Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Alexander II" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Deprecjacja wielkiego jubileuszu: obchody 1150-lecia rosyjskiej państwowości w Nowogrodzie Wielkim (2012)
The depreciation of the great jubilee: the celebrations of the 1150th anniversary of Russian statehood in Novgorod the Great (2012)
Autorzy:
Banaszkiewicz, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957911.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Russia, liberalism, commemoration, jubilee, collective memory, Alexander II, Dmitry Medvedev
Opis:
The article is devoted to the subject of the 1150th anniversary of the Russian Statehood celebrated in September 2012. It was the liberal political commentary writings accompanying the original model of the jubilee celebrated in 1862 that was used as the point of reference of the rhetoric of the celebrations’ initiator, the President of Russian Federation Dmitry Medvedev. This made the president of Russia refer very often to the “Epoch of the Great Reforms” (the 1860s, and 1870s). The article describes the course of the jubilee celebrations with accompanying information campaign in the public mass media, as well as a failed legislative action to make the symbolic anniversary of the origins of the Russian Statehood a National Day. In the conclusions, the author distances himself from the absolutisation of political causes (customary in the Polish writing blaming of the low political culture of the power elite) of the jubilee’s failure. In the author’s opinion, the main reason for the fiasco of the analysed enterprise lies in the difficulties to create a coherent historical narration which would combine various political traditions and their fundamental values.The research, making the fundamentals of the text, subscribes to the interdisciplinary studies – flourishing in Poland these days – of collective memory and identity. The research perspective chosen by the author makes it possible to enrich the traditionally understood political history and history of ideas with the most recent achievements of historical anthropology. The purpose of this is to present not only a cultural context of the symbolic dimension of ars regendi (with the problem of legitimization of power at the lead), but also to discover the sources for the durability of symbols as invisible bonds tying the political community. 
Статья посвящена празднованию 1150-летия российской государственности, которое проходило в Новгороде в сентябре 2012 г. За точку отсчета для риторики инициатора торжества, Президента Российской Федерации Д. Медведева, была избрана либеральная публицистика, сопровождавшая первообраз юбилея в 1862 г. Этот прием был продиктован фактом частого обращения тогдашнего главы России к «эпохе великих реформ» (60-е и 70-е гг. XIX в.). В тексте обсуждается ход юбилея и, посвященное ему, медийное освещение в средствах массовой информации. Была также представлена неудачная законодательная инициатива, предусматривающая признание символической годовщины начала Руси государственным праздником. Заключения текста отмежеваются от абсолютизирования политических причин (традиционное в польской публицистике сваливание вину на низкий уровень политической культуры элиты власти) неудачи юбилея. По мнению автора, главная причина провала, обсуждаемого мероприятия, заключается в трудностях создания связного исторического повествования, контаминирующего разнообразные политические традиции и лежащие у их основ ценности.Исследования, являющиеся методологическим фундаментом текста, вписываются в междисциплинарное изучение памяти и коллективной идентичности, переживающее расцвет в Польше. Принятый исследовательский ракурс позволяет обогатить традиционно понимаемую проблемную политическую историю и историю идей свежайшими достижениями исторической антропологии. Целью такого действия является не только показать культурный контекст символического измерения ars regendi (во главе с проблемой легитимизации власти), но и выявление источников устойчивости символов, как незримых уз, скрепляющих политическое сообщество.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 51, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To jest najgłupsza, najhaniebniejsza historia pod słońcem!”
“This is the most stupid, most shameful story under the sun!”
Autorzy:
Chlebowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729671.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Berezowski
Norwid
zamach
Aleksander II
Matejko
Napoleon III
Paryż
attempt
Alexander II
Paris
Opis:
The article describes Antoni Berezowski’s assassination attempt on Tsar Alexander II on 6th June 1867 (Berezowski was a Polish émigré and former insurgent). In Norwid’s writings the event is just an episode, however, it has not been fairly thoroughly discussed: both with respect to the data and facts that here and there appear in commentaries to the poet’s writings, and with respect to the very historical fact that caused commotion in the Polish émigré circles in Paris; but also with respect to the event’s context and its political repercussions in Europe and in Poland. The present text tries – since it is based on authentic materials and documents – to fairly thoroughly describe the whole affair and verify Norwid’s judgments and opinions formulated for the moment, without a proper political and historical analysis. It also shows the figure of Berezowski, an unusual émigré and patriot who paid a terrible price for the unsuccessful attempt.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2015, 33; 219-268
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рeculiarities of the Рolitical and Legal Situation of the Jews during the Great Reforms in the Russian Empire
ОСОБЛИВОСТІ ПОЛІТИКО-ПРАВОВОГО СТАНОВИЩА ЄВРЕЇВ ПЕРІОДУ ВЕЛИКИХ РЕФОРМ У РОСІЙСЬКІЙ ІМПЕРІЇ
Autorzy:
Bezarov, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894383.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Jews, emancipation, Jewish question, autocracy, Alexander II
євреї, емансипація, єврейське питання, самодержавство, Олександр II
Opis:
У статті досліджено, що політика модернізації соціально-економічного життя в Російській імперії, яку було започатковано урядом Олександра II наприкінці 1850-х рр., створила реальні підстави для емансипації російських євреїв, частина з яких у 1870-х рр. уперше змогла відчути себе повноцінними підданими російської монархії. Проте, внаслідок упередженого ставлення до євреїв з боку самодержавства, політика емансипації євреїв залишалася незавершеною, а їхнє правове становище невизначеним. Натомість унікальна ситуація, за якої, наприклад, бухарські євреї отримали від російського уряду громадянські права та свободи, засвідчувала неоднозначність політичних підходів стосовно розв’язання єврейського питання в Російській імперії. Критерій політичної лояльності російських євреїв визначав їх майбутній правовий статус в імперії.
In the article it is researched that the policy of modernization of social and economic life in the Russian Empire, conducted by the government of Alexander II, since the end of the 1850s, created realprerequisites for emancipation of the Russian Jews, certain categories of which could feel full-fledged subjects of the Russian monarchy for the first time already in the 1870s. However, as a result of theprejudiced attitude towards the Jews on the part of the autocracy, the policy of emancipating the Jews turned out to be incomplete, and their legal status was uncertain. Nevertheless, the unique situation in which, for example, the Bukharian Jews managed to obtain civil rights and freedoms from the Russian government, pointed to the ambiguity of political approaches to the settlement of the Jewish issue inthe Russian Empire. The criterion of political loyalty of Russian Jews determined their future legal status in the empire.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2018, 6; 95-103
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cenzura w Rosji 1855-1917 – na marginesie książki Pawła Siemionowicza Riejfmana
Censorship in Russia 1855-1917 – on the margins of Paweł Siemionowicz Riejfman’s book
Autorzy:
Kostecki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946352.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
cenzura
Rosja
1855–1917
Aleksander II
Aleksander III
Mikołaj II
prasa Rosja
Petersburg
Moskwa
censorship
Russia
Alexander II
Alexander III
Nicholas II
Russia press
Saint Petersburg
Opis:
The article is the review of the book by Paweł Siemionowicz Riejfman, historian of press and literature, Cenzura w doriewolucyonnoj, sowietskoj i postsowietskoj Rossii. T. 1. Cenzura w doriewolucyonnoj Rossii (Censorship in pre-revolutionary, Soviet and post-Soviet Russia, vol. 1. Censorship in pre-revolutionary Russia), published in Moscow in 2017. This is the third number of this first volume. There will be two volumes in total, consisting of lectures given by Riejfman in the years 2001-2003 at the university in Tartu. This number refers to the period from the Alexander II accession to the throne up to the end of the Nicholas II ruling. The author focuses on the authorities’ control of the press at that time. This is a compilation work, as Riejfman did not any own studies on censorship.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2019, 13; 351-360
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Еврейский вопрос в политике модернизации позднеимперской России
The Jewish question in the politics of modernization of late Tsarist Russia
Autorzy:
Безаров, Oлександр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116597.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
tsar
anti-Semitism
ghetto
Romanov dynasty
Alexander II
regime
car
antysemityzm
getto
dynastia Romanowów
Aleksander II
reżim
Opis:
Artykuł analizuje kwestię żydowską w polityce modernizacyjnej rządu carskiego w drugiej połowie XIX – początku XX wieku. Autor jest przekonany, że kwestia żydowska (kwestia równości Żydów) była tematem aktualnym na wszystkich trzech etapach polityki modernizacyjnej. Jeśli więc w okresie wielkich reform kwestia żydowska była rozpatrywana przez pryzmat politycznej lojalności Żydów wobec autokratycznego reżimu Aleksandra II, który skłaniał się do równouprawnienia, to w drugim i trzecim etapie (1881-1911 r.) problem rosyjskich Żydów został zaostrzony przez wzrost państwowego antysemityzmu, będącego integralną częścią ideologii imperialnego nacjonalizmu. Pewne próby rozwiązania kwestii żydowskiej podjęto na początku XX wieku w polityce V.K. Pleve, V.N. Kokovtseva, S.J. Witte i P.A. Stolypina. Jednak na tle sprzeczności polityki państwa carskiego wobec kwestii żydowskiej w ogóle, a w okresie modernizacji zwłaszcza, zniknęły nadzieje emancypacyjne Żydów rosyjskich. Wyciągnięto z tego wnioski, że polityka modernizacyjna ma charakter zasadniczo nieorganiczny, co nie mogło nie mieć odzwierciedlenia w ideologicznym i politycznym podejściu do kwestii żydowskiej. Mimo pewnych ustępstw, takich jak równouprawnienie Żydów w Królestwie Polskim w 1862 r., prawo wyborcze Żydów rosyjskich w latach 1905-1907 oraz próby zniesienia systemu kwot dla żydowskich akademików w latach 1907-1908, rząd nie odważył się zlikwidować instytucji strefy osadnictwa żydowskiego, która była zasadniczo formą średniowiecznego getta. Polityka państwowego antysemityzmu była nie tylko wynikiem umacniania się przez Romanowów carskiego patriotyzmu i mistycyzmu religijnego, lecz także reakcją autokracji na zauważalną działalność polityczną i rewolucyjną Żydów. Według autora autokracja ostatnich Romanowów okazała się zakładnikiem własnej polityki modernizacyjnej. Kraj przygotowywał się do głębokich zmian rewolucyjnych, w których kwestia żydowska odgrywała ważną rolę.
The article analyzes the Jewish question in the modernization policy of the Tsarist government in the second half of the 19th – early 20th century. The author is convinced that the Jewish question (the question of Jewish equality) was a topical issue at all three stages of the modernization policy. Thus, if in the period of the Great Reforms the Jewish question was considered through the prism of the political loyalty of the Jews to the autocratic regime of Alexander II, who was inclined to grant them equality, then in the second and third stages (1881-1911) the problem of Russian Jews was exacerbated by the rise of state anti-Semitism, which was an integral part of the ideology of imperial nationalism. Some attempts to solve the Jewish question were made at the beginning of the 20th century in the policies of V. K. Pleve, V. N. Kokovtsev, S. J. Witte, and P. A. Stolypin. However, against the background of the contradiction of the tsarist state policy towards the Jewish question in general and in the modernization period in particular, the hopes of Russian Jews for emancipation disappeared. Conclusions were drawn that the modernization policy was essentially inorganic, which could not fail to be reflected in ideological and political approaches to the Jewish question. Despite some concessions, such as granting equal rights to Jews in the Kingdom of Poland in 1862, to Russian Jews the right to vote in 1905-1907, and attempts to abolish quota system for Jewish academicians in 1907-1908, the government did not dare to abolish the institution of the Jewish settlement zone, which was essentially a form of medieval ghetto. The policy of state anti-Semitism was not only a result of the Romanovs' strengthening of tsarist patriotism and religious mysticism, but also a reaction of the autocracy to the noticeable political and revolutionary activities of the Jews. According to the author, the autocracy of the last Romanovs proved to be hostage to its own modernization policy. The country was preparing for deep revolutionary changes, in which the Jewish question played an important role.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 9-24
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the anarchist and anti-colonial wave basing on the concept of the Four Waves of Terrorism by David Rapoport and selected political events
Autorzy:
Jach-Chrzaszcz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178883.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Alexander II of Russia
Black Hand
Communism
Consul Organization
David Charles Rapoport
Fascism
Irish Citizen Army
Iron Guard
NSDAP
Nazism
Secret Army Organization
Terrorism
The Four Waves of Terrorism
William McKinley
Opis:
This article presents the analysis of two initial terrorism waves proposed by an American professor, David Charles Rapoport. In the first part of the dissertation, the author is going to present issues connected with the impossibility of coining a universal definition of terrorism and postulates the need of examining the waves of terrorism. In the further part of the paper, the author presents his considerations based on selected political events which took part during two waves of terrorism. At the end, the author provides an answer to the question of what differences there were between terrorist actions before the First World War and during initial decades after its conclusion. Within the scope of the paper, references to current events strictly relating to security and methods used to deal with terrorist attacks are also provided.
Źródło:
World Scientific News; 2017, 89; 98-103
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Many Companions did Philip II have?
Autorzy:
Rzepka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637990.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Theopompus
Athenaeus
Philip II of Macedon
Alexander the Great
hetairoi
Opis:
This paper deals with a famous passage by Theopompus concerning the hetairoi of Philip II. Athenaeus, one of the three authors who transmitted this fragment to us, states that Philip had 800 hetairoi in 339, which seems to be too low a number for the last years of the reign. In search of a solution which would match Athenaeus’ quotation from Theopompus with other data about Macedonian cavalry under Philip and Alexander, I consider a textual corruption in Athenaeus.
Źródło:
Electrum; 2012, 19; 131-135
2084-3909
Pojawia się w:
Electrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wróg dla syna, matka dla wnuka – caryca Katarzyna II i jej relacje z synem i wnukiem
Enemy for her Son, Mother for her Grandson – Empress Catherine II and her Relations with Son and Grandson
Autorzy:
Strzelczyk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920351.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catherine II
Paul I
Alexander I
Russian Empire
The House of Romanov
Opis:
This article is about Russian Empress Catherine the Great, her relations with her son Paul and grandson Alexander and role that she played in their upbringings. When Paul, Catherine’s only legal son was born, he was taken from her by Empress Elizabeth. That – and the fact, that Paul blamed Catherine for the death of his father – resulted in the fact, that they never develops proper, familial relation. On the other hand, Catherine was very active and affectionate grandmother, primarily for her oldest grandson, Alexander. She wanted to raise him to become ideal enlightened monarch. She took care of his education and even wrote fairy tales for him herself. Paul hated mother with bitter passion. Alexander loved her, but her influence shaped also his negative features. Catherine had undoubtedly great impact on both her son’s and grandson’s lives, but in the first case – impact was definitely negative and in second case – only arguably positive.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 51; 359-372
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History of some antiquities from the collection of Michał Tyszkiewicz in Gródek
Autorzy:
SnitkuvienĖ, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774757.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Count Michał Tyszkiewicz
palace in Gródek
mirror
King Augustus II
Tsar Alexander
hunting
Opis:
The palace in Gródek, one of the palaces built by the Tyszkiewicz family in Lithuania, was located in present-day Belarus, a dozen kilometres from Minsk. The founder of the building was Count Michał Tyszkiewicz. Built in 1855, the palace remained in the hands of the family until 1918. Among the antique pieces of furniture documented on photographs and paintings are a table and a mirror, today kept in Lithuanian museums. The mirror, decorated with tusks of wild pigs, was offered to King Augustus II on the occasion of his coronation in 1697. In the middle of the 19th century it was purchased by Michał Tyszkiewicz, who then added it to the furnishings of a tent offered as a resting place for Tsar Alexander during a hunting trip organised by Michał Tyszkiewicz and his brother in 1858 near Vilnius. This event was recorded by journalists and artists on some lithographs.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 259-263
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. Historia pewnego autografu
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. A history of an autograph
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Ksawery Branicki
Antoni Berezowski
Jan Matejko
autograf
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
Improwizacja na ekspozycji
Montrésor
Rejtan
zamach na Aleksandra II
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
assassination attempt on Tsar Alexander II
Opis:
Artykuł poświęcony jest jednemu z niewielu autografów Norwida znajdujących się poza granicami Polski – chodzi o epigramat zatytułowany Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu, spoczywający w bogatych zbiorach poloników w zamku w Montrésor (Turenia, Francja), należącym od połowy XIX w. do rodziny Branickich, a obecnie zarządzanym przez rodzinę Reyów. Autor opisuje autograf, zestawia jego treść z odmienną, lepiej znaną redakcją tego utworu, zatytułowaną Improwizacja na ekspozycji, stawiając finalnie tezę, że zgodnie z kanonami sztuki edytorskiej to właśnie słabo znany wariant montresorski tekstu, jako powstały później, powinien stanowić podstawę tekstu w naukowych wydaniach twórczości Norwida. Ponadto autor artykułu analizuje kontekst zdarzeń historycznych i kulturalnych, które sprawiły, że w roku 1867 Norwid wysłał hr. Ksaweremu Branickiemu czterowiersz zestawiający ironicznie dwie postaci: malarza Jana Matejkę i Antoniego Berezowskiego, autora nieudanego zamachu na życie cara Aleksandra II.
This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34; 125-140
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. History of an autograph
Autorzy:
Niewczas, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729759.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Ksawery Branicki
Antoni Berezowski
Jan Matejko
autograf
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
Montrésor
Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
assassination attempt on Tsar Alexander II
Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
Improwizacja na ekspozycji
Rejtan
zamach na Aleksandra II
Opis:
This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 125-140
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Confiscation or Sequestration of Monastic Properties in the Kingdom of Poland in 1864?
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618315.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland (Congress Poland)
the January Uprising of 1863
the Church in Poland in the 19th century
the dissolution of the monasteries
Tsar Alexander II’s ukase of October 27 November 8
1864 on the dissolution of the monasteries
Królestwo Polskie kongresowe
powstanie styczniowe 1863 r.
Kościół w Polsce w XIX w.
kasata klasztorów
ukaz cara Aleksandra II z dnia 27 października/8 listopada 1864 r. o kasacie klasztorów
Opis:
After the fall of the January Uprising (1863/1864), the Tsarist government abolished the last elements of political and administrative autonomy of the Kingdom of Poland, transforming it into the Vistula Land. Insurgents and their families as well as the Catholic Church, as a major mainstay of Polishness, were most affected by the Tsarist repressions. One of the major points of these anti-Church repressions conducted by the Tsarist government was the dissolution and reorganization of monasteries carried out under the ukase issued by Tsar Alexander II on October 27/November 8, 1864. The dissolution of the monastery entailed the occupation of the whole monastic property. The monastery church was turned over to the nearest parish administration as a parish or rectorial church. Land and other properties were transferred to the management of the State Treasury. In historical literature, the question of secularization of the properties which belonged to the abolished and closed monasteries in 1864 is neither clear-cut nor free from doubts. Was it really about taking over monastic goods by the State Treasury?In the article, the author proves that the Tsar’s ukase of 1864 did not claim the state-owned property towards the occupied monastic land. The land remained the property of the Church, staying under indefinite State Treasury management (the so-called sequestration). The question arises, however, as to which ecclesiastical legal person that property belonged to, since the current holder of property law, namely the monastery was disbanded. The answer to this question can be found in the Ukase which states that the property is under “diocesan sovereignty”, namely the bishop or archbishop relevant for the particular monastery’s location. It also remained in line with the regulations of canon law of the Catholic Church. The principle of canon law has been and still is that in case of the liquidation of an ecclesiastical moral (legal) person, its assets automatically, by virtue of law, become the property of the legal (directly superior) person. This principle was established by a canon 1501 of the Code of Canon Law of 1917, whose regulation was a repetition of the principles of the Corpus Juris Canonici which was used in the 19th century. Tsar of Russia and his officials were obliged to respect the norms of canon law of the Catholic Church in the Kingdom of Poland (Congress Poland) under the Concordat of August 3, 1847 concluded between Tsar Nicholas I and Pope Pius IX. In case of the liquidation of the monastery under the Ukase of 1864 with simultaneous taking over the monastic properties by the State management, they did not become no one’s property. Under canon law, this property was automatically transferred to the ecclesiastical, legal (directly superior) person.
Po pokonaniu zrywu niepodległościowego Polaków, jakim było powstanie styczniowe 1863/1864 r., rząd carski zlikwidował pozostałości odrębności ustrojowo-administracyjnej Królestwa Polskiego, przekształcając je w rosyjski Kraj Przywiślański. Represje dotknęły w największym stopniu uczestników powstania i ich rodziny oraz Kościół katolicki jako główną ostoję polskości. Jednym z ważniejszych punktów tych antykościelnych represji podjętych przez rząd carski była kasata i reorganizacja klasztorów dokonana na mocy ukazu wydanego przez cara Aleksandra II w dniu 27 października/8 listopada 1864 r. Kasata klasztoru pociągała za sobą zajęcie całego mienia klasztornego. Kościół klasztorny oddawano do administracji najbliższej parafii jako kościół parafialny lub rektoralny. Grunty i nieruchomości innego rodzaju przekazano w zarząd i zawiadywanie Skarbu Państwa. Sprawa sekularyzacji nieruchomości należących do zniesionych i zamkniętych klasztorów w 1864 r. nie jest przedstawiona w literaturze historycznej w sposób jednoznaczny i wolny od wątpliwości. Czy rzeczywiście chodziło tutaj o przejęcie dóbr klasztornych na własność Skarbu Państwa?W artykule autor dowodzi, że ukaz carski z 1864 r. nie ustanawiał własności Skarbu Państwa w stosunku do zajętych gruntów klasztornych. Grunt ten pozostawał własnością kościelną, pozostając w bezterminowym zarządzie (tzw. sekwestrze) Skarbu Państwa. Rodzi się jednak pytanie, do jakiej kościelnej osoby prawnej należała ta własność, skoro dotychczasowy podmiot prawa własności (czyli klasztor) został skasowany. Odpowiedź na to udziela sam ukaz, z którego treści wynika implicite, że własność ta przypadła „zwierzchności diecezjalnej”, czyli biskupowi lub arcybiskupowi właściwemu ze względu na położenie danego klasztoru. Pozostawało to także w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Zasadą prawa kanonicznego było i jest w dalszym ciągu, że w przypadku likwidacji kościelnej osoby moralnej (prawnej) jej majątek automatycznie z mocy prawa przechodzi na własność osoby prawnej bezpośrednio wyższej. Regułę tę stanowił kanon 1501 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., którego przepis stanowił powtórzenie zasad zawartych w obowiązującym w XIX w. Corpus Iuris Canonici. Do respektowania przepisów prawa kanonicznego Kościoła katolickiego na terenie Królestwa Polskiego (kongresowego) zobowiązywał cara Rosji i jego urzędników konkordat z dnia 3 sierpnia 1847 r. zawarty przez cara Mikołaja I z papieżem Piusem IX. W przypadku likwidacji klasztoru na mocy ukazu z 1864 r., z jednoczesnym objęciem w zarząd państwowy należących do niego nieruchomości, nie stawały się one własnością niczyją. Na mocy prawa kanonicznego własność ta automatycznie przechodziła na rzecz kościelnej osoby prawnej bezpośrednio wyższej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Inschrift des Primus Pilus G. Baienius Ianuarius aus Novae
About the Inscription of the Primus Pilus G. Baienius Ianuarius From Novae
Autorzy:
Piso, Ioan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16227254.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
aquila
legio
legio I Adiutrix
legio II Adiutrix
centurio
L. Mantennius Sabinus
Novae
primus pilus
Severus Alexander
Opis:
Among the numerous inscriptions from Novae published by the Polish colleagues, that of G. Baienius Ianuarius deserves a special attention. It has been raised on October the 5th 227 AD under the governorship of Lucius Mantennius Sabinus. On the left side of the basis a text in hexameters contains the military carrier of C. Baienius Ianuarius. It is the lecture of this text that the author tries to improve. One of the conclusions is that G. Baienius Ianuarius carried out as a centurio of the legio I Italica a mission in Rome about 223/224 AD. Another conclusion is that the statue represented an aquila, symbol of the legion
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 16; 57-70
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies