Temat: Antropocen - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zapętlona referencja. Konstruowanie archiwów dźwiękowych Antropocenu
Reference loops. Constructing sound archives of the Anthropocene
Autorzy:: Brzostek, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944289.pdf
Data publikacji:: 2021-03-30
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: antropocen
archiwa dźwiękowe
technologia
media
wiedza
Anthropocene
sound archives
technology
knowledge
Opis:: This article discusses ways of constructing sound archives by focusing on the relationship between what is to be archived and how. Rather than simply asking which medium to use and whether it is adequate for storing a certain type of information, the author ponders on another question: What if the possibility of storing data in itself is (or becomes) a certain form of primary information encoded in the archives of the Anthropocene? Consequently, the author does not focus only on sound collections – recordings of living creatures and products of civilisation. Instead he elaborates on methodological aspects that emerge in the process of making and archiving the audio representations of the Anthropocene, inspiring further epistemological questions and doubts. Seeking to resolve them, the author employs theoretical tools proposed by Bruno Latour, Gilles Deleuze, and Félix Guattari.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 146-157
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wyzwania antropocenu. Żywioł wody w retoryce audiowizualnych narracji o katastrofach
Challenges of the Anthropocene. The water element in the rhetoric of audiovisual narratives of disasters
Autorzy:: Jarecka, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1857309.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: ekologia
ekotroska
antropocen
katastrofa
narracje wizualne
ecology
environmental concerns
anthropocene
disaster
visual narratives
Opis:: This article shows changes in visual narratives of disasters related to the element of water, with narratives from the 1990s (documentary series) serving as a starting point. The basic context of the unfolding analysis comes in the form of global problems, primarily environmental ones, brought about by the Anthropocene epoch. Firstly, the context associated with mass media is presented. After that the article moves on to discussing environmental concerns as a megatrend in contemporary culture and theoretical concepts that are critical to our understanding of changes in the media attitude to and media discourse on disasters. Next, the rhetoric of media narratives of the water element is analysed along with changes in documentary narratives presented by the new media. Finally, new challenges are pointed out that come with the Anthropocene epoch.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 83-97
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wstęp. Muzeum historii naturalnej w epoce antropocenu?
Introduction. A natural history museum in the Anthropocene?
Autorzy:: Małczyński, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1944329.pdf
Data publikacji:: 2021-03-30
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: antropocen
wymieranie gatunków
muzeum przyrodnicze
dziedzictwo nie-ludzkie
taksydermia
the anthropocene
species extinction
nature museum
non-human heritage
taxidermy
Opis:: Pojęcie antropocenu w ostatnich latach zyskało popularność nie tylko w polu nauk przyrodniczych, lecz również w kręgach humanistyki i sztuki (gdzie bywa zresztą kontestowane m.in. ze względu na antropo- i eurocentryczny charakter). Dyskusje na ten temat zorientowane są przede wszystkim na przyszłość. Jeśli pojawia się w nich temat przeszłości, to (jak u Jussiego Parikki) chodzi o „przyszłe przeszłości” (future pasts). Paradoksalnie, myśląc o antropocenie, chcielibyśmy jednak nie tyle patrzeć w przyszłość, ile spojrzeć wstecz. Z perspektywy współczesnych debat, preposteryjnie, zastanowimy się nad przeszłością antropocenu i jej wizualizacjami w muzeach, archiwach i sztuce. Ważnym obszarem naszych eksploracji badawczych będą muzea przyrodnicze, które są swoistymi „nekro-arkami” upamiętniającymi wymarłe gatunki i utraconą bioróżnorodność. Eksponaty muzealne, dioramy, wizualizacje natury, często nieintencjonalnie są przedstawieniami zachodzących zmian i wzrastającego wpływu „czynnika ludzkiego”. Coraz częściej spotykanym zjawiskiem jest np. organizowanie wystaw upamiętniających wymarłe gatunki. W tym kontekście pojawia się m.in. pytanie o rolę muzeów historii naturalnej w konstruowaniu zbiorowej świadomości „nie-ludzkiego dziedzictwa”. Warto zastanowić się także, czy idea muzeum historii naturalnej ma sens w obliczu końca podziału na historię „naturalną” i „ludzką” (Dipesh Chakrabarty). Podobnie archiwa fotograficzne, filmowe i dźwiękowe są zmaterializowaną pamięcią zachodzących zmian. Ich analiza może przyczynić się do rekonstrukcji zmieniających się wyobrażeń natury („alternatywnych przyród”), konstruowanych przedstawień antropocenu.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 113, 1; 10-12
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: (Współ)myślenie w humanistyce. Literackie ekokształcenie w epoce antropocenu
(Co-)thinking in the humanities. Literary eco-education in the Anthropocene era
Autorzy:: Ochwat, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2050954.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: ecological humanities
Anthropocene
Polish language
climate changes
consumerism
zero waste
ecology
responsibility for the Earth
humanistyka ekologiczna
antropocen
język polski
zmiany klimatu
konsumpcjonizm
ekologia
odpowiedzialność za Ziemię
Opis:: W związku z dokonującym się zwrotem ku Ziemi w nauce i edukacji, trwającymi Klimatycznymi Strajkami Młodzieżowymi, a przede wszystkim fatalnymi prognozami dotyczącymi przyszłości, artykuł jest próbą wprowadzenia do praktyki szkolnej transdyscyplinowego nurtu – humanistyki ekologicznej. Autorka zaaplikowała do edukacji polonistycznej nowe treści, dzięki którym uczeń może podjąć głęboki namysł nad odpowiedzialnością za Ziemię. Próbując odpowiedzieć na ekologiczne wyzwanie, autorka zrekontekstualizowała również szkolne lektury dawne, zwracając uwagę na nowe relacje człowieka ze środowiskiem. Podstawę zmian mentalnościowo-edukacyjnych stanowi zaprojektowane i opisane seminarium licencjackie, włączające studentów polonistyki w odpowiedzialne ekokształcenie.
In regard to the turn towards Earth in science and education, the ongoing Climate Youth Strikes and catastrophic forecasts for the future, the article is an attempt to introduce into school practice the trans-disciplinary trend called ecological humanities. The author of the article endeavored not only to apply new content to Polish language education - thanks to which it will be possible for students to reflect on their responsibility for the Earth - but also to recontextualize old texts by drawing attention to the relationship between man and environment. The basis for the mentality and educational changes is a designed bachelor’s seminar, which involves students in the responsible eco-education.
Źródło:: Polonistyka. Innowacje; 2020, 12; 31-52
2450-6435
Pojawia się w:: Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Więcej niż jednostki, mniej niż wielości: Ciała po antropocenie
More than Individuals, Less than Multitudes: Bodies after the Anthropocene
Autorzy:: Chaberski, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47018042.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: antropocen
egzosomatyzacja
wirtualna rzeczywistość
materie troski
exosomatization
virtual reality
matters of care
Anthropocene
Opis:: Artykuł dowodzi, że spekulacje na temat świata po antropocenie są nierozerwalnie związane z kwestionowaniem dominujących w zachodniej nowożytności konceptualizacji ciała ludzkiego jako bytu mającego nieprzepuszczalne granice, oddzielające organizm od otoczenia. W tym kontekście autor przygląda się dwóm najnowszym projektom performatywnym, które do tworzenia spekulatywnych światów wykorzystują technologię wirtualnej rzeczywistości (VR). Wytwarzając intensywne doświadczenia wielozmysłowe i afektywno-kognitywne, stwarzają one warunki do „egzosomatyzacji” (Stiegler), które pozwalają osobom uczestniczącym wcielić się w inne istoty i doświadczyć własnego ciała jako wielości. Analizując instalację Symbiosis (2020) interdyscyplinarnego kolektywu Polymorf, autor pokazuje, że doświadczenie to problematyzuje dominujące w humanistyce środowiskowej sposoby myślenia o relacjach ludzi i więcej-niż-ludzi. Przyglądając się zaś instalacji Alienarium 5 (2022) Dominique Gonzalez-Foerster, dowodzi, że doświadczenie ciała jako wielości wymaga nie tylko konkretnych „materii troski” (Puig de la Bellacasa), lecz także nowego sposobu myślenia o czasie i doświadczania go.
This article argues that speculating about the world after the Anthropocene is inextricably linked to questioning the dominant (Western) modern conceptualizations of the human body as a self-contained entity, separated from its environment. In this context, the author looks closely at two recent performative projects that use Virtual Reality (VR) as a mode of speculative world-building. By generating intense multisensory and cognitive-affective experiences, they create conditions for “exosomatization” (Stiegler), which allows participants to become other entities and experience their own body as a multitude. Analyzing the installation Symbiosis (2020) by the interdisciplinary collective Polymorf, the author points out that the experience problematizes the ways of thinking about relations between humans and more-than-humans dominant in contemporary environmental humanities. Scrutinizing the installation Alienarium 5 (2022) by Dominique Gonzalez-Foerster, he shows that the experience of the body as a multitude requires not only specific “matters of care” (Puig de la Bellacasa), but also new ways of thinking and experiencing time.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 3; 45-63
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: W cieniu języka [Recenzja książki: Andrzej Marzec, „Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2021, ss.256]
In the Shade of Language [A Review of „Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata” by Andrzej Marzec]
Autorzy:: Adamczewski, Tymon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25455183.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: antropocen
język
zmiana klimatu
nowy materializm
realizm spekulatywny
Anthropocene
language
climate change
new materialism
speculative realism
Opis:: Artykuł stanowi recenzję książki Andrzeja Marca pt. Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata. Identyfikuje główne zakresy tematyczne omawiane przez autora (nowy materializm oraz ontologię zwróconą ku przedmiotom), a także obraną przez niego metodę. Ze względu na znaczącą rolę języka w propozycji terminologicznej filozofa, poza opisem zawartości publikacji, tekst podejmuje również próbę spojrzenia na książkę jako na zapis rozważań nad możliwością zakwestionowania i wyzwolenia się z dominującego antropocentrycznego języka.
The article reviews the book by Andrzej Marzec, entitled Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata. It identifies the key subject areas discussed in his work (new materialism and object‑oriented ontology), as well as the adopted method. Due to the significant role of language in the philosopher’s terminological proposition, apart from analyzing the content of the book, the article also examines the publication as an attempt to question and liberate our human selves from the possibility of the dominant, anthropocentric language.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 420-429
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Użyteczna wyspa
Autorzy:: Gielata, Ireneusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520302.pdf
Data publikacji:: 2022-12-21
Wydawca:: Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:: Jules Verne’s The Mysterious Island
usefulness
fall
anthropocene
Tajemnicza wyspa Juliusza Verne’a
użyteczność
upadek
antropocen
Opis:: Jules Verne’s The Mysterious Island, in unanimous opinion of critics, is the most “mysterious” of all the writer’s novels. The article’s author asks questions about what secrets this novel reveals to the contemporary reader who has recently become aware that he lives in the time of “anthropocene marasmus” (E. Bińczyk). He finds answers by confronting the text of Verne’s novel with the views of English utilitarians (J. Bentham, J. S. Mill) and the works of contemporary thinkers (R. Brague, The Kingdom of Man. The Genesis and Failure of the Modern Project, P. Sloterdijk, What Happened in the 20th Century?), and this allowed The Mysterious Island to be considered a prophetic work, another version of a modern story about the fall of man, who, believing in his creative power and the power of instrumental reason, does not see (like the characters of the novel) that the nature he uses marks the end of human agency. This kind of blindness, into which a group of nature colonizers collapse, carrying out their modernist project of “creating of ‘nothing’”, was considered a kind of anthropocene hybris.
Źródło:: Świat i Słowo; 2022, 38, 1; 33-52
1731-3317
Pojawia się w:: Świat i Słowo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Uziemienie. Filozoficzne marginalia do The Stack i O antropolizie Benjamina Brattona
The Earthing. Some Philosophical Marginalia to Benjamin Brattons’ The Stack and On Anthropolysis
Autorzy:: Wolak, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/15598339.pdf
Data publikacji:: 2021-10-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Benjamin Bratton
political geography
design theory
Anthropocene
cognitive capitalism
Carl Schmitt
geografia polityczna
teoria dizajnu
antropocen
kapitalizm kognitywny
Opis:: Tekst stanowi komentarz do publikowanego przekładu tekstu O antropolizie autorstwa Benjamina Brattona, kalifornijskiego teoretyka dizajnu i twórcy nowego modelu geografii politycznej. W związku z tym, że Bratton nie był dotychczas tłumaczony na język polski, podejmuję się krótkiego przedstawienia jego postaci i dokonań, koncentrując się przede wszystkim na książce The Stack: On Software and Sovereignty (2016). Krytycznie omawiając koncepcję Stosu (ang. The Stack), która w zamierzeniu autora ma zrewolucjonizować myślenie o władzy i suwerenności, przedstawiam miejsce Brattona w najnowszej historii intelektualnej, założenia teoretyczne leżące u zrębów jego myśli, a także identyfikuję jego inspiracje. Następnie omawiam tekst O antropolizie, pokazując, w jaki sposób pojęcie antropolizy rozwiązuje niektóre trudności wynikające z lektury The Stack.
The presented text is a commentary on a Polish translation of Benjamin Bratton’s On anthropolysis. I introduce Benjamin Bratton, a Californian design theorist attempting to create a new model of political geography, to the Polish public. I delve mostly into Bratton’s The Stack: On Software and Sovereignty (2016) and critically discuss the content of this book, particularly the author’s notion of The Stack, with which he aims to revolutionize how power and sovereignty are conceived. I identify Bratton’s position in the newest intellectual history and discuss his most important theoretical inspirations. Finally, I comment on his notion of anthropolysis, in which I see a potential to solve some serious theoretical difficulties which result from The Stack.
Źródło:: Praktyka Teoretyczna; 2021, 41, 3; 169-190
2081-8130
Pojawia się w:: Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Utopia (bez) człowieka. Modernistyczne ucieczki z antropocenu (liryka Młodej Polski)
The Humanless Utopia: The Modernist Athropocene Escapes (Young Polands Poetry)
Autorzy:: Pilch, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25449903.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: antropocen
modernizm
liryka Młodej Polski
utopia bez człowieka
Kazimierz Tetmajer
Leopold Staff
Anthropocene
modernism
Young Poland's poetry
humanless utopia
Opis:: Artykuł poświęcony jest młodopolskiej wizji człowieka i próbom jego wyrugowania ze świata. Rozpoznaje i analizuje oscylację od zachwytu nad ludzką potencjalną mocą (Leopold Staff, Adam) do znużenia wszechobecnością człowieka, jego niezbywalnym wpływem na rzeczywistość i tym samym do poszukiwań takiego czasu i miejsca, przed antropocenem, gdzie nie będzie człowieka w ogóle (Kazimierz Tetmajer, Ta trawa…, Muszla). Intepretuje także próby dostrzeżenia innych od człowieka podmiotów mówiących. Pokazuje związek utopii bez człowieka z momentem wykształcania się ludzkiego podmiotu, a także z symbolistycznym językiem wyrażania.
The paper focuses on Young Poland’s portrait of the human being and attempts to throw the human out of nature and the world. It reveals and analyses how poets hesitate between admiration of human power (Leopold Staff, Adam) and being weary of human omnipresence. The article shows how poets (Kazimierz Tetmajer, Ta trawa…, Muszla) seek a pristine primeval time and space without human beings before the Anthropocene. The paper reveals poetic situations in which the subjects differ from humans. The conclusion emphasizes a connection between the utopia without a man with the moment of subject formation as well as symbolistic ways of expression.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 341-357
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Uciec z antropocenu (w towarzystwie pająków, monarchów i technologii cyfrowych)
To Escape the Anthropocene (in the Company of Spiders, Monarchs, and Digital Technologies)
Autorzy:: Sugiera, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47018393.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: antropocen
zwierzęcy Inny
sztuki performatywne
negantropocen
Bernard Stiegler
Fujiko Nakaya
Reynier Leyva Novo
troskliwe myślenie
Anthropocene
animal Other
performative arts
Neganthropocene
care-full thinking
Opis:: W kontekście cyfrowych technologii autorka przygląda się owadom, którym Donna Haraway przypisała szczególną rolę w przyspieszaniu końca antropocenu. Po pierwsze, to żyjący w jej kalifornijskim sąsiedztwie pająk Pimoa cthulu, którego nazwę gatunkową nieco zmieniła, żeby podkreślić chtoniczny wymiar przyszłej epoki chthulucenu. Po drugie zaś, Danaus plexippus, nazywany monarchem lub monarchą, który stał się bohaterem jej spekulatywnej fabulacji „Camille Stories”, opublikowanej w Staying with the Trouble (2016). W centrum zainteresowania autorki znajduje się wideo Ride the Wind and Draw a Line (1973) japońskiej artystki Fujiko Nakayi jako element instalacji podczas jej retrospektywnej wystawy Nebel Leben w monachijskim Haus der Kunst (2022) oraz cyfrowy projekt i immersyjna instalacja Methuselah kubańskiego artysty Reyniera Leyva Novo w nowojorskim Museo del Barrio (2023). Ich porównawcza analiza pozwala w nowej perspektywie spojrzeć na tę strefę kontaktu, którą nazywa się ostatnio więcej-niż-ludzką antropologią (Eduardo Kohn) czy negantropologią (Bernard Stiegler), a także pokazać performatywne możliwości technologii cyfrowych jako terapeutycznych narzędzi troski w więcej-niż-ludzkich relacyjnościach.
In this article, the author looks closely at two arthropod species which Donna Haraway sees as playing an important role in accelerating the longed-for end of the Anthropocene. One of them is the Californian spider Pimoa cthulu, whose generic name she has slightly changed to better emphasize the chthonic dimension of the coming Chthulucene. The other one is Danaus plexippus, the monarch butterfly or simply monarch, the protagonist of her speculative fabulation “Camille Stories”, published in Staying with Trouble (2016). Two artworks stand at the center of the author’s interest: the video Ride the Wind and Draw a Line (1973) by the Japanese artist Fujiko Nakaya, which became a key-element in her retrospective Nebel Leben in Munich’s Haus der Kunst (2022) and the digital project and immersive installation Methuselah by the Cuban artist Reynier Leyva Novo, exhibited in New York’s Museo del Barrio (2023). Their comparative analysis opens a new perspective to showcase an emerging zone of contact which Eduardo Kohn calls more-than-human anthropology and Bernard Stiegler – neganthropology. Based on this comparison, the article also demonstrates the performative affordances of digital technologies, which in the two projects become therapeutic tools of care within more-than-human relationalities.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 3; 85-102
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Travelling Sideways in Time (Without a Suitcase): The Aggregate Identity of Audrey Parker on Haven
Podróżując w poprzek czasu (bez walizki) – zbiorcza tożsamość Audrey Parker w Haven
Autorzy:: Front, Sonia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1198023.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Haven
Antropocen
przemieszczenie czasowe
kobieca podróż
czas głęboki
czas kobiet
Anthropocene
temporal displacement
female travel
deep time
women’s time
Opis:: A distinct strand has differentiated itself in television programming in the twenty-first century: television series that feature female protagonists travelling between parallel worlds. The worlds in most of these series are on the edge of destruction through terrorism, war or another traumatic event. The female protagonists, who share the special ability to travel between the worlds, have a unique role to play – they serve as mediators between the universes. Their in betweenness enables their autonomy and resistance to violence, death, and appropriation. This role is played by Audrey Parker (Emily Rose) in the fantasy/supernatural drama Haven. Audrey’s task is to travel through an interdimensional portal to the town of Haven every twenty-seven years to help as a police officer to protect the inhabitants who are plagued by “the Troubles,” that is, supernatural abilities, which finally threaten them with imminent destruction. The uniqueness of Audrey resides not only in her special status as a traveller between the worlds but also in her identity, which consists of many segments in which different consciousnesses inhabit the same non-ageing body over five hundred years. The essay will analyse the unique temporality of the character, governed by female patterns of travel and her nomadic subjectivity, proposing that her figure links human lifetimes to geological aeons, symbolised by aether, the primary substance of the Void, located between the worlds. That link makes Haven a show of the Anthropocene, the geologic time period defined by humanity’s influence upon the earth. The Anthropocene challenges us to think beyond the usual temporality of a human lifespan, and so does Haven. The imminent destruction as a result of individual egotism leading to the misuse of aether in the show is a trope for the destruction of our planet. Haven uses the figure of Audrey Parker to represent a network of connections and repercussions dispersed over centuries to illustrate how our cumulative actions impact our planet. The show’s anti-linear strategies thus address the environmental concerns of an increasingly unstable environment to propose new ways through which to figure and address imminent threats concerning ecological disaster.
W programach telewizyjnych dwudziestego pierwszego wieku wyodrębnił się osobny nurt: seriale, w których bohaterki podróżują pomiędzy równoległymi światami. Światy przedstawione w tych serialach na ogół naznaczone są terroryzmem, wojną lub innymi traumatycznymi doświadczeniami. Wspomniane bohaterki mają do odegrania wyjątkową rolę – są pośredniczkami między różnymi rzeczywistościami. Graniczność ich egzystencji umożliwia autonomię i opór wobec przemocy, śmierci i zawłaszczenia. Taką postacią jest Audrey Parker (Emily Rose) w serialu Haven. Zadaniem Audrey jest podróżowanie co dwadzieścia siedem lat przez międzywymiarowy portal do miasteczka Haven, gdzie jako policjantka pomaga w ochronie mieszkańców nękanych „Kłopotami”, czyli budzącymi się w nich nadprzyrodzonymi zdolnościami, które grożą nieuchronną zagładą. Wyjątkowość Audrey polega nie tylko na jej szczególnym statusie podróżniczki między światami, ale także na jej tożsamości składającej się z wielu segmentów, w których różne świadomości zamieszkują to samo niestarzejące się ciało przez 500 lat. Autorka artykułu analizuje wyjątkową temporalność postaci, rządzącą się kobiecymi wzorcami podróżowania i jej nomadyczną podmiotowością. Postać głównej bohaterki łączy ludzkie życia z geologicznymi eonami, których symbolem jest eter – pierwotna substancja Pustki, znajdującej się pomiędzy światami. To powiązanie czyni z Haven serial reprezentatywny dla epoki antropocenu – geologicznego okresu czasu naznaczonego wpływem ludzkości na Ziemię. Tak rozległa perspektywa geologiczna skłania do myślenia wykraczającego poza zwykłą czasowość ludzkiego życia i tak też jest w przypadku Haven. Zagłada spowodowana indywidualnym egoizmem prowadzącym do niewłaściwego wykorzystania eteru staje się metaforą zniszczenia naszej planety. Haven wykorzystuje postać Audrey Parker do przedstawienia sieci powiązań i reperkusji rozproszonych w ciągu wieków, aby zilustrować, jak skumulowane działania ludzi wpływają na planetę. W ten sposób, nielinearna struktura narracyjna serialu pozwala zilustrować obawy związane z coraz bardziej niestabilnym środowiskiem, ukazując nowe sposoby postrzegania i reagowania na nieuchronne zagrożenia prowadzące do katastrofy ekologicznej.
Źródło:: Postscriptum Polonistyczne; 2021, 27, 1; 215-230
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:: Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Shock of the Anthropocene. A book review
Autorzy:: Bińczyk, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/632604.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Projekt Avant
Tematy:: Anthropocene
Earth
environmental history
antropocen
nauka o systemie Ziemi
historia środowiska
kapitalocen
Gaja
postprzyroda
Opis:: This book is in many aspect a unique publication, clearly worth noticing. It is an element of a decade-long intense debate on the Anthropocene in which the participants are the representatives of both natural sciences and humanities. The discussion has extremely interesting philosophical overtone as it uncovers multiple paradoxes. Primarily, the events which lead the scholars to calling this new geological period Anthropocene are a testimony both to human power and hyper-agency and to multidimensional helplessness and powerlessness. This is excellently highlighted by the reviewed monograph.
W 2016 roku przełożono na język angielski książkę historyków środowiska, Christophe’a Bonneuila i Jeana-Baptiste’a Fressoz, Szok antropocenu: Ziemia, historia i my. Oryginalnie została ona opublikowana po francusku w 2013 roku. To wyjątkowa pozycja pod wieloma względami. Zdecydowanie warta uwagi. Wpisuje się w intensywnie prowadzoną od ponad dekady debatę na temat antropocenu. Biorą w niej udział zarówno przyrodoznawcy (geolodzy, badacze nauki o systemie Ziemi – Earth system science, klimatolodzy, geografowie społeczni), jak i humaniści (historycy środowiska, socjologowie, filozofowie, ekonomiści, badacze zrównoważonego rozwoju). Dyskusja ta ma niezwykle interesujący wydźwięk filozoficzny i odsłania wiele paradoksów. Przede wszystkim wydarzenia, które skłaniają badaczy do tego, by nową epokę geologiczną nazwać antropocenem, świadczą zarówno o ludzkiej potędze – hipersprawczości, jak i wielowymiarowej bezradności, bezsilności (zob. Bonneuil, Fressoz, 2016, ss. xi, 24). Recenzowana monografia świetnie to uwypukla.
Źródło:: Avant; 2017, 8, 3
2082-6710
Pojawia się w:: Avant
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The role of oxygen in the functioning of the Earth system: past, present and future
Autorzy:: Stankowski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24201077.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: environment
oxygen concentration changes
Anthropocene
środowisko
zmiana stężenia tlenu
antropocen
Opis:: In the Solar System, the coming into existence of a peculiar, fully developed atmosphere on Earth was determined by the ‘Great Oxidation Event’ at the turn of the Proterozoic and Palaeozoic. Within about 600 million years, there were large changes in oxygen concentrations in this atmosphere, ranging from 15 to 35 per cent, having been determined by a combination of cosmic-climatic, tectonic-volcanic and biological phenomena. A particular environmental change occurred at the beginning of the 19th century, as a result of the overlap of the end of the natural Little Ice Age and the beginning of anthropogenic warming of the ‘industrial revolution’. According to the author, the rate of human impact on environmental changes is estimated at about 15 per cent. The appearance of mankind brought new changes in the natural environment, including the oxygen content of the air. The current scale of anthropogenic impact justifies the introduction of a new time slice in the planet’s history - the Anthropocene. The functioning of civilisation is conditioned by meeting energy needs, to be implemented by creating a system of energy generators, among which the heat of the Earth should be an important component. The energy generated from this inexhaustible and cost-free geo-resource should be seen as the most ecological among all currently used energy carriers.
Źródło:: Geologos; 2023, 29, 2; 117--131
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:: Geologos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: The New Geological Epoch, “Anthropocene,” as a Result of Human Economic Activity
Nowa era geologiczna “antropocen” jako wynik ludzkiej działalności gospodarczej
Autorzy:: Ievdokymov, Viktor
Oliinyk, Oksana
Grytsyshen, Dymytrii
Ksendzuk, Valentyna
Nord, Galyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/633321.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: zrównoważony rozwój
działalność gospodarcza człowieka
transformacja
“antropocen”
rozwój technokratyczny
sustainable development
human economic activity
transformation
“Anthropocene”
technocratic development
Opis:: Uzasadnienie wpływu ludzkiej działalności gospodarczej na środowisko i jej nieodwracalną transformację. W pracy wykorzystano interdyscyplinarne podejście do rozwoju systemu gospodarczego. Wynika to z faktu, że przedmiot badań wykracza poza funkcjonalne nauki ekonomiczne i ekonomię jako całość. Celem badania jest zbadanie interakcji człowieka jako czynnika gospodarczego z otoczeniem, które określiło badanie prac o tematyce przyrodniczej, w szczególności zmiany epok geologicznych, zrównoważonego rozwoju i procesów gospodarczych z punktu widzenia wpływu na środowisko. To pozwoliło zsyntetyzować nową ekonomiczną wiedzę o znaczeniu działalności gospodarczej w tworzeniu nowej ery geologicznej, antropocenu. Zgodnie z wynikami badań wpływ działalności gospodarczej człowieka na środowisko jest uzasadniony przez pryzmat rozwoju społeczeństwa geologicznego, technokratycznego i gospodarczego. Uzyskane wyniki naukowe mogą być wykorzystane w reformie krajowego systemu gospodarczego, jego adaptacji do wiodących na świecie koncepcji zrównoważonego rozwoju.
The impact of human economic activity on the environment and its irreversible changes. An interdisciplinary approach to the development of the economic system has been used in this paper due to the fact that the subject of the study goes beyond the functional economic sciences, and economics in general. The study is aimed at investigating the interaction of man, as an economic agent, and the environment. It has led to the study of research papers devoted to natural science, in particular, to changes in geological epochs, sustainable development and economic processes from the position of their influence on the environment. This allowed us to synthesize new economic knowledge about the importance of economic activity in the formation of the new geological epoch, “Anthropocene”. Based on the results of the study, the influence of human economic activity on the environment in the light of the geological, technocratic and economic development of society has been proved. The scientific results which were obtained can be used in reforming national economic systems by adapting them to leading world concepts on sustainable development.
Źródło:: Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe; 2018, 21, 3; 131-149
1508-2008
2082-6737
Pojawia się w:: Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The Child and the Anthropocene: A Time Travel Narrative as a Means to Empower Children in the Face of a Global Pandemic
Dziecko i antropocen: opowieść o podróży w czasie jako sposób na upodmiotowienie dzieci w obliczu globalnej pandemii
Autorzy:: Colerick, Edward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341677.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dzieci
rodzina
upodmiotowienie
Antropocen
pandemia
technologia
children
family empowerment
Anthropocene
pandemic
technology
initialisms
Opis:: The following article looks at a contemporary children’s time travel story, The Dog Who Saved the World by Ross Welford, written and published just at the very outset of the COVID-19 epidemic. The novel is itself about an even more potentially dangerous epidemic which might have serious consequences in the near future for the whole of humanity. The author skilfully uses the narrative in order to include the child reader by replicating the mood and atmosphere of the current pandemic, thus, effectively empowering them against it. To achieve this, the author foregrounds what he considers to be “good” as opposed to “bad” technology and enables the child to comfortably deal with its complexities along with the complexity of time travel through scientific initialisms and other forms of abbreviation which children are highly familiar with (texting friends on smartphones or using the social media).
Artykuł analizuje The Dog Who Saved the World Rossa Welforda, współczesną powieść dla dzieci traktującą o podróży w czasie, opublikowaną na początku wybuchu epidemii COVID-19. Książka opisuje epidemię, której skutki mogą być o wiele bardziej katastrofalne dla całej ludzkości w bliskiej przyszłości. Autor umiejętnie używa narracji do zaangażowania dziecięcych czytelników, odwzorowując nastrój panujący podczas obecnej pandemii, w rezultacie czego stają się oni wobec niej bardziej odporni. W tym celu autor kładzie nacisk na „dobrą” technologię, odróżniając ją od tej „złej”, co umożliwia dzieciom bezpieczną konfrontację ze złożonością współczesnej technologii. Jednocześnie czytelnicy zostają wprowadzeni w zawiłą koncepcję podróży w czasie za sprawą wszelkich skrótowych odniesień do technologii, które dobrze znają i stosują, na przykład, w wiadomościach tekstowych lub korzystając z portali społecznościowych.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 11; 21-36
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Antropocen" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język