Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Armenian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
‹‹Taǰik›› and Other Names to Denote Muslims in Armenian Historical Sources as a Reflection of the Cognition of a Different Ethnic-confessional Community
Autorzy:
Margaryan, Gor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36167525.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
History
Armenia
Armenian Written Sources
Taǰik
Arabs
Ishmaelites
Muslims
Opis:
In the course of history, peoples and tribes have given each other designations on the basis of distinctive features, qualities and circumstances. The pretext for the creation of such names was the geographical area, special qualities of a particular people, religious affiliation or epic genesis. With the beginning of the Arab conquests and campaigns in the middle of the 7th century CE, Armenia fell under Arab domination becoming part of the Arab Caliphate within the next decade. The aim of the paper is to present what names were given to Muslims in what historical context, how these names reflected the perception of a different ethnoreligious community.
Źródło:
Historia i Świat; 2023, 12; 183-191
2299-2464
2956-6436
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A comparative analysis of the interrelation between the evolution in the structure of Armenian churches of the 4th-14th centuries and the three-layer “midis” masonry
Autorzy:
Azatyan, Karen
Azatyan, Ruben
Manukian, Anzhelika
Melikyan, Mane
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314405.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
three-layer “midis” masonry
wall structure
medieval Armenian church structure
monolithic architecture
stone building structure
spatial integrity in architecture
Opis:
The article touches upon the interrelations between the structural elements and the building structure in architecture. The aim of the work is to generalize the peculiarities of “midis” masonry formation and to reveal its influence in the evolution process of the structure of Armenian medieval churches by a comparative analysis of different characteristics. In the work: the development of three-layer “midis” masonry was systematized, the phenomenon of shell structure and spatial integrity in the churches of the 4th-14th centuries was highlighted, the tendencies of evolution of the masonry monolithic nature and church structure integrity were revealed by a comparative analysis of volumetric and planning characteristics of different churches. The results allowed to formulate a certain sequence of interactions in different characteristics, which confirmed the relationship between the evolution of the masonry and the structure of the churches: the evolution of “midis” masonry led to the structural monolithic nature of the walls and the forms derived from it, which in turn led to the integrity of the stone building structure. The results can be useful in further research covering structural-compositional interrelations, including both heritage and modern architecture studies.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2023, 22, 3; 73--104
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rights and Duties of the Deaconesses of the Armenian Apostolic Church. A Historical and Legal Perspective of the 17th to the 21st Century
Obowiązki i prawa diakonis w ujęciu historyczno-prawnym w Apostolskim Kościele Ormiańskim. Perspektywa historyczno-prawna od XVII do XXI wieku
Autorzy:
Bider, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339284.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
minor orders
major orders
Armenian monasticism
Nor Julfa
orarion
Kalfayan
Etchmiadzin
nun
święcenia wyższe
ormiański monastycyzm
Eczmiadzyn
mniszka
święcenia niższe
Nowa Dżulfa
Opis:
Diakonisy w Apostolskim Kościele Ormiańskim rozwijały się niezależnie od diakonatu męskiego od IX do XXI w. Obowiązki diakonis ograniczają się do przewodniczenia w klasztorze liturgii godzin, asystowania prezbiterowi przy chrzcie, proklamacji Ewangelii, animowania śpiewu kościelnego, wnoszenia kielicha podczas Wielkiego Wejścia podczas Boskiej Liturgii, podnoszenia kielicha z celebransem podczas Boskiej Liturgii oraz okadzania podczas liturgii. Diakonisy od XX w. zostały związane z parafialnym duszpasterstwem. Odnowa diakonis mogłaby przyczynić się do odrodzenia ormiańskiego monastycyzmu oraz duszpasterstwa parafialnego, jak również podkreślenia wartości „pierwiastka kobiecego” obecnego w Apostolskim Kościele Ormiańskim.
Deaconesses have been developing autonomously from the male diaconate in the Armenian Apostolic Church from the 9th to the 21st century. The duties of deaconesses are limited to assisting in the Liturgy of the Hours in the convent, assisting the presbyter at baptism, proclaiming the Gospel, directing church singing, carrying the chalice during the Grand Entrance in the Divine Liturgy, raising the chalice with the celebrant during the Divine Liturgy, and using incense during the liturgy. Deaconesses have been associated with parish ministry since the 20th century. The renewal of deaconesses could contribute to the revival of Armenian monasticism and parish ministry, as well as emphasizing the value of the “feminine element” in the Armenian Apostolic Church.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 145-159
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Один штрих до сакральної спадщини Львова: путівник Діонізія Каєтановича Вірменським кафедральним собором
Jeden szkic sakralnego dziedzictwa Lwowa: przewodnik Dionizego Kajetanowicza po katedrze ormiańskiej
One sketch of Lviv’s sacred heritage: Dionizy Kajetanowich’s guide to the Armenian Cathedral
Autorzy:
Мовна, Маріанна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804019.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
przewodnik
katedra ormiańska
D. Kajetanowicz
zabytki sakralne
Lwów
guidebook
Armenian Cathedral
sacral monuments
Lviv
Opis:
W artykule poddano analizie zawartość merytoryczną pierwszego w Galicji przewodnika po pochodzącej z XIV w. katedrze ormiańskiej we Lwowie (1926), autorstwa Dionizego Kajetanowicza. Szczegółowo opisuje on historię katedry, jej architekturę i wnętrza oraz cały zespół przylegających do niej obiektów architektonicznych (cmentarz, dzwonnica, klasztor ss. ormiańskich benedyktynek, bank „Mons Pius” i Instytut Naukowy im. Yu. Torosiewicza). Przewodnik doczekał się dwóch wznowień: w języku polskim w 1930 r. i francuskim w 1931 r.
The article analyzes the content of the first guidebook in Galicia about the Armenian Cathedral in Lviv, dating back to the 14th century (1926), written by Dionizy Kajetanowicz. It provides a detailed description of the cathedral’s history, architecture, interiors, and the surrounding architectural complex, including the cemetery, bell tower, Armenian Benedictine convent, ‘Mons Pius’ bank, and the Yu. Torosiewicz Scientific Institute. The guidebook was reissued twice, in Polish in 1930 and in French in 1931.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 453-464
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza: jej losy w czasie II wojny światowej i w latach powojennych
Autorzy:
Krzyżowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158280.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Teodorowicz
Armenians
libraries
Armenian Church
Lviv
Ormianie
biblioteki
Kościół ormiański
Lwów
Opis:
Arcybiskup Józef Teodorowicz (1864-1938), ordynariusz archidiecezji ormiańskiej we Lwowie, był cenionym kaznodzieją, autorem prac teologicznych i patriotą aktywnym na wielu płaszczyznach życia religijnego i społecznego w Polsce. Hierarcha zgromadził imponującą prywatną bibliotekę, liczącą kilkanaście tysięcy woluminów w języku polskim, łacińskim, niemieckim, francuskim i innych. Niezwykle cenna była kolekcja starodruków, w tym rzadkie wydawnictwa i rękopisy w języku ormiańskim. Księgozbiór stanowił dla ambitnego kapłana, kaznodziei i pisarza, a później arcybiskupa warsztat pracy pisarskiej oraz kształtował poglądy na tematy społeczno-polityczne. Arcybiskup sukcesywnie powiększał i uzupełniał bibliotekę przez całe życie, śledząc na bieżąco rynek księgarski i antykwaryczny zarówno w Polsce, jak i za granicą. Tematyka księgozbioru była zróżnicowana. Największą grupę stanowiły wydawnictwa religijne, przede wszystkim reprezentujące różne gałęzie teologii: biblistykę, teologię duchowości, teologię dogmatyczną, moralną, liturgikę, apologetykę, a także prawo kanoniczne. Kilkaset dzieł poświęconych było życiu Jezusa Chrystusa, mariologii i hagiografii. Co ciekawe, wśród autorów dzieł teologicznych (przeważnie komentarzy biblijnych) znajdowali się przedstawiciele różnych odłamów protestantyzmu, prawosławni oraz rabini. W bibliotece J. Teodorowicza znajdowało się również wiele wydawnictw z literatury pięknej zarówno autorów polskich, jak i zagranicznych, a także rozpraw filozoficznych, opracowań z historii Kościoła i historii powszechnej, politologii, kultury, historii sztuki. Na księgozbiór składało się również wiele prac poświęconych psychologii oraz wychowaniu i formacji młodzieży. W okresie II wojny światowej biblioteka abp. J. Teodorowicza uległa zdekompletowaniu i rozproszeniu. Część zbiorów zniszczyli żołnierze sowieccy zakwaterowani w pałacu arcybiskupim we Lwowie, a ocalałe książki zdeponowano w 1940 roku w Lwowskiej Filii Biblioteki Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Sowieckiej Republiki (dawny Zakład Narodowy im. Ossolińskich). Fragmenty zachowanego księgozbioru znajdują się aktualnie w kilku instytucjach na Ukrainie i w Polsce. 
Archbishop Jozef Teodorowicz (1864–1938), Ordinary of the Armenian Archdiocese of Lviv, was a respected preacher, author of theological works and a patriot active in many areas of religious and social life in Poland. The hierarch amassed an impressive private library of several thousand volumes in Polish, Latin, German, French and other languages. The collection of old prints, including rare Armenian-language publications and manuscripts, was of particular value. The book collection constituted a workshop for the ambitious priest, preacher and writer, and later archbishop, as well as shaped his views on socio-political issues. The archbishop successively expanded and complemented the library's resources throughout his life, keeping abreast of the book and antiquarian market both in Poland and abroad. The subject matter of the book collection varied. The largest group included religious publications, primarily representing various branches of theology: biblical studies, theology of spirituality, dogmatic theology, moral theology, liturgy, apologetics, and canon law. Several hundred works were devoted to the life of Jesus Christ, Mariology and hagiography. Interestingly, the authors of the theological works (mostly biblical commentaries) included representatives of various factions of Protestantism, Orthodox Christians and rabbis. J. Teodorowicz’s library also contained many publications of fiction by both Polish and foreign authors, as well as philosophical treatises, studies of Church history and general history, political science, culture, and art history. The book collection also included many works on psychology and the education and formation of youth. During World War II, the library of Archbishop J. Teodorowicz was fragmented and dispersed. Part of the collection was destroyed by Soviet soldiers quartered in the archbishop’s palace in Lviv, and the surviving books were deposited in 1940 at the Lviv branch of the Library of the Academy of Sciences of the Ukrainian Soviet Socialist Republic (the former Ossoliński National Institute). Fragments of the preserved book collection are currently in several institutions in Ukraine and Poland. 
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 179-206
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni i świeccy w budowaniu Communio Ecclesiae
Clergy and Lay People in Building the Communio Ecclesiae
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434359.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Communio Ecclesiae
clergy
laity
Armenian Church
synodality
ecclesial community
building a Church
duchowni
świeccy
Kościół
synodalność
wspólnota kościelna
budowanie Kościoła
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki budowania Communio Ecclesiae przez duchownych i świeckich. Podjęte zagadnienie wpisuje się w aktualną tematykę synodalności. Publikacja przedstawia zarówno teologiczne podstawy budowania wspólnoty kościelnej, jak również praktyczne wskazania – zasady. Najpierw wyjaśniono rozumienie Communio Ecclesiae. Następnie zajęto się kwestią „budowania”, zwracając uwagę na jej korelację z ideą Kościoła, który jest Bożą budowlą. W kroku trzecim wyróżniono i omówiono cztery obszary współpracy: liturgiczno-sakramentalny, administracyjno-gospodarczy, charytatywny i formacyjny. Na koniec wskazano zasady budowania Communio Ecclesiae. Uwzględniają one uwarunkowania Kościoła w Polsce i mają zasadniczo praktyczny charakter. Budowaniu wspólnoty eklezjalnej winna towarzyszyć świadomość współudziału w zbawczej misji Chrystusa oraz przeświadczenie o wielości i różnorodności posług i zadań w Kościele. Tym samym budowanie Communio Ecclesiae nie jest celem samym w sobie, ale drogą prowadzącą do celu, jakim jest osiągnięcie przez wiernych zbawienia i wypełnienie się Kościoła w królestwie Bożym w czasach eschatologicznych.
The article explores ways in which clergy and laity build the Communio Ecclesiae, which is in line with the current theme of synodality. The publication presents both the theological foundations of building an ecclesial community and practical guidelines or building princiles. First comes the explanation of the understanding of Communio Ecclesiae. Next, the issue of “building” is dealt with, with attention being paid to its correlation with the idea of the Church, which is God’s building. The third point distinguishes and discusses four areas of cooperation: liturgical and sacramental, administrative and economic, along with charitable and formative. Finally, the principles of building Communio Ecclesiae are indicated and these focus on the conditions of the Church in Poland, which are essentially of a practical nature. Building an ecclesial community should be accompanied by an awareness of participation in the saving mission of Christ and a conviction of the multiplicity and diversity of services and tasks in the Church. Building up of the Communio Ecclesiae is not an end in itself; rather, it is a path leading to the salvation of the faithful and the fulfilment of the Church in the kingdom of God in eschatological times.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 47-62
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea religijne Lwowa przełomu XIX i XX wieku na tle muzeów miejskich i prywatnych
Lviv’s Religious Museums in the Late 19th and Early 20th Centuries against the Background of City and Private Museums
Autorzy:
Skrzydlewska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850536.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Roman Catholic Archdiocesan Museum
Museum of the Stauropegic Institute
Ukrainian National Museum
Jewish Museum
Armenian Museum
Dzieduszycki family
Miączyński-Dzieduszycki Gallery
Natural History Museum in Lviv
Muzeum Archidiecezjalne Rzymskokatolickie
Muzeum Instytutu Stauropigialnego
Ukraińskie Muzeum Narodowe
Muzeum Żydowskie
Muzeum Ormiańskie
Dzieduszyccy
Galeria Miączyńskich-Dzieduszyckich
Muzeum Przyrodnicze we Lwowie
Opis:
Historia muzealnictwa lwowskiego jest na tyle bogata, że działalność placówek muzealnych rozpatrywać można w wielu aspektach. Przyczyniła się do tego zapewne specyficzna sytuacja polityczna, religijna, a co za tym idzie i kulturowa tego miasta. Lwów zamieszkiwali przedstawiciele różnych religii, wyznawcy każdej z tych grup postarali się o zorganizowanie własnego muzeum. Działały więc we Lwowie następujące placówki: Muzeum Archidiecezjalne Rzymskokatolickie, Muzeum Instytutu Stauropigialnego, Ukraińskie Muzeum Narodowe, Muzeum Żydowskie i Muzeum Ormiańskie. Podstawę zbiorów stanowiły obiekty wycofane z kultu, poszerzane z czasem o dary i sporadycznie o zakupy. Kolejną ważną grupą na mapie Lwowa są muzea i kolekcje prywatne. Wielu mieszczan, nie tylko tych najbogatszych, rozwijało własne pasje i dawało wyraz swoim zainteresowaniom poprzez gromadzenie kolekcji dzieł sztuki, bogatych zbiorów bibliotecznych, zaś pasjonaci świata przyrody zbierali okazy z pogranicza biologii i geologii. Zbiory te miały zazwyczaj charakter prywatny i dostępne były wyłącznie dla osób indywidualnych. Jednak powstawały też muzea z inicjatywy prywatnych zbieraczy, jak np. Dzieduszyckich, które zostały przekazane miastu i były otwarte dla szerszej publiczności, a także stały się miejscem szeroko zakrojonych badań naukowych.
The history of Lviv museology is so rich that the activities of its museums can be considered in many aspects. This is probably a result of the specific political, religious and, consequently, cultural situation of this city. Lviv was inhabited by representatives of various religions, whose followers organized their own museums. Thus, the following institutions operated in Lviv: the Roman Catholic Archdiocesan Museum, the Museum of the Stauropegic Institute, the Ukrainian National Museum, the Jewish Museum, and the Armenian Museum. The large part of the collection consisted of objects withdrawn from worship, and it was expanded over time by donations and occasional purchases. Another important group in Lviv are private museums and collections. Many of the city’s residents, not necessarily the wealthiest ones, developed their own passions by amassing collections of works of art or books, while those interested in the natural world collected biological and geological specimens. Those collections were usually private and available only to individuals. However, there were also a few museums, created on the initiative of private collectors, such as the Dzieduszycki family, which were donated to the city and were available to the general public, becoming a place for extensive scientific research.
Źródło:
Facta Simonidis; 2022, 15, 2; 51-65
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Never Trust a Survivor”: Historical Trauma, Postmemory and the Armenian Genocide in Kurt Vonnegut’s Bluebeard
Autorzy:
Piechucka, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032721.pdf
Data publikacji:
2021-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Vonnegut
Hirsch
Armenian Genocide
historical trauma
postmemory
art
feminism
Opis:
The article focuses on Kurt Vonnegut’s lesser-known and underappreciated 1987 novel Bluebeard, which is analyzed and interpreted in the light of Marianne Hirsch’s seminal theory of postmemory. Even though it was published prior to Hirsch’s formulation of the concept, Vonnegut’s novel intuitively anticipates it, problematizing the implications of inherited, second-hand memory. To further complicate matters, Rabo Karabekian, the protagonist-narrator of Bluebeard, a World War II veteran, amalgamates his direct, painful memories with those of his parents, survivors of the Armenian Genocide. Both the novel and the theory applied to it centre on the problematics of historical and personal trauma, engendered by two genocides which are often the object of comparative analyses: the Armenian Genocide, also referred to as the Armenian Holocaust, and the Jewish Holocaust. The latter is central to Hirsch’s interdisciplinary work in the field of memory studies, encompassing literature, the visual arts and gender studies. In Bluebeard, Vonnegut holds to account a humanity responsible for the atrocities of twentieth-century history: two world wars and two genocides for which they respectively established the context. The article examines the American writer’s reflection on death and violence, man’s destructive impulse and annihilation. In a world overshadowed by memories of mass extermination, Vonnegut interrogates the possibility of a new beginning, pointing to women as agents of renewal and sociopolitical change. He also identifies the role that art plays in the process of potential reconstruction, the story of Karabekian, a failed artist and highly successful art collector, being a Künstlerroman with a feminist edge.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 240-262
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marii Kapri wspomnienia o ks. Adamie Roszko-Bogdanowiczu (1898-1941)
Maria Kapri’s memoirs of Father Adam Roszko-Bogdanowicz (1898-1941)
Autorzy:
Krzyżowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157715.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
ks. Adam Bogdanowicz
Maria Kapri
Ormianie polscy
Kościół ormiański
Rev. Adam Bogdanowicz
Polish Armenian
Armenian Church
Opis:
Bohater publikowanych wspomnień ks. Adam Roszko-Bogdanowicz urodził się 12 VII 1898 r. w Dolinianach w rodzinie ormiańskiej Stanisława i Wandy de Oroszeny Bohdanowicz, ukończył gimnazjum we Lwowie i Seminarium Duchowne obrządku łacińskiego tamże, w 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza. Należał do grona organizatorów Biblioteki Wiedzy Religijnej w Warszawie (1920-1923), następnie był wikariuszem katedry ormiańskiej we Lwowie (1923-1927), administratorem parafii w Horodence na Pokuciu (1927-1935), od 1933 r. kanonikiem gremialnym kapituły ormiańskiej we Lwowie oraz redaktorem czasopisma teologicznego „Gregoriana” (1935-1938). Zasłynął jako ceniony duszpasterz, katecheta i rekolekcjonista, niestrudzony spowiednik i kierownik duchowy, patriota, publicysta oraz wydawca literatury religijnej. W okresie II wojny światowej włączył się w działalność patriotyczną w Związku Walki Zbrojnej, dlatego w 1940 r. został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci, której uniknął. Przebywał w więzieniu na ul. Kazimierzowskiej (tzw. „Brygidki”) we Lwowie, gdzie został zamordowany przez Sowietów 24 VI 1941 r. Autorkę wspomnień Marię Kapri (1894-1985) łączyła z ks. Adamem Roszko-Bogdanowiczem wieloletnia przyjaźń. Wymieniali poglądy na temat szeroko pojętego życia religijnego, pracy zawodowej, aktualnych problemów i trudności. Dotychczas nie opracowano rzetelnej biografii ks. Adama Bogdanowicza, dlatego opublikowane wspomnienia dostarczają wielu ciekawych i nieznanych dotychczas szczegółów z jego życia i działalności religijnej, społecznej i patriotycznej.
The hero of these memoirs, father Adam Roszko-Bogdanowicz, was born on July 12, 1898, in Dolininy into the Armenian family of Stanislav and Wanda de Oroszena Bohdanowicz. He finished middle school in Lviv and the Latin Seminary there, and was ordained a priest in 1920 by Armenian Archbishop Józef Teodorowicz. He was one of the organizers of the Library of Religious Knowledge in Warsaw (1920-1923), then he was vicar of the Armenian cathedral in Lvov (1923-1927), administrator of the parish in Horodenka in Pokucie (1927-1935), from 1933 a general canon of the Armenian chapter in Lvov and editor of the theological journal "Gregoriana" (1935-1938). He became known as a valued pastor, catechist and retreat leader, tireless confessor and spiritual director, patriot, journalist and publisher of religious literature. During World War II, he became involved in patriotic activities in the Union for Armed Struggle, and was arrested by the NKVD in 1940 and sentenced to death, which he avoided. He was held in the prison on Kazimierzowska Street (the socalled "Brygidki") in Lviv, where he was murdered by the Soviets on June 24, 1941. They exchanged views on a wide range of religious life, professional work, current problems and difficulties. A reliable biography of father Adam Bogdanowicz has not been compiled so far, therefore the published memoirs provide many interesting and previously unknown details of his life and religious, social and patriotic activities.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 135; 233-303
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat anatolijskich Ormian w opowiadaniach Hagopa Mıntzuriego
The World of the Anatolian Armenians in the Short Stories of Hagop Mıntzuri
Autorzy:
Zając, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597283.pdf
Data publikacji:
2021-05-17
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ormianie
Turcja
Hagop Mıntzuri
Agop Demirdżian
nowelistyka ormiańska
Armenians
Turkey
Agop Demirgian
Armenian short story
Opis:
Hagop Mıntzuri (1886–1978) to nowelista ormiański z Turcji, urodzony w wiosce Armudan we wschodniej Anatolii. Podczas pogromu Ormian w 1915 r. przebywał w Stambule, co uratowało mu życie. W masakrze zginęła cała jego rodzina – żona i czworo małych dzieci. Zaczął publikować swoje opowiadania dopiero w drugiej połowie XX w. Choć znaczną część życia spędził w Stambule, w opowiadaniach pisał głównie o wschodnioanatolijskiej prowincji, którą zapamiętał z dzieciństwa i młodości. Mıntzuri jest klasyfikowany jako przedstawiciel nurtu wiejskiego w literaturze zachodnioormiańskiej. Pisał w języku ormiańskim, a jego książki tłumaczone są przez tureckich Ormian na język turecki i cieszą się dużą popularnością. W artykule omawia się tematykę opowiadań Mıntzuriego ze zbioru Skąd przybywasz, żurawiu, które są bezcennym źródłem wiedzy o nieistniejącym już świecie prastarego chrześcijańskiego narodu w Azji Mniejszej – anatolijskich Ormian. Świat ten odszedł na zawsze wraz z okrutną deportacją Ormian. Dzięki opowieściom Mıntzuriego, napisanym bardzo szczerym, bezpretensjonalnym językiem, poznajemy codzienne życie, troski, radości, a przede wszystkim ciężką pracę mieszkańców ormiańskich wsi wschodniej Turcji przed I wojną światową. Główne tematy w tych opowiadaniach to: dziecko, sytuacja kobiety, ciężka praca rolnika, tradycje, narodziny, śmierć, sezonowa praca w Stambule. We wnioskach końcowych uzasadnia się tezę o wielkiej roli wątków autobiograficznych w literaturze. Sprawiają one, że dzieło literackie staje się paradokumentem epoki. Zachowując urodę literatury i fikcji, dostarcza także wiedzy o realiach.
Hagop Mıntzuri (1886–1978) is an Armenian short story writer from Turkey, who was born in the village of Armudan in Eastern Anatolia. During the Armenian genocide in 1915 he was staying in Istanbul, and this saved his life. His entire family – his wife and four little children – were killed in the massacre. He began to publish his short stories only in the second half of the 20th century. Even though he lived a considerable part of his life in Istanbul, in his short stories he discussed mainly the east Anatolian province which he remembered from the days of his childhood and youth. Mıntzuri is classified as a representative of the peasant writing in Western Armenian literature. He wrote in the Armenian language, and his books, which enjoy considerable popularity, are translated by the Turkish Armenians into Turkish. The article discusses the subject matter of Mıntzuri’s stories from the collection Turna Nereden Gelirsin (Crane, Whence Do You Come), which constitute an invaluable source of information about the world of the ancient Christian people in Asia Minor – the world of the Anatolian Armenians which no longer exists. This world disappeared forever due to the cruel deportation of the Armenians. Owing to the frank, unaffected prose of Mıntzuri’s stories, we may experience the day-to-day activities, concerns, delights, and above all the toil of the inhabitants of the Armenian villages of Eastern Turkey before the First World War. The main themes which are explored in these stories have to do with children, the situation of women, the difficult labours of a farmer, traditions, birth and death, seasonal work in Istanbul. The conclusions justify the thesis about the significant role of the autobiographical themes in literature. The latter make a work of literature a paradocument of its age. Preserving the charm of literature and fiction, it also provides an insight into the realia.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 79-98
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne polskie nazwiska patronimiczne (z sufiksami -icz, -owicz/-ewicz) pochodzenia ormiańskiego
Modern Polish Patronymic Surnames (with Suffixes such as -icz, -owicz/-ewicz) of Armenian Origin
Autorzy:
Trzeciak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774202.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antroponimia
nazwiska
nazwiska polskie
Ormianie w Polsce
język ormiański
nazwiska ormiańskie
anthroponymy
surnames
Polish surnames
Armenians in Poland
Armenian language
Armenian surnames
Opis:
Przedmiotem artykułu są współczesne polskie nazwiska patronimiczne (z formantami -icz, -owicz/ -ewicz), które zawdzięczają pochodzenie (lub też mogą zawdzięczać) leksemom ormiańskim (zaliczam do nich również zarmenizowane antroponimy genetycznie obce). Pierwsi Ormianie – posługujący się językiem kipczackim – przybyli na ziemie polskie w XIV wieku. W XVIII wieku na Kresach Południowo-Wschodnich pojawiła się kolejna ormiańska fala migracyjna, przybysze posługiwali się dialektem należącym do grupy zachodnioormiańskiej. Otoczenie słowiańskie (polskie i ruskie – ukraińskie) wpływało na stopniową slawizację ormiańskich antroponimów: kipczackie leksemy czy ormiańskie sufiksy patronimiczne zastępowano słowiańskimi sufiksami patronimicznymi. W opracowaniu zawarto 57 antroponimów (ujętych w 25 hasłach słownikowych), które pochodzą (lub mogą pochodzić) od ormiańskich onimów.
The main topic of this article are modern Polish patronymic surnames (with the suffixes -icz, -owicz/-ewicz), whose origins can be pointed to, or are owed to, Armenian lexemes (the author also encompasses Armenianised anthroponyms which are hereditarily foreign). The first Armenians‑who used the Kipchak language‑arrived in Polish lands in the 14th century. During the 18th century, in the South-Eastern Borderlands, a new Armenian wave of migrants arrived; the newcomers used to communicate in a dialect which belonged to the Western Armenian group of dialects. The Slavic surroundings they found themselves in (Polish and Ruthenian-Ukrainian) gradually influenced the Armenian anthroponyms: both Kipchak lexemes and Armenian patronymic suffixes were modified with Slavic patronymic suffixes. In this article, there are presented 57 anthroponyms (contained in 25 dictionary entries) which originate from, or may come from, Armenian proper nouns.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 6; 155-170
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni w korespondencji Wincentego Pola
Priesthood in epistolography Wincenty Pol’s
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046367.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Pol
epistolografia
adresat
duchowieństwo
Powstanie Listopadowe
Kościół Rzymsko-Katolicki
Kościół Grecko-Katolicki
Kościół Ormiańsko-Katolicki
Wincenty Pol, epistolography
addressee
priesthood
November Uprising
Roman Catholic Church
Greek-Catholic Church
Armenian Catholic Church
Opis:
Powyższy szkic Duchowni w korespondencji Wincentego Pola poświęcony jest powiązaniom Pola z duchowieństwem różnych rytów chrześcijańskich. W pracy ograniczono się tylko do tych przykładów, które znalazły widoczne potwierdzenie w epistolografii autora Mohorta. Poeta znany ze swej otwartości i ekumenicznej postawy utrzymywał kontakty z kapłanami innych od siebie wyznań. Żar młodzieńczej przyjaźni, braterstwo wspólnie przelanej krwi w Powstaniu Listopadowym, były najtrwalszymi więzami łączącymi Pola z patriotycznie usposobionymi duchownymi. O łączności poety z duchownymi decydowały także wspólne zainteresowania w dziedzinie życia naukowego, literackiego, kulturalnego, społecznego i kościelnego.
The above sketch The clergy in Wincenty Pol’s correspondence is devoted to Pol’s connections with the clergy of different Christian rites. The work was limited to only those examples that fund confimation in the epistolographie author of Mohort. The poet, know for his openness and ecumenical attitudes, kept in touch with the priests of other denominations. The warmth of youthful friendship, the fraternity of bloodhed together in the November Uprising, were the most durable bonds between Poles and patriotically disposed clergy. The poet’s connections with the clergy also determined common interests in the fields of scientific, literary, cultural, social and eccesial life.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 591-600
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social mobility trends in the Armenian diaspora: ethnosociological study of Armenians in Los Angeles, Tehran and Beirut
Trendy mobilności społecznej w diasporze ormiańskiej: badanie etnosocjologiczne Ormian z Los Angeles, Teheranu oraz Bejrutu
Autorzy:
Tanajyan, Lusine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082315.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Armenian Diaspora
social mobility
ethno-social environment
diaspora ormiańska
mobilność społeczna
środowisko etnospołeczne
Opis:
The aim of the article is to reveal the peculiarities of social mobility among Armenians in diaspora communities, which was accomplished by conducting a comparative analysis of the Armenian communities in Los Angeles, Tehran and Beirut. To achieve the aim, the following objectives were set: to identify and compare the socio-professional structures of the three communities; to show the dynamics of inter-and intra-generational social mobility of Armenians in three different ethno-social environments. The study was conducted through 3 methods: standardized interview with community members, non-participant observation, in-depth interviews with representatives of community organizations. The features of the host country influence the dynamics of social mobility. The different parts of the same ethnic group in the Armenian Diaspora occupy different social statuses and professional strata, depending on the country of origin or host country.
Celem niniejszego artykułu jest określenie specyficznych cech mobilności społecznej Ormian w diasporach poprzez analizę porównawczą społeczności ormiańskich w Los Angeles, Teheranie i Bejrucie. Aby osiągnąć ten cel, wyznaczono następujące cele szczegółowe: identyfikacja i porównanie składu społeczno-zawodowego Ormian z trzech wspólnot; przedstawienie dynamiki międzypokoleniowej i wewnątrzpokoleniowej mobilności społecznej Ormian w trzech różnych środowiskach etnospołecznych. W badaniu wykorzystano trzy metody: wywiady ustrukturyzowane z przedstawicielami trzech społeczności ormiańskich, obserwację nieuczestniczącą oraz pogłębione wywiady z przedstawicielami organizacji społecznych. Specyfika kraju przyjmującego wpływa na dynamikę mobilności społecznej. Różne grupy o tym samym pochodzeniu etnicznym w diasporze ormiańskiej, w zależności od kraju wyjazdu lub kraju zamieszkania, mają różny status społeczny i znajdują się w różnych warstwach zawodowych.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2020, 46, 2; 59-75
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sukienka z habitu
A Frock Made of the Habit
Autorzy:
JAKUBIEC SDS, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047425.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
życie zakonne, benedyktynki ormiańskie, historia klasztorów na Ukrainie po drugiej wojnie światowej, s. Jadwiga Jóżak, abp Józef Teodorowicz, abp Mieczysław Mokrzycki
religious life, Armenian Benedictine Sisters, post-war history of monasteries and convents in Ukraine, S. Jadwiga Jóżak, Abp. Józef Teodorowicz, Abp. Mieczysław Mokrzycki
Opis:
Rok 2016 to rok jubileuszu 1050. rocznicy chrztu Polski oraz zakończenia roku życia konsekrowanego, który ogłosił papież Franciszek. W oba te wydarzenia w szczególny sposób wpisuje się fenomen życia zakonnego. Sukienka z habitu to spisane przeze mnie w roku 1981 wspomnienia siostry zakonnej, matki przeoryszy Jadwigi Jóżak, benedyktynki. Opowiedziała mi o nich pewnego letniego dnia podczas rekreacji – spędziłem z nią ten czas w klasztornym wirydarzu w Wołowie. W klasztorze tym wkrótce po otrzymaniu święceń kapłańskich w okresie wakacyjnym zastępowałem kapelana. Matka Przeorysza podzieliła się ze mną historią, w której uczestniczyła. Po zakończeniu drugiej wojny światowej benedyktynki ormiańskie, siostry klauzurowe, z powodu kasacji klasztorów musiały opuścić swój klasztor we Lwowie. Wyjeżdżając, głęboko wierzyły, że – jak zapowiedział im to abp Józef Teodorowicz – po siedemdziesięciu latach powrócą do Lwowa. Tak też się stało, albowiem właśnie w 2016 roku metropolita lwowski obrządku łacińskiego abp Mieczysław Mokrzycki sprowadził siostry benedyktynki z powrotem do Lwowa. Wspomnienia Matki Przeoryszy ukazują jej tułaczy los, próbę adaptacji do warunków życia poza klauzurą, w świecie świeckim, i tęskne oczekiwanie na powrót do życia zakonnego. Ukazują wierność powołaniu zakonnemu i dają świadectwo poświęcenia, które okazało się niezbędne, by można było pokonać przeszkody i dotrzeć do celu: powrócić do życia zakonnego.
The year 2016 is the year of the 1050th anniversary of the Baptism of Poland, but it also saw the end of the year of consecrated life proclaimed by Pope Francis. Religious life is deeply relevant to both these events. “A Frock Made from the Habit” comprises the memories of S. Jadwiga Jóżak, a Benedictine nun and Mother Superior, which I wrote down in 1981. She shared them with me on a summer day during the recreation hours I spent with her on the patio in the Benedictine Sisters cloister in Wołów. Soon after being ordained I was serving there as a chaplain replacing the priest who was absent during the summer. It was then that Mother Superior shared with me the story of her life. After the second world war the Armenian Benedictines, sisters practicing strict enclosure, were forced to leave their convent in Lviv due to the closure of monasteries and convents in the Soviet Russia. Departing from Lviv they deeply believed that—as Abp. Józef Teodorowicz had predicted—after the period of 70 years Benedictine Sisters would return there. Indeed, the prediction came true: in 2016, Abp. Mieczysław Mokrzycki, the Latin Rite Metropolitan Bishop of Lviv, reinstituted the Benedictine Sisters there. S. Jadwiga Jóżak’s memories show her life in exile, her efforts to adapt to the secular reality, outside the enclosure, and her longing for the return to religious life. They show her fidelity to her vocation as well as her sacrifice which was necessary so that she could overcome the obstacles and accomplish her goal: return to the religious life. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 293-301
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwa o dawnej Polsce w źródłach ormiańskich. Współczesna wzmianka o Unii Lubelskiej
Mentions of the Late Medieval and Early Modern Kingdom of Poland in Armenian sources. Contemporary mention of Union of Lublin
Autorzy:
Mnatsakanyan, Piruz
Rachuba, Andrzej
Choińska-Mika, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/16647999.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Unia Lubelska
Ormianie
Ormianie polscy
Armenian sources for history of Old Poland
Kamyanets
Chronicle
Armenian community in Old Poland
Union of Lublin
Polish-Lithuanian Commonwealth
Źródło:
Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 235-258
9788395630255
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies