- Tytuł:
-
3,3’-Dimetoksybenzydyna : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
3,3’-Dimethoxybenzidine : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs) - Autorzy:
- Starek, A.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/137673.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Centralny Instytut Ochrony Pracy
- Tematy:
-
3,3’-dimetoksybenzydyna
toksyczność
narażenie zawodowe
NDS
3,3’-dimethoxybenzidine
toxicity
occupational exposure
MAC - Opis:
-
3,3’-Dimetoksybenzydyna jest ciałem krystalicznym, stosowanym w przeszłości w postaci wolnej zasady lub dichlorowodorku w produkcji barwników azowych oraz jako czynnik przylegający i składnik poliuretanowych elastomerów. Barwniki i pigmenty pochodne 3,3’-dimetoksybenzydyny są stosowane do barwienia: skóry, papieru, tworzyw sztucznych, gumy i tkanin. Narażenie zawodowe na 3,3’-dimetoksybenzydynę występuje podczas jej syntezy oraz produkcji i stosowania barwników. W Polsce liczba osób narażonych na 3,3’-dimetoksybenzydynę w latach 2005-2013 stopniowo się zwiększała i w 2013 r. wyniosła 364 osób. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych na temat ostrego zatrucia ludzi 3,3’-dimetoksybenzydyną. Przypuszcza się, że objawami przewlekłego zatrucia 3,3’-dimetoksybenzydyną może być ogólne niedotlenienie organizmu spowodowane methemoglobinemią oraz hematurią. Wartość mediany dawki śmiertelnej per os u szczura wskazuje, że 3,3’-dimetoksybenzydyna jest substancją szkodliwą. W warunkach narażenia powtarzanego u zwierząt obserwowano: wzrost masy wątroby i nerek oraz przewlekłą nefropatię i zmiany w tarczycy. Narażenie przewlekłe prowadziło do nasilonej proliferacji komórek hemopoetycznych w śledzionie oraz zwyrodnienia wodniczkowego i martwicy hepatocytów w centralnych strefach zrazików wątrobowych. W badaniach mutagenności stwierdzono, że di chlorowodorek 3,3’-dimetoksybenzydyny (3,3’-dimetoksybenzydyna 2HCl): indukował mutacje punktowe u Salmonella Typhimurium w warunkach aktywacji metabolicznej, mutacje w komórkach chłoniaka myszy, aberracje chromosomowe i SCEs w komórkach CHO w warunkach in vitro oraz aberracje chromosomowe w warunkach In vivo. Działanie rakotwórcze 3,3’-dimetoksybenzydyny na ludzi nie zostało udowodnione, pomimo iż związek ten jest pochodną rakotwórczej benzydyny. Na podstawie wyników badań doświadczalnych na zwierzętach uzyskano wystarczający dowód rakotwórczości tego związku. W IARC zaliczono 3,3’-dimetoksybenzydynę do czynników przypuszczalnie rakotwórczych dla człowieka (grupa 2.B). Wartości dopuszczalnych stężeń dla tego związku w środowisku pracy ustalono tylko w następujących państwach WE: – Holandia (2009) wartość OEL: 0,03 mg/m3 (0,003 ppm) ustalona przez przemysł – Szwajcaria (2014) wartość OEL: 0,03 mg/m3 – Austria (2011) wartość techniczna TRK: 0,03 mg/m3; STEL: 0,12 mg/m3 – Niemcy (2014): nie ustalono wartości MAK, grupa 2. rakotwórczości (substancje, które są rozważane jako rakotwórcze dla ludzi, ponieważ wystarczające dane z długoterminowych badań na zwierzętach uzasadnione dowodami pochodzącymi z badań epidemiologicznych wskazują na ich znaczny wpływ na ryzyko wystąpienia raka. Ograniczone dane otrzymane z badań na zwierzętach mogą być poparte: dowodami potwierdzającymi, że substancja wywołuje raka na drodze mechanizmów charakterystycznych dla człowieka, a także wynikami testów w warunkach in vitro oraz wynikami krótkoterminowych badań, którym poddano zwierzęta). Podstawą do obliczenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla 3,3’-dimetoksybenzydyny była ocena ryzyka wystąpienia nowotworów u szczurów samców przewlekle narażonych przez układ pokarmowy. Korzystając z wartości współczynnika kierunkowego (SF) dla zależności dawka-odpowiedź oraz odpowiednich współczynników niepewności, obliczono wartość NDS dla 3,3’-dimetoksybenzydyny wynoszącą 0,199 mg/m3. Zaproponowano przyjęcie stężenia 0,2 mg/m3 3,3’-dimetoksybenzydyny za wartość NDS związku, uwzględniając ryzyko nowotworowe wynoszące 10-4. Nie ma podstaw do wyznaczenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) oraz dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB). Zaproponowano także oznaczenie związku Carc. 1B, informujące, że jest to substancja rakotwórcza kategorii 1.B.
3,3’-Dimethoxybenzidine (DMOB) is a crystalline substance used to produce azo dyes and also as adherent agent and polyurethane elastomers ingredient. The dye and pigments DMOB-derivative are used to paint leather, paper, plastic and rubber. Occupational exposure to this compound occurs during its synthesis and usage of azo dyes. In Poland, according to the data provided by the Chief Sanitary Inspectorate, the number of employees exposed to DMOB in 2005-2013 gradually increased and achieved 364 persons in 2013. There is a lack of data on acute poisoning of humans by DMOB. Symptoms of chronic intoxication by this compound may be systemic hypoxia caused by methemoglobinemia and hematuria. The oral LD50 value in rat indicates that DMOB is a harmful compound. In experimental animals repeatedly treated with this compound the increase in both liver and kidney weights, alterations in thyroid gland, an increase in erythropoiesis in spleen, degeneration and also necrosis of hepatocytes in central zone of hepatic lobules were observed. DMOB induces point mutations in Salmonella typhimurium, mutation in mice lymphoma cells, chromosome aberrations and SCEs in CHO cells in vitro and chromosome aberrations in vivo. Carcinogenic effect of DMOB in humans was not observed. In experimental animals the suffi cient evidence of carcinogenicity was obtained. IARC classifi ed DMOB as a presumably carcinogenic agent for human (Group 2B). The recommended maximum exposure limit (MAC) for DMOB of 0.2 mg/m3 is based on the risk assessment of tumours appearance in male rats chronically exposed to this compound through the alimentary tract. On the basis of slope factor (SF) value for the dose-response relationship and relevant uncertainty factors the MAC value at risk level of 10-4 was calculated. No STEL and BEI values have been proposed. “Carc 2B” notation (carcinogenic substance) was proposed. - Źródło:
-
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2015, 3 (85); 15-34
1231-868X - Pojawia się w:
- Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł