Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Temat


Tytuł:
« Chaque esprit est maçon » : l’Art Royal et l’idée de religion universelle dans la littérature française du XIXe siècle
"Each Mind is a Mason": the Royal Art and the Idea of Universal Religion in 19th Century French Literature
"Każdy duch jest murarzem": Sztuka królewska i idea religii uniwersalnej w literaturze francuskiej XIX wieku
Autorzy:
Szymański, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683340.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sztuka królewska
wolnomularstwo
XIX wiek
Francja
religia uniwersalna
Royal Art
Freemasonry
19th century
France
universal religion
Opis:
Wolnomularska Sztuka królewska, łącząca naukę i filozofię z poszukiwaniem duchowym i moralnym doskonaleniem, promieniuje na cały XIX wiek, który jest spadkobiercą zarówno racjonalistycznej myśli oświeceniowej jak i XVIII-wiecznego iluminizmu. Jedną zaś z kluczowych dla wolnomularstwa idei jest „religia co do której wszyscy są zgodni”, o której mówią Konstytucje Andersona. Idea religii uniwersalnej, już to odwołująca się do pierwotnego objawienia już to przyjmująca postać religii naturalnej, posiada liczne odmiany w XIX wieku, które kształtują się w zetknięciu z literaturą romantyczną (Pani de Staël), utopiami społecznymi (saint-simonizm) czy humanitaryzmem (Pierre Leroux). Artykuł ma na celu przedstawienie roli odegranej w tym procesie przez wolnomularzy oraz oddźwięku jaki ich twórczość znalazła w refleksji innych autorów na temat religii.
Masonic Royal Art, combining science and philosophy with spiritual research and moral improvement, radiates throughout the whole 19th century, which is the successor of both rationalist Enlightenment thought and 18th century illuminism. One of the key ideas of Freemasonry is the “Religion in which all Men agree” mentioned in Anderson’s Constitutions. The idea of a universal religion, referring to a primal revelation or taking the form of natural religion, has numerous variations in the 19th century, formed in contact with romantic literature (Madame de Staël), social utopias (Saint-Simonianism) or humanitarianism (Pierre Leroux). The aim of the article is to show the role played in this process by Freemasons and the influence they have exerted on other authors reflection on religion.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 19-31
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“1945” as a Turning Point in German Art History? Challenging the Paradigm of Rupture and Discontinuity
Autorzy:
Fuhrmeister, Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909534.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Coming to terms with the Nazi past
historiography
history of art history (in Germa-ny)
issues of post-totalitarian academia
art and politics
Opis:
The historiographical article looks at “1945” as a turning point, inquiring whether the end of both the Second World War and National Socialism also implied a radical break for art history in Germany. In evaluating both contemporary perspectives (like Herbert von Einem’s opening lecture of the First German Art Historians Meeting in 1948) and recent historiographical studies, the paper questions the concept of “Stunde Null” or “hour zero,” and intends to challenge the established paradigm of rupture and discontinuity. Arguing for a more nuanced and holistic understanding of the transformation processes in the postwar situation, three major reasons are identified why simplistic categorizations often prevail: (1) a very narrow definition of the art historian in the history of art history, (2) the disjunction between the humanities and the larger political context, which allow the individual to imagine himself/herself untainted and uncompromised by ideology, and (3) the high degree of continuity, in particular if compared to the radical changes that took place in 1933. The article thus resumes that the idea of “turning points” deserves further differentiation, and calls for the integration of the political dimension into historiography. Essentially, the challenge remains to distinguish between factual processes, false or fraudulent labelling, and symbolic gestures.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 123-135
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[…] ta korona po pięciu wiekach z grobu wychodząca na świat, na jasne słońce” – ekslibris Muzeum Narodowego w Krakowie
“[...] this crown coming out of the grave onto the world, into bright daylight, after five centuries” – A Bookplate from the National Museum in Kraków
Autorzy:
Podniesińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375588.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Polish bookplate
National Museum in Kraków
Jan Bukowski
Ignacy Łopieński
Polish Applied Arts
applied art
Young Poland
woodcut
typography
printmaking
collecting
bookplate collectors
Józef Mehoffer
ekslibris polski
Muzeum Narodowe w Krakowie
Józef Mehoff er
Polska Sztuka Stosowana
sztuka użytkowa
Młoda Polska
drzeworyt
typografi a
sztuka druku
kolekcjonerstwo
zbieracze ekslibrisów
Opis:
In 1901, the association Polska Sztuka Stosowana (Polish Applied Arts) announced a contest for a bookplate to be featured at the National Museum in Kraków. It was the fi rst competition of this sort in the Polish lands, and the result was the fi rst artistic Polish bookplate created by a traditional technique. Its author was Jan Bukowski, then starting his career in typography and illustration. Marking books with a decorative label, usually pasted onto the front endpaper, was becoming fashionable among bibliophiles and was an expression of their taste, education and artistic culture. For the following twenty or so years, the contest became a model for many other similar competitions. This article analyzes the form and content of the bookplate in question, which for many years became the trademark and logo of the National Museum in Kraków. It was also the paragon of the Polish exlibris valuable not only for its artistic but also Polish national features. Lastly, it was an object of exchange between the museum and Polish and foreign institutions,on the one hand, and between collectors, on the other.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 11; 217-236
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A History of Polish Art” by Michał Walicki and Juliusz Starzyński in Poland between the World Wars. The West, Poland, the East
Autorzy:
Labuda, Adam S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909536.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history of art history
overview of the history of Polish art
national art
transhistorical status of a national artistic form
center and periphery
Opis:
Writing an academic history of Polish art was an urgent task of art historians after World War I, when the country regained its political independence. An important and creditable achievement in that respect was a study by Michał Walicki and Juliusz Starzyński, published in 1934 as a kind of supplement to the monumental Geschichte der Kunst von der altchristlichen Zeit bis zur Gegenwart by the Marburg historian Richard Hamann, translated at that time into Polish. In 1936, the work of the Polish scholars was published again in the form of a separate book. The paper focuses on three problems that were addressed in it: the cultural and artistic ties of Poland to the West, the vernacular features of Polish art, and the presence of the “Eastern art” in Polish artistic heritage. The author examines also the question whether those issues were related to the political, social, and cultural reality of the Second Polish Republic.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 65-91
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A jednak oczyma / [m]oimi patrzycie...”. O doświadczeniu sztuki w doświadczaniu przestrzeni
“A jednak oczyma / [m]oimi patrzycie...”. On Experiencing Art Through Experiencing Space
Autorzy:
Dynkowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
afterimage
Jacek Dehnel
Julia Hartwig
picturesque
space
art
Opis:
The paper discusses specific literary form of the cultural prefiguration of spatial perception – seeing landscapes and other spaces through the filter of one’s experience of art. In the examined texts by Jacek Dehnel’s and in Julia Hartwig’s poems spaces perceived by the subject are juxtaposed and correlated with the afterimages of masterpiece paintings or memorable and identifiable styles of various artists.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2017, 11
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A work of art is an object that necessitates contemplation”. Latency of visual studies within the Vienna School of Art History?
Autorzy:
Murár, Tomáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788544.pdf
Data publikacji:
2021-05-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Max Dvořák
Vienna School of Art History
Georg Simmel
Visual Studies
Charles de Tolnay
Hans Sedlmayr
Opis:
This article investigates a research method of the so-called Vienna School of Art History, mainly its transformation by Max Dvořák around the First World War. The article suggests the possible influence of Georg Simmel’s philosophy on Dvořák in this time, evident mainly in Dvořák’s interpretation of Pieter Bruegel the Elder’s art, written by Dvořák in 1920 and published posthumously in 1921. This another view on the Vienna School of Art History is then researched in writings on Pieter Bruegel the Elder by Dvořák’s students Hans Sedlmayr and Charles de Tolnay when Tolnay extended Dvořák’s thinking and Sedlmayr challenged its premises – both Tolnay and Sedlmayr thus in the same time interpreted Bruegel’s art differently, even though they were both Dvořák’s students. The article then suggests a possible interpretative relationship of the Vienna School of Art History after its transformation by Max Dvořák with today’s approaches to art (history), mainly with the so-called visual studies.
Źródło:
Ikonotheka; 2020, 30; 9-29
0860-5769
Pojawia się w:
Ikonotheka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Aucune résonance politique”. Polish Art Historians and Franco’s Spain, 1958–1973
„Aucune résonance politique”. Polscy historycy sztuki i Hiszpania za czasów Franco, 1958–1973
Autorzy:
García-Montón González, Patricia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38711211.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
transnarodowa historia historii sztuki
geografia akademicka
historia horyzontalna
uczeni
kontakty historyków sztuki
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Hiszpania Franco
Comité International d’Histoire de l’Art (CIHA)
transnational history of art history
academic geography
horizontal history
scholars
art historians’ networks
Polish People’s Republic
Franco’s Spain
Opis:
XXIII Międzynarodowy Kongres Historii Sztuki, który odbył się w Granadzie w 1973 r., stanowił punkt zwrotny w stosunkach między historykami sztuki z Hiszpanii czasów generała Franco i ich kolegami z PRL. Pierwsze kontakty zostały nawiązane już w latach 50. XX w. dzięki wyjazdom Jana Białostockiego i Lecha Kalinowskiego m.in. do Madrytu i Barcelony. Ich wzmocnienie nastąpiło w latach 60. dzięki organizacji dwóch wystaw poświęconych sztuce hiszpańskiej w Krakowie i Poznaniu. Dopiero jednak kongres w Granadzie pozwolił polskiej delegacji zyskać nowe istotne doświadczenia. Artykuł analizuje polsko-hiszpańskie relacje w zakresie historii sztuki, które wcześniej pomijano zapewne ze względu na „peryferyjne” położenie polskiej i hiszpańskiej historii sztuki w geografii dyscypliny z okresu zimnej wojny.
The 23rd CIHA Congress, held in Granada in 1973, marked a turning point in the relationships between art historians who carried out their professional activity in the Polish People’s Republic and Franco’s Spain. First contacts began as early as the 1950s, thanks to Jan Białostocki and Lech Kalinowski’s trips to Madrid and Barcelona, among other cities, strengthened in the 1960s by the organisation of two exhibitions in Cracow and Poznań devoted to Spanish art. Nevertheless, the Granada congress became a new experience for the Polish delegation. This paper aims to delve into these contacts that have not been taken into consideration before, perhaps due to the “peripheral” position of both historiographies in the geography of the history of art history during the Cold War.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 187-205
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Barwa drewna”. O kryteriach oceny i interpretacji twórczości rzeźbiarzy zakopiańskich w polskiej krytyce artystycznej i wystawiennictwie od zakończenia II wojny światowej do wystawy Sztuka Ludowa w 30-leciu PRL
“The Color of Wood:” On the Criteria of Assessment and Interpretation of the Output of Zakopane Sculptors in Polish Art Criticism and Exhibitions from the End of World War II until the Folk Art at the 30th Anniversary of the Polish Peoples Republic Exhib
Autorzy:
Chrudzimska-Uhera, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106438.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rzeźba
drewno
snycerstwo
sztuka polska XX w.
Zakopane
sculpture
wood
wood curving
20th century art in Poland
Opis:
Tematem artykułu jest recepcja zakopiańskiego rzeźbiarstwa od lat 40. do 70. XX w. Analizie poddane zostały teksty krytyczne i koncepcje kuratorskie, odsłaniające strategie postrzegania i kwalifikowania rzeźby zakopiańskiej w relacji do sztuki ludowej. Wskazano kluczowe kryteria, takie jak: stosowany materiał – drewno, oraz pochodzenie i miejsce zamieszkania twórcy, w oparciu o które dzieła zakopiańczyków stereotypowo przypisywano do obszaru sztuki ludowej. Tendencja ta ukazana została w szerszym kontekście modernistycznych mitów XX w. i zakwestionowana jako niewłaściwa do oceny zakopiańskiego snycerstwa 2. poł. XX w. W zakończeniu artykułu przywołane zostały poglądy współczesnego antropologa Timothy Ingolda, jako możliwa metodologiczna alternatywa spojrzenia na zakopiańskie rzeźbiarstwo z pominięciem modernistycznych kryteriów wyprowadzonych z hylemorficznego modelu świata.
The article concerns the reception and interpretation of contemporary Zakopane’s sculpture between the 1940s and 1970s.  Analyses of art critics’ texts and curator’s strategies of that period reveal that wooden sculptures were easily and stereotypically interpreted as related to folk art. The material (wood) and the artist’s place of birth and living were identified as the key criteria applied by researchers and art critics. The author contends that this point of view—based on modernistic myths qualifying Zakopane’s sculptures as relying on primitive art, was a misinterpretation. The article concludes that the main problem in understanding and adequately interpreting Zakopane’s sculpture derives from using the traditional canon of art based on the opposition between nature and culture. Therefore, the anthropological theories of Timothy Ingold are recalled as a new and prospective methodology.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 122-142
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Between a child who wants to tell and an adult who does not want to hear”. Arts Therapists’ Dilemmas in the Application of Arts Therapy with Children from Arab Society Who Suffered Abuse
Autorzy:
MUSSA, AMANI
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938731.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
abused child
education system in Israel
Arab society in Israel
emotional and art therapy
mandatory reporting
special education
Opis:
The Arab education system in Israel together with the ethics and legal regulations are found to indicate reports of maltreated and sexually abused children. The problem of viewed in this paper is connected with the reporting of children who had experienced maltreatment and sexual abuse. The article aspires to present the work and dilemmas of art therapists using arts therapy when working within educational and therapeutic frameworks in Israeli Arab society. Today, the field of arts therapy in the Arab society is in its initial stages in contrast to the seniority this field has gained in the Jewish society and more traditional therapies such as psychology and psychotherapy. In the Arab society, mental therapy is uncommon. The field of therapy as a whole is undeveloped and conducted secretly largely due to shame, stigma and prejudices associating mental therapy with mental illnesses or disorders (Masarwa & Bruno, 2018). Until recently, arts therapy has not been practiced at all in Israeli in the Arab society. In comparison to psychological treatment, arts therapy carries an extra value because of its non-verbal work methodology, and enables can the client to make projection and reduction of social and personal objections in face of the therapeutic process. In recent years, implementation of this field of knowledge has gained momentum in therapeutic frameworks in general and at schools in particular, slowly becoming an integral part of the education system. However, this field is still in its early stages and it is oriented towards special education students and those with special needs (Nachum, 2007; Moriah, 2000).
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2019, 25; 373-401
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bilder, eigentlich Worte, eigentlich Evidenzen“ – Konturierungen des Unsagbaren in Friederike Mayröckers Texten zur bildenden Kunst
“Images, Words, Evidence” – Contours of the Unsayable in Friederike Mayröcker’s Texts about Visual Art
Autorzy:
Sommerfeld, Beate
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1287206.pdf
Data publikacji:
2018-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Friederike Mayröcker
bildende Kunst
das Unsagbare
Evidenz der Bilder
visual art
the unsayable
evidence of pictures
Opis:
Der Beitrag verortet Friederike Mayröckers Texte zur bildenden Kunst im Kontext des Sprachdenkens der literarischen Moderne. In der medienreflexiven Literatur zu Beginn des zwanzigsten Jahrhunderts fasziniert das Bild als das Andere der Sprache, es verspricht eine Grenzerweiterung der Sprache ins Unsagbare hinein und birgt ein Evidenzversprechen, das die literarische Sprache nicht mehr einzulösen vermag. Anhand von Textbeispielen wird aufgezeigt, wie Mayröckers Sprache sich am Bild als dem Unsagbaren konturiert.
The article locates Friederike Mayröcker’s texts on visual art in the context of the reflection of language in literary modernism. In the media-reflective literature at the beginning of the twentieth century, an image fascinates as the other in language, promises widening of language boundaries into the unsayable and holds an evidence promise which literary language can no longer live up to. Text examples show how Mayröcker’s language is contoured dealing with the image as the unsayable.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2018, 38; 95-105
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„By móc podać komuś maskę tlenową, sam/a musisz już z niej korzystać”. O konieczności wsparcia osób twórczych, artywistek i artywistów, zajmujących się procesami angażującymi o charakterze performatywnym
To be able to give someone an oxygen mask, you first must be wearing one yourself. On the need to support art creators and artivists dealing with engaging art processes of a performative nature
Autorzy:
Siwiak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158940.pdf
Data publikacji:
2022-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
participatory theatre
engaging art
artivism
care
ethics
Opis:
The author of the article, Agata Siwiak, proposes the implementation of a professional support system for artists working with processes of engaging art, with particular emphasis on practices in areas of social crises. As an inspiration, the author presents the forms of support that have been developed on the basis of social work, activism and theatre pedagogy. The article is based on in-depth interviews with practitioners of engaging theatre who represent various theatre environments and professions, and on the knowledge Siwiak gained through her own theatre practices as part of the research-based practice methodology (the author is also a performance arts curator).
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 171; 6-45
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Capellae maiores et minores” i różne sposoby ich kształtowania w architekturze sakralnej po Soborze Trydenckim
Autorzy:
Krasny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016280.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowożytna architektura sakralna
nowożytna teoria sztuki
sztuka sepulkralna
liturgia po Soborze Trydenckim
kaplice
przestrzeń sakralna w epoce nowożytnej
early modern sacral architecture
early modern theory of art
sepulchral art
liturgy after the Council of Trent
chapel
sacred space in early modern period
Opis:
Reformy liturgiczne po Soborze Trydenckim doprowadziły do zasadniczych zmian w funkcjonowaniu liturgicznym i w kształtowaniu różnych partii świątyni. W różnych środowiskach terminem kaplica określano więc bądź prezbiterium, bądź aneksy ściśle powiązane z korpusem, bądź też autonomiczne budowle służące kultowi relikwii i cudownych obrazów oraz grzebaniu dostojnych zmarłych. Ten zamęt terminologiczny nie został uporządkowany w tekstach teoretyczno-artystycznych, takich jak mediolańskie Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiastice. Nie sposób zatem wypracować jednoznacznej definicji nowożytnej kaplicy przykościelnej na użytek historii sztuki.
In Instructiones fabricae et supellectilis ecclesiasticae published in Milan in 1577, in line with the tradition formed in the Middle Ages, the term capella was used to describe a part of the church interior, definitely designated as the place for altar. There, the term capella maior was referred to the church’s presbytery, and capelle minores – to the strings of identical chapels, adjacent to the sides of the nave, and sometimes also to the transept. Capella maior was already losing its spatial separateness as a result of liturgical reforms introduced after the Council of Trent. In Italy and in most European countries, it was then that great importance was attached to gathering the people at one solemn Holy Mass, at the same time striving to make its celebration as visible as possible to the gathered worshipers. Therefore, the choir partitions were removed, and the presbyteries were cleaned from elements emphasizing their spatial distinctiveness on the one hand (reliquaries, miraculous paintings, impressive tombstones), and on the other, distracting the attention of the worshipers from the celebration of the Holy Sacrifice. Such activities – strongly recommended in Instructiones – meant that the presbytery was very strongly (both spatially and ideologically) integrated with the body of the church, as a result of which in most languages it ceased to be called a chapel. On the other hand, in the documents of church factories such a term was applied to annexes connected very loosely with the space and body of the temple, to which the saints and tombstones from the presbytery were “transferred”. The construction of two such structures by the popes at the larger basilica of Santa Maria Maggiore in Rome became the confirmation of this practice by the highest authority in the Church. However, Instructiones and other Counter-Reformation texts on church shaping did not record the rapid spread of an “autonomous” chapel in sacral architecture. The Milanese work describes only the way of shaping the strings of capellae minores, so a solution present in the Italian architecturefrom the late Middle Ages. The reason for this choice was probably the fact that the chapels adjacent to the nave fulfilled a specific tradition in the liturgy in the church, and the role of autonomous chapels in this field remained insignificant. Due to the well-established local tradition in the South Netherlands, there was no integration of the spaces of presbyteries and churches in this area. In this area, Catholicism was restored after the period of violent Reformation, which meant that in the churches, first of all, elements destroyed by iconoclasts were reconstructed. Therefore, in the cathedrals and collegiate churches, with the consent of the Holy See, the partitions separating them from the corpus were reconstructed. Behind these partitions, imposing tombstones of bishops and canons were built, because only these spaces were supervised by higher clergy, while the corps were under the administration of municipalities. In Flemish, the presbytery was thus still described with the term (grote) kapel, while the side chapels, usually built between the buttresses of great Gothic churches, were called chapels (kapelletjes). Thus, in the modern era, the term “chapel” was associated with various spatial and functional solutions, both in construction practice and in texts on sacral architecture. Therefore, one should limit himself to noticing the complex presence of chapels in the history of modern architecture, and not try to formulate a precise and unambiguous definition of this type of building.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2020, 5; 11-37
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„CESARE BRANDI (1906-1988), JEGO MYŚL I DEBATA O DZIEDZICTWIE. SZTUKA KONSERWACJI-RESTAURACJI W POLSCE” Międzynarodowa konferencja naukowa Warszawa, 5-6 października 2007 r.
“CESARE BRANDI (1906-1988), HIS THOUGHT AND EUROPEAN DEBATE IN THE XX CENTURY AND THE ART OF CONSERVATION-RESTORATION IN POLAND” International Conference, Warsaw, 5-6 October 2007
Autorzy:
Szmelter, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536373.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
BRANDI CESARE (CONTERENCE ON CONSERVATION'S ART)
CesareBrandi
konferencja naukowa
trendy w konserwacji
Opis:
Conference titled “Cesare Brandi (1906-1988), His Thought and European Debate in the XX Century and the Art of Conservation-restoration in Poland” took place in Wilanów Palace on October 5-6 2007. The goal of the conference was revisiting of theory and good practice of conservation-restoration of the cultural heritage. The exhibition which attendance upon conference showed more than 100 panels connected with Cesare Brandi legacy and history and the accomplishments of 60 years of Polish training of conservators – restorers in three academic centers – in Warsaw, Cracow and Toruƒ, presented by them. Organizers of conference were Interacademy Institute for Conservation-Restoration of Works of Art, Wilanow Palace and Polish professors engaged in UE Project: “Cesare Brandi (1906-1988), His Thought And European Debate In The XX Century”. Three new books were related to conference: - “Sztuka konserwacji-restauracji / The Art of Conservation and Restoration”, ed. I. Szmelter, M. Jadzińska, contents preprints with abstracts in English; - Cesare Brandi “Teoria Restauracji”/Cesare Brandi “Theory of Restoration”, translated by M. Kijanko; - “Conservatio Creatio Aeterna Est” – reprinted act of Minister of Culture related to Preservation of Heritage from 1920, with English translation. Translated by Iwona Szmelter
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2007, 2; 8-11
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chmura” dostępnej sztuki
“The cloud” of art accessible online
Autorzy:
Więckowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853542.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
nowoczesne technologie
internet
sztuka
niepełnosprawność
dostępność
modern technologies
art
disability
accessibility
Opis:
Dissemination of art online is nowadays a global practice adopted by many museums and galleries. While the reasons behind it may be diverse, one of them is to provide access to works of art and art spaces to people with disabilities. The article analyzes the legitimacy of using modern technologies in communication with people with disabilities, and presents examples of solutions implemented in Polish social and cultural reality in order to make art accessible to people with disabilities. It also identifies opportunities and threats that may arise in connection with such communication model between cultural institutions and people with disabilities.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 102, 3; 146-157
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chrislamische Hybride“? Kunstwerke an der Schnittstelle von Christentum und Islam
„Chrislamskie” hybrydy? Artefakty na styku chrześcijaństwa i islamu
“Chrislamist Hybrids”? Art at the Intersection of Christianity and Islam
Autorzy:
Krystyna Greub-Frącz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594993.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Islam
Christianity
art
religious and cultural hybridity
Chrislam
islam
chrześcijaństwo
sztuka
religijno-kulturowa hybrydyczność
chrislam
Opis:
In the wake of the Crusades, artifacts from the Islamic cultural sphere such as Fatimid drinking glasses and objects of crystallized quartz, Ayyubid bronze vessels, silk textiles, or olifants reached Christian Europe and were often integrated into sacred practices. In the context of the current migration crisis, these objects are being subsumed in the study of the fine arts under the term “hybrid”. Using the example of contemporary artworks at the intersection of Christianity and Islam, this paper seeks to explain the reasons for the appropriation of these objects by the Christian cultus in order to explore the problem of applying the concept of the hybrid in early medieval art. To conclude, the concept of the hybrid is critically scrutinized in the context of today’s increasingly popular pseudo-Christian-Islamic religion – Chrislam.
W okresie krucjat fatymidzkie szklanki, ajjubidzkie misy i tace, jedwabne tkaniny czy olifanty docierały do chrześcijańskiej Europy, gdzie często bywały wintegrowywane w chrześcijański kontekst sakralny. W kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego historia sztuki zwykła określać te obiekty mianem „hybryd”. Niniejszy tekst pyta o warunki umożliwiające integrację tego rodzaju przedmiotów w obręb chrześcijańskiego kultu, by następnie na przykładzie dzieł sztuki współczesnej, powstałych na styku chrześcijaństwa i islamu, rozpatrzyć problematykę stosowania pojęcia hybrydyczności do sztuki wczesnośredniowiecznej. Pojęcie to zostaje na koniec poddane krytycznej analizie na tle zyskującej coraz większą popularność pseudo-chrześcijańsko-islamskiej religii zwanej „chrislamem”.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 375-399
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies