Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "4He" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Przydatność oznaczeń surowiczego stężenia CA 125 i HE4 w diagnostyce raka jajnika
    Usefulness of determining CA 125 and HE4 serum concentration in diagnosis of ovarian cancer
    Autorzy:
    Gumółka, Izabela A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037745.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    rak jajnika
    ca 125
    he4
    algorytm roma
    ovarian cancer
    roma algorithm
    Opis:
    INTRODUCTION: Ovarian cancer is a malignant tumor that is the most common cause of death among women with abnormalities of the reproductive organs. CA125 plays a key role in the diagnosis of ovarian cancer. However, accord-ing to recent reports, potentially new markers may be HE4 and ROMA. The aim of study was to assess the clinical usefulness of marker concentrations in the serum of women with ovarian cancer and ROMA determination, as well as to compare the results of those obtained from patients with endometrial cancer and from healthy women. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted in the Beskid Oncology Centre in Bielsko-Biala, in the follow-ing groups of women: control group – healthy women, I research group – women with ovarian cancer, II research group – women with non-malignant gynecological diseases and III research group – women with endometrial cancer. In order to determine the concentrations of the markers, the immunological method with electrochemiluminescence technology was applied. RESULTS: A statistically significant difference between the marker concentrations and specified value of ROMA in the groups of healthy women and of those with ovarian cancer (p < 0.001) and with non-malignant gynecological disorders (CA125 p < 0.001, HE4 p = 0.034; ROMA p = 0.012) was demonstrated. The ROC curve analysis showed that determining the markers’total concentration and determining ROMA significantly improves the diagnostic value of the test as compared to single-marker determination (AUC:CA125 69%; HE4 85%; ROMA 90%). CONCLUSIONS: Simultaneous measurements of CA125 and HE4 concentrations as well as determining ROMA for the differential diagnosis of pelvic tumors and gynecological cancers (ovarian, endometrial cancer) were proven use-ful.
    WSTĘP: Rak jajnika jest nowotworem złośliwym, będącym najczęstszą przyczyną zgonów kobiet z patologią narządu rodnego. W diagnostyce raka jajnika kluczową rolę odgrywa marker CA 125. Zgodnie z ostatnimi doniesieniami, potencjalnym nowym markerem może być białko HE4 oraz Algorytm ROMA. Celem pracy była ocena przydatności klinicznej równoczesnych oznaczeń stężeń obu markerów w surowicy kobiet chorych na raka jajnika oraz ocena Algorytmu ROMA, a następnie porównanie wyników tych oznaczeń z uzyskanymi u pacjentek ze schorzeniami ginekologicznymi innymi niż rak jajnika oraz u kobiet zdrowych. MATERIAŁ I METODY: Badania przeprowadzono w Beskidzkim Centrum Onkologii – Szpitalu Miejskim im. Jana Pawła II w Bielsku-Białej, w następujących grupach kobiet: kontrolnej – osoby zdrowe, I badanej – pacjentki chore na raka jajnika, II badanej – pacjentki z nienowotworowymi schorzeniami ginekologicznymi oraz III badanej – pacjentki z rakiem trzonu macicy. Do oznaczeń stężeń obu markerów zastosowano metodę immunologiczną z wykorzystaniem technologii elektrochemiluminescencji (ECLIA). WYNIKI: Wykazano znamienną statystycznie różnicę między stężeniami obu markerów oraz wartością Algorytmu ROMA w grupach kobiet zdrowych i chorych na raka jajnika (p < 0,001) oraz chorych na nienowotworowe schorzenia ginekologiczne (CA 125 p < 0,001; HE4 p = 0,034; Algorytm ROMA p = 0,012). Analiza krzywych ROC wykazała, że łączne oznaczanie stężeń obu markerów i wyznaczanie Algorytmu ROMA istotnie podnosi wartość diagnostyczną testu w porównaniu z oznaczaniem pojedynczych markerów (AUC: CA 125 69%; HE4 85%; Algorytm ROMA 90%). WNIOSKI: Stwierdzono dużą użyteczność równoległych oznaczeń stężeń CA 125 i HE4 oraz wyznaczania Algorytmu ROMA dla diagnostyki różnicowej guzów miednicy mniejszej i nowotworów narządu rodnego (rak jajnika, rak trzonu macicy).
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 138-149
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie metody helowej na obszarach o podwyższonej zawartości uranu i toru – implikacje na przykładzie Sudetów Środkowych
    Application of the helium method in areas with elevated contents of uranium and thorium – implications exemplified by the case of the Central Sudetes
    Autorzy:
    Kotowski, Tomasz
    Chudzik, Linda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061503.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    modelowanie produkcji 4He in situ
    wody podziemne
    4He in situ production modelling
    groundwate
    Opis:
    Istotnym czynnikiem warunkującym właściwe zastosowanie metody helowej jest poprawne określenie wielkości nadmiaru stężenia 4He w wodzie podziemnej. Nadmiar tego gazu może być produkowany m.in. bezpośrednio w matrycy skalnej ośrodka wodonośnego, zawierającej U i Th, co jest określane jako produkcja 4He in situ. Celem zaprezentowanych badań była analiza możliwości wy-korzystania metody helowej na obszarach o podwyższonych koncentracjach U i Th w skałach warstw wodonośnych oraz bezpośrednio w wodach podziemnych, co może prowadzić do zwiększonej produkcji 4He in situ. Wyniki modelowania wpływu zmienności stężeń U i Th na produkcję He in situ wskazują, że dla wód podziemnych o stężeniach He 10–6–10–8 cm3 STP•g–1 produkcja He in situ jest właściwie nie-istotna. W konsekwencji można stwierdzić, że wyniki datowania uzyskane metodą helową na takich obszarach mogą być w pełni porównywalne z wynikami uzyskanymi dla obszarów o niższym stężeniu U i Th. Stwierdzono również, że rozpuszczone jony U i zawiesiny związków Th, występujące w wodach podziemnych nie są istotnym źródłem produkcji He in situ na badanym obszarze Sudetów Środkowych.
    An important factor determining the proper use of the helium method is the correct determination of the amount of excess 4He concentration in groundwater. An excess of this gas can be produced, among others directly in the rock matrix of an aquifer containing U and Th, which is referred to as 4He production in situ. The aim of the research was to analyze the possibilities of using the helium method in areas with elevated U and Th concentrations in aquifer rocks and directly in groundwater, which can lead to increase the 4He production in situ. The results of the modelling of the influence of variability of U and Th concentrations on the 4He in situ production indicate that the 4He in situ production is virtually irrelevant in the groundwater with He 10–6–10–8 cm3 STP•g–1 concentrations. Consequently, it can be concluded that the results obtained by the helium method in such areas can be fully comparable with the results obtained for areas with lower concentrations of U and Th. It was also found that dissolved U ions and suspensions of Th compounds in groundwater are not a significant source of the 4He in situ production in the study area of the Central Sudetes.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2019, 476, Hydrogeologia z. 17; 55-62
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oznaczenia klasycznych markerów nowotworowych u chorych na nowotwory złośliwe narządu rodnego
    Role of classic tumor markers in genital malignancies in the females
    Autorzy:
    Kozakiewicz, Barbara
    Stefaniak, Małgorzata
    Dmoch-Gajzlerska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031190.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CA-125
    CEA
    CYFRA 21-1
    HE4
    SCC-AG
    TATI
    TPA
    TPS
    czułość
    markery nowotworowe
    prognostic value
    sensitivity
    specificity
    swoistość
    tumor markers
    wartość predykcyjna badania
    β-HCG
    Opis:
    Since the 1970s we are witnessing a continuing search for new markers that would assist in the treatment and follow- up of patients with malignant tumors. First reports on benefits of assessment of tumor markers authored by Goldman and Freedman date back to 1965. Discovery of the first carcinoembryonic antigen (CEA) initiate an era of search for substances, still insufficiently sensitive and specific as to be used to screen tumors, but increasingly helpful in the assessment of treatment effects. This paper discusses the role of tumor markers, increasingly often referred to as “classic” in the monitoring of tumors. We present an update on markers with the longest history in oncology practice, e.g. CEA and on the recently introduced marker TATI. Selection of markers was made based on their role in three basic processes taking place in tumor cells, i.e. proliferation, differentiation and apoptosis. We highlight novel and expanding fields of research – genomics and proteomics, which appear to be the future of oncology. They are extremely useful in the evaluation of molecular prognostic factors, enabling implementationof individually tailored targeted therapies in cancer patients. We discuss classic markers and the few known cancer- specific substances. To sum-up, we state that understanding of the role of more sensitive and more specific markers in oncology may contribute to a more personalized treatment and thus may improve the outcome in cancer patients.
    Od lat siedemdziesiątych XX wieku nieustannie poszukuje się nowych markerów, które mogą być pomocne w leczeniu i kontroli po jego ukończeniu u chorych na nowotwory złośliwe. Po raz pierwszy przydatność określania markerów nowotworowych opisali Goldman i Freedman w 1965 roku. Oznaczyli pierwszy marker CEA (karcynoembrionalny) i tak zapoczątkowali erę odkryć substancji o wciąż niezadowalającej czułości i swoistości, aby mogły być używane do skriningu chorób nowotworowych, lecz coraz bardziej przydatnych w ocenie efektu leczenia. W pracy opisano zastosowanie markerów nowotworowych coraz częściej określanych mianem klasycznych w procesie śledzenia chorób nowotworowych. Zaprezentowano najnowsze informacje o markerach najdłużej stosowanych w praktyce onkologicznej, na przykład CEA, jak również o nowo wykorzystywanym markerze TATI. Doboru markerów dokonano na podstawie ich udziału w trzech procesach toczących się w komórkach nowotworowych: proliferacji, różnicowaniu i obumieraniu komórek. Zwrócono uwagę na rozwijające się nowe dyscypliny nauki – genomikę i proteomikę, stanowiące przyszłość onkologii. Są one niezwykle pomocne w określeniu molekularnych czynników predykcyjnych umożliwiających stosowanie leczenia celowanego u chorych na nowotwory złośliwe. Opisano markery klasyczne, a także nieliczne markery molekularne występujące w różnych nowotworach. W podsumowaniu stwierdzono, że poznanie natury markerów o znaczącej czułości i swoistości w chorobach nowotworowych może wpłynąć na personalizację leczenia i tą drogą na poprawę wyleczeń chorych na nowotwory złośliwe.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 226-235
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe markery w raku jajnika
    New markers in ovarian cancer
    Autorzy:
    Markowska, Anna
    Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031069.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CA-125
    E-cadherin
    E-kadheryna
    HE4
    HIF-1α
    KiSS-1
    ROMA
    SDF-1
    YKL-40
    markery raka jajnika
    ovarian cancer markers
    Opis:
    Neoplastic markers represent high molecular weight substances produced both by neoplastic and healthy cells in response to a developing tumor. A marker may also involve any assayable substance in tumor tissue which manifests immunoreactivity distinct from that in normal tissues. Neoplastic markers serve in the detection of the disease, monitoring of treatment efficacy and in the detection of a relapse. In the case of ovarian cancer, the most recognizable marker involves CA-125, an elevated level of which is detected in around 80% serous carcinomas andwhich increases as the disease progresses. Early stages of ovarian carcinomas are detected by estimation of HE4 (human epididymis protein). The Risk of Malignancy Index (RMI algorithm) is based on the estimation of the CA-125 level, transvaginal ultrasound examination and condition of menopause. Other algorithms used in ovarian carcinoma include OVA-1, based also on CA-125 level, menopausal status and on four proteomic markers, and ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), based on CA-125 and HE4. Other markers of less pronounced importance for ovarian carcinoma include: • CA-19-9 (antigen of gastrointestinal carcinoma) – of particular use in carcinomas of gastrointestinal tract, including pancreatic carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CEA (carcinoembryonic antigen) – a marker of alimentary tract carcinomas, including colorectal carcinoma, gastric carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CA-15-3 (MUC1) – the recognized marker of breast carcinoma, the concentration of which increases in advanced stages of ovarian carcinoma; • YKL-40 (glycoprotein of human cartilage) – allowing detection of early stages of ovarian carcinoma and its relapses; • kisspeptin (KiSS-1) – associated with the inhibition of metastases in clarocellular ovarian carcinoma; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – similarly to clusterin, linked to resistance to chemotherapy; • E-cadherin, SDF-1 and metadherin linked to the development of metastases; • enzymatic markers COX-1 and in particular COX-2 correlate with the progress of the disease while an increased COX-2 level indicates resistance to chemotherapy.
    Markery nowotworowe są wielkocząsteczkowymi substancjami wytwarzanymi w odpowiedzi na rozwijający się nowotwór zarówno przez komórki nowotworowe, jak i komórki zdrowe. Markerem może być także substancja oznaczona w tkance guza, która wykazuje inną immunoreaktywność niż w tkankach zdrowych. Markery nowotworowe służą do wykrycia choroby, monitorowania skuteczności leczenia, a także wykrycia wznowy. Najbardziej uznanym markerem dla raka jajnika jest CA-125, którego podwyższone stężenie występuje w około 80% raków surowiczych i wzrasta wraz z zaawansowaniem choroby. Do wykrycia wczesnych stadiów raka jajnika stosuje się HE4 (human epididymis protein). Na wartości stężenia CA-125, badaniu przezpochwowym i stanie menopauzalnym oparty jest algorytm RMI (Risk of Malignancy Index). Innymi algorytmami stosowanymi w raku jajnika są OVA-1 (oparty również na wartości CA-125, stanie menopauzalnym i czterech markerach proteomicznych) oraz ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), włączający do badania wartość CA-125 i HE4. Markerami mającymi mniejsze znaczenie w raku jajnika są: • CA-19-9 (gastrointestinal cancer antigen) – stosowany w rakach przewodu pokarmowego (w tym raku trzustki), ale również w raku śluzowym jajnika; • CEA (carcinoembryonic antigen) – marker dla raków przewodu pokarmowego, w tym raka jelita grubego i żołądka, ale też raka śluzowego jajnika; • CA-15-3 (MUC1) – uznany marker dla raka piersi, którego stężenie wzrasta w zaawansowanych stadiach raka jajnika; • YKL-40 (ludzka chrząstkowa glikoproteina) – wykrywająca wczesne stadia raka jajnika i jego wznowy; • kisspeptyna (KiSS-1) – związana z hamowaniem przerzutowania w jasnokomórkowym raku jajnika; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – związany z opornością na leczenie chemiczne, podobnie jak klusteryna; • E-kadheryna, SDF-1 (stromal-derived factor-1) i metadheryna – związane są z przerzutowaniem; • markery enzymatyczne COX-1 i COX-2 – korelują z progresją choroby, a wzrost stężenia COX-2 świadczy o oporności na chemioterapię.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 116-123
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niezwykłe właściwości helu w kriogenicznych temperaturach
    Autorzy:
    Niechcial, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/852488.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    pierwiastki chemiczne
    hel
    izotopy
    gazy
    izotop He-3
    izotop He-4
    wlasciwosci fizykochemiczne
    niskie temperatury
    Źródło:
    Wszechświat; 2013, 114, 08-09
    0043-9592
    Pojawia się w:
    Wszechświat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of the factors affecting the realization of lambda transition temperature of 4He
    Autorzy:
    Yin, L.
    Lin, P.
    Zhao, J. J.
    Qi, X.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/221031.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    4He
    lambda transition temperature
    sealed-cell
    realization
    Opis:
    Owing to the dramatic change in the thermal conductivity of 4He when its temperature crosses the transition of superfluid (HeI) and normalfluid (HeII), a sealed-cell with a capillary is used to realize the lambda transition temperature, Tλ. A small heat flow is controlled through the capillary of the sealed-cell so as to realize the coexistence of HeI and HeII and maintain the stay of HeI/HeII interface in the capillary. A stable and flat lambda transition temperature "plateau" is obtained. Because there is a depression effect of Tλ caused by the heat flow through the capillary, a series of heat flows and several temperature plateaus are made and an extrapolation is applied to determine Tλ with zero heat flow. A rhodium-iron resistance thermometer with series number A34 (RIRT A34) has been used in 24 Tλ -realization experiments to derive Tλ with a standard deviation of 0.022mK, which proves the stability and reproducibility of Tλ.
    Źródło:
    Metrology and Measurement Systems; 2011, 18, 1; 13-23
    0860-8229
    Pojawia się w:
    Metrology and Measurement Systems
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies