Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "4 Dywizja Strzelców w Rosji" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Polskie formacje wojskowe w Rosji 1917–1922 – baza źródłowa, stan wiedzy i postulaty badawcze
Polish military formations in Russia of 1917–1922 – source base, state of knowledge and research demands
Польские военные формирования в России 1917–1922 гг. – база источников, объем научного знания о них и исследовательские концепции
Autorzy:
Rezmer, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925827.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
formacje polskie w Rosji 1914–1918
Legion Puławski
Brygada Strzelców Polskich w Rosji
Dywizja Strzelców Polskich w Rosji
I
II i III Korpus Polski
4 Dywizja Strzelców
5 Dywizja Strzelców na Syberii
Polish formations in Russia of 1914–1918
Puławy Legion
Polish Rifle Brigade in Russia
Polish Rifle Division in Russia
Polish I
II and III Corps
4th Rifle Division
5th Rifle Division in Siberia
Польские формирования в России в 1914–1918 гг.
Пулавский легион
Бригада польских стрелков в России
Дивизия польских стрелков в России
II и III Корпус польский
4 Дивизия стрелков
5 Дивизия стрелков в Сибири
Opis:
W historiografii polskiego wysiłku zbrojnego lat I wojny światowej i bezpośrednio po niej następującego okresu wojen o niepodległość i kształt granic Rzeczypospolitej wyraźnie dominuje tematyka piłsudczykowska (Legiony Polskie, Polska Organizacja Wojskowa). Pozalegionowe polskie formacje ochotnicze i ich czyn zbrojny były traktowane drugorzędnie. Dotyczy to także polskiego wysiłku militarnego w Rosji w latach I wojny światowej (Legion Puławski, Brygada Strzelców Polskich i Dywizja Strzelców Polskich), czasu zamętu wywołanego rewolucjami (lutową i październikową 1917 r.), a później rozpalającą się wojną domową i udziałem w tych zmaganiach polskich formacji (I, II i III Korpus Polski, 4 Dywizja Strzelców i Samodzielna Brygada Strzelców). Słabo zbadana została również walka, martyrologia i skomplikowane drogi powrotu do ojczyzny Polaków, którzy służyli w Wojsku Polskim (5 Dywizja Strzelców) lub w „białych” formacjach w Rosji i na Syberii w latach 1917–1922. Dotychczasowe badania autor postarał się naświetlić w niniejszym tekście, próbując również wyznaczyć postulaty badawcze dla dalszych badań, szczególnie ważnych w okresie stulecia polskiego czynu zbrojnego w walce o niepodległość, odzyskanie niepodległości i jej obrony w wojnach o granice.
The historiography of Polish military effort of World War I and the following period of wars for independence and shape of the borders of the Republic of Poland is visibly dominated by topics connected with Józef Piłsudski (Polish Legions, Polish Military Organization). Polish volunteer formations not belonging to Legions and their military activity have been treated as secondary. It also concerns the Polish military effort in Russia in World War I years (Puławy Legion, Polish Rifle Brigade and Polish Rifle Division), the time of havoc caused by the revolutions (February and October 1917), and then the intensifying civil war and the participation of Polish formations in those fights (Polish I, II and III Corps, 4th Rifle Division and Independent Rifle Brigade). The fight, martyrdom and complicated ways to return to Homeland taken by the Poles who served in the Polish Army (5th Rifle Division) or in the „white” formations in Russia and Siberia in 1917–1922, have also been poorly studied. The author attempted to cast light on the existing research, also trying to determine the agenda for further studies, especially important in the centennial of Polish military effort during the fight for independence, the time of regaining it and its defense in the wars for borders.
В историографии польских вооруженных сил Первой мировой войны и наступающем непосредственно после нее периоде войн за независимость и форму границ Речи Посполитой явственно доминируют темы, связанные с Пилсудским (Польские Легионы, Польская военная организация). Добровольные формирования поза легионами и их военные действия были воспринимаемы как второстепенные. Это касается также и польских военных сил в России в годы Первой мировой войны (Пулавский легион, Бригада польских стрелков и Польская стрелковая дивизия), времени беспорядков, вызванных революциями (февраль и октябрь 1917 г.), а позднее – разгорающейся гражданской войны и участия в них польских формирований (I, II и III Корпус польский, 4 Дивизия стрелков и Самостоятельная бригада стрелков). Мало исследований было также посвящено борьбе, мартирологии и сложным путям возвращения на родину поляков, которые служили в Войске Польском (5 Дивизия стрелков) или в „белых” формированиях в России и в Сибири в 1917–1922 гг. Автор постарался осветить в данной статье уже существующие исследования на эту тему, пытаясь также обозначить исследовательские постулаты для дальнейших научных поисков, особенно важных в период столетия польских вооруженных действий в борьбе за независимость, обретения независимости и ее защиты в войнах за границы.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 193-217
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
4 Dywizja Strzelców na Kubaniu i w Odessie jako element Armii Polskiej we Francji (1918–1919)
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041215.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
4th Rifle Division in Russia
General Lucjan Żeligowski
Polish Army in France
History of Odessa
Polish Army in South Russia
4 Dywizja Strzelców w Rosji
generał Lucjan Żeligowski
Armia Polska we Francji
Historia Odessy
Wojsko Polskie w Południowej Rosji
Opis:
This paper outlines the history of the 4th Rifle Division led by General Lucjan Żeligowski, which was established in the autumn of 1918 in Kuban in southern Russia. It was initially under the command of the Russian Volunteer Army, but soon afterwards it became a part of the Polish Army in France. After the agreement between the French government and the Polish National Committee was concluded in September 1918, the 4th Rifle Division was subordinated to the command of the allied forces and in December it was transported to Odessa. During the talks with the French government, it was established that from January 1919 the French side would take over upkeep of the division. The division was then subordinated to the Supreme Commander of the Allied Forces in the Balkans. From that point on, the division has officially become a part of the Polish Army in France. At the same time, however, General Lucjan Żeligowski established close contacts with the command of the Polish Army in Warsaw and de facto subordinated himself to the authority of Józef Piłsudski, as the Commander in Chief. The 4th Rifle Division eventually returned to Poland in June 1919, where it was transformed into the 10th Infantry Division. This concluded the history of the of the 4th Rifle Division, which was the only Polish tactical unit formed in Russia that managed to return to Poland.
Artykuł opisuje historię 4 Dywizji Strzelców dowodzonej przez generała Lucjana Żeligowskiego. Powstała ona jesienią 1918 r. na Kubaniu w południowej Rosji. Podlegała początkowo dowództwu rosyjskiej Armii Ochotniczej, lecz niebawem stała się częścią Armii Polskiej we Francji. Po podpisaniu we wrześniu 1918 r. umowy pomiędzy rządem francuskim a Komitetem Narodowym Polski – 4 Dywizja Strzelców została podporządkowana dowództwu wojsk sprzymierzonych i w grudniu przetransportowana do Odessy. W toku rozmów z rządem francuskim ustalono, iż od stycznia 1919 r. pełne zaopatrzenie dywizji miała przejąć na siebie strona francuska. Wówczas też dywizja została podporządkowana pod względem operacyjnym Naczelnemu Dowódcy Sił Sprzymierzonych na Bałkanach. Dywizja stała się odtąd oficjalnie częścią Armii Polskiej we Francji. Równocześnie jednak generał Lucjan Żeligowski nawiązał bliskie kontakty z dowództwem Wojska Polskiego w Warszawie i de facto podporządkował się władzy Józefa Piłsudskiego, jako Naczelnego Wodza. 4 Dywizja Strzelców powróciła ostatecznie do Polski w czerwcu 1919 r., gdzie została przeformowana na 10 Dywizję Piechoty. Zakończyło to istnienie 4 Dywizji Strzelców, która jako jedyny polski związek taktyczny powstały w Rosji powrócił do Polski.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 285-318
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies