Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Akira Kurosawa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wyparte obrazy – odnalezione sensy. O skutkach oglądania dzieła filmowego raz jeszcze
    Repressed Images – Regained Senses: On the Consequences of Watching a Film Again
    Autorzy:
    Ciarka, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222560.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Alain Resnais
    Akira Kurosawa
    Ingmar Bergman
    Andriej Tarkowski
    Andrei Tarkovsky
    Opis:
    Autor podejmuje problem ponownego spojrzenia na film – spojrzenia bardziej wnikliwego, które ujawnia pewne zaskakujące walory dzieła i odsyła do sensów głębszych, rozmyślnie ukrytych przez autora, będących efektem przypuszczalnego błędu operatorskiego, a być może też w ogóle przez reżysera niezamierzonych. Według Ciarki kluczowe jest zatem pytanie: co robią z nami dzieła sztuki, a zwłaszcza najwybitniejsze dzieła filmowe, na które dzięki współczesnej kulturze kopii, powielania i digitalizacji możemy patrzeć zbyt długo? To pytanie staje się punktem wyjścia antropologiczno-filozoficznej refleksji autora nad wybranymi scenami z czterech filmów: Zeszłego roku w Marienbadzie Alaina Resnais, Nostalgia Andrieja Tarkowskiego, Tron we krwi Akiry Kurosawy, Siódma pieczęć Ingmara Bergmana.
    The author considers the problem of watching a film again, the second time with a greater attention, which reveals certain surprising qualities of the film and its deeper meaning, which might be deliberately hidden by the filmmaker, or is an effect of an error on part of the cinematographer, or is completely unintended by the film director. According to Ciarka the key question is: what can works of art do to us, especially masterpieces of the cinema, if we, thanks to copying and digitalisation, watch them for too long? This question is the starting point of an anthropological and philosophical reflection of the author on selected scenes from four films: Last Year at Marienbad by Alain Resnais, Andrei Tarkovsky’s Nostalghia, Akira Kurosawa’s Throne of Blood, and Ingmar Bergman’s The Seventh Seal.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 19-26
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ran”, czyli Szekspir po japońsku
    “Ran”, or Shakespeare in Japanese
    Autorzy:
    Loska, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28631785.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Akira Kurosawa
    William Szekspir
    nō
    kaidan
    kino japońskie
    William Shakespeare
    Japanese cinema
    Opis:
    Wskazując na podobieństwo fabularne filmu Kurosawy do tragedii Szekspira, autor zwraca uwagę na oryginalne podejście wybitnego reżysera do pierwowzoru teatralnego. Nie ma przy tym na myśli wyłącznie przenikania się konwencji teatru elżbietańskiego z japońską tradycją estetyczną, ale przetworzenie materiału źródłowego, wejście w dialog z tekstem dramatu, wypracowanie oryginalnego języka wizualnego bez uciekania się do prostych transpozycji oraz ilustracyjności. Na poziomie stylistycznym i narracyjnym ważną rolę w Ran odgrywają nawiązania do klasycznego teatru nō, japońskich opowieści niesamowitych (kaidan), ludowych podań i rodzimej mitologii – zwłaszcza wykorzystanie metafor zwierzęcych, charakteryzujących postaci zarówno w sztuce Szekspira, jak i w filmie Kurosawy. Ostatnim tropem interpretacyjnym, na który Loska zwraca uwagę, jest obecność odniesień religijnych, szczególnie widocznych w przywołaniu tradycji buddyjskiej, która łagodzi pesymistyczną wymowę dzieła.
    Pointing to the plot similarities between Kurosawa’s film and Shakespeare’s tragedy, the author notes the original approach of the outstanding director to the play written for the theatre. What he has in mind is not the simple mingling of the Elizabethan theatre with the Japanese aesthetic tradition, but the way the source material was processed without the use of simple transpositions and illustrativeness. At the stylistic and narrative levels, references to the classical nö theatre, Kaidan – Stories and Studies of Strange Things, and folk myths and legends, especially the use of animal metaphors, characterising the protagonists both in Shakespeare’s drama, and in Kurosawa’s film play an important role in Ran. The last interpretative trope which Loska notes is the presence of religious references, particularly visible in references to the Buddhist tradition, which lightens the pessimistic message of the work.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 160-170
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To nie jest kraj dla starych samurajów. Obrazy Japonii w filmach Takeshiego Kitano
    No Country for Old Samurai. Images of Japan in Takeshi Kitanos films
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407758.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Takeshi Kitano
    Akira Kurosawa
    pejzaż
    Japonia
    perspektywa aksjologiczna
    Yasujiro Ozu
    Japan
    landscape
    axiological perspective
    Opis:
    Punktem wyjścia jest przedstawienie twórczości Takeshiego Kitano w nawiązaniu do dziełYasujiro Ozu i Akiry Kurosawy w celu wykazania powinowactwa treści i swoistej ciągłości w przedstawianiu specyfiki przemian Japonii. Kolejny etap to próba wyznaczenia horyzon-tu aksjologicznego rozważań i osadzenia twórczości Kitano w dyskursie o wartościach, by następnie odnieść te rozpoznania do analizy pejzażu w wybranych filmach. Głównym celem artykułu jest wykazanie, że proces „amerykanizacji” Japonii i odejście od tradycyjnych wartości, o których mówiły kameralne dramaty Ozu i samurajskie filmy Kurosawy, znajdują odzwierciedlenie w pejzażach z dzieł Kitano.
    The starting point is to present Takeshi Kitano's work in relation to works of Yasujiro Ozu and Akira Kurosawa to demonstrate the similarity of content and continuity in presenting the specifics of Japan's changes. The next step is an attempt to set the horizon of axiological considerations to relate these findings to the analysis of the landscape in selected films. The article aims to demonstrate that the process of Americanization of Japan and the departure from traditional values, as discussed in Ozu's dramas and Kurosawa's samurai films, are reflected in the landscapes of Kitano's works.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2023, 18, 376; 49-68
    2081-3325
    2300-5912
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka refleksji o Rashomonie
    A few Reflections on Rashomon
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038953.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Rashomon
    Akira Kurosawa
    film poetics
    narration
    anthropology of experience
    audiovisuality
    fiction
    truth
    subjectivisation
    objectivisation
    philosophy of art
    Opis:
    Hendrykowski Marek, Kilka refleksji o Rashomonie [A few Reflections on Rashomon]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 129–141. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.6. A masterpiece of Japanese and world cinema, Akira Kurosawa’s Rashomon (1950) refers to a new model of narration in film, and broadens horizons in mid-20th-century film but also film in current imes. Rashomon set out new paths and fields of exploration in film art and began a new era in modern narration in moving pictures. This study re-evaluates Kurosawa’s work as an innovative, trans-national and trans-cultural approach to world cinema.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 129-141
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies