Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Antigone" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Über die Politisierung des Antigone-Mythos bei Rolf Hochhuth
About the politicization of the Antigone myth by Rolf Hochhuth
Autorzy:
Wilk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679674.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
myths in the literature
Antigone
Rolf Hochhuth
Die Berliner Antigone
Opis:
The Antigone myth is one of the most famous myths in the history of literature. History of sisterly love is as old as the human civilization, although it still inspires literary scholars to look for new interpretations. Rolf Hochhuth converts mythical theme into Second World War story. Die Berliner Antigone looks at the National Socialism and asks about conditio humana. Likewise Hochhuth’s  Antigone rejects human laws and buries her dead brother – nameless officer sentenced to death for his “shameless” remark: It was Hitler, not Russians, who destroyed the 6th Army at the Stalingrad. Interestingly Anne, alias Antigone, is not motivated by politics or religion but nevertheless she’s still dragged into political machinations and extermination system. Heiner Müller wrote in his biography: ‘myths are clotted collective experiences, or esperanto – an international language, that is understood not only in Europe’. Basing on Hochhuth’s story one can analyze transformations of a myth and functions attributed to it only to notice that models human behavior are basically the same. In his novel German writer is only referencing ancient myth showing readers, through modernization, how timeless the theme is.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2018, 14; 93-101
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antygona jako homo sacer. Przedpolityczna przemoc w świecie bez praxis
Antigone as homo sacer. Pre-political violence in the world without praxis
Autorzy:
Wojciechowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964589.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
Antigone
Sophocles
homo sacer
violence
praxis
woman
Opis:
This paper is a proposition of a new intepretation of Sophokles’ ‘Antigone’. Author uses a specific term homo sacer to analyze the reality of ancien polis described in the tragedy. Both Giorgio Agamben and Judith Butler made use of the concept of homo sacer to read ‘Antigone’ but they gave it a modern approach. Agamben treats the homo sacer as a person who is deprived of the laws and who, as a result, is banished from a community. He sees the homo sacer in modern refugees. The author of this chapter acknowledges Butler’s and Agamben’s approach but also reaches to the originis of the term. The idea of a sacred man derrives from pre-Roman law, which is described as a pre-politic law of violence. The author analyzes the situation of Antigone who becomes the homo sacer after being cursed by Creon. Antigone takes an action (praxis) while public speaking and therefore she steals the law which was originally available to polis citizens – men. She then becomes a woman-citizen, somone who has no place in polis. Antigone’s status is to be ‘in-between’, she is no woman, nor man. There is no place for her in polis. That is why she must be cursed and called the homo sacer. The new identity is given to her by the law. The aim of the chapter is to prove that the Antigone’s fate of being the homo sacer shows the moment of degeneration of the Greek polis. It shows what happens if the pre-politic violence becomes a part of the community.
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2019, 3, 1; 17-28
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kwestii oryginału, przekładu autorskiego i adaptacji. Wokół polskiej i angielskiej wersji Antygony w Nowym Jorku Janusza Głowackiego
On the original, the self-translation and the adaptation. Considerations about the Polish and the English Version of Janusz Głowacki’s Antigone in New York
Autorzy:
Amenta, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040783.pdf
Data publikacji:
2020-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
self-translation
adaptation
Janusz Głowacki
Antigone in New York
Opis:
Janusz Głowacki’s internationally acclaimed tragicomedy inspired by Sophocles’ Antigone has been the subject of intense debate and misinterpretations. The article aims to demonstrate that the play was primarily written in Polish, and that the English version is an adaptation/rewriting made by the author in collaboration with the American screenwriter Joan Torres. Furthermore, it shows that the English version was created while the writing of the Polish text was still in progress, so that the former influenced and left clear traces in the latter, questioning the traditional hierarchy between the original and the translated or adapted text.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 38; 225-250
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żądanie Antygony. Normy i nienormatywny model rodziny Judith Butler
Antigona’s Claim. Norm and non-normative model of the Judith Butler family
Autorzy:
Lubowicka, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127396.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
rodzina
Antygona
performatywność
norma kulturowa
Antigone family
norm
performativity
Opis:
Cel. Problem zdekomponowanej i zróżnicowanej rodziny w ponowoczesności, czy też rodziny poddanej deformacjom i przemieszczeniom, oraz pytanie o to, ku jakiemu modelowi (modelom) może ona zmierzać, stawia Judith Butler w Żądaniu Antygony. Metoda. Interpretacja książki Żądanie Antygony J. Butler w kontekście teorii performatywności. Wyniki i wnioski. Tradycyjny model rodziny oparty na prymacie heteroseksualnej matrycy rodziny i seksualności zostaje przez Butler zdekonstruowany przez demaskację podstawowego dla kultury zakazu homoseksualności, oraz oparty na założeniu, że więzy międzyludzkie są generowane w historycznej przestrzeni społecznej. Butler proponuje nową ontologię pokrewieństwa.
Aim. The problem of a decomposed and diverse family in postmodernity or a family subjected to deformations and displacements, and the question about which model(s) it may be heading, is presented by Judith Butler in Antigone’s Demand. Methods. Interpretation of the book Antigona’s Claim, by Judith Butler. Results. The traditional family model based on the primacy of the heterosexual matrix of family and sexuality is deconstructed by Butler by unmasking the basic prohibition of homosexuality for culture and based on the assumption that interpersonal bonds are generated in a historical social space. Butler proposes a new relationship ontology in which human lust is not governed by the imperative of heterosexuality.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2019, XXI, (2/2019); 373-383
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hosna as bride of desire and revolutionary par excellence in Tayib Salih’s “The season of migration to the north”
Autorzy:
Maleki, Mohsen
Salami, Ali
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571940.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Antigone
Hosna
Symbolic Order
drives
mythic and divine violence
Opis:
Most readings of Tayib Salih’s “Season of migration to the north” have focused on Mustafa Saeed and the nameless narrator, both male characters, and they have largely avoided a politically radical reading of the novel. This article attempts to present the female character, Hosna, as the revolutionary par excellence, following Lacan and Slavoj Žižek’s reading of Antigone. Through Žižek’s distinction between the act and action, this article argues that Hosna’s deed at the end of the novel, murder and suicide, is not just an action out of hopelessness but rather an act that aims to make a new social order possible. We will try to connect Žižek’s distinction between act and action to Benjamin’s distinction between divine violence and mythic violence and Lacan’s idea of “Thing-directed desire” (Marc De Kesel 245). By doing so, this article aims to put the extreme violence of Hosna in a new light and argues against the readings that simply ignore her act as an extreme form of violence and fail to see it in a broader framework of philosophical and sociological understanding.
Źródło:
Acta Philologica; 2016, 49; 261-272
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lacanian Ethics, the Psychoanalytic Group, and the Question of Queer Sociality
Autorzy:
Valle Junior, Luiz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399237.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
Jacques Lacan
desire
sociality
Antigone
anti-social thesis in queer theory
Opis:
This article is an attempt to frontally pose a question queer theory gravitates around, yet never effectively spells out: what is a togetherness of those who have nothing in common but their desire to undo group ties? First, I consider the take-up of Lacan’s ethical experiment in Seminar VII, the Ethics of Psychoanalysis by queer theorists. I contend that queer theory has not given Lacan’s interpretation of Antigone its full import, which demands its placement in the philosophical tradition of the West brought to its highest fruition in Kant. I further contend, however, that to do so does not quite offer a solution to the queer problem, for, as contemporary debate on the political import of Antigone shows, the purity of her desire does not immediately translate into a sustainable politics. Lacan himself was faced with the problem of translating his ethics into a politics after his “excommunication” from the psychoanalytic establishment, and came to falter before it. Nevertheless, Lacan’s efforts allow us to pose the undoubtedly queer question of how to group together those whose only attribute is to undo group ties. Responding to the unanswerable demands of a theory and a practice that allows us to answer that question, I propose the figure of the smoker’s communism, as elaborated upon by Mladen Dolar, as a preliminary queer suggestion as to how we might go about mitigating the gap between Lacan’s ethical brilliance and his admitted political failure.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2020, 15; 34-50
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Begriff πύλη in Mt 16,18 und die Tragödie Antigone von Sophokles
The word πύλη in MT and the Tragedy Antigone of Sophocles
Słowo πύλη w MT 16,18 i Tragedia Antygona Sofoklesa
Autorzy:
Dzikiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676772.pdf
Data publikacji:
2021-06-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
przekład
brama
moc
gardziele
Sofokles
Antygona
Hades
miasto
translation
gate
power
throat
Sophocles
Antigone
city
Opis:
This article follows a study undertaken 2017 in the journal Colloquia Theologica Ottoniana (pp. 57–67). The argumentation proposed at that time justifying the reading of the term πύλαι in Mt 16,18 as “throats” is here enriched with two other reasons for just such understanding of the analyzed Greek noun. The recited evidence comes from Sophocles’ Antigone and in some measure confirms the correctness of the proposed interpretation.
Niniejszy artykuł stanowi kontynuację studium podjętego w 2017 r. na łamach drugiego numeru czasopisma Colloquia Theologica Ottoniana (s. 57–67). Zaproponowana wówczas argumentacja, uzasadniająca odczytanie słowa πύλαι w Mt 16,18 jako „gardziele”, jest tu wzbogacona o kolejne dwie racje przemawiające za takim właśnie zrozumieniem analizowanego greckiego rzeczownika. Przytaczane dowody pochodzą z Antygony Sofoklesa i niejako utwierdzają w słuszności proponowanej interpretacji.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 1; 37-48
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim (według feministek) jest Antygona?
Autorzy:
Edyta, Janiak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487912.pdf
Data publikacji:
2019-08-04
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
ANTIGONE
GREEK MYTHOLOGY
FEMINIST CRITICISM
GENDER CRITICISM
DISCOURSE
ANTYGONA
MITOLOGIA GRECKA
KRYTYKA FEMINISTYCZNA
KRYTYKA GENDEROWA
DYSKURS
Opis:
The article aims to trace the reception of Antigone on the basis of femi- nist and gender criticism. It turns out that the same categories noticed by individual researchers are assessed and valorized differently, accordingly to the feminist trend they identify with. The author decides, therefore, to reverse the optics and evaluate the discourse through the prism of the method of analysis and interpretation of the mythological heroine.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 230-244
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What is conscience?
Co to jest sumienie?
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096352.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conscience
awareness
pathos
ethos
community
solidarity
tragedy
Antigone
Orestes
J. Conrad
B. Wolniewicz
sumienie
świadomość
„pathos”
„ethos”
wspólnota
solidarność
tragedia
Antygona
Opis:
The concept of conscience is analyzed here in two different ways: the systematic and the historical-literary. As to the first, systematic perspective, I distinguish (in part 1) three levels of conscience and on every level I identify two opposite categories (conscience that is ‛individual’ versus ‛collective’; ‛emotional’ versus ‛intellectual’; ‛motivating ex ante’ versus ‛evaluating ex post’). In the second, historical-literary perspective, I analyze two literary cases of fictional characters usually thought of as being guided or affected by conscience. The first case is the ancient Greek tragedy and here I offer (in part 2) a comment on the Sophoclean Antigone and the Euripidean Orestes presenting them both as dramas that contain an exemplary formulation of the phenomenon of conscience. Although Antigone and Orestes express their main principles of action in apparently different words, I suggest (in part 3) the two poetical visions of conscience are equally based upon a highly emotional behavior called pathos by the Greek. Thereby I provide a reason, why ancient philosophers created a new concept of conscience intended as an alternative to the poetical vision of human behavior. The new philosophical concept of conscience was based upon an axiological behavior called ethos. I also coin (in part 4) a concept of the ‛community of conscience’ where I distinguish four ‛aspects of solidarity’ in conscience, namely, somebody’s own self, a group of significant persons, a group of the same moral principles, and a sameness of life. In the end I turn (in part 5) to a historical-literary case in Joseph Conrad’s last novel The Rover (1923), which provoked a lively discussion among Polish authors and seems useful as an illustration of several levels of ‛solidarity of conscience’.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 69-91
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje matki i córki w Jędzy Elizy Orzeszkowej
The mother-daughter relationship in The Shrew [Jędza] by Eliza Orzeszkowa
Autorzy:
Banot, Aleksandra E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400604.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Eliza Orzeszkowa
Jędza [The Shrew]
19th century literature
the myth of Antigone
psychology of mother-daughter
Jędza
literatura XIX wieku
mit o Antygonie
psychologia relacji matka–córka
Opis:
Niewielu historyków literatury pisało o Jędzy (1891) Elizy Orzeszkowej. Poza kilkoma recenzjami trudno znaleźć opracowania czy nawet odwołania do tej powieści. A przecież ta narracja nie tylko obrazuje społeczeństwo końca XIX wieku – jest także wnikliwym studium relacji matki i córki. Przywołując figurę Antygony, skupiam się na analizie relacji matki i córki, aspektu pomijanego nie tylko przez nielicznych badaczy Jędzy (wyjątkiem są uwagi Grażyny Borkowskiej w Cudzoziemkach), ale i przez interpretatorów mitu o Edypie. Chcę ponadto pokazać te problemy z perspektywy psychologicznej, zwłaszcza że dotychczasowe lektury mitu antygonalno-edypalnego korzystają przede wszystkim z narzędzi antropologicznych i filozoficznych. Odwołanie do tego nośnego mitu legitymizuje zresztą studium Borkowskiej zatytułowane Orzeszkowa i sprawa Antygony, w którym badaczka wykazała powiązania twórczości prozatorskiej autorki Chama z różnorodnymi praktykami interpretacyjnymi dramatów Sofoklesa.
A few historians of literature have written about The Shrew [Jędza] (1891) by Eliza Orzeszkowa. Apart from a few reviews, it is difficult to find studies or even references to the novel. Yet, this narrative does not only illustrate the end of the nineteenth century society – it is also a thorough study of the relation between the mother and a daughter. While recalling the figure of Antigone, I am interested in the analysis of the mother-daughter relationship, the aspect neglected not only by a few researchers of The Shrew [Jędza] (except the comments by Grażyna Borkowska in The Foreigners [Cudzoziemki]), but also by the interpreters of the myth of Oedipus. Furthermore, these problems are worth showing from a psychological perspective, especially because of the fact that the previous readings of the myth of Antigone and Oedipus, primarily used the anthropological and philosophical tools. The reference to the myth legitimizes the study by Borkowska entitled The Orzeszkowa and the Case of Antigone [Orzeszkowa i sprawa Antygony], in which the researcher has shown the links between Orzeszkowa’s novels and the various interpretive practices of the Sophocles’s dramas.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2015, 1; 163-172
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bedeutungsbildung zwischen textuellem Angebot und individuellem Rezeptionshorizont: Janusz Głowackis „Antygona w Nowym Jorku” („Antigone in New York”) – polnisch, englisch und deutsch
Autorzy:
Schultze, Brigitte
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032703.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Janusz Głowacki
„Antygona w Nowym Jorku”
tragikomedia
tragedia Sofoklesa
emigracja
bezdomność
społeczeństwo konsumpcyjne
„Antygone in New York”
tragicomedy
Sophocles' tragedy
migration
homelessness
consumer society
„Antigone in New York”
Tragikomödie
Tragödie des Sophokles
Exil
Obdachlosigkeit
Konsumgesellschaft
Opis:
Dieser Beitrag gilt dem bislang erfolgreichsten Theaterstück von Janusz Głowacki – Antygona w Nowym Jorku (Antigone in New York). Die 1992 erstmals gedruckte, in viele Sprachen übersetzte und in vielen Ländern gespielte Tragikomödie enthält ein breites Angebot zur Schaffung von theatralem Sinn: Neben Bezügen zur Tragödie des Sophokles stehen kohärente aktuelle Themen wie Migration, Obdachlosigkeit, Exzesse der Konsumgesellschaft u. a. Die drei hier miteinander verglichenen Versionen des Stücks, die polnische, englische und deutsche, weisen eine bemerkenswerte Diversifizierung auf. Unterschiede in der Rezeption des Stückes sind dabei nicht allein durch Änderungen am Text, sondern auch durch die persönlichen, subjektiven Bedingungen der Leser und Theaterbesucher (allgemeine kulturelle Kompetenz, Herkunftsland etc.) und auch durch politische Veränderungen im 21. Jhd. gegeben.
Niniejszy artykuł dotyczy uwieńczonej największym sukcesem sztuki teatralnej Janusza Głowackiego – Antygony w Nowym Jorku. Tragikomedia, po raz pierwszy wydana w 1992 roku, przetłumaczona na wiele języków i przedstawiona w wielu krajach, zawiera szeroką ofertę kreacji sensu scenicznego: oprócz referencji do tragedii Sofoklesa są tu aktualne tematy jak temat migracji, bezdomności, ekscesów społeczeństwa konsumpcyjnego i inne. Porównane między sobą wersje dramatu – polska, angielska i niemiecka – wykazują znaczne dywergencje. Przy tym różnice w recepcji owej sztuki teatralnej wynikają nie tylko ze zmian w samym tekście, lecz również z indywidualnej, subiektywnej kondycji czytelników i widzów teatralnych (z ogólnej kompetencji kulturowej, kraju pochodzenia itd.), a również ze zmian politycznych na początku XXI stulecia.
This paper concerns Janusz Głowacki’s up to now most successful theatre play – Antigone in New York. The tragicomedy, published for the first time in 1992, translated into many languages and performed in many countries, contains wide offer for the creation of theatrical sense: besides references to Sophocles’ tragedy Antigone, there are several topical themes such as migration, homelessness, excesses of consumer society etc. Compared to one another, all three language versions of the play (Polish, English and German) show remarkable diversification. The differences in reception of the play stem not only from change in the text itself but also from personal, subjective conditions of readers and theatre-goers alike (i.e., concerning general cultural competence, the country of origin etc.), and also from political change in the beginning of the 21th century.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 321-343
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne pytania Antygony. O wolności wyborów, o źródłach prawa i uzasadnieniu moralnej słuszności czynów
Antigone’s contemporary questions about freedom of choices, sources of law and justifications of moral rightness of deeds
Autorzy:
Lewandowicz, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502555.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
topos Antygony
źródło prawa
źródło powinności
prawo państwa
prawo stanowione
prawo boskie
prawo jednostki
pozytywizm prawny
godność człowieka
miłość,
śmierć
norma
sumienie
sprawiedliwość
tradycja
natura
autonomia jednostki
autonomia prawa
autonomia rzeczy doczesnych
norma moralna
nómos (νόμος)
Antigone’s topos
sources of the law
source of obligation
state law
codified law
divine law
natural right
legal positivism
human dignity
love
death
norm
conscience
justice
tradition
nature
one’s autonomy
legal autonomy
autonomy of the temporal, moral norm, nómos (νόμος)
Opis:
The author presents considerations concerning morality criteria based on cultural and philosophical prepositions. Contemporary issues, in particular bioethical ones, make us pose the questions about the hierarchy of norms and, thus, the hierarchy of activities. This automatically leads to the question about the source (or sources) of law. The basis for these considerations is Antigone by Sophocles as a masterpiece with universal message. From the text analysis one can discover the issue of tradition and its role in social life principles determination. This leads to the question about the sources of law – are they transcendental or immanent? The author points out that Antigone uses the word „law” – „νόμος”, „νόμιμα” – only in relation to the divine laws. Creon’s regulations which oppose them are described as „φρόνημα”– inventions. In this way she acknowledges the supreme character of the transcendental norm. Rejection of the reference to the transcendental leads to „absolute contradiction” in the area of prepositions and attainments of legal objectives. This notion („absolute contradiction”) was used by Joseph Ratzinger in Benedict’s Europe in the cultures crisis. It can be said that this contradiction in the modern age comes from different ways of understanding the relationship between the transcendence and science, and, consequently, law by Galileo. Therefore, the premise of absolute autonomy creates „absolute contradiction”. The attempt to overcome this obstacle is respect for the so called „immanent transcendence”, which is expressed in the natural law. However, one must first acknowledge the existence of the objective truth and the possibility of knowing it and the norm which assesses the consistency of one’s action with those reference points. This norm is one’s conscience which has its autonomy in relation to legal norms that are not based on the natural law. Without that acknowledgement the only justification of law would be mere force. In our cultural situation Antigone’s question about the sources of law and its validity as well as how to save human dignity and love remains still pending.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 23-42
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies