Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Acropora" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Molecular diversity of the bacterial community associated with Acropora digitifera (Dana, 1846) corals on Rancabuaya coastline, Garut District, Indonesia
Autorzy:
Rizal, Achmad
Akbarsyah, Nora
Kdyp, Pringgo
Permana, Rega
Andhikawati, Aulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030642.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Acropora digitifera
Bacteria
Culture
Gen 16S rRNA
Metagenome
Opis:
Bacteria are one of the prokaryotic microorganisms that are symbiotic with coral reefs. The purpose of this study was to determine the diversity of bacterial communities associated with Acropora digitifera corals in the rancabuaya coastline of Garut district, West Java through a metagenomic and cultural approach. Stages of research include tissue isolation using waterpics, isolation of bacterial genomic DNA, sequencing using the NGS (Next Generation Sequencing) method of Hiseq using 16S rRNA V3-V4 region 341F and 806R primers for the metagenomic approach. While the culture approach, carried out inoculation, bacterial cultivation, gram staining, then proceed with the identification of molecular characteristics of DNA with 16S rRNA gene sequences. Dominantly, the results of bacterial identification were obtained as many as 77 species from 10 genera 10 families 10 orders of 10 classes and 4 phylum and unidentified reads of 6%. The results of the identification of 16S rRNA showed that the isolate ACD.P4.PH7.P had a close relationship with the Bacillus flexus strain BF strain zb strain with a similarity of 85.44%. Isolate ACD.P4.PH9.P has a close relationship with Bacillus sp. c234 with a 98.50% similarity. Isolate ACD.P4.PH9.K has an approach with the species Bacillus sp. strain 6RM1 with a similarity of 94.78%.
Źródło:
World Scientific News; 2020, 144; 384-396
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diseases prevalence of Acropora corals: Study on Semak Daun Island, Seribu Islands, Jakarta
Autorzy:
Harahap, Syawaludin A.
Fadhil, Farid
Sunarto, Sunarto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031291.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Acropora
Semak Daun Island
compromised health
coral disease
corallivorous
prevalence
Opis:
Coral reefs have undergone significant degradation as a result of the impact of human disturbance and natural factors on biodiversity and ecosystem function. The impacts ranged from an increase in the appearance of coral bleaching, coral disease, to coral death. Especially for coral disease, it is confirmed that it has contributed to the reduction of live coral cover and the productivity of coral reef ecosystems. The coral disease can be epidemic due to environmental pressures, both anthropogenic and natural, as well as infection from pathogenic microbes. Recently in several places, including Semak Daun Island, Seribu Islands-Jakarta, it was reported that the condition of coral reef cover had increased. However, a high percent of coral cover can increase disease prevalence and abundance. Acropora coral is a type of coral that is commonly found on Semak Daun Island. However, these corals are very susceptible to stress so that the threat of disease is high. So it is necessary to conduct a study that aims to determine the type and prevalence of diseases that disturb Acropora coral in Semak Daun Island, Seribu Islands, Jakarta. The field survey was carried out for coral observation using the line transect method at four stations. Coral disease identification refers to the Coral Disease Handbook and Underwater Cards for Assessing Coral Health. Observation objects, both coral species, and signs of disease were documented using underwater cameras. The study results indicate that 15 types of Acropora corals were dominated by A. humilis. Meanwhile, two groups of diseases were found, namely Tissue loss - Predation caused by the COTS and Drupella, while those from the Compromised Health group included RFA, SD, and Sponges.
Źródło:
World News of Natural Sciences; 2021, 34; 113-126
2543-5426
Pojawia się w:
World News of Natural Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organic components of the skeleton of scleractinian corals - evidence from in situ acridine orange staining
Substancje organiczne w szkielecie Scleractinia oraz ich wykrywanie metoda barwienia oranzem akrydynowym
Autorzy:
Gautret, P
Cuif, J P
Stolarski, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20779.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Favia
substancje organiczne
Scleractinia
metody badan
diageneza
Acropora
korale
rafy koralowe
paleontologia
szkielet
oranz akrydynowy
mikrostruktura
oznaczanie
wlokna szkieletowe
barwienie
Opis:
Scleractinian skeleton is composed of mineral and organic phases. Using staining techniques (acridine orange dye) Johnston's (1980) pioneering observations of intraskeletal organic envelopes in Pocillopora damicornis coralla can be extended to two other coral reef genera i.e., Acropora and Favia. The concept of biologically mediated growth of coral skeleton stands in opposition to the purely mineralogic concept of fiber growth of Bryan and Hill (1941) widely applied until recently in geological and paleontological literature. Presence of active mineralizing organic components within the skeleton explains various patterns of microstructural organization more accurately than the mineralogic concept of 'crystal growth competition' of Barnes (1970) alone. Biochemical degradation of intraskeletal organic matrices is considered to be involved in the initial diagenesis of coral skeleton, and may explain selective silicification of the late Cretaceous Coelosmilia sp. from Poland.
W dotychczasowej literaturze geologiczno-paleontologicznej poświęconej Scleractinia interpretacje dotyczace budowy mikrostrukturalnej szkieletu oparte były o model zaproponowany przez Bryan i Hill (1941). Według tego modelu, tworzenie włókien szkieletu korali tłumaczą reguły fizyko-chemiczne obowiązujące w trakcie czysto abiotycznej krystalizacji - np. "wzrost kompetencyjny" kryształów (Constantz 1986), zaś biologiczna regulacja sprowadza się jedynie do inicjowania centrów kalcyfikacji ("zarodków krystalizacji"). Tymczasem, w literaturze biologicznej, wzrost szkieletu różnych organizmów, w tym korali, rozumiany był od dawna w kategoriach uzupełniających się aktywności fazy mineralnej i organicznej szkieletu. Szczególnie ważne były pod tym względem badania Johnstona (1980), który wykazał, że u Pocillopora damicornis obecne są organiczne otoczki pęków włókien, które wnikają wgłąb szkieletu oraz, że w marginalnej, wzrostowej jego części włókna szkieletowe przenika ,,organiczna siateczka" (organic meshwork). W niniejszej pracy potwierdzamy obserwacje Johnstona (1980) dotyczące występowania organicznych otoczek pęków włókien szkieletowych. Ich obecność stwierdzamy w szkieletach współczesnych korali rafowych Acropora i Favia za pomocą metody barwienia oranżem akrydynowym. Na podstawie odmiennych widm fluorescencyjnych zabarwionych struktur organicznych wyróżniamy trzy główne rejony w szkielecie badanych korali: (1) centra kalcyfikacji, (2) włókna szkieletowe tworzące podstawową część septum, oraz (3) marginalną, wzrostową strefę szkieletu. Różnice w reakcji chromatycznej między zawartymi w tych rejonach strukturami organicznymi, szczególnie między organicznymi składnikami centrów kalcyfikacji i otoczkami pęków włókien, sugerują ich odmienny skład biochemiczny. Odmienne barwy fluorescencyjne otoczek pęków włókien u Favia i Acropora sugerują, że różnice biochemiczne między tymi strukturami mają podłoże taksonomiczne. Selektywne trawienie szkieletu z użyciem enzymów i kwasów organicznych, potwierdza zaś drugą obserwację Johnstona dotyczącą występowania substancji organicznej wewnątrz włókien szkieletu. Trawione w ten sposób włókna ukazują obecność mikronowej grubości warstewek organicznych, rytmicznie odkładanych w ich wnętrzu. Występowanie wewnątrzszkieletowych substancji organicznych ma znaczenie przy reinterpretacji szeregu tradycyjnych poglądów na temat diagenezy szkieletu korali. Rozpatrując czynniki wpływające na diagenezę należy uwzględniać nie tylko takie czynniki geochemiczne jak stabilność aragonitu/kalcytu w środowisku wodnym, obecność, skład i temperaturę roztworów wewnątrzporowych, ale również czynniki biochemiczne takie jak występowanie, przestrzenna konfiguracja i skład chemiczny substancji organicznych przenikających strukturę szkieletu. Substancje te, podlegają już w trakcie wzrostu szkieletu oraz po śmierci korala przemianom biochemicznym i przyczyniają się do kształtowania specyficznego mikrośrodowiska diagenetycznego w przestrzeniach wewnątrzszkieletowych. Przestrzenne ułożenie krzemionkowych otoczek pęków włókien oraz obecność krzemionki w strefie środkowej septum (rejonie występowania centrów kalcyfikacji) w skalcytyzowanym szkielecie Coelosmilia sp. z późnokredowych opok okolic Kazimierza Dolnego odzwierciedla rozmieszczenie struktur ogranicznych u współczesnych korali takich jak np. Favia. Sugeruje to, że wytrącenie krzemionki z nasyconego nią roztworu było następstwem rozkładu wewnątrzszkieletowych struktur organicznych i lokalnego obniżenia pH.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 2; 107-118
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies