Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "1956 in Poland" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Postalinowska „odwilż” i polski rok 1956. Komitet Wojewódzki PZPR w Szczecinie na tle wydarzeń w kraju (1953–1956)
Post-Stalin “Thaw” and the year 1956 in Poland. Voivodeship Committee of the Polish United Workers’ Party in Szczecin in the context of the events in the country (1953–1956)
Autorzy:
Siedziako, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591152.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish United Workers’ Party
Szczecin
West Pomerania
Post-Stalin “Thaw” in Poland
1956 in Poland
political system of the Polish People’s Republic
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Pomorze Zachodnie
postalinowska „odwilż” w Polsce
polski rok 1956
system polityczny PRL
Opis:
Tytułowy okres postalinowskiej „odwilży” i polskiego roku 1956 był w historii PRL czasem istotnych przewartościowań, które, choć nie naruszyły podstaw dyktatury PZPR, trwale i w sposób odczuwalny dla każdego obywatela zmieniły realia społeczno-polityczne nadwiślańskiego reżimu. W skali ogólnopolskiej impulsy do zmian wychodziły z samego centrum władzy w Warszawie. Warszawscy decydenci działali z kolei pod wpływem wydarzeń w Związku Radzieckim i, dopiero od pewnego momentu, pod presją polskiego społeczeństwa. Szkic przedstawia, jak procesy związane z „odwilżą” przebiegały w lokalnym centrum władzy na Pomorzu Zachodnim. Analizując lokalną recepcję kluczowych wydarzeń politycznych w Polsce latach 1953–1956, uwzględnia miejscową specyfikę rzeczonych procesów.
The text provides an analysis of the activities of the Voivodeship Committee of the Polish United Workers’ Party in Szczecin in the context of the so-called Post-Stalin “Thaw” and the year 1956 in Poland. It was a period in the history of the Polish People’s Republic which featured at times significant paradigm shifts which, although they did not undermine the foundations of the Polish United Workers’ Party’s dictatorship, changed the socio-political reality of the regime permanently and noticeably for every citizen. On the national scale, the impulses for change stemmed from the very centre of power in Warsaw. The decision-makers in Warsaw acted under the influence of the events taking place in the Soviet Union and, from a certain moment, under the pressure from the Polish society. The outline demonstrates the way the processes associated with the “Thaw” were conducted in the local centre of power in the West Pomerania. Analysing the local reception of the key political events in Poland in 1953–1956, it considers the local peculiarity of these processes.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 4; 5-89
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reglamentowana odwilż. Obóz "zamkowy" na emigracji wobec wydarzeń w Polsce i bloku komunistycznym w 1956 roku
A rationed "thaw". "The Cast" on emigration towards the events in Poland and the Eastern Bloc in 1956
Autorzy:
Tarka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477450.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
polska emigracja polityczna w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej władze RP na uchodźstwie wydarzenia 1956 r. w Polsce
Polish political emigration in the UK after World War II authorities of the Republic of Poland in exile 1956 events in Poland
Opis:
W artykule przedstawiono stanowisko obozu „zamkowego” na emigracji (prezydenta, rządu i Rady RP) wobec wydarzeń w Polsce i bloku komunistycznym w 1956 r. „Zamkowi” politycy i publicyści dostrzegając pewne zmiany w kraju nie liczyli, że doprowadzą one do zmian zasadniczych. Dominował pogląd, że Polska nie jest państwem niepodległym, że okupacja sowiecka trwa nadal. Głosząc postulaty maksymalne (niepodległość, przywrócenie przedwojennej granicy na wschodzie) nie wiązali wielkich nadziei z ewolucyjną drogą zmian. Stawiali na obalenie, a nie na liberalizację systemu komunistycznego w Polsce i pozostałych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Uważali się za rzecznika interesów Polski, pozbawionej suwerenności i możliwości wyrażania własnej woli. Mimo ofiarności, zaangażowania i oddania sprawie nie mieli jednak możliwości efektywnego działania, nie zdołali wywrzeć bezpośredniego wpływu na wydarzenia w Polsce, a tym bardziej na sytuację międzynarodową. To raczej wydarzenia nad Wisłą stały się pośrednim impulsem do ożywienia prac rządu RP na uchodźstwie. Brak kontaktów z krajem, polityczna marginalizacja na arenie międzynarodowej i wewnętrzne spory sprawiły, że emigranci nie przygotowali realnego planu wyzwolenia Polski. W przeciwieństwie do innych ośrodków na emigracji (Radio Wolna Europa czy „Kultura”), „zamkowi” politycy odcięci od Polski i zrażeni wcześniejszymi doświadczeniami swoich oponentów z Rady Politycznej (sprawa Bergu) nie szukali kontaktów z krajem, mając także mniejsze pod tym względem możliwości finansowe i organizacyjne. Zachowując niezłomną postawę nie widzieli możliwości jakiegokolwiek kompromisu z władzami PRL. Czekali raczej na zmianę ogólnego położenia międzynarodowego. Próbowali też zainteresować (choć bezskutecznie) zachodnie rządy i międzynarodową opinię publiczna sprawą polską.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 232-258
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The issue of families with many children in the country edition of the womens magazine “Przyjaciółka” (1956–1975)
Deskrypcja wielodzietności w mutacji wiejskiej „Przyjaciółki” (1956–1975)
Autorzy:
Zajko-Czochańska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058161.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
women’s magazines in Poland (1956–1975)
large families
family planning
legalization of abortion (1956)
prasa kobieca
„Przyjaciółka”
rodzina
wielodzietność
aborcja
1956–1975
Opis:
This article outlines the state of public debate on abortion and family planning, issues which were connected with the perception of large families with many children, as a background to the coverage of all these themes by Przyjaciółka, a mass circulation women’s weekly in the period 1956–1975. The magazine was certainly committed to the goal of raising women’s self-awareness. The emancipatory agenda was pursued systematically by information, education, and discussions of letters from readers about their personal problems, together with advice how to deal with them.
W artykule przedstawiono problematykę dotyczącą przerywania ciąży oraz planowania rodziny, wpływającą na wielodzietność polskich rodzin. „Przyjaciółka” jako najpopularniejsze pismo kobiece okresu PRL podnosiła zagadnienie emancypacji kobiet, wzrostu ich świadomości oraz wiedzy na ten temat. Redakcja pisma edukowała, informowała oraz udzielała licznych porad, po które zwracały się czytelniczki w nadsyłanej korespondencji.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2021, 24, 4; 37-50
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olga Orleńska (1889 lub 1894–1956) — artystka operetkowa, operowa i filmowa, pierwsza polska „Księżniczka czardasza”
Olga Orleńska (1889 or 1894–1956): An Operetta, Opera and Film Artist, First Polish „Csardas Princess”
Autorzy:
Uljasz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807018.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opera w Polsce
operetka w Polsce
Orleńska Olga (1889 lub 1894–1956)
opera in Poland
operetta in Poland history
Orleńska Olga (1889 or 1894–1956)
Opis:
Olga Orleńska to śpiewaczka i aktorka, pierwsza polska wykonawczyni głównej roli w Księżniczce czardasza Imre Kálmána. W 1917 r. odniosła sukces w krajowej prapremierze tej operetki w Teatrze Nowości w Warszawie. W czasach II RP występowała jako śpiewaczka operowa w Poznaniu i Warszawie. Grała też m.in. w teatrach operetkowych Warszawy, Teatrze Kameralnym w Warszawie, a także w Teatrze Narodowym w Toruniu i Teatrze Miejskim w Łodzi. Zagrała w dwóch polskich filmach: Mały marynarz (1936 r.) i Złota maska (1939 r.). Po II wojnie światowej wykonywała role operetkowe na scenach Łodzi i Lublina.
Olga Orleńska is a singer and actress, the first Polish performer of the main role in the „Csardas princess” of Imre Kálmán. In 1917, she held success in the national premiere of this operetta in the Teatr Nowości in Warsaw. During the Second Polish Republic she performer as an opera singer in Poznan and Warsaw. She also played in Warsaw’s operetta theaters, the Kameralny Theater in Warsaw, as well as in the National Theater in Torun and the Municipal Theater in Lodz. She starred in two Polish films: Little Sailor (1936) and Golden Mask (1939). After World War II, she performed operetta roles on the stages of Lodz and Lublin.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 4; 119-132
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komisja Prasowa KC PZPR 1956–1957
Autorzy:
Przeperski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689860.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Propaganda
the press
press policy
October 1956
„The Thaw” in Poland
prasa
polityka prasowa
Październik 1956
odwilż
Opis:
In 1955–1956 the communist system underwent deep erosion, and one of the most important and evident signs of it was decreased control the party exercised over propaganda. This gave the press wide readership, and made some of journalists feel as representatives of the people. Władysław Gomułka’s coming to power began a process of consolidation of the system and regaining of stability – this applied to the whole system, including propaganda. The Press Committee of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party was meant as a concession to journalists: they were given a forum to formulate in which they could legally formulate their postulates for the price of loyalty to Gomułka. From the very beginning, however, the journalists who were members of the Press Committee and the party leaders had diverging interests. This made the actual activity of the Committee very limited. The political subjectivity of journalists was brutally challenged in the autumn of 1957, which was marked by a symbolic closure of the weekly Po Prostu. The Press Committee underwent a fundamental restructuring and its tasks changed. But a period of several months of its existence makes an important contribution to the political history of the press and propaganda in the Polish People’s Republic.
Na podstawie obszernych kwerend archiwalnych przede wszystkim dokumentów KC PZPR i SDP autor przedstawia monograficzne ujęcie dziejów Komisji Prasowej KC PZPR w latach 1956–1957. Jej faktyczna aktywność była ściśle związana z bieżącą polityką wewnętrzną prowadzoną przez Władysława Gomułkę i stanowi ważny przyczynek do politycznej historii prasy i propagandy w PRL.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2016, 14
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia walki na dwa fronty. Władza – prasa – dziennikarze 1953–1955/1956
Autorzy:
Sasanka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198417.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
press
journalists
propaganda
press policy
“The Thaw” in Poland
Poland 1953– 1955/56
October 1956
crisis
communism
prasa
dziennikarze
polityka prasowa
„odwilż”
Polska 1953– 1955/1956
Październik 1956
kryzys
komunizm
Opis:
Oparte o obszerne kwerendy archiwalne, prasowe i literaturę przedmiotu studium polityki prasowej partii komunistycznej i sytuacji w środowisku dziennikarskim w latach 1953– 1955/1956, uwzględniające odmienną perspektywę centrum i peryferii, na tle przemian politycznych i kulturalnych. W pierwszej fazie destalinizacji polityka prasowa PZPR była rezultatem bardziej pragmatycznego kursu wyznaczonego przez ZSRR w krajach bloku po 1953 r. Gdy „odwilż” w Polsce nabrała własnej dynamiki, rozdźwięk w elicie PZPR i niespójna polityka sprzyjała poszerzaniu marginesu swobody prasy, zwłaszcza w stolicy. U progu 1956 r. część środowiska dziennikarzy, głównie młodych, buntowała się przeciwko modelowi prasy dyspozycyjnej, ograniczonej do roli narzędzia partyjnej propagandy.
The main purpose of the article is to analyse the press policy conducted by the communist party and the relationship between the authorities and journalists in 1953– 55/56 against the background of political and cultural changes in Poland. The analysis is based on the broad research in archives and press releases as well as literature on the subject; the subject is presented both from the national and local perspective. In the first phase of changes after Stalin’s death the press policy of the Polish United Workers’ Party (PUWP) was a result of more pragmatic line set by the Soviet Union in the communist block after 1953. When, at the end of 1954, the Thaw in Poland found its own dynamic, a growing discrepancy in the Party’s elite and incoherent policy contributed to the expanding margin of freedom of journalists, especially in the capital city of Warsaw. The press policy of the PUWP was the fruit of difference of opinion between the Party’s leaders, the Political Bureau, and the Secretariat of the Central Committee. The Political Bureau was slamming the brakes. For the first time in April 1955, when in a letter to the central committees of voivodeships and districts they in fact reinterpreted the decisions of the post-Thaw Third Plenum of the Central Committee. For the second time, when at the end of 1955 they criticised the Trybuna Ludu (People’s Tribune) daily and Nowe Drogi (New Ways) monthly, and undertook a failed attempt to launch an ideological offensive. Jerzy Morawski, who was put in charge on behalf of the Central Committee Secretariat, represented this part of the Party’s elite who supported cautious changes and encouraged the press to criticize economic and social pathologies, regarding it as a necessary safety valve. An analysis of Morawski’s statements reveals that, in general, he supported the press in a role of critical observer. In January 1956 the Central Committee secretary explicitly distances himself from recent decisions of the Political Bureau on the Trybuna Ludu and presented himself as the advocate of liberalisation. Ambiguous signals from the centre of power fomented unrest and frustration of the journalist circles in Warsaw, who at the turn of 1956 in their large part rebelled against the model of press seen as a tool of party propaganda. On the other hand, however, signals sent from the centre exerted pressure and were resented by the central and local structures of the Stalinist party-state apparatus. Under these unstable circumstances the explosion was triggered by Moscow, where the 20th Congress of the Communist Party of the Soviet Union was beginning.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16; 85-137
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Censorship as a Taboo during Political “Thaw”
Autorzy:
Woźniak-Łabieniec, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648917.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
political “thaw” in years 1955−1956
People’s Republic of Poland
censorship after 1945
censorship towards literature
Opis:
During political “thaw”, in years 1955−1956 in the People’s Republic of Poland, it write in newspapers about themes banned earlier. One of such many theme formerly banned was censorship (Main Office of Control of Press, Publications and Shows). Journalists wrote about books banned by censorship, prohibited publications and black-listed writers, whose books had removed from libraries and destroyed. Situation is changed in 1958 – it is not allowed to write again about existence and activity of censorship
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 37, 7
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Zwierciadło" - platforma polityczna Ligi Kobiet w okresie PRL (1957–1961, 1982–1989)
Women’s magazine Zwierciadło — a political platform of the League of Women in postwar Poland (1957–1961 and 1982–1989)
Autorzy:
Dajnowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421524.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
„Zwierciadło”
czasopisma kobiece
Liga Kobiet w latach 1957–1961 i 1982–1989
propaganda w PRL
rzeczywistość komunistyczna
Polish press in 1945–1989
women’s magazines in postwar Poland and politics
Poland’s League of Women
communist propaganda after the 1956 ‘Thaw’ and in the 1980s
Opis:
W artykule przedstawiono aktywność Ligi Kobiet i następnie Ligi Kobiet Polskich prezentowanej na łamach „Zwierciadła”, popularnego czasopisma kobiecego wydawanego w okresie PRL. Analizą objęto okres, kiedy periodyk wydawany był przez organizację, a więc w latach 1957–1961 i 1982–1989. Czasopismo pełniło w tym czasie rolę promującą organizację, upowszechniającą zasadność działalności Ligi Kobiet i Ligi Kobiet Polskich oraz propagandową — propagującą wśród czytelniczek program polityczny władz PRL. „Zwierciadło” kierowane było do inteligentek, jednak nie cieszyło się poważną popularnością kobiet, tak jak np. „Kobieta i Życie”.
The article deals with the activities of the League of Women, later renamed the League of Polish Women, as presented in the weekly Zwierciadło [Mirror], an up-market women’s magazine launched in 1957, in the aftermath of the October 1956 ‘Thaw’. The analysis covers the period of 1957–1961 and 1982–1989 when the magazine was published by the League. Its role was to present in a more attractive form the work of the League and to serve as a light-handed propaganda outlet of the communist government. Zwierciadło was addressed mainly to educated women and never reached the popularity of the traditional mass-market Kobieta i Życie [Woman and Life].
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2017, 20, 3; 67-90
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hycle od sprawiedliwości socjalistycznej” – otwarte zebranie podstawowej organizacji partyjnej PZPR przy izbie adwokackiej w Warszawie 26 i 30 października 1956 r. Część II: dokumenty
Open session of the Basic Party Organization of the Polish United Workers’ Party at the Bar Association in Warsaw on October 26 and 30, 1956. Part II: Documents
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223728.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Adwokatura Polska w PRL
Izba Adwokacka w Warszawie w PRL
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Podstawowa Organizacja Partyjna przy Izbie Adwokackiej w Warszawie
stalinizacja
destalinizacja
polski październik 1956
Polish Bar in the People’s Republic of Poland
Warsaw Bar Association in the People’s Republic of Poland
Polish United Workers’ Party
Basic Party Organization at the Bar Association in Warsaw
Stalinization
de-Stalinization
Polish October 1956
Opis:
Opracowanie składa się z dwóch części. Część pierwsza to analiza tytułowego zagadnienia (opublikowana w nr 7) zaś część drugą, zamieszczoną poniżej, stanowią opracowane źródła. Celem studium jest ukazanie przebiegu tzw. otwartego zebrania Podstawowej Organizacji Partyjnej [dalej: POP] Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej [dalej: PZPR], funkcjonującej przy Izbie Adwokackiej [dalej: IA] w Warszawie, które odbyło się w ostatnich dniach października 1956 r., w okresie tzw. odwilży politycznej. Owo „otwarte zebranie” miało oznaczać – wedle zamiaru jego organizatorów z PZPR – przeprowadzenie tzw. destalinizacji w adwokaturze izby warszawskiej. Przebieg tego zebrania przekonuje jednak, że prawdziwym zamiarem POP przy IA w Warszawie była nie destalinizacja, ale szybkie zamknięcie kwestii rozliczenia okresu lat 1945-1956.
The study consists of two parts. The first part (published in issue no. 7) is an analysis of the issue already mentioned in the title, while the second part contains redacted sources. The aim of the study is to present the so-called open meeting of the ‘Basic Party Organization’ of the Polish United Workers’ Party [PZPR], operating at the Bar Association in Warsaw, which took place in the last days of October 1956, during the so-called political thaw. This ‘open meeting’ was meant to be interpreted – according to the intention of its organizers from the PZPR – in the context of the so-called de-Stalinization at the Warsaw Bar. The course of this meeting, however, proves that the real intention of the Basic Party Organization within the Warsaw Bar was not to de-Stalinize, but to quickly close the question of accountability for the 1945-1956 period. The document presented in the second part of the study is the Protocol of the open session of the Basic Party Organization of the Polish United Workers’ Party, operating at the Bar Association in Warsaw, of October 26 and 30, 1956. It has not been published in whole or in part so far.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 444-473
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obchody 60. rocznicy urodzin Bolesława Bieruta na łamach „Życia Lubelskiego”. Studium poznawcze
The commemoration of the 60th anniversary of the birth of Bolesław Bierut in the pages of "Życie Lubelskie". An epistemic study
Юбилей 60-летия Болеслава Берута в «Люблинской жизни». Исследование
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462830.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Bolesław Bierut
prasoznawstwo
„Życie Lubelskie”
prasa na Lubelszczyźnie
propaganda
historia Polski 1944–1956
press studies
"Życie Lubelskie"
press in the Lublin Region
history of Poland 1944–1956
Болеслав Берут
теория прессы
«Люблинская жизнь»
пресса на люблинской территории
пропаганда
история Польши 1944–1956
Opis:
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych źródeł informacji jest prasa, należąca do najstarszych mediów masowych. W okresie Polski Ludowej, gdy państwem rządzili komuniści, wydawnictwa drukowane stanowiły ważne źródło legitymizacji władzy. Pierwszoplanową opisywaną wówczas postacią był Bolesław Bierut, Prezydent RP i przewodniczący Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Aby pokazać w jaki sposób w ówczesnej prasie kreowano wizerunek przywódcy, w artykule ukazano, jak redakcja „Życia Lubelskiego”, dziennika będącego protoplastą „Kuriera Lubelskiego”, prezentowała obchody 60. rocznicy urodzin Bieruta, przypadającej na 18 IV 1952 r. Analiza ilościowa materiału prasowego poświęconego uroczystościom, wraz z refleksją nad powierzchnią zajmowaną przez artykuły związane z wydarzeniem, a także ocena stosowanych środków wizualnych i ich skuteczności udowodni, iż rocznica była w badanym okresie tematem najważniejszym. Analiza językowa wzmianek związanych z Bierutem potwierdza tezę, iż szczególny nacisk położono na majestatyczne i wyidealizowane ukazanie postaci. Wszelkie wyciągnięte wnioski skonfrontowano z badaniami, prowadzonymi przez prasoznawców zarówno w Polsce, jak i w państwach Zachodu. Ważne jest również ujęcie problemu w kontekście ówczesnej propagandy i nowomowy partyjnej, wraz z całym stosowanym przez komunistów aparatem ideologicznym.
One of the most-popular sources of information is the press, which belongs to the oldest mass media. In the period of The People's Poland, when the State was controlled by the communists, printed publications constituted an important source of legitimacy for authority. The foreground figure described at that time was Bolesław Bierut, President of Poland and Chairman of the Polish United Workers' Party. In order to show how the image of a leader was created in the press of the time, the article depicts how the editorial staff of "Życie Lubelskie", a newspaper that was the protoplast of "Kurier Lubelski", presented the commemoration of the 60th anniversary of birth of Bierut, which fell on 18 April 1952. The quality analysis of the press material dedicated to the celebrations, including a reflection on the amount of space taken up by the articles related to the event, as well as the assessment of the visual devices used and their effectiveness, prove that the anniversary was the most-important topic in the analysed period. The linguistic analysis of the references to Bierut confirms the premise that particular emphasis was put on a majestic and idealised portrayal of the figure. All the conclusions drawn are evaluated, along with research conducted by press experts, both in Poland and in the countries of the West. Also important is the take on the issue in the context of propaganda and party newspeak, including the entire ideological apparatus used by the communists.
Пресса – один из более распространенных и самых старых среди СМИ источников информаций. Во время Польской Народной Республики, когда правили коммунисты, печатные издательства были важным источником легитимности власти. Главным описываемым тогда лицом был Болеслав Берут, президент Польши и председатель Польской объединенной рабочей партии. Чтобы показать, как в тогдашней прессе строился портрет вождя, в статье указывается, каким образом в «Люблинской жизни» (которая была предшественником «Люблинского курьера») описывался юбилей 60-летия Берута (18 IV 1952). Анализ количества материала посвященного празднику вместе с рефлексией об месте, которое занимали статьи на эту тему, а также оценка визуальных средств и их эффективности свидетельствуют о том, что годовщина была тогда самой главной темой. Анализ языка информаций связанных с Берутом подтверждает, что главной целью было идеализировать и указать величие вождя. Все выводы были сопоставлены с исследованиями теоретиков прессы так в Польше, как и на Западе. Важным является также указание проблемы в контексте тогдашней пропаганды и партийного новояза вместе с использованным коммунистами идеологическим аппаратом.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 127-160
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozorna próba „destalinizacji” warszawskiej adwokatury w 1956 r., cz. 1 – analiza. Otwarte zebranie podstawowej organizacji partyjnej PZPR przy izbie adwokackiej w Warszawie 26 i 30 października 1956 r.
An Apparent Attempt to “de-Stalinize” the Bar. Open session of the Basic Party Organization of the Polish United Workers’ Party at the Bar Association in Warsaw on October 26 and 30, 1956.
Autorzy:
Zaborski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159160.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Adwokatura Polska w PRL
Izba Adwokacka w Warszawie w PRL
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Podstawowa Organizacja Partyjna przy Izbie Adwokackiej w Warszawie
stalinizacja
destalinizacja
polski październik 1956
Polish Bar in the People’s Republic of Poland
Warsaw Bar Association in the People’s Republic of Poland
Polish United Workers’ Party
Basic Party Organization at the Bar Association in Warsaw
Stalinization
de-Stalinization
Polish October 1956
Opis:
Opracowanie składa się z dwóch części. Część pierwsza to analiza tytułowego zagadnienia zaś część drugą stanowią opracowane źródła (opublikowane zostaną w następnym zeszycie). Celem studium jest ukazanie tzw. otwartego zebrania Podstawowej Organizacji Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, funkcjonującej przy Izbie Adwokackiej w Warszawie, które odbyło się w ostatnich dniach października 1956 r., w okresie tzw. odwilży politycznej. Owo „otwarte zebranie” miało oznaczać – wedle zamiaru jego organizatorów z PZPR – przeprowadzenie tzw. destalinizacji w adwokaturze izby warszawskiej. Przebieg tego zebrania przekonuje jednak, że prawdziwym zamiarem POP przy IA w Warszawie była nie destalinizacja, ale szybkie zamknięcie kwestii rozliczenia okresu lat 1945-1956.
The study consists of two parts. The first part is an analysis of the issue already mentioned in the title, while the second part contains redacted sources (they will be published in the next issue). The aim of the study is to present the so-called open meeting of the ‘Basic Party Organization’ of the Polish United Workers’ Party [PZPR], operating at the Bar Association in Warsaw, which took place in the last days of October 1956, during the so-called political thaw. This ‘open meeting’ was meant to be interpreted – according to the intention of its organizers from the PZPR – in the context of the so-called de-Stalinization at the Warsaw Bar. The course of this meeting, however, proves that the real intention of the Basic Party Organization within the Warsaw Bar was not to de-Stalinize, but to quickly close the question of accountability for the 1945-1956 period.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 1 (7); 128-155
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Cały kraj serdecznie wita swego pierwszego obywatela”. Przebieg obchodów 60. rocznicy urodzin Bolesława Bieruta na łamach „Trybuny Ludu”
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607537.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bolesław Bierut
“People’s Tribune”
propaganda
Polish United Workers’ Party
press
stalinism in Poland
Polish history 1944–1956
cult of personality
communist celebration
„Trybuna Ludu”
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
prasa
stalinizm w Polsce
historia Polski 1944–1956
kult jednostki
komunistyczne święto
urodziny
Opis:
Bolesław Bierut, the President of Poland (1947–1952) and from 1948 the First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party, was a leading political figure of postwar Poland. The paper analyses the way in which the propaganda machine associated with “People’s Tribune” (“Trybuna Ludu”), an official media outlet of the Polish United Workers’ Party, presented the celebrations of Bierut’s 60th birthday. On the 18th and 19th of April 1952, thirty news items mentioning the celebrations of Bierut’s 60th birthday were published, ranging from congratulation letters to reports on meeting production targets by factories and individual workers. Official ceremonies constituted an attempt of the Polish regime to create a cult of Bolesław Bierut and were inspired by the similar ones organized by the Kremlin and associated with Joseph Stalin’s cult of personality. The Soviet propaganda was a clear source of inspiration for “People’s Tribune” whose aim was to demonstrate how lavishly the communist society celebrated Bierut’s birthday. Nevertheless, the official enthusiasm was not shared by all readers.
W Polsce powojennej czołową postacią był Bolesław Bierut, prezydent RP w latach 1947–1952, od 1948 r. I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W rozprawie podjęto temat propagandowego obrazu obchodów 60. rocznicy urodzin Bieruta, ukazanego w artykułach „Trybuny Ludu”, naczelnym organie prasowym PZPR. W dniach 18–19 kwietnia 1952 r. opublikowano 30 wzmianek poświęconych obchodom, w tym listy gratulacyjne i potwierdzenia wykonania zobowiązań podjętych dla uczczenia wydarzenia przez zakłady pracy i osoby prywatne. Oficjalne ceremonie miały stanowić element kultu jednostki Bieruta. Widoczne są także podobieństwa z uroczystościami związanymi z osobą Józefa Stalina, które wpłynęły na krajowe obchody, a poszczególne etapy przygotowań były nawiązaniem do rytuału odbywającego się na Kremlu. Opis przedstawianych wydarzeń był przesiąknięty propagandą wzorowaną na tej rozpowszechnionej w Związku Radzieckim. Celem było pokazanie, w jak uroczysty sposób społeczeństwo czciło rocznicę, wizja ta nie była jednak bezkrytycznie przyjmowana przez czytelników.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2014, 69
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania podejmowane przez władze diecezjalne w związku z dekretem Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych, na przykładzie wybranych diecezji
Diocesan authorities action taken in connection with the decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses
Autorzy:
STĘPIEŃ, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662144.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
władze diecezjalne
dekret Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych
działalność duszpasterska
Kościół w Polsce
diocesan authorities
the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church
the pastoral activity
the Church in Poland
Opis:
After World War II, the Communists assumed power in Poland. Their actions were aimed at rapid implementation of the principles of Marxist philosophy through, among others, reducing and then preventing the functioning of the opposition. At the front of the ideological struggle stood also the Catholic Church, whose activity was considered by the state as a major obstacle in achieving the set goals. The pastoral activity of the Church in Poland was curbed considerably at that time, and in many cases was even impossible. At the beginning of 1957, the Decree of the State Council of 31 December 1956 on creating and staffing church positions came into force. This decree was less restrictive towards the clergy of the Catholic Church in Poland than the previous regulations in this matter. The activity of the state bodies focused on preventing the people who were considered hostile to the regime of the People’s Republic of Poland from being appointed to the positions of pastors and parish administrators. The Decree is the evidence of breaking the law by the state officials in order to impede the Church. The article describes the operation of the diocesan authorities taken in connection with the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses.
Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wydała dekret z dnia 9 lutego 1953 r. o obsadzaniu duchownych stanowisk kościelnych. Na mocy tego aktu prawnego władze komunistyczne w Polsce kontrolowały działalność duchownych Kościoła katolickiego, dowolnie interpretując ich zachowania i bardzo często uznając je za sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa. Biskupi polscy podkreślali, że organy państwowe, wykonując te normy, nagminnie postępowały w sposób bezprawny. Episkopat wielokrotnie postulował wprowadzenie zmian w przepisach, aby uniemożliwić tego rodzaju bezprawne działania. W końcu 1956 r. władze państwowe podjęły rozmowy na forum Komisji Wspólnej przedstawicieli Rządu PRL i Episkopatu Polski. W konsekwencji Rada Państwa wydała dekret z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych. Nowy akt prawny był mniej restrykcyjny w stosunku do duchownych, ale mimo to władze komunistyczne ciągle wykorzystywały zawarte w nim normy do instrumentalnego kontrolowania działalności księży. Przede wszystkim dotyczyło to kandydatów mających objąć stanowiska proboszczów i administratorów parafii. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów władze państwowe nadal używały ich do bezprawnego wpływania na organizowanie i obsadzanie stanowisk kościelnych. Posługiwano się szantażem wobec Episkopatu Polski, sugerując możliwość wprowadzenia w przyszłości bardziej restrykcyjnych przepisów, w przypadkach, gdy strona kościelna nie zechce pójść na daleko idące ustępstwa w tej kwestii. W pierwszej połowie 1957 r. do Konferencji Episkopatu Polski napływały informacje z poszczególnych diecezji o niezgodnych z prawem postępowaniach organów państwowych w zakresie organizowania i obsadzania stanowisk kościelnych. Władze państwowe nagminnie posługiwały się w procedurze niesprawdzonymi, a wręcz fałszywymi informacjami, formułując zastrzeżenia w stosunku do kandydatów na proboszczów i administratorów parafii. Działalność organów państwowych skupiała się na dążeniu do uniemożliwienia mianowania na stanowiska proboszczów i administratorów parafii osób, które władze uważały za nieprzychylne ustrojowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku władze cywilne podjęły próby blokowania nominacji proboszczów i administratorów parafii poprzez sprawdzanie, czy osoby te przedkładały administracji państwowej sprawozdania z nauki religii i prowadzenia księgi inwentarzowej. Od złożonych deklaracji podporządkowania się tym wymogom zainteresowanych osób uzależniano odstąpienie od wydania zastrzeżeń przed nominacjami na stanowiska kościelne. Taki stan prawny dotyczący organizacji i obsadzania stanowisk kościelnych trwał aż do zmiany ustroju w Polsce w 1989 r., chociaż w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych władze państwowe postępowały w tym względzie mniej represyjnie.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 109-140
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznański czerwiec 1956 roku w prasie polonijnej w Stanach Zjednoczonych
The Poznań 1956 protests in the press of the Polish diaspora in the United States
Autorzy:
Wojdon, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477089.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
1956 poznański czerwiec Polonia amerykańska Kongres Polonii Amerykańskiej prasa emigracyjna Karol Rozmarek Nowy Świat Dziennik Chicagoski sprawa polska po II wojnie światowej
1956 the Poznań June American Polinia the Congress of the U.S. Polonia press in the exile Karol Rozmarek Nowy Świat Dziennik Chicagowski the issue of Poland after World War II
Opis:
Artykuł przedstawia reakcje polonijnych dzienników i tygodników na wydarzenia poznańskiego czerwca 1956 roku. Analizą objęto czternaście tytułów prasowych, wydawanych w różnych ośrodkach polonijnych. W roku 1956 prasa polonijna stała u progu głębokiego kryzysu. To niemal ostatni moment dostępności tak obfitego zasobu źródeł prasowych. Pokazały one ogromne zainteresowanie polonijnych wydawców wydarzeniami w Polsce i ich głód informacji, zaspokajany w nie zawsze wiarygodnych źródłach. Wychodząc od prasowego obrazu samych wydarzeń, artykuł przytacza też uwiecznione reakcje Polonii amerykańskiej oraz emigracji polskiej w Londynie i w innych ośrodkach, a także wystąpienia amerykańskich i zagranicznych polityków oraz komentarze amerykańskiej prasy – nie zawsze pozytywnie przez dziennikarzy polonijnych oceniane. Widać, że wydarzenia w Poznaniu wywołały duże zainteresowanie amerykańskiej opinii publicznej sprawami polskimi i że przywódcy polonijni starali się wykorzystać to zainteresowanie, aby nakłonić władze amerykańskie do zaostrzenia polityki wobec bloku radzieckiego, a przy okazji wzmocnić własną pozycję – jak się jednak okazało, bezskutecznie.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 135-159
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura lat 60. XX wieku. Fragment historii Krakowa i innych polskich miast
The architecture of the 1960s. A fragment of the history of Kraków and other Polish towns and cities
Autorzy:
Włodarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366541.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura i urbanistyka XX w. lata 60.
modernizm powojenny
sztuka awangardowa po 1956 r.
typizacja
budownictwo uprzemysłowione
sixties architecture and urbanization in Poland
post-war modernism
avant-garde art from the end of the 50's
typisation
manufacture building systems
Opis:
Architektura lat 60. XX wieku w Polsce była jednocześnie międzynarodowa i ekspresyjno-romantyczna. Określenia te odnoszą się zarówno do światowych tendencji obserwowanych w działalności wybitnych architektów, jak i do działalności im współczesnych artystów, z których wielu traktowało niestety te tendencje w sztuce zbyt powierzchownie i dekoracyjnie, co szczególnie widoczne było w pseudo-funkcjonalnym detalu. Przed rokiem 1956 nie można mówić o współczesnej architekturze dbającej tylko o „utylitarność”, a nie jedynie o „polityczne idee”. Nowoczesność stała się symbolem demokracji i wolności. Z nadzieją przyjmowano takie zjawiska: architektura i urbanizacja po latach 1949-55, społeczna rola architekta, znaczenie wiedzy specjalistycznej, przemiana w projektowaniu w biurach i praca architektów w nich, typizacja, edukacja architektów. Okres izolacji spowodował w Polsce znaczące opóźnienie w rozwoju myśli architektonicznej oraz potencjału technicznego. Z tego względu naśladowanie atrakcyjnych, nowoczesnych form w stylu zwanym międzynarodowym oraz neoekspresyjnym było zadaniem niełatwym – aczkolwiek takie obiekty powstawały. Oczekiwano szybkiego i taniego budownictwa uprzemysłowionego. Zmierzano do znalezienia najlepszych, typowych rozwiązań o relatywnie niskich kosztach realizacji i eksploatacji, możliwych do zastosowania na terytorium całego kraju. Pojawiły się nowe technologie budowlane: ślizgowe szalunki dla wznoszenia ścian, ramowe elementy prefabrykowane, systemy wielkopłytowe, stosowanie systemów uprzemysłowionych narzucających standaryzację elementów. W konsekwencji nastąpiło zastąpienie projektów indywidualnych opracowaniami typowymi oraz redukcja różnorodności komponentów – typizacja, czyli systemy budynków typowych, powtarzalnych oraz gotowych projektów całych obiektów takich jak np. szkoły, bloki mieszkalne, hale, itp. Kreatywność architektów była poważnie ograniczana projektami typowymi. W ten sposób architekturę sprowadzano do budownictwa, „sprymitywizowanej” wersji architektury, dzięki której cała Polska wygląda dziś podobnie, co nie jest wyłączną zasługą architektów. Potrzeba budownictwa uprzemysłowionego i problem taniego budownictwa mieszkaniowego, i nie tylko zresztą mieszkaniowego, spowodowała masowe upowszechnienie typizacji. Ówczesne państwowe dekrety z 1959 r. rozszerzone zostały m.in. na budownictwo użyteczności publicznej i budownictwo przemysłowe, ale mimo to wiele obiektów rozwijającego się przemysłu było znaczącymi inwestycjami tego okresu. Charakterystyczną cechą tych obiektów jest współczesna i interesująca architektura, rozwiązania konstrukcyjne i dopracowany detal. Sztuka Awangardowa z końca lat 50. i początku 60. XX w. powszechnie interesowała artystów. Nowe, uniwersalne prądy wpływały nie tylko na architekturę i budownictwo, ale także na wszystkie kierunki sztuk pięknych. Dobre lata po 1956 roku zakończyły się dla architektury, architektów i społeczeństwa około połowy lat 60. Odwrót od stylu międzynarodowego, funkcjonalizmu i całego modernizmu nie był jednak widoczny w Polsce późnych lat 60 XX w. Zdarzyło się to później, jako przejście od modernizmu, poprzez brutalizm wczesnych lat 70. do tak zwanego postmodernizmu lat 80.
Architecture of sixties of 20th century in Poland is at the same time cosmopolitan and expressive-romantic. It refers to global tendencies in the activity of outstanding architects, whilst according to their contemporaries, most of the artists treated those tendencies too perfunctorily and decoratively, particularly in decorative, pseudo functional detail. Before the 1956 we can not speak about the modern architecture, which cared about the “function”, not the “political idea”. Modernity became the symbol of democracy and freedom. Such cases were touched upon with hope: architecture and urbanization problems after the years 1949-55, architect’s social role and the meaning of specialist knowledge, design reorganization in design studios and architect’s work in it, typisation, architect’s education. The period of isolation caused considerable tardiness in development of the architectural thought and technical possibilities in Poland. Therefore adapting attractive, modern forms in so-called international and neoexpressionist style was not easy but the objects were being created. Cheap and fast building industry had been needed. Main target was to find the best, typical solutions which realization and exploitation costs would be relatively low to use all over the country. New building methods: raising walls on sliding formwork, using prefabricated frame elements, large panel building system. application of manufacture building systems forced the standardization of components. The consequence was the supplant of individual designs by typical documentation. The variety of elements reduction - typisation - means typical building system, repetitious, ready made projects of objects like schools, dwelling blocks, halls, etc.. Architects’ creativity was strongly limited by the typical projects. By means of what architecture was reduced into civil ingeneering, “primitivised” version of architecture, and the whole Poland looks similar today, what is not only due to architects. The need for mass building trade and the cheep housing problem, not only the residential one, caused such a grand nationalization of the typisation. Thanks to the contemporary government’s resolution from 1959, it was extended e.g. on industrial and general building but many objects connected to the expanding industry, being also the greatest investments of this period. Their characteristic feature is superb modern, interesting architecture and structure solutions or evaluated detailing. The avant-garde art from the end of the 50’s and the beginning of the 60’s was of great interest within artist. Universal currents ruled not only in the architecture and building industry, but also in all kinds of arts. The good years after 1956 have ended around the mid-sixties for architecture, architects and the public. The retract from the international style, functionalism, and whole modernism was not visible in Poland in the late 60’s. It happened later, as a transition between modernism, through brutalism of the early 70’s to the so-called “postmodernism” in the 80's.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 3; 93-112
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies