Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Alzheimer’s disease" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Żywieniowe czynniki i kontrowersje w zapobieganiu demencji
Dietary factors and controversies in dementia prevention
Autorzy:
Kurczyńska, Aleksandra
Ślusarczyk, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403667.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
choroba Alzheimera
demencja
zaburzenia poznawcze
dieta
dementia
cognitive impairment
Alzheimer’s disease
diet
Opis:
Demencja dotyka coraz większej liczby osób, co skłania do postrzegania jej jako istotnego problemu zdrowia publicznego. Zaburzenia poznawcze dotyczą przede wszystkim osób starszych, natomiast w praktyce stanowią również duże obciążenie dla ich opiekunów. Manifestacja otępienia nie jest jednak nieunikniona. Na funkcje układu nerwowego wpływa szeroki wachlarz czynników, począwszy już od tych na etapie życia płodowego. Do najistotniejszych determinant zaburzeń funkcji poznawczych należą obciążenia genetyczne, choroby, aktywność intelektualna, aktywność fizyczna oraz sposób żywienia. W prewencji podkreśla się rolę diety o charakterze przeciwzapalnym, ubogiej w cukier i produkty wysokoprzetworzone. Szczególne znaczenie mają kwestie takie jak prawidłowy stosunek kwasów tłuszczowych omega-3 do omega-6, odpowiednia podaż kwasów EPA i DHA oraz jak najniższe spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych. Natomiast do kontrowersyjnych aspektów należą m.in. dieta wysokotłuszczowa i spożycie alkoholu. Celem pracy jest analiza kontrowersyjnych czynników i strategii żywieniowych w prewencji zaburzeń poznawczych na podstawie dostępnych danych naukowych.
Dementia is affecting growing numbers of people. Consequently, we are inclined toper ceive it as a crucial public health issue. Although cognitive impairment relates mainly to the elderly, it also significantly burdens their caretakers. However, the development of dementia is not inevitable. The cognitive functions are influenced by a wide range of factors, starting with those at the beginning of the prenatal period. The most important determinants of cognitive impairment involve genetic defects, diseases, intellectual activity, physical activity and nutrition. The role played by anti-inflammatory, low in sugar and highly-processed foods is emphasized. Particular importance is attributed to the omega-6 to omega-3 ratio, proper amounts of EPA and DHA and the lowest possible trans fatty acids intake. The controversial aspects include, among others, high-fat diet and alcohol consumption. The aim of this paper is to conduct an analysis of controversial aspects and nutritional strategies related to cognitive impairment prevention, based on available scientific data.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2020, 4, 37; 69-89
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zanik korowy tylny – obraz kliniczny, diagnostyka różnicowa i postępowanie
Posterior cortical atrophy – clinical manifestation, differential diagnosis and management
Autorzy:
Barczak, Anna
Sitek, Emilia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053095.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
cognitive deficits
differential diagnosis
posterior cortical atrophy
vision impairment
zanik korowy tylny
zaburzenia widzenia
deficyty poznawcze
diagnostyka różnicowa
choroba Alzhaimera
Opis:
Posterior cortical atrophy is a rare form of an early-onset dementia syndrome (usually affecting people below 65 years of age) with predominant deficits in visual perception and visuospatial functions. This form of disease is often considered as atypical manifestation of Alzheimer’s disease, also known as its visual variant. Reading difficulties, face and object recognition problems, topographical disorientation, inability to perceive more than one object at a time and misreaching objects under visual control are frequently observed. These deficits lead to progressive loss of independence in the activities of daily living, that occurs earlier than observed in patients with Alzheimer’s disease. Cognitive dysfunction is caused by a dysfunction of one or two main visual pathways (dorsal – enabling the localization of stimuli, or ventral – enabling stimulus recognition) and subsequent parietal and/or occipital atrophy. Posterior cortical atrophy may be also associated with other, more complex neurological and psychiatric symptoms. In this paper, clinical presentation and diagnostic criteria of posterior cortical atrophy as well as neuropsychological assessment tools useful in the differential diagnosis and management options, both pharmacological and non-pharmacological, are presented.
Zanik korowy tylny (posterior cortical atrophy, PCA) to rzadki zespół otępienny z dominującymi zaburzeniami percepcji wzrokowej i deficytem funkcji wzrokowo-przestrzennych. Charakteryzuje się wczesnym początkiem – zwykle przed 65. rokiem życia. Schorzenie to jest najczęściej uznawane za atypową postać choroby Alzheimera, określaną jako jej wariant wzrokowy. U pacjentów obserwuje się trudności z czytaniem, rozpoznawaniem twarzy, obiektów i otoczenia, problemy konstrukcyjne, niemożność jednoczesnego spostrzegania kilku obiektów i sięgania po przedmioty znajdujące się w zasięgu ręki. Wymienione deficyty prowadzą do – wcześniejszej niż u osób z chorobą Alzheimera – utraty samodzielności. Zaburzenia procesów poznawczych wynikają z dysfunkcji jednego lub dwóch głównych szlaków przetwarzających informacje wzrokowe w mózgu (grzbietowego, pozwalającego na lokalizację bodźca, bądź brzusznego, odpowiedzialnego za rozpoznanie bodźca), a następnie z zaniku kory płatów ciemieniowych i/lub potylicznych. Schorzeniu może towarzyszyć bardziej złożona symptomatologia neurologiczna i psychiatryczna. W pracy przedstawiono obraz kliniczny i kryteria diagnostyczne zaniku korowego tylnego, neuropsychologiczne metody użyteczne w procesie diagnozowania, główne problemy związane z różnicowaniem oraz możliwości oddziaływania farmakologicznego i niefarmakologicznego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 3; 181-189
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne w przebiegu zespołów otępiennych – znaczenie kliniczne i zasady postępowania
Psychiatric disorders coexisting with dementia – clinical relevance and principles of management
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057760.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
otępienie
choroba alzheimera
zaburzenia psychiczne
zaburzenia zachowania
leczenie
leki przeciwpsychotyczne
leki przeciwdepresyjne
leki przeciwpadaczkowe
dementia
alzheimer’s disease
psychiatric disorders
behavioural disorders
treatment
antipsychotics
antidepressants
anticonvulsants
Opis:
Psychiatric disorders (including psychosis, depression and anxiety disorders) as well as other behavioural and psychological symptoms of dementia (collectively referred to as BPSD) are common in the demented, regardless of presumed aetiology of dementia. They may appear even at the prodromal phase of dementia, while severity and incidence of many of them increases with progression of cognitive dysfunction. Development of BPSD is associated with several negative consequences, both for the patient and his/her caregivers. Presence of psychotic symptoms affects unfavourably further course of dementia, accelerating cognitive decline, increased number of hospitalizations, risk of institutionalization and mortality as well as greater degree of functional disability. A well-documented phenomenon correlated therewith isincreased caregivers’ burden and increased risk of caregivers’ psychiatric problems, including depression. Treatment of BPSD is difficult and no uniformly accepted and universally effective management standard or guidelines have been proposed to date. Non-pharmacological approach is considered obligatory for most patients, while education of caregivers or institution personnel is paramount. The key issue is optimal dosage of anti-dementia drugs, including cholinesterase inhibitors and memantine. Efficacy of psychotropic drugs is largely limited and their clinical usefulness compromised by poor side effects profile of many of them. Particular care must be paid when using antipsychotics due to presumed risk of premature death secondary to cerebrovascular complications. Antidepressants, though relatively ineffective in treating depression and anxiety, might be an option in patients with agitation, aggression and psychosis as documented to date in the case of citalopram and trazodone.
Zaburzenia psychiczne (psychozy, depresje, zaburzenia lękowe) oraz inne objawy behawioralne i psychologiczne (behavioural and psychological symptoms of dementia, BPSD) są powszechne u chorych z otępieniami, niezależnie od ich domniemanej etiologii. Spotyka się je nawet w fazach prodromalnych otępień, a nasilenie i rozpowszechnienie wielu z nich narasta wraz z progresją dysfunkcji poznawczych. Występowanie BPSD wiąże się z szeregiem negatywnych konsekwencji zarówno dla pacjenta, jak i jego opiekunów. Obecność objawów psychotycznych pogarsza naturalny przebieg demencji, powodując szybsze narastanie deficytów poznawczych, wzrost liczby hospitalizacji oraz ryzyka umieszczenia w placówce opiekuńczej i śmiertelności, większe nasilenie funkcjonalnej niesprawności, jak również jednoznacznie udokumentowane pogorszenie funkcjonowania opiekunów i wzrost ryzyka wystąpienia u nich zaburzeń psychicznych, zwłaszcza depresyjnych. Leczenie BPSD jest trudne, nie opracowano dotąd powszechnie akceptowanego standardu, skutecznego u większości pacjentów. Zaleca się wdrożenie metod niefarmakologicznych praktycznie u wszystkich pacjentów, istotną rolę odgrywa także edukacja opiekunów. Kluczowe dla powodzenia terapii jest optymalne dawkowanie leków prokognitywnych, inhibitorów cholinesterazy i memantyny. Leki psychotropowe mają ograniczoną skuteczność i mogą powodować poważne objawy niepożądane. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie leków przeciwpsychotycznych, które, choć czasami niezbędne, zwiększają ryzyko przedwczesnego zgonu – mogą wywoływać incydenty sercowo-mózgowe. Leki przeciwdepresyjne są relatywnie mało skuteczne w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, natomiast mogą być pomocne w leczeniu pobudzenia, agresji i psychozy, co udokumentowano zwłaszcza w przypadku citalopramu i trazodonu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 4; 236-244
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia mowy w chorobie Alzheimera o wczesnym początku – studium przypadku
Autorzy:
Potocka-Pirosz, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152079.pdf
Data publikacji:
2021-06
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
early onset Alzheimer’s disease
speech disorders
case study
Opis:
This paper describes a case study of a 56-year-old patient suffering from a rare type of early onset Alzheimer’s disease (EOAD). The selection of the topic arose from the desire to draw more attention to this group of patients. While numerous publications in the relevant Polish-language literature have been dedicated to speech disorders in late onset Alzheimer’s disease (LOAD), which is diagnosed in people over 65, there are scarce descriptions of cases of speech disorders in EOAD. The research made use of a survey method (the author’s original survey questionnaire fi lled in by the patient’s wife), and the test method (using the Mini Mental State Examination (MMSE), the Boston Diagnostic Aphasia Examination, selected tasks from the so-called Łucki’s tests and the author’s own tests). The analysis of the collected material revealed serious defi cits in the patient’s actualisation of words, fl uency, understanding of compound structures, reading with understanding, and writing, which has resulted in his withdrawal from communication.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2021, 785, 6; 65-79
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia konotacji jako wskaźnik rozpadu systemu językowego
Connotation Disorders as an Indicator of Disintegration of the Language System
Autorzy:
Lipski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892723.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
connotation
schizophrenia
schizophasia
aphasia
dementia
Alzheimer’s disease
konotacja
schizofrenia
schizofazja
afazja
demencja
otępienie
choroba Alzheimera
Opis:
W prezentowanym artykule autor skupia się nad zaburzeniami spójności wypowiedzi. Opisuje je posługując się pojęciem konotacji. Konotacja jest terminem, który utrwalił się w nauce w kilku znaczeniach. Autor dokonuje przeglądu tych znaczeń oraz wskazuje, jak zjawisko konotacji wiąże się z zaburzeniami językowymi. Początki badań nad konotacją w wymiarze filozoficzno-logicznym sięgają XIX wieku i wiążą się z pracami J.S. Milla. Za twórcę językoznawczej teorii konotacji uważany jest K. Bühler. W obrębie samego językoznawstwa konotacja była postrzegana różnie, a wiedza na jej temat rozwijała się wraz z rozwojem tej dyscypliny. Badania N. Chomsky’ego wskazują, że to związki formalne i semantyczne pomiędzy wyrazami użytymi w wypowiedzi determinują jej spójność. Sam N. Chomsky nie używał pojęcia konotacji, ale w prezentowanych przez niego pracach przedstawił dwa poziomy zaburzeń spójności. Zasady konotacji są tam prezentowane jako reguły subkategoryzacji i selekcji. Jak zaznacza autor artykułu, właściwości konotacyjne czasowników są czynnikiem determinującym schemat składniowy. Artykuł przedstawia propozycję włączenia badań nad konotacją w obręb problematyki logopedycznej. Autor wskazuje na występowanie zaburzeń konotacji w schizofazji, afazji i otępieniu. Należy zaznaczyć, że rozpad związków konotacyjnych prezentuje się w każdym z tych zaburzeń inaczej. Zaburzenia konotacji związane są z nieprawidłowym funkcjonowaniem mózgu, a zwłaszcza z zaburzeniami w okolicy czołowo-skroniowej.
The present study focuses on disorders of speech coherence and describes them using the concept of connotation. Connotation is the term that has become established in science with several meanings. The author makes a review of these meanings and shows how the phenomenon of connotation is associated with language disorders. Early studies on connotation in the philosophical-logical dimension go back to the nineteenth century and are connected with the works by J.S. Mill, while K. Bühler is regarded as the founder of the linguistic theory of connotation. Within linguistics, connotation was perceived in different ways, and knowledge about it developed with the development of this discipline. Studies by N. Chomsky show that it is formal and semantic relationships between words used in an utterance that determine its coherence. Chomsky himself did not use the concept of connotation but he presented two levels of coherence disorders in his works. The principles of connotation are presented there as rules of subcategorization and selection. The author of the paper emphasizes that the connotation properties of verbs are a factor that determines the syntactic pattern. The paper shows the proposal of including investigations on connotation in the issues of logopedics. The author draws attention to the occurrence of connotation disorders in schizophasia, aphasia, and dementia. It should be stressed that the disintegration of connotation relationships looks different in each of these disorders. Connotation disorders are related to the improper functioning of the brain, particularly with disorders in the frontotemporal region.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 107-127
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania terapii otępienia w chorobie Alzheimera
Challenges for treatment of dementia in Alzheimer’s disease
Autorzy:
Gabryelewicz, Tomasz
Mandecka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053566.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
cholinesterase inhibitors
dementia
memantine
memantyna
otępienie
inhibitory cholinesteraz
choroba Alzhaimera
Opis:
The prevalence of dementia is reaching epidemic proportions globally. Alzheimer’s disease (AD) is one of the main causes of dementia. In the absence of a causal cure for AD, symptomatic treatment play a key role in management the disease. After proper diagnosis of AD patients should be offered the opportunity to benefit from non-pharmacological and pharmacological therapies. Cholinesterase inhibitors (rivastigmine, donepezil, galantamine) and the N-methyl-D-aspartic acid (NMDA) receptor antagonist memantine are currently widely approved for the treatment of AD. These drugs can offer benefits in three main affected areas: activities of daily living, behaviour and cognition. Several guidelines recommend treatment with cholinesterase inhibitors at the time of diagnosis of AD, taking into account expected therapeutic benefits and potential safety issues. These drugs should be used longitudinally with
Rozpowszechnienie choroby Alzheimera (Alzheimer’s disease, AD), która jest najczęstszą przyczyną otępienia, zaczyna osiągać rozmiary światowej epidemii. Kluczowe znaczenie dla pacjenta i jego rodziny ma wczesne, prawidłowe rozpoznanie choroby z możliwością uzyskania szybkiej, profesjonalnej pomocy i optymalnego leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego. Wciąż brakuje skutecznego leczenia przyczynowego, które mogłoby zapobiegać rozwojowi procesu chorobowego lub skutecznie go zahamować. Metody niefarmakologiczne pozwalają opóźnić manifestację kliniczną AD i łagodzić jej przebieg. Z kolei leki zaaprobowane w terapii AD działają objawowo w trzech obszarach: codziennej aktywności życiowej, behawioralnym i poznawczym. W Polsce dysponujemy trzema lekami o potwierdzonej skuteczności klinicznej. Dwa z nich to inhibitory cholinesteraz (rywastygmina, donepezil), trzeci jest antagonistą receptora NMDA (memantyna). Wymienione leki mogą być stosowane w monoterapii lub w terapii łączonej: inhibitor cholinesteraz i memantyna. Leczenie powinno być prowadzone długoterminowo z okresowym monitorowaniem jego efektów. Zasadą kuracji jest nieprzerwane stosowanie maksymalnej, dobrze tolerowanej terapeutycznej dawki dobowej. Oprócz działania usprawniającego funkcje poznawcze leki stosowane w AD wpływają korzystnie na objawy neuropsychiatryczne. Stosowanie innych leków niż inhibitory cholinesteraz i memantyna nie zostało potwierdzone w badaniach klinicznych i nie jest zalecane w rutynowym leczeniu AD.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 2; 103-108
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca zespołu terapeutycznego w opiece nad pacjentem z rozpoznaniem choroby Alzhaimera. Prezentacja przypadku
Cooperation of the therapeutic team taking care of the patient with diagnosed Alzheimer’s disease. A case study
Autorzy:
Solarz-Bogusławska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029160.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
alzheimer’s disease
comprehensive care
physician
nurse
patient
Opis:
Introduction. According to ICD-10 classification system, dementia is a group of psychopathological symptoms caused by brain damage of a chronic or progressive nature. It is characterized by disturbance of higher cortical functions, that is, memory, thinking, orientation, understanding, counting, the ability to learn, language and assessment. Besides the weakening of cognitive functions, one also observes secondary mood disorders, interpersonal difficulties and behavioral changes. Dementia influences the patient’s basic activities of daily living and changes the life of their entire family. Memory disturbances entail functional disorders in the scope of washing oneself, dressing up, eating as well as hygienic activities and physiological functions. Aim. The paper presents the specific nature of Alzheimer’s disease and highlights the problems emerging during the treatment of a person suffering from dementia. It also underlines the patient’s need for comprehensive care which puts them in the centre and where the physician and the nurse become the subjects. Case study. The case study comprises a 68-year-old female patient suffering from Alzheimer’s disease. The paper touches upon the basic problems encountered by the nursing staff when taking care of a patient with dementia. Discussion. A holistic approach to the treatment of Alzheimer’s disease should include providing assistance not only to the patient themselves, but also to their family members because they carry the burden of taking care over their sick relative, who is often unwilling to cooperate. It becomes extremely important for the entire therapeutic team to cooperate; that team includes the family, physicians, nurses, occupational therapists, social workers and psychologists. Conclusions. A patient suffering from Alzheimer’s disease is completely dependent on the persons taking care of them. Comprehensive assistance affects the life quality of people with diagnosed dementia, helping them in their fight with the chronic, progressive disease.
Wstęp. Według klasyfikacji ICD 10 przez otępienie rozumiemy zespół objawów psychopatologicznych spowodowany uszkodzeniem mózgu o charakterze przewlekłym lub postępującym, w którym zaburzone są wyższe czynności korowe tj. pamięć, myślenie, orientacja, rozumienie, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. Poza osłabieniem funkcji poznawczych obserwujemy także wtórne zaburzenia nastroju, trudności interpersonalne oraz zmiany zachowania. Otępienie wpływa na podstawowe aktywności życiowe pacjenta i zmienia życie całej rodziny. Wraz z zaburzeniami pamięci dochodzi do zaburzeń funkcjonowania w zakresie mycia się, ubierania, jedzenia, dbania o czynności higieniczne i fizjologiczne [1]. Cel. Praca pokazuje specyfikę choroby Alzhaimera oraz zwraca uwagę na problemy jakie pojawiają się podczas leczenia chorego z otępieniem. Podkreśla ponadto konieczność zapewnienia pacjentowi kompleksowej opieki gdzie pacjent zajmuje centralne miejsce a podmiotami stają się lekarz i pielęgniarka. Prezentacja przypadku. Opis przypadku dotyczy 68 letniej pacjentki chorującej na chorobę Alzhaimera. Praca porusza także podstawowe problemy z jakimi spotyka się personel podczas opieki nad chorym z otępieniem. Dyskusja. Holistyczne podejście do leczenia choroby Alzhaimera uwzględniać powinno pomoc nie tylko samemu pacjentowi, ale także członkom jego rodziny. Na nich bowiem spoczywa ciężar opieki nad chorym i często niewspółpracującym rodzicem. Niezmiernie ważnym aspektem staje się wzajemna współpraca całego zespołu terapeutycznego skupiającego rodzinę, lekarzy, pielęgniarki, terapeutów zajęciowych, pracowników socjalnych oraz psychologów. Wnioski. Pacjent z chorobą Alzhaimera jest całkowicie zależny od osób sprawujących nad nim opiekę. Kompleksowa pomoc wpływa na jakość życia osób z rozpoznaniem otępienia, pomaga im w walce z przewlekłą i postępującą chorobą.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2017, 2, 4; 62-74
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wsparcie osób żyjących z chorobą Alzheimera – lokalne rozwiązania wzmacniające potencjał opiekuńczy rodziny
Support for People Living With Alzheimer’s Disease: Local Solutions to Strengthen the Caregiving Potential of Families
Autorzy:
Bugajska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763425.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Alzheimer’s disease
old people
family
informal carers
support
choroba Alzheimera
osoby starsze
rodzina
opiekunowie nieformalni
wsparcie
Opis:
W obliczu starzenia się społeczeństw wyzwaniem staje się zapewnienie godnej opieki rosnącej liczbie osób starszych chorych na chorobę Alzheimera lub inne choroby otępienne. W sytuacji braku systemowych rozwiązań jedyną szansą w zakresie zapewnienia godnej opieki w chorobie Alzheimera jest wdrażanie lokalnych strategii ukierunkowanych na wzmacnianie potencjału opiekuńczego rodzin osób żyjących z tą chorobą. Przedmiotem wyników badań przedstawionych w artykule było instytucjonalne wsparcie rodzin osób żyjących z chorobą Alzheimera. Celem poznawczym badań było natomiast rozpoznanie instytucjonalnych form wsparcia rodzin osób żyjących z chorobą Alzheimera w Szczecinie. Cel praktyczny badań wyraża się w określeniu rekomendacji służących optymalizacji wsparcia. W postępowaniu badawczym zastosowano analizę danych zastanych, jedną z metod badań niereaktywnych. Zgodnie z przyjętą Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych do 2027 roku, rozwijane w Szczecinie instytucjonalne formy wsparcia rodziny w opiece nad osobami żyjącymi z chorobą Alzheimera mają wzmacniać potencjał opiekuńczy rodzin. Do kluczowych form wsparcia zaliczyć można: jedyne w Polsce świadczenie pieniężne „Bon Alzheimer 75”, dzienne ośrodki wsparcia dla osób z chorobą Alzheimera, świetlicę wytchnieniową, Centrum Wsparcia Opiekunów „Niezapominajka”, w tym zespół mobilny świadczący wsparcie w środowisku zamieszkania.
As the population ages, it is becoming a challenge to provide dignified care to the growing number of elderly people with Alzheimer’s disease or other types of dementia. In the absence of systemic solutions, the only way to provide dignified care for people with Alzheimer’s disease is to implement local strategies to strengthen the caregiving capacity of families of people living with this disease. The subject of this study was the institutional support of families of people living with Alzheimer’s disease and their families. The cognitive goal of the research was to identify forms of support for such families in Szczecin. The practical goal, in turn, was to identify recommendations for optimizing institutional support. The research procedure used an analysis of foundational data. The forms of support for families in the care of people living with Alzheimer’s disease developed in Szczecin are designed to strengthen the caring capacity of families, in line with the Strategy for Solving Social Problems until 2027. Key forms of support include the only financial benefit in Poland, i.e. “Alzheimer 75 Benefit,” daily support centers for people with Alzheimer’s disease, a day respite care center, and the “Niezapominajka Caregiver Support Centre”, including a mobile team providing support in the home environment.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 3; 115-140
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of Traditional Japanese Medicine Kampo in course of Alzheimer’s Disease
Autorzy:
Gołębiowska, Maria
Gołębiowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166895.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Alzheimer’s disease
dementia
kampo
traditional medicine
Opis:
Dementia, the plague of the aging populations, is highly prevalent in East Asia, with currently over 9,8 million dementia patients. Alzheimer’s disease (AD), the most common cause of dementia, awaits for more detailed research in terms of understanding patomechanism of the disease, but more importantly, in supporting the treatment of this incurable disease in modern medicine. Therefore, alternative therapies assisting traditional therapeutic options become more popular, with the comeback of traditional medications, such as Traditional Japnese Medicine (TJM) - Kampo. The aim of this study was to present the use and effectiveness of TJM in treatment of symptoms of AD. Among articles in PubMed Medline database in years 2008-2018, 8 articles were selected for further analysis. Most of the research (38%) consisted of observational studies using different neuropsychiatric scales and methods of assessment of dementia. Studies presented significant improvements of behavioral symptoms with additional therapy with Yokukansan, Orengedoku-to, Ninjin’yoeito and other Kampo formulas in AD patients. Reviewed research presents effectiveness of Kampo treatment in supporting of cognitive and behavioral symptoms reduction, as well as protection of beta-amyloid induced toxicity. However, more research involving bigger cohorts is needed in order to confirm results on the larger scale, in order to introduce the beneficial aspects of Kampo in AD populations worldwide.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 105; 40-50
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ubezwłasnowolnienie jako środek ochrony osób dotkniętych chorobami otępiennymi i chorobą Alzheimera – aktualna regulacja i projektowane zmiany
Incapacitation as a Means of Protection for People Suffering from Dementia Diseases
Autorzy:
Pyziak-Szafnicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596576.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
dementia; Alzheimer’s disease; legal incapacitation
choroby otępienne; choroba Alzheimera; ubezwłasnowolnienie
Opis:
Persistent dementia may be the cause of incapacitation, both partial and complete, while a decision in a specific case always depends on the fulfillment of the premises in which the court experts – doctors and psychologists – help to determine it. Nowadays, there are doubts about the protective function of incapacitation. In the literature, introducing guardianship authorization is proposed – a legal institution unknown in Polish law – which is granted for the future, in the event that the principal suffers from mental disorders. The advantage of these solutions is flexibility, which would allow the legal means to be better adjusted to the situation of a specific person.
Choroby otępienne mogą być przyczyną ubezwłasnowolnienia, zarówno częściowego, jak i całkowitego, natomiast decyzja w konkretnej sprawie zawsze zależy od przesłanek, spełnienie których oceniają eksperci sądowi, lekarze i psychologowie. W dzisiejszych czasach istnieją wątpliwości co do funkcji ochronnej ubezwłasnowolnienia. W literaturze postuluje się wprowadzenie upoważnienia do opieki – instytucji nieznanej polskiemu prawu, która jest przyznawana na przyszłość, jeżeli zleceniodawca cierpi na zaburzenia psychiczne. Zaletą tych rozwiązań jest elastyczność, która pozwoliłaby na lepsze dopasowanie środków prawnych do sytuacji konkretnej osoby.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2019, 111; 63-77
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w komunikacji z pacjentem z chorobą Alzheimera
Difficulties in communication with a patient with Alzheimer’s disease
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Gustaw, Katarzyna
Kryś, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943561.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
communication
dementia
language disorders
speech
choroba alzheimera
demencja
komunikacja
mowa
zaburzenia językowe
Opis:
Alzheimer’s disease involves a progressive disintegration of the brain in the clinical picture of dementia. In addition to explicit memory loss, problems with thinking, language functions, emotional life, logical reasoning. As the disease progresses the patient is completely lost in the environment and can not use speech. As a result, there are problems in communicating with the environment. The aim of this study was to create a profile of language impairment in subsequent stages of Alzheimer’s disease. The research tool was a questionnaire anABC designed by the author. The survey anABC was designed and named to evaluate the efficiency of language and communication. To assess the level of cognitive impairment scale was used Mini‑Mental State Examination (MMSE). The study group comprised 32 patients with Alzheimer’s disease and 32 caregivers. Patients in the first stage of the disease have the greatest difficulties in terms of pragmatics, content and semantics – the meaning of individual words. The greatest difficulty for patients in the second stage of the disease was the understanding and interpretation of expression depending on the context, then the content and meaning of individual words. There was also minor difficulties with the syntax. In the third stage of the disease, the greatest difficulty equally represented: pragmatics, and semantics of the contents,effia somewhat smaller barrier was the syntax, but there were also phonetic difficulties. The largest group of patients with Alzheimer’s disease were patients with significant impairment in interpersonal communication. There is an urgent need to educate caregivers of persons with Alzheimer’s disease in the field of communications.
Choroba Alzheimera polega na postępującym rozpadzie funkcji mózgu w obrazie klinicznym zespołu dementywnego. Obok wyraźnej utraty pamięci występują zaburzenia myślenia, funkcji językowych, życia emocjonalnego, logicznego rozumowania. Wraz z postępem choroby chory staje się zupełnie zagubiony w otoczeniu, nie potrafi posługiwać się mową. W efekcie pojawiają się problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Celem pracy było stworzenie profilu zaburzeń językowych w kolejnych etapach choroby Alzheimera. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety anABC. Ankieta nazwana anABC zaprojektowana została tak, by oceniać sprawność językowo‑komunikacyjną. Do oceny poziomu zaburzeń funkcji poznawczych posłużono się skalą Mini‑Mental State Examination (MMSE). Badanie przeprowadzono w grupie 32 pacjentów z chorobą Alzheimera i 32 ich opiekunów. Pacjenci w pierwszym stadium choroby mieli największe trudności w zakresie pragmatyki, treści i semantyki – znaczenia poszczególnych wyrazów. Największą trudność dla pacjentów w drugim stadium choroby stanowiły rozumienie i interpretowanie wypowiedzi w zależności od kontekstu, następnie treść i znaczenie poszczególnych wyrazów. Zaobserwowano też drobne trudności w zakresie składni. W trzecim stadium choroby jednakową i największą trudność stanowiły: pragmatyka, treść i semantyka, nieco mniejszą barierą była syntaktyka, natomiast dodatkowo pojawiały się trudności fonetyczne. Największą grupę pacjentów z chorobą Alzheimera stanowili pacjenci ze znacznymi zaburzeniami w komunikacji interpersonalnej. Istnieje pilna potrzeba edukacji opiekunów osób z chorobą Alzheimera w zakresie sposobów komunikacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 18-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Therapeutic Values of the Programme “Remembering Yesterday, Caring for Today” in Dementia Care
Terapeutyczne wartości programu ,,Pamiętając o Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj” w opiece nad osobą żyjącą z otępieniem
Autorzy:
Sikora-Balicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007638.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
Alzheimer’s disease
creative reminiscence in dementia care
life history
dementia/non-pharmacological therapy
Remembering Yesterday, Caring for Today
historia życia
choroba Alzhaimera
otępienie/terapia niefarmakologiczna
twórcze wspomnienia w opiece nad otępieniem
Pamiętając Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj
Opis:
This article describes the therapeutic values of the project “Remembering Yesterday, Caring in Dementia Care” for people living with dementia. Project was established with European Reminiscence Network partners in the European Union, which also operates in the USA, Canada, Latin America, Australia and India. The programme is based on the use of creative reminiscence and interpersonal interaction in reminiscence work to “[…] rediscover and celebrate one’s individuality and social identity”. (European Reminiscence). It can help to alleviate loneliness and/or social isolation, improve health and well-being and, in a broader perspective, “make […] their lives […] despite old age and, often with disabilities, a dignified and valuable phase of life”. (Zych, 2005, p. 53).
W artykule opisano terapeutyczne wartości programu ,,Pamiętając o Wczoraj, Troszcząc się o Dzisiaj” dla osób żyjących z otępieniem. Projekt powstał z partnerami European Reminiscence Network, która działa nie tylko w krajach Unii Europejskiej, ale również w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Łacińskiej, Australii i Indiach. Program opiera się na użyciu twórczości artystycznej i interakcji międzyludzkiej w pracy z reminiscencją, aby ,,[…] odkrywać na nowo i celebrować własną indywidualność i społeczną tożsamość” (European Reminiscence Network, 2020). Program może pomóc złagodzić samotność i/lub izolację społeczną, a w szerszej perspektywie – czynić życie, mimo starości i często niepełnosprawności, istnieniem godnym a zarazem wartościową fazą życiową (Zych, 2005).
Źródło:
Labor et Educatio; 2021, 9; 29-41
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of nutrition in Alzheimer’s disease
Autorzy:
Sliwinska, S.
Jeziorek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087221.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
Alzheimer’s disease
nutrients
Mediterranean diet
MIND diet
Opis:
The aging population is a significant social, medical and economic problem due to increasing prevalence of chronic diseases in elderly population. Alzheimer's disease (AD) is the most common form of dementia and the most common neurodegenerative disease. It is characterized by a progressive deterioration of memory and cognitive function. So far, there is neither an effective prevention nor cure for dementia, so more and more attention is paid to the prevention of this group of diseases, particularly to the appropriate diet. Preventive intervention gives the best results if introduced before the first symptoms of dementia, i.e., around the age of 50. This is when the nutritional status, number of synapses, cognition, and neuropathological changes in the nervous system compensate each other, which increases the chances of staying healthy for a longer period of time. It has been proven that dietary habits, which lead to the development of cardiovascular and metabolic diseases, significantly increase the risk of dementia. On the other hand, a Mediterranean diet rich in antioxidants, fiber and omega-3 polyunsaturated fatty acids may have a protective effect on the neurodegenerative process. The beneficial effect of many nutrients on the course of AD has been demonstrated. These include: glutathione, polyphenols, curcumin, coenzyme Q10, vitamins B6, B12, folic acid, unsaturated fatty acids, lecithin, UA, caffeine and some probiotic bacteria. A diet rich in saturated fatty acids and branched-chain amino acids (BCAA) promotes the progression of dementia. Dietary intervention should be introduced as early as possible to minimize the risk of developing dementia. The Mediterranean and DASH diets have been documented to protect against AD. However, the MIND diet is reported to be much more effective in preventing cognitive decline/dementia than either the Mediterranean or DASH diets alone.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 1; 29-39
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The nurse’s role in caring for Alzheimer’s patients
Rola pielęgniarki w pielęgnowaniu osób cierpiących na chorobę Alzheimera
Autorzy:
Ławnik, A.
Sakowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048841.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
Alzheimer’s disease
nursing
care
Opis:
The number of Alzheimer’s disease (AD) patients is rapidly increasing. To date, there may be half a million Alzheimer’s patients in Poland. World Health Organization forecasts that the total number of patients with dementia will amount to 75.6 million in 2030 and increase to 135.5 million by 2050. Modern care includes health strengthening activities, disease prevention, shaping the ability to live with the disease or disability, and assisting in dignified and peaceful death. This paper aims to present a model method for nursing of an Alzheimer’s patient, taking into account external and internal factors. Problems with everyday activities arise in each stage of the disease. Yet, their largest number is observed in the third and final stage. A nurse providing professional help and support to caregivers of patients with AD formulates nursing and caring instructions accommodated to the disease stage. According to the authors, the adjustment of individual care to the specific stage of the disease improves the patient’s quality of life. The synthesis of nursing activities performed for Alzheimer’s patients should be focused on the cooperation between the nurse and the patient’s caregiver. The patient’s family and caregivers’ education should be emphasized as their awareness and knowledge of the disease will result in better care. Caregivers’ insufficiency of expertise concerning the appropriate care may deepen the patient’s illness and intensify its consequences. Patients with advanced AD need constant, day-and-night care. Creating such conditions is often connected with sacrificing one’s personal life. Therefore, apart from imparting the knowledge concerning the right care, a nurse provides mental support to Alzheimer’s patients’ caregivers.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2021, 15, 1; 23-28
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Experience of Alzheimer’s Disease as a Learning Situation
Doświadczenie choroby Alzheimera jako sytuacja uczenia się
Autorzy:
Dubas, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040466.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
choroba Alzheimera
uczenie się
opiekunowie rodzinni
analiza doświadczeń
andragogika
Alzheimer’s disease
learning
family carers
analysis of experiences
andragogy
Opis:
The author shows Alzheimer’s disease as a learning situation, from the andragogic perspective and in the context of experience analysis of three family carers. She describes this learning as an informal process. She also points to the dramatic aspect of accompanying the patient on their journey as an important background to this process. She emphasizes “maturation in a process” as a particular dimension of this learning which deepens the existential development of the carers. She stresses the importance of support for people suffering from Alzheimer’s disease by adult education and geragogy specialists, which enables carers to experience the disease as a process of broadening their self-awareness.
Autorka ukazuje, z perspektywy andragogicznej, w kontekście analiz doświadczeń trojga rodzinnych opiekunów, chorobę Alzheimera jako sytuację uczenia się. Opisuje to uczenie się jako proces nieformalny. Wskazuje na dramatyczność towarzyszenia choremu w jego drodze jako istotne tło tego procesu. Uwypukla też „dojrzewanie w drodze” jako szczególny wymiar tego uczenia się, pogłębiający egzystencjalny rozwój opiekunów. Akcentuje znaczenie wsparcia osób w sytuacji choroby Alzheimera przez andragogów i geragogów, które może pozwolić opiekunom doświadczać tej choroby jako procesu pogłębiania samoświadomości.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2020, 10, 1; 220-237
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies