Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 2770
Tytuł:
Caves as geoheritage resource in remote desert areas: a preliminary evaluation of Djara Cave in the Western Desert of Egypt
Autorzy:
Abdel Maksoud, Kholoud M.
Baghdadi, Mahmoud I.
Ruban, Dmitry A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841631.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
desert cave
geomorphosites
rock art
siliceous nodules
tourism
jaskinia pustynna
sztuka naskalna
buła krzemionkowa
turystyka
Opis:
Caves are rare in northeast Africa and, thus, deserve attention as potential geoheritage objects (geosites). Assessment of Djara Cave and its vicinity (Western Desert, Egypt) has permitted to document unique features, such as the cave itself as a peculiar subsurface landform, speleothems providing data for palaeoenvironmental reconstructions, rock art demonstrating elements of past landscapes, siliceous nodules weathered from Eocene limestones and a network of dry drainage channels indicative of wetter palaeoenvironments. These features are assigned to geomorphological, sedimentological and palaeogeographical types of geoheritage. Djara Cave and its vicinity are proposed as a geosite of national rank; it is vulnerable to anthropogenic stress and needs geoconservation measures and instalment of interpretative signs. This geosite is already popular among tourists, and can be used for further tourism development. More generally, the presence of caves in Egyptian desert areas makes possible the recognition of national speleological heritage that requires special country-level strategies of management.
Źródło:
Geologos; 2021, 27, 2; 105-113
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caves as geoheritage resource in remote desert areas: a preliminary evaluation of Djara Cave in the Western Desert of Egypt
Autorzy:
Abdel Maksoud, Kholoud M.
Baghdadi, Mahmoud I.
Ruban, Dmitry A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841638.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
desert cave
geomorphosites
rock art
siliceous nodules
tourism
jaskinia
pustynia
sztuka naskalna
turystyka
Opis:
Caves are rare in northeast Africa and, thus, deserve attention as potential geoheritage objects (geosites). Assessment of Djara Cave and its vicinity (Western Desert, Egypt) has permitted to document unique features, such as the cave itself as a peculiar subsurface landform, speleothems providing data for palaeoenvironmental reconstructions, rock art demonstrating elements of past landscapes, siliceous nodules weathered from Eocene limestones and a network of dry drainage channels indicative of wetter palaeoenvironments. These features are assigned to geomorphological, sedimentological and palaeogeographical types of geoheritage. Djara Cave and its vicinity are proposed as a geosite of national rank; it is vulnerable to anthropogenic stress and needs geoconservation measures and instalment of interpretative signs. This geosite is already popular among tourists, and can be used for further tourism development. More generally, the presence of caves in Egyptian desert areas makes possible the recognition of national speleological heritage that requires special country-level strategies of management.
Źródło:
Geologos; 2021, 27, 2; 105-113
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking at Gandhāra
Autorzy:
ABHIJEET, Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517667.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Art History
Gandhāra
Silk Route
Opis:
Gandhāran artifacts serve as memory of the two millennium past aesthetics, art, culture and norms of the people of Gandhāra. The modern scholarship was started with the archaeological excavations, it’s interest in the western world with its link up, peculiar with classical forms. The intellectual society’s urge to learn from Buddhist visuals and collectionism had grown to its peak from last two centuries. The Kushan empire was into contact with the Mediterranean Rome, Egypt & Iran, one of the world’s best cultural centers of the era that burgeoned the local centers of Art and it was obvious that assimilations of forms of making artifacts were based on the demand of the patron. By these exchanges, Gandhāran Art also influenced Roman Art with introduction of Jewelry and Flower garlands etc. as it was going both ways; with exporting goods to the western society. Buddhism was also going westward, the prime time was second century CE when it saw its finest flowering and prominence on the gateway of the Silk Road. The quest for divinity through seeing art was the one way to attract lay people and theirs donation could accelerate the monastic activities from writing religious codes (Sutta in Pali, Sutra in Sanskrit) to making new Viharas (monasteries) and Chaityas (temples) .
Źródło:
Historia i Świat; 2015, 4; 439-447
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
fucking with grammar
Autorzy:
Aboim, Mariana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343001.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
practice-led research
fine art
language
cisheteronormativity
embodied experience
Opis:
Art practices occupy a space of liminality within academia, being valid, appropriate to illustrate questions and discourses in social sciences and humanities, and not sufficient in mainstream academia to assert what art foregrounds as ‘knowledge’. So, what happens when art has something to claim through non-academic methods of inquiry? Even more complicated, what happens when art allows putting forward theoretical hypothesis involving the immateriality of affect? Departing from a practice-led research focusing on the endurance of white, cisgender, and heteropatriarchic impositions, as well as the ways these impositions materialise themselves on the body, this paper explores the possibilities of Fucking with grammar, a writing method developed throughout the writing of my PhD research. Linguistics has been stretched for centuries by QUILTBAG individuals — queer and questioning, unsure, intersex, lesbian, transgender and two-spirit, bisexual, asexual and aromantic, gay and genderqueer; swardspeak, lavender, and code-switching all entail ways of reshaping and creating language as response to socio-political necessities, camouflage, or simply to access a jargon that can be more faithful to practices and embodiments of the group creating it. However, there is a different kind of reclaiming emerging, when performance artist, actress, and activist Linn da Quebrada utters “I am a cisgender woman with one breast and a penis,” she is committing the kind of epistemic disobedience that undoes epistemology. Here, I focus on disobediences that bring western epistemologies to collapse. These challenges that contribute to what Denise Ferreira da Silva calls “the end of the world as we know it” (2014). To end what ‘we’ know requires a different ‘how’, it entails methodological deployments that help bringing into crisis academic hierarchies regarding [research] corroborability. Questioning after Audre Lorde: how does one make tangible the immeasurable and unpredictable without being averted and undercut by the tools still sustaining the master’s house? The approach I propose here is Fucking with grammar. Fucking with is associated with messing with someone; fuck you or fuck me is negatively perceived; in sex, ‘fuck you’ or ‘fuck me’ is one-sided — the act of fucking should be fucking with, because even when saying ‘I want to fuck you’ it is still necessary more than one person for this ‘fucking’ to actually happen. Similarly, in English, the correct preposition following the verb ‘to dream’ is ‘of’ or ‘about’, which makes absolutely no sense: because when one is dreaming, one is embedded in a withness that ‘of’ or ‘about’ cannot account for. This piece shares how I fuck with grammar within a practice-led PhD research: applying Portuguese and Turkish grammar structures to English, generating verbs or nouns out of adjectives and vice versa[s]. Fucking with grammar is a mode of surpassing some of language’s limitations when speaking of that which is immaterial; it is a semantic slap in the face calling for decolonisation of one’s immediacy of logic when assuming typos and linguistic ignorance within writings not following English normativities. I t is a method that contributes to a broader challenge to formats sustaining hierarchies around what is considered ‘academic’ research.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2023, 18; 116-127
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Androgynous Form of Viṣṇu and the Yet Unpublished Vāsudevakalpa
Autorzy:
Acharya, Diwakar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035524.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Hinduism
Nepal
Indian art-history
androgynous Viṣṇu
Vaiṣṇavism
Opis:
Although the androgynous form of Viṣṇu is little known, some stone and metal sculptures as well as painted scrolls of the deity have been discovered in Nepal, Kashmir, Rajasthan and Himachal Pradesh. This paper discusses literary and epigraphical references to this deity starting from the ninth century ce. It then presents additional materials from Nepal which suggest that this deity has been continuously worshipped in Nepal from at least the eleventh century down to modern times. It also gathers information to show that this composite form of Lakṣmī and Viṣṇu is still worshiped in Bengal, Odisha, and Rajasthan. Even more importantly, it reports on a Tantric text surviving in a palm-leaf manuscript dated to Nepal Saṃvat 372 (equivalent 1252 ce) that focusses exclusively on the eight-armed androgynous form of Viṣṇu, and narrates some selected themes from this text.
Źródło:
Acta Asiatica Varsoviensia; 2021, 34; 7-27
0860-6102
Pojawia się w:
Acta Asiatica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewidoczni w sztuce i zapomniani przez historię. Refleksje na temat sztuki jako czynnika przechowującego narodową pamięć historyczną
Invisible in art and forgotten by history. Reflections on art as an agent for preservation of the national historical memory
Autorzy:
Acosta Luna, Olga Isabel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka kolumbijska
kolumbijska historiografia narodowa
proces zapomnienia
sztuka wykluczonych grup społecznych
Colombian art
national Colombian historiography
process of forgetting
art of excluded social groups
Opis:
Tekst stanowi refleksję nad sposobem, w jaki niektórzy artyści, przedstawiciele sztuk wizualnych od XIX wieku uwidaczniali w swoich pracach obecność zapomnianych i ignorowanych grup społecznych, takich jak potomkowie Afrykańczyków, kobiety, ludność tubylcza i chłopi, którzy odegrali zasadniczą rolę w procesach emancypacyjnych w Kolumbii zapoczątkowanych w 2. połowie XVIII wieku. Aktywność artystyczna związana z marginalizowanymi grupami była tradycyjnie ignorowana w środowiskach muzealnych Kolumbii. W tekście znalazły się przemyślenia dotyczące problemu „zapomnienia grup podporządkowanych” jako istotnego czynnika kształtowania się lokalnej pamięci historycznej, a także analiza prób ich uwidocznienia w sztuce narodowej, które podejmowano od XIX wieku. Zostały zaprezentowane trzy konkretne studia przypadku, które ukazują różne momenty w historii sztuki w Kolumbii (1845–1860, 1910–1950 i 2010). W analizie podkreślono także rolę obchodów 200-lecia niepodległości Kolumbii (Bicentenario de la Independencia de Colombia) w 2010 roku, a zwłaszcza wystawy prezentowanej w Museo Nacional de Colombia Las historias de un grito. 200 años de ser colombianos (Historia krzyku. 200 lat bycia Kolumbijczykami) w dniach 3 lipca 2010 – 16 stycznia 2011. Celem wystawy było m.in. zaradzenie „procesowi zapomnienia” i uwidocznienie wysiłków podejmowanych od końca XX wieku przez historiografię narodową w celu uzupełnienia historycznych luk.
The text reflects on the way in which some visual artists since the nineteenth century made visible in their works the presence of forgotten and ignored part of populations such as Afro-descendants, women, indigenous people and peasants who played a fundamental role in the emancipation processes that took place in Colombia since the second half of the eighteenth century. These artistic productions were traditionally ignored in museum environments in Colombia. Hence, the text highlights the oblivion of subaltern populations as an essential factor in the conformation of a local historical memory and analyzes how, since the 19th century, an attempt was made to make them visible in national art. To this end, she focuses on three particular case studies that connect different moments in the history of art in Colombia (1845–1860, 1910–1950 and 2010) and highlights how the commemoration of the Bicentennial of Colombia’s Independence in 2010, and especially the exhibition organized by the National Museum of Colombia, Las historias de un grito. 200 years of being Colombian (3.07.2010–16.01.2011), sought to address these oversights and thereby made visible the attempts made by national historiography since the late twentieth century to mend these historical gaps.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2023, 1, 11; 117-143
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cele i treści edukacji plastycznej w kształceniu studentów Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wybrane zagadnienia
Autorzy:
Adam, Malinowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892476.pdf
Data publikacji:
2018-02-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
art education
person
building sensitivity
purpose of art activities
Opis:
The article is devoted to the process of preparing students of the Faculty of Education at the University of Warsaw to conduct art classes in educational institutions. It contains an analysis of several selected issues that are key for this subject: justification of the presence of visual arts in education, the characteristics that accompany the presence of educational processes, the relevance of the child’s visual artistic activity as an important issue for pedagogical practice. In addition, the article contains a brief description of the visual artistic activity of students during workshops.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2017, 62(4 (246)); 134-138
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy Van Gogh siedzi na trzepaku. Organizacja procesu nauczania przedmiotów muzyka i plastyka – planowanie działalności dydaktycznej w szkole podstawowej
When Van Gogh Is Sitting on a Trestle: The Organization of the Teaching Process and the Planning of Teaching Activities for the Subjects Music and Visual Arts in Primary School
Autorzy:
Adamczewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26446123.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przedmioty muzyka i plastyka
organizacja procesu nauczania
planowanie działalności dydaktycznej
kreatywność
art and music education
teaching and planning process
primary school education
creativity
Opis:
W XXI wieku nauczanie muzyki i plastyki może być postrzegane jako klucz do rozwoju artystycznego dzieci. W artykule poruszono kwestię organizacji procesu nauczania przedmiotów muzyka i plastyka oraz planowania działalności dydaktycznej w szkole podstawowej. Głównym celem jest zaprezentowanie autorskich pomysłów i dobrych praktyk dydaktycznych, które pozwolą urozmaicić edukację artystyczną. Tego rodzaju wiedza, wynikająca zarówno z przeglądu literatury, jak i z doświadczeń pedagogicznych autora, może być cenna dla nauczycieli i badaczy zajmujących się nauczaniem i edukacją nauczycieli przedmiotów artystycznych na poziomie szkoły podstawowej.
Teaching music and visual arts to children can be seen as the key to their development. In his article, Jakub Adamczewski discusses the current shape of the organization of the teaching and planning processes of these two subjects in the context of the Polish primary school. Adamczewski’s main aim is to present new ideas and good practices, as based on his teaching experience, in the hope that they can be used to improve art education. This kind of knowledge, deriving from both a review of the literature on this subject and pedagogical experience, may be of value for teachers and academics involved in the education of art teachers at the primary-school level.
Źródło:
Chowanna; 2021, 2(57); 1-18
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:
Chowanna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beethoven Różewicza i Herberta
Różewicz’s and Herbert’s Beethoven
Autorzy:
Adamowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649266.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Zbigniew Herbert
mit Ludwiga van Beethovena
obraz artysty
rozumienie sztuki
Myth of Ludwig van Beethoven
Image of an Artist
Meaning of Art
Opis:
This article addresses the attitude of Różewicz and Herbert towards Beethoven’s music. The author of this paper refers to the following works: a story New School of Philosophy (PR I), an essay Painting by Night 21.01.85 (PR III), a text And Think That (ZF, P III), an article On Music and a Certain Interpreter (WG) and poems Beethoven (ROM) and A Mirror Wanders the Road (R). She gives gist of poetic polemics with some writings on Beethoven, Różewicz’s and Herbert’s attempt to question the myth of Beethoven, a significant evolution of the two poets’ attitude to the German composer and his works, as well as the reflection inspired by the artist’s tragic biography on the real meaning of his masterpieces and the consolatory power of art.
Tematem artykułu jest stosunek Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta do fenomenu muzyki Ludwiga van Beethovena. Autorka odnosi się kolejno do opowiadania Nowa szkoła filozoficzna (PR I), szkicu Malarstwo nocą 21.01.85 (PR III), utworu poetyckiego I pomyśleć (ZF, P III), artykułu Jeszcze o muzyce i pewnym interpretatorze (WG) oraz wierszy Beethoven (ROM) i Zwierciadło wędruje po gościńcu (R). Objaśnione zostają istota poetyckiej polemiki z piśmiennictwem beethovenowskim oraz próba kwestionowania przez Różewicza i Herberta mitu Ludwiga van Beethovena. Joanna Adamowska rekonstruuje znamienną ewolucję stosunku obydwu poetów do niemieckiego kompozytora i jego dzieł, a także zainspirowaną tragiczną biografią artysty refleksję poetów na temat rzeczywistego znaczenia arcydzieł oraz konsolacyjnych mocy sztuki.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 119-137
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Relikwiarzowy” program architektoniczny fary św. Katarzyny w Brodnicy
Birds in the medieval drama of the end of the world
Autorzy:
Adamski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151010.pdf
Data publikacji:
2015-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
medieval art
iconography
last judgement
bestiary
animal – bird
Opis:
The article addresses the mural painting in Corpus Christi parish church in Pręgowo near Gdańsk (executed ca. 1350), uncovered and restored at the turn of 2008 and 2009. Here, the codified gothic image of the Last Judgement (Mt 25,31–46), was unexpectedly complemented with the motif of the bird placed in near the head of the man rising from the dead. The author interprets this motif by linking it with the bestiary of demons. Together with other species of animals, it featured in many works of Medieval art, especially the Romanesque monumental sculpture. The fundamental written source for these motifs was the Apocalypse of St. John, while iconographic models were codified by illustrators of Apocalypse-related manuscripts, which inspired the production of infinite richness of animal forms, both realand fantastic, often hybrid creatures. The author studied the Apocalyptic bestiary of evil (including the motifs of birds) many years ago – on the example of the Golden Portal in Malbork Castle (The Fifth and Sixth Angelic Trumpet, Ap 9,1–21), diss. published in 1968; and recently on the Gateway in Bierzgłowo Castle (The Faithful and True Rider, without the Vision of God’s Great Supper, Ap 19,117–18,21), in print. Both monuments of sculpture ofthe Teutonic Knights (last quarter of the 13th c.) the author defines as „un-majestic” compositions of the Last Judgement, different from the commonly executed „majestic” versions that included the dominant element of „Maiestas Domini” (Ap 4,1–9).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2015, 16; 109-121
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co Może Krytyka
What Criticism Can Achieve
Ce Que Peut La Critique
Autorzy:
Adjedj, Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424391.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Lucy R. Lippard
Kynaston McShine
Information
conceptual art
art criticism
dematerialization of art
dehierarchisation
sztuka konceptualna
krytyka sztuki
dematerializacja sztuki
dehierarchizacja
Opis:
‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’ is a text written by the American art critic Lucy R. Lippard, at the invitation of Kynaston McShine, for publication in the catalogue of the exhibition Information which he organised at the Museum of Modern Art in New York from the 2nd of July 1970 to the 20th of September 1970. This highly experimental text is exemplary of Lucy R. Lippard’s approach. As of 1967, in her article ‘Change and Criticism: Consistency and Small Minds’ (Art International, nov. 1967), she called for an aggiornamento of art criticism. This implied realigning the theoretical tools with the broad changes taking place in artistic creation, whilst dehierarchising the relations between art critics, artists and the audience. Thus in 1968, as she undertook rigorous methodological research about her own position as a subject, Lucy R. Lippard and John Chandler proposed considering emerging artworks as part of the aesthetic regime of the ‘dematerialization of art’. Lucy R. Lippard’s approach, as ‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’, can attest, is not limited to considerations about her practice of art criticism. Rather, it is inextricably linked to the democratic demands of society as a whole. As such, it echoes the present injunction of ethical governance addressed to the institutions of the art world.
« A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 » est un texte écrit par la critique d’art américaine Lucy R. Lippard, sur invitation de Kynaston McShine, pour publication dans le catalogue de l’exposition Information qu’il a organisée au Museum of Modern Art de New York du 2 juillet au 20 septembre 1970. Ce texte, fortement expérimental, est exemplaire de la démarche dans laquelle Lucy R. Lippard s’est engagée depuis plusieurs années. Dès 1967, dans son article « Change and Criticism : Consistency and Small Minds » (Art International, nov. 1967), elle appelle à un aggiornamento de la critique d’art. Il s’agit d’une part d’actualiser les outils théoriques au regard des bouleversements que connaît la création artistique, et d’autre part de niveler les hiérarchies entre le critique, l’artiste et le public. En 1968, elle propose ainsi avec John Chandler de lire les œuvres émergentes à l’aune d’un régime esthétique de « dématérialisation de l’art », tout en menant une recherche méthodologique rigoureuse sur la construction de sa position de sujet. La démarche de Lucy R. Lippard, comme en témoigne « A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 », ne se limite aucunement à une réflexion sur les conditions de sa pratique critique. Elle est inextricablement liée à des revendications démocratiques qui s’étendent à l’échelle de la société ; et résonne avec l’injonction actuelle d’une gouvernance éthique faite aux institutions du monde de l’art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 196-249
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradition and modernity in Władysław Sowicki’s pre-war architecture of exposition pavilions
Tradycja i nowoczesność w przedwojennych projektach architektury pawilonów wystawienniczych Władysława Sowickiego
Autorzy:
Agata, Wereszczyńska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460791.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
architecture
functional art
art déco
modernism
streamline
Opis:
W artykule omówione zostały trzy projekty architektury pawilonów wystawienniczych autorstwa Wła-dysława Sowickiego. Każdy obiekt zaprojektowany został w odmiennym stylu, jednakże zgodnie z obowiązującymi tendencjami projektowymi. Pierwszy z nich, pawilon państwa polskiego na Wystawę Światową w Paryżu w 1937 roku, odwołuje się do języka polskiego stylu narodowego. Drugi, pawilon Polski na Wystawę Światową w Nowym Jorku, która miała miejsce w 1939 roku, został zaprojektowa-ny w estetyce półmodernizmu. Kolejny, trzeci obiekt przeznaczony dla Spółdzielni Artystów Ład, rów-nież z 1939 roku, jest przykładem kompromisowego półmodernizmu końca lat trzydziestych. W oma-wianych w niniejszym artykule projektach bardzo wyraźnie widoczne jest wzajemne przenikanie się tradycyjnych, związanych z polską szkołą projektową, polską sztuką narodową, dekoracyjnych warto-ści estetycznych z przynależną do nurtu awangardy i modernizmu nowoczesnością. Sowicki umiejętnie wykorzystuje charakterystyczne dla obu kierunków cechy łącząc je w spójną całość. Na potrzeby artykułu jako główną metodę badawczą przyjęto analizę materiału wizualnego, który znajduje się w archiwum rodziny Władysława Sowickiego, a także kwerendę archiwalną i biblioteczną, przegląd literatury naukowej dotyczącej tematyki związanej z tematyką artykułu oraz analizę ewolucji stylów i tendencji z zakresu architektury w przedziale czasowym tożsamym z okresem powstania omawianych w pracy projektów. Opisywane w artykule prace architektoniczne Sowickiego miały charakter tymczasowy, przeznaczone były do reprezentowania konkretnych podmiotów w ustalonym czasie i miejscu, nie miały wpisywać się trwale w krajobraz architektoniczny, ponieważ długość ich trwania była ściśle określona. Intencją autorki było pokazanie omawianych projektów w zestawieniu z podobnymi, powstającymi w przybliżonym czasie, posiadającymi analogiczny charakter formalny i stylistyczny. Autorka również chciała zaznaczyć, że prace Władysława Sowickiego wpisują się w kontekst i założenia pokrewnych polskich realizacji architektonicznych z drugiej połowy lat trzydziestych dwudziestolecia międzywojennego.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 22; 87-96
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki sztuki cerkiewnej Drohobycza na rysunkach Stanisława Wyspiańskiego z podróży w sierpniu roku 1887
Monuments of Church Art in Drohobych in Drawings by Stanisław Wyspiański from his Travels in August 1887
Autorzy:
Agnieszka Gronek, Agnieszka Gronek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130737.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stanisław Wyspiański
Drohobycz
sztuka cerkiewna
XIX w.
Drohobych
Church Art
19th century
Opis:
Stanisław Wyspiański w sierpniu 1887 r. wyjechał do Galicji Wschodniej. Rysunki, które pozostały z tej podróży, stanowią bardzo cenne źródło obrazowe do poznania zabytków z tych terenów. W artykule uwaga została skupiona na rysunkach z Drohobycza. Badania porównawcze i kwerenda terenowa pozwoliły uzupełnić dane dotyczące ich dziejów, a nawet rozpoznać i odnaleźć dzieła uważane za zaginione.
In August 1887 Stanisław Wyspiański went to Eastern Galicia. The drawings that he made during this trip are a very valuable illustrative source for learning about the monuments of this area. In the article, attention was focused on the drawings from Drohobych. Comparative and field research allowed us to discover unknown information about history of some monuments, and even to recognize and find works of arts considered lost.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 271-288
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Foreclosure and Fresh Cherries
O wykluczeniu i świeżych wiśniach
Autorzy:
Ajder, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Anna Baumgart
Polish Contemporary Art
Video art
Serge Daney
Women’s Rights
Film Theory
Jean-Luc Godard
French New Wave Cinema
Jacques Rivette
współczesna sztuka polska
video art
prawa kobiet
teoria filmu
francuska Nowa Fala w filmie
Opis:
This is an attempt to put a video artwork – Świeże wiśnie [Fresh cherries] by Anna Baumgart to a critical test proposed by the film critic Serge Daney. Daney formulated it while discussing a number of films that emerged in Europe as a result of the Holocaust experience. He claims that first, an author creating a film dealing with such a theme should not place beauty before the just; second, the author should honestly acknowledge the impossibility of telling the story – the stopping point in the course of history, when storytelling freezes or runs idle, and finally, such a film should not be talking about amnesia or repression, but rather about foreclosure, that is a hallucinatory return to the reality of something upon which it was impossible to place a ’judgment of reality’.
Artykuł stanowi próbę poddania pracy wideo, zatytułowanej Świeże wiśnie autorstwa Anny Baumgart, krytycznemu testowi zaproponowanemu przez krytyka filmowego Serge’a Daney’a. Daney sformułował go w czasie omawiania szeregu filmów, które powstały w Europie w wy-niku doświadczeń Holocaustu. Twierdzi on, że po pierwsze, autor/ka tworząc film o takim temacie nie powinien/na stawiać piękna nad słusznością, po drugie, powinien/na nadać filmo-wi szczerość, która uniemożliwiłaby opowiadanie fabuły. Jest to moment, w którym opowia-danie toczy się na jałowym biegu lub ulega zawieszeniu. Film taki nie powinien mówić w związku z tym o amnezji lub represji, lecz raczej o wykluczeniu, o halucynacyjnym powro-cie do prawdziwości czegoś, czego nie można było osądzić „orzeczeniem rzeczywistości”.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 89-106
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzikoterapia hudba ako rapeuticky prostriedok
Innovative methods in music teaching
Autorzy:
Akimjak, Amantius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818310.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
art school
musical instruction
didactic game
rhythm
tact
melody
umelecká škola
hudobná výučba
didaktická hra
rytmus
takt
melódia
Opis:
Výchovno-vzdelávací proces prešiel v 20. storočí zásadnými zmenami a vývojom. Už pri letmom pohľade na množstvo alternatív didaktických postu-pov a vyučovacích metód vidíme, že žiaden akokoľvek prepracovaný a dokonalý systém nie je univerzálny a jedine správny. Hudba a predmet hudobná náuka je pre žiaka v mladšom školskom veku predovšetkým hrou, v ktorej môže uplatňovať svoj poznávací a objaviteľský inštinkt. Vyjadruje ňou svoje pocity, zážitky, svoj vnútorný svet a spätne hudba obohacuje jeho osobnosť. Pomáha mu vytvárať životnú energiu a pocit radosti. Hudobné hry sú preto veľmi odporúčanou činnosťou. Môžeme ich realizovať v akejkoľvek etape vy-učovacej hodiny i v rámci všetkých hudobných činností.
Music teaching is a compulsory subject in the curriculum of a basic artschool. For most pupils, however, this subject is not attractive. It is up to the teacher toraise the interest in pupils by appropriate didactic procedures and to point out the necessityof musical learning to develop musical abilities of the pupils.
Źródło:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2019, 19, 12; 197-209
1689-6416
Pojawia się w:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 2770

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies