Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Amoris laetitia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Guidelines for the Pastoral Care of the Divorced and Remarried in Czechia after Amoris laetitia
Wytyczne dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i osób żyjących w nowych związkach małżeńskich po Amoris laetitia w Republice Czeskiej
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339285.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Amoris laetitia
Bishops’ Conference of the Czech Republic
discernment
accompaniment
irregular situations
directive of the Diocese of Plzeň
Konferencja Episkopatu Czech
rozeznawanie
towarzyszenie
sytuacje nieregularne
wytyczne diecezji pilzneńskiej
Opis:
The article summarizes the Czech way of searching and creating possible guidelines of the Bishops' Conference or directives of individual bishops after the Post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia of Pope Francis. It discusses the establishments of a commission of experts, refers to foreign opinions that inspired the commission in its work, and outlines the lack of consensus among the bishops. Thus, the Bishops’ Conference failed to draw up uniformed guidelines on the subject. One of the bishops (the Diocese of Plzeň), after some time of searching for a solution, finally issued his own diocesan directive in the spring of 2023, the content of which is also presented in the text of the article.
Artykuł przedstawia czeski sposób poszukiwania i tworzenia wytycznych konferencji biskupów lub dyrektyw poszczególnych biskupów po opublikowaniu posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka. Opisuje utworzenie komisji ekspertów, podsumowanie zagranicznych opinii, które zainspirowały komisję w jej pracy oraz brak konsensusu wśród biskupów. W związku z tym w Czechach nie powstała jednolita instrukcja konferencji biskupów, a jeden z biskupów (diecezji pilzneńskiej), po pewnym czasie poszukiwania rozwiązania, wiosną 2023 r. wydał własną dyrektywę diecezjalną, której treść również została przedstawiona w tekście artykułu.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 173-186
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich w Kościele jako wyzwanie duszpasterskie
Integration of people living in irregular marital – situations in the Church as a pastoral challenge
Autorzy:
Ostaszewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050847.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
małżeństwa niesakramentalne
Kościół
duszpasterstwo
Amoris laetitia
non-sacramental marriages
Church
marriage
pastoral care
Opis:
Duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych z pewnością nie ma gotowych recept. Jest to raczej droga, która odsłania swój sens w miarę kroczenia po niej. Praca w duszpasterstwie uczy szukania dróg do Boga pomimo istniejącej przeszkody. Chrześcijańska miłość i miłosierdzie są fundamentem posługi duszpasterskiej w nieregularnych sytuacjach małżeńskich. Towarzyszenie, rozeznawanie istopniowa integracja to źródło posługi duszpasterza. Towarzyszenie ma nieco inną specyfikę wobec osób żyjących w zawiązkach nieformalnych, katolików związanych tylko ślubem cywilnym, żyjących w separacji i rozwiedzionych, którzy nie zawarli nowego związku albo żyją w nowych związkach cywilnych lub bez żadnej regulacji prawnej. W ramach tej ostatniej grupy należy zapoznać się ze stanem isytuacją związku, zbadać możliwość pojednania i powrotu do współmałżonka. Jeżeli powrót jest niemożliwy, trzeba zweryfikować szansę zwrócenia się do sądu kościelnego w celu zbadania ważności małżeństwa kanonicznego. Jeżeli powyższe kroki nie są wykonalne, a osoby z ważnych powodów zostają w nowym związku, wówczas duszpasterz powinien przeprowadzić rozeznanie, które pozwali stwierdzić, czy osoba prowadzona może wejść z duszpasterzem na drogę rozeznania. Osoba zakwalifikowana do procesu rozeznania wraz ze spowiednikiem lub kierownikiem duchowym powinna skoncentrować się na odkrywaniu działania Boga w jej życiu. Takie rozeznanie będzie ukazywać jej drogę w integracji ze wspólnotą Kościoła. Cenne jest pokazanie już istniejącej integracji osobom żyjącym związku nieregularnym. Poprzez modlitwę, czyny miłości i ofiarę życia te osoby łączą się z Kościołem i odkrywają Bożą pedagogikę w ich życiu. Osoby, które w procesie rozeznania spełnią określone warunki, mogą otrzymać rozgrzeszenie sakramentalne i dyskretnie zostać włączone w życie sakramentalne. Duszpasterze powinni pamiętać, że moment ten nie zamyka rozwoju duchowego osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich. Ten moment nie kończy drogi towarzyszenia i rozeznania dalszych kroków w pełnieniu woli Bożej i pełniejszej realizacji ewangelicznego zamysłu w swoim życiu małżeńskim i rodzinnym. Duszpasterstwo małżeństw niesakramentalnych jest otwartym szeroko oknem intymnej wiary, umocnieniem zawierzenia Bogu i wyznacznikiem kierunku pokonywania wszelkich życiowych trudności. Przyjęcie przez wspólnotę oraz integracja przywracają poczucie przynależności do Kościoła i pomagają odzyskać nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone.
Pastoral care for people living in non-sacramental relationships certainly has no readymade prescriptions. Rather, it is a path that reveals its meaning as one walks along it. The work of pastoral care teaches one to seek ways to God in spite of the obstacle that exists. Christian love and mercy are the foundation of pastoral care in irregular marital situations. Accompaniment, discernment and gradual integration are the source of the pastoral care ministry. Accompaniment has a slightly different specificity with regard to those living in informal unions, Catholics bound only by a civil marriage, those living in separation and divorced persons who have not entered into a new union or are living in new civil unions or without any legal regulation. Within the latter group, the state and situation of the relationship should be reviewed, the possibility of reconciliation and return to the spouse should be explored. If a return is not possible, the possibility of going to an ecclesiastical court to examine the validity of the canonical marriage must be reviewed. If the above-mentioned steps are not feasible, and the persons remains in the new relationship for valid reasons, then the pastor should carry out a discernment process to determine whether the person being guided can enter into a process of discernment with the pastor. The person qualified for the discernment process, together with a confessor or spiritual director, should concentrate on discovering God’s action in his or her life. Such discernment will show her the way forward in her integration into the community of the Church. It is valuable to show the already existing integration to those living an irregular relationship. Through prayer, acts of love and the sacrifice of life, these persons connect with the Church and discover God’s pedagogy in their lives. Those who meet certain conditions in the discernment process can receive sacramental absolution and be discreetly integrated into sacramental life. Pastoral workers should remember that this moment does not close the spiritual development of those living in irregular marital situations. This moment does not end the journey of accompaniment and discernment of further steps in doing God’s will and realising more fully the Gospel intention in one’s marriage and family life. The pastoral care of non-sacramental marriages is a wide-open window of intimate faith, a strengthening of trust in God and a direction for overcoming all the difficulties of life. Acceptance by the community and integration restore a sense of belonging to the Church and help regain hope that all is not yet lost.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 295-309
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina między kryzysem a odnową. Potrzeba „duszpasterskiego nawrócenia” w kontekście posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
Family between its crisis and renewal: the need of the pastoral coversion in the post-synodal apostolic adhortation „amoris laetitia”
Autorzy:
Sobkowiak, Jarosław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31044838.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
family crisis
remarried persons
pope Francis
Amoris laetitia
pastoral conversion
kryzys rodziny
powtórne związki
papież Franciszek
adhortacja Amoris laetitia
nawrócenie duszpasterskie
Opis:
Celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie o istotę kryzysu małżeństwa i rodziny, z jednej strony funkcjonującej w konkretnym kontekście społecznym, z drugiej zaś zakładającej odczytanie wyzwań i funkcji małżeńskich oraz rodzinnych w odniesieniu do świadomości i poziomu dojrzałości w wierze konkretnych osób. Aby lepiej zrozumieć spór wokół adhortacji Amoris laetitia, szczególnie rozdziału VIII, zaproponowano przejście raz jeszcze zasadniczej drogi przygotowań synodalnych z 2014 i 2015 roku, po to by zrozumieć nowość i jednocześnie trudność recepcji posynodalnej adhortacji. Dokonano też próby rekonstrukcji sporu, jaki miał miejsce po ogłoszeniu adhortacji. Wszystko to miało na celu doprowadzenie do istotnego pytania, co może oznaczać „nawrócenie duszpasterskie”, szczególnie w odniesieniu do osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach? Przytoczony w zakończeniu artykułu dokument Dykasterii Nauki Wiary potwierdza słuszność nowego zaangażowania duszpasterskiego na rzecz towarzyszenia, rozeznania i przyjęcia osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, gdyż dopiero wtedy Kościół ukazuje prawdziwe oblicze Miłosierdzia Bożego i nowego otwarcia duszpasterskiego.
This article attempts to answer the question about the essence of the crisis of marriage and family – on the one hand operating in a specific social context, and on the other assuming a reading of the challenges and functions of marriage and family in relation to the consciousness and level of maturity in faith of specific individuals. In order to better understand the dispute over the exhortation Amoris laetitia, especially the chapter 8, it was proposed to go once again through the essential path of the synodal preparations of 2014 and 2015, in order to understand the novelty and at the same time the difficulty of the reception of the post-synodal exhortation. The paper also reconstructs the dispute that followed the promulgation of the exhortation. All of this was aimed at leading to the important question of what „pastoral conversion” can mean, especially with regard to divorced people and those living in new relationships? The document of the Dicastery for the Doctrine of the Faith, cited at the end of the article, confirms the validity of a new pastoral commitment to accompany, discern and welcome divorced persons living in new relationships, because only then does the Church show the true face of God’s mercy and a new pastoral opening.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 293-313
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Gewissen in Veritatis splendor und Amoris Laetitia. Eine moraltheologische Analyse
Reflections on Conscience in Veritatis splendor and Amoris laetitia. A Moral Theological Analysis
Sumienie w Veritatis splendor i Amoris laetitia. Analiza teologiczno-moralna
Autorzy:
Klöcker, Katharina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408379.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Gewissen
Amoris laetiitia
Veritatis splendor
sumienie
Amoris laetitia
Conscience
Opis:
Der Text befasst sich mit den unterschiedlichen Gewissenskonzeptionen in Veritatis Splendor und Amoris laetitia und entkräftet das Argument der Diskontinuität.Vertreten wird dagegen eine Hermeneutik der Komplementarität. Diese vermag der Dialektik von Theorie und Praxis adäquate Denkräume zu eröffnen, in denen sich die oft übersehene und vergessene Mehrdimensionalität des christlichen Gewissensbegriffs entfalten lässt. Aus der gegenseitigen Spiegelung von Veritatis splendor und Amoris laetitia resultiert eine Gewissenskonzeption, die die Reichweite des Gewissensbegriffs und gleichzeitig den dynamischen Charakter und die Vitalität der kirchlichen Lehre zum Ausdruck bringen kann.
The text deals with the different conceptions of consciencein Veritatis Splendor and Amoris laetitia and undermines the argument of discontinuity. In contrast, a hermeneutic of complementarity is advocated. This can open up adequate spaces of thought for the dialectic of theory and practice, in which the often overlooked and forgotten multidimensionality of the Christian concept of conscience can unfold. The mutual reflection of Veritatis splendor and Amoris laetitia results in a conception of conscience that can express the scope of the concept of conscience and at the same time the dynamic character and vitality of the Church’s teaching.
Artykuł przedstawia różniące się koncepcje sumienia w encyklice Jana Pawła II Veritatis splendor i adhortacji apostolskiej Franciszka Amoris laetitia. Autorka podważa argument dyskontynuacji między tymi dokumentami i opowiada się za hermeneutyką komplementarności. Umożliwia to otwarcie dla dialektyki teorii i praktyki adekwatnych przestrzeni myślowych, w których można rozwinąć często pomijaną i zapomnianą wieloaspektowość chrześcijańskiego pojęcia sumienia. Ze wzajemnej refleksji Veritatis splendor i Amoris laetitia wyłania się koncepcja sumienia, która może wyrazić zakres pojęcia sumienia i jednocześnie charakter dynamiczny i witalny nauczania kościelnego.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 35-50
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Prinzip der Barmherzigkeit in der Familienseelsorge nach der Lehre von Papst Franziskus
The Principle of Mercy in Family Pastoral Care According to the Teaching of Pope Francis
Autorzy:
Przygoda, Wiesław Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041964.pdf
Data publikacji:
2022-01-09
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ehe
Familie
Familienseelsorge
Barmherzigkeit
Papst Franziskus
Amoris laetitia
małżeństwo
rodzina
duszpasterstwo rodzin
miłosierdzie
papież Franciszek
marriage
family
pastoral care of families
mercy
Pope Francis
Opis:
Die Krise von Ehe und Familie in der westlichen Kultur war Hintergrund der Forschung. Ziel war es, das Prinzip der Barmherzigkeit auf die Seelsorge von Familien anzuwenden. Es wurde eine Methode zur Analyse des Inhalts der Lehre von Papst Franziskus verwendet, insbesondere seine nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia. Das Ergebnis der Analyse ist der Entwurf einer neuen Strategie der Familienseelsorge. Die Analyse kommt zu dem Schluss, dass Barmherzigkeit unter den gegenwärtigen soziokulturellen Bedingungen das Leitprinzip in der Familienseelsorge ist. Dieser Grundsatz sollte in der Beziehung zwischen dem Pastor und den Ehepartnern, in der Beziehung der Ehepartner zueinander und ihrer Kinder, Ehepartner und Familien zu anderen Ehepartnern und Familien gelten.
Tłem badań był kryzys małżeństwa i rodziny w krajach kultury zachodniej. Celem była aplikacja zasady miłosierdzia do duszpasterstwa rodzin. Zastosowana została metoda analizy treści nauczania papieża Franciszka, a szczególnie jego adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Wynikiem przeprowadzonej analizy jest zarys nowej strategii duszpasterstwa rodzin. Z przeprowadzonej analizy nasuwają się wniosek, że w obecnych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych miłosierdzie jest zasadą wiodącą w duszpasterstwie rodzin. Zasada ta powinna znaleźć zastosowanie w relacji pomiędzy duszpasterzem a małżonkami, w relacji małżonków względem siebie i swoich dzieci, małżonków i rodzin względem innych małżonków i rodzin.
The crisis of marriage and family in Western culture provides the background for the research. The aim of the study is to apply the principle of mercy to the pastoral care of families. The method of analyzing the content of the teaching of Pope Francis is used, especially his apostolic exhortation Amoris laetitia. The results obtained in the analysis constitute the outline of a new family pastoral strategy. The analysis concludes that mercy is the guiding principle in family pastoral care in the current socio-cultural conditions. This principle should apply in the relationship between the pastor and the spouses, in the relationship of the spouses with respect to each other and their children, and between the spouses and their families relating to other spouses and families.
Źródło:
Family Forum; 2021, 11; 211-228
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo osób znajdujących się w sytuacji nieregularnej według dyrektyw zawartych w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka
Pastoral Care of People in an Irregular Union in the Light of the Directives Contained in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Kasperowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233978.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
adhortacja apostolska Amoris laetitia
małżeństwo kanoniczne
sytuacje nieregularne
duszpasterstwo
Apostolic Exhortation Amoris laetitia
canonical marriage
pastoral care
irregular union
Opis:
W zaprezentowanym opracowaniu o charakterze przyczynkowym Autor rozważył problem duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacji nieregularnej w świetle dyrektyw zawartych w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. W oparciu o analizę papieskiego dokumentu oraz komentarze kanonistów do jego wytycznych wykazał, iż problem wiernych żyjących w sytuacjach nieregularnych jest wezwaniem nie tylko pastoralnym, ale i prawnym. Jego zdaniem poruszony w artykule problem duszpasterstwa wciąż pozostaje sprawą otwartą. Poszczególnych dyrektyw zaprezentowanych w opracowaniu, w jego opinii, nie należy postrzegać rozłącznie, ale integralnie. Kształtowanie bowiem sumień, nauczanie pełnej prawdy o małżeństwie, integrowanie ze wspólnotą Kościoła, czy w końcu bardzo pragmatyczne wnioski w kwestii korzystania z uprawnień i ich ograniczania mogą się wzajemnie uzupełniać; należy aplikować je nie w sposób wybiórczy, ale adekwatnie do zaistniałych uwarunkowań.
In the presented contributive elaboration, the author considered the problem of pastoral care of people in an irregular union in the light of the directives contained in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris laetitia. Based on the analysis of the papal document and the canonists’ comments to its guidelines, author showed that the problem of the faithful living in irregular unions is not only a pastoral challenge, but also a legal one. In his opinion, the problem of pastoral care raised in the article remains an open question. In his opinion, the individual directives presented in the study, should not be viewed separately, but integrally. Shaping consciences, teaching the full truth about marriage, integrating with the Church community, or finally very pragmatic conclusions regarding the use of rights and their limitation may complement each other; they should be applied not selectively, but adequately to the existing conditions.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 133-148
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From "Familiaris Consortio" to "Amoris Laetitia": Pope Francis’ Renewed Vision of the Pastoral Care of Families
Autorzy:
Polak, Mieczysław Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088015.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Familiaris Consortio
Amoris Laetitia
pastoral care
marriage
family
pastoral paradigms
Opis:
The anthropological, cultural, social and religious changes taking place over the last decades have strongly influenced the shape of marriage and family life. By reading “the signs of the times, ”the Church undertakes a reflection on issues related to marriage and the family. In the dimension of the Catholic Church, this reflection is made especially during synods of bishops which yield apostolic exhortations presenting renewed visions of pastoral care. Regarding marriage and family, they are found in John Paul II’s exhortation Familiaris Consortio and Francis’ exhortation Amoris Laetitia. This article addresses the issue connected with mutual relationships between the pastoral concepts contained in these documents. Its presentation revolves around three parts which correspond to the methodology of pastoral-theological reflection: evangelical discernment of the situation of marriage and the family (cairological premise), establishment of pastoral paradigms (criteriological premise) and directions of pastoral solutions (pastoral-praxeological conclusion). The article shows both Amoris Laetitia’s continuation of the concept of pastoral care of families presented in Familiaris Consortio and the originality of thoughts and change of pastoral paradigms in the teaching of Pope Francis.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 407-421
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’accompagnement pastoral des couples et des familles. La perspective du ministère paroissial
Autorzy:
Amherdt, François-Xavier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088043.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Familiaris consortio
Amoris laetitia
engagment
married couples
marriag
evangelization
fiancés
couples
mariage
évangélisation
Opis:
À l’heure où le nombre de mariage sacramentels diminue drastiquement, il convient d’offrir à nouveaux frais la Bonne Nouvelle de l’amour pour toujours. La contribution détaille la perspective de ce ministère auprès des conjoints selon les cinq étapes de toute pastorale sacramentelle : proposer abondamment, accueillir sans réserve, favoriser une progression, célébrer dans la beauté et accompagner le suivi mystagogique.
At a time when the number of sacramental marriages is drastically decreasing, it is appropriate to offer the Good News of love meant to last a lifetime. The contribution details the perspective of this ministry to married couples according to the five steps of any sacramental ministry: to propose abundantly, to welcome without reserve, to encourage a progression (personal and spiritual growth), to celebrate in beauty, and to accompany the mystagogical follow-up.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 251-261
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
Autorzy:
Faggioni, Maurizio Pietro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theology of marriage
Familairis Consortio
Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
continuity of teaching
pastoral care of families
law of gradualness
accompaniment in irregular situations
teologia małżeństwa
Familairis consortio
Amoris laetitia
ciągłość nauczania
duszpasterstwo rodzin
prawo stopniowości
towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
Autorzy:
Bukalski, Sławomir
Falewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Familiaris Consortio
Amoris Laetitia
communio amoris
communion of persons
theology of love
psychology of love
Opis:
The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The family in the age of pandemics – topicality of the message of the exhortation Amoris Laetitia
Rodzina w dobie pandemii – aktualność przesłania adhortacji Amoris laetitia
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322783.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rodzina
pandemia
papież Franciszek
adhortacja Amoris laetitia
Family
the pandemic
Pope Francis
exhortation Amoris Laetitia
Opis:
The time of the pandemic is a hard test for the family ties. In the face of the difficulties and threats experienced by the families today, the Church reminds spouses about the value of a marriage, which is God’s intention, the fruit of grace and a vocation that must be fully experienced, with fidelity and selflessness. The aim of the research was to present the topicality of the message of the exhortation Amoris laetitia in the context of contemporary events caused by the SARS-Cov-2 virus and underlining the importance of the Church’s tenderness in accompaniment, discreet and full of love, for today’s families. The analytical-synthetic method was used in the work on the text. As a result of the analysis of the content of the exhortation, not so much its topicality was emphasized, but rather the meticulous care for family life in many aspects. Pope Francis, giving specific examples, talks about the topicality of the vocation of the Christian family and the challenges that families had to face during the pandemic. The following conclusion can be drawn from these considerations: each family member, regardless of age or sex, plays an important role in social relations, and in the prose of life, the azimuth of actions should be marked by the ‘Hymn oft love’ by St. Paul.
Czas pandemii to ciężka próba dla więzi rodzinnych. W obliczu trudności i zagrożeń, jakich doświadczają współcześnie rodziny, Kościół przypomina małżonkom o wartości małżeństwa, które jest zamysłem Bożym, owocem łaski i powołaniem, które trzeba przeżywać w pełni, z wiernością i bezinteresownością. Celem badań było przedstawienie aktualności przesłania adhortacji Amoris laetitia w kontekście współczesnych wydarzeń wywołanych wirusem SARS-Cov-2 oraz podkreślenie, jak ważna dla współczesnych rodzin jest czułość w towarzyszeniu, dyskretna i pełna miłości ze strony Kościoła. W pracy nad tekstem zastosowano metodę analityczno-syntetyczną. W wyniku analizy treści adhortacji podkreślono nie tyle jej aktualność, ile wręcz drobiazgową troskę o życie rodzinne w wielu aspektach. Papież Franciszek, podając konkretne przykłady, mówi o aktualności powołania rodziny chrześcijańskiej oraz wyzwaniach, z którymi musiały zmierzyć się rodziny w okresie pandemii. Z owych rozważań nasuwa się następujący wniosek: każdy członek rodziny, bez względu na wiek czy płeć, pełni ważną funkcję w relacjach społecznych, a w prozie życia azymut działań wyznaczać winien „Hymn o miłości” autorstwa św. Pawła.
Źródło:
Family Forum; 2022, 12; 193-208
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia"
Autorzy:
Kobak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088036.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
marital spirituality
marriage
family
Amoris Laetitia
Familiaris Consortio
domestic Church
duchowość małżeńska
małżeństwo
rodzina
Amoris laetitia
Familiaris consortio
domowy Kościół
Opis:
Artykuł przedstawia ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach apostolskich Familiaris consortio i Amoris laetitia oraz prezentuje podobieństwa i różnice dotyczące tego zagadnienia w obydwu dokumentach. Posłużono się metodą analizy tekstów źródłowych z wykorzystaniem dostępnych opracowań, a także metodą porównawczą i dedukcyjną. W pierwszej części artykułu omówione zostały pojęcia duchowości chrześcijańskiej oraz duchowości małżeńskiej. Część druga stanowi analizę adhortacji Familiaris consortio pod kątem elementów duchowości małżeńskiej. W części trzeciej przeprowadzono analizę koncepcji duchowości małżeńskiej zawartej w adhortacji Amoris laetitia, opierając się przede wszystkim na treści rozdziału dziewiątego dokumentu. Część czwarta omawia podobieństwa i różnice w nauczaniu obydwu adhortacji. Familiaris consortio i Amoris laetitia przedstawiają podobną dynamikę duchowości małżeńskiej i dobrze się uzupełniają. Jan Paweł II bardziej szczegółowo przedstawia różne formy modlitewne, natomiast Franciszek w większym stopniu skupia się na konkretnych czynach miłości.
The article presents the take on marital spirituality in the apostolic exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia, and shows the similarities and differences between both documents regarding the discussed issue. Source texts are analyzed with the use of available scholarly studies, the comparative and deductive methods being likewise employed. The first part of the article discusses the concepts of Christian spirituality and marital spirituality. The second part is an analysis of the exhortation Familiaris Consortio as regards elements of marital spirituality. In the third part, an analysis of the concept of marital spirituality contained in the exhortation Amoris Laetitia is carried out, based primarily on the content of the document’s chapter nine. The fourth section discusses the similarities and differences in the teaching of the two exhortations. Familiaris Consortio and Amoris laetitia represent similar dynamics of conjugal spirituality and complement each other well. John Paul II describes the various forms of prayer in more detail, while Francis focuses more on concrete acts of love.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 147-157
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aplikacja wskazań Amoris laetitia o przygotowaniu do małżeństwa – dylemat prawny i społeczny. Krótki zarys problemu w kontekście aktualnych wyzwań
The application of the indications of Amoris Laetitia on preparation for marriage – a legal and social dilemma. A brief outline of the problem in the context of current challenges the Church in Poland
Autorzy:
Sikorska, Emmanuela Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150997.pdf
Data publikacji:
2021-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wskazania Amoris laetitiae
przygotowanie do małżeństwa
małżeństwo i rodzina
indications of Amoris laetitia
preparation for marriage
marriage and the family
Opis:
Ukazany w artykule problem stanowi jedynie próbę odpowiedzi, na ile głos papieża Franciszka o palącej potrzebie odnowionego duszpasterstwa małżeństwa i rodziny znajduje aplikację w decyzjach i działaniach duszpasterzy oraz wspólnot kościelnych. Adhortacja apostolska papieża Franciszka poświęcona miłości w rodzinie podejmuje temat małżeństwa i rodziny. W części zatytułowanej „Prowadzenie narzeczonych na drodze przygotowania do małżeństwa” (pkt. 205-216) mamy wskazania jak pomóc młodym ludziom w odkryciu wartości i bogactwa małżeństwa.Dnia 26 listopada 2019 r. Konferencja Episkopatu Polski opublikowała Dekret ogólny o przeprowadzeniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego. Wydany dekret odnosi się do wymogów formalno-kanonicznych i nie reguluje kwestii związanych z przygotowaniem tematyki katechez przedmałżeńskich i innych odnoszących się do duszpasterskiej troski o małżeństwo i rodzinę. Wskazano w dekrecie, że w dziedzinie pastoralnej przygotowania do małżeństwa obowiązują zasady zawarte w Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin z 2003 roku oraz dokumencie z 2009 roku Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, wydanych przez KEP. Powstaje pytanie: na ile wskazania duszpasterskie są wystarczające. Dla potwierdzenia zasadności powyższych dylematów warto podać: dane opublikowane przez Instytut Statystyki Kościoła dotyczące udziału wiernych w życiu sakramentalnym oraz skali powoływanych poradni rodzinnych, dane pochodzące z referatów katechetycznych oraz wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowane w 2019 w kontekście mentalności rozwodowej. Nowe wyzwania przyszłości w kontekście obciążeń psychicznych spowodowanych sytuacją ogólnoświatową, już teraz domagają się rewizji programów duszpasterskich w temacie małżeństwa i rodziny. Narastająca w świecie niepewność w obliczu pandemii i szerzących się konfliktów zbrojnych powoduje skutki w relacjach międzyludzkich. Naczelną zasadą prawa jest salus aminarum – zbawienie dusz. Ze względu na tę zasadę Prawodawca poleca, by świadczyć pomoc wiernym, którzy pragną zawrzeć małżeństwo. Zjawisko klerykalizmu, podejmowane dziś w dyskusjach, nie może w żaden sposób blokować wiernym świeckim dostępu do uczestnictwa w kapłańskim, prorockim i królewskim posłannictwie Chrystusa, bowiem są oni powołani do wypełnienia misji, jaką Bóg powierzył pełnić Kościołowi w świecie.
The problem presented in the article is only an attempt to answer how much the voice of Pope Francis about the urgent need for a renewed pastoral care for marriage and the family finds application in the decisions and activities of pastors of souls and church communities. Pope Francis’ apostolic exhortation on love in the family takes up the theme of marriage and the family. In the section “Guiding Couples in Their Preparation for Marriage” (AL 205-216), we have guidelines on how to help young people discover the value and richness of marriage.On November 26, 2019, the Polish Episcopal Conference published A general decree on canonical and pastoral talks with the engaged before contracting canonical marriage. The decree refers to formal and canonical requirements and does not regulate issues related to the preparation of premarital catecheses and pastoral care for marriage and family. It was indicated in the decree that in the field of pastoral preparation for marriage the principles – set out in The Directory for Pastoral Care of the Family in 2003 and in the document issued by the PEC in 2009: Serving the Truth about Marriage and the Family – are binding. The question arises: to what extent are pastoral guidelines sufficient? To confirm the legitimacy of the above dilemmas it is worth to mention: data published by the Institute of Church Statistics on the participation of the faithful in the sacramental life and the rising number of family counselling centres, data from catechetical departments and the results of research conducted by the Public Opinion Research Centre published in 2019 in the context of divorce mentality.The new challenges of the future in the context of mental stress caused by the global situation already now call for a revision of pastoral programmes in the field of marriage and family. The growing uncertainty in the world in the face of the pandemic and armed conflicts has a deep impact on interpersonal relationships. The main law principle is salus aminarum – the salvation of souls. Because of this principle the Legislator recommends to give help to the faithful who wish to contact marriage. The phenomenon of clericalism discussed today must not block the lay faithful from their participation in the priestly, prophetic and kingly office of Christ, since they are called to fulfill the mission that God has entrusted to the Church in the world.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2021, 32, 2; 73-94
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De l’„Amoris Laetitia” à „Fratelli tutti”. L’importance des relations familiales
From „Amoris Laetitia” to „Fratelli tutti”. The importance of family relations
Od Amoris Laetitia do Fratelli tuttu. Znaczenie relacji rodzinnych
Autorzy:
Carbajo-Núñez, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146547.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Famille
Mariage
Amoris Laetitia
Fraternité
Amitié sociale
Écologie intégrale
Family
Marriage
Fraternity
Social Friendship
Integral ecology
rodzina
małżeństwo
braterstwo
przyjaźń społeczna
ekologia integralna
Opis:
A la lumière de l’exhortation post-synodale Amoris Laetitia, cet article étudie “ l’évangile de la famille “ et l’importance des relations familiales dans la vie sociale. Aujourd’hui, il y a un “ besoin omniprésent d’une saine injection d’esprit de famille “ (AL 183). L’encyclique Fratelli tutti reprend ce besoin et invite à promouvoir la fraternité et l’amitié sociale dans notre société mondialisée, qui „fait de nous des voisins mais pas des frères”. “Cet article affirme que la famille est fondamentale dans le développement de nos quatre relations fondamentales (1ère partie) et dans l’éducation (2ème partie). De plus, la famille introduit la fraternité dans le monde (3ème partie) et elle est l’agent principal de l’écologie intégrale (4ème partie).
In the light of the post-synodal exhortation Amoris Laetitia, this article studies « the gospel of the family « and the importance of family relationships in social life. Today, there is an « omnipresent need for a healthy injection of family spirit » (AL 183). The encyclical Fratelli tutti takes up this need and invites all to promote fraternity and social friendship in our globalized society, that « makes us neighbors but does not make us brothers. « This articleasserts that the family is fundamental in the development of our four fundamental relationships (1st part) and in education (2nd part). Furthermore, the family introduces fraternity into the world (3rd part) and it is the principal agent of integral ecology (4th part).
Przedłożony artykuł analizuje „ewangelię rodziny” i znaczenie relacji rodzinnych w życiu społecznym w świetle posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia. Zauważa ona, że istnieje dziś „wszechobecna potrzeba zdrowego zastrzyku ducha rodzinnego” (AL 183). Encyklika Fratelli tutti zwraca uwagę na tę potrzebę i wzywa do promowania braterstwa i przyjaźni społecznej w naszym zglobalizowanym społeczeństwie, które „czyni nas sąsiadami, ale nie braćmi”. Artykuł potwierdza, że rodzina ma fundamentalne znaczenie w rozwoju naszych czterech podstawowych relacji (część 1) oraz w wychowaniu (część 2). Ponadto rodzina wprowadza w świat braterstwo (cz. 3) i jest głównym czynnikiem ekologii integralnej (cz. 4).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 281-296
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterska troska o osoby w sytuacjach nieprawidłowych
Pastoral care for people in irregular situations
Autorzy:
Kozak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084253.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
duszpasterskie towarzyszenie
sytuacje nieregularne
wolne związki
rozwiedzeni
nowe związki
Amoris laetitia
pastoral accompanying
irregular situations
free unions
divorced
new unions
Opis:
W artykule przytoczone zostały wskazania dotyczące duszpasterskiej troski Kościoła o osoby żyjące w sytuacjach nieprawidłowych (nieregularnych). Postawa członków Kościoła, zarówno duszpasterzy, pracowników duszpasterstwa rodzin jak i wszystkich wiernych powinna brać za wzór Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza, poszukującego każdej zagubionej owcy. Poszukiwanie sposobów duszpasterskiej troski jest poprzedzone działaniem łaski Bożej, działającej w życiu wierzących od chrztu świętego. Propozycje duszpasterskie powinny być adekwatne do sytuacji życia i możliwości poszczególnych osób. Duszpasterskie towarzyszenie i rozeznawanie może prowadzić do coraz pełniejszej realizacji Bożego za-mysłu w sytuacjach, w których osoby żyją i dążą do zbawienia.
The article presents indications concerning the pastoral care of the Church for people living in irregular situations. The attitude of members of the Church, both pastors, family pastoral workers and all the faithful, should follow Jesus Christ, the Good Shepherd, who is looking for every lost sheep. The search for ways of pastoral aetiti preceded by the action of God’s grace, which has been active in the lives of believers since their baptism. Pastoral proposals should be adequate to the life situation and abilities of individual people. Pastoral accompaniment and discernment can lead to even more complete realization of God’s plan in situations in which people live and strive for salvation.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 117-135
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies