Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Abject" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
The Category of Ugliness in "Historie maniaków" by Roman Jaworski
Autorzy:
Sikorska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032272.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
abject
ugliness
corporeality
Opis:
The article undertakes to interpret the collection of short stories titled Historie maniaków by Roman Jaworski using the category of ugliness. So far, this work has been analysed through a different aesthetic category, namely the grotesque, while the author himself drew attention in the discussed collection of short stories to ugliness and recommended that it should be chosen as the principle perspective. The analysis focuses on the impact of the ugliness category on the shaping of elements of the world presented in the work: the creation of the characters and their corporeality, settings, as well as the very composition of the collection and the construction of the language used by the author. The paper finishes with an attempt to interpret Historie maniaków using contemporary humanistic theories, which consider the category of ugliness as a positive value.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2020, 9; 237-252
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka odbioru dzieła sztuki – na przykładzie twórczości Hansa Bellmera
The issue of the reception of a work of art - The study of the dolls of Hans Bellmer
Autorzy:
Trawiński, Tobiasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460380.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Abject
lalka
Aha-Erlebni
tożsamość
Hans Bellmer
Abject, doll
identity
Opis:
Tekst proponuje rozumienie dzieła sztuki jako bytu, istniejącego w stanie abjectu. Dzięki możliwości bycia w stanie pomiędzy, odbiorca może tworzyć swoją tożsamość. Krystalizuje ją dzięki dostrzeganiu w dziele swojego imago. Przez zjawisko Aha-Erlebnis potrafi zidentyfi kować się z dziełem, które staje się swoistym lustrem ego adresata. Problematyka, którą podejmuje autor, będzie egzemplifi kowana na przykładzie „Lalek” Hansa Bellmera, które poprzez swoją formę wpisują się w myśl abjectu Julii Kristevy.
The text presents a proposal to understanding work of art as being expressed in abjection. With works of art, the recipients can create their own identity. It is crystallizes by the recipient’s contact with their imago. By Aha-Erlebnis phenomenon they can identify with the work, which becomes a kind of recipient’s Ego mirror. Issues will be discussed on the example of Hans Bellmer’s Dolls, which by their form and presentation are part of the abject problem described by Julia Kristeva.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 603-609
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gorsząca inność. Dziecko jako abiekt
Scandalous otherness. Child as abject
Autorzy:
Rawski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520704.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
other
abject
child
mother
patriarchy
Opis:
The paper raises the problem of the child as the Great Other, who appears in the novels of Doris Lessing The Fifth Child and Kenzaburo Öe A personal matter. In both works coming into the world of the Other – a handicapped boy – puts to the test the moral foundations of the conservative society. Nobel Prize winners are making human vivisection that shall specifically examine the persistence of attitudes and values such as parenthood, love, responsibility, confidence in front of drastic Otherness. The child manifests its differences, can not cope in relations with the environment, for which it is something dangerous, threatening ordered hierarchy of the family. Scandal also cause parents responsible for the birth of the ,,monster”. In Doris Lessing novel mother is excommunicated from the patriarchal society, in the prose of Öe father is alone in the community in which he lives with his son. For the analysis of the text the theory of Julia Kristeva on disgust will be used. Categories of abject, semiotic-ness, ,,the stranger in me” will help answer the question – why the hyperactive boy (The Fifth Child) and a boy with cerebral hernia (A personal matter) cause scandal and fear.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2012, 4; 95-104
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hałasy, które nas nawiedzają. Cisza, żałoba i dźwiękowe abiekty
Haunting Noises. Silence, Mourning and Sound Abjects
Autorzy:
Brzostek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068821.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
silence
noise
specter
abject
mourning
Opis:
This paper focuses on the problem of silence regarded as an acoustic framework in which uncanny sonic phenomena appear. Some of these haunting noises take the form of sound abject — an unwanted sound of the human body, „neither [sound] subject nor [sound] object”. Borrowing terms from two eminent authors of twentieth-century aesthetics — Julia Kristeva, who proposed the concept of abject, and Pierre Schaeffer, who announced the existence of acousmatic sound objects, I hereby take the liberty of introducing the idea of „sound abject” — an unwanted, uncanny corporeal sound (the sound of the body itself ), uncontrolled by the self and constituting neither a subject nor an object but a sound phantasm that separates from the body and resounds worrisomely. I analyse the cases of sound installation created by Jan Simon as well as the Jamaican dub music production strategies.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 4; 13-26
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowanie ulotnego. Strategie archiwizowania w Pannie Liliance Ryszarda Schuberta
Autorzy:
Więckiewicz, Agnieszka,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897023.pdf
Data publikacji:
2018-08-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
performance
archive
Ryszard Schubert
abject
profanation
Opis:
The article attempts to interpret Ryszard Schubert’s works of in the light of performance and archive theory as well as Julia Kristeva’s theory of abject. The author analyses the language of Schubert’s novel and indicates an important problem for the writer, that is conveying the truth about the event in literature. While examining Schubert’s writing strategies, particular attention is paid to innovative language and formal solutions, due to which the writer reinterprets the traditional model of novel and literature.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2018, 62(1 (460)); 171-180
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem abiekcji w kulturze
Autorzy:
Tużnik, Marta Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643977.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Transgression
Körperlichkeit
abject
Ekel
abject art
Tabu
transgression
corporeality
disgust
taboo
transgresja
cielesność
abiekt
wstręt
tabu
Opis:
Den Artikel eröffnet die Frage nach der menschlichen Körperlichkeit und dem Körper, der als fremd und entwertet wahrgenommen wird, was wiederum den Anlass zur Analyse des Entwurfs des Abjekten gibt, eines Begriffs, der sich auf die Ekel erregenden Dimensionen der Körperlichkeit bezieht. Der Artikel beschäftigt sich weiter mit der Analyse der Anwendungsarten des Entwurfs abject in der polnischen und ausländischen Gegenwartskunst, z. B. in den Arbeiten solcher Künstler wie Grzegorz Klaman, Magdalena Moskwa, Karolina Żyniewicz, Cindy Sherman oder Casey Jenkins.
The article starts with a theme of corporeality as well as a human body perceived as unfamiliar and depreciated, which enables the analysis of the idea of abject, related to those dimensions of a body which arouses disgust. The remaining part of the article is dedicated to the analysis of ways of application of the abject in polish and foreign contemporary art, based on examples of such artists as: Grzegorz Klaman, Magdalena Moskwa, Karolina Żyniewicz, Cindy Sherman or Casey Jenkins.
Artykuł otwiera kwestia ludzkiej cielesności, oraz ciała, postrzeganego jako obce i deprecjonowane, co stanowi z kolei przyczynek do analizy koncepcji abiektalności, jako pojęcia odnoszącego się do wymiarów cielesności budzących wstręt. Pozostała część artykułu poświęcona jest analizie sposobów zastosowania koncepcji abject w polskiej oraz zagranicznej sztuce współczesnej, na przykładach prac takich artystów jak: Grzegorz Klaman, Magdalena Moskwa, Karolina Żyniewicz, Cindy Sherman czy Casey Jenkins. 
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 19
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstrętne przypadłości ciała w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Disgusting bodily ailments in Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki’s poetry
Autorzy:
Kijek, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391137.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
wstręt
abject
fizjologia
choroba
Opis:
This article presents a confrontation of consciousness with bodiliness and physiology which can be observed in the poetry of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. Dycki points out that there is no such thing as a disembodied consciousness and makes the attempts to cross borders which are determined by language. He tries to get through to the semiotic sources of subjectivity, paying attention to the fact that a human is not able to get out of the cultural burden. The body and physiology, in this poetry, have the transgressive potential which invalidate binary oppositions. The sublimation of abject, putting emphasis on the processes of disgust/rejection as the foundation of self-image formation, allow Dycki to weaken the power of the symbolic system and episodically elude the paternalistic order.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2013, 19; 11-24
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demons and the Body: Ingmar Bergman’s “The Magic Lantern” from a Somatopoetic Perspective
Autorzy:
Balbierz, Jan
Lisowski, George
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035227.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
medical humanities
Ingmar Bergman
somatoaesthetics
abject
disease
Opis:
The article attempts to show the work of Ingmar Bergman, in particular his 1987 quasi‑autobiography The Magic Lantern, from the perspective of the medical humanities. Following a slew of Swedish commentators, the article shows the problematic nature of reading Bergman’s text autobiographically, instead focusing on numerous representations of the body and illness. The somatic, psychic and psychosomatic insecurities of the narrator not only occupy a central place here, but they are also one of the basic themes of the Swedish director’s whole oeuvre (they appear, for instance, in the related narrative of Fanny and Alexander). The article also shows how Bergman benefited from the achievements of the American anti‑psychiatry movement and how his literary texts fit into wider cultural contexts in the tradition of melancholy, carnivalesque and abject writing.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, English Issue 3; 144-165
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Między dawnymi i młodszymi laty” – neo(animistyczne) i neo(pogańskie) tropy w kinie polskim
“Between the Years of Yore and Younger Years” – (Neo)Animistic and (Neo)Pagan Tropes in Polish Cinema
Autorzy:
Podsiadło-Kwiecień, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520542.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
animizm
pogańszczyzna
kino polskie
abiekt
animism
paganism
Polish cinema
abject
Opis:
W obrębie nowego animizmu proponuje się podejście do podmiotowości odmienne od zbudowanego na tradycji judeochrześcijańskiej, inną relację między naturą a kulturą, światem ludzkim i nie-ludzkim oraz ożywionym i nieożywionym. Elementy tego nurtu, peryferyjnego w kulturze polskiej, można odnaleźć w filmowych obrazach pogańszczyzny nadających mu status zjawiska wypartego bądź oswojonego przez chrześcijański kontekst. Twórcy współczesnych filmów polskich odwołujących się do tej tradycji szukają w niej spojrzenia na świat innego niż hierarchiczne, dualistyczne, oparte na modelu antropocentrycznym. Dzieła te łączy z ową tradycją egalitarny stosunek do świata zwierzęcego, szacunek do sprawstwa roślin, wiara w obecność duchów wykraczająca poza kontekst chrześcijański, wrażliwość na środowisko czy odniesienie do kultur pierwotnych. Jednocześnie autorzy tych dzieł dokonują jej rewaloryzacji, traktując ją jak „perspektywę ratunkową” w obliczu współczesnego kryzysu cywilizacyjnego.
The perspective of new animism offers an approach to the subjectivity and the relation between nature and culture, the human and non-human, as well as the animate and the inanimate, that differs from the one founded on the Judeo-Christian tradition. Marginal in Polish culture, this current can be found in film representations of paganism that nevertheless lend it the status of a repressed phenomenon or one tamed by the context of Christianity. The authors of contemporary Polish films that refer to this tradition look for an alternative to a world that is hierarchical, dualistic and based on an anthropocentric model. They connect with paganism though their egalitarian attitude towards animals (Agnieszka Holland’s Spoor), respect for the agency of plants (Agnieszka Holland’s Charlatan), belief in spirits beyond the Christian context (Małgorzata Szumowska’s Never Gonna Snow Again and Body), awareness of the natural environment (Katarzyna Klimkiewicz and Dominga Sotomayor Castillos’s La Isla) or reference to tribal cultures (Zbigniew Libera’s Walser). At the same time, these works re-evaluate said tradition, treating it as a “rescue perspective” in the face of the current civilizational crisis.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 65-86
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Święta misja profesora Abronsiusa”. Fantazmaty, abiektalność i transgresje w filmie Romana Polańskiego "Nieustraszeni pogromcy wampirów"
Autorzy:
Rawski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45458999.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman Polanski
The Fearless Vampire Killers
film
vampire
phantasm
abject
transgression.
Opis:
Roman Polanski’s The Fearless Vampire Killers is usually approached in film and cultural studies from a genological perspective: as a game with the convention and genres, a work that has the features of parody and pastiche, yet complies with the poetics of horror. When interpreting and analyzing the picture, it seems worthwhile to employ phantasmatic criticism drawing on the psychoanalytic theory of culture and consider the issue of the abject and transgressive nature of vampiric heroes. This leads to the exegesis of the film from a poststructuralist perspective with a focus on the existential and sexual aspects of vampirism, a topos analyzed by Maria Janion in terms of being a bloodsucker in the face of death, in the face of sex, and in the face of the tragic human condition. The ontic status of the beast seems to be particularly noteworthy if you consider its evolutionary aspect and the role that Polanski’s film played in this regard.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2023, 10, 10; 215-236
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carnival Revisited: The Return of the Clown in Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin”
Oblicza karnawału: powrót klauna w opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin”
Autorzy:
Antoszek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887111.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
abiekt
karnawał
klaun
gotyk
literatura horroru
transgresja
abject
carnival
carnivalesque
clown
gothic
horror literature
transgression
Opis:
Mimo że karnawał jako zjawisko społeczne został niemal zupełnie wyeliminowany z życia kulturalnego, elementy karnawałowej estetyki odnaleźć można w wielu współczesnych tekstach literackich. W opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin” karnawałowe święto okazuje się jedynie maską dla ponurego, podziemnego rytuału. Celem niniejszego artykuł jest przedstawienie jednego ze sposobów, w jaki literatura horroru wykorzystuje transgresję i karnawałową poetykę do tworzenia własnej ambiwalentnej przestrzeni. Przerażający podziemny rytuał wopowiadaniu jest nie tylko groteskowym odwróceniem bachtinowskiego „święta głupców”, ale także odzwierciedleniem osobistych lęków i obsesji narratora. Odsłaniając ciemne aspekty współczesnego świętowania, opowiadanie Ligottiego staje się komentarzem na temat samego procesu marginalizacji praktyk karnawałowych i jednoczesnego pojawienia się poetyki karnawałowej wliteraturze gotyckiej.
Although carnival as a social phenomenon has been virtually eliminated from cultural life, carnivalesque imagery seems to pervade a lot of contemporary writing. In Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin” a modern winter festival turns out to be only a mask for a sinister underground anti-fertility rite. The article explores the ways in which horror literature uses carnival’s transgressive potential and leading images to create an ambivalent space of chaos, evil, and perversity. In a truly grotesque reversal of carnival spirit, the Bakhtinian rejuvenating laughter is replaced by a mourning chant and celebration of “many shapes of death.” What is more, the dark ceremony in the story may be seen as an enactment of the narrator’s own pathological obsessions and private terrors. By revealing a contemporary festival’s hidden meaning and function, the story seems to comment upon the very process of the cultural suppression of carnival and gothic fiction’s subsequent appropriation of various cultural abjections framed in carnival’s ambivalent aesthetics.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 135-144
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwinejczyk na Alexanderplatz, czyli o możliwości zanieczyszczenia dominującej narracji
A Guinean on Alexanderplatz, or the Possibility of Contesting the Dominant Narrative
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520527.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Burhan Qurbani
Alfred Döblin
współczesne migracje
postkolonializm
determinizm społeczny
abiekt
ofiara
modern migration
postcolonialism
social determinism
abject
victim
Opis:
Czy między życiem w Republice Weimarskiej i współczesnej Republice Federalnej Niemiec istnieją jakieś punkty styczne? Czy los niemieckiego robotnika, mieszkańca Berlina pod koniec lat 20. XX w. można porównać do egzystencji afrykańskiego uchodźcy mieszkającego w stolicy Niemiec dziś? I w końcu: czy możliwe jest takie uwspółcześnienie i remediatyzacja opowieści, by różnica czasowa (niemal sto lat) i medialna (książka – film) istniejąca między jej jedną i drugą wersją nie pozbawiła tejże opowieści uroku i mądrości, jednym słowem: sensu? Odpowiedź na wszystkie pytania brzmi: tak. Autorka artykułu analizuje podobieństwa i różnice między powieścią Berlin Alexanderplatz: Dzieje Franciszka Biberkopfa Alfreda Döblina (1929) i filmem Berlin Alexanderplatz Burhana Qurbaniego (2020) w kontekście wybranych wątków teorii postkolonialnej, determinizmu społecznego oraz kategorii abiektu i ofiary Thomasa Elsaessera.
Are there any parallels between the life in the Weimar Republic and in present-day Germany? Is the fate of a labourer living in Berlin at the end of the 1920s comparable to the existence of an African refugee in the German capital today? And finally, is it possible to contemporize and to re-mediatize the story so that the time difference (almost a hundred years) and the media difference (book vs film) between its versions would not purge it of its charm and wisdom – in short, its significance? The answer to all these questions is: yes. The author of the article analyses similarities and differences between the novel Berlin Alexanderplatz by Alfred Döblin (1929) and the film Berlin Alexanderplatz by Burhan Qurbani (2020) in the context of postcolonial theory, social determinism, and the categories of the abject and victim introduced by Thomas Elsaesser.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 31-49
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka mięs(n)a
Pieces of Meat Art
Autorzy:
Sitko, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467551.pdf
Data publikacji:
2018-12-04
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mięso
sztuka współczesna
abiekt
Realne
das Ding/Rzecz
meat
contemporary art
the abject
the Real
das Ding/the Thing
Opis:
Sue Coe, an English artist, said that animal slaughter has become normalized because it was hidden. Plastic-wrapped pieces of meaton supermarket shelves do not resemble living beings. Meat intended for mass consumption is no longer real, while in the contemporary art we can find examples of the reverse. Meat art puts viewers in an uncomfortable situation because what the food industry conceals(killing animals, blood, guts), they canexperience directly in an art gallery. It seems that meat in the contemporary art enables symbolic reference to many issues. In my text, I would like to show examples of the use of animals/meat by artists to shock and collide viewers with the Real, as well as to ask them ethical questions.  
Sue Coe, angielska artystka, stwierdziła, że rzeź zwierząt uległa normalizacji, ponieważ została ukryta. Wystawione na półkach supermarketów zafoliowane kawałki mięsa nie przywodzą na myśl żywych istot. Mięso przeznaczone do masowej konsumpcji zostało odrealnione, natomiast w sztuce współczesnej znajdziemy przykłady procesu odwrotnego. Sztuka mięs(n)a stawia widzów w niewygodnej sytuacji, ponieważ to, co skrzętnie skrywa przemysł spożywczy (zabijanie zwierząt, krew, wnętrzności) dane jest im doświadczyć bezpośrednio. Wydaje się, że mięso w sztuce współczesnej umożliwia symboliczne odniesienie się do wielu kwestii. W swoim tekście chciałabym pokazać przykłady wykorzystania zwierząt/mięsa przez artystów, aby szokować i zderzać odbiorców z Realnym, a także zadawać im pytania natury etycznej.  
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2018, 38
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abiekt i trauma historyczna w „Wichrowych Wzgórzach” Andrei Arnold
The Abject and Historical Trauma in Andrea Arnold’s “Wuthering Heights”
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520523.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Julia Kristeva
Andrea Arnold
abiekt
kino dziedzictwa
kino abiektalne
niesamowite
wstręt
abject
heritage film
cinema of abjection
uncanny
repulsion
Opis:
Według Thomasa Elsaessera teoretyczna koncepcja abiektu Julii Kristevej przekroczyła granice psychoanalizy, zyskując krytyczne wsparcie w naukach społecznych i kulturowych jako tryb oporu wykraczający poza problem bycia ofiarą. Aby przetestować aplikowalność koncepcji Kristevej do celów analizy filmu, autorka wybrała adaptację Wichrowych Wzgórz (2011) Andrei Arnold. Tekst filmowy autorka pozycjonuje w szerszym kontekście tradycji kina dziedzictwa (dark heritage), w paradygmacie kina abiektalnego Elsaessera (nawiedzenie przez traumatyczną historię) oraz w teorii intertekstualności Kristevej (zakłócenie porządku politycznego/społecznego/kulturowego). Zrealizowana przez Arnold wersja klasycznej powieści gotyckiej akcentuje abiektalny charakter „monstrualnego Innego” za pośrednictwem ciała, rasy i etniczności. Autorka bada, do jakiego stopnia film może skonfrontować nas z trzema zasadniczymi trybami abiekcji: abiektalną przemocą, abiektalnym językiem i abiektalnym ja.
According to Thomas Elsaesser, Julia Kristeva’s theoretical concept of abjection has extended beyond the psychoanalytical realm, receiving critical support in social and cultural studies, as a mode of defiance beyond victimhood. The author of the article chose Andrea Arnold’s adaptation of Wuthering Heights (2011) to probe the applicability of Kristeva’s concept for the purpose of film analysis. The film text is positioned in the wider context of the heritage film tradition (dark heritage), in the paradigm of Elsaesser’s cinema of abjection (haunted by traumatic history) and in Kristeva’s theory of intertextuality (disturbance of the political/social/cultural order). Arnold’s version of the classical Gothic novel accentuates the abjection of the “monstrous Other” through the issues of body, race and ethnicity. The article examines to what extent film can confront us with three fundamental modes of abjection: abject terror, abject language and the abject self.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 114; 6-30
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abiekt uwięziony w języku: Współczesne inscenizacje mitu Fedry w teatrze polskim – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
The Abject Trapped in Language: Contemporary Stagings of the Myth of Phaedra – Kleczewska, Zadara, Wiśniewski
Autorzy:
Budzowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36128146.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
mit Fedry
abiekt
język dramatu
inscenizacja
Maja Kleczewska
Michał Zadara
Grzegorz Wiśniewski
myth of Phaedra
abject
language of drama
mise en scène
Opis:
Artykuł przedstawia analizę porównawczą trzech współczesnych inscenizacji mitu Fedry wyreżyserowanych przez Maję Kleczewską (Teatr Narodowy w Warszawie, 2006), Michała Zadarę (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 2006) i Grzegorza Wiśniewskiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, 2019). Ramę teoretyczną rozważań stanowi koncepcja abiektalności postaci Fedry i jej reprezentacji w języku dramatu. Przedmiotem analizy są reżyserskie interwencje w teksty literackie podejmujące mit Fedry: strategie ich multiplikacji, modyfikacji i anihilacji. W intertekstualnym przedstawieniu Kleczewskiej, zestawiającej różne powiązane z tematem dramaty, tekst i język stają się mniej istotne niż ciała aktorów. W ironicznym teatrze Zadary formacja dyskursywna klasycystycznego tekstu Racine’a zostaje poddana dekonstrukcyjnej analizie, ale staje się zarazem głównym tematem przedstawienia. Wiśniewski powraca do języka Racine’a, ale próbuje go przekroczyć, kontrapunktując go wyciszoną i oszczędną grą aktorską wzmacnianą kilkoma mocnymi frazami muzycznymi. Trzy analizowane przedstawienia wpisują się w koncepcję teatru jako laboratorium kryzysu, w tym przypadku – kryzysu abiektalności.
This article presents a comparative analysis of three contemporary stagings of the myth of Phaedra: by Maja Kleczewska (Teatr Narodowy, Warsaw 2006), Michał Zadara (Narodowy Teatr Stary, Cracow 2006), and Grzegorz Wiśniewski (Teatr Wybrzeże, Gdańsk 2019). The theoretical framework refers to the abject quality of the character of Phaedra and its representation in language. The author analyses the directors’ interventions in literary texts reworking the myth of Phaedra: strategies ranging from multiplication, through modification, to annihilation of the dramatic text. In Kleczewska’s intertextual staging, which juxtaposes different plays addressing the theme, the text and the language become less important than the actors’ physicality. Zadara’s ironic theatre deconstructs the discursive formation of Racine’s classical tragedy, while retaining it as the main subject of the performance. Wiśniewski returns to Rancine’s language, but tries to transcend it, counterbalancing it with quiet, restrained acting, enhanced by strong musical phrases. The three stagings resonate with the concept of the theatre as a laboratory of crisis, here: of the crisis of the abject.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 51-70
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies