Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ADAM" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Юльян Ляскоўскі як беларускамоўны літаратар
Julian Laskowski jako pisarz białoruskojęzyczny
Autorzy:
Chaustowicz, Mikałaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32224644.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian-language works
Ziemielka maja…
Pad dudu
mystification in literature
Adam Honory Kirkor
Yulian Mroczek
utwory białoruskojęzyczne
Ziemielka maja...
mistyfikacja w literaturze
Julian Mroczek
беларускамоўныя творы
даследніцкая містыфікацыя
Адам Ганоры Кіркор
Юльян Мрочак
Opis:
Charakterystyczną cechą białoruskiego procesu literackiego XIX wieku jest paralelne występowanie dzieł autorskich oraz anonimowych. W korpusie  tekstów artystycznych tego okresu znajduje się ponad sto anonimowych dzieł. Znamy wprawdzie imiona i nazwiska wielu pisarzy, którzy rzekomo  pisali po białorusku, ale do naszych czasów nie zachowały się żadne białoruskie utwory. Przedmiotem niniejszego badania są perypetie życiowe i twórcze losy Juliana Laskowskiego (1826–1889), a także hipotezy dotyczące możliwego zaangażowania poety w powstanie wiersza Zahraj, zahraj,  chłopcze mały... oraz tekstów propagandowych dla ludu z początku lat 60. XIX w. Artykuł, oparty na analizie materiałów drukowanych i rękopiśmiennych, dowodzi, że J. Laskowski, występujący najczęściej pod pseudonimami J. Korabicz, Marcin Mizera i Mroczek, w swojej twórczości posługiwał się nie tylko językiem polskim, ale także białoruskim. Jest wielce prawdopodobne, że wiersze Ziemielka maja… i Pad dudu, opublikowane przez niego jako ludowe w artykule Słówko o pieśni (1882), są jego  autorstwa. Jednak najbardziej znaczącym dowodem tego, że J. Laskowski pisał po białorusku, jest wypowiedź Adama Honory Kirkora, w której znany wileński redaktor i wydawca włącza poetę i publicystę Juliana Mroczka do grona najsłynniejszych pisarzy białoruskich połowy XIX wieku – Wincenta Dunina-Marcinkiewicza, Arcioma Weryha-Darewskiego, Władysława Syrokomli, Wikiencija K.
A distinctive feature of the Belarusian literary process of the 19th century is the parallel presence of authorial and anonymous works. In the corpus of artistic texts of this period there are more than a hundred anonymous works. We know the names and surnames of many writers who allegedly wrote in Belarusian, but to our time no Belarusian works have survived. The subject of this study is the life and creative vicissitudes of Yulian Liaskouski (1826–1889), as well as hypotheses regarding the possible involvement of the poet in the creation of the poem Zahraj, zahraj, chłopcze mały... (Play, Play, Boy Small...) and propaganda texts for the people from the early 1860s. The article, based on the analysis of printed and handwritten materials, proves that Yulian Liaskouski, who most often performed under the pseudonyms Y. Korabicz, Marcin Mizera, and Mroczek, used not only Polish, but also Belarusian in his works. It is very likely that the poems Ziemielka maja… (My land…) and Pad dudu (Sing the Bagpipe Pad), published by him as folk ones in the article Słówko o pieśni (A Word about Song) (1882), belong to him. However, the most significant evidence in favour of the fact that Y. Liaskouski has written some works in Belarusian is the statement of Adam Honori Kirkor, in which a well-known Vilnius editor and publisher includes the poet and publicist Yulian Mroczek among the most famous Belarusian writers of the middle of the 19th century – Vincent Dunin-Marcinkewicz, Arciom Viaryha-Dareuski, Uladislau Syrakomlia, Vikentij K.
Беларускі літаратурны працэс у ХІХ ст. адметны тым, што ў корпусе ягоных мастацкіх тэкстаў маецца больш за сто ананімных твораў. І гэта пры тым, што мы ведаем імёны і прозвішчы шматлікіх літаратараў таго часу, якія, па сведчанні сучаснікаў, пісаліпа-беларуску, але анічога з іхняе беларускамоўнае спадчыны нібыта не захавалася. Прадметам дадзенага даследавання з’яўляюцца перыпетыі жыцця і творчага лёсу ЮльянаЛяскоўскага (1826–1889), а таксама гіпотэзы адносна магчымай датычнасці паэта да напісання верша Zahraj, zahraj, chłopcze mały... і агітацыйных тэкстаў для люду на пачатку 1860-х гг. У артыкуле на падставе аналізу друкаваных і рукапісных матэрыялаўдаводзіцца, што Ю. Ляскоўскі, які часцей за ўсё выступаў пад псеўданімамі J. Korabicz, Marcin Mizera, а таксама Mroczek, выкарыстоўваў у сваёй творчасці не толькі польскую мову, але і беларускую. Вельмі імаверна, што яму належаць вершы Ziemielka maja… і Pad dudu, апублікаваныя ім як народныя ў артыкуле Słówko o pieśni (1882). Аднак самым істотным сведчаннем на карысць таго, што Ю. Ляскоўскі пісаў па-беларуску, з’яўляеццасцверджанне Адама Ганоры Кіркора, у якім знаны віленскі рэдактар і выдавец далучае паэта і публіцыста Юльяна Мрочака да кагорты самых вядомых беларускамоўных літаратараў сярэдзіны ХІХ стагоддзя – Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча, Арцёма Вярыгі- Дарэўскага, Уладзіслава Сыракомлі, Вікенція К.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 125-137
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ценные предметы в белорусских народных песнях с родины Адама Мицкевича
Valuable items from Adam Mitskevich’s homeland in Belarusian folk songs
Autorzy:
Kazanina, Viola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131034.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
valuable items
history of art
antique practice
Belarusian folk songs from the homeland of Adam Mitskevich
Opis:
The article provides a description and an analysis of the literary context of valuable items in the well-known lyrics of national folk songs of the Belarusian Ponemania. A romantic poet Adam Mitskevich (1798–1855) was born in the land of Ponemania, not far from the town of Novogrudok and Lake Svityaz. In his poems, he borrowed a lot from local folklore – fairy tales, legends, and songs. The article aims to characterize the valuable items described in Belarusian folk songs, recorded in the homeland of Adam Mitskevich, from the perspective of the history of art and antiques.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2021; 329-340
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Цветовые лексемы как средство выражения аксиологических категорий в поэме Адама Мицкевича Пан Тадеуш
Color lexemes as the exponents of axiological categories in „Pan Tadeusz”, the poem by Adam Mitskevitch
Autorzy:
Alimpijewa, Roza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480937.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
color lexemes
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz
axiological categories
Opis:
The aim of this paper is to research a specific character of color lexemes realization in A. Mitskevitch poem Pan Tadeusz as a means of expressing value categories (Motherland, God - through the color images of the Niemen river, some forests and home meadows, the sun and the sky, human eyes) particularly meaningful both for the author and for his characters. As a priority the lexemes - the nominators of blue, green, red and white colors in their limited correlation with the lexemes of light are pointed out. The role of these lexemes in constructing axiological fragment of the created by the text world view is determined.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 379-388
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традиция эпохи и индивидуальные черты стиля переводчика (Иван Бунин как переводчик “Астр” Адама Асныка)
The Tradition of the Epoch and the Individual Features of the Translator’s Style: Ivan Bunin as the Translator of Adam Asnyk’s “Asters”
Autorzy:
Bednarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968437.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Asnyk
Ivan Bunin
tradition of the epoch
translation
semantics
адам аснык
иван бунин
традиция эпохи
перевод
семантика
Opis:
Автор статьи рассматривает стихотворение «последнего польского романтика» Адама Асныка в переводе Ивана Бунина на русский язык. В ходе рассуждений учитываются тра- диции перевода, польское и русское социокультурное пространство, а также подход Бунина к переводу. В итоге автор приходит к выводу, что литературная традиция «романтическо-го перевода» и связь русского поэта с пушкинской традицией способствовали нарушению семантических полей подлинника, одновременно способствуя расширению семантического пространства перевода.
The author analyzes a poem of ‘the last Polish Romantic’ Adam Asnyk in the Russian translation by Ivan Bunin. Aspects taken into consideration include the traditions of translation, Polish and Russian sociocultural spaces, as well as Bunin’s approach to translation. The author concludes that the literary tradition of ‘Romantic translation’ and the connection of the Russian poet with Pushkin’s tradition were factors leading to the disturbance of semantic fields of the original, at the same time contributing to the expansion of the semantic space of the translation.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 271-282
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рамантычны фалькларызм Адама Мiцкевiча i Яна Баршчэўскага: пераемнасць i творчае развiццë (да 170-цi годдзя з дня развiтання з Янам Баршчэўскiм)
Adam Mitskevich’s and Jan Barshchevski’s romantic folklorism: capacity and creative development (to the 170th anniversary of Jan Barshchevski’s farewell ceremony)
Autorzy:
Minskiewicz, Serż
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131015.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Classicism
Romanticism
comparative analysis
author
folklore
Adam Mitskevich
Jan Barshchevski
Opis:
The article studies similarities and differences in Adam Mitskevich’s and Jan Barshchevski’s methods and creative approaches. Special attention is paid to folklorism in the writers’ works. The author of the article conducts a comparative analysis of Jan Barshchevski’s poem Sierota (The Orphan) and the collection of stories Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach (Nobleman Zawalnia, or Belarus in Fantastic Stories) to the poem Dziady (Forefathers) by Adam Mickiewicz. An undoubtedly successful innovation of Jan Barshchevski was the transfer of romantic folklorism into prose. This allowed the writer to create vivid and exciting pictures of life and moral world of Belarusians. The article is devoted to the 170th anniversary of Jan Barshchevski’s farewell ceremony.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2021; 123-134
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Паэзія Адама Асныка ў кантэксце беларускай культурна-гістарычнай парадыгмы
Poezja Adama Asnyka w kontekście białoruskiego paradygmatu kulturowo-historycznego
Autorzy:
Brusewicz, Anatol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222667.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Adam Asnyk
cultural and historical paradigm
Belarusian-Polish literary borderland
paradygmat kulturowo-historyczny
białorusko-polskie pogranicze literackie
Адам Аснык
культурна-гістарычная парадыгма
беларуска-польскае літаратурнае памежжа
Opis:
The purpose of the article is to study the artistic features of the lyrics of Adam Asnyk, analyse the ideological and aesthetic foundations of his creative method and poetic style, as well as scientific understanding of the place and role of this outstanding representative of Polish literature within the Belarusian cultural and historical paradigm. To achieve this goal, on the example of individual poems, the methods of artistic interpretation by the poet of a number of issues that worried both him and Polish society in the era of post-romanticism were shown. It should be noted that A. Asnyk was a native of the so-called „Russian” Poland – those regions that, after the partition of the Polish–Lithuanian Commonwealth, together with the lands of the Grand Duchy of Lithuania (Belarusian lands), became part of the Russian Empire. This fact becomes not only one of the main factors that influenced the formation of the creative consciousness of A. Asnyk himself, but also the key to explaining how and why his poetry found a response from Belarusian writers – Yanka Luchina, Yanka Kupala, Zoska Veras, Yanka Bryl. Also, the genuine interest of Belarusians in the Polish author is explained by common cultural and historical values and traditions, a similar orientation towards representatives of the previous era (Adam Mitskevich, Juliush Slovatsky, Andrzej Toviansky) with simultaneous rejection of some principles of romantic art.
Celem artykułu jest analiza stylu poetyckiego liryki Adama Asnyka, opis podstaw ideowo-estetycznych jego metody twórczej, a także określenie miejsca i roli tego wybitnego przedstawiciela literatury polskiej w nawiązaniu do białoruskiego paradygmatu kulturowo-historycznego. Na podstawie wybranych utworów literackich autor wskazuje interpretacje artystyczne Asnyka szeregu zagadnień, które niepokoiły zarówno jego samego, jak i społeczeństwo polskie w dobie postromantyzmu. Należy zauważyć, że A. Asnyk pochodził z tzw. „ruskiej” Polski, tj. regionów, które w wyniku zaborów Rzeczypospolitej wraz z Wielkim Księstwem Litewskim (ziemie białoruskie) weszły w skład Imperium Rosyjskiego. Fakt ten był nie tylko jednym z głównych czynników, które wpłynęły na kształtowanie się świadomości twórczej samego A. Asnyka, ale także kluczem do wyjaśnienia, jak i dlaczego wiersze poety wywarły wpływ na białoruskich pisarzy – Janka Łuczynę, Janka Kupałę, Zośkę Wieras, Janka Bryla. Ponadto znaczące zainteresowanie Białorusinów polskim autorem można objaśnić wspólnymi polsko-białoruskimi wartościami i tradycjami kulturowo-historycznymi, a także nawiązaniem do przedstawicieli poprzedniej epoki (Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Andrzeja Towiańskiego) przy jednoczesnym odrzuceniu niektórych zasad estetycznych epoki romantyzmu.
Мэтай артыкула з’яўляецца вывучэнне мастацкіх асаблівасцей лірыкі Адама Асныка, аналіз ідэйна-эстэтычных асноў яго творчага метаду і паэтычнага стылю, а таксама навуковае асэнсаванне месца і ролі гэтага яркага прадстаўніка польскай літаратуры ўнутры беларускай культурна-гістарычнай парадыгмы. Для рэалізацыі дадзенай мэты на прыкладзе асобных вершаў былі паказаны спосабы мастацкай інтэрпрэтацыі паэтам шэрагу пытанняў, якія хвалявалі і яго самога, і польскае грамадства ў эпоху пострамантызму. Варта заўважыць, што А. Аснык з’яўляўся выхадцам з так званай „рускай” Польшчы – тых рэгіёнаў, якія пасля падзелу Рэчы Паспалітай разам з землямі Вялікага Княства Літоўскага (беларускімі землямі) увайшлі ў склад Расійскай імперыі. Гэты факт становіцца не толькі адным з галоўных фактараў, якія паўплывалі на асаблівасць фармавання творчай свядомасці самога А. Асныка, але і ключом да тлумачэння, як і чаму яго паэзія знаходзіла водгук у беларускіх літаратараў – Янкі Лучыны, Янкі Купалы, Зоські Верас, Янкі Брыля. Таксама непадробная цікавасць беларусаў да польскага аўтара тлумачыцца агульнымі культурна-гістарычнымі каштоўнасцямі і традыцыямі, аналагічнай арыентацыяй на прадстаўнікоў папярэдняй эпохі (Адама Міцкевіча, Юльюша Славацкага, Анджэя Тавяньскага) з адначасовым непрыманнем некаторых прынцыпаў рамантычнага мастацтва.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 115-131
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Об одном варианте духовного стиха „Плач Адама о рае”
On a Version of the Spiritual Poem “Adam’s Lament”
Autorzy:
Рождественская, Милена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968321.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
"Adam’s Lament"
early Russian manuscript
syllabic verse
18th century
плач адама
xviii век
древнерусские рукописи
силлабический стих
Opis:
Статья посвящена публикации и комментарию духовного силлабического стиха “Плач Адама” о рае по списку XVIII века из собрания Библиотеки Сыктывкарского государственного университета. Этот текст имеет особенности композиционного и идейного характера, отличные от традиционного текста “Плача Адама”, который известен в древнерусских рукописях со второй половины XV в. Он написан силлабическим стихом и представляет собой интересный образец «народной религиозной лирики» Нового времени.
The paper introduces the publication of and offers comments on “Adam’s Lament”, a spiritual syllabic poem from an eighteenth-century manuscript preserved in the Library of Syktyvkar State University. The text has a number of compositional and ideological characteristics distinguishing it from the traditional “Adam’s Lament” recorded in early Russian manuscripts dating from the second half of the 15th century or later. This syllabic verse is a notable example of the modern age religious folk poetry.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, Zeszyt specjalny 2015; 157-163
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К военно-дипломатической ситуации одной коалиционной войны начала XIX в.
To the Military-Diplomatic Situation of One Coalition War in the Early XIX Century
O sytuacji wojskowo-dyplomatycznej jednej wojny koalicyjnej na początku XIX wieku
Autorzy:
Iskyul, Sergey N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053602.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyplomacja i polityka zagraniczna
Adam Czartoryski
koalicje przeciwko Francji
Aleksander I
Fryderyk-Wilhelm III
Prusy
diplomacy and foreign policy
Adam Chartoryski
Coalitions against France
Alexander I
Frederick-Wilhelm III
Prussia
Opis:
В статье раскрывается один из сложных внешнеполитических и дипломатических эпизодов в преддверии коалиционной войны 1805 г., указывающий на стремление Александра I вовлечь в очередную коалицию против Франции Пруссию, без участия которой ни российский император, ни его союзники не могли надеяться на успех. В исторических исследованиях констатируется, что упорное желание прусского короля, союзника российского императора со времени свидания двух монархов в 1802 г. в Мемеле, сохранить нейтралитет Пруссии, в конце концов, было преодолено подтверждением русско-прусских союзных отношений во время визита Александра I в Берлин в 1805 г. Вместе с тем остается неизвестным, что император считал возможным преодоление прусского нейтралитета, не останавливаясь перед применением силы. С этой целью предполагалось, что российская армия, не считаясь с суверенитетом Пруссии, в определенный момент перейдет границы королевства. Более того, в случае прусского сопротивления, армия вторжения должна была обращаться с Пруссией как с враждебной страной. Анализ обнаруженных в Архиве внешней политики Российской империи документов позволяет сделать вывод о том, что тогдашняя дипломатическая ситуация была на гране разрыва между союзниками. В случае такого развития событий, вместо коалиционной войны против Франции могло иметь место вооруженное противоборство двух ее ключевых союзников – такова внешнеполитическая реальность ситуации 1805 г. Она, эта ситуация, в конечном итоге привела к тому, что Пруссия, несмотря на подписание королем союзной конвенции с Александром I и даже несмотря на то, что прусские войска уже выдвигались на театр будущих военных действий, должна была сепаратно пойти на соглашение с Францией. В результате Пруссия так и не приняла участия в войне, а коалиция потерпела катастрофическое поражение при Аустерлице.
W artykule omówiono jeden z trudnych epizodów zagranicznych i dyplomatycznych w przededniu wojny koalicyjnej z 1805 r., w tym zamiar Aleksandra I wciągnięcia Prus do koalicji antyfrancuskiej, bez której alianci nie mogliby liczyć na sukces. W literaturze historycznej stwierdza się, że uporczywe dążenie króla pruskiego do utrzymania polityki neutralności Prus zostało ostatecznie przezwyciężone przez potwierdzenie sojuszu Rosji z Prusami podczas wizyty cara rosyjskiego w Berlinie. Nie wiadomo jednak, czy car uznawał za możliwe przezwyciężenie pruskiej neutralności siłą. Ponadto zakłada się, że dla realizacji tego celu armia rosyjska, niezależnie od suwerenności Prus, w pewnym momencie była gotowa przekroczyć granice królestwa. W przypadku pruskiego oporu armia inwazyjna musiałaby traktować Prusy jako kraj wrogi. Analiza dokumentów znalezionych w Archiwum Polityki Zagranicznej Imperium Rosyjskiego sugeruje, że sytuacja dyplomatyczna była na krawędzi rozłamu między sojusznikami. W przypadku takiego rozwoju wydarzeń, zamiast wojny koalicyjnej z Francją, mogłoby dojść do zbrojnej konfrontacji między sojusznikami – takie były realia polityki zagranicznej z 1805 r. Ta sytuacja ostatecznie doprowadziła do tego, że król pruski (chociaż zawarł sojusz z Aleksandrem I i przeniósł swoje wojska na teatr przyszłych działań wojennych) nie brał udziału w wojnie i dlatego w dużej mierze koalicja została pokonana.
This article discussed one of the difficult foreign and diplomatic episodes on the eve of Coalition War in 1805, including the desire of Alexander I bring Prussia into anti-French Coalition, without which the Allies could not hope for success. In historical literature it is stated that the stubborn desire of the Prussian king to maintain the policy of neutrality of Prussia was finally overcome by the confirmation of the alliance between Russia and Prussia during the visit of the Russian emperor in Berlin. But it is remained unknown, that the emperor considered as possible to overcome the Prussian neutrality by using force. Furthermore, to this end, it is assumed that the Russian army, regardless of the sovereignty of Prussia, at a certain moment would cross the borders of the kingdom. In the event of Prussian resistance, the invading army had to treat it as a hostile country. An analysis of the documents found in the Russian Empire Foreign Policy Archive suggests that the diplomatic situation was on the brink of a rift between the allies. In case off such development of the events, instead of Coalition war against France, an armed confrontation between its two key allies could have take place – such is the foreign policy reality of the situation in 1805. This situation ultimately led to the fact that Prussian King (although he made an alliance with Alexander I and moved his troops to the theater of future military operations) did not part in the war, and this is largely why this coalition was defeated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 143-166
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
За възможните източници на апокрифния мотив „Сатанаил отказва да се поклони на Адам“ в едно раннохристиянско мъчение
Autorzy:
Стойкова [Stoĭkova], Ана [Ana]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677904.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Old Testament apocrypha
Satanael
Adam
Slavonic Passion of St. George
Opis:
On the possible sources of the apocryphal motif “Satanael refuses to bow to Adam” in one early Christian passionThe article discusses the medieval literary works containing one of the variants of the apocryphal motif “the fall of the Rebel Angel from Heaven,” where Satanael calls himself “a fire flame” and refuses to bow to Adam, who was created “from mud.” A variant of this motif is found in the Slavonic version of an early anonymous Passion of St. George, while its Latin, Coptic and Ethiopian versions contain a more simplified variant – the reason for the refusal of the angel is his superior position in comparison to man. It seems possible that the Slavonic version preserved the original variant of the motif, known in the same form in only two more works – the Greek-Slavonic Apocalypse of Baruch (3 Baruch) and the Syriac Cave of Treasures, both of which preserved archaic features, whereas the Latin and the Oriental versions show traces of later changes. If this is indeed the case, the replacement of the earlier version occurred at a very early stage of the development of the text, probably already during the circulation of the Passion in Palestine or in Sinai. O możliwych źródłach apokryficznego motywu „Satanael odmawia złożenia hołdu Adamowi” w pewnej wczesnochrześcijańskiej pasjiW artykule przedstawiono średniowieczne dzieła literackie, zawierające jeden z wariantów motywu apokryficznego – upadek z nieba zbuntowanego anioła, w którym Satanael nazywa siebie samego „płomieniem ognia” i odmawia złożenia hołdu stworzonemu z błota Adamowi. Wariant tego motywu został odkryty w słowiańskiej wersji wczesnochrześcijańskiej Pasji św. Jerzego (anonimowego autora), podczas gdy wersje łacińska, koptyjska i etiopska przedstawiają ten wątek w sposób dalece uproszczony – powodem odmowy anioła jest jego wyższa pozycja w stosunku do człowieka. Wydaje się prawdopodobne, że słowiańska wersja zachowała oryginalny wariant motywu, występujący w tej samej formie tylko w dwóch jeszcze pracach – grecko-słowiańskiej Apokalipsie Barucha (3 Baruch) i syryjskiej Grocie Skarbów, obu mających cechy archaiczne, podczas gdy w wersji łacińskiej i orientalnych widoczne są już zmiany. Jeśli faktycznie tak jest, to zastąpienie wcześniejszej wersji musiało nastąpić na wczesnym stadium rozwoju tekstu, prawdopodobnie już w czasie cyrkulowania Pasji w Palestynie lub na Synaju.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Документи и дела. Една книга за България, издадена в Полша
Documents and cases. A book about Bulgaria published in Poland
Autorzy:
Иванова, Мая
Ковачева, Адриана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694497.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish-Bulgarian contacts
biography
archival research
history of the Adam Mickiewicz University in Poznan
Opis:
-
The article aims to represent a recently recovered anthology about Bulgaria printed in Poznan, Poland, in 1938. Inspired by Diana Crane’s idea of the invisible colleges the authors retrace the intercommunication within a circle of researchers interested in promoting Bulgaria abroad. The revisited and almost unknown until now biography of the main editor of the book – Metody Konstantinov – is an avenue of approach to the specific paradigm that connects all the participants in the anthology. A short summary of the anthologised articles encompasses several main linguistic problems concerning the retrieving of the texts.
Źródło:
Slavica Lodziensia; 2018, 2; 163-171
2544-1795
Pojawia się w:
Slavica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Аляксандар Ельскі як перакладчык Пана Тадэвуша Адама Міцкевіча
Autorzy:
Хаўстовіч, Мікола
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624978.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Aleksander Jelski, national renaissance, Adam Mickiewicz's Pan Tadeusz
Aleksander Jelski, odrodzenie narodowe, Pan Tadeusz Adama Mickiewicza
Аляксандар Ельскі, пераклад, "Пан Тадэвуш", Адам Міцкевіч, выданне, рукапіс, нацыянальнае адраджэнне
Opis:
This article presents a new interpretation of Aleksander Jelski’s role in the Belarusian national renaissance at the end of the 19th century. It also claims Jelski's works to be the base of the ''Nasha Niva'' phenomenon. His translation of the first book of Adam Mickiewicz's Pan Tadeusz is especially important. Materials found in archives have allowed us to include documentation of the translation's publishing process into our study,
Aleksander Jelski jako tłumacz „Pana Tadeusza” Adama MickiewiczaW artykule została podjęta próba przemyślenia roli Aleksandra Jelskiego w białoruskim odrodzeniu narodowym z końca XIX w. Autor wskazuje również, że prace Jelskiego stały się fundamentem, na którym wyrosła „naszaniustwa”. Szczególne znaczenie wśród jego prac miało tłumaczenie pierwszej księgi Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Znalezione materiały archiwalne pozwoliły przedstawić informacje o przygotowaniu tłumaczenia do druku.
У артыкуле робіцца спроба пераасэнсавання ролі А. Ельскага ў беларускім нацыянальным адраджэнні канца ХІХ ст.; сцвярджаецца таксама, што працы А. Ельскага сталі той базай, на аснове якой узнікла “нашаніўства”. Асаблівае значэнне сярод гэтых прац меў пераклад першае кнігі Пана Тадэвуша А. Міцкевіча. Выяўленыя архіўныя матэрыялы дазволілі ўвесці ў навуковы ўжытак звесткі адносна падрыхтоўкі перакладу да выдання.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2017, 11
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам и Ева как прообраз Нового Адама и Новой Евы (по учению святителя Иринея Лионского, Тертуллиана и святителя Викторина Петавийского). К вопросу о теории рекапитуляции в раннехристианском богословии
Autorzy:
Khandoga, Nikolay A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007418.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Adam i Ewa
Nowy Adam i Nowa Ewa
św. Ireneusz z Lyonu
Tertulian
św. Wiktoryn z Poetovium
teoria rekapitulacji
okres przednicejski
typologiczna metoda interpretacji Pisma Świętego
Adam and Eve
New Adam and New Eve
Saint Irenaeus of Lyon
Tertullian
Saint Victorinus of Poetovio
the theory of recapitulation
the ante-nicene period
the typological method of interpreting Holy Scripture
Opis:
The doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve (the so-called theory of recapitulation) was first encountered in the epistles of the apostle Paul. Revealing the main feature of this teaching, the supreme apostle reports that the disobedience and sin that Adam and Eve committed were corrected by New Adam and New Eve (see: Rom. 5, 14-15). As a result, instead of the death of Adam and Eve and their descendants (by bodily birth), humanity received immortality, starting with New Adam and New Eve and their descendants (by spiritual birth). Subsequently, the pre-nicene christian writers, for example, Irenaeus of Lyon, Tertullian and Victorinus of Poetovio, resorted to the doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve. Developing the theory of recapitulation, Irenaeus of Lyon in his works — «Against heresies» and «Proof of the apostolic sermon» — used the epistles of the apostle Paul and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Lyon taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, New Adam, or the Lord Jesus Christ, was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the incarnate Son of God suffered. In addition, what the virgin Eve did not fulfill, being disobedient, since she ate the forbidden fruit, the Virgin Mary did, being obedient, since she gave birth to the Lord Jesus Christ. Following tradition in the presentation of the theory of cancer-capitulation, Tertullian in his treatise «On the flesh of Christ» uses the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological-mysterious method of interpreting Holy Scripture. The first latin theologian in his work resorted to analogies: the first is an uncultivated land, that is, since the first Adam was created from an uncultivated earth — the Second Adam was also created from an uncultivated earth, or was born from the Blessed Virgin Mary; the second — the heard word, that is, because through the heard word the first Eve sinned — the second Eve also through the heard word did not sin, or became the cause of the salvation of the entire human race. Developing the theory of recapitulation, Victorinus of Poetovio in his works — «On the сreation of the world» and «On the life of Christ» — relied on the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Poetovio taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, the incarnate Son of God was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam and Eve violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the Annunciation of the Blessed Virgin Mary took place and the Lord Jesus Christ suffered; and, thirdly, on that day (that is on the resurrection), on which God the Father and the Son of God created light, the conception of the Blessed Virgin Mary took place, the incarnate Son of God rose from the dead and the second time He will come to earth to judge all human genus.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 142-159
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам и Ева, единосъщите – модел и мит на първата библейска двойка в българския междувоенен роман
Autorzy:
Попова [Popova], Аглика [Aglika]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677859.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
biblical myth
interwar period in Bulgaria
Adam and Eve
modern novel
Opis:
Adam and Eve, consubstantial: Model and myth of the first Biblical couple in Bulgarian interwar novelThe article examines the first biblical couple as a tool for comparative analysis of the modernist tendencies of Bulgarian novel in the period between the two World Wars. The research focuses on works by Chavdar Mutafov, Anna Kamenova, and Dimitar Dimov, along with examples taken from French and Romanian literary pieces as representatives of the wider, European history of ideas. In the image of Creation, but also the image of the original sin, Adam and Eve are of interest because of their unity, which eventually becomes the basis of the Christian family after they leave the Garden of Eden. The borders of the model given in the Bible are breached with the introduction of a new reading – the figures of Creation can now also be seen as figures of salvation. The knowledge gained by the existing studies of myth in European literature thus becomes the foundation for a revision of the hitherto selective interpretation of works by the Bulgarian novelists. The point of intersection between the different approaches towards the first couple is their arduous integration into the surrounding world, and adaptation to the passage of time. Another prominent feature is the discussion about the possible development of the model; the newly introduced definition of salvation that comes after Creation and the fall of man. Adam i Ewa współistotni – model i mit pierwszej biblijnej pary w bułgarskiej powieści międzywojennejTematem artykułu jest pierwsza biblijna para ludzi, rozumiana jako wiodący motyw analizy porównawczej modernistycznych tendencji w bułgarskiej powieści okresu międzywojennego. Jako przykład posłużyły prace Czawdara Mutafowa, Anny Kamenowej i Dimityra Dimowa, a także francuskie i rumuńskie utwory literackie, służące osadzeniu wywodu w szerszym kontekście europejskiej historii idei. Zarówno w obrazie Stworzenia, jak i w obrazie grzechu pierworodnego, postacie Adama i Ewy są interesujące ze względu na ich jedność, która ostatecznie staje się podstawą chrześcijańskiej rodziny po opuszczeniu przez nich rajskiego ogrodu. Granice modelu podanego w Biblii zostają naruszone przez wprowadzenie nowego odczytania – figury Stworzenia mogą być również odczytywane jako figury zbawienia. Wiedza zdobyta dzięki dotychczasowym studiom nad mitem w literaturze europejskiej staje się podstawą do rewizji selektywnej interpretacji bułgarskich powieściopisarzy. Punktem wspólnym dla różnych podejść w badaniu pierwszej pary ludzi jest ich trudna integracja z otaczającym światem i próba pogodzenia się z upływem czasu. Inną istotną cechą jest dyskusja na temat rozwoju tego modelu: nowo wprowadzona definicja zbawienia, które przychodzi po Stworzeniu i upadku człowieka.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie za chińskim murem - kultywowanie tradycji katolickiej w polskiej kolonii w Harbinie na przełomie XIX i XX w.
Life beyond the great wall of China - maintainig catholic tradition in the polish colony of Harbin at the turn of XIX and XX century
Autorzy:
Giza, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545176.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Mandżuria
Harbin
polska kolonia
życie religijne
Adam Szydłowski
Teodor Parnicki
Juliusz Samujłło
Janusz Korczak
Stanisław Kierbedź
Manguria
Polish colony
religious life
Stanisław Kierbedz
Opis:
Na kontynencie europejskim XIX wiek to okres wojen, upadków wielkich imperiów oraz dziejowych zmian społeczno-ekonomicznych. Analogiczny czas w Państwie Środka wiąże się z postępującą kolonizacją cesarstwa, m.in. budową eksterytorialnej kolei Wschodniochińskiej, której centralny punkt stanowiło miasto Harbin, erygowane 16 maja 1898 r. przez polskiego inżyniera, Adama Szydłowskiego. Polska kolonia w Mandżurii przetrwała 50 lat przekraczając ok. 1920 r. 20.000 mieszkańców przybyłych do Chin z historycznych terytoriów Rzeczypospolitej. Była to społeczność zorganizowana, przedsiębiorcza, kultywująca narodowe tradycje. Jej wybitnych przedstawicieli nie należy wiązać wyłącznie z przemysłem kolejowym, gdyż działali tam m.in. twórca eksperymentalnej powieści historycznej Teodor Parnicki, ojciec polskiego górnictwa odkrywkowego prof. Juliusza Samujłło czy dr Janusz Korczak. Najważniejszym ośrodkiem życia Polaków w Mandżurii stał się kościół. Materialnym pomnikiem bytności owej społeczności jest most na rzece Sungari, obiekt zaprojektowany przez zarządcę kolei Wschodniochińskich, Stanisława Kierbedźa. Niemym signum temporis jej bytności stał się los polskiego cmentarza w Harbinie, zdewastowanego i zaoranego przez „Czerwoną Gwardię”, na którego terenie dziś rozciąga się park rozrywki, reklamowany atrakcjami diabelskiego młyna.
In Europe, the XIX century was a period of wars, falls of great empires and history-making socio-economic transformations. In this time China was being progressively colonized. Exterritorial railways of Eastern China was built whose central point was the town of Harbin. The railways were officially erected on the 16th of May 1898 by a Polish engineer Adam Szydłowski. Polish colony in Manguria survived for 50 years. Around 1920 the number of residents who came from historical territory of Polish Republic exceeded 20 000. It was a well-organized, enterprising community which cared for national traditions. Its outstanding representatives did not solely belong to railway industry. The community had such members among its ranks as Teodor Parnicki – creator of experimental historical novel, prof. Juliusz Samujłło – founding father of Polish underground mines and Janusz Korczak PhD. Church became the most important center of Polish immigrants’ life. A material statue of the community’s presence in the region is a bridge on the Sungari river designed by Stanisław Kierbedź – an overseer of Eastern China railways. A silent signum temporis of the community’s life was the fate of Polish cemetery in Harbin devastated and scorched by Red Army. Today there is an entertainment spot in this place – advertised by a ferris wheel.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 249-263
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies