Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Armenian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-44 z 44
    Tytuł:
    Jewish Clients of Armenian Pious Banks in Kamieniec Podolski in the 18th Century
    Autorzy:
    Król-Mazur, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/638515.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Armenian
    Jews
    History
    Opis:
    The Jews and Armenians inhabiting the Poland of days gone by had much in common, despite their different beliefs. Previous research has, however, devoted little attention to this problem, and even when it has the discussion has not been entirely objective. In recent times, the problem was discussed by Krystyn Matwijowski and Nadzieżda Bańczyk and Karina Mkrtczian. While in the last twenty years studies on the history of Jews have been thorough, the history of Armenians has to a large extent been neglected by Polish historiography (with the exception of the works of M. Zakrzewska-Dubasowa and K. Stopka).
    Źródło:
    Scripta Judaica Cracoviensia; 2011, 9; 51-67
    2084-3925
    Pojawia się w:
    Scripta Judaica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Arcybiskup Józef Teodorowicz (1864-1938). Hierarcha ormiański
    Archbishop Józef Teodorowicz (1864-1938). An Armenian Hierarch
    Autorzy:
    Moskałyk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607161.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Teodorowicz
    hierarch
    Armenian
    tradition
    identity
    Opis:
    As a hierarch of the Church, Józef Teodorowicz had a unique capacity for combining his calling to priesthood with a concurrent dedication to social and national ministry. That is why he always strongly advocated an authentic development of autonomy and religious freedom of the Armenian minority and of other national communities in Galicia. He was convinced that only by maintaining the community's distinctiveness and identity can traditional values be truly guarded. Teodorowicz was aware that genuine spiritual and cultural ties in a national community living in diaspora can only be cultivated in an attitude of trust and by setting personal example of worthy conduct. Hence in his pastoral letters and on other occasions he attached such powerful prominence to his deep concern about pouring into the hearts of the faithful the spirit of love and courage so that they could be living carriers of the most profound national traditions.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2009, 23; 233-246
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesna Armenia na stronach „Biuletynu Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego
    Autorzy:
    Pełczyński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470057.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Armenian magazines
    contemporary Armenia
    assimilation
    Opis:
    Magazines of national minorities can be a source to learn about them. The article analyzes selected issues of the journal “Biuletyn Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego”, which have been published by Armenians in Poland since 1993. The author is interested in the picture of contemporary Armenia in this periodical. The analysis showed that there are relatively few messages about today’s Armenia in this journal. This is because Armenians in Poland are very assimilated and they are mainly interested in the history of their own group. And yet in the Bulletin there is more information about contemporary Armenia than in other Polish magazines.
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2017, 6; 41-46
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd kilku polskich zapożyczeń w gwarze Ormian z Kut
    A review of several Polish loanwords in a sub-dialect of Armenians from Kuty.
    Autorzy:
    Magakian, Grair
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470037.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Armenian,
    Polish,
    Ruthenian,
    Kipchak,
    loanword,
    Kuty,
    Hanu
    Opis:
    Among Armenians living in Poland, the town of Kuty was an exception: until the outbreak of World War II, Armenians spoke their dialect, closely related to the West Armenian language. In the late 19th century, J. Hanusz, a Polish linguist spent several weeks in Kuty to study the local language spoken by Armenians. His work has become the research base of this article. It is intended as a review of Polish loanwords identified in the Kuty dialect (on top of Turkish, Kipchak, Russian and other loanwords). As far as it was possible, the author has listed and analysed the origin of these loanwords. However, nearly each of them should be explored in more detail in the future.
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2019, 8; 13-26
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od pamięci stłamszonej do pamięci odzyskanej: Pomnik i Muzeum Ludobójstwa Ormian w Erywaniu
    Autorzy:
    Pomieciński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469980.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Armenia
    Armenian Genocide Museum
    national identity
    Opis:
    The article deals with the issue of Armenian genocide, which has become a breakthrough in defining national identity for this nation. The history of the memory of the genocide has been described through the prism of various phases of the functioning of the Monument and the Museum of Armenian Genocide in Yerevan. The semantics of this place have been defined in the context of historical memory as well as in relation to contemporary processes related to popular culture
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2017, 6; 7-14
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marii Kapri wspomnienia o ks. Adamie Roszko-Bogdanowiczu (1898-1941)
    Maria Kapri’s memoirs of Father Adam Roszko-Bogdanowicz (1898-1941)
    Autorzy:
    Krzyżowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2157715.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    ks. Adam Bogdanowicz
    Maria Kapri
    Ormianie polscy
    Kościół ormiański
    Rev. Adam Bogdanowicz
    Polish Armenian
    Armenian Church
    Opis:
    Bohater publikowanych wspomnień ks. Adam Roszko-Bogdanowicz urodził się 12 VII 1898 r. w Dolinianach w rodzinie ormiańskiej Stanisława i Wandy de Oroszeny Bohdanowicz, ukończył gimnazjum we Lwowie i Seminarium Duchowne obrządku łacińskiego tamże, w 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza. Należał do grona organizatorów Biblioteki Wiedzy Religijnej w Warszawie (1920-1923), następnie był wikariuszem katedry ormiańskiej we Lwowie (1923-1927), administratorem parafii w Horodence na Pokuciu (1927-1935), od 1933 r. kanonikiem gremialnym kapituły ormiańskiej we Lwowie oraz redaktorem czasopisma teologicznego „Gregoriana” (1935-1938). Zasłynął jako ceniony duszpasterz, katecheta i rekolekcjonista, niestrudzony spowiednik i kierownik duchowy, patriota, publicysta oraz wydawca literatury religijnej. W okresie II wojny światowej włączył się w działalność patriotyczną w Związku Walki Zbrojnej, dlatego w 1940 r. został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci, której uniknął. Przebywał w więzieniu na ul. Kazimierzowskiej (tzw. „Brygidki”) we Lwowie, gdzie został zamordowany przez Sowietów 24 VI 1941 r. Autorkę wspomnień Marię Kapri (1894-1985) łączyła z ks. Adamem Roszko-Bogdanowiczem wieloletnia przyjaźń. Wymieniali poglądy na temat szeroko pojętego życia religijnego, pracy zawodowej, aktualnych problemów i trudności. Dotychczas nie opracowano rzetelnej biografii ks. Adama Bogdanowicza, dlatego opublikowane wspomnienia dostarczają wielu ciekawych i nieznanych dotychczas szczegółów z jego życia i działalności religijnej, społecznej i patriotycznej.
    The hero of these memoirs, father Adam Roszko-Bogdanowicz, was born on July 12, 1898, in Dolininy into the Armenian family of Stanislav and Wanda de Oroszena Bohdanowicz. He finished middle school in Lviv and the Latin Seminary there, and was ordained a priest in 1920 by Armenian Archbishop Józef Teodorowicz. He was one of the organizers of the Library of Religious Knowledge in Warsaw (1920-1923), then he was vicar of the Armenian cathedral in Lvov (1923-1927), administrator of the parish in Horodenka in Pokucie (1927-1935), from 1933 a general canon of the Armenian chapter in Lvov and editor of the theological journal "Gregoriana" (1935-1938). He became known as a valued pastor, catechist and retreat leader, tireless confessor and spiritual director, patriot, journalist and publisher of religious literature. During World War II, he became involved in patriotic activities in the Union for Armed Struggle, and was arrested by the NKVD in 1940 and sentenced to death, which he avoided. He was held in the prison on Kazimierzowska Street (the socalled "Brygidki") in Lviv, where he was murdered by the Soviets on June 24, 1941. They exchanged views on a wide range of religious life, professional work, current problems and difficulties. A reliable biography of father Adam Bogdanowicz has not been compiled so far, therefore the published memoirs provide many interesting and previously unknown details of his life and religious, social and patriotic activities.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 135; 233-303
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan badań nad monodią liturgiczną apostolskiego kościoła ormiańskiego
    Current state of research in the field of the liturgical monody of the armenian apostolic church
    Autorzy:
    Kopczyński, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495535.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Armenian Apostolic Church
    liturgical monody
    state
    research
    Opis:
    The article discusses the state of research on liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. This monody is a collection of musical and literary works, coming mostly from the period from the fifth to the fifteenth centuries and performed during the liturgy of the Armenian Apostolic Church. In the Middle Ages khaz (neumatic) systems were developed for recording the melodies of monody, but most of the systems have been forgotten. In the nineteenth century in several centers of Armenian culture, melodies of that monody were written down from the oral tradition with the so-called new Armenian notation. Studies of the monody since the eighteenth century were followed by both researchers of Armenian origin, as well as other nationalities, but to this day no university has established any entity, which could be regarded as a center for research on liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. In the world literature no monograph has been written, which would include general issues concerning the liturgical monody of the Armenian Apostolic Church. There are several lines of research on this monody: history, theory and khazology (neumology), retrieving, processing and cataloging sources, the study of medieval commentaries on sacred music, the study of various kinds of the monody, and finally performance practice in the liturgy of the Armenian Apostolic Church. There are difficulties in conducting research on this monody, including scattered sources and limited contact between researchers from Armenia and other countries. The final conclusion of the work is that the issues concerning the Armenian Apostolic Church monody not yet been sufficiently studied.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 32; 227-241
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia kurdyjska w stosunkach ormiańsko-azerbejdżańskich
    The Kurds and Armenian-Azerbaijani Relations
    Autorzy:
    Czachor, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578240.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    Kurds
    Karabakh
    Armenia
    Azerbaijan
    Armenian-Azerbaijani conflict
    Opis:
    The presence of the Kurds in Karabakh, the contemporary Armenian-Azerbaijani borderland, since the beginning of the 18th century was used by great powers in their geopolitical rivalry in the South Caucasus. In the beginning of the 20th century, the Kurdish minority in Karabakh became part of the conflict between Armenian and Azeri nationalists as well as an element in the Soviet policy on nationalities. As a result, the Kurds got an autonomous county within Soviet Azerbaijan. They were indirectly supported by Armenians against the Azeris and finally assimilated by the Azerbaijani majority. The article is a short overview of the history of the Kurds in Karabakh and contains an analysis of their role in the Armenian-Azerbaijani conflict. The paper maintains that both Armenians and the Azeris used the Kurds for their own political goals.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2015, 1-2; 29-41
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Armenian Rite Archdiocese of Lviv in Light of the Archdiocesan Schema from 1939
    Autorzy:
    Krucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037662.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Armenian Rite Archdiocese of Lviv
    priesthood
    organisation of the Armenian Rite Catholic Church
    Józef Teodorowicz
    Dionizy Kajetanowicz
    Armenians
    Opis:
    Diocesan schema constitute a valuable source of knowledge on various ecclesial, diocesan or monastic communities. These important publications were also drafted for Eastern Rite Catholic Churches. One of the most interesting documents, albeit largely unknown, is the Armenian Rite Archdiocese of Lviv schema prepared in 1939, currently stored within the Archdiocese Archive in Gniezno. The information contained within this document reference the period directly preceding the start of the Second World War, which for the Armenian Rite Archdiocese of Lviv was a time of sede vacante after the death of Archbishop Józef Teodorowicz. Thanks to data contained within the schema, it is possible to recreate an image of the Armenian Rite Archdiocese of Lviv, which in 1939 was divided into 3 deanaries (Lviv, Stanisławów and Kuck), 8 territorial parishes and 1 personal parish (for the military in Łowicz). It consisted of ca. 5300 followers and 25 clergymen, of which 17 worked directly as priests. The schema additionally supplies a lot of information related to rich Armenian history and culture, their input with regards to propagating education in the Eastern borderlands and to aiding those in need.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4 English Online Version; 71-90
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‹‹Taǰik›› and Other Names to Denote Muslims in Armenian Historical Sources as a Reflection of the Cognition of a Different Ethnic-confessional Community
    Autorzy:
    Margaryan, Gor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36167525.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    History
    Armenia
    Armenian Written Sources
    Taǰik
    Arabs
    Ishmaelites
    Muslims
    Opis:
    In the course of history, peoples and tribes have given each other designations on the basis of distinctive features, qualities and circumstances. The pretext for the creation of such names was the geographical area, special qualities of a particular people, religious affiliation or epic genesis. With the beginning of the Arab conquests and campaigns in the middle of the 7th century CE, Armenia fell under Arab domination becoming part of the Arab Caliphate within the next decade. The aim of the paper is to present what names were given to Muslims in what historical context, how these names reflected the perception of a different ethnoreligious community.
    Źródło:
    Historia i Świat; 2023, 12; 183-191
    2299-2464
    2956-6436
    Pojawia się w:
    Historia i Świat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Holocausts
    Autorzy:
    Morawiec, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951484.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    genocide
    Holocaust
    Armenian Genocide
    historiography
    collective memory
    literature
    Opis:
    The article examines genocide as a category that has been used and abused in various, especially historical, political, and ideological, discourses. It considers whether the extermination of Jews (the Holocaust) should be studied in the context of other mass crimes. I investigate various sources of twentieth-century organized violence and their literary representations. I also discuss the works of Polish literature (by Nałkowska, Gębarski, Woroszylski, and Margolis), which depict twentieth- -century acts of genocide (the extermination of Jews and Armenians, in particular) in the context of other mass crimes.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 12; 225-239
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne polskie nazwiska patronimiczne (z sufiksami -icz, -owicz/-ewicz) pochodzenia ormiańskiego
    Modern Polish Patronymic Surnames (with Suffixes such as -icz, -owicz/-ewicz) of Armenian Origin
    Autorzy:
    Trzeciak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1774202.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    antroponimia
    nazwiska
    nazwiska polskie
    Ormianie w Polsce
    język ormiański
    nazwiska ormiańskie
    anthroponymy
    surnames
    Polish surnames
    Armenians in Poland
    Armenian language
    Armenian surnames
    Opis:
    Przedmiotem artykułu są współczesne polskie nazwiska patronimiczne (z formantami -icz, -owicz/ -ewicz), które zawdzięczają pochodzenie (lub też mogą zawdzięczać) leksemom ormiańskim (zaliczam do nich również zarmenizowane antroponimy genetycznie obce). Pierwsi Ormianie – posługujący się językiem kipczackim – przybyli na ziemie polskie w XIV wieku. W XVIII wieku na Kresach Południowo-Wschodnich pojawiła się kolejna ormiańska fala migracyjna, przybysze posługiwali się dialektem należącym do grupy zachodnioormiańskiej. Otoczenie słowiańskie (polskie i ruskie – ukraińskie) wpływało na stopniową slawizację ormiańskich antroponimów: kipczackie leksemy czy ormiańskie sufiksy patronimiczne zastępowano słowiańskimi sufiksami patronimicznymi. W opracowaniu zawarto 57 antroponimów (ujętych w 25 hasłach słownikowych), które pochodzą (lub mogą pochodzić) od ormiańskich onimów.
    The main topic of this article are modern Polish patronymic surnames (with the suffixes -icz, -owicz/-ewicz), whose origins can be pointed to, or are owed to, Armenian lexemes (the author also encompasses Armenianised anthroponyms which are hereditarily foreign). The first Armenians‑who used the Kipchak language‑arrived in Polish lands in the 14th century. During the 18th century, in the South-Eastern Borderlands, a new Armenian wave of migrants arrived; the newcomers used to communicate in a dialect which belonged to the Western Armenian group of dialects. The Slavic surroundings they found themselves in (Polish and Ruthenian-Ukrainian) gradually influenced the Armenian anthroponyms: both Kipchak lexemes and Armenian patronymic suffixes were modified with Slavic patronymic suffixes. In this article, there are presented 57 anthroponyms (contained in 25 dictionary entries) which originate from, or may come from, Armenian proper nouns.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 6; 155-170
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gregorio Petrowicz, I copisti e scrittori Armeni di Polonia nei secoli XV-XVIII. Estratto da "Mélanges Eugéne Tisserant", vol. III (Studi e testi, 233), Città del Vaticano 1964
    Autorzy:
    Wójcik, Walenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047663.pdf
    Data publikacji:
    1976
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    recenzja
    rozprawa
    Ormianin
    Rzym
    kolonia ormiańska
    Polska
    XV-XVII wiek
    review
    treatise
    Armenian
    Rome
    Armenian colony
    Polska
    15th-17th century
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1976, 32; 301-302
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Baku. Uwagi na marginesie Przedwiośnia (i jego recepcji)
    Baku. Some remarks on Stefan Żeromski’s Przedwiośnie [The ComingSpring] (and its reception)
    Autorzy:
    Morawiec, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042030.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish literature
    Stefan Żeromski
    Przedwiośnie and its reception
    Baku
    the Bolshevik Revolution
    the Armenian-Azeri conflict
    the Armenian Genocide
    ideology
    ethics
    Opis:
    The article concerns Stefan Żeromski’s Przedwiośnie, one of the most important Polish novels of the twentieth century. So far the work was considered, especially its first part (Szklane domy), whose plot is set in Baku, mainly in the context of the Bolshevik Revolution. It was ignored, however, that the historical background of the novel (its plot) are also other, linked with that revolution (and partly caused by the Bolsheviks), dramatic historical events: ethnic feuds between Armenians and Azeris (“Tartars”) and the Turkish intervention, which is one of the stages of the Armenian Genocide. The fate of Cezary Baryka, the main character of Przedwiośnie, is usually seen in terms of transformation, education, ideological development. It is worth noting that the Baku massacres are for Cezary not only a lesson or a warning, but they are also the source of his demoralization; it can be concluded that the hero is “infected with death”.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 27; 37-66
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunki turecko-ormiańskie w świetle opinii tureckiej
    Turkish-Armenian Relations in the Light of Turkish Opinion
    Autorzy:
    Chmielowska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558299.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Armenians,
    Armenia,
    Turkey,
    Genocide of Armenians,
    Turkish-Armenian Negotiations
    Opis:
    Turkey, as a state operating in accordance with the well-known saying by its first President, Mustafa Kemal Atatürk, Evde sulh cihanda sulh, and aspiring to good relations with all its neighbours, started negotiations on establishing diplomatic relations with Armenians in 2009, using Switzerland as a mediator. Armenia’s increasing economic and financial dependency on Russia contributes to the growing poverty in widening social circles in the country, which are to a certain extent interested in opening the border with Turkey. Cross-border trading could improve the material situation of many Armenians. Turkey, on the other hand, aspires – although not unanimously – to join the European Union, who is pressuring it to raise the standards of, among other things, democratic behaviour towards its ethnic minorities; the current Turkish government is therefore very interested in softening and regulating its relations also with Armenia (who wants to strengthen its relations with Europe), which would be very well received by the West and to a certain extent move forward the difficult process of integrating Turkey with the EU. Therefore in both countries, Armenia and Turkey, the trends towards establishing diplomatic relations and open the borders have been growing recently. This was supported by the pressure from the USA, as the American diplomacy was making efforts to bring both feuding countries to start negotiating.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2017, 4; 203-218
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Starość w starożytnej literaturze ormiańskiej
    Old age in Armenian patristic literature
    Autorzy:
    Żelazny, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613610.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    starość
    starożytna literatura ormiańska
    old age
    Armenian patristic literature
    Opis:
    In Armenian tradition, old age, with its grey hair, symbolizes wisdom and responsibility. The country’s tradition depends on elderly people. Opinions expressed in the Armenian literature of that time are similar to the ones regarding the same issue occurring in the entire Middle East. Only two issues arising interest and cause surprise. The first thought concerns the gossiping of elderly women, which does not mean anything wrong, but may rather be related to method of transferring tradition that creates collective memory of a nation. The second question is close relation between old age and adolescence. Both children and elderly people are the basic groups in the community on whose survival the nation’s future depends.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2011, 56; 411-416
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Never Trust a Survivor”: Historical Trauma, Postmemory and the Armenian Genocide in Kurt Vonnegut’s Bluebeard
    Autorzy:
    Piechucka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032721.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Vonnegut
    Hirsch
    Armenian Genocide
    historical trauma
    postmemory
    art
    feminism
    Opis:
    The article focuses on Kurt Vonnegut’s lesser-known and underappreciated 1987 novel Bluebeard, which is analyzed and interpreted in the light of Marianne Hirsch’s seminal theory of postmemory. Even though it was published prior to Hirsch’s formulation of the concept, Vonnegut’s novel intuitively anticipates it, problematizing the implications of inherited, second-hand memory. To further complicate matters, Rabo Karabekian, the protagonist-narrator of Bluebeard, a World War II veteran, amalgamates his direct, painful memories with those of his parents, survivors of the Armenian Genocide. Both the novel and the theory applied to it centre on the problematics of historical and personal trauma, engendered by two genocides which are often the object of comparative analyses: the Armenian Genocide, also referred to as the Armenian Holocaust, and the Jewish Holocaust. The latter is central to Hirsch’s interdisciplinary work in the field of memory studies, encompassing literature, the visual arts and gender studies. In Bluebeard, Vonnegut holds to account a humanity responsible for the atrocities of twentieth-century history: two world wars and two genocides for which they respectively established the context. The article examines the American writer’s reflection on death and violence, man’s destructive impulse and annihilation. In a world overshadowed by memories of mass extermination, Vonnegut interrogates the possibility of a new beginning, pointing to women as agents of renewal and sociopolitical change. He also identifies the role that art plays in the process of potential reconstruction, the story of Karabekian, a failed artist and highly successful art collector, being a Künstlerroman with a feminist edge.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 240-262
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadectwa o dawnej Polsce w źródłach ormiańskich. Współczesna wzmianka o Unii Lubelskiej
    Mentions of the Late Medieval and Early Modern Kingdom of Poland in Armenian sources. Contemporary mention of Union of Lublin
    Autorzy:
    Mnatsakanyan, Piruz
    Rachuba, Andrzej
    Choińska-Mika, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/16647999.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Unia Lubelska
    Ormianie
    Ormianie polscy
    Armenian sources for history of Old Poland
    Kamyanets
    Chronicle
    Armenian community in Old Poland
    Union of Lublin
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Źródło:
    Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 235-258
    9788395630255
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Textile and Apparel Industry in Armenia: The Former Potential and the Perspectives for Future Development of the Industry
    Przemysł tekstylny i odzieżowy w Armenii: dawny potencjał i perspektywy przyszłego rozwoju
    Autorzy:
    Greta, M.
    Lewandowski, K.
    Mamikonyan, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/233964.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    Armenian industry
    textile industry
    apparel industry
    Armenia
    przemysł włókienniczy
    strategia rozwoju
    Opis:
    The Armenian textile and apparel industry has showed very sharp ups and downs throughout its history. During the Soviet era, it was a leading branch of Armenian industry and a major supplier for the whole Soviet Union. Since the early 90s, the situation has dramatically changed. Analysis showed that during the transition from centrally planned to a market- -based economy, Armenia’s textile and apparel industry was nearly destroyed. Nowadays the industry, especially the apparel industry, is regarded as one of most promising sectors of the Armenian economy. This potential has also been discovered by Western and Russian institutions and enterprises, which have begun to invest heavily in this sector.
    Przemysł tekstylny i odzieżowy w Armenii należał w przeszłości do kluczowych gałęzi gospodarki tego kraju. Transformacja systemowa przyniosła jednak utratę rynków zbytu oraz gwałtowny spadek produkcji i zatrudnienia. Dzięki pomocy zagranicznej i współpracy z krajami europejskimi następuje powolne odrodzenie tej branży. Obecnie nie jest ona konkurencyjna w skali światowej, ale istnieją przesłanki do rozwoju produkcji i zwiększenia eksportu w przyszłości. Pod koniec 2011 roku przemysł lekki został uznany przez rząd za jedną z priorytetowych gałęzi przemysłu, dla której została opracowana strategia rozwoju i plan działania. Przemysł odzieżowy jest najbardziej konkurencyjny spośród branż przemysłu lekkiego, dlatego też wsparcie dla niego będzie ważniejsze, niż inwestowanie w branżę tekstylną. Przeprowadzona analiza pokazała, iż armeńskie produkty tekstylne i odzieżowe są chętniej kupowane za granicą, aniżeli w kraju. Może to oznaczać, że produkcja w tym sektorze może być atrakcyjna dla zagranicznych firm ze względu na wysoką jakość i niskie koszty produkcji. Istnieją jednak dość istotne bariery rozwoju wynikające z sytuacji geopolitycznej, takie jak: brak dostępu do morza, blokada ze strony dwóch sąsiednich państw, a także rezygnacja z podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską. Niemniej jednak rząd podejmuje działania wspierające wejście produktów tekstylnych na rynki zagraniczne, rozwój zdolności eksportowych, a także dostęp do funduszy dla rodzimych przedsiębiorstw.
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 2 (122); 10-15
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katedra ormiańska we Lwowie
    Armenian cathedral in Lviv
    Autorzy:
    Gosztyła, M.
    Oleszek, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218167.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    katedra ormiańska
    Lwów
    architektura sakralna
    armenian cathedral
    Lviv
    church architecture
    Opis:
    Data budowy świątyni ormiańskiej we Lwowie łączona jest z datą założenia miasta, czyli z rokiem 1256. Jednak dokładną datę wzniesienia katedry mogłyby określić prowadzone w sposób metodyczny badania. Pierwotna świątynia ormiańska we Lwowie założona została na planie prostokąta z wykształconym prezbiterium oraz nawami bocznymi zakończonymi absydami. Zgodnie z przestrzeganą tradycją świątynia była budowlą orientowaną. Ściany katedry wymurowano z kamienia łączonego zaprawą wapienną i oblicowano płytami kamiennymi. Grubość murów była dość znaczna, bo sięgała około 1,4 m. Sylweta XIV-wiecznej świątyni nawiązywała do układu bazylikowego i zwieńczona była nałożoną na przecięciu się nawy głównej z transeptem kopułą. Oryginalne rozwiązanie kopuły opierało się na żebrach łukowych wykonanych z ceramicznych naczyń (wkładanych jedno w drugie). Z zewnątrz kopułę obłożono kamiennymi płytami i pokryto dachem dwunastopołaciowym. Konstrukcję kopuły ułożono na tamburze wykonanym z cienkich płyt wapiennych, który spoczął na pendentywach łączących się z filarami kościoła. Dachy pokryto płytami kamiennymi. Powyższe rozwiązanie świadczyło o wysokich umiejętnościach budowlanych zaangażowanego przy budowie katedry architekta-budowniczego i warsztatu budowlanego. Zarówno nawę główną, jak i boczne pokryto sklepieniami kolebkowymi. Do przebadania pozostaje wyjaśnienie zachowanej różnicy przekrojów filarów, gdyż podkopułowe filary od strony wschodniej mają przekrój 0,58 × 0,72 m, a zachodnie 0,72 × 0,72 m. Do katedry prowadziły dwa wejścia – od strony zachodniej i południowej. W oparciu o literaturę przedmiotu uznaje się wejście od strony południowej za główne. Do dziś zachowały się elementy dekoracji malarskiej i kamiennej, które mogą być datowane na czas budowy kościoła. Ślady ornamentyki kamiennej ze stylizacją roślinną i geometryczną odczytać można na filarach i gzymsie w środkowej absydzie. Pomimo licznych przebudów świątyni (począwszy od XVII wieku) i niedokończonych projektów, wytworzony został swoisty fenomen architektury wyrażający się w formie wielowiekowego kościoła. Przebudowy i narastające ustroje architektoniczne oraz zachowane malowidła obrazują zmieniające się idee artystyczne. Stan ten z punktu widzenia konserwatorskiego mógł być osiągnięty, ponieważ do prac przy katedrze zatrudniani byli twórcy reprezentujący wysoki poziom warsztatowy. Obiekt o niekwestionowanych wartościach architektonicznych i artystycznych powinien być w dobie współczesnej poddany wszechstronnym badaniom konserwatorskim, które oceniłyby wielokulturowość świątyni, przenikanie się prądów kulturalnych. Należy również zadbać i oto, aby kolejne restauracje i rewaloryzacje świątyni prowadzone były z zachowaniem utrwalonych tradycji konserwatorskich i z wykorzystaniem najnowszych idei.
    The date of erection of the Armenian church in Lviv can be associated with the date of the city location, namely 1256. However, the exact date of the cathedral construction could only be defined after methodically conducted research. The original Armenian temple in Lviv was designed on a rectangular ground plan, with a developed presbytery and side aisles ending in apses. According to the observed tradition, the church was an oriented building. The walls of the cathedral were built from stone bonded with lime mortar and faced with stone slabs. The walls were fairly thick, reaching up to 1.4 m. The silhouette of the 14th – century church alluded to the basilica layout, and was topped with a dome located over the crossing of the nave with the transept. The originally designed dome was supported on arched ribs made of pottery vessels (put one into another). On the outside, the dome was tiled with stone and covered with a dodecahedral hipped roof. The dome construction was supported on a tambour made from thin limestone slabs, which was placed on pendentives joining the church columns. The roofs were tiled with stone. The above described design bore evidence of remarkable building skills displayed by the building architect and the workers employed to erect the cathedral. Both the central nave and the side aisles were covered with barrel vaults. What remains to be clarified, is the preserved difference in cross-section of pillars, since the pillars under the dome on the east side measure 0.58 × 0.72 m in cross-section, while those on the west side 0.72 × 0.72 m. There were two entrances leading to the cathedral, on the west and south side. Basing on the literature of the subject, the entrance on the south side is regarded as the main one. Elements of painted and stone decorations which could be dated to the period when the church was erected have been preserved until today. Traces of stone ornamentation with floral and geometric stylization can still be deciphered on the pillars and the cornice in the middle apse. Despite numerous reconstructions (since the 17th century) and unfinished projects, the church has become a specific architectural phenomenon expressed through its centuries-old form. Reconstructions and accumulated architectonic orders as well as the preserved paintings reflect the changing artistic ideas. From the conservation point of view, such a state might have been achieved because highly qualified artists were employed to work at the cathedral. As an object of unquestionable architectural and artistic value, it should nowadays be subjected to a thorough conservation examination, which would evaluate the multi-cultural character of the church and merging of cultural trends there. One must also see to it that any subsequent restoration and conservation work in the church is carried out with the emphasis on preserving the existing conservation traditions and making use of the latest ideas.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 46-57
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genocide 1915–1917 a jego współczesna recepcja
    Genocide 1915–1917 and its contemporary reception
    Autorzy:
    Kwiatkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/901836.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    Armenian genocide
    Holocaust
    Ottoman Empire
    Kurds massacre
    ludobójstwo Ormian
    Imperium Osmańskie
    masakra Kurdów
    Opis:
    The carnage made during the First World War on the Christians living in the central and eastern provinces of the Ottoman Empire found its widely reflected in the culture and art of the twentieth century. It became the theme of many works and inspiration for the creators, also outside the circle of civiliza-tion hinted communities affected by the tragedy. A special sensitivity distin-guished themselves in artistic circles in Western Europe and the United States. They formed a significant extent widespread contemporary image of the tragedy that took place a hundred years ago in the area of Western Asia. It contained far-reaching simplification and it was also politically useful, decisive for the durability of the media.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2015, 12; 331-340
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblioteka arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza: jej losy w czasie II wojny światowej i w latach powojennych
    Autorzy:
    Krzyżowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158280.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Józef Teodorowicz
    Armenians
    libraries
    Armenian Church
    Lviv
    Ormianie
    biblioteki
    Kościół ormiański
    Lwów
    Opis:
    Arcybiskup Józef Teodorowicz (1864-1938), ordynariusz archidiecezji ormiańskiej we Lwowie, był cenionym kaznodzieją, autorem prac teologicznych i patriotą aktywnym na wielu płaszczyznach życia religijnego i społecznego w Polsce. Hierarcha zgromadził imponującą prywatną bibliotekę, liczącą kilkanaście tysięcy woluminów w języku polskim, łacińskim, niemieckim, francuskim i innych. Niezwykle cenna była kolekcja starodruków, w tym rzadkie wydawnictwa i rękopisy w języku ormiańskim. Księgozbiór stanowił dla ambitnego kapłana, kaznodziei i pisarza, a później arcybiskupa warsztat pracy pisarskiej oraz kształtował poglądy na tematy społeczno-polityczne. Arcybiskup sukcesywnie powiększał i uzupełniał bibliotekę przez całe życie, śledząc na bieżąco rynek księgarski i antykwaryczny zarówno w Polsce, jak i za granicą. Tematyka księgozbioru była zróżnicowana. Największą grupę stanowiły wydawnictwa religijne, przede wszystkim reprezentujące różne gałęzie teologii: biblistykę, teologię duchowości, teologię dogmatyczną, moralną, liturgikę, apologetykę, a także prawo kanoniczne. Kilkaset dzieł poświęconych było życiu Jezusa Chrystusa, mariologii i hagiografii. Co ciekawe, wśród autorów dzieł teologicznych (przeważnie komentarzy biblijnych) znajdowali się przedstawiciele różnych odłamów protestantyzmu, prawosławni oraz rabini. W bibliotece J. Teodorowicza znajdowało się również wiele wydawnictw z literatury pięknej zarówno autorów polskich, jak i zagranicznych, a także rozpraw filozoficznych, opracowań z historii Kościoła i historii powszechnej, politologii, kultury, historii sztuki. Na księgozbiór składało się również wiele prac poświęconych psychologii oraz wychowaniu i formacji młodzieży. W okresie II wojny światowej biblioteka abp. J. Teodorowicza uległa zdekompletowaniu i rozproszeniu. Część zbiorów zniszczyli żołnierze sowieccy zakwaterowani w pałacu arcybiskupim we Lwowie, a ocalałe książki zdeponowano w 1940 roku w Lwowskiej Filii Biblioteki Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Sowieckiej Republiki (dawny Zakład Narodowy im. Ossolińskich). Fragmenty zachowanego księgozbioru znajdują się aktualnie w kilku instytucjach na Ukrainie i w Polsce. 
    Archbishop Jozef Teodorowicz (1864–1938), Ordinary of the Armenian Archdiocese of Lviv, was a respected preacher, author of theological works and a patriot active in many areas of religious and social life in Poland. The hierarch amassed an impressive private library of several thousand volumes in Polish, Latin, German, French and other languages. The collection of old prints, including rare Armenian-language publications and manuscripts, was of particular value. The book collection constituted a workshop for the ambitious priest, preacher and writer, and later archbishop, as well as shaped his views on socio-political issues. The archbishop successively expanded and complemented the library's resources throughout his life, keeping abreast of the book and antiquarian market both in Poland and abroad. The subject matter of the book collection varied. The largest group included religious publications, primarily representing various branches of theology: biblical studies, theology of spirituality, dogmatic theology, moral theology, liturgy, apologetics, and canon law. Several hundred works were devoted to the life of Jesus Christ, Mariology and hagiography. Interestingly, the authors of the theological works (mostly biblical commentaries) included representatives of various factions of Protestantism, Orthodox Christians and rabbis. J. Teodorowicz’s library also contained many publications of fiction by both Polish and foreign authors, as well as philosophical treatises, studies of Church history and general history, political science, culture, and art history. The book collection also included many works on psychology and the education and formation of youth. During World War II, the library of Archbishop J. Teodorowicz was fragmented and dispersed. Part of the collection was destroyed by Soviet soldiers quartered in the archbishop’s palace in Lviv, and the surviving books were deposited in 1940 at the Lviv branch of the Library of the Academy of Sciences of the Ukrainian Soviet Socialist Republic (the former Ossoliński National Institute). Fragments of the preserved book collection are currently in several institutions in Ukraine and Poland. 
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 179-206
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego w świetle Schematyzmu archidiecezjalnego z 1939 r.
    The Armenian Rite Archdiocese of Lviv in Light of the Archdiocesan Schema from 1939
    Autorzy:
    Krucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037689.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego
    duszpasterstwo
    organizacja Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego
    Józef Teodorowicz
    Dionizy Kajetanowicz
    Ormianie
    Armenian Rite Archdiocese of Lviv
    priesthood
    organisation of the Armenian Rite Catholic Church
    Armenians
    Opis:
    Niniejszy artykuł stanowi analizę Schematyzmu archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego na 1939 r. Źródło to, przechowywane w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, pozostawało dotąd praktycznie nieznane, a przez to nie zostało naukowo wykorzystane, chociaż zawiera wiele informacji niezbędnych do poznania ustroju i organizacji Kościoła ormiańskiego z okresu sede vacante, spowodowanego śmiercią abpa Józefa Teodorowicza. Zakres wiadomości uwzględnionych przez elench nie ogranicza się tylko do podstawowych danych, zamieszczanych w zwyczajowych schematyzmach, ale poszerza je, podając krótką historię każdej parafii i jej kościoła, uwzględniając spisy miejscowości przynależących do poszczególnych parafii, zestawiając pełną obsadę duszpasterską. Dzięki danym zawartym w tym druku można zatem określić, że w 1939 r. archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego dzieliła się na 3 dekanaty (lwowski, stanisławowski i kucki), 8 parafii terytorialnych i jedną personalną (wojskową w Łowiczu). Liczyła ona wówczas ok. 5300 wiernych oraz 25 duchownych, z których 17 pracowało bezpośrednio w duszpasterstwie. Analizowane źródło stanowi również cenne świadectwo bogatej historii i kultury Ormian, którzy, przebywając na ziemiach polskich od czasów średniowiecza, w pełni się spolonizowali, stając się gorliwymi patriotami i rzetelnymi obywatelami odrodzonej Rzeczpospolitej.
    Diocesan schema constitute a valuable source of knowledge on various ecclesial, diocesan or monastic communities. These important publications were also drafted for Eastern Rite Catholic Churches. One of the most interesting documents, albeit largely unknown, is the Armenian Rite Archdiocese of Lviv schema prepared in 1939, currently stored within the Archdiocese Archive in Gniezno. The information contained within this document reference the period directly preceding the start of the Second World War, which for the Armenian Rite Archdiocese of Lviv was a time of sede vacante after the death of Archbishop Józef Teodorowicz. Thanks to data contained within the schema, it is possible to recreate an image of the Armenian Rite Archdiocese of Lviv, which in 1939 was divided into 3 deanaries (Lviv, Stanisławów and Kuck), 8 territorial parishes and 1 personal parish (for the military in Łowicz). It consisted of ca. 5300 followers and 25 clergymen, of which 17 worked directly as priests. The schema additionally supplies a lot of information related to rich Armenian history and culture, their input with regards to propagating education in the Eastern borderlands and to aiding those in need.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4; 75-97
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyplomacja futbolowa jako próba normalizacji stosunków dwustronnych Armenia–Turcja w XXI wieku
    Attempts to normalize Armenian–Turkish bilateral relations in the 21st century
    Autorzy:
    Kobierecki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619840.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    football diplomacy
    sports diplomacy
    Armenian-Turkish relations
    dyplomacja futbolowa
    dyplomacja sportowa
    stosunki Armenia–Turcja
    Opis:
    Political relations between Armenia and Turkey could be described as enstranged. In the 21st century, politicians more eager to cooperate came to power in both countries, which made rapprochement conceivable. Sports diplomacy, which in this case was called football diplomacy, was employed to this end. The respective presidents of the two states: Serzh Sarkisyan and Abdullah Gül, used football games played within the FIFA World Cup 2010 qualifications to arrange meetings. The first meeting in particular was important, as it led to highly intensified diplomatic contacts between the states, which resulted in signing protocols leading to opening the border and establishing diplomatic relations. The aim of the article is to verify the hypothesis stating that in the case of the hostile attitudes of two states, the diplomatic use of sport may create opportunities for political rapprochement. However, sports diplomacy alone is not enough for such a political breakthrough. Additionally, an analysis concerning the adequacy of football as a form of sports diplomacy medium between Armenia and Turkey is undertaken.
    Stosunki polityczne pomiędzy Armenią a Turcją należą do nieprzyjaznych. W XXI wieku, w związku z objęciem władzy w obu krajach przez bardziej skłonnych do porozumienia polityków, pojawiła się szansa na wzajemne otwarcie. Wykorzystano do tego dyplomację sportową, określaną w tym przypadku jako dyplomacja futbolowa. Prezydenci dwóch państw: Serzh Sarkisyan i Abdullah Gül wykorzystali bowiem mecze piłkarskie w ramach eliminacji mistrzostw świata, aby spotkać się. Szczególnie pierwsze z dwóch spotkań doprowadziło do intensyfikacji kontaktów dyplomatycznych, których efektem było podpisanie protokołów będących wstępem do otwarcia granicy i nawiązania stosunków dyplomatycznych. Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, iż w przypadku nieprzychylnego nastawienia dwóch państw dyplomatyczne wykorzystanie sportu może stwarzać okoliczności dla politycznego zbliżenia, mimo że sama dyplomacja sportowa nie jest wystarczająca dla tego celu. Podjęte zostaną ponadto rozważania dotyczące piłki nożnej w kontekście jej adekwatności dla dyplomacji sportowej pomiędzy Turcją i Armenią.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 3; 177-190
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Один штрих до сакральної спадщини Львова: путівник Діонізія Каєтановича Вірменським кафедральним собором
    Jeden szkic sakralnego dziedzictwa Lwowa: przewodnik Dionizego Kajetanowicza po katedrze ormiańskiej
    One sketch of Lviv’s sacred heritage: Dionizy Kajetanowich’s guide to the Armenian Cathedral
    Autorzy:
    Мовна, Маріанна
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31804019.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    przewodnik
    katedra ormiańska
    D. Kajetanowicz
    zabytki sakralne
    Lwów
    guidebook
    Armenian Cathedral
    sacral monuments
    Lviv
    Opis:
    W artykule poddano analizie zawartość merytoryczną pierwszego w Galicji przewodnika po pochodzącej z XIV w. katedrze ormiańskiej we Lwowie (1926), autorstwa Dionizego Kajetanowicza. Szczegółowo opisuje on historię katedry, jej architekturę i wnętrza oraz cały zespół przylegających do niej obiektów architektonicznych (cmentarz, dzwonnica, klasztor ss. ormiańskich benedyktynek, bank „Mons Pius” i Instytut Naukowy im. Yu. Torosiewicza). Przewodnik doczekał się dwóch wznowień: w języku polskim w 1930 r. i francuskim w 1931 r.
    The article analyzes the content of the first guidebook in Galicia about the Armenian Cathedral in Lviv, dating back to the 14th century (1926), written by Dionizy Kajetanowicz. It provides a detailed description of the cathedral’s history, architecture, interiors, and the surrounding architectural complex, including the cemetery, bell tower, Armenian Benedictine convent, ‘Mons Pius’ bank, and the Yu. Torosiewicz Scientific Institute. The guidebook was reissued twice, in Polish in 1930 and in French in 1931.
    Źródło:
    Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 453-464
    2450-5854
    Pojawia się w:
    Galicja. Studia i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biuletyn Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego na tle czasopiśmiennictwa ormiańskiego i jego rola w życiu społeczności ormiańskiej w Polsce
    The bulletin of the Armenian Cultural Association in view of Armenian periodicals and its role in the Armenian community in Poland
    Autorzy:
    Król-Mazur, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470061.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Armenian press and magazines,
    minority press,
    Polish Armenians,
    old and new emigration,
    assimilation
    Opis:
    This article aims to present the history and role of the “„Bulletin of the Armenian Cultural Association” in the Armenian community. The bulletin was created in 1993 as the first magazine published by Armenians after World War II. It was founded by the Armenian Cultural Society in Krakow in 1990, and according to the intention of the publishers, “was to serve well anyone interested in the Armenian culture, in particular the whole community of Polish Armenians.” Since it was founded by the Polish Armenian-repatriates from the former Eastern Borders and their descendants, they were the backbone of the authors published in the first editions. It can even be said that the bulletin was a liaison between Polish Armenians scattered throughout Poland, giving them an opportunity to rekindle memories and foster the Armenian culture in pre-war Poland in Lvov, Kuty, Czerniowce and Baniłów,, located in Romania. The editorial team managed to engage scientists (mainly historians) from various academic centres (not only Polish) to make the “Bulletin” a scientific periodical. It has significantly increased interest in Armenian roots and genealogical quests, leading to what is now refrred to as a “Renaissance of Armenian identity” in the Polish society. The bulletin is written in Polish (thus reaching out to readers from outside the minority) with the Armenian minority in mind. The subject – mostly the history and culture of Polish Armenians – revolves mainly around the Polish Armenians, less so immigrants of Armenian origin, who, after the dissolution of the Union of Soviet Socialist Republics began to come to Poland in large numbers. The bulletin is a flagship activity of the Armenian Cultural Society in Krakow with a goal of fulfilling the needs and interests of all the Armenians living in Poland. By analysing the contents of the bulletin the author shows its functions as a source of information, a documentary and an integrating factor. The magazine is available on subscription and in libraries to Armenian families scattered throughout Poland. The integrating function also manifests itself in projects inspired by the bulletin. At a minimum level, the journal integrates Armenians in a transnational dimension through publication of texts devoted to Armenians settled in different countries. The information function is reflected in coverage of current events (reports and a chronicle). The documenting function consists in numerous publications concerning the history of Armenians in Poland and other countries, their culture, religion and language. A large part of them contains impressive iconographic documents and write-offs of privileges. These texts are aimed at sustaining memories of the glorious past among Polish Armenians coupled by awakening their awareness. By accessing a broader audience (libraries, publishing some of the editions online), the bulletin is used to disseminate knowledge about Armenians on a larger scale and to challenge stereotypes. There is no exaggeration in saying that the bulletin has a mission of guarding the glorious history of Armenians in Poland.
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2019, 8; 89-101
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Social mobility trends in the Armenian diaspora: ethnosociological study of Armenians in Los Angeles, Tehran and Beirut
    Trendy mobilności społecznej w diasporze ormiańskiej: badanie etnosocjologiczne Ormian z Los Angeles, Teheranu oraz Bejrutu
    Autorzy:
    Tanajyan, Lusine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082315.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Lubuskie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Armenian Diaspora
    social mobility
    ethno-social environment
    diaspora ormiańska
    mobilność społeczna
    środowisko etnospołeczne
    Opis:
    The aim of the article is to reveal the peculiarities of social mobility among Armenians in diaspora communities, which was accomplished by conducting a comparative analysis of the Armenian communities in Los Angeles, Tehran and Beirut. To achieve the aim, the following objectives were set: to identify and compare the socio-professional structures of the three communities; to show the dynamics of inter-and intra-generational social mobility of Armenians in three different ethno-social environments. The study was conducted through 3 methods: standardized interview with community members, non-participant observation, in-depth interviews with representatives of community organizations. The features of the host country influence the dynamics of social mobility. The different parts of the same ethnic group in the Armenian Diaspora occupy different social statuses and professional strata, depending on the country of origin or host country.
    Celem niniejszego artykułu jest określenie specyficznych cech mobilności społecznej Ormian w diasporach poprzez analizę porównawczą społeczności ormiańskich w Los Angeles, Teheranie i Bejrucie. Aby osiągnąć ten cel, wyznaczono następujące cele szczegółowe: identyfikacja i porównanie składu społeczno-zawodowego Ormian z trzech wspólnot; przedstawienie dynamiki międzypokoleniowej i wewnątrzpokoleniowej mobilności społecznej Ormian w trzech różnych środowiskach etnospołecznych. W badaniu wykorzystano trzy metody: wywiady ustrukturyzowane z przedstawicielami trzech społeczności ormiańskich, obserwację nieuczestniczącą oraz pogłębione wywiady z przedstawicielami organizacji społecznych. Specyfika kraju przyjmującego wpływa na dynamikę mobilności społecznej. Różne grupy o tym samym pochodzeniu etnicznym w diasporze ormiańskiej, w zależności od kraju wyjazdu lub kraju zamieszkania, mają różny status społeczny i znajdują się w różnych warstwach zawodowych.
    Źródło:
    Rocznik Lubuski; 2020, 46, 2; 59-75
    0485-3083
    Pojawia się w:
    Rocznik Lubuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schematyzmy Kościołów katolickich obrządków wschodnich przechowywane w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie
    Schematisms of the Catholic Churches of the Eastern rites stored in the Archdiocesan Archive in Gniezno
    Autorzy:
    Krucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022631.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    schematyzmy
    Kościoły katolickie obrządków wschodnich
    Kościół greckokatolicki
    Kościół ormiański
    duchowieństwo greckokatolickie
    duchowieństwo ormiańskie
    schematisms
    the Catholic Churches of the Eastern rite
    the Greek Catholic Church
    the Armenian Church
    the Greek Catholic clergy
    the Armenian clergy
    Opis:
    Among the schematisms stored in the Archdiocesan Archive in Gniezno (these are prints prepared for the Archdiocese of Gniezno, other Polish and foreign Roman Catholic dioceses, and religious orders) are three elenchus reports produced for the Catholic Churches of the Eastern rites, existing in the former Eastern Borderlands. Two of them relate to the organization of the Greek Catholic Church: Archdiocese of Lviv (1858) and the Diocese of Stanisławów (1938), while the third one presents the structure and operation of the Armenian Archdiocese of Lviv before the outbreak of World War II (1939). All of those prints, in their structure and content, resemble schematisms prepared for the Roman Catholic Church. They are thus valuable sources from which we can learn about history, political system, organization, and people working in different institutions and parishes of the Greek Catholic Church and the Armenian Church in the nineteenth and twentieth centuries.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 104; 121-131
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat anatolijskich Ormian w opowiadaniach Hagopa Mıntzuriego
    The World of the Anatolian Armenians in the Short Stories of Hagop Mıntzuri
    Autorzy:
    Zając, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597283.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-17
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Ormianie
    Turcja
    Hagop Mıntzuri
    Agop Demirdżian
    nowelistyka ormiańska
    Armenians
    Turkey
    Agop Demirgian
    Armenian short story
    Opis:
    Hagop Mıntzuri (1886–1978) to nowelista ormiański z Turcji, urodzony w wiosce Armudan we wschodniej Anatolii. Podczas pogromu Ormian w 1915 r. przebywał w Stambule, co uratowało mu życie. W masakrze zginęła cała jego rodzina – żona i czworo małych dzieci. Zaczął publikować swoje opowiadania dopiero w drugiej połowie XX w. Choć znaczną część życia spędził w Stambule, w opowiadaniach pisał głównie o wschodnioanatolijskiej prowincji, którą zapamiętał z dzieciństwa i młodości. Mıntzuri jest klasyfikowany jako przedstawiciel nurtu wiejskiego w literaturze zachodnioormiańskiej. Pisał w języku ormiańskim, a jego książki tłumaczone są przez tureckich Ormian na język turecki i cieszą się dużą popularnością. W artykule omawia się tematykę opowiadań Mıntzuriego ze zbioru Skąd przybywasz, żurawiu, które są bezcennym źródłem wiedzy o nieistniejącym już świecie prastarego chrześcijańskiego narodu w Azji Mniejszej – anatolijskich Ormian. Świat ten odszedł na zawsze wraz z okrutną deportacją Ormian. Dzięki opowieściom Mıntzuriego, napisanym bardzo szczerym, bezpretensjonalnym językiem, poznajemy codzienne życie, troski, radości, a przede wszystkim ciężką pracę mieszkańców ormiańskich wsi wschodniej Turcji przed I wojną światową. Główne tematy w tych opowiadaniach to: dziecko, sytuacja kobiety, ciężka praca rolnika, tradycje, narodziny, śmierć, sezonowa praca w Stambule. We wnioskach końcowych uzasadnia się tezę o wielkiej roli wątków autobiograficznych w literaturze. Sprawiają one, że dzieło literackie staje się paradokumentem epoki. Zachowując urodę literatury i fikcji, dostarcza także wiedzy o realiach.
    Hagop Mıntzuri (1886–1978) is an Armenian short story writer from Turkey, who was born in the village of Armudan in Eastern Anatolia. During the Armenian genocide in 1915 he was staying in Istanbul, and this saved his life. His entire family – his wife and four little children – were killed in the massacre. He began to publish his short stories only in the second half of the 20th century. Even though he lived a considerable part of his life in Istanbul, in his short stories he discussed mainly the east Anatolian province which he remembered from the days of his childhood and youth. Mıntzuri is classified as a representative of the peasant writing in Western Armenian literature. He wrote in the Armenian language, and his books, which enjoy considerable popularity, are translated by the Turkish Armenians into Turkish. The article discusses the subject matter of Mıntzuri’s stories from the collection Turna Nereden Gelirsin (Crane, Whence Do You Come), which constitute an invaluable source of information about the world of the ancient Christian people in Asia Minor – the world of the Anatolian Armenians which no longer exists. This world disappeared forever due to the cruel deportation of the Armenians. Owing to the frank, unaffected prose of Mıntzuri’s stories, we may experience the day-to-day activities, concerns, delights, and above all the toil of the inhabitants of the Armenian villages of Eastern Turkey before the First World War. The main themes which are explored in these stories have to do with children, the situation of women, the difficult labours of a farmer, traditions, birth and death, seasonal work in Istanbul. The conclusions justify the thesis about the significant role of the autobiographical themes in literature. The latter make a work of literature a paradocument of its age. Preserving the charm of literature and fiction, it also provides an insight into the realia.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 79-98
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prymas Stefan Wyszyński jako ordynariusz wiernych obrządku ormiańskiego. Szkic do dziejów religijnych diaspory Ormian polskich w latach 1957-1981
    Primate Stefan Wyszyński as the Ordinary of Believers of the Armenian Rite. A Sketch of the Religious History of the Armenian Diaspora in Poland in 1957-1981
    Autorzy:
    Białkowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559358.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Ormianie w Polsce
    obrządek ormiański
    kardynał Stefan Wyszyński
    Armenians in Poland
    Armenian rite
    Cardinal Stefan Wyszyński
    Opis:
    Katolicy obrządku ormiańskiego po zakończeniu drugiej wojny światowej musieli opuścić swoje siedziby na południowo-wschodnich Kresach i osiedlić się w nowych granicach Polski. Od 1957 r. ich ordynariuszem – na mocy uprawnień nadzwyczajnych nadanych przez Stolicę Apostolską – był Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński. Pod koniec lat pięćdziesiątych XX w. ukształtowały się dwa główne ośrodki religijne tego obrządku. Pierwszy wokół kościoła Trójcy Świętej w Gliwicach, który stał się sanktuarium Matki Bożej Łysieckiej. Do 1964 r. rektorem tej świątyni był ks. Kazimierz Roszko, a po jego wyjeździe za granicę ks. Kazimierz Romaszkan. Drugie centrum obrządku ormiańskiego stanowił kościół św. Piotra i Pawła w Gdańsku, gdzie od 1959 r. odbierał cześć cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa. Duszpasterzem Ormian polskich w Gdańsku był ks. Kazimierz Filipiak. Wśród problemów duszpasterskich na pierwszy plan wysuwały się brak własnych świątyń oraz malejąca liczba duchownych.
    After the end of the Second World War, Catholics of the Armenian rite had to leave their homes in the territory of the south-eastern Borderlands and settle within the new borders of Poland. Under special authorisation granted by the Holy See, the Primate of Poland, Cardinal Stefan Wyszyński, became their ordinary in 1957. At the end of the 1950s, two main religious centres of this rite were formed. The first of them was centred on the church of the Holy Trinity in Gliwice, which became the sanctuary of Our Lady of Łysiec. Until 1964, the Rector of this church was Fr Kazimierz Roszko, and when he moved abroad, Fr Kazimierz Romaszkan. The second centre of the Armenian rite was the church of Saints Peter and Paul in Gdańsk, where a miraculous image of Our Lady of Grace from Stanislavov had been worshipped since 1959. In Gdańsk, the chaplain of the Polish Armenians was Fr Kazimierz Filipiak. The most important pastoral problems were the lack of churches of their own and a decreasing number of priests.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2019, 45; 149-171
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa pamięci w kontekście art. 17 EKPC – prawo do negacjonizmu czy negacjonizm prawa pamięci?
    Memory rights in the context of article 17 ECHR – right to negationism or negationism of the memory rights?
    Autorzy:
    Wiczanowska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2195296.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prawa pamięci
    ETPC
    Holokaust
    art. 17 EKPC
    ludobójstwo Ormian
    memory rights
    ECHR
    Holocaust
    art. 17 ECHR
    Armenian Genocide
    Opis:
    The objective of the article hereto is to present the mechanisms of the memory rights’ protection within the Strasbourg system, based upon the literal resonance of the European Convention of Human Rights and judicial practice of the European Court of Human Rights. Such topic will be subjected to analysis through the legal-dogmatic method which relies upon the construction of the concrete provisions of the Convention as well as jurisprudence of ECHR. The basic hypothesis of the author is the existence of the double standards of memory rights’ protection against negationism, depending from the type of denied memory right.
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie mechanizmów ochrony praw pamięci na gruncie strasburskiego systemu ochrony praw jednostki, opartego na literalnym brzmieniu europejskiej konwencji praw człowieka (EKPC), jak również praktyce orzeczniczej Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC). Powyższa problematyka zostanie poddana analizie w oparciu o metodę dogmatyczno-prawną, sprowadzającą się do wykładni poszczególnych postanowień konwencji, jak również linii orzeczniczej ETPC. Podstawową hipotezą stawianą przez autorkę jest istnienie dwupoziomowego standardu ochrony przed negacjonizmem praw pamięci, w zależności od rodzaju zanegowanego prawa pamięci.
    Źródło:
    Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 330-348
    1643-8442
    Pojawia się w:
    Świat Idei i Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A comparative analysis of the interrelation between the evolution in the structure of Armenian churches of the 4th-14th centuries and the three-layer “midis” masonry
    Autorzy:
    Azatyan, Karen
    Azatyan, Ruben
    Manukian, Anzhelika
    Melikyan, Mane
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27314405.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    three-layer “midis” masonry
    wall structure
    medieval Armenian church structure
    monolithic architecture
    stone building structure
    spatial integrity in architecture
    Opis:
    The article touches upon the interrelations between the structural elements and the building structure in architecture. The aim of the work is to generalize the peculiarities of “midis” masonry formation and to reveal its influence in the evolution process of the structure of Armenian medieval churches by a comparative analysis of different characteristics. In the work: the development of three-layer “midis” masonry was systematized, the phenomenon of shell structure and spatial integrity in the churches of the 4th-14th centuries was highlighted, the tendencies of evolution of the masonry monolithic nature and church structure integrity were revealed by a comparative analysis of volumetric and planning characteristics of different churches. The results allowed to formulate a certain sequence of interactions in different characteristics, which confirmed the relationship between the evolution of the masonry and the structure of the churches: the evolution of “midis” masonry led to the structural monolithic nature of the walls and the forms derived from it, which in turn led to the integrity of the stone building structure. The results can be useful in further research covering structural-compositional interrelations, including both heritage and modern architecture studies.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2023, 22, 3; 73--104
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół Surb Sargis w Tekor w Armenii. Między Persją a Bizancjum
    The Surb Sargis (st. Sergei’s) church in Tekor (Armenia): between Persia and Byzantium
    Autorzy:
    Próchniak, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614246.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wczesnochrześcijańska architektura Armenii
    najwcześniejsze kościoły kopułowe
    geneza kopuły na trompach
    Armenian early-Christian architecture
    earliest churches with domes
    squinch dome genesis
    Opis:
    The Surb Sargis (St. Sergei’s) church in Tekor, in the Shirak region of the present-day Turkey, is nowadays in total ruin. Fortunately, before its destruction by the 1911 earthquake, it had been extensively studied (e.g. by T. Toramanian and J. Strzygowski) and the documentation preserved allows us to treat it as one of the most important early-Christian buildings in both Armenia and the whole Orbis Christianus (Fig. 1-3). It is highly probable that the church was built at the site of an earlier pagan temple, utilising the former building’s tall 9-step crepidoma. Between the beginning of the 4th and the ending of the 5th century a three-nave basilica without a dome was built on the earlier base, only to be thoroughly rebuilt in the years 478-504 (dating based on the inscription at the lintel of the western portal; Fig. 4). After the rebuilding, the church acquired its 9-square structure designed by 3 naves and 3 bays. The central bay was covered with a small cupola, or rather, a cupola-structure (Fig. 5 and 7). Taking into account the contemporary state of research one may suppose that this innovative construction is the earliest known link in the process of emerging of the cross-cupola plan of churches, dominating till today in the church architecture of Eastern Christianity. The reduction of the corners of the central bay – in order to adjust its square shape to the circular base of the dome – was achieved by the construction of four small squinches (Fig. 8). This solution was most probably taken over from the 2nd – 3rd-century architecture of Persia, with which the pre-Christian Armenia had long maintained strong and varied contacts. Apart from the Tekor basilica, squinches were also used in two other buildings on the Ararat Upland near Erevan: in the small grave chapel at the Voghjaberd cemetery (5th – 6th century; Fig. 9-12) and in the one-nave church Surb Poghos- Petros (St. Paul and Peter’s) in Zovuni (between the ending of the 5th and the turning of the 6th and 7th centuries). These examples allow one to treat Armenia as a bridge between the architecture of Persia and Byzantium, where similar constructions appeared and spread widely in later periods.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 547-564
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowni i świeccy w budowaniu Communio Ecclesiae
    Clergy and Lay People in Building the Communio Ecclesiae
    Autorzy:
    Mastej, Jacenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434359.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Communio Ecclesiae
    clergy
    laity
    Armenian Church
    synodality
    ecclesial community
    building a Church
    duchowni
    świeccy
    Kościół
    synodalność
    wspólnota kościelna
    budowanie Kościoła
    Opis:
    Artykuł dotyczy problematyki budowania Communio Ecclesiae przez duchownych i świeckich. Podjęte zagadnienie wpisuje się w aktualną tematykę synodalności. Publikacja przedstawia zarówno teologiczne podstawy budowania wspólnoty kościelnej, jak również praktyczne wskazania – zasady. Najpierw wyjaśniono rozumienie Communio Ecclesiae. Następnie zajęto się kwestią „budowania”, zwracając uwagę na jej korelację z ideą Kościoła, który jest Bożą budowlą. W kroku trzecim wyróżniono i omówiono cztery obszary współpracy: liturgiczno-sakramentalny, administracyjno-gospodarczy, charytatywny i formacyjny. Na koniec wskazano zasady budowania Communio Ecclesiae. Uwzględniają one uwarunkowania Kościoła w Polsce i mają zasadniczo praktyczny charakter. Budowaniu wspólnoty eklezjalnej winna towarzyszyć świadomość współudziału w zbawczej misji Chrystusa oraz przeświadczenie o wielości i różnorodności posług i zadań w Kościele. Tym samym budowanie Communio Ecclesiae nie jest celem samym w sobie, ale drogą prowadzącą do celu, jakim jest osiągnięcie przez wiernych zbawienia i wypełnienie się Kościoła w królestwie Bożym w czasach eschatologicznych.
    The article explores ways in which clergy and laity build the Communio Ecclesiae, which is in line with the current theme of synodality. The publication presents both the theological foundations of building an ecclesial community and practical guidelines or building princiles. First comes the explanation of the understanding of Communio Ecclesiae. Next, the issue of “building” is dealt with, with attention being paid to its correlation with the idea of the Church, which is God’s building. The third point distinguishes and discusses four areas of cooperation: liturgical and sacramental, administrative and economic, along with charitable and formative. Finally, the principles of building Communio Ecclesiae are indicated and these focus on the conditions of the Church in Poland, which are essentially of a practical nature. Building an ecclesial community should be accompanied by an awareness of participation in the saving mission of Christ and a conviction of the multiplicity and diversity of services and tasks in the Church. Building up of the Communio Ecclesiae is not an end in itself; rather, it is a path leading to the salvation of the faithful and the fulfilment of the Church in the kingdom of God in eschatological times.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 47-62
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rights and Duties of the Deaconesses of the Armenian Apostolic Church. A Historical and Legal Perspective of the 17th to the 21st Century
    Obowiązki i prawa diakonis w ujęciu historyczno-prawnym w Apostolskim Kościele Ormiańskim. Perspektywa historyczno-prawna od XVII do XXI wieku
    Autorzy:
    Bider, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339284.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    minor orders
    major orders
    Armenian monasticism
    Nor Julfa
    orarion
    Kalfayan
    Etchmiadzin
    nun
    święcenia wyższe
    ormiański monastycyzm
    Eczmiadzyn
    mniszka
    święcenia niższe
    Nowa Dżulfa
    Opis:
    Diakonisy w Apostolskim Kościele Ormiańskim rozwijały się niezależnie od diakonatu męskiego od IX do XXI w. Obowiązki diakonis ograniczają się do przewodniczenia w klasztorze liturgii godzin, asystowania prezbiterowi przy chrzcie, proklamacji Ewangelii, animowania śpiewu kościelnego, wnoszenia kielicha podczas Wielkiego Wejścia podczas Boskiej Liturgii, podnoszenia kielicha z celebransem podczas Boskiej Liturgii oraz okadzania podczas liturgii. Diakonisy od XX w. zostały związane z parafialnym duszpasterstwem. Odnowa diakonis mogłaby przyczynić się do odrodzenia ormiańskiego monastycyzmu oraz duszpasterstwa parafialnego, jak również podkreślenia wartości „pierwiastka kobiecego” obecnego w Apostolskim Kościele Ormiańskim.
    Deaconesses have been developing autonomously from the male diaconate in the Armenian Apostolic Church from the 9th to the 21st century. The duties of deaconesses are limited to assisting in the Liturgy of the Hours in the convent, assisting the presbyter at baptism, proclaiming the Gospel, directing church singing, carrying the chalice during the Grand Entrance in the Divine Liturgy, raising the chalice with the celebrant during the Divine Liturgy, and using incense during the liturgy. Deaconesses have been associated with parish ministry since the 20th century. The renewal of deaconesses could contribute to the revival of Armenian monasticism and parish ministry, as well as emphasizing the value of the “feminine element” in the Armenian Apostolic Church.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 145-159
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Światło Paschy w liturgii jerozolimskiej pierwszych wieków
    Paschal Light in the Early Jerusalem Liturgy
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621584.pdf
    Data publikacji:
    2016-07-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Liturgia
    światło
    Lucernarium
    Jerozolima
    Wielkanoc
    Wigilia Paschalna
    Anastasis
    Martyrium
    Egeria
    Lekcjonarz ormiański
    Lekcjonarz gruziński
    Typikon
    Liturgy
    light
    Jerusalem
    Easter
    Paschal Vigil
    Armenian Lectionary
    Georgian Lectionary
    Opis:
    Artykuł opisuje znaczenie symbolu światła w paschalnej liturgii Jerozolimy pierwszego tysiąclecia chrześcijaństwa. Obrzęd zapalenia światła na początku liturgii Wigilii Wielkanocnej (zwany paschalnym Lucernarium) jest obecny we wszystkich źródłach liturgicznych liturgii jerozolimskiej. Najbardziej znaczące z nich to: Itinerarium Egerii (z końca IV w.), lekcjonarz ormiański (V w.), Wielki Lekcjonarz Kościoła jerozolimskiego tradycji gruzińskiej (VI-VIII w.) oraz Typikon kościoła Anastasis (XII w.). Rozwój obrzędu wielkanocnej liturgii światła, obejmujący zapalenie świecy lub kilku świec wewnątrz edykułu Bożego Grobu, przekazanie światła wszystkim wiernym, modlitwy, śpiew psalmów i antyfon oraz procesje, podkreśla, iż celebracja tajemnicy zmartwychwstania Chrystusa w Jerozolimie miała zawsze wymiar chrystologiczny i eklezjologiczny.
    This article examines the relevance and the significance of the symbol of the light in the paschal liturgy in Jerusalem in the first millennium. The rite of the lighting the candle, which opens the liturgy of the Easter Vigil (called the Easter Lucernarium), is present in all the known sources of the Jerusalem liturgy. The most significant of these are Itinerarium Egeriae (end of the 4th century), the Armenian Lectionary (5th century), the Grand Lectionary of the Church of Jerusalem from the Georgian tradition (6th-8th century) and the Typicon of the Anastasis (12th century). The development of the rite of paschal light – which includes the lighting of the candle or candles inside of the chapel of the Tomb of Christ, passing the fire to the whole congregation, prayers, psalms, antiphons and processions – reflects the profound theological significance of the Resurrection of Christ. Indeed, the celebration of Easter in Jerusalem, thanks to the very evocative symbol of light, has always been preeminent among Christological and ecclesiological event.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2016, 29; 321-345
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Przez abstynencję kapłanów do wstrzemięźliwości ludu”. Związek Księży Abstynentów (1902-1914)
    Sources for the history of the Roman Catholic Church and the Armenian Catholic Church in the collections of the State Archive of the Lviv region in Lviv-the fonds of the Provincial Office, Archival inventory
    Autorzy:
    Krzyżowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1022228.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    the borderlands of the Second Polish Republic
    Lviv
    clergy
    the Armenian Catholic Church
    the Roman Catholic Church
    duchowieństwo
    Kościół ormiańskokatolicki
    Kościół rzymskokatolicki
    Kresy II Rzeczypospolitej
    Lwów
    Opis:
    The publication focuses on the fragment of the inventory of the archival fonds no1: Provincial Office in Lviv, the description no 14: the department of religious denominations from the collections of the State Archive of the Lviv region in Lviv. The archival inventory was described in 1972 in the Russian language by the Soviet archivists in accordance with the principles of the archives in the USSR. The following edition contains the selected archival units which contain sources concerning the activities of the Roman Catholic Church and the Armenian Catholic Church.  In terms of the territorial range in the aspect of the state administration, the materials refer to the region of Lviv, Tarnopol and Stanisławów. In terms of the Roman Catholic Church administration, they cover the area of the Archdiocese of Lviv, the Diocese of Przemyśl and Tarnów. In the case of the Armenian Catholic Church, they refer to the Armenian   Archdiocese with the seat in Lviv. Archival materials forming the description no 14 were produced by the offices of the state administration at various levels and ecclesiastical offices: the diocesan curia, the cathedral chapter, parish offices and theological seminaries, the representatives of the clergy and laity. The discussed archival units include the following materials: sources for the erection and the administrative division of the parish;  grants for the renovation and construction works and the equipment of the church; the financial and economic documentation; materials referring to the land and property of the Church, the repayment of taxes, leasing; the records relating to the diocesan clergy, among others, nominations for the parish priests and the payment of wages and subsidies; the archival materials concerning theological seminaries, the diocesan curia, cathedral chapters; the documents on the activities of the Provincial Office and the Religious Fund, among others, reports on the distribution of funds allocated by the authorities to the Church; as well as sources on the territorial organization of the Church and documentation (mainly financial and economic) on the activity of male and female religious congregations.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 105; 125-195
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postkolonialne zapiski z podróży do „kolonii”. Osip mandelsztam podróż do armenii, jurij karabczijewskij tęsknota za Armenią
    Postcolonial notes from the trip to the “colony”. Osip mandelstam puteshestviye v armeniyu, jurii karabtchiyevsky toska po Armenii
    Постколониальные записки о путешествии в «колонию». Осип мандельштам путешествие в армению, юрий карабчиевский тоска по армении
    Autorzy:
    Kowalska-Paszt, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920799.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-12
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Осип Мандельштам
    Юрий Карабчевский
    постколониализм
    Армения
    армянский текст русской литературы
    Osip Mandelsztam
    Jurij Karabczewskij
    postkolonializm
    Armenia
    ormiański tekst literatury rosyjskiej
    Osip Mandelstam
    Yury Karabchievsky
    postcolonialism
    Armenian text in the Russian literature
    Opis:
    Prosaic notes by Mandelstam and Kаrabtchiyevski selected for critical reading contribute to the Armenian text in the Russian literature (Alexander Pushkin, Valery Bryusov, Sergey Gorodetsky, Andrei Bely, Anna Akhmatova, Vasily Grossman, Andrei Bitov). A methodology adopted in the article enables analyzing the postcolonial awareness of travelling authors expressed in the two works, and its origin one should look for in the position of an outsiders in the Soviet culture. The autobiographic narrators — Mandelstam and Karabtchiyevsky — seem to be fully associated with a frequently tragic experience of a centuries long colonial domination suffered by Armenians. While the attitude of the author of the Journey to Armenia is supported by exceptionally broad knowledge about history and culture of the country, the main role in Longing for Armenia is played by well-motivated ethical emotions of the traveler.
    Прозаические записки Мандельштама и Карабчиевского, выбранные для критического прочтения, вписаны в армянский текст русской литературы (Александр Пушкин, Валерий Брюсов, Сергей Городецкий, Андрей Белый, Анна Ахматова, Василий Гроссман, Андрей Битов). Принятая в статье методология позволяет проанализировать ту составляющую их произведений, которой является посколониальное сознание путешествующих литераторов, а его истоком могла послужить позиция аутсайдера в советской культуре. Автобиографические повествователи — Мандельштам и Карабчиевский — кажется, полностью отождествляют себя с неоднократно трагическим опытом многовековой колониальной доминации, который стал уделом армян. Причем главную роль в постколониальной оптике автора Путешествия в Армению играют его особо глубокие знания об истории и культуре этой страны, а в Тоске по Армении — этически мотивированные эмоции путешественника.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 35-60
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem duszpasterstwa ormiańskokatolickiego w Wojsku Polskim okresu międzywojennego
    The Problem of Pastoral Care of the Armenian Catholics in the Polish Army in the Inter-war Period
    Autorzy:
    Siwicki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953408.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katolicyzm
    Kościół ormiańskokatolicki
    Polska
    duszpasterstwo wojskowe
    Wojsko Polskie
    kapelani
    ks. Franciszek Karkowski (1888-1970)
    catholicism
    Armenian Catholic Church
    Polska
    military pastoral care
    Polish Army
    chaplains
    Rev. Franciszek Karkowski (1888-1970)
    Opis:
    The Armenian Catholic Church in the Second Polish Republic was represented by the Lviv archdiocese numbering ca. 5000 believers. The question whether there was in the Polish Army in the inter-war period military pastoral care for Armenian Catholics has not been unambiguously explained in historiography. The paper seeks to deal with this task. The author explains that in view of a small number of Armenian Catholic soldiers (several dozen persons dispersed in various garrisons, i.e. a fraction of a per mille of all soldiers in the Polish Army), who could take advantage of the ministry of Roman-Catholic priests, such pastoral care did not exist. There was, however, in the army Rev. Franciszek Karkowski (1888-1970) as a chaplain. He was born in a Roman-Catholic family, but was ordained for the Lviv Armenian archdiocese and was incardinated there. As a military parish priest in Łowicz, he ministered for Latin Catholics and in the Latin rite. His role in the case of Armenian Catholics in the Polish Army was „limited to issuing an opinion in matter of this rite, inasmuch as the Field Bishop would demand it” (P. Niezgoda, 1932).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 2; 75-86
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowni w korespondencji Wincentego Pola
    Priesthood in epistolography Wincenty Pol’s
    Autorzy:
    Toruń, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046367.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Wincenty Pol
    epistolografia
    adresat
    duchowieństwo
    Powstanie Listopadowe
    Kościół Rzymsko-Katolicki
    Kościół Grecko-Katolicki
    Kościół Ormiańsko-Katolicki
    Wincenty Pol, epistolography
    addressee
    priesthood
    November Uprising
    Roman Catholic Church
    Greek-Catholic Church
    Armenian Catholic Church
    Opis:
    Powyższy szkic Duchowni w korespondencji Wincentego Pola poświęcony jest powiązaniom Pola z duchowieństwem różnych rytów chrześcijańskich. W pracy ograniczono się tylko do tych przykładów, które znalazły widoczne potwierdzenie w epistolografii autora Mohorta. Poeta znany ze swej otwartości i ekumenicznej postawy utrzymywał kontakty z kapłanami innych od siebie wyznań. Żar młodzieńczej przyjaźni, braterstwo wspólnie przelanej krwi w Powstaniu Listopadowym, były najtrwalszymi więzami łączącymi Pola z patriotycznie usposobionymi duchownymi. O łączności poety z duchownymi decydowały także wspólne zainteresowania w dziedzinie życia naukowego, literackiego, kulturalnego, społecznego i kościelnego.
    The above sketch The clergy in Wincenty Pol’s correspondence is devoted to Pol’s connections with the clergy of different Christian rites. The work was limited to only those examples that fund confimation in the epistolographie author of Mohort. The poet, know for his openness and ecumenical attitudes, kept in touch with the priests of other denominations. The warmth of youthful friendship, the fraternity of bloodhed together in the November Uprising, were the most durable bonds between Poles and patriotically disposed clergy. The poet’s connections with the clergy also determined common interests in the fields of scientific, literary, cultural, social and eccesial life.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 591-600
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół w Libanie
    The Church in Lebanon
    Autorzy:
    Imach, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480626.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Liban
    kościoły
    historia
    Maronici
    Melchici
    Jakobici
    Asyryjski Kościół Wschodu
    Ormiański Kościół Katolicki
    stosunki z Rzymem
    dokumenty
    Lebanon
    churches
    history
    Maronites,
    Melkites
    Jacobites
    Assirian Church of the East
    Armenian Catholic Church
    relations with Rome
    documents
    Opis:
    Autor wysuwa tezę, że Liban jest krajem odgrywającym kluczową rolę w kwestii ekumenizmu kościołów wschodnich. Najpierw opisuje chrześcijan w Libanie, tzn. wspólnoty wpisane w historię tej ziemi od pojawienia się wiary chrześcijańskiej – są nimi: Maronici, Melchici, Jakobici, Asyryjski Kościół Wschodu, Chaldejski Kościół Katolicki, Ormiański Kościół Katolicki. Zaproszenie do komunii ekumenicznej jest dla nich nowym, eklezjalnym wyzwaniem. Następnie autor przeprowadza analizę działań podejmowanych przez patriarchów z Bliskiego Wschodu na rzecz pokoju jedności, czego szczególnym wyrazem są następujące dokumenty: Nowa Nadzieja dla Libanu, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. Kolejny rozdział artykułu poświęcony jest synodom dotyczącym Bliskiego Wschodu. W tej dziedzinie wielkie zasługi należy przypisać Janowi Pawłowi II, który poczynił pierwsze kroki na rzecz ekumenizmu wspólnot chrześcijańskich Bliskiego Wschodu oraz dla pokoju w Libanie. Ukoronowaniem tych wysiłków stał się najpierw Specjalny Synod Biskupów poświęcony Libanowi (1995) – o wybitnym wydźwięku ekumenicznym, a następnie, zwołany przez Benedykta XVI, Specjalny Synod Biskupów poświęcony Bliskiemu Wschodowi (2010).
    The author puts forward a thesis that Lebanon is a country that plays a key role in the issue of ecumenism of the Eastern Churches. He first describes the Christians in Lebanon, i.e. the communities inscribed in the history of this land from the times the Christian faith emerged – these are: the Maronites, Melkite, Jacobites, the Assyrian Church of the East, the Chaldean Catholic Church, and the Armenian Catholic Church. The invitation to the ecumenical Communion is a new ecclesial challenge for them. Next, the author analyses the actions taken by the Patriarchs of the Middle East to ensure the unity peace, expressed particularly by the following documents: A New Hope for Lebanon, Orientale Lumen, Orientalium Dignitas, Orientales omnes Ecclesias, Orientalium Ecclesiarum, Unitatis redintegratio, Ecclesia in Asia, Orientalium. The subsequent article’s chapter is devoted to the synods dedicated to the Middle East. In this area, great merit should be attributed to John Paul II, who made the first steps towards ecumenical Christian communities in the Middle East and towards the peace in Lebanon. The first Special Synod of Bishops for Lebanon (1995), for outstanding ecumenical overtones, and then, the convened by Pope Benedict XVI Special Synod of Bishops for the Middle East (2010) – were the capstone of these efforts.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 2; 110-127
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzea religijne Lwowa przełomu XIX i XX wieku na tle muzeów miejskich i prywatnych
    Lviv’s Religious Museums in the Late 19th and Early 20th Centuries against the Background of City and Private Museums
    Autorzy:
    Skrzydlewska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850536.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    Roman Catholic Archdiocesan Museum
    Museum of the Stauropegic Institute
    Ukrainian National Museum
    Jewish Museum
    Armenian Museum
    Dzieduszycki family
    Miączyński-Dzieduszycki Gallery
    Natural History Museum in Lviv
    Muzeum Archidiecezjalne Rzymskokatolickie
    Muzeum Instytutu Stauropigialnego
    Ukraińskie Muzeum Narodowe
    Muzeum Żydowskie
    Muzeum Ormiańskie
    Dzieduszyccy
    Galeria Miączyńskich-Dzieduszyckich
    Muzeum Przyrodnicze we Lwowie
    Opis:
    Historia muzealnictwa lwowskiego jest na tyle bogata, że działalność placówek muzealnych rozpatrywać można w wielu aspektach. Przyczyniła się do tego zapewne specyficzna sytuacja polityczna, religijna, a co za tym idzie i kulturowa tego miasta. Lwów zamieszkiwali przedstawiciele różnych religii, wyznawcy każdej z tych grup postarali się o zorganizowanie własnego muzeum. Działały więc we Lwowie następujące placówki: Muzeum Archidiecezjalne Rzymskokatolickie, Muzeum Instytutu Stauropigialnego, Ukraińskie Muzeum Narodowe, Muzeum Żydowskie i Muzeum Ormiańskie. Podstawę zbiorów stanowiły obiekty wycofane z kultu, poszerzane z czasem o dary i sporadycznie o zakupy. Kolejną ważną grupą na mapie Lwowa są muzea i kolekcje prywatne. Wielu mieszczan, nie tylko tych najbogatszych, rozwijało własne pasje i dawało wyraz swoim zainteresowaniom poprzez gromadzenie kolekcji dzieł sztuki, bogatych zbiorów bibliotecznych, zaś pasjonaci świata przyrody zbierali okazy z pogranicza biologii i geologii. Zbiory te miały zazwyczaj charakter prywatny i dostępne były wyłącznie dla osób indywidualnych. Jednak powstawały też muzea z inicjatywy prywatnych zbieraczy, jak np. Dzieduszyckich, które zostały przekazane miastu i były otwarte dla szerszej publiczności, a także stały się miejscem szeroko zakrojonych badań naukowych.
    The history of Lviv museology is so rich that the activities of its museums can be considered in many aspects. This is probably a result of the specific political, religious and, consequently, cultural situation of this city. Lviv was inhabited by representatives of various religions, whose followers organized their own museums. Thus, the following institutions operated in Lviv: the Roman Catholic Archdiocesan Museum, the Museum of the Stauropegic Institute, the Ukrainian National Museum, the Jewish Museum, and the Armenian Museum. The large part of the collection consisted of objects withdrawn from worship, and it was expanded over time by donations and occasional purchases. Another important group in Lviv are private museums and collections. Many of the city’s residents, not necessarily the wealthiest ones, developed their own passions by amassing collections of works of art or books, while those interested in the natural world collected biological and geological specimens. Those collections were usually private and available only to individuals. However, there were also a few museums, created on the initiative of private collectors, such as the Dzieduszycki family, which were donated to the city and were available to the general public, becoming a place for extensive scientific research.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2022, 15, 2; 51-65
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukienka z habitu
    A Frock Made of the Habit
    Autorzy:
    JAKUBIEC SDS, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047425.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    życie zakonne, benedyktynki ormiańskie, historia klasztorów na Ukrainie po drugiej wojnie światowej, s. Jadwiga Jóżak, abp Józef Teodorowicz, abp Mieczysław Mokrzycki
    religious life, Armenian Benedictine Sisters, post-war history of monasteries and convents in Ukraine, S. Jadwiga Jóżak, Abp. Józef Teodorowicz, Abp. Mieczysław Mokrzycki
    Opis:
    Rok 2016 to rok jubileuszu 1050. rocznicy chrztu Polski oraz zakończenia roku życia konsekrowanego, który ogłosił papież Franciszek. W oba te wydarzenia w szczególny sposób wpisuje się fenomen życia zakonnego. Sukienka z habitu to spisane przeze mnie w roku 1981 wspomnienia siostry zakonnej, matki przeoryszy Jadwigi Jóżak, benedyktynki. Opowiedziała mi o nich pewnego letniego dnia podczas rekreacji – spędziłem z nią ten czas w klasztornym wirydarzu w Wołowie. W klasztorze tym wkrótce po otrzymaniu święceń kapłańskich w okresie wakacyjnym zastępowałem kapelana. Matka Przeorysza podzieliła się ze mną historią, w której uczestniczyła. Po zakończeniu drugiej wojny światowej benedyktynki ormiańskie, siostry klauzurowe, z powodu kasacji klasztorów musiały opuścić swój klasztor we Lwowie. Wyjeżdżając, głęboko wierzyły, że – jak zapowiedział im to abp Józef Teodorowicz – po siedemdziesięciu latach powrócą do Lwowa. Tak też się stało, albowiem właśnie w 2016 roku metropolita lwowski obrządku łacińskiego abp Mieczysław Mokrzycki sprowadził siostry benedyktynki z powrotem do Lwowa. Wspomnienia Matki Przeoryszy ukazują jej tułaczy los, próbę adaptacji do warunków życia poza klauzurą, w świecie świeckim, i tęskne oczekiwanie na powrót do życia zakonnego. Ukazują wierność powołaniu zakonnemu i dają świadectwo poświęcenia, które okazało się niezbędne, by można było pokonać przeszkody i dotrzeć do celu: powrócić do życia zakonnego.
    The year 2016 is the year of the 1050th anniversary of the Baptism of Poland, but it also saw the end of the year of consecrated life proclaimed by Pope Francis. Religious life is deeply relevant to both these events. “A Frock Made from the Habit” comprises the memories of S. Jadwiga Jóżak, a Benedictine nun and Mother Superior, which I wrote down in 1981. She shared them with me on a summer day during the recreation hours I spent with her on the patio in the Benedictine Sisters cloister in Wołów. Soon after being ordained I was serving there as a chaplain replacing the priest who was absent during the summer. It was then that Mother Superior shared with me the story of her life. After the second world war the Armenian Benedictines, sisters practicing strict enclosure, were forced to leave their convent in Lviv due to the closure of monasteries and convents in the Soviet Russia. Departing from Lviv they deeply believed that—as Abp. Józef Teodorowicz had predicted—after the period of 70 years Benedictine Sisters would return there. Indeed, the prediction came true: in 2016, Abp. Mieczysław Mokrzycki, the Latin Rite Metropolitan Bishop of Lviv, reinstituted the Benedictine Sisters there. S. Jadwiga Jóżak’s memories show her life in exile, her efforts to adapt to the secular reality, outside the enclosure, and her longing for the return to religious life. They show her fidelity to her vocation as well as her sacrifice which was necessary so that she could overcome the obstacles and accomplish her goal: return to the religious life. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 3 (115); 293-301
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblioteki Gruzji i Armenii - reminiscencje z wyjazdu studyjnego
    Libraries of Georgia and Armenia - reminiscences from a study trip
    Autorzy:
    Piotrowska, Ewa
    Zając, Renata M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554976.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Biblioteka Narodowa Parlamentu Gruzji
    Biblioteka Uniwersytetu Stanowego im. Ilii Czawczawadze
    Biblioteka Instytutu Matenadaran im. św. Mesropa Masztoca
    Matenadaran
    Biblioteka Ormiańskiego Muzeum Ludobójstwa
    Cicernakaberd
    Gruzja
    Armenia
    National Parliamentary Library of Georgia
    Ilia State University Library
    Library of The Mesrop Mashtots Institute of Ancient Manuscripts
    Library of The Armenian Genocide Museum-Institute
    Tsitsernakaberd
    Opis:
    Artykuł zawiera relację z pobytu autorek w bibliotekach gruzińskich i armeńskich. Przedstawiono działalność Biblioteki Narodowej Parlamentu Gruzji i Biblioteki Uniwersytetu Stanowego im. Ilii Czawczawadze w Tbilisi oraz Biblioteki Instytutu Matenadaran i Biblioteki Ormiańskiego Muzeum Ludobójstwa w Erywaniu.
    The article contains a report on the stay of the authors in Georgian and Armenian libraries. The activities of the National Parliamentary Library of Georgia, Ilia State University Library in Tbilisi, Library of the Mesrop Mashtots Institute of Ancient Manuscripts, and Library of the Armenian Genocide Museum-Institute in Yerevan are presented.
    Źródło:
    Biblioteka i Edukacja; 2018, 13
    2299-565X
    Pojawia się w:
    Biblioteka i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-44 z 44

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies