Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Adalbert of Prague" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Geneza treści kwater Drzwi Gnieźnieńskich. Narracja źródeł pisanych czy interpretacja twórcy?
    The origin of the Gniezno Doors scenes. The narration of the primary sources or interpretation of an author?
    Autorzy:
    Doroszewski, Przemysław H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2151003.pdf
    Data publikacji:
    2015-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Gniezno
    Gniezno Doors
    Saint Adalbert of Prague
    scenes
    origin
    Opis:
    The narration of the scenes on the left side of the Gniezno Doors is based mainly on three primary sources: Sancti Adalberti Pragensis episcopi et martyris vita prior (so-called Vita I, pol. Żywot I), Sancti Adalberti Pragensis episcopi et martyris vita altera (so-called Vita II, pol. Żywot II) and De sancto Adalberto episcopo (so-called Tempore illo). Seven of the nine scenes of the left door refer to Vita I (six to Vita II and Tempore illo). The inspiration of thescenes number IV and VIII can not be identified. These two scenes do not refer to primary sources listed above. The origin of the scenes on the right side of the Gniezno Doors is more complicated. Four of them (from X to XIII) are consistent with little modifications with both St.Adalbert’s Vita’s and Tempore illo. But the next scenes (from XIV to XVIII) where inspired mainly by the primary source Passio Sancti Adalberti martyris (pol. Pasja z Tegernsee) and also Tempore illo.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2015, 16; 83-92
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    St Adalbertus domesticus. Patterns of Missioning and Episcopal Power in Poland and Scandinavia, in the Eleven to Thirteenth Centuries
    Autorzy:
    Jezierski, Wojtek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601459.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    episcopal relics
    mythopoesis
    secondary mythologization
    domestication
    St Adalbert of Prague
    St Sigfrid
    St Henry of Finland
    Gniezno
    Opis:
    This article explores the ways episcopal milieus on the north-eastern peripheries of Europe created and renewed their identities and symbols of episcopal authority by domesticating their immigrant saints during the high Middle Ages. By comparing the examples of holy bishops arriving to Poland and Sweden (St Adalbert, St Sigfrid, St Henry), it studies the episcopal mythopoesis, that is, the creation of foundational myths and mythologies as well as their adaptation to specific local needs and changing historical circumstances. The article further probes to what extent these mythopoetic efforts were original or imitative in comparison to the Western European episcopal centres and other peripheries. How similarly or differently did the bishops in the “old” and “young” Europe respond to the question: What beginnings do we need today? And what role did the appropriation, commodification, and domestication of holy bishops’ images and body parts play in building the institutional identities of bishoprics?
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 119
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co może oznaczać herb Lublina?
    What can the Lublin coat of arms mean?
    Autorzy:
    Plisiecki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891966.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    heraldyka
    Lublin
    sztuka romańska
    kult Eucharystii
    św. Wojciech
    heraldry
    Romanesque art
    worship of the Eucharist
    St Adalbert of Prague
    Opis:
    In the first part of the article a summary of the present state of research on the Lublin coat of arms is presented. On the basis of a discussion of the preserved impresses of a seal with this coat of arms the conclusion may be reached that in the whole Old Polish period until the end of the 18th century simultaneously two seals were used: ones that showed a goat only and ones showing a goat jumping on a vine. There is no basis then to think that the oldest preserved impress of a seal dating back to the beginning of the 15th century and showing only a goat was at the same time the oldest complete image of the Lublin coat of arms. In also must be stressed that the representation of the very goat should be considered a simplified version of the Lublin coat of arms, which from the very beginning could have presented a goat jumping on a vine. In the next part of the article a discussion is presented of the meaning of the Lublin coat of arms. Taking into consideration the Biblical (and also theological) meaning of the goat as well as that of the vine it may be recognized that the Lublin coat of arms means the Eucharist, Jesus Christ’s voluntary sacrifice, or a sacrifice of his life made by a martyr (the use of the motif of the goat and vine on the Gniezno Doors may suggest the person of St Adalbert here).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 13-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe świadectwa rękopiśmienne Żywota drugiego św. Wojciecha w benedyktyńskim klasztorze w Rajhradzie na Morawach
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603589.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Brunon z Kwerfurtu
    św. Wojciech
    Rajhrad (opactwo na Morawach)
    krytyka tekstu
    Bruno of Querfurt
    Adalbert of Prague
    Rajhrad (Moravian abbey)
    textual criticism
    Opis:
    New manuscript witnesses of S. Adalberti vita altera in the Benedictine abbey of Rajhrad in MoraviaThe Second Life of St. Adalbert of Prague by Bruno of Querfurt (BHL 38–39) survives in small number of copies, so every new witness is potentially important for reconstructing the text closest to the original. The article discusses two such previously unused manuscript witnesses; both are abridged versions for liturgical use, currently in the Benedictine monastery in Rayhrad (Moravia). The first one contains the introducing parts of the text (in its shorter redaction) as a part of a 1342 breviary (no. R 394), which is of interest also due to it containing a historiated initial with the oldest depiction of St. Adalbert in the cephalophore type. Due to the method of abridging – selected fragments copied in extenso – this manuscript is useful both for constructing the archetype and the history of the text in Czech milieu. The second witness is contained in a 1613 antiphonary (no. R 30). This text appears to be a selective manuscript copy from 1590 print by Frans Verhaer (Franciscus Haereus), which in turn is an abridged and stylistically modified version of the longer redaction printed earlier by Larentius Surius from a currently lost manuscript.After presenting the manuscripts themselves, the article discusses the corpus of readings, analysing the similarities and differences with previously known witnesses. The author also focuses on re-evaluating the readings of a previously known Rayhrad witness, a twelfth–thirteenth-century lectionary (no. 376).An appendix presents the corpus of Moravian readings against the background of the rest of the manuscript tradition.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święci Wojciech i Brunon z Kwerfurtu w tzw. Legendarium Magdeburgense – utwory hagiograficzne i kalendarz
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603523.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    św. Wojciech
    św. Brunon-Bonifacy
    hagiografia
    kult świętych
    Magdeburg
    krytyka tekstu
    Adalbert of Prague
    Bruno-Boniface of Querfurt
    hagiography
    cult of saints
    textual criticism
    Opis:
    Legendarium Magdeburgense (Berlin, Staatsbibliothek zu Berlin, Ms. Magdeb. 26 i 138) to pochodząca z połowy XV w. obszerna dwutomowa kolekcja hagiograficzna. Zawiera ona przeróbkę-skrót stosunkowo rzadkiego żywotu św. Wojciecha (inc. Nascitur) Brunona z Kwerfurtu w redakcji dłuższej (Bibliotheca hagiographica latina [dalej: BHL] 38), wybór z Miracula s. Adalberti (BHL 44, BHL 45), odpis Vita et Passio Brunonis (BHL 1471b, BHL 1472), pasję tzw. Pięciu Braci w wersji Kosmasa (BHL 1148) oraz wypis z epitome kroniki Kosmasa znanej dotąd z jednego zaledwie kodeksu. Artykuł poświęcony jest przede wszystkim kopii pierwszego z tych utworów, jej miejscu w tradycji rękopiśmiennej oraz datowaniu przeróbki. Towarzyszy temu krótka analiza odmianek utworu drugiego oraz uwagi dotyczące pozostałych wymienionych utworów i zapisek kalendarzowych o będących ich bohaterami świętych. W tle poczyniono też uwagi na temat sposobu pracy kompilatorów Legendarium Magdeburgense.
    The Legendarium Magdeburgense (Berlin, Staatsbibliothek zu Berlin, Ms. Magdeb. 26 and 138) is a large two-volume hagiographical collection compiled in the mid-fifteenth century. It contains a reworking (abridgement) of the relatively rare longer redaction of the “Second Life” of St. Adalbert of Prague (inc. Nascitur by St. Bruno of Querfurt (Bibliotheca hagiographica latina; hereinafter: BHL 38), a selection from Miracula s. Adalberti (BHL 44, BHL 45), Vita et Passio Brunonis (BHL 1471b, BHL 1472) as well as a passio of Five Brothers (BHL 1148) in a version derived from Cosmas of Prague’s chronicle and a short extract from an epitome of Cosmas (the Brunswick epitome known from a single copy). The article focuses on the witness of Nascitur, its place within the manuscript tradition and the dating of the reworking. It is accompanied by a brief analysis of textual readings of Vita et Passio Brunonis and their value vis-à-vis the existing edition, as well as some notes concerning the remaining texts and the calendar entries for those texts’ saints. All of the above are supplemented with the remarks focused on Legendarium Magdeburgense compilers’ method.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legenda Adelbertus alto sanguine. Komentarz, miejsce w tradycji Nascitur (BHL 38), wydanie
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954973.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    St. Adalbert of Prague
    abridged legendaries
    Thuringia
    Erfurt
    relics
    textual criticism
    Bruno of Querfurt
    św. Wojciech
    legendarze skrócone
    Turyngia
    relikwie
    krytyka tekstu
    Brunon z Kwerfurtu
    Opis:
    Legenda o św. Wojciechu o inc. Adelbertus alto sanguine (AAS) jest zachowanym w dwóch rękopisach skrótem tzw. Żywotu drugiego św. Wojciecha w dłuższej redakcji (inc. Nascitur purpureus flos). Artykuł przybliża kontekst hagiograficzny powstania legendy w 2 poł. XIII lub 1 poł. XIV w., rękopisy ją zawierające oraz związki między nimi. Ponieważ legenda należy do tradycji pośredniej Nascitur szczególna uwaga poświęcona została metodzie pracy redaktora oraz możliwości wykorzystania AAS dla krytyki tekstu Nascitur w redakcji dłuższej. W ramach próby datowania i lokalizacji przeróbki omówione zostały ślady kultu św. Wojciecha w średniowiecznym Erfurcie (przede wszystkim relikwie, ale też rękopisy liturgiczne, kalendarze). Do artykułu dołączone jest wydanie legendy na podstawie obydwu zachowanych kopii.
    The legend of St. Adalbert with inc. Adelbertus alto sanguine (AAS) is an abridgement of the so-called Second Life of St. Adalbert in the longer redaction (inc. Nascitur pur pureus flos). The paper discusses the hagiographic context of the legend created in the second half of the 13th or the first half of the 14th century, the manuscripts containing it and relations between them. Because the legend belongs to the indirect tradition of Nascitur, special attention was devoted to the redactorial method and possibilities of utilising the AAS for criticism of the text of Nascitur in the longer redaction. In an attempt to date and localise the adaptations, remnants of the cult if St. Adalbert in medieval Erfurt (relics, liturgical manuscripts and calendars) are discussed. An edition of the legend based on the two surviving manuscripts forms an appendix to the paper.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2020, 86; 7-41
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Saint Adalbert – Apostle of Prussia His family environment and residence in Libice
    Autorzy:
    Mařik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365855.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Święty Wojciech
    ród Sławnikowiców
    Libice nad Cidlinou
    Prusy
    Czechy
    we wczesnym średniowieczu
    St. Adalbert of Prague
    Slavník family
    Libice Cidlinou
    Prussia
    Early Medieval Bohemia
    Opis:
    Gród Sławnikowiców w Libicach pojawia się w Kronice Kosmasa jako siedziba rodowa i miejsce narodzin św. Wojciecha. W 995 r. gród został zaatakowany przez wojska Przemyślidów, a większość rodziny Wojciecha poniosła wówczas śmierć. Następne źródła dotyczące Libic pojawiają się dopiero w 1107 r. w związku ze śmiercią Bożeja, kasztelana w Libicach, i jego syna Boruta. Ostatnim pisemnym świadectwem dotyczącym Libic jako grodu (oppidum) jest wzmianka z 1130 r. W 1227 r. w inwentarzu majątku klasztoru na Zamku Praskim Libice wymienione są już tylko jako wieś. Na miejscu dawnego grodu przez wiele lat prowadzono wykopaliska archeologiczne, które rozpoczął w końcu XIX stulecia Jan Hellich z Podiebrad. Początkowo za sprawą Rudolfa Turka, który od 1949 r. prowadził wykopaliska w Libicach, wysuwano koncepcję jakoby gród stanowił centrum potężnego rodu Sławnikowiców, którzy w drugiej połowie X w. kontrolować mieli prawie połowę terytorium czeskiego, a tragiczne wydarzenia z 995 r. stanowiły efekt długiej rywalizacji z rządzącymi księstwem czeskim Przemyślidami i ostateczne zakończenie ich zabiegów o ujednolicenie panowania nad Czechami. Niniejszy artykuł pokazuje proces falsyfikacji wcześniejszych poglądów, który rozpoczął się już w drugiej połowie lat 90-tych. Podjęte na nowo badania archeologiczne i numizmatyczne z pozyskanych w trakcie wykopalisk monet pozwoliły obalić hipotezę o stopniowo rosnącym napięciu między władcami Czech a rodem Sławnikowiców – pretendującym rzekomo do zajęcia ich miejsca. Zweryfikowano także poglądy na temat wielkości dominium Sławníka. Dużo nowych danych dostarczyły również badania nad środowiskiem naturalnym oraz zagospodarowaniem przestrzennym grodu i sąsiadującej z nim osady oraz cmentarzyska. Ostatecznie okres funkcjonowania grodu jako siedziby elit związanych z rodem Sławnikowiców obejmował koniec IX do co najmniej XI w. Wykopaliska pokazują, że także po upadku rodu Sławnikowiców gród w Libicach, jako znajdujący się na skrzyżowaniu ważnych szlaków, pełnił nadal swoją rolę. Podobny horyzont chronologiczny wykazuje także cmentarzysko. Pochówki tu odkryte datować można na okres od przełomu IX i X do połowy X w. Drugi okres to pochówki datowane od końca X do pierwszej połowy XI w. Na drugą połowę X w. datować można również ruiny libickiego kościoła.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 293, 3; 457-483
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies