Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ailuridae" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Middle Miocene carnivorans from the Monarch Mill Formation, Nevada
    Autorzy:
    Smith, K.
    Czaplewski, N.
    Cifelli, R.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21605.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Middle Miocene
    Miocene
    carnivore
    Mammalia
    Mustelidae
    Canidae
    Ailuridae
    Felidae
    Monarch Mill Formation
    Nevada
    Opis:
    The lowest part of the Monarch Mill Formation in the Middlegate basin, west-central Nevada, has yielded a middle Miocene (Barstovian Land Mammal Age) vertebrate assemblage, the Eastgate local fauna. Paleobotanical evidence from nearby, nearly contemporaneous fossil leaf assemblages indicates that the Middle Miocene vegetation in the area was mixed coniferous and hardwood forest and chaparral-sclerophyllous shrubland, and suggests that the area had been uplifted to 2700–2800 m paleoaltitude before dropping later to near its present elevation of 1600 m. Thus, the local fauna provides a rare glimpse at a medium- to high-altitude vertebrate community in the intermountain western interior of North America. The local fauna includes the remains of fish, amphibians, reptiles, birds, and 25 families of mammals. Carnivorans, the focus of this study, include six taxa (three of which are new) belonging to four families. Canidae are represented by the borophagine Tomarctus brevirostris and the canine Leptocyon sp. indet. The earliest record and second North American occurrence of the simocyonine ailurid Actiocyon is represented by A. parverratis sp. nov. Two new mustelids, Brevimalictis chikasha gen. et sp. nov. and Negodiaetictis rugatrulleum gen. et sp. nov., may represent Galictinae but are of uncertain subfamilial and tribal affinity. The fourth family is represented by the felid Pseudaelurus sp. indet. Tomarctus brevirostris is limited biochronologically to the Barstovian land mammal age and thus is consistent with the age indicated by other members of the Eastgate local fauna as well as by indirect tephrochronological dates previously associated with the Monarch Mill Formation. Actiocyon parverratis sp. nov. extends the temporal range of the genus Actiocyon from late Clarendonian back to the Barstovian. The Eastgate local fauna improves our understanding of mammalian successions and evolution, during and subsequent to the Mid-Miocene Climatic Optimum (~14–17 Ma).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2016, 61, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ailurid carnivoran mammal Simocyon from the late Miocene of Spain and the systematics of the genus
    Autorzy:
    Peigne, S
    Salesa, M.J.
    Anton, M.
    Morales, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21488.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Ailuridae
    red panda
    Miocene
    mammal
    Mammalia
    Carnivora
    Simocyon
    Europe
    Ailurus fulgens
    Spain
    Madrid Basin
    paleontology
    Opis:
    We describe the most complete and best−preserved materials assigned to Simocyon from Spain. Specimens come from the late Miocene (Vallesian) locality of Batallones−1, Province of Madrid and are assigned to Simocyon batalleri. Cranial, mandibular and dental anatomy of S. batalleri from Batallones−1 is described and compared with those of known species of Simocyon. We review the systematic status and the definition of the species of Simocyon and we analyse the morphological variation within Simocyon. Three species are recognized as valid. S. batalleri is known from several Vallesian localities (mainly MN 10) of Spain. S. diaphorus, from the early Vallesian of Germany (Mammal Zone MN 9), is the geologically oldest European species. The type species S. primigenius is Turolian in age and known from several localities of Europe, North America, and China. The species includes the junior synonyms S. zdanskyi and S. marshi. The status of Simocyon hungaricus is not resolved. Simocyon simpsoni is excluded here from Simocyon and reassigned to its original generic name Protursus. On the basis of the material described here, we propose a differential diagnosis for Simocyon batalleri. This species is morphologically intermediate between the more primitive S. diaphorus, which has a less reduced p3; and the more derived S. primigenius, characterized by a modified mandible (e.g., more vertical and more expanded coronoid process, longer angular process). The evolution of the genus Simocyon is characterized by a trend toward a more crushing adaptation involving at least a modification of the posterior part of the mandible. A reconstruction of the skull and life appearance of Simocyon is proposed.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An arctomorph carnivoran skull from the Phosphorites du Quercy and the origin of procyonids
    Czaszka arktomorfa z fosforytow Quercy a pochodzenie szopowatych
    Autorzy:
    Wolsan, M
    Lange-Badre, B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21618.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Mustelidae
    fauna kopalna
    oligocen
    zeby trzonowe
    skamienialosci
    Pseudobassaris
    czaszki
    ssaki drapiezne
    zloza fosforytow
    Procyonidae
    arktomorfy
    miocen
    szopowate
    niedzwiedzie
    Francja
    pandy
    Arctomorpha
    paleontologia
    lasicowate
    fosforyty Quercy
    Ailuridae
    morfologia zwierzat
    Opis:
    The size and morphological characteristics of a skull of an arctomorph carnivoran mammal from Mouillac (old collection of the Phosphorites du Quercy, of unknown age) in France closely match those of the holotype of the earliest known procyonid Pseudobassaris riggsi and another skull referred to this species, both from old collections of the Phosphorites du Quercy (Caylus and Mouillac), probably earliest Late Oligocene in age. The skull is more primitive in morphology than those of Pseudobassaris riggsi and every other known procyonid, approaching a hypothetical primitive procyonid morphotype. The only, but methodologically fundamental, departure from this morphotype is the lack of the procyonid suprameatal fossa, which is the crucial synapomorphy of the family Procyonidae. To explain the phylogenetic and taxonomic status of the arctomorph represented by the skull, three competing hypotheses are put forward. Hypothesis A, which considers the arctomorph as an individual of Pseudobassaris riggsi, assumes that the procyonid suprameatal fossa first appeared in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids but was still of variable occurence within Pseudobassaris riggsi. Hypothesis B, which proposes the arctomorph as a member of a new Pseudobassaris species ancestral to Pseudobassaris riggsi, concludes that the procyonid suprameatal fossa arose in Pseudobassaris riggsi and in the Procyonidae independently, excluding Pseudobassaris from the procyonids. Hypothesis C, which recognizes the arctomorph as a representative of a new species of a new genus of the paraphyletic procyonid stem group, presumes that the procyonid suprameatal fossa originated in a common ancestor of Pseudobassaris and other procyonids after the new genus had become detached from the ancestral stock of the Procyonidae.
    Arctomorpha stanowią monofiletyczną grupę ssaków drapieżnych odznaczających się dwiema synapomorfiami: obecnością fossa suprameatale w uchu środkowym oraz brakiem trzeciego górnego zęba trzonowego. Grupa ta obejmuje nadrodzinę niedźwiedzi i dużych pand (Ursoidea), płetwonogie (Pinnipedia) oraz Musteloidea. Te ostatnie odróżniają się od pozostałych Arctomorpha synapomorficznym brakiem trzeciego dolnego zęba trzonowego i reprezentowane są współczesnie przez trzy rodziny: małe pandy (Ailuridae), łasicowate (Mustelidae) i szopowate (Procyonidae). Synapomorfią szopowatych, która odróżnia je od wszystkich innych Arctomorpha, jest w szczególny sposób powiększona fossa suprameatale. Zwiększenie jej objętości u szopowatych było wynikiem znacznego wpuklenia się kości łuskowej, najpierw ku górze, a potem także odśrodkowo, toteż ściana wewnętrzna i zewnętrzna fossa suprameatale są mniej więcej tak samo wysokie, a także ściana zewnętrzna jest prostopadła do powierzchni brzusznej stropu przewodu słuchowego zewnętrznego lub w ten strop zagłębiona ponad jego powierzchnią brzuszną. Chociaż naturalny zasięg szopowatych ogranicza się obecnie do Ameryki Północnej i Południowej, to jednak najwcześniejsi i najprymitywniejsi przedstawiciele tej rodziny znani są z dolnej części górnego oligocenu (rodzaj Pseudobassaris) oraz z dolnego miocenu (rodzaje Angustictis i Broiliana) Europy, co sugeruje, że Procyonidae wyodrębniły się z prymitywnych Musteloidea w oligocenie na kontynencie eurazjatyckim. Opisana w tej pracy czaszka przedstawiciela Arctomorpha (Fig. 1-4, Tab. 1) pochodzi ze starej kolekcji z górnopaleogeńskich złóż fosforytów w południowej Francji (Phosphorites du Quercy). Jej porównanie z czaszkami arktomorfów znanych z fosforytów Quercy wykazało duże podobieństwo do Pseudobassaris riggsi (Tab. 2-3), będącego najwcześniejszym znanym szopowatym. Pod względem cech morfologicznych, czaszka ta jest prymitywniejsza zarówno od dostępnych okazów Pseudobassaris riggsi, jak i wszystkich innych znanych szopowatych, nieomal odpowiadając hipotetycznemu prymitywnemu morfotypowi rodziny Procyonidae. Jedyną - lecz pod względem metodologicznym zasadniczą - różnicą w stosunku do tego morfotypu jest brak w opisanej czaszce synapomorfii rodziny szopowatych. W jej miejscu występuje plezjomorficznie płytka fossa suprameatale pryrnitywnych Arctomorpha. Aby ustalić pozycję filogenetyczną i status taksonomiczny arktomorfa reprezentowanego przez opisaną czaszkę, wysunięto trzy współzawodniczące hipotezy (Fig. 5). Zgodnie z hipotezą A (Fig. 5A), która traktuje tego arktomorfa jako osobnika gatunku Pseudobassaris riggsi, głęboka fossa suprameatale szopowatych pojawiła się wprawdzie po raz pierwszy u wspólnego przodka rodzaju Pseudobassaris i innych Procyonidae, lecz była jeszcze cechą zmienną w obrębie Pseudobassaris riggsi. Hipoteza B (Fig. 5B), według której dyskutowany arktomorf reprezentuje nowy gatunek rodzaju Pseudobassaris, bedący gatunkiem macierzystym dla Pseudobassaris riggsi, sugeruje, że powiększona fossa suprameatale powstała niezależnie u Pseudobassaris riggsi i szopowatych, wyłączając w ten sposób rodzaj Pseudobassaris z rodziny Procyonidae. Hipoteza C (Fig. 5C), która uznaje omawianego arktomorfa za przedstawiciela nowego gatunku nowego rodzaju parafiletycznej grupy wyjściowej dla Procyonidae, zakłada, że głęboka fossa suprameatale szopowatych jest odziedziczona przez rodzaj Pseudobassaris i pozostałe Procyonidae po ich wspólnym przodku, który zaistniał w linii prowadzącej do szopowatych po oddzieleniu się od niej tego rodzaju, chyba że rodzaj ten jest parafiletyczny.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 277-298
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies