Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "17th–19th centuries" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Prasa polska na początku doby zaborów (1795–1815) jako obiekt refleksji historycznej
Autorzy:
Kolasa, Władysław Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643376.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
17th–19th centuries Polish press
historiography
history
research
Opis:
This article briefly describes the Polish press from the years 1795–1815 and discusses the trends and results of research carried out in this field by historians after 1945. The citation analysis was widely used to evaluate the research achievements. Researchers showed little interest in the press of that time. Only 49 scholars in total worked in this area and they published 61 works cited 118 times within the parent discourse (history of the press) [including 42 times below the half-life period]. Kazimierz Ossowski (5 works) [8 citations] and Marian Kallas (6 works) [7 citations] could boast the greatest achievements in this field. The works published by Tadeusz Łepkowski [10] and Jerzy Łojek [3] also deserve attention. The greatest achievement in the analyzed area is a monograph by K. Ossowski "Prasa Księstwa Warszawskiego” (Warsaw, 2004). Other topics received much less attention. One also lacks synthetic analyses for the period 1796–1806 and monographs of the then leading newspapers, especially "Gazeta Warszawska” and "Gazeta Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego”
Źródło:
Zeszyty Prasoznawcze; 2012, 55, 3; 76-82
0555-0025
2084-3836
Pojawia się w:
Zeszyty Prasoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów seminariów warszawskich w dawnej diecezji poznańskiej. Biskupi oraz inni przedstawiciele znamienitych rodów doby staropolskiej w gronie wychowanków seminarium externum i seminarium internum Misjonarzy św. Wincentego à Paulo przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie (1675/1676-1864/1865)
From the history of the Warsaw seminaries in the former diocese of Poznań. Bishops and other representatives of eminent families of the Old Poland period among the alumni of the ex-ternum seminary and the internum seminary of the Missionaries of St. Vincent de Paul at the Holy Cross Church in Warsaw (1675/1676-1864/1865)
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039424.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
seminaries in pre-partition Poznań diocese in the 17th and 18th centuries (alumni)
intellectual formation of the Polish-Lithuanian episcopate in the 17th-19th centuries
Missionaries of St. Vincent de Paul (educational activity)
Opis:
Until 1798 Warsaw remained in the diocese of Poznań despite taking over from Cracow numerous functions of a capital city in the 17th and 18th centuries (nominally it never became the capital of the Polish-Lithuanian Commonwealth). During this time two seminaries ran by the Missionaries of St. Vincent de Paul functioned in Warsaw: Seminarium Internum and Seminarium Externum. They were founded in 1675-1676 and educated – especially the latter one – a large group of clergy who later held prominent positions in the structures of the Catholic Church on Polish-Lithuanian-Ruthenian soil. Among the seminary’s graduates were 66 future bishops (only eight of them underwent formation in Seminarium Internum), who were to minister as ordinaries or suffragans in a majority of dioceses then existing within the borders of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania (and also on the territory of historical Greater Poland). Both of the above mentioned theological institutes located in Warsaw continued to function for some decades after the collapse of the pre-partition Polish-Lithuanian state (by then already within the Warsaw diocese and from 1818 in the Warsaw archdiocese). Their existence came to an end in 1864 as a result of repressions by Russian administration after the collapse of the January Uprising. In this second period of the seminaries’ operation the number of alumni who later filled episcopal offices was markedly lower, the last one being the future Gniezno-Poznań metropolitan and cardinal, Mieczysław Ledóchowski, whose name stands out illustriously in the history of the Church in Greater Poland. 
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2016, 11; 153-191
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wojny ograniczone” XVII i XVIII wieku
The „Limited Wars” of the 17th and 18th Centuries
„Begrenzte Kriege” des 17. und 18. Jahrhunderts
Autorzy:
Hanczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23202336.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
„wojny ograniczone”
wojny rewolucyjne i napoleońskie
XVII–XIX wiek
„limited wars”
revolutionary and Napoleonic wars
17th–19th centuries
„begrenzte Kriege”
revolutionäre und napoleonische Kriege
17. bis 19. Jahrhundert
Opis:
Wojny państw europejskich między początkiem panowania Ludwika XIV (1661 r.) a rozpoczęciem wojen z rewolucyjną Francją (1792 r.) są określane w literaturze naukowej wielu krajów jako „wojny ograniczone”. Pod tym pojęciem rozumie się „wojny prowadzone z użyciem ograniczonych sił dla realizacji ograniczonych celów”. Ograniczony charakter miał je wyraźnie oddzielać od wcześniejszych wojen, które były motywowane religijnie i późniejszych, z rewolucyjną i napoleońską Francją, motywowanych ideologicznie. Koncepcja „wojen ograniczonych” ma jednak poważne wady. Powstała w oparciu o analizę wybranych konfliktów, przede wszystkim wojny o sukcesję hiszpańską i wojen Fryderyka II, prowadzonych na małej części kontynentu europejskiego. Zwolennicy koncepcji skupiają uwagę na militarnym wymiarze wojen – wielkość i organizacja sił zbrojnych, przebieg działań zbrojnych, spychając na dalszy plan bądź całkowicie pomijając względy polityczne, ekonomiczne i społeczne związane z wojnami. Dopiero połączenie tych elementów z militarnymi pozwala na pogłębioną analizę wojen oraz wskazuje na bardzo powierzchowny charakter koncepcji, która raczej utrudnia, niż umożliwia zrozumienie wojen drugiej połowy XVII i następnego stulecia oraz konfliktów, które je poprzedziły i po nich nastąpiły.
Conflicts between European states from the beginning of the reign of Louis XIV (1661) to the start of the wars with revolutionary France (1792) are referred to in the scientific literature of many countries as „limited wars”. This term means „wars waged with limited forces to achieve limited goals”. Their limited nature was intended to clearly distinguish them from earlier conflicts, which were religiously motivated, and the wars with revolutionary and Napoleonic France, which were ideologically motivated. However, the concept of „limited war”, which was created based on the analysis of selected conflicts, primarily the War of the Spanish Succession and the wars of Frederick II that were conducted on a small part of the European continent, has serious flaws. Supporters of the concept focus on the military dimension of wars – the size and organization of the armed forces and the course of military operations, whilst relegating or completely ignoring the political, economic and social considerations related to military conflicts. An in-depth analysis of wars can only be achieved by combining these elements with military factors, the lack of which indicates the very superficial nature of the concept. Adopting the „limited war” viewpoint makes it more difficult to fully understand not only the wars that took place during the second half of the 17th and the 18th century, but also the conflicts that preceded and followed them.
Die Kriege der europäischen Staaten zwischen dem Beginn der Herrschaft Ludwigs XIV. (1661) und dem Beginn der Kriege gegen das revolutionäre Frankreich (1792) werden in der wissenschaftlichen Literatur vieler Länder als „begrenzte Kriege” bezeichnet. Darunter versteht man „Kriege, die mit begrenzten Kräften geführt werden, um begrenzte Ziele zu erreichen”. Der begrenzte Charakter sollte sie klar von früheren Kriegen, die religiös motiviert waren, und späteren, ideologisch motivierten Kriegen mit dem revolutionären und napoleonischen Frankreich absondern. Das Konzept der „begrenzten Kriege” weist jedoch schwerwiegende Mängel auf. Es entstand aus der Analyse ausgewählter Konflikte, vor allem des Spanischen Erbfolgekriegs und der Kriege Friedrichs II., die auf einem kleinen Teil des europäischen Kontinents ausgetragen wurden. Die Befürworter des Konzepts konzentrieren sich auf die militärische Dimension von Kriegen – die Größe und Organisation der Streitkräfte, den Ablauf der militärischen Aktionen – und lassen die politischen, wirtschaftlichen und sozialen Erwägungen, die mit Kriegen verbunden sind, in den Hintergrund treten oder ganz außer Acht. Nur durch die Verbindung dieser Elemente mit dem Militärischen ist eine tiefgreifende Analyse der Kriege möglich und weist auf den sehr oberflächlichen Charakter des Konzepts hin, der ein Verständnis der Kriege der zweiten Hälfte des 17. und des folgenden Jahrhunderts sowie der ihnen vorausgehenden und nachfolgenden Konflikte eher behindert als ermöglicht.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 38-71
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje eremów Kongregacji Kamedułów Eremitów Góry Koronnej w dawnej Rzeczypospolitej
The Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna
Autorzy:
Łupiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31042734.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna
Bl. Paweł Giustiniani
Camaldolese hermitages of the Polish-Lithuanian province
establishing Camaldolese foundations
architecture of Camaldolese hermitages in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th–19th centuries
Kongregacja Kamedułów Eremitów Góry Koronnej
bł. Paweł Giustiniani
eremy kamedulskie prowincji polsko-litewskiej
erygowanie fundacji kamedulskich
architektura eremów kamedulskich w Rzeczypospolitej XVII–XIX wieku
Opis:
Kongregacja Eremitów Kamedułów Góry Koronnej założona przez błog. Pawła Giustinianiego na początku XVI wieku we Włoszech, o charakterze eremickim, czyli pustelniczym stała się jednym z prężnych centrów odnowy Kościoła katolickiego w dobie reformacji. Istotą reformy założyciela był powrót do pierwotnego ducha eremickiego polegającego na wycofaniu się ze świata, aby w samotności, kontemplacji i milczeniu zjednoczyć się z Bogiem. Członkowie kongregacji na początku XVII wieku dotarli na ziemie polskie i litewskie na zaproszenie możnowładców oraz królów Władysława IV i Jana II Kazimierza, aby ocalić Rzeczpospolitą od nieszczęść, które ją dotykały. Fundatorzy mieli decydujący wpływ na zakładanie eremów, ich architekturę i przekazane posiadłości ziemskie. Kryzys, jaki nastąpił w okresie zaborów, dotknął boleśnie kamedułów. Zaborcy pozbawili kamedułów ich posiadłości i skasowali poszczególne eremy, z których zachowały się do dzisiaj tylko dwa: na Bielanach koło Krakowa oraz w Bieniszewie. Niniejszy artykuł ma na celu prześledzenie zakładania fundacji eremów kamedulskich na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej oraz respektowanie przepisów i zaleceń władz Kongregacji Eremitów Kamedułów Góry Koronnej, odnoszących się do założeń architektonicznych nowo wybudowanych fundacji.
The Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna founded by Bl. Paul Giustiniani at the beginning of the 16th century in Italy, having a hermitic haracter, became one of the thriving centers of renewal of the Catholic Church in the era of the Reformation. The essence of the founder’s reform was a return to the original hermitic spirit of withdrawing from the world to unite with God in solitude, contemplation and silence. At the beginning of the 17th century, members of the congregation arrived in Poland and Lithuania at the invitation of the magnates and kings Wladislaus IV and John II Casimir, in order to save the Commonwealth from the misfortunes that affl icted it. The founders had a decisive infl uence on the establishment of hermitages, their architecture and the transferred land estates. The crisis that occurred during the partitions aff ected the Camaldolese monks painfully. The partitioning powers deprived the Camaldolese monks of their possessions and liquidated individual hermitages, of which only two have survived to this day: in Bielany near Kraków and in Bieniszew. This article aims to trace the foundations of Camaldolese hermitages in the lands of the former Polish-Lithuanian Commonwealth and to respect the regulations and recommendations of the authorities of the Congregation of Camaldolese Hermits of Góra Koronna regarding the architectural assumptions of newly built foundations.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 205-225
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies