Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Arles" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    San Cesario di Arles e i suoi continuatori e il monachesimo femminile
    Saint Caesarius of Arles and his followers and women monasticism
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612163.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Saint Caesarius of Arles
    Saint Aurelianus of Arles
    Monasticism
    Woman
    Opis:
    The article presents the Western Women Monasticism in Gaul spread by Saint Caesarius of Arles and his followers. In 506 Saint Caesarius of Arles undertook the building of the Women Monastery of Saint John, which was finalized in 512. The first Abbess of the monastery was Saint Caesarius’ sister, Saint Caesaria. Saint Caesarius wrote the Rule for the monastery in 534. After Saint Caesaria, another Caesaria became Abbess and the monastery counted up to 200 nuns in those years. To Abbess Caesaria, Saint Liliola and Rusticula succeeded. The influence of Saint Caesarius on Monasticism in Gaul was relevant, thought the Rule had a greater impact in Provence. The history of the monastery of Saint Andrew at Villeneuve, near Avinione, is not widely attested: one chronicle reports that, in 586, a woman named Caesaria died in the monastery. Even fewer historical sources concern other women monasteries in Gaul. According to tradition, also the monastery of Saint Peter du Puy in Orange was founded by Saint Caesarius. In the VI century the Rules of Saint Aurelianus of Arles, Regula ad monachos and Regula ad virgines were written as well. Saint Aurelianus of Arles founded two monasteries in Arles: a women monastery (Saint Mary’s) and a men monastery (Saints Peter and Paul’s).
    Artykuł omawia łaciński monastycym żeński w Galii krzewiony przez św. Cezarego z Arles i jego kontynuatorów. W 506 r. Cezary rozpoczął budowę klasztoru żeńskiego św. Jana, która została ukończona w 512 r. Pierwszą jego ksienią została siostra św. Cezarego – św. Cezaria. Do klasztoru wstąpiło wiele dziewic i wdów. Cezary napisał dla nich regułę w 534 r. Następczynią św. Cezarii została inna Cezaria, zwana Młodszą. Mniszek w klasztorze było wówczas aż dwieście. Następną ksienią została św. Liliola, a później św. Rustykuła. Przed śmiercią Cezary chciał uczestniczyć w liturgii mniszek w klasztorze św. Jana i skierował do wspólnoty zachętę, by pozostała wierna regule. Wpływ Cezarego na monastycyzm galijski był wielki, choć „Reguła” odegrała większą rolę jedynie w Prowansji. Nie znamy dokładnie dziejów klasztoru św. Andrzeja z Villeneuve koło Awinionu. Jedna z kronik mówi, iż w 586 r. zmarła w nim niejaka św. Cezaria. Jeśli chodzi o inne klasztory żeńskie w Galii, to mamy na ich temat jeszcze bardziej skąpe wiadomości. Zachował się list Cezarego wysłany do pewnej ksieni, z którego można wnosić, iż była ona jego duchową córką i kierowała założoną przez niego wspólnotą mniszek. Według tradycji także klasztor św. Piotra du Puy w Orange został założony przez św. Cezarego na górze Eutropiusza. W VI w. powstały także „Reguły” św. Aureliana: Regula ad monachos i Regula ad virgines. Założył on w Arles dwa klasztory: żeński św. Marii i męski świętych Piotra i Pawła.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 66; 179-196
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowo Boże w nauczaniu św. Cezarego z Arles
    La parole de Dieu dans l’enseignement de saint Cesaire d’Arles
    Autorzy:
    Szczur, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947700.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Słowo Boże
    Cezary z Arles
    Word of God
    Caesarius of Arles
    Opis:
    Saint Cesaire d’Arles (470-542/3), primat de Gaule et d’Espagne, est surtout connu comme l’auteur des Sermons. Dans ces sermons, consacres surtout a des ąuestions pastorales, nous trouvons des precieuses informations sur la vie quoti- dienne de l’epoque. II est caracteristique pour Cesaire d’encourager les eveques, les pretres et les diacres a la lecture de l’Ecriture. II n’y a rien d’extraordinaire a ce que Cćsaire encourage le clerge a la lecture de la Bibie. Ce qui est plus etonnant, c’est que l’6veque d’Arles adresse une semblable encouragement aussi aux laics, et surtout aux gens de la campagne. Cesaire sait parfaitement que tout le monde ne sait pas lirę, mais il est persuadć que partout on peut trouver quelqu’un qui sait lirę en latin, et ceux qui veulent lirę, peuvent toujours trouver des livres. D’une maniere generale, l’eveque d’Arles distingue deux sens de l’Ecriture: le sens litteral appelle encore historique ou corporel et le sens spirituel ou allśgorique. La typologie de Saint Cesaire est avant tout centree sur le mistóre du Christ et de l’Eglise. L’exegese de Cesaire, en effet, ne brille pas par l’originalitó. Presque tous les figures ćtudiees dans les sermons se rencontrent dój a chez de nombreux Peres des III®, IV® et V® siecles. La parole de Dieu est la nourriture spirituelle, la rosee et la pluie dćfrichant la terre des coeurs humains. Les eveques, les pretres et les diacres doivent se souder au salut eternel tous les fideles. Ce but peut etre acquis par la prćdication et l’ensei- gnement systematique, qu’il va rassurer les gens droits au procede bon, et qu’il va aider les pecheurs a la conversion.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1069-1084
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy retoryka może pomóc w monastycznym nawróceniu? Przypadek Hilarego, biskupa Arles
    Can the Rhetoric be Useful in the Monastic Conversion? A Case of Hilary, Bishop of Arles
    Autorzy:
    Nehring, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119713.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Hilary z Arles
    Honorat z Marsylii
    hagiografia
    retoryka
    Hilary of Arles
    Honorat of Marseille
    hagiography
    rhetoric
    Opis:
    The paper deals with the rhetorical structure of the monastic conversion of St. Hilary as depicted by Honorat of Marseille in Vita Hilarii, episcopi Arelatensis (4, 13 – 5, 28). The part of this picture is a soliloquium in which Hilary, employing devices of classical oratory and even strictly technical terms of rhetoric, convinces himself to undertake the monastic way of life. This inner dialogue of the protagonist can be perceived as a kind of author’s play with a motive of declarative rejection of rhetoric, very conventional for the early Christian literature, or even an appreciation of the art of persuasion, which was very unusual for this cultural circle.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 169-178
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mariologia św. Cezarego z Arles
    Autorzy:
    Gilski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142935.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Patristic Mariology
    St. Caesarius of Arles
    Mary symbols
    Mariologia patrystyczna
    św. Cezary z Arles
    symbole Maryi
    Opis:
    Artykuł prezentuje mariologię św. Cezarego z Arles. Składa się z dwóch części. Pierwsza ukazuje miejsce Maryi w egzegezie alegorycznej, a druga najważniejsze prawdy wiary odnośnie do Niej. Księżyc, ziemia i komnata małżeńska to najważniejsze dla biskupa Arles symbole Matki Pana, a Boże macierzyństwo, dziewictwo i świętość to głoszone przez niego fundamentalne prawdy wiary. Na taki kształt mariologii Cezarego miało wpływ przede wszystkim jego duszpasterskie ukierunkowanie. Dlatego też idee, które prezentuje, nie są nowatorskie. Powtarza to, co zaczerpnął od innych ojców Kościoła.
    The following article presents the Mariology of St. Caesarius of Arles. It consists of two parts. The first shows Mary’s place in allegorical exegesis, and the second one illustrates the most important truths of faith regarding her. The moon, the earth, and the marriage chamber, are for Bishop of Arles, the most important symbols of the Mother of our Lord. Mary’s Motherhood of God, virginity and holiness are the fundamental truths of faith which he proclaims. The shape of Caesarius’ Mariology was primarily influenced by his pastoral experience, which is why the truths he presents are not innovative. Rather, Caesarius repeats what he inherited from other church fathers.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 61-73
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cezary z Arles wobec paenitentia secunda w VI wieku
    Caesarius of Arles in the face of Paenitentia Secunda in the Sixth Century
    Autorzy:
    Kasprzak, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142931.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Caesarius of Arles
    “paenitentia secunda”
    Gaul
    6th century
    Cezary z Arles
    paenitentia secunda
    Galia
    VI wiek
    Opis:
    Wydaje się, że wezwania Cezarego, biskupa Arles, dotyczące przystępowania wiernych do pokuty kanonicznej, odznaczały się wyczuciem wiernych oraz ich realnych możliwości. Systematyczne zaostrzanie norm pokuty publicznej, podejmowane przez kolejne synody galijskie i jej legalistyczne traktowanie, doprowadziło do kryzysu tej praktyki w Kościele Galii w 1. połowie VI wieku. Cezary, przestrzegając w swym nauczaniu norm oficjalnej pokuty kanonicznej, zaakceptował jednak zwyczaj zdecydowanej większości wiernych, którzy odkładali pokutę publiczną na ostatnie chwile życia. Wzywał ich natomiast do podjęcia wysiłku w wierze i do stałego nawracania się. Pokutowanie przez całe życie stało się w jego nauczaniu synonimem chrześcijańskiej metanoi. W ten sposób wierni stale mogli się przygotowywać do owocnego podjęcia pokuty kanonicznej, podejmowanej zwyczajowo pod koniec życia. Zachęty Cezarego pozostały jednak bezskuteczne, skoro Kolumban i jego bracia, kiedy pojawili się w Galii na początku VII wieku, nie spotkali się z praktyką pokuty kanonicznej w tamtejszym Kościele.
    It seems that the homilies of Caesarius, Bishop of Arles, about the faithful having access to canonical penance, were characterized by a sensitivity to the faithful and what was possible for them to practically obtain. The systematic tightening of the standards of public penance, undertaken by subsequent Gallic synods and their legalistic treatment of it, led to a crisis of this practice in the Church of Gaul in the first half of the sixth century. Caesarius, observing the norms of official canonical penance in his teaching, accepted the custom of the vast majority of the faithful, who postponed public penance until the last moments of their lives. So with that in mind, he urged them to make an effort in faith and to be constantly converted. Repentance become the way to practise this Christian conversion. Making it possible for the faithful to prepare themselves throughout their lives through acts of repentance, to be ready for canonical penance at the end of life. Caesarius’s encouragement, however, remained ineffective, since Columba and his brothers, when they appeared in Gaul in the early seventh century, did not continue to follow this practice of canonical penance within the Church.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 5-23
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Słodkie imię miłosierdzia" Cezariańska koncepcja dialogu miłosierdzia niebiańskiego z ziemskim
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627251.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    miłosierdzie
    św. Cezary z Arles
    miłosierdzie niebiańskie
    dialog
    Opis:
    Dans les homélies de saint Césaire d'Arles (470-542) on trouve la doctrine de la miséricorde de Dieu et celle de l’homme. En utilisant la terminologie propre de Cesaire, l’auteur de l’article le nomme "la conception du dialogue entre la miséricorde terrestre et la miséricorde celeste". La doctrine de Cesaire est une synthèse presentée a l’aide de simple langage homilétique. Elle est enracinée profondement dans l’Evangile et inspirée par les théologiens principaux de l’époque patristique - Origène et saint Augustin.Les traits caractéristiques et originaux de cet enseignement théologique et pastorale de l'êveque d’Arles sont suivants:l) Deux genres de la miséricorde - terrestre et celeste – sont indivisibles et dépendent l’un de l’autre.2) La miséricorde divine (celeste se réalise entièrement dans la personne de Jésus Christ ou même s’identifie avec Lui.3) Le Fils de Dieu poursuit avec l’homme son spécifique dialogue de miséricorde, en lui offrant le pardon des péchés. L’homme doit repondre à la proposition de Dieu par le témoignage de la miséricorde terrestre. La réalisation définitive de la miséricorde divine envers l 'homme, qui aura lieu au ciel, depend de la valeur de cette réponse.4) La miséricorde humaine (terrestre) par rapport aux autres personnes se manifeste à la façon soit materielle (bonne) soit spirituelle (meilleure). Mais le destinataire principal de cette miséricorde est Jesus Christ même, qui est toujours présent dans les hommes qui sont dans le besoin, et ce Lui qui est la personnage centrale du dialogue de la miséricorde.5) La misericorde n’abolit jamais la justice. Tous les deux doivent se compléter réciproquement.6) Le dialogue entre la miséricorde terrestre et la miséricorde celeste a la dimension christocentrique et n’est jamais un contrat commercial, dans lequel il faut donner quelque chose pour recevoir une autre chose. L’accent est posé sur la rencontre personnelle de l’homme avec Dieu et avec des autres personnes, dans lesquelles Dieu habite. En conséquence les bommes qui participent à ce dialogue obtiennent dignité particulière. Tous sont les destinataires de la miséricorde celeste et tous se reneontrent dans le Christ. Chaque homme - riche et pauvre, prêtre et laique - est appelé à accomplir sa propre mission, dans laquelle il est irremplaçable. Si l’homme retrouve dans lui-même et dans ses prochains la présence du Christ, s’il comprend la promesse divine du pardon des péchés et s’il accepte l’invitation au dialogue, il peut avoir l'espoir justifié de rencontrer au ciel le Christ - unique et vraie Misericorde.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2003, 3; 213-232
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La dimension canonique de la figure de Docteur de l’Église. À propos d’un éventuel doctorat pour saint Césaire d’Arles
    The canonical dimension of the title of doctor of the Church about the possible conferral of this title on Saint Caesar of Arles
    Autorzy:
    Tourneau, Dominique
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2086081.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Wymiar kanoniczny
    Dpoktor Kościoła
    Św. Caesar z Arles
    mianowanie
    canonical dimension
    Doctor of the Church
    St. Caesar of Arles
    nominations
    Opis:
    La tendance actuelle semble être de ne plus nommer de Docteur trop éloigné dans le temps des réalités présentes. La Congrégation pour les causes des saints a, en effet, décidé « d’éviter de rechercher les candidats parmi les saints des époques passées, sans exclure pour autant ceux qui le mériteraient vraiment ». Mais ce n’est pas un critère intangible, la norme le précise elle-même. Une confirmation officielle provient de la nomination de sainte Hiledegarde de Bingen (1098-1179) et de saint Jean d’Avila (1499-1569) par le pape Benoît XVI, le 7 octobre 2012. Le critère de l’éminence de la doctrine est compris en ce sens qu’elle « se révèle toujours actuelle, et qu’elle est donc assumée par l’Église comme une aide pour l’accomplissement de sa mission à l’instant même où elle déclare Docteur de titulaire de ladite doctrine ». Il ne nous appartient pas de porter un jugement sur un éventuel doctorat en faveur de saint Césaire d’Arles. Nous nous sommes contentés d’apporter des éléments de jugement dans deux domaines : d’une part, celui du droit canonique, avec les différents conciles qu’il a présidés ou qui sont tributaires de ceux-ci et en indiquant leur contribution plus particulière au domaine liturgique ; et, d’autre part, celui des critères en vigueur pour étudier toute demande d’attribution du titre de Docteur de l’Église. Dans le même état d’esprit, nous n’avons pas voulu nous prononcer sur le fait que notre saint répond à tel ou tel critère. Encore une fois, tel n’est pas notre rôle. Il reste à souhaiter que des spécialistes se penchent sur l’œuvre de l’Arlésien – l’Association « Aux sources de la Provence » mentionnée in limine s’y emploie – et que ces études portent sur une éventail le plus large possible de disciplines. La traduction en français des nombreux sermons de saint Césaire que l’Association a entrepris constituera aussi une contribution majeure à la connaissance de la pensée arlésienne et à son actualité sur bien des points.
    In his article, the author presents the canonical criteria for con- ferring the title of Doctor of the Church in the historical perspective. In this context, he presents the life and achievements of St. Caesar of Arles in view of possible conferring on him the title of Doctor of the Church. Despite the current tendency to limit such nominations, the author emphasizes two reasons for a possible nomination: first, his achievements in the field of canon law, and second, some other criteria that Saint Caesar of Arles meets to initiate the procedure of conferring on him such a title.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 1; 165-198
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
    Autorzy:
    Paczkowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142938.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Caesarius of Arles
    Patristic exegesis
    Joshua (book of)
    Typology
    Israel
    Church
    Cezary z Arles
    egzegeza patrystyczna
    Jozue (księga)
    typologia
    Izrael
    Kościół
    Opis:
    W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
    The Patristic tradition read the Book of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. Joshua replaces Moses and in the order of grace, Jesus Savior replaces the ancient Law. Fathers conceived of the history of Israel as a unique sign announcing the Christian life. Similar elements can be found in Caesarius’ preaching. For the bishop of Provence, Joshua is the one who would lead God’s people into the Promised Land and he gave to them the true inheritance. The figure of Joshua is associated with Christ. For Caesarius the Israelites’ crossing of the Jordan River was a typological form of baptism. This is an announcement of the introduction of grace and the offering of supernatural goods by Christ, whose figure was the son of Nun. The new generation of Israelites, led by Joshua, is a prefiguration of the Church. It had replaced the once chosen nation (Synagogue). Caesarius was aware that he read the text of the Book of Joshua in the light of the Church’s faith and practice and the pastoral needs of his congregation. He was also sensitive to pastoral needs arising in his community. In his preaching, as in his practice, Caesarius strove for effective presentation of grounded biblical theology and the application of adequate pastoral principles.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 75-101
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie klauzury w życiu duchowym mniszek. Nauczanie św. Cezarego z Arles
    The importance of the cloister in the spiritual life of a nun. The teaching of st. Caesarius of Arles
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613326.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cezary z Arles
    klauzura
    reguła dla dziewic
    cnota czystości
    klasztor
    Caesarius of Arles
    enclosure
    rule for virgins
    the virtue of chastity
    monastery
    Opis:
    The paper presents the teaching of St. Caesarius of Arles on the subject of the cloister in the life of a nun. It was based on The Letter to Nuns and Rule for Virgins. Caesarian indications are redolent with severity. Under no circumstances were nuns allowed to leave the monastery. They were also very limited in their contacts with the guests, especially with men. All of this was to protect them against the danger coming from such meetings, among which above all the bishop of Arles mentions the temptations against the virtue of chastity. At the same time the monastery is presented as a place safe for the development of all virtues. It is here that every nun finds everything that leads her to the unity with Jesus Christ. That is why her heart should be filled with joy and gratitude towards God.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 717-726
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne przesłanie komentarza św. Cezarego z Arles do Apokalipsy św. Jana
    The pastoral message of the commentary of st. Caesarius of Arles on the Apocalypse of st. John
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612823.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cezary z Arles
    Tykoniusz
    Apokalipsa św. Jana
    eklezjologia
    ortodoksja
    heterodoksja
    Caesarius of Arles
    Ticonius
    The Apocalypse of St. John
    ecclesiology
    orthodoxy
    heterodoxy
    Opis:
    The article discusses the commentary of St. Caesarius of Arles on the Apocalypse of St. John. The bishop of Arles wrote his commentary on the basis of the Ticonius’s study. Due to this fact, the work of Caesarius, which has been saved all in one piece, is an extremely important source of information about the commentary of Ticonius and may be very useful in the process of its reconstruction. The explication of the Apocalypse, written by the Gallic shepherd, is practical. The author tried to make comments on the Apocalypse in the context of the situation of the Church in Gaul. He was more interested in ecclesiological message of St. John’s text rather than in its eschatological message. In consequence, the commentary was very practical and might have been used by priests who had to face such problems as the schism of the Church, rebaptism and relations with heretics.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 715-726
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterze późnej starożytności (VI-VII w.) o wychowaniu dzieci
    The Pastors of Late Antiquity (6th -7th c.) on Educating Children
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607229.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Caesarius of Arles
    Eligius of Noyon
    Ildephonsus of Toledo
    baptism
    Opis:
    The article presents the teaching of the pastors of late antiquity (6th-7th c.): Caesarius of Arles, Eligius of Noyon and Ildephonsus of Toledo, on the Christian education of children, a process in which parents and godparents play a special role. They fulfill their obligation not only by instruction but above all by the example of a good life. The ultimate goal of education is the eternal happiness of the children as well as the parents and godparents. Also school is seen as an important factor in the educational process.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2010, 24; 235-246
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłość nieprzyjaciół w świetle kazań do ludu św. Cezarego z Arles
    Love of enemies in the light of the sermons to the people by st. Caesarius of Arles
    Autorzy:
    Zgraja, Brunon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495780.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Patrology
    Caesarius of Arles
    Sermons to the People
    love of enemies
    moral perfection
    Opis:
    Bishop Caesarius of Arles went down in Church history as a zealous pastor who instructed his faithful on the essential truths of faith and morality through sermons, which in those days were a primary means of evangelization. However, the moral subject matter of his sermons, which is most prominent, is more than just simple admonitions or exhortations. He sought to present imperatives, prohibitions and incentives as elements of moral perfection, which is possible to realize, and which guarantees salvation. A telling example is Christ's command to love enemies, which is shown by Caesarius in the Sermons to the people primarily as a measure of Christian morality. The fulfillment of this command, whose fruits are the remission of sins, the conversion of neighbors, and personal salvation, is possible in all circumstances, and is a matter of a free decision of a person. The love of enemies was practiced by biblical characters (Jacob, Joseph, David, Job, Stephen); it is also to be found in the attitude of God towards sinners. In the long run, following this command of Christ means first of all fostering a love for God, which was restored to man by Christ through the Holy Spirit, and which is “the mother of all good works” (Sermo 39, 5).
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 33; 263-275
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vinum laetificat cor hominis (Ps 104,15). Ojcowie Kościoła o spożywaniu wina i związanych z tym problemach
    Vinum laetificat cor hominis (Ps 104,15). The Church Fathers on the Consumption of Wine and Ensuing Problems
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607145.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Augustine
    Basil the Great
    Caesar of Arles
    Clement of Alexandria
    John Chrysostom
    abstinence
    grave sin
    addiction
    drunkenness
    family
    wine
    Opis:
    The article deals with the teaching of the Church Fathers on the consumption of wine and the ensuing problems. From an analysis of the statements of ancient authors it follows that they were not absolute enemies of wine drinking and claimed that as God’s gift wine could give people joy and warm up the organism. It can therefore without much fear be drunk by the elderly whose desires are curbed by age and reason. The young, however, should be aware of the many dangers entailed by the abuse of alcohol. Drunkenness, according to the teaching of St. Paul, is classified as grave sin. In the opinion of the Fathers drunkards cannot control their emotions and passions and this leads them to neglect their families and draw away from God. For this reason ancient preachers address those who abuse alcohol with words of encouragement to take up struggle against the addiction and in this way take care of the salvation of their souls. In their efforts to free themselves from their addiction they should be supported by those closest to them.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2011, 25; 141-158
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid wobec Prowansji czasów rzymskich
    Norwid and Provence of the Roman times
    Autorzy:
    Kowalska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729477.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Prowansja
    Cesarstwo Rzymskie
    Galia
    Rzym
    Marsylia
    Nîmes
    Arles
    Herkules
    Magdalena (święta)
    Provence
    Roman Empire
    Gaul
    Rome
    Marseille
    Hercules
    St Madeleine
    Opis:
    The author discusses Norwid’s connections with Provence in four aspects. The first of them are Provencal motifs in the poet’s biography: his journey to the south of France in 1858, Norwid’s brothers, Ludwik and Ksawery, moving houses to Provence, presentation of Norwid’s etchings at an exhibition in Nimes in 1865. The second part of the article inscribes the image of Provence shown in Norwid’s works into the context of Mediterranean myths and the culture of northern France on the basis of conclusions drawn from Notes on Mythology and Orbis Album that he had read. In the third part the motif of Marseille proves especially significant, as the ancient Massalia is – which can be seen in Quidam and in the lectures on Juliusz Słowacki – a representation of the space of exile – it became the place to which Norwid’s important protagonists (like St Madeleine) were exiled. In the myth founding the town there is a clash between the idea of freedom and the vision of the world-prison. The fourth part of the article brings an interpretation of the Civilization “legend”, taking into consideration Provence contexts: the idea of putting forward Arles’ and Nimes’ candidatures for the status of authority centers of the 19th century France.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2013, 31; 41-70
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies