działalność architekta oraz na podsumowanie. Przyjętą metodę badawczą stanowiła analiza materiału, znajdującego się w archiwum rodzinnym, kwerenda archiwalna, kwerenda biblioteczna, przegląd literatury naukowej dotyczącej tematyki związanej z artykułem oraz analiza ewolucji stylów i tendencji z zakresu architektury i sztuki stosowanej w przedziale czasowym tożsamym z okresem działalności Sowickiego. Artykuł został napisany na podstawie rozprawy doktorskiej autorki [Wereszczyńska, 2015]. Twórczość Władysława Sowickiego obejmuje prace z zakresu architektury, przestrzennych znaków architektoniczno-plastycznych z elementami urbanistycznymi, architektury wnętrz, projektowania mebli, plakatu, biżuterii, ceramiki, zabawek. Analizując rozwój działalności architekta, można stwierdzić, że jest ona spójna z tendencjami i przemianami zachodzącymi w sztukach projektowych we wspomnianym wyżej przedziale czasowym. Zauważalna jest tu ewolucja myśli projektowej – od konceptów nawiązujących do charakterystycznego stylu polskiej sztuki stosowanej, tzw. polskiego art déco, przez stylistykę późno modernistyczną, po założenia w duchu zmodernizowanego klasycyzmu i historyzującego socrealizmu.
The article shows multidimensional and interdisciplinary activity of architect and fine artist Władysław Sowicki. The purpose of this work is to show Sowicki’s artistic creation in the range of architecture and functional art, analysis of the evolution of his designs within the period of the thirties of the interwar and post-war up to 1954 and the presentation of the designer. The article was divided into introduction, where the historical background for the development of polish design was discussed, two chapters describing pre-war and post-war activity of Sowicki and summary. The basis for the research was the analysis of the documents found in the private family archive, archive and library inquiry, the review of the literature of particular branch connected with the subject matter of the article, the analysis of the styles and trends in the range of architectural and artistic design in the same period of time as Sowicki’s work were done. The article was based on doctoral dissertation of the author [Wereszczyńska 2015]. The designing activity of Sowicki includes the work of architecture, spatial objects combining architecture, art and urban planning, interior architecture, furniture design, posters, jewellery, artistic ceramics and toys. Making the analysis of the progress of Sowicki’s creative work it is possible to state that this work is consistent with design trends and changes in various design fields that took place during same timescale as mentioned above. In Sowicki’s art we can also remark the evolution of the design thought – from the concepts referring to specific polish national art called polish art déco, through the late modernistic style, to the works along the line of modern classicism and historical socialist realism.
Źródło:: MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 20; 67-86
1689-4774
Pojawia się w:: MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Striving for modernity: The jewellery making in The Second Polish Republic (1918–1939)
Ku nowoczesności: jubilerstwo w II Rzeczypospolitej (1918–1939)
Autorzy:: Lipczik, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142131.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: biżuteria
historia biżuterii
polska biżuteria
międzywojenna Polska
przemysł jubilerski
biżuteria art déco
Powszechna Wystawa Krajowa
jewellery
jewellery history
Polish jewellery
interwar Poland
jewellery industry
art déco jewellery
The Polish General Exhibition
Opis:: The article attempts to describe the condition of jewellery making in interwar Poland and to indicate the major problems hampering its development. While discussing the jewellery exhibition at the Polish General Exhibition in 1929, the main trends in the commercial vein, as well as the most important representatives of the industry were indicated. Attention was also paid to the jewellers, whose works might be an example of the search for the Polish Art Déco style. Based on the content published in the domestic trade press, which was the main communication platform for the craftsmen and merchants in Poland, the influence of the world’s leading French industry was highlighted. It was noted that even though the jewellers in Poland faced many difficulties throughout the interwar period, they tried to learn from the experiences of their colleagues from Paris. This applied to issues related to the design and manufacturing of jewellery as well as running businesses. As one of the first devoted to the topic, the paper may serve as reference for further research related to jewellery making in the 1920s and 30s, not merely in Poland, but also in East-Central Europe.
Artykuł stanowi próbę opisania sytuacji jubilerstwa w międzywojennej Polsce oraz wskazania głównych problemów hamujących jego rozwój. Omawiając wystawę biżuterii na Powszechnej Wystawie Krajowej w 1929 r., wskazano główne trendy w produkcji, a także najważniejszych przedstawicieli branży. Zwrócono również uwagę na jubilerów, których prace mogą być przykładem poszukiwań polskiego stylu art déco. W oparciu o treści publikowane na łamach krajowej prasy branżowej, która stanowiła główną platformę komunikacji dla rzemieślników i kupców w Polsce, uwypuklono wpływ czołowego na świecie przemysłu francuskiego. Zauważono, że choć jubilerzy w Polsce napotykali w okresie międzywojennym wiele trudności, starali się czerpać z doświadczeń swoich kolegów z Paryża. Dotyczyło to zagadnień związanych z projektowaniem i produkcją biżuterii oraz prowadzeniem działalności gospodarczej. Jako jeden z pierwszych poświęconych tej tematyce, artykuł może stanowić punkt odniesienia dla dalszych badań związanych z biżuterią w latach 20. i 30. XX wieku, nie tylko w Polsce, ale także w Europie Środkowo-Wschodniej.
Źródło:: TECHNE. Seria Nowa; 2021, 7; 119-133
2084-851X
Pojawia się w:: TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Krytyka pretensjonalnego historyzmu w twórczości Witkacego i Gruszczyńskiego na przykładzie ul. Retoryka w Krakowie
Criticism of the pretentious Historicism in the works of Stanisław Ignacy Witkiewicz and Włodzimierz Gruszczyński: The example of Retoryka Street in Krakow
Autorzy:: Węcławowicz, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1623333.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: Krakow
Historicism v. Modernism
surrealistic novel
Art-Deco
Kraków
historyzm v. modernizm
powieść surrealistyczna
Opis:: Artykuł omawia architekturę fin de siècle przy ulicy Retoryka w Krakowie i jej recepcję przez artystów awangardy lat dwudziestych następnego stulecia. U schyłku wieku XIX tekstualność historyzmu była aprobowana, ale pokolenie później uważano ją za pretensjonalną. Jednym z krytyków był Witkacy. Wspólnie z przyjaciółmi stworzył w Krakowie awangardową grupę artystyczną „Formiści”. Równocześnie kochał się w Jadwidze Unrug, która mieszkała na końcu ulicy Retoryka. W swej powieści Nienasycenie (wyd. 1930) nie opisywał co prawda architektury tych kamienic, ale wyobrażał sobie ich mieszkańców, śniących „krakowski sen o potędze”. Drugim krytykiem był Włodzimierz Gruszczyński, który „zmodernizował” w roku 1929 tamtejszy Dom Egipski, ozdobiony motywami kwiatów lotosu, uskrzydlonego dysku słonecznego, figurkami Ozyrysa etc. Egzotyczno-historyzujące elewacje przemodelował na modne ówcześnie art deco. Postawy Witkacego i Włodzimierza Gruszczyńskiego względem fin de siècle są spójne. Obie są negacją: dla Witkacego jest to negacja treści, a dla Gruszczyńskiego formy
The paper discusses the fin de siècle architecture at Retoryka Street in Krakow and its reception by avant-garde artists of the next century. In the late 19th century, the textuality of Historicism was approved, but a generation later it was considered pretentious. One of the critics was Stanislaw Ignacy Witkiewicz, a writer and a painter. He was a member of the avant-garde group “The Formists” and he was in love with Jadwiga Unrug, who lived at the end of Retoryka Street. In his novel Insatiability (published 1930) he did not describe the architecture of these tenement houses, but their inhabitants dreaming „a Krakow dream of power”. The second artist was Włodzimierz Gruszczyński, who (in 1929) remodelled the richly decorated Egyptian House into simplified Art-Deco. The attitudes of Witkiewicz and Gruszczyński towards fin de siècle are negations: for Witkiewicz it applies to the „contents”, and for Gruszczyński – to the architectural shape
Źródło:: Państwo i Społeczeństwo; 2020, 3; 101-116
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:: Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Niezwykłe materiały biżuterii art deco - celuloid, galalit, bakelit, akrylik
Unique art deco materials – celluloid, galalith, bakelite, acrylic
Autorzy:: Letkiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1878397.pdf
Data publikacji:: 2019-10-23
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: art deco
biżuteria
tworzywa sztuczne
plastik
celuloid
galalit
bakelit
akrylik
jewellery
plastics
plastic
celluloid
galalith
bakelite
acrylic
Opis:: Biżuteria art deco, wykonywana z kosztownych metali i kamieni, zyskała w ciągu ostatnich piętnastu lat solidne opracowania. Dużo mniej informacji można natomiast znaleźć na temat ogólnie dostępnych, od lat dwudziestych XX wieku, nowo wprowadzanych materiałów, które z racji swych unikalnych walorów znalazły zastosowanie przy wytwarzaniu biżuterii art deco. Od drugiego dziesięciolecia XX wieku „plastiki” – bo o nich mowa – dzięki przystępnej cenie przebojem zdobywały rynki, docierając do masowego odbiorcy na całym świecie. Przełomu w ich zastosowaniu dokonał Leo Hendrik Baekeland pod koniec pierwszej dekady XX wieku, który jako pierwszy stworzył w sposób chemiczny materiał całkowicie syntetyczny, doskonale imitujący wiele materiałów naturalnych, nazwany od jego nazwiska bakelitem. Przed odkryciem Baekelanda, znane od drugiej połowy XIX wieku były sztucznie wytwarzane substytuty materiałów naturalnych: ebonit, wulkanit, gutaperka, parkesyna, celuloid, xylonit, galalit. Nie wszystkie z nich przetrwały pierwszą wojnę światową, zostały wyparte przez nowe sztuczne produkty. Jednym z nich był doskonale przeźroczysty acrylic, który wszedł na rynki w 1928 r. (znany też pod nazwami: plexiglas, plexi, perspex, lucit). Od roku 1930 w biżuterii zastosowanie znalazł polystyren. W artykule przybliżona została historia najpopularniejszych materiałów sztucznych używanych w biżuterii art deco. Niezwykłych materiałów, sztucznie stworzonych, znajdujących zastosowanie z biżuterii i akcesoriach stroju było znacznie, znacznie więcej. Projektanci biżuterii plastikowej – podobnie jak pionierzy awangardy – czerpali pomysły z najbardziej śmiałych i błyskotliwych kreacji okresu. Tworzona przez nich biżuteria plastikowa stała się ważnym składnikiem ówczesnego życia codziennego i odświętnego, biorąc udział w wykreowaniu oryginalności nowoczesnego stylu lat międzywojennych, zrywającego z romantyzmem szkół końca XIX wieku.
Art Deco jewellery, made of expensive metals and stones, has become a theme for solid studies over the last fifteen years. Much less information can be found on the generally available, since the 1920s, newly introduced materials, which due to their unique value are used in the production of art deco jewellery. From the second decade of the 20th century “plastics – because they are in question – by affordable price hit the market to reach a mass audience around the world. Leo Hendrik Baekeland’s breakthrough came at the end of the first decade of the 20th century. He was the first to create a completely synthetic material, perfectly imitating many natural materials, that was later named after him as bakelite. Before Baekeland’s discovery, artificially produced substitutes for natural materials: ebonite, vulcanite gutta-percha, parkesine, celluloid, xylonite, galith had been known from the second half of the 19th century. Not all of them survived the First World War. Some were supplanted by new artificial products. One of them was a perfectly clear acrylic, which entered the markets in 1928 (also known as plexiglas, plexi, perspex, lucite). Since 1930, polystyrene has been used in jewellery. This article presents the history of the most popular artificial materials used for making art deco jewellery. There were much more unique materials, artificially created, used for production of jewellery and clothing accessories. The designers of plastic jewellery, like the avant-garde pioneers, took their ideas from the most bold and brilliant creations of the period. Their plastic jewellery has become an important part of everyday life and special occasions, contributing to the originality of the modern style of the interwar period and breaking with the romanticism of the late 19th century schools.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 145-168
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: “International style” and its interpretation at the beginning of the XXI century
Autorzy:: Proskuryakov, V.
Bohdanova, Y.
Yuriychuk, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/344672.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:: international style
functionalism
modernism
art deco
architectural theory
architect
architectural schools
styl międzynarodowy
funkcjonalizm
modernizm
teoria architektury
architekt
szkoły architektury
Opis:: The article is dedicated to similarities, differences, borrowings and authenticity of the “international style” in the researches of modern architects-scientists.
Źródło:: Środowisko Mieszkaniowe; 2018, 23; 172-177
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:: Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Conservation of the "Piast" cinema in Słubice: an architectural, urban or moral problem?
Kino “Piast” w Słubicach. Problem konserwatorski, architektoniczny, urbanistyczny czy moralny?
Autorzy:: Eckert, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/395773.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: monument
cinema building
façade
renovation
monuments register
art deco
cultural landscape
history
zabytek
budynek kina
fasada
renowacja
rejestr zabytków
krajobraz kulturowy
historia
Opis:: For many years, attempts have been made to remove the relic of the ‘Piast’ Cinema in the western town of Słubice from Poland’s monuments register. This would allow for its demolition and construction of a modern commercial building on the site. The majority of the building has already be demolished, with only the front elevation remaining. The façade of the cinema has unique artistic value, representing a rare example of the art deco style in the region. The building also forms an important part of the cultural landscape of this border town, representing the history of both Słubice and nearby Frankfurt. With its total demolition, Słubice would lose a unique monument and the entire frontage of the street on which it is located would be downgraded.
Od wielu lat podejmowane są próby skreślenia z rejestru zabytkowych reliktów kina „Piast” w Słubicach. Pozwoliło by to na ich rozbiórkę i budowę w tym miejscu nowoczesnego obiektu handlowego. Rozebrano już znaczą część budynku, pozostała jedynie elewacja frontowa. Fasada kina posiada wyjątkowe w skali regionu wartości artystyczne reprezentując rzadki przykład budynku opracowanego w stylistyce art déco. Budynek jest istotnym elementem krajobrazu kulturowego przygranicznego miasta, obrazuje historię Słubic i Frankfurtu. Jego rozbiórka spowoduje to, że miasto utraci wyjątkowy zabytek, zubożeniu ulegnie też cała pierzeja ulicy przy której się znajduje.
Źródło:: Civil and Environmental Engineering Reports; 2016, No. 23(4); 43-50
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:: Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Projektant Julian Pietrzyk i jego współpraca z Fabryką Mebli Artystycznych Szczepana Łojka
The Designer Julian Pietrzyk and his Cooperation with the Artistic Furniture Factory of Szczepan Łojek
Autorzy:: Wójcik, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/38710629.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: furniture
Art Déco
Julian Pietrzyk
School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow
Szczepan Łojek’s Artistic Furniture Factory in Kalwaria Zebrzydowska
Mazovian Museum in Płock
meble
art déco
Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie
Fabryka Mebli Artystycznych Szczepana Łojka w Kalwarii Zebrzydowskiej
Muzeum Mazowieckie w Płocku
Opis:: Artykuł jest próbą scharakteryzowania twórczości Juliana Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli. Podstawą analizy są sprzęty atrybuowane projektantowi, a także materiały dotyczące jego edukacji pozyskane w Archiwum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Celem artykułu jest wpisanie twórczości Pietrzyka w nurty w meblarstwie polskim w dwudziestoleciu międzywojennym, jak również pokazanie jej w szerszym kontekście edukacji projektanta w krakowskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Kariera Pietrzyka w dziedzinie projektowania mebli była związana z firmą Szczepana Łojka. Kwerendy archiwalne w Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Archiwum Narodowym w Krakowie oraz Archiwum Państwowym w Katowicach (oddział w Bielsku-Białej) pozwoliły odtworzyć historię Fabryki Mebli Artystycznych Szczepana Łojka.
This article is an attempt to characterise Julian Pietrzyk’s output in the field of furniture design. The basis for the analysis are pieces of furniture attributed to the designer, as well as materials relating to his education obtained from the Archives of the Academy of Fine Arts in Cracow. The aim of the article is to place Pietrzyk’s work within the currents in Polish furniture-making in the interwar period, as well as to show it in the broader context of his education at the School of Decorative Arts and Artistic Industry in Cracow. Pietrzyk’s career in furniture design was associated with Szczepan Łojek’s company. Archival query at the Archive of New Records in Warsaw, the National Archive in Cracow, and the State Archive in Katowice (Bielsko-Biała branch) made it possible to establish the history of the Artistic Furniture Factory owned by Szczepan Łojek.
Źródło:: Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 149-170
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:: Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: W poszukiwaniu niepodległości w sztuce: Pawilon polski na wystawie paryskiej 1925
In search of independence in art: the Polish Pavilion at the 1925 art deco exhibition in Paris
Autorzy:: Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142653.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: art deco
Paris exhibition 1925
national style
art of interwar period
Polish pavilion 1925
world exhibitions
decorative art
wystawa paryska 1925
styl narodowy
sztuka dwudziestolecia
pawilon polski 1925
wystawy światowe
sztuka dekoracyjna
Opis:: After reappearance of Poland on the map of Europe in 1918, the first major manifestation of the new country’s creative potential was at the 1925 International Exhibition of Applied Arts and Modern Industry in Paris. The Polish Pavilion, which had divided the opinion of critics at home, won the Grand Prix. The award of over 170 prizes to the Polish section in different areas and categories – from posters to art schools – gave ample reason to consider the exhibition an unquestionable success. The forms used in the architecture and interior design of the Polish Pavilion inspired various solutions applied in Polish public architecture of the 1920s. On the wave of the “Paris success” designers tried to translate the Polish variety of art deco into a type of national style which some scholars even came to refer to as the “style of regained independence” which manifested itself in architecture, particularly in interior design, bas reliefs, painted decorations textiles and furniture. Its emergence coincided with the introduction of new education methods in art and craft schools. The text discuss the Polish art deco style in context of two basic currents of interwar years: modernity and tradition. The problem of “Polishness” in art relates also to the concepts of interwar culture and visons of its progress or decadence.
Źródło:: IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 185-198
0860-4487
Pojawia się w:: IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Zespół zabudowy jednorodzinnej przy Forcie Mokotowskim w Warszawie: dzieje, stan zachowania i postulaty konserwatorskie
SINGLE-FAMILY HOUSING COMPLEX NEAR THE MOKOTÓW FORT IN WARSAW. HISTORY, STATE OF PRESERVAI ION AND CONSERVATOR S REQUIREMENTS
Autorzy:: Rozbicka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536845.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: otoczenie Fortu Mokotów
Fort Mokotowski w Warszawie
Wyględów
Mokotów
międzywojenna zabudowa mieszkaniowa
Oficerska Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Dom"
ul. Olimpijska
ul. Miłobędzka
ul. Miączyńska
ul. Karwińska
ul. Płatowcowa
ul. Balonowa
ul. Racławicka
ul. Maratońska
ul. Gimnastyczna
ul. Oszczepników
modernizm luksusowy
art. deco
architektura klasycystyczna
klasycyzm akademicki
uproszczony socrealizm
Opis:: As early as in 1939, the villa complex of the Off leers’ Housing and Residential Co-operative “Dom”, designed circa 1925 around the Mokotów Fort in Warsaw, formed a small modern housing estate built up with single-family houses representing various architectural traditions, embedded in the topography of the esplanade of the fort, connected by a bus line with the Old Town, provided with municipal infrastructure, a police station, a newsstand and two shops. The history of almost 80 years of construction of the housing complex near the Mokotów Fort presented in this article shows both the process of shaping the foundations of its urban design and architecture in years 1931-1939, architectural and urban developments of the estate in the 1950s and the 1960s, and finally, successive stages of the increasing degradation of its historic fabric which began at the end of the 1960s, thus demonstrating clearly that the growing dynamics and radicalism of its transformation requires conservators to take effective cure of this residential complex. The scope of such care would make it possible to retain the architectural values of various types of single-family houses preserved within its boundaries that are characteristic of several separated pre-war and postwar style formations, and to retain the historic urban complex of the housing estate and its villa & garden nature and climate, which results undoubtedly from its unique location within Warsaw. This article constitutes the first attempt made in the context of the Resolution of the Council of the Warsaw Capital City in 2009 on the commencement of preparing the local spatial development plan for the Wyględów district to present in an orderly manner our overall knowledge of the history of construction and post-war development of the co-operative housing complex near the Mokotów Fort, with special regard to its architecture and urban design, and to provide a detailed diagnosis of the state of preservation of the estate and to use it as a basis for determining effective rules of conservator’s protection that would also suit the specific architectural and urban values and location of the estate.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2009, 4; 17-46
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Art-Deco" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język