Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Abraham’s sacrifice" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    O dwóch słowiańskich przekładach dialogu Ofiara Abrahama
    Autorzy:
    Skowronek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677900.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Serbian and Bulgarian drama translations
    nineteenth-century editions
    Abraham’s sacrifice
    Opis:
    On two Slavonic translations of the Renaissance drama Abraham’s sacrificeThe paper’s main aim is to present two South-Slavonic translations of the Renaissance Greek drama Abraham’s sacrifice (I Thysía toú Avraám) by Vincenzo Cornaro; the first one was made by the Serbian man of letters Vikentije Rakić (1750–1818) at the end of the eighteenth century, the second one – by Andrey Pop-Doynov Robovski (1801–1858), a Bulgarian priest, teacher and activist for autocephaly of the Bulgarian Orthodox Church. The different reception and spread of the two translation was probably due to their various cultural contexts and literary value. Rakić’s translation was widely disseminated in both printed editions and manuscript copies, two of which are described in detail in the present article. O dwóch słowiańskich przekładach dialogu Ofiara AbrahamaCelem artykułu jest ukazanie specyfiki dwóch południowosłowiańskich przekładów późnorenesansowego dialogu Ofiara Abrahama (Ἡ Θυσία τοῦ Ἀβραάμ Vincenzo Cornaro), autorstwa Vikentije Rakicia (1750–1818), pisarza i tłumacza, oraz Andreja Pop-Dojnowa Robowskiego (1801–1858), kapłana, kaznodziei i działacza na rzecz autokefalii Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej. Powstałe w różnych okolicznościach kulturowych, o innych wartościach artystycznych, odmiennie były przyjmowane i rozpowszechniane. Przekład V. Rakicia trafił również do kopistów kodeksów rękopiśmiennych w pierwszej połowie XIX wieku.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2016, 16
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Nie)zgodnie z przekonaniami ojca, (nie)zgodnie z Biblią, czyli o intertekstualnym świecie odniesień biblijnych w powieści Franz i François Françoisa Weyergansa
    (Not) in accordance with the father’s convictions, and (not) according the Bible: the world of intertextual biblical references in François Weyergans’s novel Franz and François
    Autorzy:
    Jarosz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046356.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Biblia
    ojciec
    syn
    intertekstualność
    ofiara Abrahama
    Święty Paweł
    The Bible
    father
    son
    intertextuality
    Abraham’s sacrifice
    St Paul
    Opis:
    Biblia, „wielki kod” jak nazywa ją Norman Frye jest niewyczerpanym zbiorem wielkich obrazów symbolicznych oraz źródłem norm etycznych. Ten aspekt pedagogiczny Biblii zarysowuje się z wielką siłą w autobiograficznej powieści Franz i François autorstwa Françoisa Weyergansa. Powieść Weyergansa to nie tylko utwór o trudnych relacjach ojca i syna lecz również pretekst do stworzenia specyficznej przestrzeni narracyjnej, w której bohater, François, podejmuje dialog z Biblią (ukazaną poprzez system intertekstualnych odniesień) oraz (co wydaje się niezwykle ważne) ze swoistymi interpretacjami tychże, dokonywanymi przez swojego ojca, Franza, twórcy powieści katolickich. Biorąc pod uwagę niezwykle polemiczny charakter tego dialogu, celem zaproponowanej analizy nie jest systematyczna prezentacja wszystkich zasygnalizowanych w powieści kontekstów biblijnych, lecz raczej próba przedstawienia kilku sytuacji egzystencjalnych z życia Françoisa, w których Biblia i jej wykładnia zaproponowana przez ojca, stają się ważnym, (choć nie zawsze bezkrytycznie akceptowanym) punktem odniesienia w kształtowaniu się osobowości chłopca. Wbrew intencjom ojca, François, oddala się od wartości biblijnych. Klęska pedagogiczna ojca czy Biblii? Z pewnością ostrzeżenie przeciwko zbyt pochopnej i egzaltowanej, w formie i treści, egzegezie biblijnej dokonywanej przez ojca-pisarza, prowadzącej do zaburzeń emocjonalnych Françoisa oraz do dyskredytacji, wartości biblijnych w oczach chłopca.
    The Bible, called by Northrop Frye “the great code”, is an inexhaustible collection of great symbolic images and a source of ethical norms. This – what one might call the pedagogic or educational aspect of the Bible – is powerfully present in the autobiographical novel by François Weyergans entitled Franz and François. Weyergans’s novel is not just a study of a difficult relationship between father and son, but also an excuse for creating a unique narrative space in which the main protagonist, François, initiates a dialogue with the Bible (perceived through a system of intertextual references), and with various interpretations thereof, put forward by his father, Franz, a Catholic novelist. Taking into account the highly polemical bent of the dialogue, the aim of the present paper is not a systematic presentation of all the biblical references and allusions detected in the novel, but, rather, an attempt to present a few existentially fraught situations from the life of François. In these contexts the Bible and its interpretation propounded by the father become an important (although by no means blindly accepted) reference point in the process of the formation of the boy’s personality. Against the intentions of the father, François gradually moves away from biblical values. Does this process amount to a failure of the Bible itself, or just of the father’s educational undertakings? However it might be, the novels certainly constitutes a powerful warning against the rash, exalted biblical exegesis of the writer-father, which leads inexorably to emotional troubles in the boy and to a discrediting of biblical values in his eyes.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 415-432
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemoc (nie)chciana przez Boga (Sdz 11,29-40; Rdz 22,1-19)?
    Violence (not) willed by God ((Judges 11:29-40; Genesis 22:1-19)?
    Autorzy:
    Lemański, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516569.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    Jefte
    Abraham
    córka Jeftego
    ślubowanie
    ofiary z dzieci
    duch Jahwe
    Jephthah
    Jephthah’s daughter
    vow
    child sacrifice
    spirit of Jehovah
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest w tym artykule ślub złożony przez Jeftego i ofiara złożona z jego jedynej córki jako jego skutek. Celem analizy jest odpowiedź na pytanie o stosunek Boga to tego wydarzenia. Sdz 11,29-40 rozpatrywane jest tu zarówno od strony krytycznoliterackiej, jak i z kontekście kanonicznym. Pierwsza perspektywa, w połączeniu z analizą egzegetyczną, pozwala sądzić, że test w swoim pierwotnym kształcie, był dość ambiwalentny w ocenie całego wydarzenia. Jego negatywną ocenę ofiar z dzieci można jedynie wywnioskować z szeroko rozumianego kontekstu deuteronomistycznego, w którym całe wydarzenie nabiera cech ilustracji skutków niejasności przepisów (Pwt 12,31; 18,10) i zbyt literalnego ich wypełniania (Pwt 23,22-24). Jest też zarazem ostrzeżeniem przed próbami manipulowania Bogiem poprzez proponowanie Mu „łapówek” (Pwt 16,19). W szerszym, kanonicznym kontekście (zwłaszcza w relacji do Rdz 22), Sdz 11,29-40 jawi się już jednoznacznie, jako wydarzenie oceniane negatywnie, a sam Jefte – choć szczerze poszukujący Boga, prezentuje się bardziej jako naśladowca Kananejczyków, a nie wyznawca Boga Izraela.
    The analysis presented in this paper focuses on Jephthah’s vow and his sacrifice of-fered to God of his only daughter as its consequence. The purpose of this analysis is to answer the question about God’s attitude to this event. In Judges 11:29-40, this is con-sidered both in terms of literary criticism and in the canonical context. The first perspective, in combination with the exegetical analysis, suggests that this test in its original form was quite ambivalent in the assessment of the entire event. Its negative assessment of child sacrifice can only be inferred from the broadly understood deuteronomistic context in which the entire event takes on the characteristics of illustration of the effects of vague provisions (Deuteronomy 12:31; 18:10) and too literal fulfilment of them (Deuteronomy 23:22-24). At the same time, it is also a warning against attempts to manipulate God by offering “bribes” to Him (Deuteronomy 16:19). In the broader canonical context (especially in relation to Genesis 22), Judges 11:29-40 already appears clearly as a negatively assessed event, while Jephthah – though sincerely seeking God – presents himself more as a follower of the Canaanites and not a follower of the God of Israel.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2017, 27; 73-106
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies