Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Agamben" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Biopolitique et autobiographisme. Les deux malades de Franz Joseph Gall
Biopolitics and autobiography. Two figures of patient in Franz Joseph Gall
Autorzy:
Sawala, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048491.pdf
Data publikacji:
2018-05-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
phrenology
morality
biopolitics
Gall
Agamben
Opis:
The aim of this article is, on the one hand, to show Franz Joseph Gall as an important figure for setting up the ideological framework for modern biopolitics and, on the other, to look at the literary traces of his personal engagement in this endeavour. In the first part, we place his thought in the ideological context of the 18th and 19th century; the second one analyses the images of the patients created by the author, in order to show their different configurations: while some appear as reduced to the role of homo sacer (Giorgio Agamben’s term), others are inscribed in a dignifying discourse. We look at the political implications of this situation.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2017, 44, 4; 59-79
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ademia: Agamben and the Idea of the People
Autorzy:
Fusco, Gian Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685826.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Agamben
Ademia
People
Multitude
Rousseau
Schmitt
Opis:
In the volume Stasis. Civil War as a Political Paradigm, the Italian philosopher Giorgio Agamben advances the thesis that ademia – the absence of a people (a-demos) – is a constitutive element of the modern state. When confronted with the fact that modern political and juridical thought elevated the people to the role of the sole chief constituent agent and the ultimate source of the legitimacy of constituted orders, this thesis turns out to be rather problematic. In this work, I will explore Agamben’s notion of ademia, retracing the main lines of its theoretical development and reconsidering it in relation to different interpretations of the idea of the people. Most notably, I will demonstrate how Jean-Jacques Rousseau and Carl Schmitt in challenging the conundrums that the idea of the people inevitably entails ended up in revealing the ultimate absence of the people in the political space of the constituted order of the state. In doing so, I will try to show how Agamben’s notion of ademia is helpful is grasping some of the main paradoxes and conundrums underpinning the meaning and the uses of the idea of the people in legal and political thought.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 89; 95-110
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces Jezusa przed Piłatem według Giorgia Agambena. Prezentacja i krytyka
The Trial of Jesus before Pilate According to Giorgio Agamben. A Presentation and Criticism
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1419340.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Giorgio Agamben
Pilate
Jesus
trial
interpretation
Opis:
In the article submitted, the author presents the trial of Jesus before Pilate in the interpretation of Giorgio Agamben. This Italian philosopher, analyzing this event, justifies, in fact, it is difficult to call it a process in the strict sense. Admittedly, Agamben refers to the Gospel texts and the apocryphal-literary tradition, but he does so in his own way, interpreting the particular passages freely. In his deliberations, the distance towards the traditional Catholic exegesis is clearly visible. Therefore, in the second part of the article, the author confronts the vision of the trial of Jesus before Pilate, which is presented by Agamben, with the view present in the latest exegetical and theological literature. The entire analysis is closed with conclusions.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 3; 265-285
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość wobec doświadczenia granicznego w świadectwach ocalałych muzułmanów
Autorzy:
Koprowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639044.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
podmiotowość, świadectwo, Zagłada, muzułman, Agamben Giorgio
Opis:
Subjectivity against the boundary experience in testimonies of muselmann survivorsThis article is an attempt to present the issue of subjectivity in the testimonies of Muselmann survivors which were assembled in a medical study by Polish doctors Zdzisław Ryn and Stanisław Kłodziński. The Muselmann, who was a prisoner of concentration camps during World War II, exhibited extreme apathy as well as physical weakness and emaciation. The testimonies of Muselmänner are analysed and compared with Giorgio Agamben’s philosophical thought of witness status. The main aim of the article is to supplement Agamben’s conception by proposing an additional view of Muselmänner’s subjectivity
Źródło:
Wielogłos; 2013, 3(17)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiot jako efekt języka
Subject as an effect of language
Autorzy:
Ratajczak, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18683148.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
language
subject
dispositive
negation
Foucault
Agamben
Virno
Opis:
The article presents a detailed analysis of language as a dispositive. Drawing a general idea from the writings of Foucault, Deleuze, Agamben and Virno, the project of the linguistic constitution of the subject is developed in distinguishing three levels of the analysis, these levels being also the three modes of the existence of language-dispositive: the sentence, the enunciation and the utterance. According to the idea presented in the article, the analysis of the language-dispositive consists in showing the basic oppositions, on which each level of the existence of the language operates, and how each of these oppositions enables the linguistic constitution of the subject – with these oppositions being: sense/reference, signiefié/signifiant and meaning/showing. The article concludes with the analysis of negation and negativity as the phenomenon introduced into the life of the human animal through language-dispositive. The distinction of the three modes in which language as a dispositive operates enables a complete presentation of how negation can be understood as a function of the process of subjectivization.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2015, 29, 2; 1-31
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Worlds We Create
Autorzy:
Beilharz, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929398.pdf
Data publikacji:
2006-09-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
power
Foucault
Agamben
Castoriadis
human creation
Marx
Opis:
The following paper uses three of Bauman’s interlocutors-Michel Foucault, Giorgio Agamben and Cornelius Castoriadis-to open issues of the worlds we create, for better and more often for worse. Bauman uses Foucault to rethink the sociology of the factory as a site of discipline, though the fibre of his argument is also open to Marxist social history from below. He borrows more selectively from Agamben, in order to address more general problems of modernity and violence. The work of Castoriadis appears in a more positive register in Bauman’s work, for his is also a modern and classical enthusiasm for cities as a counterpoint to camps.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2006, 155, 3; 325-336
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agamben’s Two Missing Factors: Understanding State of Emergency through Colonialism and Racial Doctrine
Dwa brakujące czynniki w koncepcji Agambena: postrzeganie stanu wyjątkowego przez pryzmat kolonializmu i doktryny rasowej
Autorzy:
Amarasinghe, Punsara
Rajhans, Sanjay Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878505.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
sovereignty
emergency
state
Agamben
suwerenność
stan wyjątkowy
państwo
Opis:
The ideas of state of exception and sovereignty presented by Italian political philosopher Giorgio Agamben in the aftermath of post September 11 context generated a new discourse in the realms of public law and political philosophy on how law and its protection becomes invalid under state of exception. Agamben showed how suspension of constitutional liberties within so called state of exception legally erases any status of an individual regardless of international legal or constitutional norms. However, this article seeks to examine how Agamben had excluded the nature of state of emergency doctrine in colonial societies under European colonialism, where emergency regulations were frequently adopted by colonial masters in subordinating the colonized; at the same time, this article will focus on the racial element appearing behind enacting state of emergency in both colonial era and modern states. The objective of this article lies in underpinning the much important, yet neglected two factors in the whole state of emergency scenario. The results emerging from this article will demonstrate how Eurocentric academic thinking has abandoned some real pertinent issues in constructing the notion on state of emergency.
Idee stanu wyjątkowego i suwerenności przedstawione przez włoskiego filozofa polityki Giorgia Agambena po wydarzeniach z 11 września 2001 roku zapoczątkowały nową dyskusję w dziedzinie prawa publicznego i filozofii politycznej na temat tego, w jaki sposób prawo i jego ochrona zostają unieważnione w stanie wyjątkowym. Agamben pokazał, że zawieszenie swobód konstytucyjnych w ramach tak zwanego stanu wyjątkowego usuwa status jednostki w sferze prawnej, niezależnie od międzynarodowych norm prawnych czy postanowień konstytucji. Artykuł ten ma jednak na celu zbadanie, w jaki sposób włoski filozof wykluczył istotę doktryny stanu wyjątkowego z postrzegania społeczeństw powstałych w okresie europejskiego kolonializmu, kiedy to właściciele kolonialni niejednokrotnie przyjmowali przepisy dotyczące sytuacji nadzwyczajnych jako środek kontroli nad skolonizowanymi; jednocześnie tekst skupi się na zbadaniu wątku rasowego, motywującego wprowadzanie stanu wyjątkowego zarówno w epoce kolonialnej, jak i w państwach współczesnych. Celem artykułu jest ugruntowanie dwóch niezwykle ważnych, acz zaniedbanych czynników występujących w scenariuszu stanu wyjątkowego. Wnioski wynikające z tego dociekania pokażą, w jaki sposób eurocentryczne myślenie akademickie porzuciło niektóre zasadnicze kwestie w konstruowaniu pojęcia stanu wyjątkowego.
Źródło:
Historia i Polityka; 2020, 34 (41); 37-59
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A criptoteologia messiânica de Clarice Lispector frente à crise do século XXI. Análise da crônica “Mineirinho”
Clarice Lispector’s messianic cryptotheology in the face of the 21st century’s crisis. Analysis of the chronicle “Mineirinho”
Autorzy:
Sawala, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368133.pdf
Data publikacji:
2019-12-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Clarice Lispector
Giorgio Agamben
messianism
ethics
Brazilian literature
Opis:
The article is aimed at pointing out the messianic dimension of Clarice Lispector’s writings. We intend to describe the post-secular vision of the collective redemption embedded in her work as essentially opposed to the vulgarized notion of political messianism. Its core element is the establishment of a new kind of justice, one that would overcome the essential hypocrisy deeply rooted in the ontological system based on individual identities. Giorgio Agamben’s and Agata Bielik-Robson’s ideas are evoked in order to analyze the meaning of the chronicle “Mineirinho” (1962) and its relations with other canonic texts by the Brazilian author.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2019, 46, 3; 45-62
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boskie zarządzanie: krytyczne uwagi na temat „Il regno e la gloria” Giorgio Agambena
Divine Management: Critical Remarks on Giorgio Agamben’s The Kingdom and the Glory
Autorzy:
Toscano, Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013464.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Agamben
economic theology of government
failed secularisation
method
Marx
chrematistics
Giorgio Agamben
ekonomiczna teologia rządzenia
sekularyzacja
metoda
Karol Marks
chrematystyka
Opis:
Esej Alberta Toscano jest próbą ocenienia metodologicznej i teoretycznej wagi Królestwa i chwały Agambena dla radykalnej krytyki współczesnej polityki i ekonomii. Szczególnej analizie poddane jest w nim znaczenie sformułowania „teologiczna genealogia ekonomii i zarządzania”, które pojawia się w podtytule książki. Toscano skupia się przede wszystkim na Agambenowskim rozumieniu sekularyzacji, które umożliwia postawienie tezy, że nowoczesność jedynie dopełnia chrześcijańską „ekonomię” opatrzności, czy też że Marksowskie pojęcie praxis „stanowi w zasadzie zeświecczenie teologicznej koncepcji bycia stworzenia jako boskiego działania”. Autor stara się pokazać, że Agamben w zbytnim stopniu polega na pewnym typie historycznego substancjalizmu, który stoi w sprzeczności z jego deklaracją skupienia się na genealogii. Przygląda się także słabym punktom w Agambenowskim podejściu do tak kluczowych zagadnień, jak pieniądz i administracja.
This essay seeks to evaluate the methodological and theoretical relevance of Agamben’s The Kingdom and the Glory to a radical critique of contemporary politics and economics. In particular, it explores what is meant by the “theological genealogy of the economy and government” announced by the book’s subtitle. This involves subjecting to scrutiny Agamben’s reliance on a certain understanding of secularisation, of the kind that permits him to declare that modernity merely brings to completion the Christian “economy” of providence, or indeed that Marx’s notion of praxis “basically is only the secularisation of the theological conception of the being of creatures as divine operation.” The paper tries to show that Agamben’s work relies on a type of historical substantialism that clashes with his claim to be engaging in a genealogy. It also investigates the blindspots in Agamben’s treatments of the crucial themes of money and administration.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stasis and Politics: On the Forgotten Role of Violence
Autorzy:
Zbrzeźniak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451259.pdf
Data publikacji:
2019-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
civil war
conflict
politics
democracy
Mouffe
Loraux
Agamben
Arendt
Opis:
One of the major questions emerging in present-day reflections on politics is related to violence and its relation to institutional order and law. In the paper, an issue of concern for a very particular form of political conflict, that is, civil war, is addressed. Violence in politics, and particularly its specific form, that is, stasis (civil war), has been omitted from philosophical reflection on the origins of politics. Contrary to the traditional representation of the constitution of the political sphere, contemporary political philosophy attempts to grasp the fundamental place of violence in politics. This paper will analyze two major ways of representing politics: the traditional one, which suppresses violence, and the contemporary one, which brings to the forefront of reflection the presence of it. The comparison of these two depictions of politics affords us a comprehension of the evolution of contemporary reflection on politics, and deeply modifies how we understand politics. This article focuses on the reinterpretation of the view of politics offered by Nicole Loraux and Chantal Mouffe and discloses the influence of their reflection on our understanding of politics.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2019, 3, 2(8); 40-50
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeźdźcy Apokalipsy: O trzech wizjach zagrożeń współczesnej kultury Zachodu
Horsemen of the Apocalypse: About Three Visions of Threats to Contemporary Western Culture
Autorzy:
Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807014.pdf
Data publikacji:
2020-02-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Girard
Agamben
Mikołejko
apokalipsa
kultura Zachodu
Apocalypse
Western culture
Opis:
Autorka artykułu porównuje trzy wizje współczesnych myślicieli, którzy obserwując obecny świat, widzą w nim zagrożenie nadchodzącą apokalipsą, w rozumieniu końca ludzkości w jej tradycyjnej formie. Człowiek wykorzeniony oraz zagubiony, nie znając własnej kultury, staje przed pytaniem: kim jest? I w niemożności odpowiedzi na nie upodabnia się do nieświadomych siebie dzieci, które żyjąc w ignorancji, pozostają poza możliwością zarówno potępienia, jak i zbawienia. Dzieci te podlegają jednak procesowi dojrzewania i kiedy osiągają dorosłość, szukają siebie, próbując upodobnić się do innych, lecz ci inni są w tej samej sytuacji co oni. Stąd powstaje społeczeństwo nieokreślonych obywateli, którzy w sytuacji niebezpieczeństwa, oskarżają jedni drugich, tak że każdy staje się poniekąd kozłem ofiarnym, którego wolno lub nawet należy poświęcić dla uratowania większości. Wtedy to każdy staje się tzw. homo sacer, ofiarą, której nie przysługuje żadne prawo, nawet prawo do życia. Aby do tego nie dopuścić, trzej myśliciele wzywają do powrotu do form kultury, w których ludzkość zostaje przedstawiona całościowo i poprzez jej zobrazowanie współczesny człowiek może stworzyć swoją tożsamość
The author of this article compares three visions of modern thinkers who, observing the present world, see in it the threat of the coming apocalypse, in understanding the end of humanity in its traditional form. An uprooted and lost man not knowing his own culture faces the question: who is he? In the impossibility of answering, he becomes like unaware children who, living in ignorance, remain beyond the possibility of both condemnation and salvation. However, these children are in the process of growing up. When they reach maturity, they look for themselves, trying to become like others, but those others are in the same situation as them. Hence, a society of indefinite citizens, who, in danger, accuse one another, so that everyone becomes a scapegoat of which should be sacrificed to save the majority. Then everyone becomes the so-called homo sacer, a victim who has no right, not even the right to live. To prevent this, the three thinkers call for a return to forms of culture, where humanity is presented in a holistic form and by depicting it, modern man can create his identity.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 2; 43-63
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw melancholii, czyli spór Agaty Bielik-Robson z Giorgiem Agambenem a perspektywy witalizmu mesjańskiego
Against melancholy or the dispute between Giorgio Agamben and Agata Bielik-Robson from the perspectives of messianic vitalism
Autorzy:
Zawisza, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426673.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Aata Bielik-Robson
Giorgio Agamben
potentiality
facticity
messianic vitalism
Opis:
In the text Agamben’s theoretical project serves as a negative point of reference for the messianic vitalism of Agata Bielik-Robson. The aim is to indicate a tension characteristic of the “dynamic anthropology”, which could be equal to a subtle dialectics of strength and fragility, necessity and potency treated as “moments” of human being. Viewed from this perspective, Agamben’s narration seems melancholic because of its tendency to celebrate pure potentiality with a resentment towards facticity. It conceals the gnostic angst of occupying any position. As a consequence nuda vita genuinly becomes vulnerable to the sovereign power and the domination of death. Messianic vitalism not only avoids such downsides, but also is able to use them to its advantage, since it is at the same time a foundation of a concrete civilisation project and – which is more expressed in my article – a lynchpin of a sublime art of living.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 1(36); 97-110
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"W zwierciadle mroczne i niejasne". Alternatywne quasi-biografie św. Pawła w lustrze filozofii (Jacob Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère)
Autorzy:
Szczerbakiewicz, Rafał Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607732.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jacob Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère, quasi-biograpfy
Taubes, Alain Badiou, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Emmanuel Carrère, quasi-biografia
Opis:
The topic of the article is the transition of the cultural picture of a historical figure in relation to the ideological influence of the dominant trends in culture and ideologies of the cusp of 20th and 21st centuries. An important point is the illustrative example which shows the determinations of such degrading-recreating tales: the inevitability of distortions, clouding of the root image. The example is Paul of Tarsus as a symbol of european culture and Western civilization on par with Homer, Plato, Octavian or Augustus. We're interested with the way Paul was perceived and depicted at the brink of modernity, at the beginning of the 20th century. Later we focus on the picture of Paul in late modernity and postmodernism. At first it is going to be a picture of philosophy which determines the intellectual and ideological trends of modernism. Not until we cover this ideological matrix can we go further to the only –  but very distinctive – literary picture, derivative of philosophy but enriched with personal contexts.
Przedmiotem artykułu jest znaczące przekształcenie kulturowego obrazu historycznej postaci w związku z ideologicznym wpływem dominujących na przełomie XX i XXI wieku mód kulturowych i ideologii. Tkwiąca w człowieku narracyjna skłonność jest zarazem potrzebą nieustannego korygowania znanych z historii opowieści o wybitnych dziejowych postaciach – ich osobowościach, motywacjach, czynach (swoisty retelling rekapitulizujący znane i weryfikowalne bądź mityczne ich losy).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerzutnia i wersyfikacja (na marginesie prac Giorgia Agambena i Adama Kulawika)
Enjambment and versification (a side note to works by Giorgio Agamben and Adam Kulawik)
Autorzy:
Mastalski, Arkadiusz Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954099.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
versification
verse
enjambment
Adam Kulawik
Giorgio Agamben
wersyfikacja
wiersz
przerzutnia
Opis:
Tekst omawia dwie dwudziestowieczne koncepcje teoretycznoliterackie z zakresu szeroko rozumianej wersologii będące pionierskim wyrazem formowania się nowego sposobu myślenia o wersyfikacji opartego nie na studiowaniu metryki, lecz na uznaniu istotnej roli, jaką we współczesnych tekstach poetyckich pełni niezgodność członowania składniowego i wierszowego określana mianem przerzutni. Przyglądając się roli przerzutni w koncepcjach Giorgia Agambena i Adama Kulawika, odnosi się zarazem do przemian, jakie zaszły w myśleniu o tym zjawisku prozodycznym na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, czyli do tego, jak zmienił się wiersz, odchodząc od prymatu metru i ekwiwalencji na rzecz kompozycji nienumerycznej (tzw. wolnej).
The paper discusses two twentieth-century theoretical-literary concepts regarding broadly understood versology, pioneering expressions of new way of thinking of versification based on enjambment (i.e., the continuation of a sentence without a pause beyond the end of a line, couplet, or stanza) rather than on meter. By investigating the role of enjambment according to Giorgio Agamben and Adam Kulawik, the paper refers to transformations that have taken place in perceiving this prosodic phenomenon over the past decades, i.e., how verse has changed by transitioning to non-numerical (so-called free) composition from meter and equivalence.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 25; 26-41
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shakespeare’s Exceptional Violence: Reading Titus Andronicus with Hannah Arendt and Giorgio Agamben
Autorzy:
Porcelli, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653537.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Titus Andronicus
violence and power
biopolitics
Giorgio Agamben
Hannah Arendt
Opis:
In this paper I explore the multifaceted relationship between violence, speech and power in the most graphic of Shakespeare’s plays, Titus Andronicus. I take my cue from Hannah Arendt’s reflections on violence as opposed to power, and as something “incapable of speech,” but I read the play through the lens of Giorgio Agamben’s notion of sovereignty as the suspension of the law. I consider the dichotomy speech/muteness as an example not only of the dichotomy power/violence (Arendt) but also of the opposition between bios and zoe, that is the difference between a life worth to be included in the political realm and a life understood as the mere condition of being alive, a condition common to human beings and beasts (according to classical philosophy). In Titus Andronicus, these distinctions are blurred, and zoe becomes fully exposed to the sovereign decision. While the image of a mutilated and mute body cannot match Arendt’s idea of politics as the combination of speech and action bereft of violence, Agamben has developed the notion of a politics that renders life disposable, mute, bare, and can still be called politics or power, and precisely biopower. From this perspective, I argue, Lavinia and the other characters of Titus Andronicus are the embodiment of the concept of “bare life” as developed by Agamben, and Shakespeare’s Rome is a State of exception and of exceptional violence.
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2016, 4, 1
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies