Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Roskie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Archiwum Roskie w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie
The Roskie Archives at the Central Archives of Historical Records in Warsaw
Autorzy:
Zielińska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051038.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Archiwum Roskie
AGAD
Archiwum Główne Akt Dawnych
archiwa podworskie
Opis:
The Roskie Archive is the archival legacy of three aristocratic families: Sapieha coat of arms (COA) Lis, Branicki COA Gryf and Potocki COA Pilawa. The vast fortune, whose headquarters was at Ros village, located in the former county Vowkavysk (today western Belarus), was formed in the late of 18th century as a result of marriage Krystyna Branicki COA Griffin, Ros village heiress, with Franciszek Sapieha, owner of Bociek village in Podlaskie as well as Trościanica and Turow villages in Brest region. Their daughter, Teresa, married to Joachim Potocki was the heir. Her descendants have inherited a large part of the estate — including Tykocin — after the childless death of Castellan of Cracow and Grand Crown Hetman Jan Klemens Branicki. The Roskie Archives includes also records of previous owners of the estate: the Families of Słuszek, Chodkiewicz and Hlebowicz. Actually it does not include the last period, when Ros village — already in the 20th century — as a result of family bequest fell into the hands of Branicki Familly from Wilanów COA Korczak. The Roskie Archives is divided into four sections: I. Personal and family records and records of the property and business (16–20 c.), II. Records of a public nature (17–19 c.), III. Militaria (16–18 c.) and IV. Correspondence (18–19 c.). Elaboration of the Roskie Archive was the last work of an outstanding archivist and historian Prof. Teresa Zielińska (1929–2010).
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2011, 18, 18; 221-233
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nierównej przyjaźni — relacje burgrabiego krakowskiego Stanisława Goczałkowskiego z Izabelą Branicką w latach 1771–1786
A case of unrequited friendship — relations of Burgrave of Cracow Stanisław Goczałkowski with Izabela Branicka in 1771–1786
Autorzy:
Syta, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474824.pdf
Data publikacji:
2017-11-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Stanisław Goczałkowski,
klientelizm,
województwo krakowskie 18 w.;
Izabela z Poniatowskich Branicka,
Jan Klemens Branicki,
Wojciech Makomaski,
Polska 18 w.,
szlachta polska 18 w., korespondencja 18 w.,
Archiwum Główne Akt Dawnych, Archiwum Roskie
Stanisław Goczałkowski, clientelism,
Cracow Voivodship 18th century; Izabela Branicka nee Poniatowska,
Poland in 18th century,
Polish nobility in 18th century, correspondence in in 18th century, Central Archive of Historical Records,
Roskie Archive
Opis:
The article is a continuation of a paper text devoted to activity of Stanisław Goczałkowski, clerk of Grand Crown Hetman Jan Klemens Branicki (Miscellanea Historico-Archivistica, vol. 23). This paper presents Goczałkowski’s activity from the perspective of his relations with court of Izabela Branicka, Jan Klemens’s widow, in 1771–1786. Goczałkowski has remained in her service for a number of years, performing similar functions as he did during Branicki’s lifetime. He remained a client of Branicka, in a formal relationship, as until 1773 he administered and leased her land in Cracow voivodship. Possibly thanks to those relations with Branickis court, Goczałkowski was able to increase his social standing and wealth. He became a landowner in Cracow voivodship, achieving the post of Burgrave of Cracow in 1780. After that, he entered into a property dispute with Branicka, and in 1773 terminated a formal dependence on her. Despite that, until the end of his life he solicited her patronage. Goczałkowski’s frequent efforts to secure public offi ces and functions, mostly in Cracow voivodship, he supported by patronage of Branicka and her milieu, in particular the Voivode of Masovia Andrzej Mokronowski, and her personal secretary Wojciech Makomaski. However, Goczałkowski’s career, which ended in a not particularly prestigious position of Burgrave of Cracow, shows that his friendship with Branicka was “unwelcome” and her supposed patronage was more his wishful thinking than actual fact. Source basis of the publication are letters from Roskie Archive, correspondence series, preserved in Central Archive of Historical Records (AGAD) in Warsaw.
Artykuł jest kontynuacją tekstu poświęconego działalności Stanisława Goczałkowskiego, oficjalisty hetmana wielkiego koronnego Jana Klemensa Branickiego (Miscellanea Historico-Archivistica, t. 23). Tym razem przedstawiono działalność Goczałkowskiego przez pryzmat jego relacji zachodzących w latach 1771–1786 z dworem Izabeli Branickiej, wdowy po Janie Klemensie. Goczałkowski przez kilka lat pozostawał na jej usługach, wykonując podobne funkcje, jak za życia Branickiego. Pozostawał z Branicką w stosunkach klientalnych, o charakterze formalnym, gdyż do 1773 r. administrował i dzierżawił jej dobra w województwie krakowskim. Zapewne dzięki tym relacjom z dworem Branickich udało się Goczałkowskiemu podnieść pozycję majątkową i status społeczny. Stał się posesjonatem w województwie krakowskim osiągając urząd burgrabiego krakowskiego w 1780 r. Później wszedł z Branicą w spór prawnomajątkowy, a w 1773 r. zerwał formalną zależność od niej. Mimo to do końca życia starał się o jej protekcję. Częste ubieganie się Goczałkowskiego o urzędy i funkcje publiczne, głównie w województwie krakowskim, starał się protekcją Branickiej i jej otoczenia, szczególnie wojewody mazowieckiego Andrzeja Mokronowskiego, a także jej osobistego sekretarza Wojciecha Makomaskiego. Kariera Goczałkowskiego, zakończona na niezbyt prestiżowym urzędzie burgrabiego krakowskiego, pokazuje jednak, że z Branicką łączyła go „niechciana” przyjaźń, a patronat Branickiej miał raczej charakter życzeniowy i to tylko ze strony Goczałkowskiego. Podstawą źródłową publikacji są listy z Archiwum Roskiego, serii korespondencja, przechowywanego w AGAD w Warszawie.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2017, 24; 183-206
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies