Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "América" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 544
Tytuł:
Rocznicę śmierci gen. Andersa uczcili Polacy w Stanach Zjednoczonych.
Powiązania:
Ułan Poznański / Biuletyn Informacyjny Koła Ułanów Poznańskich (Londyn) 1971, nr 2 (63), s. 7
Data publikacji:
1971
Tematy:
Anders, Władysław (1892-1970)
Polish Institute of Arts and Sciences of America (Nowy Jork, Wielka Brytania) uroczystości 1971 r.
Fundacja Kościuszkowska (Nowy Jork, Stany Zjednoczone) uroczystości 1971 r.
Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Kombatanci polscy Stany Zjednoczone
Rocznice
Opis:
Zorganizowany przez organizacje kombatanckie i Instytut Naukowy i Instytut Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku (w lokalu Fundacji Kościuszkowskiej).
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
A case of cutaneous larva migrans syndrome found in group of Polish citizens after coming back from Botswana
Autorzy:
Kotlowski, A.
Olszanski, R.
Rejewska, B.
Mayer, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838823.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
cat
Botswana
Mediterranean zone
Asia
South America
Polish citizen
cutaneous larva
dog
Ancylostoma braziliense
nematode
climatic zone
larva
Africa
Źródło:
Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution of latest Givetian-Frasnian Atrypida [Brachiopoda] in central and western North America
Autorzy:
Day, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22776.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
brachiopod fauna
fauna
Atrypida
mass extinction
Brachiopoda
Givetian
Frasnian
Devonian
biogeography
biostratigraphy
distribution
North America
paleontology
Opis:
Diverse atrypid brachiopod faunas characterize very late Givetian-early Frasnian deposits of Devonian Transgressive-Regressive (T-R) cycle IIb in North America which feature species of Desquamatia (Seratrypa), Desquamatia (Independatrypa), Pseudoatrypa, Radiatrypa, Spinatrypina (S.), S. (Exatrypa), Spinatrypa (S.), Davidsonia, and possibly Iowatrypa Middle Frasnian faunas are not well documented in much of North America. Middle Frasnian deposits of T-R cycle IIc in the Great Basin, Iowa, and the southern Northwest Territories and Mackenzie shelf feature species of Neatrypa, Pseudoatrypa, Radiatrypa, D. (Seratrypa), Spinatrypa, and possibly Costatrypa. Radiatrypa does not carry over into late Frasnian rocks of T-R cycle IId in North America. Genera common to late Frasnian deposits of T-R cycle IId-1 in central and western North America include widespread species of Pseudoatrypa, Spinatrypa, Costatrypa, Iowatrypa. D. (Seratrypa) and Neatrypa were restricted to the tropical platforms of western Canada at that time. Very late Frasnian brachiopod faunas of T-R cycle IId-2 yield species of Pseudoatrypa, Spinatrypa, Iowatrypa, and Pseudoatrypa? (southwest US only). Available data on Late Frasnian brachiopod records in North American subtropical platforms (New Mexico and Iowa) indicate that two successive stepped late Frasnian extinction events affected those faunas, coinciding with the Lower Kellwasser Event and the Frasnian-Famennian (F-F) Event. Over half of the atrypid genera represented in late Frasnian North American faunas survived the first wave of extinctions (Lower Kellwasser Event). The surviving species, recorded in very late Frasnian deposits of Devonian T-R cycle IId-2, became extinct during the final crisis associated with the F-F Event.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluating the Frasnian-Famennian mass extinction: Comparing brachiopod faunas
Autorzy:
Copper, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22494.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
brachiopod fauna
global loss
Palmatolepis linguiformis
climate cycle
Palmatolepis rhenana
Atrypida
water setting
mass extinction
Brachiopoda
South America
Famennian
shelf area
Frasnian
atrypid extinction
Late Devonian
Devonian
reef habitat
paleontology
Opis:
The Frasnian-Famennian (F-F) mass extinctions saw the global loss of all genera belonging to the tropically confined order Atrypida (and Pentamerida): though Famennian forms have been reported in the literafure, none can be confirmed. Losses were more severe during the Givetian (including the extinction of the suborder Davidsoniidina, and the reduction of the suborder Lissatrypidina to a single genus), but origination rates in the remaining suborder surviving into the Frasnian kept the group alive, though much reduced in biodiversity from the late Early and Middle Devonian. In the terminal phases of the late Palmatolepis rhenana and P. linguiformis zones at the end of the Frasnian, during which the last few Atrypidae dechned, no new genera originated, and thus the Atrypida were extirpated. There is no evidence for an abrupt termination of all lineages at the F-F boundary, nor that the Atrypida were abundant at this time, since all groups were in decline and impoverished. Atypida were well established in dysaerobic, muddy substrate, reef lagoonal and off-reef deeper water settings in the late Givetian and Frasnian, alongside a range of brachiopod orders which sailed through the F-F boundary: tropical shelf anoxia or hypoxia seems implausible as a cause for atrypid extinction. Glacial-interglacial climate cycles recorded in South America for the Late Devonian, and their synchronous global cooling effect in low latitudes, as well as loss of the reef habitat and shelf area reduction, remain as the most likely combined scenarios for the mass extinction events.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Revision of latest Givetian-Frasnian Atrypida [Brachiopoda] from central North America
Autorzy:
Day, J
Copper, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20627.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Late Frasnian
fauna
brachiopod fauna
Frasnian
Late Devonian
Devonian
Atrypida
taxonomy
North America
Givetian
Brachiopoda
paleontology
Opis:
The brachiopod fauna of the Middle-Late Devonian cratonic carbonate platform deposits of the Iowa Basin, central North America, contains twenty species of the order Atrypida, some of which are types for widespread genera common in Middle and Late Devonian faunas. The latest Givetian-early Frasnian deposits yield a diverse fauna consisting of ten species (two new) included in Desquamatia (Independatrypa), D. (Seratrypa), Pseudoatrypa, Radiatrypa, Spinatrypa (Spinatrypa) and Spinatrypina (Exatrypa). Many of these forms occur in, or are closely similar to species known from, coeval faunas of central and western Canada. Middle Frasnian deposits of northern Iowa contain two species included in Spinatrypa (S.) and Pseudoatrypa, both of which are new. Late Frasnian strata of the Iowa Basin yield eight species included in Costatrypa, Iowatrypa, Pseudoatrypa, and Spinatrypa (Spinatrypa), some of which are widespread in other subtropical and tropical faunas of the western US and western Canada. The taxa Pseudoatrypa witzkei sp. n., Spinatrypa (S.) bunkeri sp. n., Spinatrypa (S.) thompsoni sp. n., and Spinatrypina (Exatrypa) johnsoni sp. n. are proposed. Pseudoatrypa? sp. from the very late Frasnian of southern New Mexico is also illustrated.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Frasnian-Famennian brachiopod extinction events: A preliminary review
Autorzy:
Racki, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20065.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Pentamerida
fauna
China
America
Palmatolepis rhenana
Atrypida
morphology
mass extinction
Ural Mountains
taxonomy
Brachiopoda
Famennian
Frasnian
brachiopod
Devonian
Kellwasser Crisis
biogeography
biostratigraphy
distribution
paleontology
Opis:
Preliminary review of taxonomy of the brachiopod order Atrypida and its stratigraphic distribution in the late Frasnian Kellwasser Crisis of several regions of Laurussia, western Siberia and South China point to their moderate diversity and stepdown but irregular extinction pattern. The distinctive character of the late Frasnian atrypid fauna is emphasised by several relict genera, marked by recurrent and possibly aberrant characters (mainly in ornamentation types), tendency to size reduction and homeomorphy in some taxa. The transgressive/hypoxic Lower Kellwasser Event and preceding eustatic changes during the Palmatolepis rhenana Zone had only a regional destructive effect, and were linked rather to an enhanced dispersal of the last generic set of atrypids. The Variatrypinae, Spinatrypinae and Iowatrypa-group seem to belong to the latest surviving atrypids. The final demise of the remaining atrypids (and some other articulate brachiopods, e.g., gypidulids) coincided with the transgressive/hypoxic Upper Kellwasser Event, followed by catastrophic eustatic fall during the late Palmatolepis linguiformis Zone (F-F Event). This was probably exacerbated by accelerated submarine volcano-hydrothermal activity, and consequent progressive regional eutrophication, and climatic destabilization. The level-bottom rhynchonellid-inarticulate biofacies crosses the fatal F-F boundary horizon without major changes. No reliable data exist for the presence of atrypids in the Famennian survival and recovery biota, even for the smooth lissatrypid Peratos. Sustained competition from radiating and diversifying productid-cyrtospirifrid-athyrid faunas may have provide an additional biotic factor in the collapse of the Frasnian shelly benthos at the time of sfress, as well as in a post-extinction offshore repopulation from inner shelf habitats.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fishes as definitive or intermediate hosts of opisthorchioid trematodes in South America
Autorzy:
Ostrowski, de Nunez M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/838642.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
fish
opisthorchioid trematode
Opisthorchioidea
intermediate host
life cycle
trematode
South America
host
Źródło:
Annals of Parasitology; 1999, 45, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fishes as definitive or intermediate hosts of opisthorchioid trematodes in South America
Autorzy:
Ostrowski de Núñez, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148834.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
fish
opisthorchioid trematode
Opisthorchioidea
intermediate host
life cycle
trematode
South America
host
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1999, 45, 3; 329-336
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Counting premolars in early eutherian mammals
Autorzy:
Cifelli, R L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21321.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
premolar
Eutheria
mammal
Late Cretaceous
Cretaceous
eutherian group
fossil mammal
North America
paleontology
Opis:
The primitive number of premolars for most eutherian groups is four. A growing number of Cretaceous taxa, however, had five. Regardless of the hypothesis used to explain the discrepancy, or what the primitive condition was, it is generally agreed that the middle (third) tooth of five-premolared taxa is the one not represented in mammals that have only four premolars. Hence the current practice of labeling the teeth as the first through fifth and the first through fourth, depending on how many teeth are observed in the jaw, results in incorrect implied homologies for the last two premolars of the series. Given the long-standing tradition of referring to the premolars as the first through fourth, for most eutherian groups, together with the uncertainties involved in interpreting the difference, the most practical solution is to refer to the disputed tooth by a neutral term, 'Px', as advocated several decades ago.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osteology, paleobiology, and relationships of the sauropod dinosaur Sauroposeidon
Autorzy:
Wedel, M J
Cifelli, R L
Sanders, R K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22230.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Oklahoma
pneumatic structure
Sauroposeidon proteles
Sauroposeidon
paleobiology
Cretaceous
Antlers Formation
dinosaur
sauropod
North America
paleontology
Opis:
Sauroposeidon proteles is a large brachiosaurid sauropod recently described from the Antlers Formation (Aptian-Albian) of southeastern Oklahoma. Sauroposeidon represents the culmination of brachiosaurid trends toward lengthening and lightening the neck, and its cervical vertebrae are characterized by extensive pneumatic structures. The elaboration of vertebral air sacs during sauropod evolution produced a variety of internal structure types. We propose a new classification system for this array of vertebral characters, using computed tomography (CT) of pneumatic internal structures. Comparisons with birds suggest that the vertebrae of sauropods were pneumatized by a complex system of air sacs in the thorax and abdomen. The presence of a thoraco-abdominal air sac system in sauropods would dramatically affect current estimates of mass, food intake, and respiratory requirements. Sauroposeidon was one of the last sauropods in the Early Cretaceous of North America; sauropods disappeared from the continent by the early Cenomanian. The demise of sauropods in the Early Cretaceous of North America predates significant radiations of angiosperms, so the decline and extinction of this dinosaur group cannot be linked to changes in flora.
Sauroposeidon proteles to wielki dinozaur z rodziny brachiozaurów, opisany niedawno z formacji Antlers (apt-alb) z południowo-wschodniej Oklahomy (USA). Stanowi on kulminację widocznej u brachiozaurów tendencji do wydłużania szyi i zmniejszania jej ciężaru - kręgi szyjne odznaczają się intensywną pneumatyzacją. Rozrost worków powietrznych w kręgach szyjnych doprowadził do wytworzenia rozmaitych wariantów ich budowy wewnętrznej. Autorzy proponują nowy podział owych struktur anatomicznych, oparty na obserwacji tomograficznej spneumatyzowanych kręgów. Porównania z ptakami sugerują, że kręgi zauropodów mieściły rozbudowany system worków powietrznych obejmujących też tułów. Obecność piersiowo-brzusznych worków powietrznych oznaczałaby radykalne zmiany dotychczasowych oszacowań masy ciała, zapotrzebowania pokarmowego i wydolności oddechowej zauropodów. Zauroposejdon był jednym z ostatnich zauropodów zamieszkujących Amerykę Północną we wczesnej kredzie (we wczesnym cenomanie brak już zauropodów na tym kontynencie). Zniknięcie zauropodów z Ameryki Północnej poprzedziło większe radiacje adaptacyjne roślin okrytozalążkowych, toteż nie można wiąać upadku i zaniku tej grupy dinozaurów ze zmianami flory.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new approach to evaluate the cursorial ability of the giant theropod Giganotosaurus carolinii
Autorzy:
Blanco, R E
Mazzetta, G V
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21508.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Cretaceous
Theropoda
Dinosauria
theropod
dinosaur
Giganotosaurus
South America
Giganotosaurus carolinii
Opis:
The cursorial capability of the South American giant theropod Giganotosaurus carolinii should have been quite limited taking into account the strength indicator of its femur (approximately 7 GPa⁻¹) as well as the risk of experiencing grave or even lethal injuries involved in the falling of this multitonne animal on a run. However, even at low speeds a fall would have caused serious injuries. Thus, in accordance to the approach developed in this study, the maximum speed of Giganotosaurus should be not that which will implicate corporal lesions with minimum probability of lethalness. Instead, its maximum speed should be that which would permit the recovery of body equilibrium as each step is taken. Taking into consideration this approach, an indicator of stability is defined for bipedal, cursorial animals. This indicator is determined by the relationship between the time available for the movement of hip joint during the retraction of a hindlimb and the time needed to move the opposite hindlimb by an angle (in function of the speed) of sufficient magnitude as to facilitate the recovery of body equilibrium. This indicator was used to estimate the maximum speed of locomotion of Giganotosaurus (about 14 m s⁻¹) at which, from a kinematic point of view, the danger of falling does not exist.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carved teeth and strange jaws: how glyptodonts masticated
Autorzy:
Farina, R A
Vizcaino, S F
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20133.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
glyptodont
biomechanics
paleobiology
tooth
strange jaw
jaw mechanics
South America
Opis:
In this paper, the highly peculiar masticatory apparatus of glyptodonts is studied. The general morphology of the skull is analysed using a morphometric procedure, the Resistant Fit Theta Rho Analysis, which allows comparison among different biological forms. Here, a large terminal form, the late Pleistocene genus Glyptodon, is compared with the smaller primitive Miocene genus Propalaehoplophorus, and with the generalised Recent armadillo Chaetophractus. The masticatory musculature of glyptodonts is reconstructed. Their tooth form and wear facets, as well as their mandibular symphysis and jaw joint, are analysed. A model of jaw movement is constructed based on these analyses. It is demonstrated that the masticatory apparatus of glyptodonts had undergone a telescoping process, which was already underway in the most ancient forms whose skull is known. This process created problems in regard to the way stresses produced by mastication were absorbed by the mandible, and therefore it might be regarded as non-adaptive. Some functional explanatory hypotheses are discussed, such as a requirement of keeping the moment of the weight of the cranium small enough to be counterbalanced by the neck muscles, or fitting the head into the armour.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multituberculate mammals from near the Early-Late Cretaceous boundary, Cedar Mountain Formation, Utah
Autorzy:
Eaton, J G
Cifelli, R.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20067.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
multituberculate
Utah
mammal
Cretaceous
Cedar Mountain Formation
Multituberculata
North America
multituberculate mammal
paleontology
Cimolodonta
Opis:
Herein we describe the oldest well-sampled multituberculate assemblage from the Cretaceous of North America. The fauna is dated at 98.37 Ma and thus approximates the Albian-Cenomanian (Early-Late Cretaceous) boundary. The multituberculate fauna is diverse. Two of the multituberculates (Janumys erebos gen. et sp. n. and an unidentified taxon) are provisionally placed among 'Plagiaulacida'. Another taxon, Ameribaatar zofiae gen. et sp. n., is of uncertain subordinal affinities. The remaining multituberculates appear to represent the advanced suborder Cimolodonta and fall within the 'Paracimexomys group'. We rediagnose Paracimexomys on the basis of the type species, P. priscus, and refer to other species as cf. Paracimexomys (including cf. P. perplexus sp. n.). A revised diagnosis is also provided for Cenomanian Dakotamys. A previously-described species from the Cedar Mountain Formation is placed in Cedaromys gen. n. as C. bestia, together with C. pawus sp. n. Bryceomys is represented in the fauna by B. intermedius sp. n. Relationships of Paracimexomys-group to later taxa remain obscure. However, Bryceomys and Cedaromys share a number of features with Cimolodontidae. Given these resemblances, together with the fact that Cimolodontidae retain certain plesiomorphies (stout lower incisor, gigantoprismatic enamel) with respect to Ptilodontoidea (to which they are commonly referred), we suggest that Cimolodontidae may have arisen from a clade within the 'Paracimexomys group', independent of ptilodontoids.
W pracy opisano najstarszy dobrze opróbowany zespół zębów wieloguzkowców (Multituberculata) z kredy Ameryki Północnej. Fauna formacji Cedar Mountain jest datowana na 98,37 mln lat temu, a więc pochodzi mniej więcej z granicy albu i cenomanu (a więc przełomu wczesnej i późnej kredy). Fauna wieloguzkowców jest zróżnicowana. Dwa z nich (Janumys erebos gen. et sp. n. oraz nieoznaczony takson) tymczasowo zaliczono do ,,Plagiaulacida". Kolejny takson, Ameribaatar zofiae gen. et sp. n., ma niejasną przynależność na szczeblu podrzędu. Wydaje się, że pozostałe wieloguzkowce reprezentują, zaawansowany podrząd Cimolodonta i należałoby je umieścić w ,,grupie Paracimexomys". Diagnoza Paracimexomys została zrewidowana na podstawie gatunku typowego, P. priscus, toteż inne gatunki potraktowano jako cf. Paracimexomys (w tym cf. P. perplexus sp. n.). Zrewidowaną diagnozę uzyskał także cenomański Dakotamys. Opisany juz wcześniej z formacji Cedar Mountain gatunek umieszczony został w nowym rdozaju Cedaromys jako C. bestia, obok C. parvus sp. n. Bryceomys reprezentowany jest w opisywanej faunie przez B. intermedius sp. n. Niejasne pozostają pokrewieństwa między grupą Paracimexomys a późniejszymi taksonami. Bryceomys i Cedaromys mają jednak wiele cech wspólnych z rodziną Cimolodontidae. Ze względu na owe podobieństwa, a także na zachowanie przez Cimolodontidae pewnych plezjomorfii (masywny dolny siekacz, gigantopryzmatczne szkliwo) nieobecnych u Ptilodontoidea (do których się je zwykle zalicza), sugerujemy, ze Cimolodontidae mogły się wyodrębnić z kladu w obrębie ,,grupy Paracimexomys", niezależnie od ptilodontoidów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paranyctoides and allies from the Late Cretaceous of North America and Asia
Autorzy:
Archibald, J D
Averianov, A O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20198.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Paranyctoides aralensis
Eutheria
Late Cretaceous
Gallolestes
Asia
paleobiogeography
Sailestes
Sailestes quadrans
Paranyctoides sternbergi
Mammalia
Paranyctoides
Gallolestes pachymandibularis
North America
Opis:
Paranyctoides is represented by three named, and possibly four unnamed species in the Late Cretaceous, North America. P. aralensis from the Late Cretaceous of Dzharakuduk, Uzbekistan, belongs in this or a closely allied taxon. Lower molars have low trigonids, well-developed paraconids not appressed against metaconids, talonids on ml-2 as wide or wider than trigonids, hypoconulids often closer to entoconids than to hypoconids. Only two upper molars are known, both have comparatively narrow crowns with wide stylar shelves and stylar cusps, paracone and metacone separated, conules well developed, and protocone low. Pre- and postcingula vary from narrow in one, Sailestes quadrans, to wide in the other, Paranyctoides sp. Sailestes quadrans may be an metatherian. All known species of Paranyctoides from North America have a submolarifom ultimate premolar while Gallolestes pachymandibularis, also from North America, has molars not unlike those in Paranyctoides but may have an ultimate premolar with a molarifom trigonid. A specimen from Dzharakuduk referable to P. aralensis is suggestive of such morphology. At least P. aralensis had five premolars with the third reduced as in 'zhelestids'. These findings increase the Late Cretaceous North American/Asian ties even more for eutherians, now with 'zhelestids' and the Paranyctoides/Gallolestes clades known from both.
Rodzaj Paranyctoides jest reprezentowany przez trzy nazwane i zapewne cztery nienazwane gatunki z późnej kredy Ameryki Północnej. P. aralensis z późnej kredy Uzbekistanu (stanowisko Dżarakuduk) należy do tego lub blisko spokrewnionego taksonu. Dolne zęby trzonowe mają niskie trygonidy, dobrze rozwinięte parakonidy nie przylegające do metakonidów, talonidy na ml-2 co najmniej tak szerokie jak trygonidy, hipokonulidy często położone bliżej entokonidów niż hipokonidów. Znane są tylko dwa górne trzonowce; oba mają dość wąską koronę z szeroką półką stylarną i guzkami stylarnymi, parakonem ddzielonym od metakonu, dobrze rozwiniętymi konulami i niskim protokonem. Pre- i postcingula są zmienne - wąskie u Sailestes quadrans, a szerokie u Paranyctoides sp. Sailestes quadrans może należeć do Metatheria. Wszystkie gatunki Paranyctoides znane z Ameryki północnej mają trzonowcokształtny ostatni przedtrzonowiec, natomiast Gallolestes pachymandibularis, także z Ameryki Północnej, ma dolne trzonowce dość podobne do trzonowców Paranyctoides, ale jego ostatni przedtrzonowiec mógł mieć trzonowcokształtny trygonid. Na morfologię taką wskazuje także okaz z Dżarakuduk, przypisywany P. aralensis. Przynajmniej P. aralensis miał pięć przedtrzonowców, przy czym trzeci jest zredukowany, jak u "zelestidów". Znaleziska te potwierdzają związki późnokredowej fauny Eutheria Ameryki Północnej i Azji, tym razem w przypadku znanych z obydwu kontynentów kladów ,,zelestidów" i Paranyctoides/Gallolestes.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 544

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies