Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Anatolia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Understanding the Use of Byzantine Routes in Central Anatolia (ca. 7TH–9TH Centuries)
Autorzy:
Kaya, Tülin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682132.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Byzantine routes
central Anatolia
Early/Middle Byzantine Anatolia
transformation
continuity
Opis:
This paper mainly focuses on the impact of the change in the political equilibrium in the East caused by the effects of the Arab invasions on the main communication routes in Byzantine Central Anatolia. Beginning in the 640s and continuing for over 150 years, these incursions had an impact on the ways in which major routes in and through the new frontier zone were used, reflecting in part the fact that during this period the Taurus mountain range constituted the natural frontier between the Byzantines and the Arabs. The main communication routes in Central Anatolia, which lie on the northwest-southeast axis, were of importance in terms of the changing role of the main urban centres established along them, since Arab attacks were directed at both major and minor urban and fortified centres in Central Anatolia, as the Byzantine and Arab sources mention. Although the main centres such as Ancyra and Dorylaion were affected by the attacks, these and most other major cities continued to exist throughout the period in question. In this regard, the continued existence of such centres determined the ways in which the major routes of communication were used. A study of the changes in the role and functions of the cities in central Anatolia may thus help to understand the use of the main routes, based on the archaeological, i.e. building structures, ceramics, etc., and textual evidence, including that from narrative sources.
Źródło:
Studia Ceranea; 2019, 9; 259-278
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tarsal morphology of the pleuraspidotheriid mammal Hilalia from the middle Eocene of Turkey
Autorzy:
METAIS, GREGOIRE
ERDAL, OZAN
ERTURAÇ, KORHAN
BEARD, K. CHRISTOPHER
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945274.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
mammalia
pleuraspidotheriidae
paleogeography
eocene
turkey
anatolia
Opis:
Pleuraspidotheriids are a group of primitive ungulate mammals that, until recently, were thought to be restricted to the late Paleocene of Western Europe. It has been hypothesized that this family actually survived in Central Anatolia until at least the middle Eocene. However, these anachronistically young Anatolian “survivors”, including the genus Hilalia, were previously documented mainly by dental remains. Here, we describe the previously unknown astragalus of Hilalia saribeya, which confirms the pleuraspidotheriid affinities of the genus, and supports phylogenetic reconstructions that place Hilalia as the sister group of Pleuraspidotherium. The morphology of the astragalus suggests sub-cursorial plantigrade locomotion for H. saribeya, although its tarsal morphology remains generalized enough that scansorial capabilities cannot be ruled out. The evolution of Hilalia is addressed in the context of the apparent geographic isolation of Central Anatolia during the Eocene. The endemic character of the mammalian fauna of Central Anatolia during the middle Eocene emphasizes how the complex paleogeography of the northern margin of Neotethys impacted local biotas in a region situated at the crossroads of very distinctive biogeographic zones.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2017, 62, 1; 173-179
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First record of tempestites from Quaternary lacustrine deposits in the Ağrı Basin (Eastern Anatolia, Türkiye) : palaeoclimatological and palaeogeographic implications
Autorzy:
Üner, Serkan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324244.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
tempestite
hummocky cross-stratification
Quaternary
Eastern Anatolia
Opis:
Several event layers have been identified in lacustrine deposits in the AErI Basin of Anatolia (E Türkiye). Sedimentological and palaeontological data newly indicate a storm-induced origin for some of them. The sedimentary structures in three sections, a few tens of metres apart from each other laterally, such as hummocky cross-stratification, wave-generated cross-bedding, parallel bedding, erosional surfaces, and graded bedding, which are considered characteristic of tempestites, are clearly present. Additionally, fining-upwards units and biogenic escape structures located at different levels of these sections indicate a similar origin. The vertical variations in layer thickness, grain size, and sedimentary structures in these sedimentary sections indicate fluctuating hydrodynamic conditions during deposition, while lateral decrease in the size and wavelength of the structures reflects deepening. This interpretation of storm-induced deposition is compatible with regional palaeoclimatological and palaeogeographical data, and is supported by evidence of Quaternary storm-induced sedimentation in adjacent lacustrine basins in the region.
Źródło:
Geological Quarterly; 2023, 67, 2; art. no. 13
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The so-called Anatolian saints in Egypt. The Egyptian and Anatolian patterns of selective transmission of cult
Autorzy:
Nowakowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195143.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
cult of saints transmission of cults
martyrs
Anatolia
Egypt
Opis:
The paper discusses various aspects of the transmission of cults of Anatolian martyrs from Asia Minor to Egypt, based on the evidence of written non-literary sources, mostly inscriptions and papyri. It examines the patterns of selection of saints whose cults were transmitted and studies the character of this process and the possible channels of transmission. Among the discussed sources special attention is paid to the inscribed oil lamps found in the Egyptian chora, which indicate that cults of several Anatolian martyrs might have been transmitted to Egypt even without the existence of institutionalised places of their veneration. This and other facts imply that only a limited number of Anatolian martyrs (Theodore, Thecla, Quiricus, and Euphemia) enjoyed independent sanctuaries of considerable importance, which produced documentary evidence. The spreading of cults of other figures might have been the result of the activity of a single pottery workshop, situated in Upper Egypt.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2015, 45; 121-144
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cytochrome P4502C9 genotype in Southeast Anatolia and possible relation with some serum tumour markers and cytokines.
Autorzy:
Yılmaz, Necat
Erbağcı, Ayşe
Aynacioğlu, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044109.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
CYP2C9 polymorphism
Anatolia
cytokines
tumour markers
Opis:
Substrates for CYP2C9 include fluoxetine, phenytoin, warfarin, losartam and numerous nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Polymorphisms in the coding region of the CYP2C9 gene produce variants at amino-acid residues 144 Arg/Cys and 359 Ile/Leu of the CYP2C9 protein. Individuals homozygous for Leu359 have markedly diminished metabolic capacities for most CYP2C9 substrates, the frequency of this allele is, however, rather low. Consistently with the modulation of enzyme activity by genetic and other factors, wide interindividual variability occurs in the elimination and/or dosage requirements of prototypic CYP2C9 substrates. The polymorphic enzyme CYP2C9 takes part in the metabolism of alkylating agents and polycyclic aromatic hydrocarbons like benzo(a)pyrene, a carcinogen present in tobacco smoke. Although the impact of impaired enzyme activity in metabolism of carcinogens and procarcinogens has not been fully defined, an association of CYP2C9 variant alleles to DNA adduct levels in lung tissues as well as to lung cancer risk have been reported. In this study 64 healthy subjects (44M/22F) were analysed for CYP2C9 genotype with PCR-RFLP and for serum carcinoembryonic antigen (CEA), α-fetoprotein (AFP), CA 19-9, CA 15-3, ferritin, IL-6, IL-8 concentrations by chemiluminescence or electrochemiluminescence methods. CYP2C9*1 was found to be the most prevalent allele and CYP2C9*1/CYP2C9*1 was the most frequent genotype represented in 64% of the population in southeastern Anatolia (Gaziantep). Although slight differences in serum tumour marker and cytokine concentrations were observed for CYP2C9 genotypes the differences were statistically insignificant (P >0.05). This could be due to the complexity of the role of CYP2C9 in benzo(a)pyrene metabolism as well as from other contributing factors like interindividual variability of diverse enzymes participating in the same metabolic pathway, unequal expression of the variant alleles and differences in exposure to carcinogens. However, determination of CYP2C9 phenotypes in a larger group of subjects might clarify these slight differences.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2001, 48, 3; 775-782
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Hellenistic and late Roman terracotta lamps in the Sinop Archaeological Museum in northern Turkey
Autorzy:
Kan Şahín, Gülseren
Aksoy, Eray
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634112.pdf
Data publikacji:
2020-01-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Hellenistic/Roman period
Sinope
Paphlagonia
northern Anatolia
museum studies
Opis:
The paper considers some terracotta lamps from recent rescue excavations by the Sinop Archaeological Museum in ancient Sinope, classifying them by types and chronological groups, from the 2nd century BC to the 7th century AD. The lamps represent part of the local lamp-making tradition, which is underinvestigated although equally important as the amphora production industry in this eastern Paphlagonian city.
Źródło:
Polish Archaeology in the Mediterranean; 2019, 28(1); 349-361
1234-5415
Pojawia się w:
Polish Archaeology in the Mediterranean
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Miocene bovids from Serefkoy-2 (SW Turkey) and their position within the sub-Paratethyan biogeographic province
Autorzy:
Kostopoulos, D.S.
Karakutuk, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945611.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Late Miocene
Miocene
Bovidae
biogeography
Mammalia
Antilopinae
Turolian
Turkey [geogr.]
Anatolia region
Opis:
We describe new fossil bovid craniodental remains from the Upper Miocene fossil site of Şerefköy-2, Yatağan Basin, SW Turkey. The new material belongs to six species: Gazella cf. G. capricornis, Palaeoryx pallasi, Sporadotragus parvidens, Skoufotragus cf. Sk. schlosseri, Urmiatherium rugosifrons, and ?Sinotragus sp., which together indicate a latest middle–early Late Turolian (Late Miocene) age. Medium-to-large bovid taxa prevail over small ones, and protoryxoid bovids clearly dominate the assemblage. An analysis of the taxonomic structure, size and diet spectra of several Turolian bovid assemblages from Greece and Turkey reveals Şerefköy-2 to be a member of a mammalian palaeocommunity particular to southwestern Anatolia, which in turn forms part of the sub-Paratethyan biogeographic province.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2015, 60, 1; 49-66
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia
Selekcja obiecujących genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) ze środkowej Anatolii
Autorzy:
Keles, H.
Akca, Y.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
biodiversity
fruit quality
genetic resource
selection
walnut
genotype
Juglans regia
Inner Anatolia region
Opis:
Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively.
Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahaáy się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86– –33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 167-175
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Middle Miocene rodents from Pasalar, Anatolia, Turkey
Autorzy:
Pelaez-Campomanes, P
Daams, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20448.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Miocene
mammal
Turkey
Rodentia
Spermophilinus
Anatolia
rodent
Megacricetodon
Middle Miocene
biochronology
Democricetodon
Peridyromys
paleontology
Opis:
Despite the importance of the Paşalar fauna for the evolution and biogeography of Miocene mammals, few studies on its rodents have been published. In this paper a taxonomic analysis of the Paşalar rodents and the possible correlation that can be based on them are presented. Several rodent taxa, previously unknown from Paşalar are described. These include the cricetids Megacricetodon andrewsi sp. nov. and Democricetodon brevis (Schaub, 1925), the sciurids Spermophilinus bredai (Meyer, 1848) and Sciurinae indet., and the glirid Peridyromys lavocati sp. nov. The taxa previously described from Paşalar are: the ctenodactylid Sayimys cf. intermedius (Sen and Thomas, 1979), the cricetid Cricetodon pasalarensis (Tobien, 1978), the spalacid Pliospalax marmarensis Ünay, 1990 and the castorid cf. Chalicomys jaegeri Kaup, 1832. These determinations represent a reduction of the number of taxa recorded from the locality, as previous papers listed up to five sciurids. Only two sciurids and two glirids are recognized in this study. Mainly on the basis of the new cricetid records, it is possible to correlate the Paşalar fauna to late MN6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsza wyprawa krzyżowa i jej następstwa
The First Crusade and its result
Autorzy:
Doroszkiewicz, Warsonofiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420406.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Bóg
krucjata
Frankowie
papież
Konstantynopol
Wschód
Zachód
Anatolia
schizma
God
crusade
Franks
Pope
Constantinople
East
West
schism
Opis:
Wyprawy krzyżowe były pierwszą okolicznością dla pokazania różnic kulturowo religijnych które dzieliły zgermanizowany Zachód od wschodniorzymskiego Wschodu. Cesarzowi Aleksemu przypadła w udziale sposobność zapoznania się z mentalnością i prowadzeniem się ludzi o pochodzeniu germańskim spod znaku krzyża. Co prawda wschodniorzymskie Imperium potrzebowało militarnej pomocy ale nie w formie gwałtów morderstw i okradania bezbronnych ludzi. Wyprawy krzyżowe doprowadziły do powstania antagonizmów pomiędzy chrześcijaństwem a Islamem, które trwają do dnia dzisiejszego.
The Crusades were the first circumstance to demonstrate the cultural religious differences that divided the Germanized West from the Byzantine East. The barbarization of the West had ushered in a feudal military society which sought to justify its habitual pasttime. The Germanic code of civalry gave preeminence to the military hero; in this regard, the papacy itself was barbarized; there was nothing more disconcerning to the Christian of the Byzantine empire than the papal warfere and the idea of Crusade. The Byzantines, in contrast, did not consider death in battle glorious; nor did they they believe that being killed in the field by the infidel was martyrdom. The canons of the Orthodox Church stated that any one guilty of kiling in war must refrain for three years from taking Holy Communion as a necessary sign of true repentance.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 121-126
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeobiogeographical implications of the first fossil wood flora from the Jurassic of Turkey
Autorzy:
Akkemik, U.
Kandemir, R.
Philippe, M.
Gungor, Y.
Koroglu, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341380.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleobiogeography
paleontology
fossil
wood
flora
Agathoxylon
Protelicoxylon
Xenoxylon
fossil wood
Anatolia region
Gumuşhane region
Erzurum region
Jurassic
Turkey [geogr.]
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2022, 67, 3; 745-766
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Séleukos Ier et le culte de Zeus Nikatôr
Seleucos I and the Cult of Zeus Nikatôr
Autorzy:
Bru, Hadrien
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52157805.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
royal Seleucid cult
religious policy and propaganda
epigraphy
numismatics
onomastics
Syria
Anatolia
southern Taurus
Hellenistic period
Roman Imperial times
Opis:
In order to study the cult of Zeus Nikatôr, six Greek inscriptions (one from northern Syria and five from southern Anatolia) are gathered and commented. The origin, the diffusion and the longevity of the cult are evoked, since it was vivid until the IIIrd century A.D. in the eastern Mediterranean, mainly in southern Taurus (Pamphylia, Lycia, Pisidia and Phrygia Paroreios). Accordingly, also in connection with onomastics and numismatics, the Seleucid memory and the remembrance of Seleucos I are discussed, from Hellenistic times to the Roman Imperial period, and beyond.
Źródło:
Electrum; 2023, 30; 197-209
1897-3426
2084-3909
Pojawia się w:
Electrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The First Turkish Navy Admiral: Chaka Bey
Pierwszy admirał tureckiej marynarki wojennej: Czaka Bej
Autorzy:
Sabire, Arık
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038478.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Turkey
Anatolia
Caka Bey
Turkish maritime history
history of the Turkish Navy
turecka historia morska
historia marynarki wojennej tureckiej
Turcja
Czaka Bej
Opis:
Turks paid special attention to the organization of ground troops due to their geographical location in Central Asia which is why they built the strongest land army in the world. Their first naval endeavor emerged after the conquest of Anatolia. This was because of Anatolia’s geographical position, being an Asian peninsula extending towards the west and situated between the continents of Europe and Asia, and also a conjunction of land and sea routes between the continents. With the start of the Turkish conquest of Anatolia after the victorious Battle of Malazgirt in 1071, the strategy of Turkish domination changed. The new rulers of the area surrounded by sea from three sides realized that the way to protect their territory was the domination of the seas. During this period, mass migration took place from Turkey to the region of western Anatolia, and on the other hand, Chaka Bey (Çaka Bey) managed to dominate Smyrna (Izmir) after the change on the throne of the Byzantine Empire in 1081. He established a Turkish Seaside Principality (Türk Sahil Beyliği or İzmir Türk Beyliği). Although his life was short, the first coastal Turkish state is significant from the point of view of Turkish history, meaning that the history of the Turkish navy starts in 1081, which is the date of the first fleet built by Chaka Bey.
Turcy zwracali szczególną uwagę na naziemną organizację wojskową ze względu na położenie geograficzne Azji Środkowej i na tym terenie utworzyli najsilniejsze armie lądowe na świecie. Założona przez nich pierwsza organizacja należąca do sektora morskiego powstała po podboju Anatolii – półwyspu rozciągającego się na zachód i położonego między Europą i Azją, a także połączeniem szlaków morskich i lądowych między kontynentami. Wraz z rozpoczęciem turkizacji ziem anatolijskich po zwycięstwie Manzikerta w 1071 roku zmieniła się także strategia dominacji Turków, a nowi właściciele tego kraju otoczonego morzami z trzech stron zdali sobie sprawę, że sposobem ochrony ich ziem była dominacja nad morzami. W tym okresie z jednej strony zatłoczone masy tureckie zaczęły przenikać do regionu zachodniej Anatolii, a z drugiej strony Czaka Bej (po turecku Çaka Bey), który zdołał zdobyć Smyrnę (po turecku Izmir) po zmianie tronu w Bizancjum w 1081 roku, założył tu Tureckie Księstwo Nadmorskie (po turecku Türk Sahil Beyliği lub İzmir Türk Beyliği). Chociaż jego życie było krótkie, to pierwsze nadmorskie państwo ma duże znaczenie z punktu widzenia historii tureckiej. Najważniejsze, że historia marynarki wojennej tureckiej zaczyna się od roku 1081, który jest datą powstania pierwszej marynarki wojennej założonej przez Czaka Beja.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 61-76
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sławne, pracowite i zapomniane? Architektoniczna działalność kobiet w okresie PRL
Famous, hard-working and forgotten? The work of women architects in Poland in the times of the People’s Republic
Autorzy:
Marciniak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145676.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kobiety architektki
architektura PRL
Brukalska Barbara
Syrkus Helena
Żarnowerówna Teresa
Hryniewiecka-Piotrowska Anatolia
Skibniewska Halina
Handzelewicz-Wacławek Małgorzata
Adamczewska-Wejchert Hanna
Grabowska-Hawrylak Jadwiga
Górska Anna
Tołłoczko-Różyska Krystyna
Piechotka Maria
women architects
architecture in the period of the Polish People’s Republic
Opis:
Wkład kobiet w rozwój polskiej architektury nie jest obecnie kwestionowany, jest jednak zdecydowanie zbyt słabo rozpoznany i doceniany. Udział kobiet w życiu społecznym, politycznym i ekonomicznym w PRL-u nie budził przez lata większego zainteresowania badaczy. Zagadnienia udziału kobiet w budowaniu środowiska przestrzennego stanowią do tej pory prawdziwą „białą plamę”, a nazwiska kobiet pojawiają się niezwykle sporadycznie, rzadko odnosząc się do tak trudnej materii, jaką jest projektowanie. Systematyczne badania prowadzone są dopiero od zaledwie kilku lat. Celem niniejszego tekstu jest z jednej strony przybliżenie dokonań architektek działających w okresie powojennym, jak również analiza przyczyn słabo rozpoznanej aktywności.
Women’s contribution to the development of architecture is not questioned today, yet it definitely remains insufficiently explored and recognised. The participation of women in the country’s social, political and economic sphere in the period of the Polish People’s Republic was for years outside scholars’ scope of interest. The questions of women’s participation in building our spatial environment are still a blank page in the literature, with the names of women architects cropping up only occasionally, and rarely with reference to the challenging activity of architectural design. It is only in the last few years that systematic research into these issues has been taken up. The aim of this paper is, on the one hand, to familiarise the reader with the achievements of women architects working in the post-war decades, and, on the other, to examine the reasons for their work being unrecognised.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 4; 5-38
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies