Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Amoris Laetitia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 70
Tytuł:
Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia
The Dimensions of the Spirituality of the Family in the Exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Zurzycki, Michał M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
duchowość
duchowość rodziny
adhortacja
Amoris laetitia
Pope Francis
spirituality
spirituality of the family
exhortation Amoris laetitia
Opis:
Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.
Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 137-151
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia
Pedagogical aspects of the apostolic exhortation Amoris laetitia by Pope Francis
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595669.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
Francis
Christian pedagogy
family
upbringing
Franciszek
pedagogika chrześcijańska
rodzina
wychowanie
Opis:
Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 235-248
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Searching for People and Accompanying them on their Journey Back
Poszukiwanie i towarzyszenie w drodze powrotnej. Uwagi na marginesie Wytycznych pastoralnych do adhortacji Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
Autorzy:
Wanat, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558675.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Amoris laetitia
Pastoral Guidelines
accompanying
discernment
integration
wytyczne pastoralne
towarzyszenie
rozeznanie
integracja
Opis:
The post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis provoked the most heated theological dispute since the Second Vatican Council. They also awakened new hopes and expectations of the faithful, especially those living in non-sacramental relationships. Because of objective spiritual obstacles, they cannot receive absolution and receive Holy Communion. Now, because of these aroused hopes, they turn again to priests, especially to confessors. It is a great challenge for them to meet all those who need help and accompaniment on their way back to full integration with the community of the Church. An important impulse for reflection on this challenge is Pastoral Guidelines for Exhortation Amoris laetitia adopted by the Polish Episcopal Conference at its 379th plenary meeting on 8 June 2018. This document was long awaited by the priests. He have provided answers to some questions concerning the pastoral practice of the Church, in particular concerning the giving of Holy Communion to people living in non-sacramental relationships. Bishops reminded the already existing indications, which have not changed. On the other hand, they placed a strong emphasis on a renewed evangelical attitude towards people in an irregular situation. They emphasized that the pastoral ministry should be characterize “with closeness, respect and compassion, which at the same time heal, liberate and encourage adolescence in the Christian life”. With regard to this pastoral goal, the author of the article will focus on the role and selected tasks of the priest. This will be a welcoming reception, accompaniment in the discernment of situations and a gradual integration with the community of the Church.
Posynodalna adhortacja Amoris laetitia papieża Franciszka sprowokowała najbardziej gorący spór teologiczny od czasu Soboru Watykańskiego II. Rozbudziła także nowe nadzieje i oczekiwania wiernych, zwłaszcza żyjących w związkach niesakramentalnych. Z powodu obiektywnych przeszkód natury duchowej nie mogą oni otrzymać rozgrzeszenia i przystępować do Komunii świętej. Teraz – ze względu na owe rozbudzone nadzieje – na nowo zwracają się do duszpasterzy, w szczególności do spowiedników. Jest to dla nich wielkie wyzwanie, by wyjść na spotkanie tym, którzy potrzebują pomocy i towarzyszenia w drodze powrotu do pełnej integracji ze wspólnotą Kościoła. Ważnym impulsem do refleksji na tym wyzwaniem są Wytyczne pastoralne do adhortacji Amoris laetitia przyjęte przez Konferencję Episkopatu Polski na 379. zebraniu plenarnym w dniu 8 czerwca 2018 r. Dokument ten był długo oczekiwany przez duszpasterzy. Przyniósł on odpowiedź na niektóre pytania dotyczące duszpasterskiej praktyki Kościoła, w szczególności dotyczące udzielania Komunii świętej osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych. Biskupi przypomnieli istniejące już wskazania, które nie uległy zmianie. Natomiast mocny akcent położyli na odnowioną, ewangeliczną postawę wobec osób, które znalazły się w sytuacji nieregularnej. Podkreślili, by pasterską posługę „naznaczyć bliskością, spojrzeniem pełnym szacunku i współczucia, które jednocześnie leczą, wyzwalają i zachęcają do dojrzewania w życiu chrześcijańskim”. W odniesieniu do tego pastoralnego celu autor artykułu skupi się na roli i wybranych zadaniach kapłana. Będą to życzliwe przyjęcie, towarzyszenie w rozeznawaniu sytuacji oraz stopniowa integracja ze wspólnotą Kościoła.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 187-202
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblubieńcza jedność Chrystusa i Kościoła a sakrament małżeństwa w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
The spousal union of Christ and The Church and the sacrament of marriage in the apostolic exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Tron, Andrei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047401.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Amoris Laetitia
marriage
Christ-Bridegroom
Church-Bride
spousal love
Christian life
małżeństwo
Chrystus-Oblubieniec
Kościół-Oblubienica
oblubieńcza miłość
życie chrześcijańskie
Opis:
Papież Franciszek w posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia, poświęconej sakramentowi małżeństwa, odnosi się do oblubieńczego związku Chrystusa i Kościoła, cytując dokumenty Jana Pawła II, odnoszące się do tego tematu. Artykuł ukazuje spójność i aktualność biblijnej rzeczywistości oblubieńczej miłości Boskiego Oblubieńca, jako fundamentu sakramentu małżeństwa. Tekst artykułu ukazuje również  korelację więzi oblubieńczej z Chrystusem Kościoła w całości  jak również w osobie poszczególnego chrześcijanina oraz sakramentalnej więzi małżeńskiej.
Pope Francis in post-synodal apostolic exhortation Amoris Laetitia, dedicated to the sacrament of matrimony, refers to the spousal union of Christ and the Church. In his work he quotes John Paul II’s documents. The article shows consistency and validity of biblical reality of the spousal love of Divine Bridegroom as the fundament of the sacrament of matrimony. In the text we can see the correlation between the spousal bond of Christ and the Church in its totality both in every single Christian and of the marital bond between Christian spouses.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 77-88
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
Autorzy:
Szpoton, Szczeparn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Amoris laetitia
marital crises
accompaniment
discernment
irregular situations
Amoris Laetitia
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie
rozeznawanie
związki nieregularne
Opis:
The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie małżeństwom w kryzysach w świetle adhortacji Amoris laetitia
Accompanying marriages in crises in the light of the exhortation Amoris laetitia
Autorzy:
Szajkowska, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480444.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Amoris laetitia
duszpasterstwo małżeństw
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie małżonkom
marital crises
pastoral marriage counselling
accompaniment to spouses
Opis:
W artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, na czym polega duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w kryzysach w świetle adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Omówione zostały kryzysy: początków, narodzin dziecka, jego wychowania i dojrzewania, „pustego gniazda”, starzejących się rodziców. Wiążą się one z trudnościami: emocjonalnymi, społecznymi, duchowymi, gospodarczymi, zawodowymi, niedojrzałością emocjonalną. Do grupy osób wspierających w kryzysach zalicza się duszpasterzy, doradców i specjalistów, a także doświadczonych małżonków. Ich zadaniem jest wspieranie małżonków w kryzysie pomocą duszpasterską lub specjalistyczną oraz świadectwem wiary. Wymaga to rzetelnego rozeznawania, umiejętności słuchania, a nade wszystko sztuki ukazania, że to, co jawi się w danym momencie, jest okazją do bardziej świadomego życia.
The article attempts to answer the question: What is the pastoral accompaniment to spouses in crises in the light of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia. Crises such as: the beginnings, arrival of a child, raising and maturing a child, „empty nest” syndrome and the crisis of aging parents were discussed. They involve emotional, social, spiritual, economic or professional difficulties along with emotional immaturity. The group of people supporting in crises consists of: priests, advisors and specialists as well as experienced spouses. Their task is to support couples in crisis with pastoral or specialist assistance and a testimony of faith. It requires very reliable insight, the ability to listen and, above all, the art of showing that what appears in a given moment of life is an opportunity for a more conscious life.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 2; 249-261
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralne perspektywy adhortacji „Amoris laetitia”
Autorzy:
Świerczek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447945.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
exhortation Amoris laetitia
Catholic Church teaching
family
pope Francis
synod of bishops
marriage
adhortacja Amoris laetitia
nauczanie Kościoła
rodzina
papież Franciszek
synod biskupów
małżeństwo
Opis:
The aim of this article is to show pastoral tasks towards the family and marriage resulting from the teaching of the Church in the apostolic exhortation Amoris laetitia. Pope Francis focuses on the four main challenges of the pastoral care of the family: preparation for marriage, accompaniment to spouses, especially in the first years after the marriage, the marriage of survivors and difficulties, and the formation of pastors and secular family pastoral workers. The author of this article seeks to illustrate these pastoral tasks in the context of the entire study of the Church about marriage and the family in the modern world.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Truth and Error of Conscience According to the Magisterium of the Church
Prawda i błąd sumienia według Magisterium Kościoła
Autorzy:
Spindelböck, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28904356.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sumienie
Humanae vitae
Amoris laetitia
Veritatis splendor
conscience
Opis:
The relation of truth and error in conscience according to the newer actual Magisterium of the Church is the theme of this article, following a hermeneutic of reform in continuity (Benedict XVI). Emphasis is given first on Veritatis splendor by Pope John Paul II, then on Humanae vitae by Pope Paul VI and finally, in a special way, to Amoris laetitia by Pope Francis. A focus is laid on the dimension of virtue education since this helps the persons involved not only to grasp the truth of relevant moral values but also to realise morally good acts with the help of Divine grace. Even in situations of personal limitation, there is always a light of God telling the person how to know and do the good.
Tematem artykułu jest relacja prawdy i błędu w sumieniu według aktualnego Magisterium Kościoła, zgodnie z hermeneutyką reformy w ciągłości (Benedykt XVI). Analizie poddane zostały następujące dokumenty źródłowe: najpierw Veritatis splendor Jana Pawła II, następnie Humanae vitae Pawła VI i wreszcie, w sposób szczególny, Amoris laetitia papieża Franciszka. W centrum uwagi znajduje się wychowanie do cnoty, ponieważ pomaga ono osobom zaangażowanym nie tylko w zrozumieniu prawdy o istotnych wartościach moralnych, ale także w urzeczywistnianiu, z pomocą łaski Bożej, dobrych moralnie czynów. Nawet w sytuacji osobistego ograniczenia zawsze istnieje światło Boże, które podpowiada człowiekowi, jak poznawać i czynić dobro.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 189-208
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina między kryzysem a odnową. Potrzeba „duszpasterskiego nawrócenia” w kontekście posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
Family between its crisis and renewal: the need of the pastoral coversion in the post-synodal apostolic adhortation „amoris laetitia”
Autorzy:
Sobkowiak, Jarosław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31044838.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
family crisis
remarried persons
pope Francis
Amoris laetitia
pastoral conversion
kryzys rodziny
powtórne związki
papież Franciszek
adhortacja Amoris laetitia
nawrócenie duszpasterskie
Opis:
Celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie o istotę kryzysu małżeństwa i rodziny, z jednej strony funkcjonującej w konkretnym kontekście społecznym, z drugiej zaś zakładającej odczytanie wyzwań i funkcji małżeńskich oraz rodzinnych w odniesieniu do świadomości i poziomu dojrzałości w wierze konkretnych osób. Aby lepiej zrozumieć spór wokół adhortacji Amoris laetitia, szczególnie rozdziału VIII, zaproponowano przejście raz jeszcze zasadniczej drogi przygotowań synodalnych z 2014 i 2015 roku, po to by zrozumieć nowość i jednocześnie trudność recepcji posynodalnej adhortacji. Dokonano też próby rekonstrukcji sporu, jaki miał miejsce po ogłoszeniu adhortacji. Wszystko to miało na celu doprowadzenie do istotnego pytania, co może oznaczać „nawrócenie duszpasterskie”, szczególnie w odniesieniu do osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach? Przytoczony w zakończeniu artykułu dokument Dykasterii Nauki Wiary potwierdza słuszność nowego zaangażowania duszpasterskiego na rzecz towarzyszenia, rozeznania i przyjęcia osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, gdyż dopiero wtedy Kościół ukazuje prawdziwe oblicze Miłosierdzia Bożego i nowego otwarcia duszpasterskiego.
This article attempts to answer the question about the essence of the crisis of marriage and family – on the one hand operating in a specific social context, and on the other assuming a reading of the challenges and functions of marriage and family in relation to the consciousness and level of maturity in faith of specific individuals. In order to better understand the dispute over the exhortation Amoris laetitia, especially the chapter 8, it was proposed to go once again through the essential path of the synodal preparations of 2014 and 2015, in order to understand the novelty and at the same time the difficulty of the reception of the post-synodal exhortation. The paper also reconstructs the dispute that followed the promulgation of the exhortation. All of this was aimed at leading to the important question of what „pastoral conversion” can mean, especially with regard to divorced people and those living in new relationships? The document of the Dicastery for the Doctrine of the Faith, cited at the end of the article, confirms the validity of a new pastoral commitment to accompany, discern and welcome divorced persons living in new relationships, because only then does the Church show the true face of God’s mercy and a new pastoral opening.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 293-313
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aplikacja wskazań Amoris laetitia o przygotowaniu do małżeństwa – dylemat prawny i społeczny. Krótki zarys problemu w kontekście aktualnych wyzwań
The application of the indications of Amoris Laetitia on preparation for marriage – a legal and social dilemma. A brief outline of the problem in the context of current challenges the Church in Poland
Autorzy:
Sikorska, Emmanuela Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150997.pdf
Data publikacji:
2021-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wskazania Amoris laetitiae
przygotowanie do małżeństwa
małżeństwo i rodzina
indications of Amoris laetitia
preparation for marriage
marriage and the family
Opis:
Ukazany w artykule problem stanowi jedynie próbę odpowiedzi, na ile głos papieża Franciszka o palącej potrzebie odnowionego duszpasterstwa małżeństwa i rodziny znajduje aplikację w decyzjach i działaniach duszpasterzy oraz wspólnot kościelnych. Adhortacja apostolska papieża Franciszka poświęcona miłości w rodzinie podejmuje temat małżeństwa i rodziny. W części zatytułowanej „Prowadzenie narzeczonych na drodze przygotowania do małżeństwa” (pkt. 205-216) mamy wskazania jak pomóc młodym ludziom w odkryciu wartości i bogactwa małżeństwa.Dnia 26 listopada 2019 r. Konferencja Episkopatu Polski opublikowała Dekret ogólny o przeprowadzeniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego. Wydany dekret odnosi się do wymogów formalno-kanonicznych i nie reguluje kwestii związanych z przygotowaniem tematyki katechez przedmałżeńskich i innych odnoszących się do duszpasterskiej troski o małżeństwo i rodzinę. Wskazano w dekrecie, że w dziedzinie pastoralnej przygotowania do małżeństwa obowiązują zasady zawarte w Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin z 2003 roku oraz dokumencie z 2009 roku Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, wydanych przez KEP. Powstaje pytanie: na ile wskazania duszpasterskie są wystarczające. Dla potwierdzenia zasadności powyższych dylematów warto podać: dane opublikowane przez Instytut Statystyki Kościoła dotyczące udziału wiernych w życiu sakramentalnym oraz skali powoływanych poradni rodzinnych, dane pochodzące z referatów katechetycznych oraz wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowane w 2019 w kontekście mentalności rozwodowej. Nowe wyzwania przyszłości w kontekście obciążeń psychicznych spowodowanych sytuacją ogólnoświatową, już teraz domagają się rewizji programów duszpasterskich w temacie małżeństwa i rodziny. Narastająca w świecie niepewność w obliczu pandemii i szerzących się konfliktów zbrojnych powoduje skutki w relacjach międzyludzkich. Naczelną zasadą prawa jest salus aminarum – zbawienie dusz. Ze względu na tę zasadę Prawodawca poleca, by świadczyć pomoc wiernym, którzy pragną zawrzeć małżeństwo. Zjawisko klerykalizmu, podejmowane dziś w dyskusjach, nie może w żaden sposób blokować wiernym świeckim dostępu do uczestnictwa w kapłańskim, prorockim i królewskim posłannictwie Chrystusa, bowiem są oni powołani do wypełnienia misji, jaką Bóg powierzył pełnić Kościołowi w świecie.
The problem presented in the article is only an attempt to answer how much the voice of Pope Francis about the urgent need for a renewed pastoral care for marriage and the family finds application in the decisions and activities of pastors of souls and church communities. Pope Francis’ apostolic exhortation on love in the family takes up the theme of marriage and the family. In the section “Guiding Couples in Their Preparation for Marriage” (AL 205-216), we have guidelines on how to help young people discover the value and richness of marriage.On November 26, 2019, the Polish Episcopal Conference published A general decree on canonical and pastoral talks with the engaged before contracting canonical marriage. The decree refers to formal and canonical requirements and does not regulate issues related to the preparation of premarital catecheses and pastoral care for marriage and family. It was indicated in the decree that in the field of pastoral preparation for marriage the principles – set out in The Directory for Pastoral Care of the Family in 2003 and in the document issued by the PEC in 2009: Serving the Truth about Marriage and the Family – are binding. The question arises: to what extent are pastoral guidelines sufficient? To confirm the legitimacy of the above dilemmas it is worth to mention: data published by the Institute of Church Statistics on the participation of the faithful in the sacramental life and the rising number of family counselling centres, data from catechetical departments and the results of research conducted by the Public Opinion Research Centre published in 2019 in the context of divorce mentality.The new challenges of the future in the context of mental stress caused by the global situation already now call for a revision of pastoral programmes in the field of marriage and family. The growing uncertainty in the world in the face of the pandemic and armed conflicts has a deep impact on interpersonal relationships. The main law principle is salus aminarum – the salvation of souls. Because of this principle the Legislator recommends to give help to the faithful who wish to contact marriage. The phenomenon of clericalism discussed today must not block the lay faithful from their participation in the priestly, prophetic and kingly office of Christ, since they are called to fulfill the mission that God has entrusted to the Church in the world.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2021, 32, 2; 73-94
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theologischer Paradigmenwechsel und neue pastorale Spielräume. Das Nachsynodale Apostolische Schreiben Amoris laetitia
Change of the theological paradigm and new pastoral spaces. Post-synodal exhortation Amoris laetitia
Zmiana paradygmatu w teologii i nowe obszary duszpasterskie. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia
Autorzy:
Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595740.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
change of theological paradigm
moral theology
ethics of virtues
divorces people in second partnerships
zmiana paradygmatu w teologii
teologia moralna
etyka cnót
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
Opis:
There are two different key interpretations on post-synodal exhortation Amoris laetitia. The first is based on hermeneutics of the continuation of Church teachings on marriage with the new language, and the second one is connected with a change in the moral message of the objective and static ontology to the theology that more fulfils the readings of the Gospel and are closer to a person’s real life. Pope Francis clearly expresses scepticism over the use of general rules for complex pastoral situations and the deductive method, which uses general truths to takes far-reaching proposals for every detailed situation. A change of paradigm in theology consists in the transition from the speculative-deductive method to the inductive method that attributes more value to the experience and the normative adequacy of single normative statements in the life of people. Amoris laetitia avoids the exaggerated idealism of marriage and demands a change of perspective which does not judge but inspires a direction towards growth, but does not substitute conscience, but rather shapes it. Encouraging personal evaluation of conscience is concerned especially with the problem of providing an opportunity to allow divorced people living in second partnerships to participate in taking the sacrament. The only way to answer this question is through the logic of mercy and integration, that orders discernment over complex situations. The crucial assertion of Amoris laetitia is: „it can no longer simply be said that all those in any «irregular» situation are living in a state of mortal sin and are deprived of sanctifying grace” (no 301). The Pope refers to the teachings of St. Thomas Aquinas who emphasizes the circumstances of man’s activities that should be applied in the observance of norms. It is not the ethics of situations, in that the decision about good and evil conduct be left to the freedom of man, but about the resolution of the Neo-Scholastic morality of deeds in favour of the ethics of virtues. The vision of sexuality included in Amoris laetitia is not based on the hamartiology, but on the Thomistic vision of human passions that are itself neither morally bad nor morally good, but becomes the moral through the attitude and action of subject. The justification of the entitlement and the commitment to the pastoral discernment of the complex situations is the logic of mercy.
Wobec posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia stosowane są dwa różne klucze interpretacyjne. Pierwszy opiera się na hermeneutyce kontynuacji nauczania Kościoła o małżeństwie, ale nowym językiem, a drugi związany jest z hermeneutyką zmiany przesłania moralnego z uzasadnionego obiektywnie i opartego na statycznej ontologii w kierunku teologii odpowiadającej Ewangelii i bliskiej życiu. Franciszek jasno wyraża sceptycyzm wobec stosowania ogólnych reguł do złożonych sytuacji duszpasterskich i wobec metody dedukcyjnej, która z powszechnych prawd wywodzi daleko idące wnioski dla każdej szczegółowej sytuacji. Zmiana paradygmatu w teologii polega na przejściu z metody spekulatywno-dedukcyjnej w kierunku metody indukcyjnej, która przypisuje większą wartość doświadczeniu i odnoszeniu poszczególnych wypowiedzi normatywnych do życia wierzących. Amoris laetitia unika przesadnego idealizowania małżeństwa i postuluje zmianę perspektywy duszpasterskiej, która nie osądza, ale inspiruje na drodze wzrostu, nie zastępuje sumienia, ale je formuje. Zachęta do osobistej oceny sumienia dotyczy szczególnie problemu możliwości dopuszczenia osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów świętych. Jedyną drogą w tej kwestii jest logika miłosierdzia, integracji, włączenia, która nakazuje rozeznawać złożone sytuacje. Przełomowe jest stwierdzenie Amoris laetitia, że „nie można już powiedzieć, że wszyscy, którzy są w sytuacji tak zwanej «nieregularnej», żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej” (nr 301). Papież powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, podkreśla znaczenie okoliczności działania człowieka, które muszą znaleźć zastosowanie w przestrzeganiu norm. Nie chodzi o etykę sytuacyjną, w której decyzja o dobru i złu postępowania zostaje pozostawiona dowolności człowieka, ale przezwyciężenie neoscholastycznej moralności czynów w kierunku etyki cnót. Zawarte w Amoris laetitia ujęcie seksualności nie opiera się na hamartiologii, ale na tomistycznej wizji ludzkich namiętności, które nie są w sobie ani złe, ani dobre moralnie, ale takimi stają się dopiero przez nastawienie i działanie podmiotu. Uzasadnieniem prawa i zobowiązania do duszpasterskiego rozeznawania złożonych sytuacji jest logika miłosierdzia.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zerwanie z tradycją czy niezbędny rozwój? Dwa sposoby rozumienia posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
Breaking with Tradition or Necessary Development? Two Types of Reading of the Apostolic Letter Amoris laetitia
Autorzy:
Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047409.pdf
Data publikacji:
2018-09-18
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Amoris laetitia
development of the tradition
conscience
divorce
deductive method
Christian morality
rozwój tradycji
sumienie
rozwód
metoda dedukcyjna
moralność chrześcijańska
Opis:
W swojej adhortacji papież Franciszek podkreśla wprawdzie powiązanie z wypowiedziami poprzedników, dokonuje jednak w ramach tradycji Kościoła dotyczącym małżeństwa i rodziny istotnej zmiany paradygmatu. Umożliwia to nowe podejście do osób, które zawarły nowy związek po rozpadzie sakramentalnego małżeństwa. Zmiana paradygmatu dotyczy nie tylko kwestii powtórnie zaślubionych po rozwodzie, ale w ogóle etyki małżeńsko-rodzinnej. Papież zachęca do respektowania osądu sumienia małżonków, wyrażając daleko idący sceptycyzm wobec metody dedukcyjnej w kwestiach moralnych, w ramach której w dotychczasowym nauczaniu Kościoła z prawd ogólnych wyprowadzano daleko idące wnioski dla każdej pojedynczej sytuacji. Zdaniem Franciszka logika marginalizacji i potępienia nie może już określać drogi Kościoła. Nie może on rzucać moralnymi prawami jak kamieniami w życie osób, którzy nie we wszystkim są zgodni z ideałem, ale raczej powinien ich zaprosić do czynienia na drodze miłości dalszych kroków, które w swoim sumieniu rozpoznają jako tu i teraz możliwą odpowiedź na wezwanie Boże.
In his apostolic letter Pope Francis underlines indeed the connection with the statements of his predecessors, but he performs also an important paradigm shift in the tradition of the Church concerning the marriage and the family. This step allows the new approach to remarried people after the breakdown of their sacramental marriage. This paradigm shift concerns not only such situations but the marital and familial ethics as a whole. The pope encourages to respect towards the judgment of the spouses conscience and expresses his extensive skepticism towards the deductive methods in the moral considerations. In the previous Church teaching with the help of these methods,  conclusions concerning every single situation were derived from general truths. According to the Pope Francis the logics of marginalization and exclusion can no longer be the way of the Church. As the Pope says, the Church cannot throw the moral laws like stones at the people who do not follow the ideals. They should be rather invited to make next steps on the way of love, which they recognize in their conscience as an answer to the God’s call, here and now.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 11-23
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amoris laetitia und die Frage wiederverheirateter Geschiedener
Amoris laetitia and the question of remarried divorced couples
Amoris laetitia i problem osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach
Autorzy:
Schaupp, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595374.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
remarried divorced couples
principle of gradualness
principle of inclusion
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
zasada stopniowości
zasada włączenia
Opis:
Amoris laetitia does not expressly permit or demand in terms of a new binding regulation that remarried divorced persons be admitted to the sacraments. Instead, what is required is a new way of dealing with “irregular situations”, and the document mentions principles which are supposed to serve as guidelines for dealing with individual cases. On the one hand, the article seeks to show that in light of a long running doctrinal development which is now being continued in Amoris laetitia, the admission of remarried divorced persons will be inevitable for the Church. On the other hand, it provides an analysis of the pastoral and moral theological principles which ought to guide and legitimate the “distinction” in individual cases (attention and support; assessment of the situation; maximum inclusion; mitigating circumstances; distinction between the norm and its application). It is argued that from a systematic perspective gradualness can be considered as the key principle from which the other principles can best be understood and integrated.
Amoris laetitia pozwala względnie popiera dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów nie w sposób wyraźny w sensie nowej wiążącej regulacji. Dokument ten raczej domaga się nowego stylu obchodzenia się z „sytuacjami nieregularnymi” i określa pryncypia, które powinny kierować podejściem do osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w poszczególnych przypadkach. Artykuł z jednej strony próbuje ukazać, że na tle już długiego rozwoju nauczania Kościoła, którego kontynuacją jest Amoris laetitia, dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów jest dla Kościoła nieuniknione. Z drugiej strony tekst analizuje pryncypia duszpasterskie i teologicznomoralne, które mają kierować „rozeznaniem” w poszczególnych przypadkach i je legitymizować (wsparcie i towarzyszenie; rozeznanie sytuacji; maksymalne włączenie; okoliczności łagodzące; rozróżnienie między normą i jej zastosowaniem). Autor argumentuje przy tym, że w wymiarze systematycznym stopniowość może być widziana jako centralne pryncypium, z perspektywy którego pozostałe zasady należy najlepiej rozumieć i integrować.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 163-176
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentale Barmherzigkeit für Menschen in „komplexen Situationen“. Zutritt von wiederverheirateten Geschiedenen zu den Sakramenten nach Amoris laetitia
Sacramental mercy for people in “complex situations”. Access to the sacraments for the divorced who live in second partnerships according to Amoris laetitia
Miłosierdzie sakramentalne dla ludzi w „złożonych sytuacjach”. Dostęp do sakramentów osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach według Amoris laetitia
Autorzy:
Sandler, Willibald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595688.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
sacramental mercy
operational understanding of mercy
polarisation of Church
ecclesial depolarisation
sakramentalne miłosierdzie
skuteczne rozumienie miłosierdzia
polaryzacja w Kościele
eklezjalna depolaryzacja
Opis:
For Pope Francis the triad see – judge – act means acknowledging mercy for people in complex situations before judging their case as irregular. In this way, moral judgement is still possible, but it has to function as a redeeming action of God. Accordingly, Pope Francis advocates an “operational understanding of mercy”: The Church acts mercifully to the extent that she opens up to ways of salvation for persons entangled in guilt. However, she can be merciless, if she “abandons” these people “to their own”, so that she “does not safeguard growth in maturity” for them. This approach leads to the “principle of sacramental mercy” according to which the Church in some special cases must not exclude divorced and remarried Christians from receiving the sacraments. According to Pope Francis, a polarised Church will be able to make such reforms to the extent that she exposes also herself to divine mercy as understood in this functional way.
Miłosierdzie oznacza dla papieża Franciszka poważne traktowanie ludzi w ich złożonych sytuacjach, zanim osądzi się ich przypadek jako nieregularny. Nie zostaje przez to wykluczony osąd moralny; powinien on się jednak tak dokonywać, aby pozostawić przestrzeń dla zbawczego działania Boga. Zgodnie z tym, miłosierdzie należy rozumieć jako pojęcie „w drodze”: Kościół okazuje się w takiej mierze miłosierny, w jakiej otwiera drogi zbawienia ludziom uwikłanym w winę. Jednocześnie jest niemiłosierny, kiedy ludzi w ich uwikłaniu pozostawia „im samym”, tak że nie zostaje zagwarantowany wzrost. Z tego wynika dla papieża Franciszka pryncypium miłosierdzia sakramentalnego, do którego dostępu Kościół w szczególnych pojedynczych przypadkach nie może zakazać osobom rozwiedzionym żyjącym w powtórnych związkach. Spolaryzowany Kościół będzie do takiej reformy zdolny dopiero wtedy, kiedy sam podda się tej Bożej drodze miłosierdzia.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 55-78
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation for Marriage and Family Life in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
Autorzy:
Pyźlak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150769.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
remote preparation
proximate preparation
immediate preparation
missionary families
families of fiancés
pastoral resources
vocation
sacrament of marriage
assistance
signs of the rite
Amoris Laetitia
Opis:
Pope Francis’ teaching on preparation for marriage and family life in his Apostolic Exhortation Amoris Laetitia reflects his concern for providing engaged couples with a holistic human and Christian formation that will preparing them to responsibly realize their vocation to marriage and family. This task is particularly important because families today are broken and the value of marriage is under attack. The environment in which engaged couples are immersed is very important in the process of preparing them for marriage and family life, since it is the place where the personality of the new family members is formed. For this reason, Pope Francis offers new pastoral initiatives that aim at increasing the effectiveness of marriage preparation by engaging missionary families and the families of the engaged couples as well as “a variety of pastoral resources.” In his exhortation, Pope Francis shows the importance of freedom of choice, fidelity, and the indissolubility of the marriage bond. He also points out the importance of having the proper approach to the marriage celebration and wedding reception. Pope Francis encourages engaged couples to opt for modest and simple celebrations “in which love takes precedence over everything else” (AL 212) because love has the power to unite spouses if it is “strengthened and sanctified by grace [of the sacrament]”.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 85-100
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 70

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies