Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "American veterans" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Amerykański system penitencjarny a poziom inkarceracji weteranów wojennych
American prison system and incarceration rate of war veterans
Autorzy:
Korolczuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185723.pdf
Data publikacji:
2017-01-02
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
American veterans
justice
incarceration
prison system
amerykańscy weterani
wymiar sprawiedliwości
inkarceracja
system penitencjarny
Opis:
W Stanach Zjednoczonych osadzonych w zakładach karnych jest około 2,2mln osób. Utrwalił się pogląd, że jest to wynik zbyt surowego systemu wymierzania kar związany z wprowadzeniem polityki bezwzględnej nietolerancji dla narkotyków. Wyroki odsiadują nie tylko członkowie gangów czy handlarze narkotyków, inkarceracja dotyczy również weteranów wojennych. W 2012 r. z powyższej liczby osadzonych penalizacja dotknęła 181,5tys. byłych mundurowych, zwłaszcza uczestników ostatnich wojen. To głównie weterani pozbawieni stałego zatrudnienia, dachu nad głową lub uzależnieni, zmagający się z problemami natury psychologicznej. Zjawisko jest o tyle niepokojące, że weterani jako grupa uprzywilejowana pod względem socjalnym, osłony medycznej czy edukacji posiadają wszelkie możliwości i narzędzia do tego, aby nie wchodzić w konflikt z prawem. Weterani jako byli żołnierze, zdyscyplinowani i doskonale znający przepisy karne, szkoleni z zasad etyki i prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych, z praktycznego punktu widzenia nie powinni łamać zasad dyktowanych przez wymiar sprawiedliwości. Wizerunek byłego funkcjonariusza publicznego, pełniącego służbę na rzecz własnego kraju, kłóci się zupełnie ze statystykami penitencjarnymi. Wydarzenia ostatnich lat pokazały, że służba wojskowa, zwłaszcza w rejonie konfliktu może się stać obosiecznym mieczem, a weterani stanowić mogą zagrożenie dla społeczeństwa.
There are about 2.2 million prisoners in the USA. It is generally viewed that this number is a result of a too severe penal system connected with the introduction of the absolute intolerance for drug crimes policy. But not only gang members and drug dealers are doing time in prison, this system also applies to war veterans. In 2012, there were 181,500 veterans behind bars, especially participants of the recent wars. Most of them face problems with addiction or struggle with permanent unemployment, homelessness or psychological disorders. This phenomenon is alarming because veterans as a privileged group have a social, medical, education cover and all capabilities not to break the law. Veterans as former soldiers, disciplined and well familiar with criminal law, who received ethics and international humanitarian law training courses, from practical point of view should not break the rules stated by the legal system. The image of former veterans who served their country, totally disagree with penitentiary statistics. Recent years have shown that military service, especially in the area of conflict, may become a double-edged sword, and in fact veterans may pose a threat to society
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2017, 4, 1(13); 147-172
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amerykańska polityka wobec rynku pracy a weterani pokolenia 9/11
American policy towards labor market and post-9/11 veterans
Autorzy:
Korolczuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185389.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
American veterans
the war in Afghanistan
the labor market
unemployment
amerykańscy weterani
wojna w Afganistanie
rynek pracy
bezrobocie
Opis:
Jeszcze kilka lat temu zatrudnienie weterana było kojarzone w Stanach Zjednoczonych z działalnością charytatywną. Obecnie zarówno administracja publiczna, jak i wiele firm sektora prywatnego wyrażają chęć pomocy byłym żołnierzom. Wygaszanie obecności Amerykanów w Afganistanie, połączone z cięciami wydatków na obronę, spowoduje, że z sił zbrojnych będzie musiało odejść w ciągu najbliższych pięciu lat około miliona żołnierzy. Większość z nich zasili rynek pracy, jednak znaczna część, zwłaszcza najmłodszych weteranów wojen w Iraku i Afganistanie, pozostanie bezrobotna. Sprawy weteranów są niezwykle istotne zarówno dla prezydenta Stanów Zjednoczonych, Kongresu, jak i całego społeczeństwa amerykańskiego, gdyż związane są z ekonomiczno-społeczną stroną funkcjonowania państwa. Natomiast błędne wyobrażenie na temat byłych żołnierzy uniemożliwia wykorzystanie ich potencjału oraz nabytych w wojsku umiejętności i nie przekłada się w żaden sposób na ekonomię państwa. Taka sytuacja jest frustrująca, ponieważ weterani potrafią być bardzo dobrymi pracownikami, posiadają wiele zalet, które są pożądane wśród zatrudniających, m.in. umiejętności przywódcze, współdziałanie, lojalność, inicjatywę.
A few years ago, veteran employment was associated in the United States with the charity. Today both public administration and many private companies are willing to assist former soldiers. Within the next five years, about one million soldiers will have to leave the armed forces because of the planned partial withdrawal of the U.S. troops from Afghanistan and defense cuts. Most of them will find employment, however, a significant percentage, especially the young veterans of the Iraq and Afghanistan wars will remain unemployed. Veterans affairs are crucial both for the President of the United States, the Congress and the whole American society, as they are related to the economic and social aspects of the state functioning. On the other hand, misconception about ex-combatants prevents the use of their potential and skills acquired in the military, and is not reflected in any way on the economy of the state. This situation is frustrating because veterans can be very good workers having many qualities that are desirable among employers, such as leadership skills, cooperation, loyalty and initiative.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2015, 2, 4(8); 159-188
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce
90 years of tradition – history and activity of PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps in America
Autorzy:
Maksymowicz, Anitta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449419.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
First World War
Second World War
PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps
Polish Army Veterans Association
Blue Army
aid
aid organizations
history of women
nurses
veterans
American Polonia
Polish White Cross
Sokol movement in America
Polska
France
USA
Canada
I wojna światowa
II wojna światowa
Korpus Pomocniczy Pań
Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce
Błękitna Armia
działalność pomocowa
organizacje pomocowe
historia kobiet
sanitariuszki
weterani
Polonia amerykańska
Polski Biały Krzyż
Sokolstwo w Ameryce
Polska
Francja
Stany Zjednoczone
Kanada
Opis:
1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.
W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.
Źródło:
Polonia Journal; 2016, 3-4; 113-150
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies